Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:
- prawidłowe w części dotyczącej prawa do częściowego odliczenia podatku od towarów i usług od wydatków związanych z realizacją Inwestycji pn. „….” w ramach korekty;
- nieprawidłowe w części dotyczącej prawa do częściowego odliczenia podatku od towarów i usług od wydatków związanych z realizacją Inwestycji przy zastosowaniu prewspółczynnika Szkoły Podstawowej nr X;
- prawidłowe w części dotyczącej prawa do częściowego odliczenia podatku od towarów i usług od wydatków bieżących basenu przy zastosowaniu prewspółczynnika OSiR.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
5 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do częściowego odliczenia podatku od towarów i usług od wydatków związanych z realizacją Inwestycji pn. „….” w ramach korekty, ustalenia prewspółczynnika jednostki budżetowej oraz prawa do częściowego odliczenia podatku od towarów i usług od wydatków bieżących basenu.
Ww. wniosek uzupełnili Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 grudnia 2024 r. (data wpływu 2 grudnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Miasto jest zarejestrowanym, scentralizowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Miasto wykonuje zadania statutowe wynikające z odpowiednich ustaw co stanowi większość wykonywanej działalności Gminy. Jednak niektóre, wybrane czynności Gmina wykonuje na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych, które podlegają regulacjom podatku VAT, gdzie transakcje opodatkowane są podatkiem VAT według odpowiednich stawek w tym zwolnionych. Gmina wykonuje swoje zadania samodzielnie lub za pośrednictwem powołanych do tego jednostek budżetowych, które podlegają scentralizowanym rozliczeniom podatku od towarów i usług.
Gmina (…) 2023 roku podpisała z (…) umowę o dofinansowanie nr (…) na realizację zadania pn. „….”. Inwestycja była współfinansowana ze środków Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej w ramach programu (…). Przedsięwzięcie realizowano na podstawie umowy z wykonawcą zawartą w dniu (…) 2023 r. wartość zawartego kontraktu wynosiła (…) zł. Na realizację powyższego zadania przyznano Gminie łącznie dofinansowanie w wysokości (…) zł. Pozostałą część stanowił wkład własny gminy. W roku 2023 Beneficjent otrzymał (…) zł dotacji, pozostała kwota (…) zł zostanie wypłacona w bieżącym roku. Na etapie składania wniosku o dofinansowanie i podpisania umowy z (…) podatek od towarów i usług został uznany za wydatek kwalifikowany. Basen z zapleczem miał być wykorzystywany wyłącznie na realizację zadań statutowych Gminy. Miasto zakładało bezpłatne udostępnianie obiektu w charakterze ogólnodostępnej krytej pływalni dla młodych mieszkańców będących uczniami samej Szkoły Podstawowej nr X (X), jak również innych placówek oświatowych, a także dzieciom i młodzieży będących członkami lokalnej społeczności miasta.
W ramach powyższego przedsięwzięcia wykonano remont pomieszczenia niecki basenowej o wymiarach 12,5 m x 7,2 m. Modernizacja obejmowała również remont pomieszczeń sanitarnych oraz pomieszczeń technicznych. Wykonano wentylację mechaniczną, wymianę stacji uzdatniania wody basenowej, instalację elektryczną, oświetlenie ewakuacyjne oraz instalacje wodno - kanalizacyjne. Zakres prac obejmował również wykończenie i wyposażenie wnętrz. Poszczególne elementy Infrastruktury, które powstały w wyniku realizacji zadania są środkami trwałymi o wartości początkowej powyżej 15 000 zł.
Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z realizacją zadania wystawiane były na Miasto NIP: (…). Pierwszy wydatek poniesiono w maju 2023, a ostatni w maju 2024 r. Inwestycja zakończyła się w marcu 2024 roku. Ostateczne rozliczenie dotacji nastąpiło 31 sierpnia 2024 roku.
Od momentu złożenia wniosku do dnia zakończenia realizacji inwestycji zmieniły się oczekiwania społeczne mieszkańców, wobec czego Beneficjent za zgodą (…) planuje udostępnić obiekt basenu odpłatnie szerszemu gronu odbiorców zaznaczając jednak, iż pierwotne założenia tj. ogólnodostępnej pływalni dla młodych mieszkańców w ramach zajęć wychowania fizycznego ujętych w ramowym planie nauczania jak i podczas dodatkowych zajęć, nie ulegną zmianie. Pływalnia została udostępniona przez X w dniu 29.03.2024 r. w drodze zawartej Umowy użyczenia na rzecz Ośrodka Sportu i Rekreacji w X, (OSiR) które są jednostkami budżetowymi Gminy.
Z powyższego wynika, iż po zakończeniu realizacji inwestycji w marcu 2024 roku cel przeznaczenia użytkowania basenu zmienił się z działalności statutowej, która stanowiła brak podstawy do odliczenia podatku od towarów i usług na działalność mieszaną. Gmina będzie wykonywać czynności statutowe i czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, które realizowane będą za pośrednictwem OSiR. W konsekwencji nastąpiło przekwalifikowanie podatku od towarów i usług na wydatek niekwalifikowany oraz konieczność zwrotu niesłusznie pobranej dotacji. Na podstawie zawartej Umowy użyczenia z dnia 29 marca 2024 X oddała OSiR nieodpłatnie w użycie pomieszczenia basenowe, które stanowią własność Gminy, a pozostają w trwałym zarządzie X. Użyczenie obowiązuje od 1 kwietnia br., ale pierwsze zajęcia odpłatne planuje się rozpocząć we wrześniu 2024 r.
W ramach zawartej pomiędzy X, a OSiR umowy użyczenia w dniu 29.05.2024 roku zostało zawarte porozumienie w sprawie umowy użyczenia, które określa warunki na jakich Użyczający (SP X) oddaje Biorącemu (OSiR) w użycie pomieszczenia basenowe. W porozumieniu dokonano ustaleń, że X ponosi koszty stałe tj. zużycia wody, prądu oraz media, natomiast OSIR przejął koszty utrzymania, ubezpieczenia, napraw nieobjętych gwarancją, ratownika, sprzątania, zakupu chloru.
Jak wskazano w opisie sprawy, Gmina poprzez OSiR będzie wykorzystywać basen do:
- czynności nieodpłatnego udostępniania basenu na rzecz innych gminnych jednostek budżetowych objętych centralizacją VAT, które nie będą stanowić czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług
- czynności odpłatnego udostępniania basenu na rzecz szkółek pływackich, które stanowią usługi opodatkowane VAT.
Jak stanowi art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W związku jednak z faktem, że w odniesieniu do opisanej inwestycji nie jest możliwe wyodrębnienie wydatków związanych wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi VAT, konieczne jest zastosowanie odpowiedniej proporcji odliczenia podatku o jakim mowa w art. 86 ust. 2 a ustawy o VAT, odrębnie dla każdej jednostki budżetowej według wyliczeń wskazanych w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17.12.2015 roku w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.
W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że:
Na pytanie Organu „Do jakich czynności wykorzystują Państwo/będą Państwo wykorzystywali towary i usługi nabywane w związku z realizacją inwestycji pn. „…” (tzw. wydatki inwestycyjne) oraz towary i usługi nabywane w związku z bieżącym utrzymaniem pływalni (tzw. wydatki bieżące), tj. czy do czynności:
a)niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT;
b)opodatkowanych podatkiem VAT;
c)zwolnionych od podatku VAT (prosimy podać powód zwolnienia)?”,
podali Państwo, że: „Towary i usługi nabywane w związku z bieżącym utrzymaniem pływalni będą służyły do działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT i opodatkowanej podatkiem VAT.”
Na pytanie Organu „Czy towary i usługi nabywane w związku z realizacją inwestycji (tzw. wydatki inwestycyjne) oraz towary i usługi nabywane w związku z bieżącym utrzymaniem pływalni (tzw. wydatki bieżące), są/będą wykorzystywane przez Państwa wyłącznie do działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy czy również do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy?”, podali Państwo, że „Wydatki inwestycyjne jak i wydatki bieżące będą wykorzystywane do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 jak również w celach innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2.”
Na pytanie Organu „W przypadku, gdy towary i usługi nabywane w związku z realizacją inwestycji (tzw. wydatki inwestycyjne) oraz towary i usługi nabywane w związku z bieżącym utrzymaniem pływalni (tzw. wydatki bieżące) są/będą wykorzystywane przez Państwa zarówno do celów prowadzonej przez Gminę działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (działalność niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług), należy wskazać, czy jest możliwe przypisanie ponoszonych wydatków inwestycyjnych oraz wydatków bieżących w całości do działalności gospodarczej Gminy?”, podali Państwo, że „Wydatki inwestycyjne były ponoszone przez Gminę (faktury były wystawiane na Miasto), natomiast wydatki bieżące ponoszone są/będą przez Ośrodek Sportu i Rekreacji oraz Szkołę Podstawową nr X (szczegółowy podział wydatków przedstawiono w punkcie Ad. 6).”
Na pytanie Organu „Czy mają Państwo możliwość jednoznacznego przypisania towarów i usług nabywanych w związku z realizacją inwestycji do konkretnej jednostki organizacyjnej Gminy? Jeżeli tak - do której?”, podali Państwo, że „Towary i usługi nabywane w związku z realizacją inwestycji przypisane są do X.”
Na pytanie Organu „Która jednostka organizacyjna Gminy będzie wykorzystywała towary i usługi, nabywane w związku z realizacją ww. inwestycji, w swojej działalności?”, podali Państwo, że „W ramach swojej działalności towary i usługi będą wykorzystywane przez OSiR.”
Na pytanie Organu „Czy mają Państwo możliwość jednoznacznego przypisania towarów i usług nabywanych w związku z bieżącym utrzymaniem pływalni (tzw. wydatki bieżące) do konkretnej jednostki organizacyjnej Gminy? Jeżeli tak - do której?”, podali Państwo, że „Zgodnie z zawartym porozumieniem wydatki zostały podzielone pomiędzy dwie jednostki.
1. X ponosi koszty/opłaty za:
- wodę;
- energię elektryczną;
- energię cieplną.
2. OSiR ponosi koszty/opłaty za:
- zakup środków czystości, środków chemicznych i artykułów gospodarczych;
- badanie wody;
- bieżące przeglądy i naprawy urządzeń i sprzętu, wynikające z jego eksploatacji i konserwacji;
- utrzymanie ratowników.
Na pytanie Organu „Która jednostka organizacyjna Gminy będzie wykorzystywała towary i usługi, nabywane w związku z bieżącym utrzymaniem pływalni (tzw. wydatki bieżące), w swojej działalności?”, podali Państwo, że „Towary i usługi będą wykorzystywane przez OSiR.”
Na pytanie Organu „Która jednostka organizacyjna Gminy będzie rozliczała obrót opodatkowany podatkiem VAT z tytułu odpłatnych czynności dokonywanych przez Gminę we wskazanym we wniosku obiekcie (pływalnia z zapleczem szatniowo-sanitarnym)?”, podali Państwo, że „Rozliczenia dokonywał będzie OSiR.”
Na pytanie Organu „Czy prewspółczynniki - ustalone zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) - zarówno dla Szkoły Podstawowej nr X jak i dla Ośrodka Sportu i Rekreacji w X nie przekroczyły/nie przekroczą 2%?”, podali Państwo, że „Prewspółczynnik SPX za rok 2023 nie przekracza 2%. Prewspółczynnik OSiR za rok 2023 wynosi 8%.”
Na pytanie Organu „Jeżeli powyższe prewspółczynniki nie przekroczyły/nie przekroczą 2%, to czy uznali/uznają Państwo, że proporcje te wynoszą 0%?”, podali Państwo, że „Tak, wynoszą 0%.”
Na pytanie Organu „Czy środek trwały powstały w wyniku zrealizowanej inwestycji (pływalnia z zapleczem szatniowo-sanitarnym), został zaliczony przez Państwa na podstawie przepisów o podatku dochodowym do środków trwałych podlegających amortyzacji?”, podali Państwo, że „Tak, środek trwały będzie podlegał amortyzacji w SPX.”
Na pytanie Organu „Kiedy ww. środek trwały (pływalnia z zapleczem szatniowo-sanitarnym) został oddany do użytkowania do zakończeniu inwestycji (należy podać dokładną datę)?”, podali Państwo, że „Środek trwały został oddany do użytkowania 11.04.2024 r.”
Na pytanie Organu „W jakim okresie otrzymywali Państwo faktury z tytułu ponoszonych wydatków związanych z realizacją inwestycji?”, podali Państwo, że „Faktury z tytułu ponoszonych wydatków związanych z realizacją inwestycji były ponoszone od 26.04.2023 r. do 29.03.2024 r.”
Na pytanie Organu „Jakie konkretnie „wydatki bieżące” są przedmiotem Państwa pytania oznaczonego we wniosku nr 2?”, podali Państwo, że „Przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku nr 2 są wydatki bieżące ponoszone przez OSiR:
- zakup środków czystości, środków chemicznych i artykułów gospodarczych;
- badanie wody;
- bieżące przeglądy i naprawy urządzeń i sprzętu, wynikające z jego eksploatacji i konserwacji;
- utrzymanie ratowników.”
Pytania (pytanie nr 2 ostatecznie sformułowane w piśmie z 2 grudnia 2024 r.)
Pytanie 1:
Czy Miasto w ramach korekty będzie miało prawo do częściowego odliczenia podatku od towarów i usług od wydatków związanych z realizacją Inwestycji? Jeżeli tak to przez prewspółczynnik której jednostki budżetowej Gmina ma prawo do dokonania częściowego odliczenia podatku od towarów i usług?
Pytanie 2:
Przez wskaźniki jakiego podmiotu Gmina będzie miała prawo do częściowego odliczenia podatku od towarów i usług od wydatków bieżących basenu?
Państwa stanowisko w sprawie (stanowisko w odniesieniu do pytania nr 2 ostatecznie sformułowane w piśmie z 2 grudnia 2024 r.)
Ad. 1 Miasto ma prawo do dokonania korekty i odliczyć podatek VAT od wydatków poniesionych na zrealizowaną inwestycję zgodnie z art. 91 ust. 7 i 7a ustawy o podatku od towarów i usług w drodze tzw. korekty wieloletniej dokonując jej po raz pierwszy w 2025 roku po wyliczeniu realnych wskaźników za rok 2024, wykorzystując do tego prewspółczynnik Szkoły Podstawowej nr X, wyliczony na podstawie § 3 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17.12.2015 roku w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników, który na moment zakończenia inwestycji odzwierciedla proporcję prowadzenia działalności statutowej i mieszanej w tej placówce oraz to, że basen pozostaje w trwałym zarządzie szkoły. Biorąc pod uwagę, iż najprawdopodobniej proporcja wyliczona przez SP X za rok 2024 roku nie przekroczy 2% (tak jak w przypadku danych za rok 2023), na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2, w powiązaniu z art. 86 ust. 2g ustawy o VAT, Gmina uzna że prewspółczynnik dla tej jednostki wynosi 0%. W takim przypadku należy postąpić tak jak w interpretacji z 31 sierpnia 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.476.2022.1.JM., w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że: „Stosownie do art. 86 ust. 2g ustawy w związku z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy będą mieli Państwo prawo uznać, że proporcja ta wyniesie 0%, a zatem należy uznać, iż całość wydatków poniesionych w ramach przedmiotowego projektu w części dotyczącej budynków szkół i przedszkola będzie wykorzystywana do celów innych niż działalność gospodarcza. W związku z powyższym, nie będą mieć Państwo prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na budynki szkół i przedszkola”. Podsumowując w przypadku gdy prewspółczynnik jednostki budżetowej będzie wynosił 0%, Gmina nie ma prawa do odliczenia wydatków z przeprowadzonej inwestycji.
W sytuacji gdy Prewspółczynnik jednostki w kolejnych latach przekroczy poziom 2% Gmina ma prawo do dokonania korekty podatku od towarów i usług za pozostały okres korekty wieloletniej.
Stanowisko w zakresie pytania nr 2:
W odniesieniu do bieżących wydatków (przedstawionych poniżej) ponoszonych na wykonywanie zadań związanych z funkcjonowaniem basenu prawo do częściowego odliczenia podatku od towarów i usług, będzie posiadał Ośrodek Sportu i Rekreacji po zastosowaniu prewspółczynnika wyliczonego przez tę jednostkę budżetową na postawie § 3 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17.12.2015 roku w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników, wyłącznie na wydatki, które ponosi ta jednostka na podstawie porozumienia w sprawie umowy użyczenia.
Wydatki bieżące ponoszone przez OSiR (podlegające częściowemu odliczeniu):
- zakup środków czystości, środków chemicznych i artykułów gospodarczych;
- badanie wody;
- bieżące przeglądy i naprawy urządzeń i sprzętu, wynikające z jego eksploatacji i konserwacji;
- utrzymanie ratowników.
Natomiast wydatki ponoszone przez SPX, tj. opłata za wodę, energie elektryczną i cieplną nie będą podlegały żadnym odliczeniom.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:
- prawidłowe w części dotyczącej prawa do częściowego odliczenia podatku od towarów i usług od wydatków związanych z realizacją Inwestycji pn. „…” w ramach korekty;
- nieprawidłowe w części dotyczącej prawa do częściowego odliczenia podatku od towarów i usług od wydatków związanych z realizacją Inwestycji przy zastosowaniu prewspółczynnika Szkoły Podstawowej nr X;
- prawidłowe w części dotyczącej prawa do częściowego odliczenia podatku od towarów i usług od wydatków bieżących basenu przy zastosowaniu prewspółczynnika OSiR.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Jak stanowi z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Art. 87 ust. 1 ustawy stanowi:
W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2 – ust. 6 ustawy.
W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ponadto, ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”, która wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie.
Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Tym samym, podatnik dokonując zakupu towarów czy usług dokonuje ich natychmiastowej alokacji do czynności dających prawo do odliczenia lub niedających takiego prawa.
Jak stanowi art. 86 ust. 10 ustawy:
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.
Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy:
Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.
Stosownie do art. 86 ust. 13 ustawy:
Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej:
1) za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo
2) za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, po okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego
- nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Jednocześnie wskazać należy, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.
Doprecyzowaniem powołanego wyżej przepisu art. 86 ust. 1 ustawy jest przepis art. 86 ust. 2a ustawy, zgodnie z którym:
W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy:
Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:
1)zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2)obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy:
Przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:
1)średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2)średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3)roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4)średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.
Z art. 86 ust. 2d ustawy wynika, że:
W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.
Natomiast stosownie do art. 86 ust. 2e ustawy:
Podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.
W myśl art. 86 ust. 2f ustawy:
Przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.
Zgodnie z art. 86 ust 2g ustawy:
Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.
Art. 86 ust. 2h ustawy stanowi, że:
W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.
Natomiast z treści art. 86 ust. 22 ustawy wynika, że:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.
Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2021 r., poz. 999), zwane dalej rozporządzeniem.
W świetle § 1 pkt 1 i 2 ww. rozporządzenia:
Rozporządzenie to określa, w przypadku niektórych podatników, sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.
W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.
Stosownie z § 2 pkt 8 ww. rozporządzenia:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to: urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, jednostkę budżetową, zakład budżetowy.
Według § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia:
W przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.
Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostki samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jej poszczególnych jednostek organizacyjnych.
Ww. rozporządzenie wprowadza wzory, według których będą wyznaczane sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć.
Zaproponowane metody mają charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu „udziałów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą VAT.
Zgodnie z § 3 ust. 3 rozporządzenia:
Jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku jednostki budżetowej sposób ustalony według wzoru:
X = A x 100 / D
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,
A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez jednostkę budżetową, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,
D - dochody wykonane jednostki budżetowej.
W myśl § 2 pkt 4 rozporządzenia:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o obrocie – rozumie się przez to podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, w zakresie:
a)dokonywanych przez podatników:
-odpłatnych dostaw towarów na terytorium kraju,
-odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju,
-eksportu towarów,
-wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
b)odpłatnych dostaw towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem gdyby były wykonywane na terytorium kraju.
W myśl § 2 pkt 10 rozporządzenia:
Przez dochody wykonane jednostki budżetowej rozumie się dochody obejmujące dochody publiczne w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, z wyjątkiem dochodów, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 4 lit. b-d i pkt 5 ustawy o finansach publicznych, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, zrealizowane lub otrzymane przez tę jednostkę, wynikające ze sprawozdania z wykonania:
a) planu finansowego jednostki budżetowej oraz
b) planu dochodów i wydatków zgromadzonych na wydzielonym rachunku, o którym mowa w art. 223 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, jeżeli dana jednostka budżetowa prowadzi taki rachunek
- powiększone o kwotę stanowiącą równowartość środków przeznaczonych na zasilenie tej jednostki celem realizacji przypisanych jej zadań jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem środków przeznaczonych na wypłatę, na podstawie odrębnych przepisów, zasiłków, zapomóg i innych świadczeń o podobnym charakterze na rzecz osób fizycznych.
Jak stanowi § 3 ust. 5 rozporządzenia:
Dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, dochody wykonane jednostki budżetowej oraz przychody wykonane zakładu budżetowego nie obejmują odpowiednio dochodów lub przychodów uzyskanych z tytułu:
1)dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane odpowiednio przez jednostkę samorządu terytorialnego lub jednostkę organizacyjną jednostki samorządu terytorialnego do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane odpowiednio do środków trwałych jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego – używanych na potrzeby prowadzonej przez te jednostki działalności;
2)transakcji dotyczących:
a)pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych,
b)usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41 ustawy, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.
Wyłączenie powyższych transakcji z dochodów wykonanych jednostki budżetowej/dochodów wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego (mianownik proporcji) zapewnia spójność z wyłączeniem tych transakcji z obrotu z działalności gospodarczej (licznik proporcji) i ma na celu „oczyszczenie” kwoty dochodów przyjmowanej do wyliczenia proporcji z danych, które mogłyby zniekształcić proporcję.
Zaproponowana metoda ma charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu udziału „obrotów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą VAT.
Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.
Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia, czy działalność lub transakcje stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki.
Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy, czy nieodpłatną działalność statutową).
Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).
W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 1465 ze zm.):
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Stosownie do art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym:
Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.
Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Zrealizowali Państwo zadanie pn. „…”. Na etapie składania wniosku o dofinansowanie inwestycji i podpisania umowy o dofinansowanie z (…), podatek od towarów i usług został uznany za wydatek kwalifikowany. Basen z zapleczem miał być wykorzystywany wyłącznie na realizację zadań statutowych Gminy. Zakładali Państwo bezpłatne udostępnianie obiektu w charakterze ogólnodostępnej krytej pływalni dla młodych mieszkańców będących uczniami samej Szkoły Podstawowej nr X (SPX), jak również innych placówek oświatowych, a także dzieciom i młodzieży będących członkami lokalnej społeczności miasta.
W ramach powyższego przedsięwzięcia wykonano remont pomieszczenia niecki basenowej o wymiarach 12,5 m x 7,2 m. Modernizacja obejmowała również remont pomieszczeń sanitarnych oraz pomieszczeń technicznych. Wykonano wentylację mechaniczną, wymianę stacji uzdatniania wody basenowej, instalację elektryczną, oświetlenie ewakuacyjne oraz instalacje wodno-kanalizacyjne. Zakres prac obejmował również wykończenie i wyposażenie wnętrz. Poszczególne elementy Infrastruktury, które powstały w wyniku realizacji zadania są środkami trwałymi o wartości początkowej powyżej 15 000 zł, podlegającymi amortyzacji.
Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z realizacją zadania wystawiane były na Miasto. Pierwszy wydatek poniesiono w maju 2023, a ostatni w maju 2024 r. Inwestycja zakończyła się w marcu 2024 roku. Ostateczne rozliczenie dotacji nastąpiło 31 sierpnia 2024 roku.
Od momentu złożenia wniosku do dnia zakończenia realizacji inwestycji zmieniły się oczekiwania społeczne mieszkańców, wobec czego planują Państwo udostępnić obiekt basenu odpłatnie szerszemu gronu odbiorców zaznaczając jednak, iż pierwotne założenia tj. ogólnodostępnej pływalni dla młodych mieszkańców w ramach zajęć wychowania fizycznego ujętych w ramowym planie nauczania jak i podczas dodatkowych zajęć, nie ulegną zmianie. Pływalnia została udostępniona przez SPX w dniu 29 marca 2024 r. w drodze zawartej umowy użyczenia na rzecz Ośrodka Sportu i Rekreacji w X (OSiR), które są jednostkami budżetowymi Gminy.
Z powyższego wynika, iż po zakończeniu realizacji inwestycji w marcu 2024 roku cel przeznaczenia użytkowania basenu zmienił się z działalności statutowej, która stanowiła brak podstawy do odliczenia podatku od towarów i usług na działalność mieszaną. Będą Państwo wykonywać czynności statutowe i czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, które realizowane będą za pośrednictwem OSiR. Na podstawie zawartej umowy użyczenia z dnia 29 marca 2024 r., SPX oddała OSiR nieodpłatnie w użycie pomieszczenia basenowe, które stanowią własność Gminy, a pozostają w trwałym zarządzie SPX. Użyczenie obowiązuje od 1 kwietnia br., ale pierwsze zajęcia odpłatne planuje się rozpocząć we wrześniu 2024 r.
W ramach zawartej pomiędzy SPX, a OSiR umowy użyczenia w dniu 29.05.2024 roku zostało zawarte porozumienie w sprawie umowy użyczenia, które określa warunki na jakich Użyczający (SP X) oddaje Biorącemu (OSiR) w użycie pomieszczenia basenowe. W porozumieniu dokonano ustaleń, że SPX ponosi koszty stałe tj. zużycia wody, prądu oraz media, natomiast OSIR przejął koszty utrzymania, ubezpieczenia, napraw nieobjętych gwarancją, ratownika, sprzątania, zakupu chloru.
Będą Państwo, poprzez OSiR, wykorzystywać basen do:
-czynności nieodpłatnego udostępniania basenu na rzecz innych gminnych jednostek budżetowych objętych centralizacją VAT, które nie będą stanowić czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług
-czynności odpłatnego udostępniania basenu na rzecz szkółek pływackich, które stanowią usługi opodatkowane VAT.
Towary i usługi nabywane w związku z realizacją Inwestycji będą służyły do działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT i opodatkowanej podatkiem VAT. Wydatki inwestycyjne będą wykorzystywane do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 jak również w celach innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2.
Wskazali Państwo również, że towary i usługi nabywane w związku z realizacją inwestycji będą wykorzystywane przez OSiR. OSiR będzie również rozliczał obrót opodatkowany podatkiem VAT z tytułu odpłatnych czynności dokonywanych przez Państwa we wskazanym we wniosku obiekcie (pływalnia z zapleczem szatniowo-sanitarnym). Prewspółczynnik OSiR za rok 2023 wynosi 8%.
Państwa wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia, czy w ramach korekty będą Państwo mieli prawo do częściowego odliczenia podatku od towarów i usług od wydatków związanych z realizacją Inwestycji i jeżeli tak to przez prewspółczynnik której jednostki budżetowej.
Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia części podatku VAT od wydatków poniesionych na Infrastrukturę powstałą w związku z realizacją ww. zadania, w sytuacji zmiany sposobu jej wykorzystania wskazać należy, że zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 90c i art. 91 ustawy.
Przepis art. 90c ust. 1 ustawy stanowi, że:
W przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a, po zakończeniu roku podatkowego, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego przy ich nabyciu, uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego. Przepisy art. 91 ust. 2-9 stosuje się odpowiednio.
Natomiast stosownie z art. 90c ust. 2 i ust. 3 ustawy:
2.W przypadku, gdy korekty podatku odliczonego dokonuje podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie art. 86 ust. 22, może on uwzględnić dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, jeżeli takie dane przyjęto w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 2a.
3.Dokonując korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik może przyjąć inny sposób określania proporcji, niż został przyjęty dla danego roku podatkowego, jeżeli byłby on bardziej reprezentatywny dla zakończonego roku.
Zatem z art. 90c ust. 1 ustawy wynika obowiązek korekty rocznej podatku naliczonego z jednoczesnym wskazaniem, że w zakresie tej korekty zastosowanie znajdą przepisy art. 91 ust. 2 – ust. 9 ustawy.
Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy:
o zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Stosownie do art. 91 ust. 3 ustawy:
Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
W myśl art. 91 ust. 4 ustawy:
W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.
Zgodnie z art. 91 ust. 5 ustawy:
W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.
Stosownie do art. 91 ust. 6 ustawy:
W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:
1)od podatku lub nie opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2)zwolnione podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
W myśl art. 91 ust. 7 ustawy:
Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
Zgodnie z art. 91 ust. 7a ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.
W oparciu o art. 91 ust. 7b ustawy:
W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.
Jak stanowi art. 91 ust. 7c ustawy:
Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.
Według art. 91 ust. 7d ustawy:
W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.
Zgodnie z art. 91 ust. 8 ustawy:
Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.
Z powyższego wynika, że korekta, o której mowa w art. 91 ustawy, odnosi się do takich towarów, które stanowią u podatnika środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji, a także grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Ponadto z powyższych przepisów wynika, że podatnik jest zobowiązany do rozpoznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w momencie nabycia towarów i usług oraz dokonania ewentualnej korekty tego odliczonego bądź nieodliczonego podatku w przypadku późniejszej zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług lub zmiany sposobu wykorzystania.
Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany przeznaczenia środka trwałego, tj. zarówno w sytuacji, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku.
W okolicznościach analizowanej sprawy, udzielając odpowiedzi w kwestii objętej zakresem postawionego we wniosku pytania należy odwołać się do art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia – od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić – VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika.
Należy w tym miejscu zauważyć, że w dniu 25 lipca 2018 r. zapadł wyrok Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-140/17 (Gmina Ryjewo), który dotyczył prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizowanej przez Gminę inwestycji polegającej na budowie świetlicy, która po zakończeniu budowy w 2010 r. została nieodpłatnie przekazana w zarząd gminnemu ośrodkowi kultury, po czym w 2014 r. Gmina wyraziła zamiar przeniesienia tej nieruchomości do jej majątku i przejęcia bezpośredniego zarządu nad nią, a następnie zamierzała wykorzystywać tą nieruchomość zarówno nieodpłatnie, na cele gminnej społeczności, jak i odpłatnie – na wynajem w celach komercyjnych. W takiej sytuacji organ podatkowy na podstawie art. 91 ust. 2 i 7 ustawy o VAT uznał, że Gmina nie mogła skorzystać z korekty odliczenia VAT zasadniczo z tego względu, że nabywając dane towary i usługi celem nieodpłatnego przekazania nieruchomości gminnemu ośrodkowi kultury nie nabyła tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej i tym samym nie działała w charakterze podatnika VAT.
TSUE orzekł, że:
„(…) na postawione pytania należy odpowiedzieć, że art. 167, 168 i 184 dyrektywy 2006/112 oraz zasadę neutralności VAT należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie temu, aby podmiot prawa publicznego korzystał z prawa do korekty odliczenia VAT zapłaconego od dobra inwestycyjnego stanowiącego nieruchomość w sytuacji takiej jak rozpatrywana w postępowaniu głównym, gdy w chwili nabycia tego dobra z jednej strony, ze względu na swój charakter, mogło ono być wykorzystywane zarówno do celów czynności opodatkowanych, jak i nieopodatkowanych, ale w początkowym okresie było wykorzystywane na cele działalności nieopodatkowanej, a z drugiej strony ten podmiot prawa publicznego nie wskazał wyraźnie zamiaru wykorzystywania tego dobra do celów działalności opodatkowanej, ale też nie wykluczył, że będzie ono wykorzystywane do takich celów, o ile z analizy wszystkich okoliczności faktycznych, której przeprowadzenie należy do sądu krajowego, wynika, że został spełniony warunek ustanowiony w art. 168 dyrektywy 2006/112, zgodnie z którym podatnik powinien działać w takim charakterze w momencie, w którym dokonał nabycia”.
Dochodząc do tego wniosku, TSUE zaznaczył, że:
„53. W sytuacji takiej jak rozpatrywana w postępowaniu głównym – gdy przy nabyciu dobra inwestycyjnego stanowiącego nieruchomość, które ze względu na swój charakter może być wykorzystywane zarówno do celów działalności opodatkowanej, jak też do celów działalności nieopodatkowanej, podmiot prawa publicznego posiadający już status podatnika nie zadeklarował wyraźnie, że zamierza przeznaczyć je do celów działalności opodatkowanej, ale też nie wykluczył, że dobro to będzie wykorzystywane w takim celu początkowe wykorzystanie tego dobra do celów działalności nieopodatkowanej nie wyklucza stwierdzenia – po zbadaniu wszystkich faktów, co należy do sądu odsyłającego, jak przypomniano w pkt 38 niniejszego wyroku – że został spełniony warunek ustanowiony w art. 168 dyrektywy 2006/112, zgodnie z którym podatnik działał w takim charakterze w momencie, w którym nabył dane dobro.
54. W tym względzie, jak stwierdziła rzecznik generalna w pkt 55 opinii, w każdym wypadku zbadanie, czy warunek ten został spełniony, powinno następować z uwzględnieniem szerokiego rozumienia pojęcia czynności nabycia „jako podatnik”.
55. Szerokie rozumienie tego pojęcia jest konieczne, biorąc pod uwagę cel systemu odliczeń, a tym samym korekt, który, jak przypomniano w pkt 29-31 niniejszego wyroku, polega na zapewnieniu neutralności obciążenia podatkowego wszystkich rodzajów działalności gospodarczej, z której to zasady wynika, że generalnie każdy podmiot gospodarczy powinien mieć możliwość wykonania swojego prawa do odliczenia bezpośrednio w stosunku do całego podatku obciążającego transakcje powodujące naliczenie podatku, a rzetelność odliczeń w razie potrzeby może być zapewniona a posteriori w drodze korekty”.
Celem stwierdzenia prawa do odliczenia i korekty podatku oprócz ustalenia, w jakim charakterze występował nabywca w chwili dokonywania zakupów, z których podatek naliczony ma zamiar odliczyć, konieczne jest zbadanie:
- czy w chwili nabycia mogło ono ze względu na swój charakter być wykorzystywane zarówno do celów/czynności opodatkowanych, jak i nieopodatkowanych, przy czym w początkowym okresie było wykorzystywane do działalności nieopodatkowanej,
- czy podmiot prawa publicznego nie wykazał wyraźnie zamiaru wykorzystywania tego dobra do celów działalności opodatkowanej, ale też tego nie wykluczył,
- kiedy poniesiono wydatki na inwestycję i kiedy oddano ją do użytkowania,
- czy Wnioskodawca w momencie ponoszenia wydatków związanych z jej powstaniem był zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa i ww. orzeczenie TSUE należy zauważyć, że pomimo, iż w ramach realizowanej Inwestycji (dotyczącej przebudowy pływalni krytej wraz z zapleczem szatniowo-sanitarnym w budynku Szkoły Podstawowej nr X w X) pierwotnie nie zakładali Państwo komercyjnego wykorzystywania powstałej w ramach realizowanego projektu Infrastruktury do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, to w ocenie tut. Organu, w świetle obiektywnych okoliczności sprawy, należy stwierdzić, że charakter dobra, jakim jest w przedmiotowej sprawie obiekt basenu, wskazuje na możliwość wykorzystania tej nieruchomości do czynności opodatkowanych w ramach działalności gospodarczej. Ponadto okoliczności sprawy wskazują, że w okresie kiedy ponosili Państwo wydatki na realizację przedmiotowej Inwestycji byli Państwo czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Powyższe okoliczności pozwalają stwierdzić, że realizując przedmiotową Inwestycję polegającą na przebudowie pływalni krytej wraz z zapleczem szatniowo-sanitarnym w budynku Szkoły Podstawowej nr X w X działali Państwo w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.
Przy czym należy wskazać, że w niniejszej sprawie infrastruktura, która powstała w wyniku realizacji Inwestycji w ramach ww. projektu, po oddaniu do użytkowania w marcu 2024 r. była wykorzystywana wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu. Natomiast w związku z planowanym od września 2024 r. jej odpłatnym udostępnieniem, nastąpi zmiana przeznaczenia ww. infrastruktury (której poszczególne elementy są środkami trwałymi o wartości początkowej powyżej 15.000 zł podlegającymi amortyzacji) z wykorzystywanej wyłącznie do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na wykorzystywanie zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, jak i nieopodatkowanych tym podatkiem.
W związku z powyższym w okolicznościach niniejszej sprawy będą Państwo mieli prawo do dokonania korekt odpowiednich części podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług dotyczących ww. Infrastruktury, który nie został odliczony przy ich nabyciu, na zasadach wynikających z art. 91 ustawy, przy uwzględnieniu przepisów art. 86 ust. 2a ustawy oraz ww. rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r.
W konsekwencji w okolicznościach niniejszej sprawy będą Państwo mieli prawo do odliczenia części podatku VAT od wydatków związanych z powstałą w związku z realizacją Inwestycji w drodze tzw. korekty wieloletniej na mocy art. 91 ust. 7 i 7a ustawy, przy uwzględnieniu tzw. prewspółczynnika właściwego dla jednostki organizacyjnej, która faktycznie korzysta z ww. infrastruktury, a więc w omawianym przypadku prewspółczynnika właściwego dla OSiR.
W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe w części dotyczącej prawa do częściowego odliczenia podatku od towarów i usług od wydatków związanych z realizacją Inwestycji w ramach korekty, natomiast nieprawidłowe w części dotyczącej zastosowania prewspółczynnika Szkoły Podstawowej nr X.
Kolejne Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, prewspółczynnik której jednostki budżetowej mają Państwo zastosować w przypadku odliczenia wydatków bieżących basenu.
Wskazali Państwo, że przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku nr 2 są wydatki bieżące ponoszone przez OSiR:
- zakup środków czystości, środków chemicznych i artykułów gospodarczych;
- badanie wody;
- bieżące przeglądy i naprawy urządzeń i sprzętu, wynikające z jego eksploatacji i konserwacji;
- utrzymanie ratowników.
Towary i usługi nabywane w związku z bieżącym utrzymaniem pływalni będą służyły do działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT i opodatkowanej podatkiem VAT. Wydatki bieżące będą wykorzystywane do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 jak również w celach innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2.
Wskazali Państwo również, że towary i usługi nabywane w związku z bieżącym utrzymaniem pływalni (tzw. wydatki bieżące) będą wykorzystywane przez OSiR. OSiR będzie również rozliczał obrót opodatkowany podatkiem VAT z tytułu odpłatnych czynności dokonywanych przez Gminę we wskazanym we wniosku obiekcie (pływalnia z zapleczem szatniowo-sanitarnym). Prewspółczynnik OSiR za rok 2023 wynosi 8%.
Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w przypadku nabycia ww. towarów i usług w związku z bieżącym utrzymaniem pływalni, które będą wykorzystywane przez Państwa jednostkę organizacyjną tj. Ośrodek Sportu i Rekreacji do działalności gospodarczej oraz do czynności pozostających poza działalnością gospodarczą, będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego jedynie w zakresie, w jakim towary i usługi służą do wykonywania przez Państwa czynności opodatkowanych podatkiem VAT, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych zawartych w art. 88 ustawy.
W tym miejscu podkreślić raz jeszcze należy, że zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia – w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.
Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że przy dokonywaniu częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z bieżącym utrzymaniem pływalni, objętych pytaniem tj. zakup środków czystości, środków chemicznych i artykułów gospodarczych, badanie wody, bieżące przeglądy i naprawy urządzeń i sprzętu, wynikające z jego eksploatacji i konserwacji oraz utrzymanie ratowników, do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej i poza działalnością gospodarczą (w sytuacji, gdy nie jest możliwe przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej), będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego według sposobu określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, przy uwzględnieniu § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r., wyliczonego dla jednostki budżetowej rzeczywiście wykorzystującej przedmiotową infrastrukturę tj. OSiR.
Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2, dotyczące wydatków bieżących ponoszonych przez OSiR, jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytań). Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz ze stanowiska własnego, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w….. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.