Interpretacja indywidualna - stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna - stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe w zakresie prawa do ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 ust. 1 ustawy VAT w okresie od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. oraz prawidłowe w zakresie prawa do ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego na mocy ww. przepisu od 1 stycznia 2024 r.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 września 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 23 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości ponownego skorzystania przez Panią ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 ust. 1 ustawy VAT od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 oraz od 1 stycznia 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w zakresie usług pielęgnacyjnych dla psów. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej 7 września 2019 r. i od tego dnia korzystała ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług, do czego była uprawniona na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W grudniu 2020 r. wartość sprzedaży dokonanej przez Wnioskodawczynię nieznacznie przekroczyła limit pozwalający na skorzystanie ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. W następstwie przekroczenia wartości sprzedaży zwolnionej nastąpiła u Wnioskodawczyni utrata prawa do zwolnienia, powstanie obowiązku podatkowego w tym zakresie oraz zobowiązanie do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego. Zatem w następstwie powyżej przedstawionego zdarzenia Wnioskodawczyni stała się czynnym podatnikiem VAT zobowiązanym do składania deklaracji podatkowych za miesięczne okresy rozliczeniowe w całym roku 2021.

Wnioskodawczyni przeoczyła jednak przekroczenie niniejszego limitu. To z kolei spowodowało, że VAT-R został złożony do Urzędu Skarbowego 19 września 2024 r., natomiast zaległe deklaracje za poszczególne miesiące 2021 r. zostaną złożone po tym terminie.

Jednocześnie Wnioskodawczyni w trakcie 2021 r. nie przekroczyła limitu uprawniającego do zwolnienia i w rezultacie mogła ponownie z niego skorzystać w roku 2022.

Następnie Wnioskodawczyni ponownie nieznacznie przekroczyła limit uprawniający do zwolnienia w trakcie 2022 r. Zatem w następstwie powyżej przedstawionego zdarzenia Wnioskodawczyni ponownie stała się czynnym podatnikiem VAT zobowiązanym do składania deklaracji podatkowych za miesięczne okresy rozliczeniowe w całym roku 2023.

Wnioskodawczyni ponownie przeoczyła jednak przekroczenie niniejszego limitu. VAT-R ani zaległe deklaracje nie zostały jeszcze złożone do Urzędu Skarbowego.

W trakcie 2023 r. podobnie jak w roku 2021 Wnioskodawczyni nie przekroczyła limitu uprawniającego do zwolnienia i w rezultacie mogła ponownie z niego skorzystać w roku 2024.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawczyni planuje złożyć:

1) zawiadomienie o ponownym skorzystaniu ze zwolnienia podmiotowego na rok 2022 - z uwagi na nieprzekroczenie limitu 200 000 zł w 2021 r.;

2) VAT-R - z uwagi na przekroczenie limitu 200 000 zł w 2022 r.;

3) zawiadomienie o ponownym skorzystaniu ze zwolnienia podmiotowego na rok 2024 - z uwagi na nieprzekroczenie limitu 200 000 zł w 2023 r.

po uzyskaniu potwierdzenia stanowiska przedstawionego w dalszej części wniosku.

Pytanie

Czy Wnioskodawczyni ma prawo do ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o VAT od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. oraz od 1 stycznia 2024 r.?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, ma ona prawo do ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o VAT w okresie od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. oraz od 1 stycznia 2024 r.

W związku z tym, że obroty Wnioskodawczyni w 2019 r. nie przekroczyły proporcjonalnie do okresu, w którym prowadziła działalność gospodarczą kwoty 200 000 zł, w styczniu 2020 r. podjęła decyzję o korzystaniu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie ze wskazanym przepisem zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł.

W grudniu 2020 r. i listopadzie 2022 r. wartość sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawczyni przekroczyła limit uprawniający do zwolnienia. Konsekwencją tego zdarzenia była zmiana statusu podatkowego Wnioskodawczyni, która stała się podatnikiem VAT czynnym w momencie przekroczenia limitu w grudniu 2020 r. a następnie w listopadzie 2022 r., a w rezultacie od tego momentu była ona zobowiązana do składania deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług oraz do obliczania i wpłacania podatku za miesiąc grudzień 2020, cały rok 2021 oraz listopad 2022 r. i cały rok 2023 r. Wnioskodawczyni w związku z przeoczeniem przedmiotowej zmiany złożyła VAT-R z uwagi na przekroczenie limitu w grudniu 2020 r. dopiero we wrześniu 2024 r.

W odniesieniu do pozostałych okresów po uzyskaniu potwierdzenia prawidłowości stanowiska przedstawionego w niniejszym wniosku Wnioskodawczyni planuje złożyć:

1) zawiadomienie o ponownym skorzystaniu ze zwolnienia podmiotowego na rok 2022 - z uwagi na nieprzekroczenie limitu 200 000 zł w 2021 r.,

2) VAT-R - z uwagi na przekroczenie limitu 200 000 zł w 2022 r.,

3) zawiadomienie o ponownym skorzystaniu ze zwolnienia podmiotowego na rok 2024 - z uwagi na nieprzekroczenie limitu 200 000 zł w 2023 r.

Na podstawie art. 96 ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT, jeżeli podmiot wymieniony w art. 15 ustawy o VAT, u którego sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT utraci zwolnienie od podatku, obowiązany jest do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego w terminie przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa.

Na gruncie przedmiotowego stanu faktycznego zmiana statusu podatkowego Wnioskodawczyni z podatnika VAT zwolnionego na podatnika VAT czynnego spowodowała u niej obowiązek złożenia zgłoszenia rejestracyjnego na druku VAT-R, czego dokonała dopiero we wrześniu 2024 r. Powyżej wskazane uchybienie terminu dla wykonania obowiązku rejestracyjnego, jak już zostało to wcześniej podniesione, jest konsekwencją przeoczenia przekroczenia kwoty limitu zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, które to przeoczenie miało miejsce z powodu niewielkiej wartości sprzedaży w 2020 r. i w 2022 r. i w związku z tym Wnioskodawczyni nie przypuszczała, że mogła nieznacznie przekroczyć limit sprzedaży zwolnionej.

Jednocześnie z treści art. 113 ust. 11 ustawy o VAT wynika, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Z uwagi na fakt, iż wartość sprzedaży opodatkowanej u Wnioskodawczyni nie przekroczyła w kolejnych latach, tj. w roku 2021 i w roku 2023 zakreślonego ustawowo limitu, była ona od 1 styczna 2022 r. oraz od 1 stycznia 2024 r. uprawniona do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług. Przy czym uregulowanie przewidziane w art. 96 ust. 12 ustawy o VAT stanowi, że jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników.

Niemniej w następstwie pierwotnego przeoczenia terminu utraty prawa do zwolnienia, również zawiadomienie o tym, że Wnioskodawczyni ponownie będzie korzystała z prawa do przysługującego jej zwolnienia podmiotowego zostanie złożone po upływie przewidzianego do tego terminu, tj. nie wcześniej niż we wrześniu 2024 r.

Poddając analizie całokształt przedstawionych w ramach niniejszego wniosku okoliczności stanu faktycznego wraz z powołanymi przepisami prawa mającymi zastosowanie na gruncie rozpatrywanej sprawy należy podkreślić, iż co prawda ustawa o podatku od towarów i usług określa konkretny termin, w jakim podatnik powinien złożyć formularz VAT-R w zakresie zawiadomienia o ponownym skorzystaniu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1, tj. 7 dni od dnia zaistnienia zmiany danych objętych tym formularzem, natomiast przepisy niniejszej ustawy nie przewidują sankcji dla dokonania ww. czynności po upływie przewidzianego w ustawie terminu.

Ponadto, jeżeli podatnik od dnia, w którym wybrał zwolnienie podmiotowe dla drobnego przedsiębiorcy, zachowuje się jak podatnik zwolniony, to złożenie aktualizacji VAT-R po upływie terminu nie powinno mieć wpływu na skuteczność dokonanego wyboru. Tak wyrażony pogląd pozostaje zbieżny z przyjętym przez organ podatkowy stanowiskiem zawartym w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 19 maja 2016 r. nr 1061-IPTPP1.4512.190.2016.1.MG oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 listopada 2022 r. nr 0112-KDIL1-2.4012.402.2022.2.BG. Mianowicie zgodnie z treścią powołanych wyżej interpretacji należy stwierdzić, że skoro wartość sprzedaży opodatkowanej u Wnioskodawczyni w roku 2021 oraz w roku 2023 nie przekroczyła kwoty 200 000 zł, to Wnioskodawczyni może odpowiednio od 1 stycznia 2022 r. oraz od 1 stycznia 2024 r. skorzystać ze zwolnienia, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Pomimo tego, że zgłoszenie o ponownym skorzystaniu ze zwolnienia powinno być złożone odpowiednio do 7 stycznia 2022 r. oraz do 7 stycznia 2024 r. zwolnienie, w przypadku dokonania przez podatnika takiego wyboru, ma zastosowanie od 1 stycznia tego roku. Przewidziany bowiem termin w przepisie art. 96 ust. 12 jest jedynie terminem na poinformowanie właściwego organu podatkowego o skorzystaniu ze zwolnienia podmiotowego.

Wnioskodawczyni zarówno w 2021 r. jaki w 2023 r. zachowywała się jak podatnik zwolniony z VAT, tzn. nie pobierała VAT od kwoty sprzedaży i nie składała deklaracji VAT-7 oraz plików JPK. W konsekwencji w analizowanym stanie faktycznym złożone przez Wnioskodawczynię zgłoszenie aktualizujące VAT-R z wyborem zwolnienia od podatku od towarów i usług upoważnia Stronę do korzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług, określonego w art. 113 ust. 1 ustawy w związku z art. 113 ust. 11 od 1 stycznia 2022 r. oraz ponownie od 1 stycznia 2024 r. (po utracie tego prawa na rok 2023), pomimo złożenia VAT-R po terminie określonym w art. 96 ust. 12 ustawy.

Zatem z punktu widzenia oceny skutków prawnych na gruncie uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług w związku z powyższym stanowiskiem organu podatkowego, można wyciągnąć wniosek, iż nie powinny być wyciągnięte wobec podatnika żadne negatywne konsekwencje, które uniemożliwiałyby mu datą wsteczną ponownie skorzystać ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 ustawy o VAT w związku z niezłożeniem w terminie aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R.

Celem podsumowania należy wskazać, że Wnioskodawczyni spełniła łącznie dwie przesłanki. Po pierwsze miała prawo wyboru zwolnienia z opodatkowania i chciała z tak przysługującego jej prawa skorzystać odpowiednio od 1 stycznia 2022 r. oraz od 1 stycznia 2024 r. Po drugie w całym roku 2022 oraz w całym roku 2024 zachowywała się jak podatnik zwolniony. W związku z tym Wnioskodawczyni przysługuje prawo do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zarówno w 2022 r. jak i w 2024 r. niezależnie od tego, że zawiadomienie o korzystaniu ze zwolnienia zostanie złożone z przekroczeniem ustawowych terminów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Jak wynika z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle art. 96 ust. 1 ustawy:

Podmioty, o których mowa w art. 15 i art. 15a, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W oparciu o art. 96 ust. 3 ustawy:

Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Stosownie do art. 96 ust. 4 ustawy:

Naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Według art. 96 ust. 5 ustawy:

Jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1)    przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;

2)    przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;

3)    przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;

4)    przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Z ww. przepisu wynika, że w przypadku utraty prawa do zwolnienia podmiotowego podatnik jest zobowiązany do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego do podatku VAT przed dniem, w którym traci prawo do tego zwolnienia.

Na mocy art. 96 ust. 10 ustawy:

Podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, u których następnie sprzedaż została zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub którzy następnie zgłosili, że będą wykonywać wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43, pozostają w rejestrze jako podatnicy VAT zwolnieni.

Na podstawie art. 96 ust. 12 ustawy:

Jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników. Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.

Ustawodawca przewiduje zwolnienie podmiotowe od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak wynika z art. 113 ust. 4 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem zawiadomienia na piśmie o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

W świetle art. 113 ust. 5 ustawy:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Według art. 113 ust. 11 ustawy:

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Na mocy art. 113 ust. 11a ustawy:

Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5.

Zaznaczyć należy, że podatnik ma prawo powrócić do zwolnienia z art. 113 ustawy w trakcie roku podatkowego, pod warunkiem, że minął rok od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował oraz w poprzednim i bieżącym roku nie przekroczył kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Powrót do zwolnienia może nastąpić od początku danego miesiąca.

Stosownie do art. 113 ust. 13 ustawy:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1) dokonujących dostaw:

a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

- wyrobów tytoniowych,

- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d) terenów budowlanych,

e) nowych środków transportu,

f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

- motocykli (PKWiU ex 45.4);

2) świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu;

3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie usług pielęgnacyjnych dla psów, działalność rozpoczęła Pani 7 września 2019 r. i od tego czasu korzystała Pani ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. W grudniu 2020 r. przekroczyła Pani dopuszczalny limit pozwalający na skorzystanie z ww. zwolnienia, jednak przeoczyła Pani przekroczenie tego limitu.

Przez cały 2021 r. nie przekroczyła Pani limitu uprawniającego do zwolnienia. Z opisu sprawy wynika, że w listopadzie 2022 r. ponownie przekroczyła Pani limit uprawniający do zwolnienia. Przez cały 2023 r. nie przekroczyła Pani limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy VAT. 19 września 2024 r. złożyła Pani zgłoszenie VAT-R, natomiast zaległe deklaracje za 2021 r. złoży Pani w późniejszym terminie.

Pani wątpliwości sprowadzają się do ustalenia, czy ma Pani prawo do ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o VAT od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. oraz od 1 stycznia 2024 r.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, że jeżeli w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie wykonywała Pani czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy oraz faktyczna łączna wartość sprzedaży w prowadzonej działalności gospodarczej w roku 2021 nie przekroczyła 200 000 zł, to od 1 stycznia 2022 r. przysługiwało Pani prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Jednakże, biorąc pod uwagę, że w trakcie roku 2022 wartość Pani sprzedaży przekroczyła kwotę 200 000 zł, to zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy utraciła Pani możliwość korzystania z ww. zwolnienia, począwszy od czynności, którą przekroczyła Pani tę kwotę.

Tym samym, nie można zgodzić się z Pani stwierdzeniem, że miała Pani prawo do korzystania ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT począwszy od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r., ponieważ prawo to przysługiwało Pani jedynie od 1 stycznia 2022 r. do momentu, w którym przekroczyła Pani ww. limit. Zatem może Pani korzystać ze zwolnienia podmiotowego w okresie od 1 stycznia 2022 r. do dnia przekroczenia w tym roku wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Pani wątpliwości dotyczą również ustalenia, czy ma Pani prawo do ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy, począwszy od 1 stycznia 2024 r.

W świetle powołanych przepisów stwierdzić należy, że jeżeli wartość sprzedaży w 2024 r. nie przekroczy kwoty 200 000 zł to może Pani korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie cytowanego wyżej art. 113 ust. 1 ustawy. Jednak należy pamiętać, że musi być również spełniony warunek wskazany w art. 113 ust. 11 ustawy, tzn. musi minąć rok od momentu utraty lub rezygnacji przez Panią ze zwolnienia. W przedmiotowej sprawie warunek ten został spełniony, bowiem jak Pani wskazała w 2023 r. wartość sprzedaży nie przekroczyła 200 000 zł.

Wskazania wymaga, że w sytuacji, gdy w trakcie roku 2024 r. wartość sprzedaży w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej przekroczy kwotę 200 000 zł zwolnienie straci moc z chwilą wykonania czynności, którą ww. kwota zostanie przekroczona. Prawo do omawianego zwolnienia utraci Pani również, gdy zacznie Pani wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Ponadto wskazuję, że przepis art. 113 ust. 11 ustawy, umożliwia podatnikowi, który stracił prawo do zwolnienia od podatku VAT lub zrezygnował z tego zwolnienia – ponowny jego wybór, po spełnieniu określonych warunków. Przepis ten, nie określa w jakim terminie podatnik jest zobowiązany o zamiarze wyboru zwolnienia poinformować urząd. W związku z tym, należy przyjąć ogólnie stosowaną zasadę aktualizacji danych wynikająca z art. 96 ust. 12 ustawy, według której podatnik o wszelkich zmianach objętych zgłoszeniem rejestracyjnym jest zobowiązany poinformować urząd w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana, czyli od momentu wyboru przez podatnika zwolnienia podmiotowego na formularzu VAT-R.

Wymieniony art. 113 ust. 11 ustawy nie uzależnia jednak prawa wyboru zwolnienia od terminu złożonego zawiadomienia w urzędzie. Zatem fakt złożenia przez podatnika zawiadomienia po upływie 7 dni, nie pozbawia go prawa do wyboru przysługującego mu zwolnienia.

Tym samym, chcąc skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, od 1 stycznia 2022 r do przekroczenia przez Panią limitu w trakcie roku 2022 i korzystać z tego prawa przez rok 2024, powinna Pani złożyć w urzędzie skarbowym zgłoszenie aktualizacyjne VAT-R w terminie do 7 dni licząc od dnia, w którym chce Pani korzystać z tego zwolnienia. Z opisu sprawy wynika, że planuje Pani złożyć w urzędzie skarbowym zgłoszenie aktualizacyjne VAT-R.

Tym samym, Pani stanowisko uznaję za nieprawidłowe w zakresie prawa do ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 ust. 1 ustawy VAT w okresie od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. oraz prawidłowe w zakresie prawa do ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego na mocy ww. przepisu od 1 stycznia 2024 r.

Jednocześnie należy zauważyć, że to organ podatkowy właściwy dla podatnika decyduje ostatecznie o sposobie rejestracji podatnika jako podatnik VAT zwolniony.

Dodatkowe informacje

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny i rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Nadmieniam, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pani wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).