Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 września 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 11 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT dostawy działki nr 1. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 grudnia 2024 r. (wpływ).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej kwiatów (....). Wnioskodawczyni w 2005 roku uzyskała wpis do krajowego systemu ewidencji producentów o nr identyfikacyjnym ..., co potwierdza zaświadczenie z dnia ... 2005 r. wydane przez Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Jest rolnikiem ryczałtowym pobierającym dopłaty bezpośrednie.

Aktem notarialnym z dnia 27 grudnia 2005 r. REP A ... Wnioskodawczyni nabyła do majątku osobistego, w drodze umowy darowizny ze swoimi rodzicami, ..., własność niezabudowanej nieruchomości rolnej, oznaczonej nr. geod. 2 o powierzchni 1 ha oraz własność zabudowanej nieruchomości rolnej, składającej się z działek oznaczonych nr geod. 3 i 4 o powierzchni łącznej 8,08 ha gruntu. Nieruchomości położone są ....

Uchwalą nr ... Rady Gminy ... z dnia 29 grudnia 2003 r. w sprawie zatwierdzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miejscowości ... i części gruntów obrębu ..., ze zmianą uchwałą nr ... Rady Gminy ...z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części miejscowości ..., bez udziału Wnioskodawczyni, działka nr 2 w planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczona została w częściach: teren zabudowy mieszkaniowej 1-rodzinnej, pensjonatowej, tereny rolne oraz nie objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Wg ww. uchwał, bez udziału Wnioskodawczyni, działka nr 3 w planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczona została w częściach: teren zabudowy mieszkaniowej 1-rodzinnej, pensjonatowej, tereny rolne oraz nie objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

W 2013 r. nieruchomość rolna oznaczona nr ewidencyjnym 3 o powierzchni 7,9600 ha, z woli Wnioskodawczyni została podzielona na dwie działki: niezabudowana oznaczona nr ewidencyjnymi 5 o powierzchni 6,7598 ha oraz zabudowana oznaczona numerem ewidencyjnym 6 o powierzchni 1,2002 ha. Podział działki o nr 3 nastąpił na obszarze nie objętym planem zagospodarowania przestrzennego, nie było więc podstaw do wydania decyzji zatwierdzającej podział geodezyjny j.w. Podział został dokonany w celu sprzedaży zabudowanej działki gruntu oznaczonej nr ewidencyjnym 6 na rzecz kupującego, do celów rolnych.

Aktem notarialnym z dnia 29 listopada 2013 roku Wnioskodawczyni sprzedała w drodze umowy kupna-sprzedaży niezabudowaną nieruchomość rolną oznaczoną nr ewidencyjnym 2 o powierzchni 1 ha oraz zabudowaną działkę oznaczoną nr ewidencyjnym 6 o powierzchni 1,2002 ha, położone w .... Sprzedaż nastąpiła na rzecz kupującego do celów rolnych, nie była objęta podatkiem od towarów i usług.

Wg uproszczonego wypisu z rejestru gruntów wydanego dnia 07 sierpnia 2024 r. przez Starostę ... na wniosek Wnioskodawczyni, działka gruntu o numerze ewidencyjnym 5 obręb ..., dla której prowadzona jest księga wieczysta nr ..., składa się z następujących użytków: gruntów ornych o oznaczeniu RIV i pow. 2,5145 ha, gruntów ornych o oznaczeniu RIVb i pow. 1,6323 ha, gruntów ornych o oznaczeniu RV i pow. 1,6816 ha, gruntów ornych o oznaczeniu RVI i pow. 0,3452 ha. Zgodnie z załącznikiem graficznym do uchwały nr ... Rady Gminy ... z dnia 30 stycznia 2015 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla miejscowości ... i części miejscowości ..., działka gruntu o numerze ewidencyjnym 5 przeznaczona została w częściach: zgodnie z symbolami 18MN, UT, RM pod zabudowę mieszkaniową, jednorodzinną, usługi turystyczne, zabudowę zagrodową oraz nie objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Na przedmiotowej działce Wnioskodawczyni uprawia trawę zieloną z roślinami motylkowymi na gruncie ornym oraz zboża, na co dowodem jest pobieranie dopłat bezpośrednich na prowadzone uprawy.

Zabudowana działka o numerze ewidencyjnym 4 obręb.... jest stałym miejscem zamieszkania matki Wnioskodawczyni, w którym prowadzi swoje gospodarstwo domowe.

W 2024 r. do Wnioskodawczyni zgłosił się potencjalny nabywca, zainteresowany kupnem nieruchomości, na którą składa się około połowa (ok. 3 ha) działki gruntu oznaczonej numerem 5. W związku z trudną sytuacją osobistą Wnioskodawczyni bierze pod uwagę wydzielenie z przedmiotowej działki odrębnej działki oraz jej sprzedaż kupującemu, do celów innych niż rolne. Pozostałą część Wnioskodawczyni planuje zatrzymać, nadal uprawiać i traktować jako zabezpieczenie na starość.

Matka Wnioskodawczyni ma 77 lat, jest osobą starszą, która potrzebuje stałej opieki. W związku z powyższym Wnioskodawczyni planuje zakup mieszkania, w lepszej lokalizacji, aby opieka nad osobą starszą była bezpieczna i komfortowa dla obu kobiet. Obecna sytuacja mieszkaniowa matki Wnioskodawczyni nie spełnia tych przesłanek. Matka Wnioskodawczyni mieszka w starym domu poza miastem, gdzie od sklepu dzieli ją odległość ponad 20 km, a od przychodni ponad 35 km. Natomiast Wnioskodawczyni pracuje w ..., tam też chce opiekować się matką. Nie jest właścicielką żadnego innego domu czy mieszkania. Środki pieniężne otrzymane ze sprzedaży przedmiotowej działki Wnioskodawczyni planuje przeznaczyć na zakup mieszkania, które spełniłoby potrzeby obu kobiet.

Uzupełnienie zdarzenia przyszłego

Na pytanie: „Czy w związku z prowadzeniem jednoosobowej działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży detalicznej kwiatów jest Pani czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?”,

wskazała Pani: Tak

Na pytanie: „Czy wykorzystywała/wykorzystuje Pani działkę nr 3 oraz działkę nr 5 wydzieloną z działki nr 3 oraz działkę, którą planuje Pani wydzielić z działki nr 5 do celów prowadzenia działalności gospodarczej?”,

wskazała Pani: Nie

Działka Numer 5, została podzielona na dwie działki 7 i 1 i jest planowana sprzedaż działki 1.

Działka Numer 5, została podzielona na dwie działki 7 i 1, od momentu nabycia do dnia dzisiejszego jest wykorzystywana do działalności rolniczej - cały czas są na niej uprawy rolne. W ramach działalności rolniczej mocodawczyni jest rolnikiem ryczałtowym.

W planie zagospodarowania przestrzennego działki 7 i 1 (podział działki 5) przeznaczone są jako „tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, pensjonatowej, tereny rolne, oraz nie objęte planem zagospodarowania”.

Przed sprzedażą przedmiotowej działki nie będzie wydane pozwolenie na budowę.

Przed sprzedażą przedmiotowej działki nie będzie wystąpienia o warunki zabudowy.

Przedmiotowe działki nie są i nie były udostępniane innym osobom na podstawie umów cywilnoprawnych.

Działka planowana do sprzedaży zawsze posiadała dostęp do drogi publicznej.

Poza podziałem nie zostały poniesione jakiekolwiek nakłady na przedmiotowe działki.

Działka przeznaczona do sprzedaży posiada dostęp do sieci wodociągowej, kanalizacji sanitarnej, sieci elektrycznej na przełomie ostatnich dwóch lat gmina bez inicjatywy Wnioskodawczyni doprowadziła ww. media.

Jak już zostało to napisane nie jest planowane jakiekolwiek wystąpienie o pozwolenia, decyzje, warunki zabudowy - gdyż jak to zostało opisane we wniosku powyższa nieruchomość posiada plan zagospodarowania przestrzennego.

Przed sprzedażą nie jest planowane zawieranie z nabywcą jakichkolwiek umów dzierżawy lub najmu.

Na dzień dzisiejszy nie jest planowane zawieranie umowy przedwstępnej. Chociaż absolutnie mocodawczyni tego nie wyklucza.

Nie na dzień dzisiejszy mocodawczyni nie udzielała żadnych pełnomocnictw w celu występowania w sprawach dotyczących działki.

Pytanie

Czy sprzedaż działki wydzielonej z działki gruntu oznaczonej numerem ewidencyjnym 5, obręb ..., podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 2419 ze zm.), zwanej dalej u.p.t.u., opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 u.p.t.u., rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 u.p.t.u., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarem jest także udział w prawie własności. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1.określone udziały w nieruchomości,

2.prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

3.udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 u.p.t.u., zbycie nieruchomości gruntowej traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 u.p.t.u.

Należy podkreślić, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 u.p.t.u., podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 u.p.t.u. - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 u.p.t.u., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem „handel” należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 u.p.t.u., nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest również czy podmiot dokonujący sprzedaży gruntu podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u., co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Z tezy ww. orzeczenia wynika m.in., że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Zatem jak wynika z powyższego, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji powyższego, dostawę gruntu należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie działki nie stanowi działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 u.p.t.u., w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż nieruchomości, tzn. wydzielonej części niezabudowanej działki gruntu oznaczonej nr 5 stanowi sprzedaż majątku osobistego niepodlegającego podatkowi od towarów i usług. Ponadto, gdyby przyjąć, że powyższa sprzedaż jest objęta podatkiem VAT, to sprzedaż nieruchomości niezabudowanej korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u.

Jak wskazano w stanie faktycznym Wnioskodawczyni otrzymała działkę gruntu nr 5 w drodze darowizny (na czas otrzymania darowizny darowizny była to działka nr 3) od rodziców i w celu prowadzenia własnej działalności rolnej. Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych działań w celu podniesienia wartości, ani sprzedaży przedmiotowych nieruchomości. Jedyną aktywnością dotyczącą nieruchomości byłoby wydzielenie części działki w celu sprzedaży jedynie wydzielonej części. Pozostała część służyłaby Wnioskodawczyni do dalszego prowadzenia działalności rolnej. Z inicjatywy Urzędu Gminy ... wielokrotnie doszło do uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miejscowości ..., Wnioskodawczyni nie brała w tym udziału. Wnioskodawczyni nie podejmowała również żadnych działań o charakterze ogłoszeniowym, a tym bardziej marketingowym, w celu sprzedaży działki. To kupujący zgłosił się z chęcią nabycia części przedmiotowej nieruchomości.

Mając na uwadze wszystkie przedstawione okoliczności sprawy uznać należy, że Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży należących do majątku osobistego nieruchomości, nie będzie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a dokonywana transakcja nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że stanowisko jak również pytanie nie ulega zmianie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku, wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy, w celu dokonania sprzedaży przedmiotowej działki podejmowała/będzie podejmowała Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi  Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). TSUE orzekł w tej sprawie, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Ze wskazanych regulacji należy wywnioskować, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że:

·nabyła Pani do majątku osobistego, w drodze umowy darowizny ze swoimi rodzicami, m.in. działkę nr 3,

·w 2013 r. nieruchomość rolna nr 3, z Pani woli, została podzielona na dwie działki: niezabudowana nr 5 oraz zabudowana nr 6,

·na działce nr 5, od momentu nabycia do dnia dzisiejszego, uprawia Pani trawę zieloną z roślinami motylkowymi oraz zboża, pobiera Pani dopłaty bezpośrednie na prowadzone uprawy,

·w 2024 r. do Pani zgłosił się potencjalny nabywca zainteresowany kupnem około połowy działki nr 5,

·dokonała Pani podziału działki nr 5 na dwie działki 7 i 1,

·planuje Pani sprzedać działkę nr 1,

·przed sprzedażą działki nr 1 nie będzie wydane pozwolenie na budowę oraz nie będzie wystąpienia o warunki zabudowy,

·działka nr 3 oraz działka nr 5 wydzielona z działki nr 3 oraz działka nr 1, którą planuje Pani sprzedać, nie są i nie były udostępniane innym osobom na podstawie umów cywilnoprawnych,

·poza podziałem nie poniosła Pani jakichkolwiek nakładów na ww. działki,

·do działki nr 1 gmina (w ostatnich dwóch latach) bez Pani inicjatywy doprowadziła sieć wodociągową, kanalizacji sanitarnej, sieć elektryczną,

·przed sprzedażą nie planuje Pani zawierać z nabywcą jakichkolwiek umów dzierżawy lub najmu,

·na dzień dzisiejszy nie planuje Pani zawierać z nabywcą umowy przedwstępnej,

·na dzień dzisiejszy nie udzieliła Pani żadnych pełnomocnictw w celu występowania w sprawach dotyczących działki.

Z okoliczności sprawy wynika, że poza dokonaniem podziału działki nr 3, z której została wydzielona działka nr 5, a z niej działka nr 1, wykorzystywała Pani ww. nieruchomości jedynie na potrzeby własne w celach rolniczych. W świetle wyroku TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 nie zaangażowała Pani środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowców wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. W sprawie można mówić tylko o pojedynczej czynności, o której mowa w wyroku TSUE C-180/10 i C-181/10, polegającej na podziale działek, nie mamy natomiast do czynienia z ciągiem przytoczonych w tym orzeczeniu okoliczności, które mogłyby przemawiać za uznaniem Pani za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu tej sprzedaży. Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy nie będzie Pani zatem podatnikiem VAT w związku ze sprzedażą działki nr 1, gdyż – w świetle wskazanych przez Panią okoliczności sprawy - nie wystąpił ciąg czynności świadczący o zorganizowanym i celowym działaniu z zamierzeniem sprzedaży ww. nieruchomości.

Uznać należy, że działka, którą planuje Pani sprzedać stanowi dla Pani majątek osobisty. Dokonując sprzedaży działki nr 1 będzie Pani korzystała z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Stwierdzam, że w związku z planowaną sprzedażą działki nr 17 nie będzie działała Pani w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż ww. działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Pani stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku.  Wydając przedmiotową interpretację oparłem się na opisie sprawy, w którym wskazano, iż:

Na dzień dzisiejszy nie jest planowane zawieranie umowy przedwstępnej.

oraz

Nie na dzień dzisiejszy mocodawczyni nie udzielała żadnych pełnomocnictw w celu występowania w sprawach dotyczących działki.

Powyższe zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Panią opisu sprawy i nie było przedmiotem oceny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo zaznaczam, że aktualny publikator ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług to: t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).