Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy sposobu rozliczenia w związku z wycofaniem nieruchomości ze spółki. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismami: z 20 listopada 2024 r. (wpływ 20 listopada 2024 r.) oraz z 27 listopada 2024 r. (wpływ 27 listopada 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką cywilną (dalej: Spółka) z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zarejestrowaną jako czynny podatnik VAT.

Wspólnicy Spółki w 2018 r. nabyli do majątku Spółki zabudowaną nieruchomość gruntową, składającą się z działek o numerach ewidencyjnych 1 (w ewidencji gruntów oznaczona jako „inne tereny zabudowane”) oraz 2 (w ewidencji gruntów oznaczona jako „drogi”) (dalej: Działka). Na działce nr 1 znajduje się jeden samodzielny budynek (o łącznej powierzchni 355 m²), który składa się z kilku połączonych ze sobą obiektów stanowiących jedną całość (dalej: Budynek), tj.:

• czterech pozostałych budynków niemieszkalnych jednokondygnacyjnych o powierzchniach zabudowy 179 m², 68 m², 41 m² i 30 m²;
• budynku biurowego jednokondygnacyjnego o powierzchni zabudowy 37 m².

Na działce nr 2, która pełni funkcję drogi, znajduje się kostka betonowa.

(Wszystkie wymienione powyżej elementy stanowią jedną całość określaną dalej jako: „Nieruchomość”).

Zbywcy Nieruchomości, w związku z jej sprzedażą na rzecz Spółki, nie działali w charakterze podatników VAT zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), w związku z czym transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu VAT, a Spółka nie odliczyła podatku VAT od tego zakupu.

Budynek i Działka zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki jako odrębne środki trwałe. Nieruchomość jest przez Spółkę wykorzystywana (pośrednio) do czynności opodatkowanych VAT.

Podczas użytkowania Budynku Spółka poniosła wydatki na jego remont, od których odliczyła podatek VAT. Wydatki te nie obejmowały przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji ani modernizacji, w związku z czym nie zwiększyły wartości początkowej Nieruchomości (dalej: Koszty remontowe).

Oprócz powyższych remontów, Spółka nabyła w celu użytkowania Nieruchomości:

• w 2021 r. system klimatyzacji;
• w 2022 r. kocioł gazowy;
• w 2023 r. instalację fotowoltaiczną.

Te elementy stanowią odrębne środki trwałe, ponieważ ich wartość przekracza 15 tys. zł, a także są to tzw. ruchomości, tj. rzeczy, które nie są trwale związane z Nieruchomością (dalej: Środki Trwałe). Spółka odliczyła podatek VAT od ich zakupu.

Wspólnicy Spółki zamierzają wycofać Nieruchomość ze Spółki i przypisać ją do swojego majątku prywatnego (przenosząc własność Nieruchomości ze Spółki oraz zmieniając formę współwłasności łącznej wspólników na współwłasność w częściach ułamkowych). Ważne jest, że po wycofaniu Nieruchomości Środki Trwałe pozostaną własnością Spółki, czyli będą nadal stanowić majątek przypisany do Spółki, pozostając we współwłasności łącznej wspólników. Spółka zamierza nadal wykorzystywać Środki Trwałe (pośrednio) do czynności opodatkowanych VAT, ponieważ będzie wynajmować Nieruchomość i tym samym wykorzystywać ją w ramach prowadzonej działalności opodatkowanej VAT.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Poniesione wydatki na remont Budynku nie stanowiły jego ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W przeliczeniu na 1 m² powierzchni Budynku szacunkowa wartość wydatku oscylowała w kwocie ok. 1 150 zł.

W związku z różnymi fazami remontu nie było momentu, w którym budynek był wyłączony z użytkowania.

Łączna wysokość poniesionych wydatków na remont Budynku podczas jego użytkowania była ok. 402 tys. zł.

Wydatki remontowe były ponoszone na przestrzeni lat mieszczących się w okresie 2018-2023 r. Ostatni wydatek miał miejsce 21 listopada 2023 r.

Spółka planuje wycofać Nieruchomość i przypisać ją do majątku prywatnego wspólników w grudniu 2024 r. Nie można jednak definitywnie wykluczyć, że alternatywnie będzie to miało miejsce w styczniu 2025 r.

Pytania

1.Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym czynność wycofania własności Nieruchomości ze Spółki (tj. przeniesienie własności Nieruchomości oraz zmiana formy współwłasności łącznej wspólników na współwłasność w częściach ułamkowych do majątków prywatnych/osobistych wspólników) nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT?

2.Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 będzie negatywna (tj. organ uzna, że czynność ta podlega opodatkowaniu VAT), to czy będzie ona zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

3.Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym czynność wycofania własności Nieruchomości ze Spółki (tj. przeniesienie własności Nieruchomości oraz zmiana formy współwłasności łącznej wspólników na współwłasność w częściach ułamkowych do majątków prywatnych/osobistych wspólników) będzie powodować konieczność korekty podatku naliczonego VAT z tytułu poniesionych Kosztów remontowych oraz nabycia Środków Trwałych przez Spółkę?

Państwa stanowisko w sprawie

1.W przedstawionym zdarzeniu przyszłym czynność wycofania własności Nieruchomości ze Spółki (tj. przeniesienie własności Nieruchomości oraz zmiana formy współwłasności łącznej wspólników na współwłasność w częściach ułamkowych do majątków prywatnych/osobistych wspólników) nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

2.Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 będzie negatywna (tj. organ uzna, że czynność ta podlega opodatkowaniu VAT), to będzie ona zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

3.W przedstawionym zdarzeniu przyszłym czynność wycofania własności Nieruchomości ze Spółki (tj. przeniesienie własności Nieruchomości oraz zmiana formy współwłasności łącznej wspólników na współwłasność w częściach ułamkowych do majątków prywatnych/osobistych wspólników) nie będzie powodować konieczności korekty podatku naliczonego VAT z tytułu poniesionych Kosztów remontowych oraz nabycia Środków Trwałych przez Spółkę.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm., dalej: „ustawa VAT”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wskazuje art. 2 pkt 6 ustawy VAT, pod pojęciem „towarów” rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W świetle art. 7 ust. 1 ustawy VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Oznacza to, że czynność ta zasadniczo podlega opodatkowaniu VAT wtedy, gdy jest dokonywana odpłatnie, czyli w zamian za wynagrodzenie.

Niemniej jednak ustawodawca zrównał niektóre nieodpłatne czynności z odpłatną dostawą towarów, a więc uznał je za podlegające opodatkowaniu VAT. W świetle art. 7 ust. 2 ustawy VAT, opodatkowaniu podlega także nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele osobiste jego lub jego pracowników, w tym wspólników, członków organów stanowiących osób prawnych czy członków stowarzyszeń, jak również wszelkie inne darowizny, o ile przy ich nabyciu, imporcie bądź wytworzeniu podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W konsekwencji opodatkowaniu podlega nieodpłatne przekazanie towarów na cele osobiste lub darowizny tylko wówczas, gdy podatnik miał prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Jeśli takie prawo nie przysługiwało, nieodpłatne przekazanie towarów nie będzie uznane za dostawę podlegającą VAT. Oznacza to, że brak możliwości odliczenia podatku naliczonego wyłącza taką transakcję z opodatkowania.

Ważne jest także, aby czynność przekazania Nieruchomości oceniać przez pryzmat działań podatnika. Aby dana czynność mogła zostać uznana za podlegającą VAT, podatnik musi działać w charakterze przedsiębiorcy, wykonując działalność gospodarczą.

Art. 15 ust. 1 i 2 ustawy VAT definiuje pojęcia „podatnika” oraz „działalności gospodarczej”. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, które samodzielnie wykonują działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy VAT, obejmuje wszelkie działania producentów, handlowców, usługodawców, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, rolników oraz podmiotów pozyskujących zasoby naturalne.

Istotnym aspektem w ocenie tego, czy dana transakcja podlega opodatkowaniu VAT, jest również orzecznictwo sądów administracyjnych, które precyzują, jakie warunki muszą być spełnione, aby dany podmiot był uznany za podatnika VAT w związku z konkretną czynnością.

W wyroku z dnia 24 kwietnia 2007 r. (sygn. I FSK 603/06), Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) stwierdził, że aby sprzedaż działek będących prywatnym majątkiem sprzedającego była opodatkowana VAT, musi zostać wykonana przez podmiot działający w charakterze podatnika VAT. Podobne stanowisko wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny (WSA) w Warszawie w wyroku z 21 lutego 2007 r. (sygn. III SA/Wa 4176/06), wskazując, że osoba fizyczna, sprzedając majątek prywatny, nie może zostać uznana za podatnika VAT.

Również NSA w wyroku z dnia 29 października 2007 r. (sygn. I FPS 3/07) potwierdził, że sprzedaż majątku osobistego przez osobę fizyczną, która nie nabyła go w ramach prowadzenia działalności gospodarczej, nie podlega opodatkowaniu VAT. Warto zauważyć, że orzeczenie to opiera się na założeniu, że osoba fizyczna nie działa w charakterze handlowca w momencie sprzedaży, a nieruchomość stanowi majątek prywatny, nabyty na potrzeby osobiste.

W kontekście transakcji wycofania Nieruchomości z majątku Spółki do majątku prywatnego wspólników należy szczególnie uwzględnić orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), w tym wyrok z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C‑180/10 i C-181/10. TSUE wskazał, że sprzedaż majątku prywatnego przez osobę fizyczną nie podlega VAT, o ile nie wykonuje ona działań charakterystycznych dla działalności handlowej, takich jak np. uzbrajanie terenu lub podejmowanie działań marketingowych, co jest zastrzeżone dla działalności gospodarczej w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy VAT. TSUE podkreślił, że liczba i skala transakcji sprzedaży nie mogą być jedynym kryterium oceny, czy dana czynność ma charakter handlowy.

Wnioskodawca wskazuje, że zbywcy Nieruchomości nie działali w charakterze podatników VAT przy jej sprzedaży, co oznacza, że transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu VAT, a Spółka tym samym nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu.

Zgodnie z przepisami ustawy o VAT, przekazanie Nieruchomości na cele prywatne wspólników nie będzie uznane za dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT, ponieważ nie spełnia przesłanek wskazanych w art. 7 ust. 2 ustawy VAT. W rezultacie, wycofanie Nieruchomości do majątku prywatnego wspólników nie podlega opodatkowaniu VAT.

W przypadku gdyby organ podatkowy uznał, że wycofanie Nieruchomości ze Spółki stanowi dostawę podlegającą VAT, Wnioskodawca jest zdania, że czynność ta byłaby zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Zwolnienie to dotyczy dostawy budynków, budowli lub ich części, o ile od pierwszego zasiedlenia upłynął okres co najmniej 2 lat. W niniejszym przypadku Nieruchomość była wykorzystywana przez Spółkę przez okres dłuższy niż 2 lata, co oznacza, że spełnia warunki do zastosowania zwolnienia z opodatkowania VAT.

Dodatkowo, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy VAT, pierwsze zasiedlenie rozumiane jest jako oddanie budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi, bądź też rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki na ulepszenie przekraczały 30% wartości początkowej. W przedstawionym stanie faktycznym nie wystąpiły takie ulepszenia, co dodatkowo uprawnia do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy VAT, korekta podatku naliczonego jest wymagana, gdy następuje zmiana przeznaczenia towarów lub usług, które były wykorzystywane do działalności opodatkowanej, a po zmianie są wykorzystywane do działalności zwolnionej lub nieopodatkowanej. Wnioskodawca wskazuje jednak, że Środki Trwałe nabyte przez Spółkę (klimatyzacja, kocioł gazowy, instalacja fotowoltaiczna) pozostaną w majątku Spółki i będą dalej wykorzystywane do działalności opodatkowanej VAT, m.in. w związku z wynajmem Nieruchomości. W rezultacie nie dojdzie do zmiany przeznaczenia tych Środków Trwałych, co wyklucza konieczność dokonania korekty podatku naliczonego VAT.

Podobnie, Koszty remontowe poniesione przez Spółkę, które nie zwiększyły wartości początkowej Nieruchomości, również nie będą wymagały korekty, gdyż dotyczyły one bieżącej konserwacji, a nie ulepszeń, które mogłyby zmieniać sposób opodatkowania Nieruchomości.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy:

W świetle powołanych przepisów nieruchomość spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej zbycie stanowi dostawę, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Z treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że dostawa towarów co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy czynność ta jest wykonywana odpłatnie.

Ustawodawca przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy:

Z ww. przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a także darowizny, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo spółką cywilną z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zarejestrowaną jako czynny podatnik VAT.

Państwa wspólnicy w 2018 r. nabyli do majątku spółki zabudowaną nieruchomość gruntową, składającą się z działek o numerach ewidencyjnych 1 oraz 2. Na działce nr 1 znajduje się jeden samodzielny budynek (o łącznej powierzchni 355 m²), który składa się z kilku połączonych ze sobą obiektów stanowiących jedną całość, tj.:

• czterech pozostałych budynków niemieszkalnych jednokondygnacyjnych o powierzchniach zabudowy 179 m², 68 m²,41 m² i 30 m²;
• budynku biurowego jednokondygnacyjnego o powierzchni zabudowy 37 m².

Na działce nr 2, która pełni funkcję drogi, znajduje się kostka betonowa.

Zbywcy Nieruchomości w związku z jej sprzedażą na rzecz Państwa nie działali w charakterze podatników VAT, w związku z czym transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu VAT, a Państwo nie odliczyli podatku VAT od tego zakupu.

Budynek i Działka zostały wprowadzone do Państwa ewidencji środków trwałych jako odrębne środki trwałe. Nieruchomość jest przez Państwa wykorzystywana (pośrednio) do czynności opodatkowanych VAT.

Podczas użytkowania Budynku ponieśli Państwo wydatki na jego remont, od których odliczyli podatek VAT. Wydatki te nie obejmowały przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji ani modernizacji, w związku z czym nie zwiększyły wartości początkowej Nieruchomości. Poniesione wydatki na remont Budynku nie stanowiły jego ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Łączna wysokość poniesionych wydatków na remont Budynku podczas jego użytkowania była ok. 402 tys. zł.

Wydatki remontowe były ponoszone na przestrzeni lat mieszczących się w okresie 2018-2023 r. Ostatni wydatek miał miejsce 21 listopada 2023 r.

Planują Państwo wycofać Nieruchomość i przypisać ją do majątku prywatnego wspólników w grudniu 2024 r. Nie można jednak definitywnie wykluczyć, że alternatywnie będzie to miało miejsce w styczniu 2025 r.

Oprócz powyższych remontów, nabyli Państwo w celu użytkowania Nieruchomości:

• w 2021 r. system klimatyzacji;
• w 2022 r. kocioł gazowy;
• w 2023 r. instalację fotowoltaiczną.

Te elementy stanowią odrębne środki trwałe, ponieważ ich wartość przekracza 15 tys. zł, a także są to tzw. ruchomości, tj. rzeczy, które nie są trwale związane z Nieruchomością. Odliczyli Państwo podatek VAT od ich zakupu.

Państwa wspólnicy zamierzają wycofać Nieruchomość ze spółki i przypisać ją do swojego majątku prywatnego. Po wycofaniu Nieruchomości Środki Trwałe pozostaną Państwa własnością,  czyli będą nadal stanowić majątek przypisany do Państwa, pozostając we współwłasności łącznej wspólników. Zamierzają Państwo nadal wykorzystywać Środki Trwałe (pośrednio) do czynności opodatkowanych VAT, ponieważ będą wynajmować Nieruchomość i tym samym wykorzystywać ją w ramach prowadzonej działalności opodatkowanej VAT.

Państwa wątpliwości dotyczą uznania wycofania własności Nieruchomości ze Spółki (Państwa) i przekazania jej do majątków prywatnych wspólników za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

W sytuacji nieodpłatnego przekazania Nieruchomości do prywatnych majątków wspólników koniecznym jest dokonanie analizy, czy w świetle art. 7 ust. 2 ustawy zostaną spełnione warunki do uznania przedmiotowej czynności za nieodpłatną dostawę towarów zrównaną z odpłatną dostawą, o której mowa w tym przepisie.

Z art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że ustawodawca zrównuje czynności dokonane bez wynagrodzenia z czynnościami odpłatnymi, przy spełnieniu warunków wymienionych w tym przepisie. W ten sposób wszelkie nieodpłatne przekazanie (w tym na cele osobiste wspólników) przez podatnika należących do jego przedsiębiorstwa towarów, wchodzi w zakres objęty pojęciem „odpłatnej dostawy towarów”, o ile podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak Państwo wskazali, zbywcy Nieruchomości w związku z jej sprzedażą na rzecz Państwa nie działali w charakterze podatników VAT, tym samym transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu VAT, a Państwo nie odliczyli podatku VAT od tego zakupu.

Nie można zatem uznać, że przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia Nieruchomości.

Zgodnie z art. 2 pkt 14a ustawy:

Wytworzeniem nieruchomości w myśl ww. przepisu jest wybudowanie budynku, budowli lub ich części, a także ulepszenie budynku, budowli lub ich części w myśl przepisów o podatku dochodowym.

Jak stanowi art. 22g ust. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Środki trwałe można uznać więc za ulepszone, gdy zostały przebudowane, rozbudowane, dokonano ich rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji a wartość nakładów poniesionych na przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym jest wyższa niż 10 000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Z wniosku wynika, że podczas użytkowania Budynku ponieśli Państwo wydatki na jego remont, od których odliczyli podatek VAT. Wydatki te nie obejmowały przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji ani modernizacji, w związku z czym nie zwiększyły wartości początkowej Nieruchomości. Łączna wysokość poniesionych wydatków na remont Budynku podczas jego użytkowania była ok. 402 tys. zł. Poniesione wydatki na remont budynku nie stanowiły jego ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Tym samym poniesienie ww. wydatków nie stanowiło wytworzenia nieruchomości. Co prawda przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ale z tytułu remontu, a nie z tytułu ulepszenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14a ustawy.

Nie można zatem uznać, że zostanie spełniony warunek pozwalający uznać nieodpłatne przekazanie Nieruchomości za czynność zrównaną z odpłatną dostawą – nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Nieruchomości, jak również z tytułu poniesionych wydatków w trakcie użytkowania nie doszło wytworzenia nieruchomości.

Zatem wycofanie Nieruchomości ze Spółki (tj. z Państwa majątku) i przeniesienie jej do majątku prywatnego wspólników nie będzie stanowiło odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

W związku z uznaniem Państwa stanowiska w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, nie udzielono odpowiedzi na pytanie nr 2, ponieważ oczekiwali Państwo na nie odpowiedzi w sytuacji negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, tj. uznania, że czynność wycofania Nieruchomości podlega opodatkowaniu VAT.

Mają Państwo również wątpliwości, czy planowana czynność wycofania Nieruchomości do majątków prywatnych wspólników będzie powodować konieczność korekty podatku naliczonego z tytułu poniesionych Kosztów remontowych oraz nabycia Środków Trwałych.

Zgodnie art. 86 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

W świetle art. 91 ust. 3 ustawy:

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy:

Natomiast, w myśl art. 91 ust. 5 ustawy:

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy:

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy:

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy:

Zgodnie z art. 91 ust. 7b ustawy: 

Stosownie do art. 91 ust. 7c ustawy: 

Przepisy art. 91 ustawy wprowadzają konstrukcję korekty podatku naliczonego dokonywaną z uwagi na zmianę struktury sprzedaży albo na zmianę pierwotnego przeznaczenia towaru lub usługi (z którą związany jest podatek naliczony). Wprowadzenie procedury korekty związane jest z tym, że w systemie VAT obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego, tzn. w momencie nabycia. W tym momencie związek towaru z danym rodzajem czynności (opodatkowane, zwolnione, mieszane) ma zazwyczaj charakter planowany. Do czasu faktycznego wykorzystania nabytego towaru lub usługi faktyczny związek z danym rodzajem czynności może się zmienić, przekreślając prawo do odliczenia albo uzasadniając dokonanie odliczenia.

Jeśli zatem podatnik nabył towary lub usługi z zamiarem ich wykorzystania do określonych czynności (opodatkowanych lub niepodlegających opodatkowaniu czy zwolnionych od podatku) i nie wykorzystał ich zgodnie z takim zamiarem (zmiana przeznaczenia), wówczas konieczne jest dokonanie korekty podatku. Dotyczy to zarówno sytuacji, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Podatnik jest zobowiązany dokonać korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy (np. ze związanych z czynnościami niedającymi prawa do odliczenia na związane z czynnościami opodatkowanymi lub na odwrót albo gdy podatnik dokonał odliczenia podatku naliczonego w wyższej lub niższej wartości niż wyliczona na dany rok).

Jak wynika z art. 91 ust. 2 ustawy dla nieruchomości, których wartość początkowa przekracza 15 000 zł i które zostały zaliczone do środków trwałych, ustawodawca przewidział 10-letni okres korekty licząc od roku, w którym nieruchomość oddana została do użytkowania, natomiast dla pozostałych środków trwałych (niebędących nieruchomościami) o wartości początkowej przekraczającej 15 000 zł - 5-letni okres korekty.

W niniejszej sprawie, w związku z wycofaniem Nieruchomości z Państwa majątku i nieodpłatnym przekazaniem jej do majątków Państwa wspólników zmieni się przeznaczenie Nieruchomości, a tym samym towarów i usług nabytych w celu remontu tej Nieruchomości. Nieruchomość jest obecnie przez Państwa wykorzystywana (pośrednio) do czynności opodatkowanych VAT. Natomiast jak rozstrzygnięto powyżej, dostawa Nieruchomości na rzecz wspólników nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem dojdzie do zmiany przeznaczenia Nieruchomości oraz poniesionych wydatków na remont znajdującego się na niej Budynku z wykorzystywanych przez Państwa do czynności opodatkowanych na niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem po Państwa stronie powstanie obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ustawy.

W analizowanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją wskazaną w art. 91 ust. 7 ustawy, gdyż dojdzie do zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku ze zmianą przeznaczenia nieruchomości, w odniesieniu do której ponosili Państwo wydatki na remont (Koszty remontowe). Od wykonanych Kosztów remontowych odliczyli Państwo podatek VAT.

Jak wskazano wyżej, wydatki na remont nie stanowiły wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a tym samym nie były wydatkami na wytworzenie nieruchomości, zatem nie będą tu miały zastosowania przepisy o 10-letniej korekcie.

Przepis art. 91 ust. 7b ustawy stanowi, że w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

W ww. art. 91 ust. 7a ustawy jest natomiast mowa o towarach i usługach, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł.

Art. 91 ust. 7b ustawy dotyczy zatem wszelkich innych, niż objętych ust. 7a, towarów i usług (w tym również środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł).

Jednocześnie w art. 91 ust. 7c ustawy wskazano, że jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje – korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w odniesieniu do towarów i usług nabytych w celu wykonania prac remontowych podczas użytkowania Budynku, z uwagi na fakt, że nie były to wydatki na wytworzenie (ulepszenie) Nieruchomości, zastosowanie znajdą ww. przepisy art. 91 ust. 7b i 7c ustawy. Jednocześnie należy mieć na uwadze, że wydatki remontowe były ponoszone na przestrzeni lat mieszczących się w okresie 2018-2023 r. Ostatni wydatek miał miejsce 21 listopada 2023 r. Planują Państwo wycofać Nieruchomość i przypisać ją do majątku prywatnego wspólników w grudniu 2024 r. Zatem od daty zakończenia prac remontowych i oddania do użytkowania nabytych towarów i usług upłynie okres dłuższy niż 12 miesięcy. Zatem zgodnie z art. 91 ust. 7c ustawy, nie będą Państwo zobowiązani do korekty podatku naliczonego z tytułu poniesionych Kosztów remontowych na Nieruchomość (Budynek).

Ponadto wskazują Państwo, że w celu użytkowania Nieruchomości nabyli Państwo również:

• w 2021 r. system klimatyzacji;
• w 2022 r. kocioł gazowy;
• w 2023 r. instalację fotowoltaiczną.

Te elementy stanowią odrębne środki trwałe, ponieważ ich wartość przekracza 15 tys. zł, a także są to tzw. ruchomości, tj. rzeczy, które nie są trwale związane z Nieruchomością. Odliczyli Państwo podatek VAT od ich zakupu.

Po wycofaniu Nieruchomości Środki Trwałe pozostaną Państwa własnością, czyli będą nadal stanowić majątek przypisany do Państwa, pozostając we współwłasności łącznej wspólników. Zamierzają Państwo nadal wykorzystywać Środki Trwałe (pośrednio) do czynności opodatkowanych VAT, ponieważ będzie wynajmować Nieruchomość i tym samym wykorzystywać ją w ramach prowadzonej działalności opodatkowanej VAT.

Tym samym nie dojdzie do zmiany przeznaczenia Środków Trwałych - będą one nadal Państwa majątkiem wykorzystywanym do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem nie będzie zachodzić konieczność dokonania korekt, o których mowa w art. 91 ustawy, w stosunku do tych Środków Trwałych.

Stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

W szczególności, jako element opisu sprawy przyjęto Państwa informację, że Środki Trwałe są to tzw. ruchomości, tj. rzeczy, które nie są związane z Nieruchomością i stanowią one odrębne środki trwałe.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).