Interpretacja indywidualna– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży lokali usytuowanych w budynku C, po ich wyodrębnieniu za czynność opodatkowaną podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia od podatku (części pytań nr 2 i nr 3 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 26 listopada 2024 r.) jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia:

·czy lokale usytuowane w budynku C, po ich wyodrębnieniu będą mogły zostać uznane za lokale mieszkalne objęte społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy o VAT (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 26 listopada 2024 r.);

·czy lokale usytuowane w budynku C, po ich wyodrębnieniu będą mogły zostać uznane za lokale mieszkalne objęte społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, a ich sprzedaż będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem VAT, czy też będzie zwolniona z opodatkowana podatkiem VAT (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 26 listopada 2024 r.);

·czy lokale usytuowane w budynku C, po ich wyodrębnieniu będą mogły zostać uznane za lokale mieszkalne objęte społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, a ich sprzedaż będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem VAT w stawce 8% czy czynność ta będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 26 listopada 2024 r.).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 listopada 2024 r. (wpływ 2 grudnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług pomocy społecznej z zakwaterowaniem dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych (PKD 87.30.Z), opieki zdrowotnej (PKD 86), a także w zakresie realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (PKD 41.10.Z), wynajmowania i zarządzania nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi (PKD 68.20.Z).

W chwili obecnej Spółka prowadzi inwestycję polegającą na budowie czterech budynków usługowych (oznaczonych na potrzeby prowadzonej inwestycji jako budynek A, budynek B, budynek C i budynek D) zakwaterowania turystycznego wraz z usługami towarzyszącymi w miejscowości (...). Inwestycja jest realizowana na terenie działek nr 1 (droga gminna), 2, 3 (droga gminna), 4, 5, 6, obręb nr (…) znajdujących się w granicach miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miejscowości (...), Gmina (...) uchwalonego uchwałą Nr (...) z dnia 26 września 2012 r. Rady Gminy (...) (Dz. U. Woj (...) z 2012 r., poz. 3855). Tereny działek nr 2, 4, 5, 6 znajdują się na terenie oznaczonym w planie symbolem 50 MN,UT – zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna (domy wolnostojące jedno lub dwumieszkaniowe, domy bliźniacze), usługi turystyki wbudowane w bryłę budynku mieszkalnego lub realizowane w budynku wolnostojącym.

Zgodnie z ostateczną decyzją zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę budynki A i B zostały opisane jako budynki zakwaterowania turystycznego i rekreacyjnego. Z kolei budynki C i D w projektach architektoniczno-budowlanych określone zostały jako budynki zakwaterowania turystycznego instytucji ochrony zdrowia z opieką lekarską i pielęgniarską dla osób starszych i niepełnosprawnych.

Rozpatrywany wniosek dotyczy lokali w budynku C dlatego też poniższy opis będzie dotyczył tylko tego budynku i umiejscowionych w nim lokali.

We wniosku o wydanie pozwolenia na budowę w planach architektoniczno-budowlanych wskazano, że budynek C, zdaniem Wnioskodawcy powinien zostać zaklasyfikowany w PKOB 12 w klasie 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych. Status budynku C jako budynku zakwaterowania turystycznego instytucji ochrony zdrowia z opieka lekarską i pielęgniarską dla osób starszych i niepełnosprawnych z wyodrębnionymi samodzielnymi 61 lokalami usługowymi użytkowymi (nie ma możliwości wyodrębnienia tych lokali jako mieszkalnych chociaż służyć one będą wyłącznie zakwaterowaniu i będą pod względem technicznym spełniały przesłanki lokali mieszkalnych) oraz budynku, jako budynku zakwaterowania turystycznego instytucji ochrony zdrowia z opieką lekarską i pielęgniarską dla osób starszych i niepełnosprawnych został dodatkowo potwierdzony w piśmie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w (...) z 28 lutego 2023 r. W piśmie potwierdzono, że takie przeznaczenie jest zgodne z projektem budowlanym, a w związku z tym również decyzją zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę.

Podstawowym celem wykorzystania budynku C będzie świadczenie usług zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych. Podstawową z zaspokajanych potrzeb będzie potrzeba zakwaterowania pacjentów (całodobowy, całotygodniowy pobyt w ośrodku) wymagających rehabilitacji – z jednoczesnym zapewnieniem im opieki w celu poprawy swego zdrowia poprzez korzystanie z rehabilitacji.

Spółka po wybudowaniu zamierza sprzedawać lokale znajdujące się w części ww. budynku. Rozpatrywany wniosek dotyczy lokali sprzedawanych bezpośrednio (bez udziału operatora) na rzecz osób starszych, które nabywają lokale w celu własnego zamieszkania powiązanego z zapewnianą w budynku opieką lekarską i pielęgniarską.

Lokale przeznaczone do sprzedaży wykończone zostaną w standardzie „pod klucz” dostosowanym do potrzeb osób starszych i niepełnosprawnych. Wykończenie obejmuje posadzkę antypoślizgową, obszerną łazienkę do wygodnego poruszania się nawet przy ograniczonej mobilności, system przywoławczy SOS w każdym lokalu umożliwiający szybką reakcję personelu medycznego.

Spółka wskazuje, że powierzchnia każdego z lokali, które zostaną wydzielone będzie mniejsza niż 150m².

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy wyodrębnione w budynku C lokale mogą zostać objęte społecznym programem mieszkaniowym. Jak wskazano powyżej, lokale te będą sprzedawane na rzecz osób starszych lub niepełnosprawnych i będą spełniały pod względem technicznym warunki lokali mieszkalnych. Samodzielność tych lokali, po zakończeniu inwestycji, zostanie stwierdzona w zaświadczeniach wydanych przez starostę.

Uzupełnienie opisu sprawy

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Stosownie do wezwania organu, wskazuje również, że elementem zdarzenia przyszłego jest to, że budynek C zaklasyfikowany jest w PKOB 12 w klasie 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych. Strona wskazuje również, że elementem stanu faktycznego jest opis wykorzystania budynku – podstawowym celem wykorzystania budynku C będzie świadczenie usług zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych. Podstawową z zaspokajanych potrzeb będzie potrzeba zakwaterowania pacjentów (całodobowy, całotygodniowy pobyt w ośrodku) wymagających rehabilitacji – z jednoczesnym zapewnieniem im opieki w celu poprawy swego zdrowia poprzez korzystanie z rehabilitacji. Lokale usytuowane w omawianym budynku zostaną wyposażone oraz dostosowane do korzystania z nich przez przyszłych mieszkańców, którymi będą osoby starsze i niepełnosprawne.

Pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z 26 listopada 2024 r.)

1.Czy lokale usytuowane w budynku C, po ich wyodrębnieniu będą mogły zostać uznane za lokale mieszkalne objęte społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, a ich sprzedaż będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem VAT, czy też będzie zwolniona z opodatkowana podatkiem VAT?(pytanie oznaczone w piśmie z 26 listopada 2024 r. nr 2)

2.Czy lokale usytuowane w budynku C, po ich wyodrębnieniu będą mogły zostać uznane za lokale mieszkalne objęte społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, a ich sprzedaż będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem VAT w stawce 8% czy czynność ta będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT? (pytanie oznaczone w piśmie z 26 listopada 2024 r. nr 3)

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w piśmie z 26 listopada 2024 r.)

Ad 1

W ocenie Wnioskodawcy lokale usytuowane w budynku C, po ich wyodrębnieniu będą mogły zostać uznane za lokale mieszkalne objęte społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, a ich sprzedaż będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem VAT.

Stosownie do art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2023 r. poz. 1436, 1597, 1681 i 1762), funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Na podstawie art. 41 ust. 12b ustawy o VAT, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1)budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;

2)lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W dyspozycji przepisu dotyczącej budynków instytucji ochrony zdrowia z zamieszkaniem nie ma zapisu dotyczącego podziału tego budynku na części, wnosić zatem należy, że decydujące znaczenie na funkcja dominująca budynku. W takich przypadkach o uznaniu budynku za obiekt budowlany należący do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym albo nienależący do takiego budownictwa decyduje główny sposób wykorzystywania budynku. Z przepisów PKOB wynika bowiem, że w przypadku obiektów budowlanych klasyfikuje się je w jednej pozycji, zgodnie z ich głównym użytkowaniem.

Jak przekazano w opisie zdarzenia przyszłego – budynek C jest w PKOB 12 w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Przez ex zawarte w normie art. 41 ust 12a ustawy o VAT, stosownie do art. 2 pkt 30 ustawy o VAT rozumie się zakres towarów i usług węższy niż określony odpowiednio w danym dziale, pozycji, podpozycji lub kodzie Nomenklatury Scalonej (CN) lub danym grupowaniu klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Zatem umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnej sekcji, grupie, klasie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług tylko do towarów należących do wymienionej sekcji, grupy, klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę.

W efekcie powyższego – przesłanka klasyfikacji obiektu do grupy PKOB – w odniesieniu do lokali umiejscowionych w budynku C, jako budynku spełniającego przesłanki do uznania go za budynek objęty społecznym programem mieszkaniowym – uzasadnia również zakwalifikowanie ich do kategorii budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, przesłanka warunkująca możliwość uznania lokali za objęte społecznym programem mieszkaniowym jest spełniona. Lokale zostaną bowiem wyodrębnione w budynku, który mieści się w definicji budynku objętego społecznym programem mieszkaniowym (klasyfikacją budynku C, w którym znajdują się lokale w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264).

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że lokale będące przedmiotem wniosku, będą pod względem technicznym spełniały warunki lokali mieszkalnych. Powyższa okoliczność również uzasadnia zakwalifikowane ich do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Jak bowiem wskazuje się w judykaturze:

1.„art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, definiujący budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym. Przepis ten nie wyłącza lokali znajdujących się w budynkach niemieszkalnych, ich sprzedaż też może być objęta preferencyjną stawką VAT, ale pod warunkiem, że będą tak urządzone i przygotowane, żeby służyły mieszkaniu" (zob. wyrok NSA z dnia 10 lutego 2015 r., sygn. akt I FSK 1976/13).

Z zacytowanego powyżej fragmentu orzeczenia wynika, że kryterium decydującym o zaliczeniu nieruchomości do nieruchomości objętych społecznym programem mieszkaniowym jest ich przeznaczenie.

NSA w wyroku z dnia 13 czerwca 2017 r., sygn. akt I FSK 1671/15 stwierdził, że:

•„O charakterze lokalu w kontekście zastosowania stawki preferencyjnej decydują obiektywne przesłanki świadczące o typowo mieszkaniowym zastosowaniu lokalu realizującego takie właśnie potrzeby”.

Ponadto WSA we Wrocławiu z wyroku z dnia 9 lutego 2023 r., sygn. akt I SA/Wr 344/22 wskazał, że:

•„Jak przyjmuje się w orzecznictwie sądów administracyjnych podstawowym zadaniem lokali mieszkalnych jest elementarne "zapewnienie dachu nad głową". (...) O charakterze lokalu w kontekście zastosowania stawki preferencyjnej decydują obiektywne przesłanki świadczące o typowo mieszkaniowym zastosowaniu lokalu realizującego takie właśnie potrzeby (...)”.

Co prawda ww. rozstrzygnięcia dotyczyły zastosowania preferencyjnej – 8% stawki podatku VAT do opodatkowania zbycia lokali (zbycie lokali objętych społecznym programem mieszkaniowym opodatkowane jest bowiem taką stawką podatku VAT), jednakże w wyrokach tych również potwierdzono, że o charakterze mieszkalnym lokalu świadczy de facto jego przeznaczenie. Zatem, lokale będące przedmiotem zapytania, jako lokale, które jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego będą miały mieszkalny charakter, w ocenie Wnioskodawcy spełniają przesłanki warunkujące możliwość zaliczenia ich do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W związku z przeznaczeniem lokali w budynku C – nabywanych w celu własnego zamieszkania powiązanego z zapewnianą w budynku opieką lekarską i pielęgniarską – zaspokajają one potrzeby bytowe z opieką lekarską i pielęgniarską dla ludzi starszych i niepełnosprawnych przebywających w nich na stałe.

Ponadto, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego – powierzchnia każdego z wyodrębnionych lokali będzie mniejsza niż 150 m². Powyższe również potwierdza możliwość uznania tych lokali za objęte społecznym programem mieszkaniowym.

Podsumowując, będące przedmiotem zapytania lokale, wyodrębnione w budynku C, spełniają przesłanki warunkujące możliwość uznania ich za lokale objęte społecznym programem mieszkaniowym.

Ad 2

W ocenie Wnioskodawcy, lokale usytuowane w budynku C, po ich wyodrębnieniu będą mogły zostać uznane za lokale mieszkalne objęte społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, a ich sprzedaż będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem VAT w stawce 8%.

Stosownie do art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2023 r. poz. 1436, 1597, 1681 i 1762), funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Na podstawie art. 41 ust. 12b ustawy o VAT, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1)budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;

2)lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W dyspozycji przepisu dotyczącej budynków instytucji ochrony zdrowia z zamieszkaniem nie ma zapisu dotyczącego podziału tego budynku na części, wnosić zatem należy, że decydujące znaczenie na funkcja dominująca budynku. W takich przypadkach o uznaniu budynku za obiekt budowlany należący do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym albo nienależący do takiego budownictwa decyduje główny sposób wykorzystywania budynku. Z przepisów PKOB wynika bowiem, że w przypadku obiektów budowlanych klasyfikuje się je w jednej pozycji, zgodnie z ich głównym użytkowaniem.

Jak przekazano w opisie zdarzenia przyszłego - budynek C jest w PKOB 12 w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Przez ex zawarte w normie art. 41 ust 12a ustawy o VAT, stosownie do art. 2 pkt 30 ustawy o VAT, rozumie się zakres towarów i usług węższy niż określony odpowiednio w danym dziale, pozycji, podpozycji lub kodzie Nomenklatury Scalonej (CN) lub danym grupowaniu klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Zatem umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnej sekcji, grupie, klasie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług tylko do towarów należących do wymienionej sekcji, grupy, klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę.

W efekcie powyższego – przesłanka klasyfikacji obiektu do grupy PKOB – w odniesieniu do lokali umiejscowionych w budynku C, jako budynku spełniającego przesłanki do uznania go za budynek objęty społecznym programem mieszkaniowym- uzasadnia również zakwalifikowanie ich do kategorii budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, przesłanka warunkująca możliwość uznania lokali za objęte społecznym programem mieszkaniowym jest spełniona. Lokale zostaną bowiem wyodrębnione w budynku, który mieści się w definicji budynku objętego społecznym programem mieszkaniowym (klasyfikacją budynku C, w którym znajdują się lokale w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264).

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że lokale będące przedmiotem wniosku, będą pod względem technicznym spełniały warunki lokali mieszkalnych. Powyższa okoliczność również uzasadnia zakwalifikowane ich do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Jak bowiem wskazuje się w judykaturze:

•„art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, definiujący budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym. Przepis ten nie wyłącza lokali znajdujących się w budynkach niemieszkalnych, ich sprzedaż też może być objęta preferencyjną stawką VAT, ale pod warunkiem, że będą tak urządzone i przygotowane, żeby służyły mieszkaniu” (zob. wyrok NSA z dnia 10 lutego 2015 r., sygn. akt I FSK 1976/13).

Z zacytowanego powyżej fragmentu orzeczenia wynika, że kryterium decydującym o zaliczeniu nieruchomości do nieruchomości objętych społecznym programem mieszkaniowym jest ich przeznaczenie.

NSA w wyroku z dnia 13 czerwca 2017 r., sygn. akt I FSK 1671/15 stwierdził, że:

•„O charakterze lokalu w kontekście zastosowania stawki preferencyjnej decyduję obiektywne przesłanki świadczące o typowo mieszkaniowym zastosowaniu lokalu realizującego takie właśnie potrzeby”.

Ponadto WSA we Wrocławiu z wyroku z 9 lutego 2023 r., sygn. akt I SA/Wr 344/22 wskazał, że:

•„Jak przyjmuje się w orzecznictwie sądów administracyjnych podstawowym zadaniem lokali mieszkalnych jest elementarne "zapewnienie dachu nad głową". (...) O charakterze lokalu w kontekście zastosowania stawki preferencyjnej decydują obiektywne przesłanki świadczące o typowo mieszkaniowym zastosowaniu lokalu realizującego takie właśnie potrzeby (...)”.

Co prawda ww. rozstrzygnięcia dotyczyły zastosowania preferencyjnej – 8% stawki podatku VAT do opodatkowania zbycia lokali (zbycie lokali objętych społecznym programem mieszkaniowym opodatkowane jest bowiem taką stawką podatku VAT), jednakże w wyrokach tych również potwierdzono, że o charakterze mieszkalnym lokalu świadczy de facto jego przeznaczenie. Zatem, lokale będące przedmiotem zapytania, jako lokale, które jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego będą miały mieszkalny charakter, w ocenie Wnioskodawcy spełniają przesłanki warunkujące możliwość zaliczenia ich do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W związku z przeznaczeniem lokali w budynku C – nabywanych w celu własnego zamieszkania powiązanego z zapewnianą w budynku opieką lekarską i pielęgniarską – zaspokajają one potrzeby bytowe z opieką lekarską i pielęgniarską dla ludzi starszych i niepełnosprawnych przebywających w nich na stałe.

Ponadto, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego – powierzchnia każdego z wyodrębnionych lokali będzie mniejsza niż 150 m². Powyższe również potwierdza możliwość uznania tych lokali za objęte społecznym programem mieszkaniowym.

Podsumowując, będące przedmiotem zapytania lokale, wyodrębnione w budynku C, spełniają przesłanki warunkujące możliwość uznania ich za lokale objęte społecznym programem mieszkaniowym.

W efekcie powyższego – w ocenie Wnioskodawcy – ich sprzedaż będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem VAT w stawce 8%, stosownie do art. 41 ust. 12, ust. 12a w związku z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT.

Strona podkreśla również, że Dyrektor KIS w stosunku do zapytań analogicznych do omawianego pytania wydawał interpretacje indywidualną, przykładowo – interpretację nr 0114-KDIP1-1.4012.294.2023.2.MŻ z 8 sierpnia 2023 r., która dotyczyła ustalenia:

·„czy zbycie praw i obowiązków do umowy przedwstępnej nabycia nieruchomości stanowi dostawę towarów, których dotyczy cesja, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a jeśli zbycie praw i obowiązków do umowy przedwstępnej nabycia nieruchomości stanowi dostawę towarów, których dotyczy cesja, to do zbycia praw i obowiązków do umowy przedwstępnej nabycia nieruchomości, o których mowa w art. 41 ust. 12a ustawy stosuje się 8% stawki podatku VAT, zaś do zbycia praw i obowiązków do umowy przedwstępnej nabycia nieruchomości, o których mowa w art. 43 ust. 10 i 10a ustawy stosuje się zwolnienie z podatku VAT” – została przez organ rozstrzygnięta.

Jednocześnie Strona wskazuje, że przed wystąpieniem z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej zwróciła się z wnioskiem o wydanie WIS dla lokali będących przedmiotem zapytania. Decyzją z 3 września 2024 r., nr 0111-KDSB1-1.440.229.2024.3.MSM Dyrektor KIS odmówił wydania WIS (decyzję przedkładają w załączeniu). Okoliczność ta, w świetle art. 14b § 1a Ordynacji podatkowej – uzasadnia prawidłowość wystąpienia przez Wnioskodawcę z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, bowiem w rzeczonej decyzji organ interpretacyjny uznał, że w stosunku do przedstawionego stanu faktycznego nie zachodzą przesłanki warunkujące możliwość wydania WIS.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie uznania sprzedaży lokali usytuowanych w budynku C, po ich wyodrębnieniu za czynność opodatkowaną podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia od podatku (części pytań nr 2 i nr 3 ostatecznie sformułowanych w uzupełnieniu z 26 listopada 2024 r.) jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Z kolei na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Zatem dostawa towarów i świadczenie usług na terytorium kraju, co do zasady, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do powołanych powyżej przepisów budynki/budowle lub ich części oraz grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Przy czym, wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków i budowli, jeżeli  w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku, budowli lub ich części oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

W tym miejscu należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43  ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1)towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

2)przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw nieruchomości i ruchomości prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących danej dostawie.

Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Ponadto należy zauważyć, że z uwagi na fakt, że ustawa oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają definicji lokalu, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o własności lokali:

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakim obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału.

Według art. 3 ust. 1 i ust. 2 cyt. ustawy o własności lokali:

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o własności lokali:

Z powyższych przepisów wynika, że odrębną nieruchomość może stanowić samodzielny lokal, a dla powstania odrębnej własności lokali niezbędny jest wpis do księgi wieczystej mający charakter konstytutywny. Bez wpisu do księgi wieczystej odrębna własność lokalu (części budynku) nie może skutecznie powstać. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług lokal ten staje się odrębnym od budynku towarem i stanowi samodzielny przedmiot czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług pomocy społecznej z zakwaterowaniem dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych (PKD 87.30.Z), opieki zdrowotnej (PKD 86), a także w zakresie realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (PKD 41.10.Z), wynajmowania i zarządzania nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi (PKD 68.20.Z).

W chwili obecnej Spółka prowadzi inwestycję polegającą na budowie czterech budynków usługowych (oznaczonych na potrzeby prowadzonej inwestycji jako budynek A, budynek B, budynek C i budynek D) zakwaterowania turystycznego wraz z usługami towarzyszącymi. Zgodnie z ostateczną decyzją zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę budynki A i B zostały opisane jako budynki zakwaterowania turystycznego i rekreacyjnego. Z kolei budynki C i D w projektach architektoniczno-budowlanych określone zostały jako budynki zakwaterowania turystycznego instytucji ochrony zdrowia z opieką lekarską i pielęgniarską dla osób starszych i niepełnosprawnych.

Rozpatrywany wniosek dotyczy lokali w budynku C, dlatego też opis będzie dotyczył tylko tego budynku i umiejscowionych w nim lokali.

We wniosku o wydanie pozwolenia na budowę w planach architektoniczno-budowlanych wskazano, że budynek C, zdaniem Wnioskodawcy, powinien zostać zaklasyfikowany w PKOB 12 w klasie 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych. Status budynku C jako budynku zakwaterowania turystycznego instytucji ochrony zdrowia z opieka lekarską i pielęgniarską dla osób starszych i niepełnosprawnych z wyodrębnionymi samodzielnymi 61 lokalami usługowymi użytkowymi (nie ma możliwości wyodrębnienia tych lokali jako mieszkalnych, chociaż służyć one będą wyłącznie zakwaterowaniu i będą pod względem technicznym spełniały przesłanki lokali mieszkalnych) oraz budynku, jako budynku zakwaterowania turystycznego instytucji ochrony zdrowia z opieką lekarską i pielęgniarską dla osób starszych i niepełnosprawnych został dodatkowo potwierdzony w piśmie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w (...) z 28 lutego 2023 r. W piśmie potwierdzono, że takie przeznaczenie jest zgodne z projektem budowlanym, a w związku z tym również decyzją zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę.

Podstawowym celem wykorzystania budynku C będzie świadczenie usług zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych. Podstawową z zaspokajanych potrzeb będzie potrzeba zakwaterowania pacjentów (całodobowy, całotygodniowy pobyt w ośrodku) wymagających rehabilitacji – z jednoczesnym zapewnieniem im opieki w celu poprawy swego zdrowia poprzez korzystanie z rehabilitacji.

Spółka po wybudowaniu zamierza sprzedawać lokale znajdujące się w części ww. budynku. Rozpatrywany wniosek dotyczy lokali sprzedawanych bezpośrednio (bez udziału operatora) na rzecz osób starszych, które nabywają lokale w celu własnego zamieszkania powiązanego z zapewnianą w budynku opieką lekarską i pielęgniarską.

Lokale przeznaczone do sprzedaży wykończone zostaną w standardzie „pod klucz” dostosowanym do potrzeb osób starszych i niepełnosprawnych. Wykończenie obejmuje posadzkę antypoślizgową, obszerną łazienkę do wygodnego poruszania się nawet przy ograniczonej mobilności, system przywoławczy SOS w każdym lokalu umożliwiający szybką reakcję personelu medycznego.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy sprzedaż lokali w budynku C będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem VAT, czy też będzie zwolniona z opodatkowana podatkiem VAT.

W celu ustalenia, czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy względem przedmiotowych lokali nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy na tle przywołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że planowana transakcja – dostawa lokali znajdujących się w budynku C nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Jak bowiem Państwo wskazali we wniosku, w chwili obecnej Spółka prowadzi inwestycję polegającą na budowie czterech budynków usługowych, w tym budynku C. Po zakończeniu budowy zamierzają Państwo dokonać dostawy lokali znajdujących się w części budynku C. Zatem w momencie dokonywania transakcji sprzedaży ww. lokali dojdzie zatem do ich pierwszego zasiedlenia – w myśl art. 2 pkt 14a ustawy – po ich wytworzeniu (wybudowaniu).

Wobec braku możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy do dostawy ww. lokali, należy zbadać możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak już wspomniano z przytoczonego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy wynika, że aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia muszą zostać spełnione dwa warunki, tj. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz brak jest wydatków na ulepszenie, w stosunku do których sprzedający miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a w przypadku ponoszenia takich wydatków, muszą być one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przy czym, aby dostawa budynku, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia z ww. przepisu oba warunki wskazane w tym przepisie muszą być spełnione łącznie.

Natomiast, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

·towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej,

·przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Planowana transakcja dostawy przedmiotowych lokali nie będzie również korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, jak i art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zauważyć bowiem należy, że wskazane przepisy uzależniają zastosowanie zwolnienia m.in. od braku prawa do odliczenia podatku naliczonego. Jednak w chwili dostawy, lokale mające być przedmiotem dostawy faktycznie wykazują związek z opodatkowaną czynnością, jaką jest taka dostawa i w konsekwencji istnieje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z ich wybudowaniem. Skoro z tytułu procesu inwestycyjnego, tj. budowy budynku C, w których znajdują się lokale co do zasady przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od nakładów poniesionych na ich wybudowanie, nie zostaną spełnione przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, jak i art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Tym samym, dostawa lokali znajdujących się w budynku C, nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, pkt 10a i pkt 2 ustawy i będzie opodatkowana podatkiem VAT z zastosowaniem właściwej stawki podatku VAT.

Podsumowanie

Sprzedaż lokali usytuowanych w budynku C będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem VAT, z zastosowaniem właściwej stawki podatku, bowiem nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, pkt 10a i pkt 2 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie uznania sprzedaży lokali usytuowanych w budynku C, po ich wyodrębnieniu za czynność opodatkowaną podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia od podatku (część pytań nr 2 i nr 3 ostatecznie sformułowanych w uzupełnieniu z 26 listopada 2024 r.) uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa wyroków sądów należy zaznaczyć, że każdy z wyroków zapada na gruncie unikalnego stanu faktycznego, i w zasadzie wyłącznie do niego się ogranicza. Ocena omawianej kwestii, tj. skutków sprzedaży nieruchomości nie jest kwestią uniwersalną, dającą się odnieść do ogólnych okoliczności w analizowanych sprawach, lecz opiera się na wielu przesłankach podnoszonych wyżej przez organ podatkowy i powinna być dokonywana z punktu widzenia każdego odrębnego stanu faktycznego.

Odnosząc się do powołanej interpretacji indywidualnej wskazać należy, że jest ona rozstrzygnięciem w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym. Podstawowym zadaniem organu administracji podatkowej jest działanie zgodnie z przepisami. Rozstrzygnięcia dokonane w podobnych sprawach nie mogą stanowić podstawy do żądania analogicznego rozstrzygnięcia Państwa sprawy, jeśli w tej indywidualnej sprawie przepisy nie pozwalają na takie rozstrzygnięcie. Należy wskazać, że powołana przez Państwa interpretacja indywidualna (0114-KDIP1-1.4012.294.2023.2.MŻ) dotyczy sposobu opodatkowania cesji praw i obowiązków z umowy przedwstępnej z tytułu nabycia Nieruchomości, a więc sytuacji odmiennej niż przedstawiona przez Państwa w złożonym wniosku. Jak już podkreślono wyżej ze względu na autonomiczność prawa podatkowego i odrębność uregulowań prawnych rozstrzygnięcie przyjęte w podobnych, czy też zbliżonych okolicznościach, na gruncie przepisów dotyczących innych podatków pozostaje bez wpływu na rozstrzygnięcie przyjęte w interpretacji będącej przedmiotem sporu. Jednocześnie zaznaczenia wymaga, że w interpretacji nie rozstrzygano kwestii związanej z prawidłowej stawki podatku.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. W związku z powyższym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Państwa.

Informuję, że w tej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie uznania sprzedaży lokali usytuowanych w budynku C, po ich wyodrębnieniu za czynność opodatkowaną podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia od podatku (część pytań nr 2 i nr 3 ostatecznie sformułowanych w uzupełnieniu z 26 listopada 2024 r.).

Jednocześnie zaznaczenia wymaga, że na podstawie art. 42b ust. 1 w powiązaniu z art. 42a ustawy o podatku od towarów i usług podatnik może wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie wiążącej informacji stawkowej (WIS), która jest wydawana w formie decyzji na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług. Wystąpienie z wnioskiem o wydanie WIS jest możliwe od 1 listopada 2019 r. – przy czym WIS dotyczy stanu prawnego obowiązującego od 1 lipca 2020 r. Zatem, kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania Wiążącej Informacji Stawkowej określonej w art. 42a ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym wniosek w części dotyczącej ustalenia, czy:

·lokale usytuowane w budynku C, po ich wyodrębnieniu będą mogły zostać uznane za lokale mieszkalne objęte społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy o VAT (pytanie nr 1 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 26 listopada 2024 r.),

·lokale usytuowane w budynku C, po ich wyodrębnieniu będą mogły zostać uznane za lokale mieszkalne objęte społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, a ich sprzedaż będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem VAT w stawce 8% (część pytań nr 2 i nr 3 ostatecznie sformułowanych w uzupełnieniu z 26 listopada 2024 r.),

został załatwiony postanowieniem o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia z 17 grudnia 2024 r., nr 0112-KDIL1-1.4012.834.2024.1.JKU.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).