Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe - Interpretacja - 0111-KDIB3-2.4012.484.2024.2.SR
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:
-prawidłowe w części dotyczącej:
- braku zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy usług prowadzenia prelekcji z zakresu pierwszej pomocy w postępowaniu z osobą dorosłą dla osób prywatnych, pracowników szkół, przedszkoli i przedsiębiorstw oraz usług prowadzenia zajęć z podstawowej pierwszej pomocy dla dzieci będących podopiecznymi szkół i przedszkoli;
- zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy usług prowadzenia kursu podstawowej pierwszej pomocy dla pracowników zobowiązanych przepisami prawa, usług prowadzenia kursu kwalifikowanej pierwszej pomocy dla ratowników oraz usług prowadzenia kursu kwalifikowanej pierwszej pomocy dla członków jednostek Ochotniczych Straży Pożarnych, Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, Górskiego Ochotniczego Pogotowia Rachunkowego;
-nieprawidłowe w części dotyczącej zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy usług w zakresie organizacji zawodów w ratownictwie medycznym.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
2 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
-braku zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy:
-usług prowadzenia prelekcji z zakresu pierwszej pomocy w postępowaniu z osobą dorosłą dla osób prywatnych, pracowników szkół, przedszkoli i przedsiębiorstw;
-usług prowadzenia zajęć z podstawowej pierwszej pomocy dla dzieci będących podopiecznymi szkół i przedszkoli;
-zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy:
-usług prowadzenia kursu podstawowej pierwszej pomocy dla pracowników zobowiązanych przepisami prawa;
-usług prowadzenia kursu kwalifikowanej pierwszej pomocy dla ratowników;
-usług prowadzenia kursu kwalifikowanej pierwszej pomocy dla członków jednostek Ochotniczych Straży Pożarnych, Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, Górskiego Ochotniczego Pogotowia Rachunkowego;
-usług w zakresie organizacji zawodów w ratownictwie medycznym.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 października 2024 r. (wpływ 21 października 2024 r.)
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
X. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) (dalej: „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. 100% udziałów w Spółce należy do jednostki samorządu terytorialnego – Powiatu (…). Spółka jest podmiotem leczniczym. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT.
Głównym przedmiotem działalności Spółki jest działalność pogotowia ratunkowego (PKD 86, 90, B).
Pozostałe przedmioty działalności gospodarczej Spółki to:
-wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68, 20, Z),
-pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKD 85, 59, B),
-sprzedaż detaliczna wyrobów medycznych (PKD 47, 74, Z).
W praktyce głównym celem działania Spółki jest udzielanie świadczeń zdrowotnych w razie wypadku, nagłego zachorowania lub nagłego pogorszenia stanu zdrowia, powodujących zagrożenie życia. Świadczeniem zdrowotnym są działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne, wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania. Spółka realizuje następujące zadania ratownictwa medycznego:
-udzielanie w miejscu zdarzenia świadczeń zdrowotnych w razie wypadku, urazu, porodu, nagłego zachorowania lub nagłego pogorszenia stanu zdrowia powodującego zagrożenie życia,
-udzielanie niezbędnej pomocy medycznej w przypadkach klęsk żywiołowych, katastrof oraz innych zdarzeń zagrażających zdrowiu i życiu w skali masowej,
-prowadzenie dokumentacji medycznej chorych, którym została udzielona pomoc,
-prowadzenie działalności z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia,
-przygotowanie osób do wykonywania zawodów medycznych oraz prowadzenie kursów i szkoleń z zakresu ratownictwa medycznego.
Jednocześnie należy wskazać, że Spółka nie posiada i nie będzie posiadała statusu jednostki objętej systemem oświaty ani uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk oraz instytutu badawczego, a usługi szkolenia nie będą usługami kształcenia i wychowania.
Spółka planuje rozszerzyć swoją ofertę poprzez dodanie do niej następujących usług szkoleniowych:
1. usługi prowadzenia prelekcji z zakresu pierwszej pomocy w postępowaniu z osobą dorosłą. Usługa będzie skierowana do wszystkich osób, które chcą poznać podstawowe zasady udzielania pierwszej pomocy w stanach zagrożenia zdrowia lub życia. Odbiorcą usługi będą mogły zostać osoby prywatne (konsumenci), szkoły, przedszkola (jednostki publiczne), oraz przedsiębiorstwa w ramach dobrowolnego szkolenia dla swoich pracowników;
2. usługi prowadzenia zajęć z podstawowej pierwszej pomocy dla dzieci. Nabywcą usługi będą szkoły i przedszkola – jednostki publiczne oraz prywatne, a uczestnikiem podopieczni tych instytucji. Udział uczestników w zajęciach będzie dobrowolny;
3. usługi prowadzenia kursu podstawowej pierwszej pomocy dla pracowników zobowiązanych przepisami prawa. Kurs dedykowany będzie dla nauczycieli i poszczególnych pracowników zakładów pracy, tj. osób prywatnych oraz zakładów pracy (publicznych i prywatnych, w tym szkoły i przedszkola publiczne i niepubliczne). Po zakończeniu kursu zorganizowanego przez Spółkę każdy uczestnik otrzymuje certyfikat potwierdzający uczestnictwo. Kurs będzie prowadzony na zasadach przewidzianych w przepisach:
-rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1604 z późn. zm.),
-ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 338 z późn. zm.),
-ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 z późn. zm.),
-rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.).
4. usługi prowadzenia kursu kwalifikowanej pierwszej pomocy. Zakres merytoryczny kursu będzie zgodny z programem ramowym kursu przewidzianym przepisami rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 24 lutego 2021 r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy.
Celem kursu kwalifikowanej pierwszej pomocy będzie:
- przygotowanie ratowników jednostek współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne do realizacji zadań z zakresu ratownictwa w czasie akcji ratowniczych, w szczególności udzielania osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego kwalifikowanej pierwszej pomocy w miejscu zdarzenia, do czasu przekazania ich personelowi zakładów opieki zdrowotnej. Kurs będzie kończył się egzaminem teoretycznym i praktycznym. Po jego pozytywnym zaliczeniu kursant otrzyma tytuł Ratownika, który jest ważny 3 lata od daty wydania zaświadczenia;
- odnowienie kursu i utrzymanie tytułu Ratownika – w formie kursu przypominającego po 3 latach od zdobycia pierwotnych uprawnień – do tego typu kursu może przystąpić osoba posiadająca zaświadczenie, które utraciło ważność oraz jest zatrudniona w jednostkach współpracujących z systemem, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 24 lutego 2021 r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy lub pełni w nich służbę lub jest ich członkiem.
5. usługi prowadzenia kursu kwalifikowanej pierwszej pomocy dla członków jednostek:
a)Ochotniczych Straży Pożarnych,
b)Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego,
c)Górskiego Ochotniczego Pogotowia Rachunkowego,
organizowanego na podstawie przepisów:
-ustawa z dnia 17 grudnia 2021 r. o ochotniczych strażach pożarnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 233).
-ustawa z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 652).
-ustawa z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 714 z późn. zm.).
-ustawa z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1154 z późn. zm.).
6. usługi w zakresie organizacji zawodów w ratownictwie medycznym, które mają charakter usługi kształcenia zawodowego. Odbiorcami usługi będą jednostki medyczne prowadzące tożsamą do Spółki działalność w formie spółek z o.o. oraz jednostki w formie samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej (SP ZOZ). Zawody będą organizowane na podstawie przepisów ustawy z dnia 1 grudnia 2022 r. o zawodzie ratownika medycznego oraz samorządzie ratowników medycznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2187).
W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo następujące informacje:
Na pytanie Organu „Z opisu sprawy wynika, że usługi prowadzenia prelekcji z zakresu pierwszej pomocy w postępowaniu z osobą dorosłą będą skierowane do osób prywatnych (konsumentów), szkół, przedszkoli (jednostek publicznych) oraz przedsiębiorstw w ramach dobrowolnego szkolenia dla swoich pracowników. Prosimy zatem o jednoznaczne wskazanie czy uczestnictwo w ww. prelekcji z zakresu pierwszej pomocy w postępowaniu z osobą dorosłą przez pracowników szkół, przedszkoli oraz przedsiębiorstw, nie będzie wynikało z obowiązku służbowego?”, opowiedzieli Państwo, że „Prelekcja z zakresu pierwszej pomocy w postępowaniu z osobą dorosłą nie zawsze będą stanowiły obowiązek służbowy dla pracowników szkół, przedszkoli czy przedsiębiorstw. W wielu przypadkach takie prelekcje są dobrowolne dla osób z poszczególnych jednostek, a osoba zarządzająca jednostką wysyła pracowników na tego typu prelekcje w celu odświeżenia wiedzy z zakresu pierwszej pomocy. Obowiązek służbowy tych instytucji obejmuje jedynie zakres szkoleń BHP, w których są ujęte 2 godziny dydaktyczne tematyki pierwszej pomocy wykonywanej u osoby dorosłej.”
Na pytanie Organu „Na czym konkretnie będą polegały usługi w zakresie organizacji zawodów w ratownictwie medycznym? Należy opisać w jaki sposób będą organizowane ww. usługi, jaki zakres będą obejmowały ww. usługi i czego będą dotyczyły?”, podali Państwo, że „Zawody w ratownictwie medycznym polegają na utworzeniu sytuacji symulowanych, w których zespoły ratownictwa medycznego udzielają pomocy w odwzorowanych realnych sytuacjach. Ta pomoc jest oceniana przez sędziów. Wszystkie zespoły ratownictwa medycznego uczestniczące w zawodach biorą udział w zawodach w czasie wolnym od pracy. Poszczególni dyrektorzy czy osoby zarządzające jednostkami ratownictwa medycznego zgłaszają udział takich zespołów w zawodach. Zawody takie trwają kilka dni. Organizator zawodów zapewnia nocleg oraz wyżywienie załogom uczestniczącym. Usługi w trakcie zawodów obejmują zapewnienie noclegu, wyżywienia oraz przygotowanie stanowisk symulowanych wraz z pokryciem kosztów wynajmu (np. sprzętu do symulacji) oraz użycia sprzętu.”
Na pytanie Organu „Czy uczestnikami ww. zawodów będą wyłącznie ratownicy medyczni czy również inne podmioty (jakie)?”, wskazali Państwo, że „W zawodach w ratownictwie medycznym uczestniczą ratownicy medyczni z poszczególnych podmiotów leczniczych, dyrektorzy lub przedstawiciele tych podmiotów i partnerzy lub sponsorzy firm związanych z tematyką ratownictwa medycznego i medycyny ratunkowej (np. firmy dostarczające ambulanse, sprzęt medyczny lub świadczące usługi teleinformatyczne).”
Na pytanie Organu „Czy usługi w zakresie organizacji zawodów w ratownictwie medycznym będą obejmowały nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, bądź nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych uczestników zawodów?”, odpowiedzieli Państwo, że „Celem organizacji zawodów jest podnoszenie kwalifikacji ratowników medycznych oraz aktualizowanie wiedzy związanej z codziennym wykonywaniem medycznych czynności ratunkowych w zespołach ratownictwa medycznego.”
Na pytanie Organu „Czy opisane we wniosku usługi w zakresie organizacji zawodów w ratownictwie medycznym będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach? Jeśli tak, to prosimy wskazać konkretne przepisy (artykuł, paragraf) wraz z nazwą aktu prawnego, z których te formy i zasady wynikają. Podkreślić w tym miejscu należy, że nie chodzi o przepisy, z których wynika ogólny obowiązek przeprowadzenia usług szkoleniowych, czy też posiadania przez daną osobę konkretnych umiejętności lub uaktualnienie wiedzy czy uprawnień, lecz o przepisy określające konkretne formy i zasady, na podstawie których Państwo przeprowadzają ww. usługi szkoleniowe.”, wskazali Państwo, że „Tak, opisane we wniosku usługi w zakresie organizacji zawodów w ratownictwie medycznym będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Aktem prawym stanowiącym podstawę świadczenia takich usługi jest ustawa z dnia 1 grudnia 2022 r. o zawodzie ratownika medycznego oraz samorządzie ratowników medycznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2187). Dokładne przepisy mające zastosowanie w tym przypadku to m.in.:
Art. 93 ww. ustawy:
Ratownik medyczny ma obowiązek ustawicznego rozwoju zawodowego przez udział w następujących formach doskonalenia zawodowego:
1)kursie doskonalącym;
2)samokształceniu.
Art. 94 ww. ustawy:
1.Kurs doskonalący ma na celu pogłębienie i aktualizację wiedzy i umiejętności zawodowych, w tym szkolenie praktyczne.
2.Kurs doskonalący odbywa się na podstawie programu, który obejmuje:
1)założenia organizacyjno-programowe określające rodzaj i cel kształcenia, czas jego trwania, sposób organizacji oraz sposób sprawdzania efektów kształcenia;
2)plan nauczania;
3)wykaz umiejętności wynikowych;
4)treści nauczania;
5)wskazówki metodyczne;
6)standardy dotyczące kadry i bazy dydaktycznej.
3.Program kursu doskonalącego jest opracowywany i aktualizowany zgodnie z postępem wiedzy przez zespół ekspertów, o którym mowa w ust. 4.
(...)
Art. 95 ww. ustawy:
Kurs doskonalący mogą prowadzić podmioty, które:
1)realizują program kursu doskonalącego, o którym mowa w art. 94 ust. 2;
2)zapewniają kadrę dydaktyczną posiadającą kwalifikacje zgodne ze standardami, o których mowa w art. 94 ust. 2 pkt 6;
3)zapewniają bazę dydaktyczną zgodną ze standardami, o których mowa w art. 94 ust. 2 pkt 6, niezbędną do realizacji programu kursu, w tym do szkolenia praktycznego;
4)posiadają wewnętrzny system oceny jakości kształcenia;
5)prowadzą dokumentację związaną z organizacją i przebiegiem kształcenia, w szczególności przygotowują regulaminy organizacyjne kształcenia, protokoły postępowania kwalifikacyjnego oraz protokoły przebiegu sprawdzianów lub innych form zaliczenia danego rodzaju kształcenia;
6)prowadzą ewidencję wydanych zaświadczeń o ukończeniu danego rodzaju kształcenia obejmującą:
a)dane osoby, która ukończyła kurs doskonalący:
-imię (imiona) i nazwisko,
-numer PESEL, a w przypadku jego braku – serię i numer paszportu albo innego dokumentu stwierdzającego tożsamość,
-adres miejsca zamieszkania,
b)rodzaj i nazwę kształcenia,
c)nazwę (firmę) organizatora kształcenia,
d)datę wydania i numer zaświadczenia;
7)uzyskały wpis na listę podmiotów uprawnionych do prowadzenia kursu doskonalącego.”
Na pytanie Organu „Czy realizując opisane usługi w zakresie organizacji zawodów w ratownictwie medycznym będą Państwo działali w oparciu o konkretne programy nauczania zaakceptowane przez właściwe instytucje państwowe?”, podali Państwo, że „Organizacja zawodów jest prowadzona na podstawie wprowadzonej uchwały w związku Pracodawców Państwowego Ratownictwa Medycznego, czyli organizacji zrzeszającej dyrektorów podmiotów leczniczych świadczących usługi z zakresu ratownictwa medycznego. W trakcie zawodów dodatkowym elementem będzie przeprowadzenie warsztatów szkoleniowych zgodnych z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 18 sierpnia 2023 r. w sprawie ustawicznego rozwoju zawodowego ratowników medycznych, które będą zaakceptowane przez Konsultanta Wojewódzkiego w dziedzinie medycyny ratunkowej.”
Na pytanie Organu „Czy w przypadku usług w zakresie organizacji zawodów w ratownictwie medycznym będą Państwo działali pod kontrolą państwa (instytucji państwowych)? Na czym polega ta kontrola?”, wskazali Państwo, że „Nie, taka kontrola nie będzie prowadzona.”
Na pytanie Organu „Czy Państwa działania w przypadku usług w zakresie organizacji zawodów w ratownictwie medycznym wymagają akceptacji państwa (instytucji państwowych)?”, podali Państwo, że „Nie, takie działania nie wymagają akceptacji instytucji państwowych.”
Na pytanie Organu „Czy nabyte w trakcie szkoleń wymienionych we wniosku umiejętności będą pozostawały w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń i będą miały na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych? Prosimy podać informację odrębnie dla każdej usługi szkoleniowej wymienionej we wniosku.”, odpowiedzieli Państwo, że „Związek nabytych umiejętności z branżą lub zawodem uczestników szkoleń jest zależny od poszczególnej usługi:
a) usługa prowadzenia prelekcji z pierwszej pomocy w postępowaniu z osobą dorosłą – brak bezpośredniego związku z branżą lub zawodem uczestników szkolenia,
b) usługa prowadzenia zajęć podstawowej pierwszej pomocy dla dzieci – brak bezpośredniego związku z branżą lub zawodem uczestników szkolenia,
c) kurs podstawowej pierwszej pomocy – brak bezpośredniego związku z branżą lub zawodem uczestników szkolenia. W przypadku nauczycieli oraz pozostałych osób pracujących w szkołach (na podstawie art. 21 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 29 listopada 2018 r.) obowiązkiem jest przejście szkolenia z zakresu pierwszej pomocy, natomiast rozporządzenie nie określa formy szkolenia. Również w przypadku opiekunów i wolontariuszy w żłobkach dla dzieci do lat 3 taki obowiązek jest nałożony (art. 18a ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3). Z powyższego wynika, iż kurs podstawowej pierwszej pomocy nie jest bezpośrednio związany z wykonywanym zawodem uczestnika kursu, natomiast przepisy prawa dodatkowo obligują nauczycieli oraz opiekunów i wolontariuszy żłobków do przejścia takiego kursu,
d) usługa prowadzenia kursu kwalifikowanej pierwszej pomocy – kurs jest skierowany dla osób pracujących w jednostkach współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne. Umiejętności nabyte podczas kursu będą miały bezpośredni związek z wykonywanym zawodem przez uczestnika kursu,
e) kurs kwalifikowanej pierwszej pomocy skierowany dla strażaków OSP – ze względu na fakt, iż są to jednostki współpracujące z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne, umiejętności nabyte podczas kursu będą miały bezpośredni związek z zawodem wykonywanym przez uczestnika kursu,
f) organizacja zawodów w ratownictwie medycznym – nabyte w trakcie zawodów umiejętności będą pozostawały w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń i będą miały na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.”
Na pytanie Organu „Czy dla usług szkoleniowych wymienionych we wniosku są/będą Państwo podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe? Prosimy podać informację odrębnie dla każdej usługi szkoleniowej wymienionej we wniosku.”, wskazali Państwo, że „Nie. Spółka nie jest i nie będzie podmiotem, który uzyskał akredytację.”
Na pytanie Organu „Czy prowadzone przez Państwa szkolenia będą finansowane ze środków publicznych? Jeśli tak, to należy dodatkowo wskazać:
a)czy w całości, czy w części?
b)jeśli w części, to w jakiej? (należy podać procentowo),
c)czy będą Państwo posiadali stosowną dokumentację potwierdzającą, że źródłem finansowania usług w postaci szkoleń są środki publiczne?
Prosimy podać informację odrębnie dla każdej usługi szkoleniowej wymienionej we wniosku.”, odpowiedzieli Państwo, że „Prowadzone przez Spółkę szkolenia mogą być finansowane ze środków publicznych, w zależności od tego, kto będzie obiorcą usługi. Każdy odbiorca usługi szkoleniowej otrzyma druk oświadczenia, na którym należy zaznaczyć czy dana usługa szkoleniowa będzie finansowana ze środków publicznych oraz w jakim stopniu.”
Pytania
1.Czy opisane we wniosku usługi prowadzenia prelekcji z zakresu pierwszej pomocy w postępowaniu z osobą dorosłą, o których mowa w pkt 1 zdarzenia przyszłego, będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT?
2.Czy opisane we wniosku usługi prowadzenia zajęć z podstawowej pierwszej pomocy dla dzieci, o których mowa w pkt 2 zdarzenia przyszłego, będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT?
3.Czy opisane we wniosku usługi prowadzenia kursu podstawowej pierwszej pomocy, o których mowa w pkt 3 zdarzenia przyszłego, będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT?
4.Czy opisane we wniosku usługi prowadzenia kursu kwalifikowanej pierwszej pomocy, o których mowa w pkt 4 zdarzenia przyszłego, będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT?
5.Czy opisane we wniosku usługi prowadzenia kursu kwalifikowanej pierwszej pomocy dla członków jednostek Ochotniczych Straży Pożarnych, Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, Górskiego Ochotniczego Pogotowia Rachunkowego, o których mowa w pkt 5 zdarzenia przyszłego, będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT?
6.Czy opisane we wniosku usługi w zakresie organizacji zawodów w ratownictwie medycznym, o których mowa w pkt 6 zdarzenia przyszłego, będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 (dalej: VATu):
Zwalnia się od podatku:
usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:
a)prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
b)świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
c)finansowane w całości ze środków publicznych
– oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
Jak wynika z cytowanego przepisu, aby móc skorzystać ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, szkolenia muszą obejmować nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z konkretną branżą czy zawodem i muszą mieć na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Dodatkowo należy spełnić jeden ze wskazanych poniżej warunków, tj.:
-formy i zasady tych szkoleń muszą wynikać z odrębnych od podatkowych aktów prawnych,
-na świadczone szkolenia uzyskano akredytację w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo oświatowe,
-szkolenia muszą być finansowane w całości ze środków publicznych.
Zgodnie z powyższym, dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, istotne jest – w pierwszej kolejności – uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenia danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.
Biorąc pod uwagę powyższą analizę, przed ustaleniem, czy dana usługa korzysta ze zwolnienia z VAT, należy zweryfikować zastosowanie cytowanego przepisu do poszczególnych punktów zdarzenia przyszłego oraz przepisy szczególne.
Ad. 1
Zdaniem Wnioskodawcy, usługi prowadzenia prelekcji z zakresu pierwszej pomocy w postępowaniu z osobą dorosłą, o których mowa w pkt 1 zdarzenia przyszłego, nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.
Jak wskazano w opisie usługi, będzie ona skierowana do wszystkich osób, które chcą poznać podstawowe zasady udzielania pierwszej pomocy w stanach zagrożenia zdrowia lub życia. Odbiorcą usługi będą mogły zostać osoby prywatne (konsumenci), szkoły, przedszkola (jednostki publiczne), oraz przedsiębiorstwa w ramach dobrowolnego szkolenia dla swoich pracowników.
Z uwagi na fakt, że udział w szkoleniu będzie dobrowolny i nie stanowi wykonania obowiązku nałożonego przepisami prawa, należy uznać, że usługa tego typu nie będzie zwolniona z podatku VAT.
Ad. 2
Zdaniem Wnioskodawcy, usługi prowadzenia zajęć z podstawowej pierwszej pomocy dla dzieci, o których mowa w pkt 2 zdarzenia przyszłego, nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.
Jak wskazano w opisie usługi, będzie ona skierowana do dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym. Opisana usługa nie została w przepisach prawa wymieniona jako usługa, dla której ustawodawca w ustawie oraz w aktach wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidział obniżoną stawkę podatku. Zatem właściwą stawką dla opodatkowania przedmiotowej usługi jest stawka podatku VAT w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146ef ust. 1 pkt 1 VATu – w konsekwencji nie znajdzie zastosowania zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 VATu.
Ad. 3
Zdaniem Wnioskodawcy, usługi prowadzenia kursu podstawowej pierwszej pomocy, o których mowa w pkt 3 zdarzenia przyszłego będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.
Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego po zakończeniu kursu zorganizowanego przez Spółkę każdy uczestnik otrzymuje certyfikat potwierdzający uczestnictwo. Kurs będzie prowadzony na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach:
a)pracownicy szkół
Przepisem zobowiązujących nauczycieli oraz pracowników szkół/placówek do przeszkolenia z zakresu pierwszej pomocy jest § 21 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1604 z późn. zm.). Zgodnie z jego treścią: „Pracownicy szkoły lub placówki podlegają przeszkoleniu w zakresie udzielania pierwszej pomocy.”
Celem wprowadzenia obowiązkowych szkoleń z pierwszej pomocy jest jak najszybsze wyeliminowanie czynnika zagrażającego życiu dziecka (ucznia) w razie wypadku przed dotarciem fachowej pomocy medycznej.
b)opiekunowie oraz wolontariusze opiekujący się dziećmi w wieku do lat 3
Zgodnie z treścią art. 18a ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 338 z późn. zm.) nałożono na opiekunów i wolontariuszy obowiązek cyklicznych szkoleń w zakresie pierwszej pomocy:
1.Opiekun oraz wolontariusz zobowiązani są do odbycia co 2 lata szkolenia z udzielania dziecku pierwszej pomocy.
2.Szkolenie, o którym mowa w ust. 1, nieodpłatnie zapewnia podmiot prowadzący żłobek lub klub dziecięcy.
c)pracownicy zobowiązani
Zgodnie z treścią art. 2091 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 z późn. zm.):
§ 1. Pracodawca jest obowiązany:
1)zapewnić środki niezbędne do udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników;
2)wyznaczyć pracowników do:
a)udzielania pierwszej pomocy,
(...)
§ 2. Działania, o których mowa w § 1, powinny być dostosowane do rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, liczby zatrudnionych pracowników i innych osób przebywających na terenie zakładu pracy oraz rodzaju i poziomu występujących zagrożeń.
Wskazane wyżej obowiązki zostały uszczegółowione w treści rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.). Zgodnie z treścią § 44 rozporządzenia:
1.Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom sprawnie funkcjonujący system pierwszej pomocy w razie wypadku oraz środki do udzielania pierwszej pomocy. W szczególności pracodawca powinien zapewnić:
1)punkty pierwszej pomocy w wydziałach (oddziałach), w których są wykonywane prace powodujące duże ryzyko wypadku lub związane z wydzielaniem się par, gazów albo pyłów substancji sklasyfikowanych jako stwarzające zagrożenie ze względu na ostre działanie toksyczne;
2)apteczki w poszczególnych wydziałach (oddziałach) zakładu pracy.
2.Ilość, usytuowanie i wyposażenie punktów pierwszej pomocy i apteczek powinny być ustalone w porozumieniu z lekarzem sprawującym profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pracownikami, z uwzględnieniem rodzajów i nasilenia występujących zagrożeń.
3.Obsługa punktów i apteczek, o których mowa w ust. 1, na każdej zmianie powinna być powierzana wyznaczonym pracownikom, przeszkolonym w udzielaniu pierwszej pomocy.
Jak wynika z powyższego, ustawodawca nakłada ustawowy obowiązek na poszczególnych pracowników w zakresie posiadania odpowiedniego przeszkolenia. W konsekwencji należy uznać, że udział takich osób w szkoleniu organizowanym przez Spółkę będzie spełniał przesłanki wskazane w treści 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT, a co za tym idzie – usługa ta będzie zwolniona z podatku.
Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w linii interpretacyjnej tut. Organu, przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 10 listopada 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.658.2022.2.AK:
„W konsekwencji uznać należy, że prowadzone przez Państwa Stację Ratownictwa Medycznego usługi szkoleniowe i kursy z zakresu ratownictwa medycznego prowadzone przez Ratowników Medycznych dla żołnierzy zawodowych, strażaków OSP, kierowcy zawodowego Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego, zakładów pracy niezwiązanych z branżą lub zawodem kierujących na szkolenia medyczne swoich pracowników w celu poszerzenia swojej wiedzy z zakresu udzielania pierwszej pomocy, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.”
Ad. 4
Zdaniem Wnioskodawcy, usługi prowadzenia kursu kwalifikowanej pierwszej pomocy, o których mowa w pkt 4 zdarzenia przyszłego będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.
Zgodnie z treścią art. 13 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 652) wskazującym warunki wykonywania funkcji ratownika:
1.Ratownikiem może być osoba:
1)posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych;
2)(uchylony);
3)posiadająca ważne zaświadczenie o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, zwanego dalej „kursem”, i uzyskaniu tytułu ratownika;
4)której stan zdrowia pozwala na udzielanie kwalifikowanej pierwszej pomocy.
Jak wynika z powyższego, ustawodawca uzależnia uzyskanie tytułu ratownika od spełnienia przesłanek wskazanych w ustawie, w tym od ukończenia odpowiedniego kursu kwalifikowanej pierwszej pomocy. W konsekwencji należy uznać, że udział osób chętnych do uzyskania tego tytułu w szkoleniu organizowanym przez Spółkę będzie spełniał przesłanki wskazane w treści 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT, a co za tym idzie – usługa ta będzie zwolniona z podatku.
Ad. 5
Zdaniem Wnioskodawcy, usługi prowadzenia kursu kwalifikowanej pierwszej pomocy dla członków jednostek Ochotniczych Straży Pożarnych, Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, Górskiego Ochotniczego Pogotowia Rachunkowego, o których mowa w pkt 5 zdarzenia przyszłego będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.
Wskazane wyżej jednostki ochotnicze zostały ustawowo zobowiązane do udzielania pierwszej pomocy, a co za tym idzie – uzyskiwania odpowiednich kwalifikacji w tym zakresie. Poniżej przedstawione zostały odpowiednie przepisy wskazujące na ww. obowiązki:
OSP
Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 2021 r. o ochotniczych strażach pożarnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 233):
Do zadań ochotniczych straży pożarnych należy podejmowanie działań w celu ochrony życia, zdrowia, mienia lub środowiska przez:
(...)
5)wykonywanie kwalifikowanej pierwszej pomocy;
Ratownictwo Wodne
Zgodnie z treścią art. 13 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 714 z późn. zm.):
W ramach ratownictwa wodnego podejmowane są działania ratownicze, polegające w szczególności na:
1)przyjęciu zgłoszenia o wypadku lub zagrożeniu;
2)dotarciu na miejsce wypadku z odpowiednim sprzętem ratunkowym;
3)udzielaniu kwalifikowanej pierwszej pomocy;
4)zabezpieczeniu miejsca wypadku lub zagrożenia;
5)ewakuacji osób z miejsca stanowiącego zagrożenie dla życia lub zdrowia;
6)transporcie osób, które uległy wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia na obszarze wodnym do miejsca, gdzie jest możliwe podjęcie medycznych czynności ratunkowych przez jednostki systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, po uprzednim uzgodnieniu miejsca przekazania z dysponentem jednostki systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego;
7)poszukiwaniu osób zaginionych na obszarze wodnym.
GOPR
Zgodnie z treścią art. 6 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1154 z późn. zm.):
W ramach ratownictwa górskiego podejmowane są działania ratownicze polegające w szczególności na:
1)przyjęciu zgłoszenia o wypadku lub innym zdarzeniu;
2)dotarciu na miejsce wypadku z wyposażeniem ratowniczym;
3)udzieleniu kwalifikowanej pierwszej pomocy;
4)zabezpieczeniu i ewakuacji osób przebywających w górach z terenów stanowiących zagrożenie dla życia i zdrowia;
5)transporcie osób, które uległy wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia do miejsca, gdzie jest możliwe podjęcie medycznych czynności ratunkowych przez jednostki systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, po uprzednim uzgodnieniu miejsca przekazania osoby, której udzielono pomocy w ramach działań ratowniczych, z dyspozytorem jednostki systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne;
6)poszukiwaniu osób zaginionych w górach;
7)transporcie zwłok z gór.
Wymienione wyżej jednostki stanowią jednostki współpracujące z systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego. Zgodnie z treścią art. 15 wspomnianej już wcześniej ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 652):
1.Jednostkami współpracującymi z systemem są:
(...)
9)podmioty niewymienione w pkt 1-8 oraz społeczne organizacje, które w ramach swoich zadań ustawowych lub statutowych są obowiązane do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego
– które uzyskały wpis do rejestru jednostek współpracujących z systemem.
Jak wynika z powyższego, ustawodawca nakłada na ww. jednostki wykonywanie kwalifikowanej pierwszej pomocy. Z odrębnych przepisów wynika, że są one jednostkami współpracującymi z systemem w ramach Państwowego Ratownictwa Medycznego. W konsekwencji należy uznać, że udział członków ww. jednostek w szkoleniu organizowanym przez Spółkę będzie spełniał przesłanki wskazane w treści 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT, a co za tym idzie – usługa ta będzie zwolniona z podatku.
Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w linii interpretacyjnej tut. Organu, przykładowo we wspomnianej wyżej interpretacji indywidualnej z dnia 10 listopada 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.658.2022.2.AK, gdzie tut. Organ wprost wskazał, że szkolenie dot. pierwszej pomocy dla strażaków OSP będzie korzystało ze zwolnienia z VAT. Na zasadzie analogii takie zwolnienie powinno również objąć członków-ochotników pozostałych jednostek.
Ad. 6
Zdaniem Wnioskodawcy usługi w zakresie organizacji zawodów w ratownictwie medycznym, o których mowa w pkt 6 zdarzenia przyszłego będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.
Aktem prawnym regulującym wykonywanie zawodu ratownika medycznego jest ustawa z dnia 1 grudnia 2022 r. o zawodzie ratownika medycznego oraz samorządzie ratowników medycznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2187). Udział w zawodach w ratownictwie medycznym regulują następujące przepisy ustawy:
Art. 74.
1.Ratownik medyczny ma prawo i obowiązek ustawicznego rozwoju zawodowego przez aktualizację wiedzy i umiejętności zawodowych.
2.Ustawiczny rozwój zawodowy może być realizowany przez kształcenie podyplomowe lub doskonalenie zawodowe.
Art. 75.
Koszty ustawicznego rozwoju zawodowego ponosi ratownik medyczny lub podmiot, u którego ratownik medyczny wykonuje zawód, lub jednostka prowadząca szkolenie.
Art. 93
Ratownik medyczny ma obowiązek ustawicznego rozwoju zawodowego przez udział w następujących formach doskonalenia zawodowego:
1)kursie doskonalącym;
2)samokształceniu.
Zawody ratownictwa medycznego noszą cechy współzawodnictwa i mają na celu podnoszenie i weryfikację umiejętności ratowników medycznych, co spełnia założenia ustawicznego rozwoju zawodowego. Należy zatem uznać, że udział w zawodach ratownictwa medycznego wpisuje się w kształcenie zawodowe ratowników medycznych, a co za tym idzie – usługa organizacji takich zawodów będzie spełniała przesłanki wskazane w treści 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT, a tym samym usługa ta będzie zwolniona z podatku.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:
-prawidłowe w części dotyczącej:
- braku zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy usług prowadzenia prelekcji z zakresu pierwszej pomocy w postępowaniu z osobą dorosłą dla osób prywatnych, pracowników szkół, przedszkoli i przedsiębiorstw oraz usług prowadzenia zajęć z podstawowej pierwszej pomocy dla dzieci będących podopiecznymi szkół i przedszkoli;
- zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy usług prowadzenia kursu podstawowej pierwszej pomocy dla pracowników zobowiązanych przepisami prawa, usług prowadzenia kursu kwalifikowanej pierwszej pomocy dla ratowników oraz usług prowadzenia kursu kwalifikowanej pierwszej pomocy dla członków jednostek Ochotniczych Straży Pożarnych, Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, Górskiego Ochotniczego Pogotowia Rachunkowego;
-nieprawidłowe w części dotyczącej zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy usług w zakresie organizacji zawodów w ratownictwie medycznym.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:
a.jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,
b.uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia
oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.
Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.
Natomiast ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy mogą korzystać uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia.
Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:
a)prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
b)świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
c)finansowane w całości ze środków publicznych
– oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
Zgodnie z treścią § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 955 ze zm.):
Zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
Powołane przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych. Co więcej, przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz dla świadczenia usług i dostawy towarów ściśle z tymi usługami związanych. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych, lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.
Wskazane wyżej regulacje stanowią implementację prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:
Państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wielokrotnie podkreślał – że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą 2006/112/WE Rady stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy 2006/112/WE Rady powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika” (wyrok TSUE z 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).
1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77/1). Rozporządzenie to wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio.
Definicja zawarta w art. 44 tego rozporządzenia określa, że usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.
W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 wyrażony został pogląd, iż pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Dyrektywy 77/388/EWG powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Również w wyroku z 20 czerwca 2002 r. w sprawie C-287/00 Trybunał w swym orzeczeniu wskazał, jak należy interpretować zwolnienia przedmiotowe w VAT uregulowane w Dyrektywie 77/388/EWG. W wyroku tym podkreślono, że pojęcia używane do doprecyzowania zakresu zwolnienia powinny być interpretowane ściśle m.in. dlatego, że zwolnienia stanowią wyjątek od zasady powszechności opodatkowania i choćby z tych przyczyn muszą być interpretowane jednolicie.
Mając na uwadze powyższe, dokonując wykładni ww. przepisów przez pryzmat definicji usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, określonej w art. 44 ww. rozporządzenia należy mieć na uwadze dosłowne brzmienie tych przepisów.
Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (dostępnym w Internecie), użyte w art. 44 rozporządzenia słowo „bezpośredni” oznacza: „dotyczący kogoś lub czegoś wprost”, słowo „branża” oznacza: „gałąź produkcji lub handlu obejmująca towary lub usługi jednego rodzaju”, natomiast słowo „zawód” oznacza: „wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych”.
Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że przez kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe, o których mowa w ww. przepisach, obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, należy rozumieć takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po jej ukończeniu jest w stanie podjąć pracę zarobkową lub wykonywać określony zawód.
Jak wynika z opisu sprawy, planują Państwo świadczyć następujące usługi szkoleniowe:
1)usługi prowadzenia prelekcji z zakresu pierwszej pomocy w postępowaniu z osobą dorosłą, skierowane do wszystkich osób, które chcą poznać podstawowe zasady udzielania pierwszej pomocy w stanach zagrożenia zdrowia lub życia;
2)usługi prowadzenia zajęć z podstawowej pierwszej pomocy dla dzieci, będących podopiecznymi szkół i przedszkoli;
3)usługi prowadzenia kursu podstawowej pierwszej pomocy dla pracowników zobowiązanych przepisami prawa;
4)usługi prowadzenia kursu kwalifikowanej pierwszej pomocy dla ratowników;
5)usługi prowadzenia kursu kwalifikowanej pierwszej pomocy dla członków jednostek Ochotniczych Straży Pożarnych, Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, Górskiego Ochotniczego Pogotowia Rachunkowego;
6)usługi w zakresie organizacji zawodów w ratownictwie medycznym.
Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy świadczone przez Państwa usługi szkoleniowe będą korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.
Dokonując oceny, czy ww. usługi szkoleniowe będą objęte zwolnieniem od podatku od towarów i usług należy w pierwszej kolejności zbadać, czy spełnione są warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, gdyż przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 zwalnia od podatku usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w pkt 26.
Jak wskazali Państwo w opisie sprawy, nie posiadają i nie będą Państwo posiadali statusu jednostki objętej systemem oświaty ani uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk oraz instytutu badawczego, a usługi szkolenia nie będą usługami kształcenia i wychowania.
Zatem, biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że analizowane usługi szkoleniowe nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, ponieważ nie są spełnione przesłanki wynikające z powołanego przepisu.
W konsekwencji należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.
Powołany wyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub finansowane w całości ze środków publicznych.
Z opisu sprawy wynika, że usługi prowadzenia prelekcji z zakresu pierwszej pomocy w postępowaniu z osobą dorosłą, skierowane będą do wszystkich osób, które chcą poznać podstawowe zasady udzielania pierwszej pomocy w stanach zagrożenia zdrowia lub życia. Odbiorcą usługi będą mogły zostać osoby prywatne (konsumenci), szkoły, przedszkola (jednostki publiczne) oraz przedsiębiorstwa w ramach dobrowolnego szkolenia dla swoich pracowników. Ww. prelekcje z zakresu pierwszej pomocy w postępowaniu z osobą dorosłą dla pracowników szkół, przedszkoli czy przedsiębiorstw nie zawsze będą stanowiły obowiązek służbowy. W wielu przypadkach takie prelekcje są dobrowolne dla osób z poszczególnych jednostek, a osoba zarządzająca jednostką wysyła pracowników na tego typu prelekcje w celu odświeżenia wiedzy z zakresu pierwszej pomocy.
Z powyższego wynika zatem, że prelekcje z zakresu pierwszej pomocy w postępowaniu z osobą dorosłą dla części uczestników będą dobrowolne, natomiast dla części uczestników będą stanowiły wykonanie obowiązku służbowego.
Należy jednakże zauważyć, że bez względu na to czy prelekcje z zakresu pierwszej pomocy w postępowaniu z osobą dorosłą dla jej uczestników będą dobrowolne, czy też będą stanowiły wykonanie obowiązku służbowego, to – jak wynika z opisu sprawy – szkoły, przedszkola oraz przedsiębiorstwa będą odbiorcami tych usług w ramach dobrowolnego szkolenia dla swoich pracowników. Jak wynika z treści wniosku, udział w prelekcji nie stanowi wykonania obowiązku nałożonego przepisami prawa.
Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w przypadku usług prowadzenia prelekcji z zakresu pierwszej pomocy w postępowaniu z osobą dorosłą, skierowanych do osób prywatnych (konsumentów), pracowników szkół, przedszkoli (jednostek publicznych) oraz przedsiębiorstw, dla których wzięcie udziału w prelekcji będzie dobrowolne i nie będzie wynikało z obowiązku służbowego, nie można uznać, że ww. usługi będą stanowiły usługi kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, gdyż udział ww. osób w prelekcji z zakresu pierwszej pomocy w postępowaniu z osobą dorosłą nie będzie prowadził do uzyskania przez nich konkretnego zawodu lub rozwijania kwalifikacji w posiadanym zawodzie, ani nie będzie miał związku z konkretną branżą lub zawodem.
Zatem, w przypadku osób prywatnych (konsumentów), pracowników szkół, przedszkoli (jednostek publicznych) oraz przedsiębiorstw, dla których wzięcie udziału w prelekcji będzie dobrowolne i nie będzie wynikało z obowiązku służbowego, należy zauważyć, że są to osoby, dla których tego rodzaju szkolenia nie będą się wiązały ściśle z wykonywanym zawodem.
W konsekwencji, ww. usługi prowadzenia prelekcji z zakresu pierwszej pomocy w postępowaniu z osobą dorosłą, skierowane do osób prywatnych (konsumentów), pracowników szkół, przedszkoli (jednostek publicznych) oraz przedsiębiorstw, dla których wzięcie udziału w prelekcji będzie dobrowolne i nie będzie wynikało z obowiązku służbowego, nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, ponieważ w tym przypadku nie będą spełnione przesłanki zakwalifikowania ich do usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.
W odniesieniu do usług prowadzenia prelekcji z zakresu pierwszej pomocy w postępowaniu z osobą dorosłą, dla pracowników szkół, przedszkoli (jednostek publicznych) oraz przedsiębiorstw, dla których wzięcie udziału w szkoleniu będzie co prawda wynikało z obowiązku służbowego, jednakże szkoły, przedszkola (jednostki publiczne) oraz przedsiębiorstwa będą wysyłały swoich pracowników na ww. prelekcje w ramach dobrowolnego szkolenia dla swoich pracowników, należy również stwierdzić, że nie zostaną spełnione warunki uprawniające do zwolnienia świadczonych usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy. Uczestnictwo w ww. prelekcjach nie będzie stanowiło wykonania obowiązku nałożonego przepisami prawa.
Zatem, usługi prowadzenia prelekcji z zakresu pierwszej pomocy w postępowaniu z osobą dorosłą, dla pracowników szkół, przedszkoli oraz przedsiębiorstw, dla których wzięcie udziału w szkoleniu będzie co prawda wynikało z obowiązku służbowego, ale nie będzie stanowiło wykonania obowiązku nałożonego przepisami prawa, również nie będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.
Odnosząc się natomiast do usług prowadzenia zajęć z podstawowej pierwszej pomocy dla dzieci, należy zauważyć, że uczestnikami tych szkoleń będą podopieczni szkół i przedszkoli. Usługi te nie będą miały związku z branżą lub zawodem uczestników szkolenia.
Ww. usługi nie będą zatem spełniały podstawowej przesłanki wynikającej z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT. Nie można bowiem uznać, że zajęcia z podstawowej pierwszej pomocy, które nie będą związane z żadnym konkretnym zawodem, jaki podopieczni szkół i przedszkoli mieliby w przyszłości wykonywać – będą usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Ponadto, zważywszy na wiek osób biorących udział w zajęciach (dzieci ze szkół i przedszkoli), trudno tu mówić o kształceniu zawodowym bądź przekwalifikowaniu zawodowym.
W konsekwencji, skoro ww. usługi prowadzenia zajęć z podstawowej pierwszej pomocy dla dzieci nie będą stanowiły usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, to tym samym nie będą objęte zwolnieniem od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.
Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.
Odnosząc się z kolei do usług prowadzenia kursu podstawowej pierwszej pomocy dla pracowników zobowiązanych przepisami prawa, należy zauważyć, że kurs ten dedykowany będzie dla nauczycieli i poszczególnych pracowników zakładów pracy, tj. osób prywatnych oraz zakładów pracy (publicznych i prywatnych, w tym szkół i przedszkoli publicznych i niepublicznych). Po zakończeniu kursu zorganizowanego przez Państwa każdy uczestnik otrzyma certyfikat potwierdzający uczestnictwo. Kurs będzie prowadzony na zasadach przewidzianych w przepisach ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach oraz ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3.
Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności sprawy stwierdzić należy, że wykonywane przez Państwa usługi prowadzenia kursu podstawowej pierwszej pomocy dla pracowników, którzy są do tego zobowiązani przepisami prawa, będą stanowić usługi kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, gdyż będą pozostawały w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem osób biorących udział w szkoleniu i będą miały na celu uaktualnienie i poszerzenie wiedzy do celów zawodowych.
Przechodząc zaś do pozostałych przesłanek warunkujących zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług wskazać należy, że odesłanie w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy do „odrębnych przepisów” odnosić się może wyłącznie do przepisów, które określają formy i zasady usług szkoleniowych w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.
Odrębne przepisy określające formy i zasady to przepisy, z których wynika np. program szkolenia, ilość godzin szkolenia, tematyka, krąg osób objętych szkoleniem, warunki, jakie musi spełnić organizator kształcenia.
Obowiązek przeszkolenia podwładnych w zakresie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy nałożony został na pracodawcę ustawą z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 ze zm.).
Zgodnie z art. 224 § 1 Kodeksu pracy:
Pracodawca prowadzący działalność, która stwarza możliwość wystąpienia nagłego niebezpieczeństwa dla zdrowia lub życia pracowników, jest obowiązany podejmować działania zapobiegające takiemu niebezpieczeństwu.
W myśl art. 224 § 2 Kodeksu pracy:
W przypadku, o którym mowa w § 1, pracodawca jest obowiązany zapewnić:
1)odpowiednie do rodzaju niebezpieczeństwa urządzenia i sprzęt ratowniczy oraz ich obsługę przez osoby należycie przeszkolone;
2)udzielenie pierwszej pomocy poszkodowanym.
Stosownie do treści art. 2091 § 1 Kodeksu pracy:
Pracodawca jest obowiązany:
1)zapewnić środki niezbędne do udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników;
2)wyznaczyć pracowników do:
a)udzielania pierwszej pomocy,
b)wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników;
3)zapewnić łączność ze służbami zewnętrznymi wyspecjalizowanymi w szczególności w zakresie udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, ratownictwa medycznego oraz ochrony przeciwpożarowej.
Na podstawie art. 2091 § 2 Kodeksu pracy:
Działania, o których mowa w § 1, powinny być dostosowane do rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, liczby zatrudnionych pracowników i innych osób przebywających na terenie zakładu pracy oraz rodzaju i poziomu występujących zagrożeń.
Na mocy art. 2091 § 3 Kodeksu pracy:
Liczba pracowników, o których mowa w § 1 pkt 2, ich szkolenie oraz wyposażenie powinny uwzględniać rodzaj i poziom występujących zagrożeń.
Według art. 2373 § 1 Kodeksu pracy:
Nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.
Zgodnie z art. 23715 § 1 i § 2 Kodeksu pracy:
Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy.
Ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac.
W związku z powyższym zostało wydane rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t. j. Dz. U. z 2003 r., Nr 169, poz. 1650 ze zm.).
Zgodnie z § 1 ust. 1 rozporządzenia w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy:
Rozporządzenie określa ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładach pracy, w szczególności dotyczące:
1)obiektów budowlanych, pomieszczeń pracy i terenu zakładów pracy;
2)procesów pracy;
3)pomieszczeń i urządzeń higienicznosanitarnych.
Jak stanowi § 44 ust. 1, ust. 2, ust. 3, ust. 4, ust. 5 rozporządzenia w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy:
1. Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom sprawnie funkcjonujący system pierwszej pomocy w razie wypadku oraz środki do udzielania pierwszej pomocy. W szczególności pracodawca powinien zapewnić:
1) punkty pierwszej pomocy w wydziałach (oddziałach), w których są wykonywane prace powodujące duże ryzyko wypadku lub związane z wydzielaniem się par, gazów albo pyłów substancji sklasyfikowanych jako stwarzające zagrożenie ze względu na ostre działanie toksyczne;
2) apteczki w poszczególnych wydziałach (oddziałach) zakładu pracy.
2. Ilość, usytuowanie i wyposażenie punktów pierwszej pomocy i apteczek powinny być ustalone w porozumieniu z lekarzem sprawującym profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pracownikami, z uwzględnieniem rodzajów i nasilenia występujących zagrożeń.
3. Obsługa punktów i apteczek, o których mowa w ust. 1, na każdej zmianie powinna być powierzana wyznaczonym pracownikom, przeszkolonym w udzielaniu pierwszej pomocy.
4. W punktach pierwszej pomocy i przy apteczkach, w widocznych miejscach, powinny być wywieszone instrukcje o udzielaniu pierwszej pomocy w razie wypadku oraz wykazy pracowników, o których mowa w ust. 3.
5. Punkty pierwszej pomocy i miejsca usytuowania apteczek powinny być odpowiednio oznakowane, zgodnie z Polską Normą, i łatwo dostępne.
Stosownie do § 21 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1604 ze zm.):
Pracownicy szkoły lub placówki podlegają przeszkoleniu w zakresie udzielania pierwszej pomocy.
Na mocy § 40 rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach:
Pracownik szkoły lub placówki, który powziął wiadomość o wypadku, niezwłocznie zapewnia poszkodowanemu opiekę, w szczególności sprowadzając fachową pomoc medyczną, a w miarę możliwości udzielając poszkodowanemu pierwszej pomocy.
W tym miejscu należy wskazać również na rozporządzenie Ministra Zdrowia z 26 sierpnia 2009 r. w sprawie przygotowania nauczycieli do prowadzenia zajęć edukacyjnych w zakresie udzielania pierwszej pomocy (Dz. U. z 2009 r., Nr 139, poz. 1132). Zgodnie z § 1 tego rozporządzenia:
Rozporządzenie określa:
1)zakres wiedzy i umiejętności niezbędnych do prowadzenia zajęć edukacyjnych w zakresie udzielania pierwszej pomocy;
2)tryb nabywania wiedzy i umiejętności niezbędnych do prowadzenia zajęć edukacyjnych w zakresie udzielania pierwszej pomocy;
3)wzór zaświadczenia potwierdzającego posiadanie przygotowania do prowadzenia zajęć edukacyjnych w zakresie udzielania pierwszej pomocy, zwanego dalej „zaświadczeniem”.
Według § 3 rozporządzenia w sprawie przygotowania nauczycieli do prowadzenia zajęć edukacyjnych w zakresie udzielania pierwszej pomocy:
Wiedzę i umiejętności niezbędne do prowadzenia zajęć edukacyjnych w zakresie udzielania pierwszej pomocy nabywa się w ramach szkolenia uwzględniającego specyfikę zajęć edukacyjnych w zakresie udzielania pierwszej pomocy, zwanego dalej „szkoleniem”, organizowanego przez podmiot wymieniony w przepisach wydanych na podstawie art. 78 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), zwany dalej „podmiotem organizującym szkolenie”.
Stosownie do § 4 pkt 1 i 2 rozporządzenia w sprawie przygotowania nauczycieli do prowadzenia zajęć edukacyjnych w zakresie udzielania pierwszej pomocy:
1.Szkolenie realizowane jest w formie zajęć teoretycznych i praktycznych.
2.Zajęcia teoretyczne i praktyczne w ramach szkolenia prowadzi lekarz systemu, pielęgniarka systemu lub ratownik medyczny, posiadający co najmniej trzyletnie doświadczenie zawodowe.
Dodatkowo w myśl art. 6 pkt 1 ustawy z 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 986 ze zm.):
Nauczyciel obowiązany jest rzetelnie realizować zadania związane z powierzonym mu stanowiskiem oraz podstawowymi funkcjami szkoły: dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą, w tym zadania związane z zapewnieniem bezpieczeństwa uczniom w czasie zajęć organizowanych przez szkołę.
Zgodnie z art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do 3 lat (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 338 ze zm.):
Opiekunem w żłobku lub klubie dziecięcym może być także osoba, która odbyła nie wcześniej niż 2 lata przed podjęciem zatrudnienia jako opiekun szkolenie z udzielania dziecku pierwszej pomocy (…).
Na podstawie art. 18a pkt 1 ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do 3 lat:
Opiekun oraz wolontariusz zobowiązani są do odbycia co 2 lata szkolenia z udzielania dziecku pierwszej pomocy.
Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych wyżej przepisów prawa należy stwierdzić, że usługi prowadzenia kursu podstawowej pierwszej pomocy dla pracowników zobowiązanych przepisami prawa, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy. Szkolenia te mają na celu wypełnienie obowiązku polegającego na tym, że w każdym zakładzie pracy powinny być osoby przeszkolone w zakresie udzielania pierwszej pomocy. Ponadto zasady organizowania i przeprowadzania ww. szkoleń zostały ściśle uregulowane w powołanych powyżej odrębnych przepisach. Oznacza to, że została spełniona przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku, bowiem kursy te prowadzone będą w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.
W konsekwencji uznać należy, że usługi prowadzenia kursu podstawowej pierwszej pomocy dla pracowników zobowiązanych do tego przepisami prawa, będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.
Z opisu sprawy wynika, że będą Państwo świadczyć również usługi prowadzenia kursu kwalifikowanej pierwszej pomocy. Zakres merytoryczny kursu będzie zgodny z programem ramowym kursu przewidzianym przepisami rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 24 lutego 2021 r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy.
Jak Państwo wskazali, celem kursu kwalifikowanej pierwszej pomocy będzie:
- przygotowanie ratowników jednostek współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne do realizacji zadań z zakresu ratownictwa w czasie akcji ratowniczych, w szczególności udzielania osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego kwalifikowanej pierwszej pomocy w miejscu zdarzenia, do czasu przekazania ich personelowi zakładów opieki zdrowotnej. Kurs będzie kończył się egzaminem teoretycznym i praktycznym. Po jego pozytywnym zaliczeniu kursant otrzyma tytuł Ratownika, który jest ważny 3 lata od daty wydania zaświadczenia;
- odnowienie kursu i utrzymanie tytułu Ratownika – w formie kursu przypominającego po 3 latach od zdobycia pierwotnych uprawnień – do tego typu kursu może przystąpić osoba posiadająca zaświadczenie, które utraciło ważność oraz jest zatrudniona w jednostkach współpracujących z systemem, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 24 lutego 2021 r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy lub pełni w nich służbę lub jest ich członkiem.
Ponadto będą Państwo świadczyć również usługi prowadzenia kursu kwalifikowanej pierwszej pomocy dla członków jednostek Ochotniczych Straży Pożarnych, Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, Górskiego Ochotniczego Pogotowia Rachunkowego.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 652 ze zm.):
Podstawa programowa, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz.U. z 2023r. poz. 900, 1672, 1718 i 2005), uwzględnia edukację w zakresie udzielania pierwszej pomocy.
W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym:
Zajęcia edukacyjne w zakresie udzielania pierwszej pomocy są realizowane z udziałem:
1)lekarzy systemu,
2)pielęgniarek systemu,
3)ratowników medycznych
– którzy otrzymują wynagrodzenie według stawki godzinowej na podstawie umowy cywilnoprawnej.
Według art. 13 ust. 1 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym:
Ratownikiem może być osoba:
1)posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych;
2)(uchylony)
3)posiadająca ważne zaświadczenie o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, zwanego dalej „kursem”, i uzyskaniu tytułu ratownika;
4)której stan zdrowia pozwala na udzielanie kwalifikowanej pierwszej pomocy.
Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym:
Podmiot prowadzący kurs, przed jego rozpoczęciem, jest obowiązany uzyskać zatwierdzenie programu kursu.
Zgodnie z art. 13 ust. 3 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym:
Program kursu zatwierdza wojewoda właściwy ze względu na siedzibę podmiotu prowadzącego kurs.
Na mocy art. 13 ust. 4 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym:
Wojewoda zatwierdza program kursu po:
1)stwierdzeniu jego zgodności z ramowym programem, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 8 pkt 1;
2)przeprowadzeniu weryfikacji kwalifikacji kadry dydaktycznej w zakresie ich zgodności z przepisami wydanymi na podstawie ust. 8 pkt 2.
Jak stanowi art. 13 ust. 8 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym:
Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) ramowy program kursu obejmujący założenia organizacyjno-programowe, plan nauczania zawierający rozkład zajęć, wykaz umiejętności wynikowych i treści nauczania, uwzględniając w szczególności zakres wiedzy i umiejętności niezbędnych do udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy;
2) kwalifikacje kadry dydaktycznej prowadzącej kurs, mając na celu zapewnienie odpowiedniego jej poziomu;
3) sposób przeprowadzania egzaminu kończącego kurs, skład, tryb powoływania i odwoływania komisji egzaminacyjnej, okres ważności oraz wzór zaświadczenia o ukończeniu kursu i uzyskaniu tytułu ratownika, mając na celu uwzględnienie obiektywnych kryteriów weryfikacji wiedzy i umiejętności zdobytych podczas kursu.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym:
Jednostkami współpracującymi z systemem są:
1)jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej,
2)jednostki ochrony przeciwpożarowej włączone do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego,
3)jednostki organizacyjne Policji i Straży Granicznej,
4)jednostki podległe Ministrowi Obrony Narodowej,
5)podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górskiego na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich,
6)podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa wodnego na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych,
7)podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górniczego na podstawie przepisów ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze,
8)jednostki organizacyjne Morskiej Służby Poszukiwania i Ratownictwa, o której mowa w ustawie z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim,
9)podmioty niewymienione w pkt 1-8 oraz społeczne organizacje, które w ramach swoich zadań ustawowych lub statutowych są obowiązane do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego
– które uzyskały wpis do rejestru jednostek współpracujących z systemem.
Stosownie do art. 15 ust. 3 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym:
Jednostki współpracujące z systemem udzielają kwalifikowanej pierwszej pomocy osobom znajdującym się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.
Na podstawie art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym:
1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz Minister Obrony Narodowej zapewniają przeszkolenie pracowników podległych lub nadzorowanych przez nich służb, policjantów, funkcjonariuszy, strażaków oraz żołnierzy w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, i uzyskanie przez nich tytułu ratownika oraz aktualizację wiedzy w tym zakresie.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określą, w drodze rozporządzenia, sposób i organizację przeprowadzenia szkoleń, o których mowa w ust. 1, mając na względzie potrzebę przeszkolenia osób wymienionych w tym przepisie w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy w liczbie niezbędnej do sprawnego funkcjonowania służb podległych lub nadzorowanych przez tych ministrów.
Szkolenia zawodowe w zawodzie strażaka prowadzone są zgodnie z rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 10 listopada 2015 r. w sprawie wymagań kwalifikacyjnych oraz szkoleń dla strażaków jednostek ochrony przeciwpożarowej (Dz. U. z 2015 r. poz. 1962 ze zm.).
Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia w sprawie wymagań kwalifikacyjnych oraz szkoleń dla strażaków jednostek ochrony przeciwpożarowej:
Rozporządzenie określa:
1)szczegółowe wymagania kwalifikacyjne, jakie powinni spełniać pracownicy na poszczególnych stanowiskach pracy w jednostkach ochrony przeciwpożarowej;
2)rodzaje szkoleń równorzędnych ze szkoleniem w zawodzie strażak;
3)zakres oraz formy realizacji szkolenia w zawodzie strażak;
4)zakres programowy szkolenia w zawodzie strażak oraz tryb ustalania programu tego szkolenia;
5)tryb wydawania oraz wzór świadectwa o ukończeniu szkolenia w zawodzie strażak.
Stosownie do § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie wymagań kwalifikacyjnych oraz szkoleń dla strażaków jednostek ochrony przeciwpożarowej:
Zakres szkolenia w zawodzie strażak, zwanego dalej „szkoleniem”, obejmuje zagadnienia związane z:
1)bezpieczeństwem i higieną służby;
2)służbą w Państwowej Straży Pożarnej;
3)psychologicznymi aspektami działań ratowniczych;
4)zjawiskami fizykochemicznymi i środkami gaśniczymi;
5)bezpieczeństwem pożarowym budynków;
6)sprzętem do działań ratowniczo-gaśniczych;
7)taktyką zwalczania pożarów;
8)taktyką działań ratowniczych;
9)wychowaniem fizycznym.
Na mocy art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 2021 r. o ochotniczych strażach pożarniczych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 233 ze zm.):
Ochotnicze straże pożarne zrzeszają członków ochotniczych straży pożarnych, zwanych dalej „strażakami OSP”.
Art. 3 ustawy o ochotniczych strażach pożarniczych stanowi, że:
Do zadań ochotniczych straży pożarnych należy podejmowanie działań w celu ochrony życia, zdrowia, mienia lub środowiska przez:
1)prowadzenie działań ratowniczych, udział w działaniach ratowniczych oraz akcjach ratowniczych, a także udział w działaniach prowadzonych przez inne służby, inspekcje i straże;
2)udział w działaniach ratowniczych i akcjach ratowniczych poza granicami kraju na podstawie umów międzynarodowych;
3)udział w alarmowaniu i ostrzeganiu ludności o zagrożeniach;
4)udział w ochronie ludności;
5)wykonywanie kwalifikowanej pierwszej pomocy;
6)organizowanie ćwiczeń oraz udział w szkoleniach, ćwiczeniach i zawodach sportowo-pożarniczych organizowanych przez Państwową Straż Pożarną, gminę lub inne uprawnione podmioty;
7)zabezpieczanie obszaru chronionego właściwej jednostki ratowniczo-gaśniczej Państwowej Straży Pożarnej, określonego w powiatowym (miejskim) planie ratowniczym;
8)propagowanie zasad i dobrych praktyk w zakresie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów;
9)organizowanie przedsięwzięć służących krzewieniu sportu i kultury fizycznej;
10)organizowanie przedsięwzięć oświatowo-kulturalnych propagujących wiedzę i umiejętności w zakresie ochrony przeciwpożarowej;
11)upowszechnianie i wspieranie współdziałania między lokalnymi partnerami społecznymi i gospodarczymi z zakresu ochrony przeciwpożarowej;
12)propagowanie zasad udzielania pierwszej pomocy;
13)wspieranie gminy w realizacji pomocy na rzecz społeczności lokalnej;
14)integrowanie społeczności lokalnej;
15)udział we współpracy międzynarodowej gminy.
Stosownie do art. 8 ustawy o ochotniczych strażach pożarniczych:
Do udziału w działaniach ratowniczych i akcjach ratowniczych jest uprawniony strażak OSP, który:
1)ukończył 18 lat, a nie ukończył 65 lat,
2)posiada aktualne ubezpieczenie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2,
3)posiada aktualne orzeczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań do udziału w działaniach ratowniczych,
4)odbył szkolenie z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy,
5)ukończył z wynikiem pozytywnym szkolenie podstawowe przygotowujące do bezpośredniego udziału w działaniach ratowniczych
– zwany dalej „strażakiem ratownikiem OSP”.
Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 714 ze zm.):
Ratownictwo wodne mogą wykonywać podmioty, które uzyskały zgodę ministra właściwego do spraw wewnętrznych na wykonywanie ratownictwa wodnego oraz wpis do rejestru jednostek współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne, o którym mowa w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. z 2022 r. poz. 1720, 1733, 2705 i 2770), zwane dalej „podmiotami uprawnionymi do wykonywania ratownictwa wodnego”.
Jak stanowi art. 13 ustawy o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych:
W ramach ratownictwa wodnego podejmowane są działania ratownicze, polegające w szczególności na:
1)przyjęciu zgłoszenia o wypadku lub zagrożeniu;
2)dotarciu na miejsce wypadku z odpowiednim sprzętem ratunkowym;
3)udzielaniu kwalifikowanej pierwszej pomocy;
4)zabezpieczeniu miejsca wypadku lub zagrożenia;
5)ewakuacji osób z miejsca stanowiącego zagrożenie dla życia lub zdrowia
6)transporcie osób, które uległy wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia na obszarze wodnym do miejsca, gdzie jest możliwe podjęcie medycznych czynności ratunkowych przez jednostki systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, po uprzednim uzgodnieniu miejsca przekazania z dysponentem jednostki systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego;
7)poszukiwaniu osób zaginionych na obszarze wodnym.
Według art. 15a ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych:
Ratownikiem wodnym może być osoba, która:
1) posiada wiedzę i umiejętności z zakresu ratownictwa wodnego i technik pływackich;
2) posiada co najmniej jedną z innych kwalifikacji przydatnych w ratownictwie wodnym, o którym mowa w art. 2 pkt 4, do prowadzenia działań ratowniczych wymienionych w art. 13;
3) spełnia wymagania określone w:
a) ustawie z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1720, 1733 i 2705) dla lekarza systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne i pielęgniarki systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne realizujących doskonalenie zawodowe lub ratownika,
b) ustawie z dnia 1 grudnia 2022 r. o zawodzie ratownika medycznego oraz samorządzie ratowników medycznych (Dz. U. poz. 2705) dla ratownika medycznego realizującego doskonalenie zawodowe;
4) jest zatrudniona lub pełni służbę w podmiocie uprawnionym do wykonywania ratownictwa wodnego lub jest członkiem tego podmiotu.
Na mocy art. 5 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1154 ze zm.):
Ratownictwo górskie mogą wykonywać podmioty, które uzyskały zgodę ministra właściwego do spraw wewnętrznych na wykonywanie ratownictwa górskiego oraz wpis do rejestru jednostek współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne, o którym mowa w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, zwane dalej „podmiotami uprawnionymi do wykonywania ratownictwa górskiego”.
Według art. 6 ustawy o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich:
W ramach ratownictwa górskiego podejmowane są działania ratownicze polegające w szczególności na:
1) przyjęciu zgłoszenia o wypadku lub innym zdarzeniu;
2) dotarciu na miejsce wypadku z wyposażeniem ratowniczym;
3) udzieleniu kwalifikowanej pierwszej pomocy;
4) zabezpieczeniu i ewakuacji osób przebywających w górach z terenów stanowiących zagrożenie dla życia i zdrowia;
5) transporcie osób, które uległy wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia do miejsca, gdzie jest możliwe podjęcie medycznych czynności ratunkowych przez jednostki systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, po uprzednim uzgodnieniu miejsca przekazania osoby, której udzielono pomocy w ramach działań ratowniczych, z dyspozytorem jednostki systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne;
6) poszukiwaniu osób zaginionych w górach;
7) transporcie zwłok z gór.
Jak stanowi art. 2 pkt 9 ustawy o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich:
Ilekroć w ustawie jest mowa o ratowniku górskim – rozumie się przez to osobę posiadającą uprawnienia ratownicze lub instruktorskie w zakresie ratownictwa górskiego oraz specjalistyczną wiedzę z zakresu technik ratownictwa górskiego i topografii obszaru, na którym działa dany podmiot uprawniony do wykonywania ratownictwa górskiego, spełniającą wymagania określone w:
a)ustawie z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1720, 1733, 2705 i 2770) dla lekarza systemu i pielęgniarki systemu realizujących doskonalenie zawodowe lub ratownika,
b)ustawie z dnia 1 grudnia 2022 r. o zawodzie ratownika medycznego oraz samorządzie ratowników medycznych (Dz. U. poz. 2705) dla ratownika medycznego realizującego doskonalenie zawodowe
– zatrudnioną lub pełniącą służbę w tym podmiocie lub będącą członkiem tego podmiotu.
Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 411):
Rozporządzenie określa:
1)ramowy program kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, zwanego dalej „kursem”;
2)kwalifikacje kadry dydaktycznej prowadzącej kurs;
3)sposób przeprowadzania egzaminu kończącego kurs;
4)skład, tryb powoływania i odwoływania komisji egzaminacyjnej;
5)okres ważności i wzór zaświadczenia o ukończeniu kursu i uzyskaniu tytułu ratownika, zwanego dalej „zaświadczeniem”.
Stosownie do § 2 ww. rozporządzenia w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy:
Ramowy program kursu stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.
Zgodnie z ww. załącznikiem:
Celem kształcenia jest przygotowanie ratowników jednostek współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne do realizacji zadań z zakresu ratownictwa w czasie akcji ratowniczych, w tym w szczególności udzielania osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego kwalifikowanej pierwszej pomocy w miejscu zdarzenia do czasu przekazania ich personelowi zakładów opieki zdrowotnej.
Szczegółowe cele kształcenia:
1)utrwalenie podstawowej wiedzy z zakresu udzielania pierwszej pomocy;
2)zdobycie i utrwalenie wiedzy z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy;
3)kształtowanie poczucia odpowiedzialności za jakość udzielonej pomocy;
4)kształtowanie właściwej postawy etycznej osób podejmujących czynności ratunkowe.
Ww. załącznik określa również czas trwania kursu:
Kurs powinien trwać co najmniej 66 godzin, w tym co najmniej 25 godzin zajęć teoretycznych oraz co najmniej 41 godzin zajęć praktycznych.
W zależności od jednostki współpracującej z systemem, w której uczestnik kursu jest zatrudniony, pełni służbę lub jest członkiem, można zwiększyć maksymalnie o 50% liczbę godzin tego modułu, który jest najbardziej przydatny przy wykonywaniu zadań ratowniczych właściwych dla danej jednostki współpracującej z systemem.
Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych wyżej przepisów prawa należy stwierdzić, że usługi prowadzenia kursu kwalifikowanej pierwszej pomocy dla ratowników medycznych oraz członków jednostek Ochotniczych Straży Pożarnych, Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego i Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy. Nabyte w trakcie przedmiotowych kursów umiejętności pozostają w bezpośrednim związku z branżą uczestników szkoleń (ratowników medycznych, członków jednostek Ochotniczych Straży Pożarnych, Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego i Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego), w których zakresie obowiązków leży ratowanie życia i zdrowia ludności oraz udzielanie pomocy osobom poszkodowanym. Nadto, zasady organizowania i przeprowadzania ww. kursów kwalifikowanej pierwszej pomocy zostały ściśle uregulowane w powołanych powyżej odrębnych przepisach. Oznacza to, że zostanie spełniona przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku, bowiem kursy prowadzone będą w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. W ocenie Organu, jeśli kursy, o których mowa wyżej w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy prowadzone będą dla osób związanych z ratownictwem medycznym, tj. ratowników medycznych, członków jednostek Ochotniczych Straży Pożarnych, Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego i Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, to należy uznać, że kursy te stanowić będą nabycie umiejętności i uprawnień zawodowych do wykonywania zawodu ratownika. Nauczanie to jest w bezpośrednim związku z branżą i wykonywanym zawodem. Uzyskanie tych uprawnień pozwala na realizację pomocy i udział w akcji ratunkowej.
W konsekwencji uznać należy, że prowadzone przez Państwa kursy kwalifikowanej pierwszej pomocy dla ratowników medycznych oraz członków jednostek Ochotniczych Straży Pożarnych, Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego i Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 i pytania nr 5 jest prawidłowe.
Z opisu sprawy wynika, że będą Państwo świadczyli również usługi w zakresie organizacji zawodów w ratownictwie medycznym, które mają charakter usługi kształcenia zawodowego. Jak Państwo wskazali, celem organizacji zawodów jest podnoszenie kwalifikacji ratowników medycznych oraz aktualizowanie wiedzy związanej z codziennym wykonywaniem medycznych czynności ratunkowych w zespołach ratownictwa medycznego. Zawody w ratownictwie medycznym polegają na utworzeniu sytuacji symulowanych, w których zespoły ratownictwa medycznego udzielają pomocy w odwzorowanych realnych sytuacjach. Ta pomoc jest oceniana przez sędziów. Wszystkie zespoły ratownictwa medycznego uczestniczące w zawodach biorą udział w zawodach w czasie wolnym od pracy. Poszczególni dyrektorzy czy osoby zarządzające jednostkami ratownictwa medycznego zgłaszają udział takich zespołów w zawodach. Zawody takie trwają kilka dni. W zawodach w ratownictwie medycznym uczestniczą ratownicy medyczni z poszczególnych podmiotów leczniczych, dyrektorzy lub przedstawiciele tych podmiotów i partnerzy lub sponsorzy firm związanych z tematyką ratownictwa medycznego i medycyny ratunkowej (np. firmy dostarczające ambulanse, sprzęt medyczny lub świadczące usługi teleinformatyczne).
Jako przepisy, na podstawie których będą Państwo organizowali zawody w ratownictwie medycznym, wskazali Państwo ustawę z dnia 1 grudnia 2022 r. o zawodzie ratownika medycznego oraz samorządzie ratowników medycznych.
Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 1 grudnia 2022 r. o zawodzie ratownika medycznego oraz samorządzie ratowników medycznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2187 ze zm.):
Ustawa określa:
1)zasady i warunki wykonywania zawodu ratownika medycznego;
2)zasady i organizację kształcenia podyplomowego i doskonalenia zawodowego ratowników medycznych;
3)organizację i zakres działania samorządu ratowników medycznych;
4)zasady odpowiedzialności zawodowej ratowników medycznych.
W myśl art. 74 ust. 1 i 2 ustawy o zawodzie ratownika medycznego oraz samorządzie ratowników medycznych:
1.Ratownik medyczny ma prawo i obowiązek ustawicznego rozwoju zawodowego przez aktualizację wiedzy i umiejętności zawodowych.
2.Ustawiczny rozwój zawodowy może być realizowany przez kształcenie podyplomowe lub doskonalenie zawodowe.
Jak stanowi art. 93 ustawy o zawodzie ratownika medycznego oraz samorządzie ratowników medycznych:
Ratownik medyczny ma obowiązek ustawicznego rozwoju zawodowego przez udział w następujących formach doskonalenia zawodowego:
1)kursie doskonalącym;
2)samokształceniu.
Zgodnie z art. 94 ustawy o zawodzie ratownika medycznego oraz samorządzie ratowników medycznych:
1. Kurs doskonalący ma na celu pogłębienie i aktualizację wiedzy i umiejętności zawodowych, w tym szkolenie praktyczne.
2. Kurs doskonalący odbywa się na podstawie programu, który obejmuje:
1)założenia organizacyjno-programowe określające rodzaj i cel kształcenia, czas jego trwania, sposób organizacji oraz sposób sprawdzania efektów kształcenia;
2)plan nauczania;
3)wykaz umiejętności wynikowych;
4)treści nauczania;
5)wskazówki metodyczne;
6)standardy dotyczące kadry i bazy dydaktycznej.
3. Program kursu doskonalącego jest opracowywany i aktualizowany zgodnie z postępem wiedzy przez zespół ekspertów, o którym mowa w ust. 4.
4. Dyrektor CMKP powołuje zespół ekspertów spośród osób legitymujących się doświadczeniem zawodowym i dorobkiem naukowym w zakresie medycyny ratunkowej oraz przedstawicieli CMKP.
5. CMKP redaguje program kursu doskonalącego opracowany przez zespół ekspertów, a dyrektor CMKP przedstawia go do zatwierdzenia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia.
6. Dyrektor CMKP podaje do publicznej wiadomości zatwierdzony program kursu doskonalącego w formie informacji na stronie internetowej CMKP.
Na mocy art. 95 ustawy o zawodzie ratownika medycznego oraz samorządzie ratowników medycznych:
Kurs doskonalący mogą prowadzić podmioty, które:
1) realizują program kursu doskonalącego, o którym mowa w art. 94 ust. 2;
2) zapewniają kadrę dydaktyczną posiadającą kwalifikacje zgodne ze standardami, o których mowa w art. 94 ust. 2 pkt 6;
3) zapewniają bazę dydaktyczną zgodną ze standardami, o których mowa w art. 94 ust. 2 pkt 6, niezbędną do realizacji programu kursu, w tym do szkolenia praktycznego;
4) posiadają wewnętrzny system oceny jakości kształcenia;
5) prowadzą dokumentację związaną z organizacją i przebiegiem kształcenia, w szczególności przygotowują regulaminy organizacyjne kształcenia, protokoły postępowania kwalifikacyjnego oraz protokoły przebiegu sprawdzianów lub innych form zaliczenia danego rodzaju kształcenia;
6) prowadzą ewidencję wydanych zaświadczeń o ukończeniu danego rodzaju kształcenia obejmującą:
a) dane osoby, która ukończyła kurs doskonalący:
– imię (imiona) i nazwisko,
– numer PESEL, a w przypadku jego braku - serię i numer paszportu albo innego dokumentu stwierdzającego tożsamość,
– adres miejsca zamieszkania,
b) rodzaj i nazwę kształcenia,
c) nazwę (firmę) organizatora kształcenia,
d) datę wydania i numer zaświadczenia;
7) uzyskały wpis na listę podmiotów uprawnionych do prowadzenia kursu doskonalącego.
Zauważenia wymaga, że powołana przez Państwa ustawa o zawodzie ratownika medycznego oraz samorządzie ratowników medycznych reguluje jedynie formy i zasady prowadzenia kursu doskonalącego dla ratowników medycznych. Nie reguluje natomiast form ani zasad organizacji zawodów w ratownictwie medycznym. Powołana przez Państwa ustawa o zawodzie ratownika medycznego oraz samorządzie ratowników medycznych nie stanowi odrębnych przepisów, które regulują formę i sposób prowadzenia zawodów dla ratowników medycznych. Samo określenie, że ratownik medyczny ma obowiązek ustawicznego rozwoju, nie pozwala uznać za spełnionej przesłanki, określonej w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, tzn. aby ww. usługi organizacji zawodów prowadzone były w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.
Aby można było mówić o tym, że warunki zostały określone w odrębnych przepisach, muszą one regulować formy kształcenia, czyli określać sposoby prowadzenia usług szkoleniowych oraz precyzować zasady prowadzenia takich usług szkoleniowych. Wskazane przez Państwa przepisy wskazują jedynie na obowiązek ustawicznego rozwoju ratowników medycznych.
Ponadto należy zauważyć, że w zawodach w ratownictwie medycznym uczestniczą nie tylko ratownicy medyczni, ale również dyrektorzy lub przedstawiciele podmiotów leczniczych i partnerzy lub sponsorzy firm związanych z tematyką ratownictwa medycznego i medycyny ratunkowej (np. firmy dostarczające ambulanse, sprzęt medyczny lub świadczące usługi teleinformatyczne).
Jednocześnie wskazali Państwo, że w przypadku usług w zakresie organizacji zawodów w ratownictwie medycznym nie będą Państwo działali pod kontrolą państwa (instytucji państwowych). Państwa działania w przypadku usług w zakresie organizacji zawodów w ratownictwie medycznym nie wymagają również akceptacji państwa (instytucji państwowych).
W konsekwencji, w stosunku do usług organizacji zawodów w ratownictwie medycznym nie zostaną spełnione warunki uprawniające do zwolnienia świadczonych usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.
Podsumowując, świadczone przez Państwa usługi organizacji zawodów w ratownictwie medycznym nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 6 jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytań). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy i własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.
Ponadto interpretacja nie rozstrzyga w zakresie właściwej stawki podatku VAT dla usług prowadzenia zajęć z podstawowej pierwszej pomocy dla dzieci. Nie wydajemy interpretacji indywidualnych w takim zakresie. Kwestie te są rozstrzygane w ramach odrębnej instytucji – wiążących informacjami stawkowych. Mogą Państwo wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z odrębnym wnioskiem o wydanie wiążącej informacji stawkowej (WIS).
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.