Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe - Interpretacja

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

-prawidłowe w części dotyczącej ustalenia:

-czy z punktu widzenia przepisów dotyczących podatku VAT przyznanie Spółce rejestracji na VAT, powiązanej z jej numerem NIP (nie zaś z numerem NIP Polskiego Oddziału), powinno być traktowane jako kontynuacja działalności jednego i tego samego podatnika VAT, a w szczególności, czy będzie traktowane jako dostawa lub przesunięcie aktywów (lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa) pomiędzy różnymi podatnikami (pytanie oznaczone nr 1);

-czy dla określenia momentu „pierwszego zasiedlenia” zdefiniowanego w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT oraz dla stosowania zwolnień z opodatkowania przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 9, pkt 10 oraz pkt 10a ustawy o VAT do przyszłych sprzedaży nieruchomości (których nabycie przez Spółkę zostało udokumentowane fakturą z wykazanym numerem NIP Polskiego Oddziału), należy przyjąć, że nieruchomości te pozostawały w majątku jednego podatnika VAT, pomimo zmiany numeru NIP, do którego przypisana jest rejestracja na VAT (pytanie oznaczone nr 2);

-czy po uzyskaniu przez Spółkę rejestracji na VAT przypisanej bezpośrednio do numeru NIP Spółki, świadczone przez Spółkę usługi oraz transakcje sprzedaży nieruchomości komercyjnych (które od strony rachunkowej są przypisane do Polskiego Oddziału) powinny być dokumentowane fakturami VAT z wykazanym numerem NIP Spółki, pomimo że nabycie tych nieruchomości zostało udokumentowane fakturami wystawionymi przez dostawców z wykazanym NIP Polskiego Oddziału (pytanie oznaczone nr 3);

-czy na fakturach korygujących do faktur pierwotnych wystawionych z użyciem numeru NIP Polskiego Oddziału, Spółka powinna wykazywać numer NIP przypisany do Spółki i ujmować te faktury w deklaracji VAT składanej pod numerem NIP Spółki, gdy na podstawie przepisów ustawy o VAT, np. art. 29a ust. 17 ustawy o VAT, faktura korygująca będzie ujmowana w okresie rozliczeniowym przypadającym już po nadaniu rejestracji na VAT przypisanej bezpośrednio do numeru NIP Spółki (pytanie oznaczone nr 4 lit. a);

-czy po uzyskaniu przez Spółkę rejestracji na VAT przypisanej bezpośrednio do numeru NIP Spółki, Spółka będzie miała prawo do ujmowania w rejestrze zakupów otrzymanych faktur korygujących wystawionych na Spółkę ze wskazaniem jej numeru NIP, pomimo że będą dotyczyły dostaw udokumentowanych fakturami pierwotnymi z wykazanym numerem NIP Polskiego Oddziału (pytanie oznaczone nr 5);

-nieprawidłowe w części dotyczącej ustalenia czy na fakturach korygujących do faktur pierwotnych wystawionych z użyciem numeru NIP Polskiego Oddziału, Spółka powinna wykazywać numer NIP przypisany do Polskiego Oddziału i ujmować te faktury w korekcie deklaracji VAT składanej pod numerem NIP Polskiego Oddziału, gdy na podstawie przepisów ustawy o VAT, np. art. 29a ust. 17 ustawy o VAT, faktura korygująca będzie ujmowana w okresie rozliczeniowym przypadającym jeszcze przed nadaniem rejestracji na VAT przypisanej bezpośrednio do numeru NIP Spółki (pytanie oznaczone nr 4 lit. b).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia:

-czy na fakturach korygujących do faktur pierwotnych wystawionych z użyciem numeru NIP Polskiego Oddziału, Spółka powinna wykazywać numer NIP przypisany do Polskiego Oddziału i ujmować te faktury w korekcie deklaracji VAT składanej pod numerem NIP Polskiego Oddziału, gdy na podstawie przepisów ustawy o VAT, np. art. 29a ust. 17 ustawy o VAT, faktura korygująca będzie ujmowana w okresie rozliczeniowym przypadającym jeszcze przed nadaniem rejestracji na VAT przypisanej bezpośrednio do numeru NIP Spółki (pytanie oznaczone nr 4 lit. b);

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X. GMBH (dalej: „Spółka”) jest spółką z siedzibą w Niemczech, której zasadnicza działalność polega na (…) („Fundusze”). Spółka działa w Polsce poprzez oddział (Y. GMBH Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział w Polsce, dalej: „Polski Oddział”).

Działalność Spółki polega przede wszystkim na nabywaniu, we własnym imieniu, ale na rzecz Funduszy, nieruchomości komercyjnych (np. budynków biurowych, budynków handlowo-usługowych lub magazynowych) położonych w Polsce, a następnie na wynajmie powierzchni w tych nieruchomościach i/lub ich późniejszej sprzedaży. Z prawnego punktu widzenia Spółka jest cywilnoprawnym właścicielem nabywanych nieruchomości i to Spółka (nabywając oraz sprzedając nieruchomości oraz świadcząc usługi) działa w Polsce jako podatnik VAT. Zarządzane przez Spółkę Fundusze zorganizowane są jako instytucje wspólnego inwestowania i na gruncie prawa niemieckiego są traktowane jedynie jako wyodrębniona masa majątkowa, która nie posiada osobowości prawnej. Fundusze nie mają statusu podatnika VAT.

Z uwagi na fakt, że Polski Oddział bierze udział w zarządzeniu nieruchomościami komercyjnymi zlokalizowanymi w Polsce i (…), a nabytymi przez Spółkę na rzecz Funduszy, jednostka macierzysta alokuje do Polskiego Oddziału część wynagrodzenia pobieranego od Funduszy z tego tytułu. Spółka prowadzi działalność przy wykorzystaniu zasobów ludzkich oraz technicznych pozyskiwanych przy pomocy podmiotu powiązanego Z. GMBH Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział w Polsce.

Na płaszczyźnie rachunkowej oraz sprawozdawczej (zgodnie z ustawą o rachunkowości, polskie oddziały zagranicznych spółek mają obowiązek prowadzić w Polsce odrębne księgi rachunkowe), aktywa (nieruchomości) Spółki zlokalizowane w Polsce są przypisane do jej Polskiego Oddziału (są one wykazane w księgach Polskiego Oddziału).

Należy wskazać, że Spółka jest w Niemczech członkiem grupy VAT będącej odpowiednikiem polskich grup VAT przewidzianych w art. 15a ustawy o VAT.

Spółce oraz Polskiemu Oddziałowi zostały nadane dwa numery NIP:

-numer NIP (yyy), który został nadany jej Polskiemu Oddziałowi w 2004 r. (numer ten jest wskazany w Krajowym Rejestrze Sądowym jako numer NIP zarejestrowanego w tym rejestrze Polskiego Oddziału), i który jest wykorzystywany do rozliczeń podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce;

-numer NIP (xxx), który został nadany bezpośrednio Spółce w dniu (…) 2022 r., i który Spółka wykorzystuje na potrzeby raportowania spółek nieruchomościowych zgodnie z art. 27 ust. 1e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 2023.2805 t. j. z dnia 29 grudnia 2023).

W dniu (…) 2004 r. Spółka uzyskała rejestrację dla celów VAT w Polsce. Przy czym, co kluczowe z punktu widzenia pytań zadanych w ramach niniejszego wniosku, rejestracja dla celów podatku VAT została przypisana – zgodnie z ówczesną praktyką organów podatkowych – do numeru NIP Polskiego Oddziału. Rejestracja na VAT, która w tym zakresie widnieje na liście, o której mowa w art. 96b ustawy i VAT („Biała Lista Podatników”) jest więc przypisana do: „Y. Gmbh Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział w Polsce”.

Należy wskazać, że od około 2007 r. praktyka polskich organów podatkowych w zakresie rejestrowania na VAT zagranicznych spółek, które utworzyły w Polsce oddział zmieniła się (nastąpiło to w znacznej mierze pod wpływem wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 23 marca 2006 r., w sprawie C-210/04 FCA Bank). Od tej pory (pomimo braku zmian regulacji w tym zakresie), rejestracja na VAT jest przypisywana do numerów NIP nadanych bezpośrednio zagranicznym spółkom (nie zaś do numerów NIP ich polskich oddziałów).

Przyczyny zmiany tej praktyki zostały wyjaśnione w piśmie Ministerstwa Finansów z dnia (…) r. o nr. (…) skierowanym do (…). W piśmie tym wskazano, m.in.:

„(…).”

W konsekwencji, od około 2007 r. rejestracja na VAT przyznawana jest w Polsce bezpośrednio zagranicznym spółkom tj. jest ona przypisywana do numeru NIP przyznawanego tym spółkom, nie zaś do odrębnego numeru NIP przypisywanego do ich polskich oddziałów. Pomimo jednak opisanej powyżej zmiany praktyki w zakresie nadawania rejestracji VAT bezpośrednio zagranicznym podmiotom posiadającym polskie oddziały, nadane przed 2007 r. rejestracje VAT (tj. te powiązane bezpośrednio z polskimi oddziałami) nie zostały retroaktywnie zmienione/automatycznie „przeniesione” przez organy podatkowe bezpośrednio do zagranicznych spółek. W rezultacie, do dnia dzisiejszego istnieje pewna grupa podatników (spółek zagranicznych, które posiadają oddziały w Polsce), którzy są zarejestrowani na VAT w Polsce w taki sposób, że rejestracja na VAT jest powiązana bezpośrednio z numerami NIP ich polskich oddziałów. Jednocześnie, jak wskazano powyżej, spółki posiadające oddziały w Polsce, które zarejestrowały się po 2007 r. są zarejestrowane w taki sposób, że rejestracja na VAT jest przypisana do ich „jednostek macierzystych”. W istocie więc obecnie istnieją dwie grupy podmiotów, które pomimo identycznej struktury prawnej, są zarejestrowane dla celów VAT w nieco odmienny sposób.

Z uwagi na liczne zapytania kontrahentów Spółki w zakresie alokacji (na Białej Liście Podatników) jej rejestracji na VAT do numeru NIP Polskiego Oddziału, Spółka skontaktowała się telefonicznie z obsługującym ją urzędem skarbowym. Uzyskała ona informacje, że:

-Po pierwsze, nie ma technicznej ani prawnej możliwości przypisania numeru NIP Polskiego Oddziału (a tym samym rejestracji VAT powiązanej z tym numerem) do Spółki. Wynika to, po pierwsze, z okoliczności, że Spółka posiada już odrębny, własny NIP, który wykorzystuje do celów raportowania podatku dochodowego od osób prawnych. Po drugie, wynika to z okoliczności, że numer NIP Polskiego Oddziału jest nierozerwalnie powiązany z tą jednostką, co znajduje odzwierciedlenie w wyciągu z Krajowego Rejestru Sądowego;

-Aby doprowadzić do stanu odpowiadającego obecnej praktyce organów podatkowych w zakresie rejestracji VAT, Spółka powinna złożyć nowe zgłoszenie rejestracyjne na VAT, posługując się własnym numerem NIP przyznanym bezpośrednio Spółce (tj. numerem wykorzystywanym obecnie dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych), zaś numer NIP Polskiego Oddziału nie powinien być więcej wykorzystywany dla celów dokumentowania transakcji Spółki z zewnętrznymi podmiotami.

W związku z powyższym, Spółka planuje złożyć nowe zgłoszenie rejestracyjne na VAT, które zostanie powiązane z numerem NIP przypisanym bezpośrednio do Spółki. W rezultacie, jak należy założyć, Spółka uzyska rejestrację na VAT, która będzie przypisana do jej numeru NIP (nie zaś numeru NIP Polskiego Oddziału), i numer NIP Spółki stanie się widoczny na Białej Liście Podatników. Od tego dnia Spółka planuje wykorzystywać ten numer w jej rozliczeniach dla celów podatku VAT (wykazywać go na fakturach, posługiwać się nim składając Jednolity Plik Kontrolny z deklaracją VAT itp.).

Nie zmienia to okoliczności, że po nadaniu rejestracji VAT przypisanej do numeru NIP Spółki, Spółka będzie kontynuowała opisaną powyżej działalność w zakresie zawartych już umów oraz prowadzonych transakcji, które dotychczas były raportowane przez Spółkę – jako podatnika VAT – pod numerem NIP przypisanym do jej Polskiego Oddziału.

Spółka będzie w tym zakresie wystawiała faktury VAT dokumentujące świadczenie usług wynajmu powierzchni w nieruchomościach komercyjnych (które dotychczas były dokumentowane fakturami VAT z wykazanym numerem NIP Polskiego Oddziału). Spółka będzie także dokonywała sprzedaży nieruchomości, których nabycie zostało udokumentowane fakturami z wykazanym numerem NIP Polskiego Oddziału. Spółka będzie świadczyła nadal usługi na rzecz innych podmiotów, na podstawie umów zawartych jeszcze w okresie, gdy dla celów podatku VAT Spółka była zidentyfikowana poprzez numer NIP jej Polskiego Oddziału.

Ponadto, mogą się także zdarzyć sytuacje, w wyniku których:

-Spółka udzieli rabatu lub obniżki albo dokona zwiększenia ceny w odniesieniu do dostaw towarów/usług świadczonych na rzecz jej kontrahentów, które to dostawy/usługi były udokumentowane fakturą pierwotną z podanym numerem NIP Polskiego Oddziału;

-Spółka otrzyma faktury korygujące (wykazujące numer NIP Spółki) do faktur dokumentujących nabycie nieruchomości lub nabycie innych towarów i usług związanych z działalnością polegającą na wynajmie nieruchomości komercyjnych, które to faktury (oryginalne) zawierały numer NIP Polskiego Oddziału;

-Spółka dokona sprzedaży nieruchomości, której nabycie zostało w przeszłości udokumentowane fakturą wskazującą na numer NIP Polskiego Oddziału.

Z uwagi na powyższe, w drodze wniosku o wydanie interpretacji prawa podatkowego, Spółka pragnie wyjaśnić szereg kwestii prawnych wynikający z planowanej zmiany sposobu jej rejestracji na potrzeby VAT w Polsce.

Pytania

1.Czy z punktu widzenia przepisów dotyczących podatku VAT przyznanie Spółce rejestracji na VAT, powiązanej z jej numerem NIP (nie zaś z numerem NIP Polskiego Oddziału), powinno być traktowane jako kontynuacja działalności jednego i tego samego podatnika VAT, a w szczególności, czy będzie traktowane jako dostawa lub przesunięcie aktywów (lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa) pomiędzy różnymi podatnikami?

2.Czy dla określenia momentu „pierwszego zasiedlenia” zdefiniowanego w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT oraz dla stosowania zwolnień z opodatkowania przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 9, pkt 10 oraz pkt 10a ustawy o VAT do przyszłych sprzedaży nieruchomości (których nabycie przez Spółkę zostało udokumentowane fakturą z wykazanym numerem NIP Polskiego Oddziału), należy przyjąć że nieruchomości te pozostawały w majątku jednego podatnika VAT, pomimo zmiany numeru NIP, do którego przypisana jest rejestracja na VAT?

3.Czy po uzyskaniu przez Spółkę rejestracji na VAT przypisanej bezpośrednio do numeru NIP Spółki, świadczone przez Spółkę usługi oraz transakcje sprzedaży nieruchomości komercyjnych (które od strony rachunkowej są przypisane do Polskiego Oddziału) powinny być dokumentowane fakturami VAT z wykazanym numerem NIP Spółki, pomimo że nabycie tych nieruchomości zostało udokumentowane fakturami wystawionymi przez dostawców z wykazanym NIP Polskiego Oddziału?

4.Czy na fakturach korygujących do faktur pierwotnych wystawionych z użyciem numeru NIP Polskiego Oddziału, Spółka powinna wykazywać:

a)numer NIP przypisany do Spółki i ujmować te faktury w deklaracji VAT składanej pod numerem NIP Spółki, gdy na podstawie przepisów ustawy o VAT, np. art. 29a ust. 17 ustawy o VAT, faktura korygująca będzie ujmowana w okresie rozliczeniowym przypadającym już po nadaniu rejestracji na VAT przypisanej bezpośrednio do numeru NIP Spółki; przy czym Spółka powinna na tych fakturach korygujących dodatkowo poinformować kontrahenta, że pierwotna faktura była wystawiona pod numerem NIP Polskiego Oddziału;

b)numer NIP przypisany do Polskiego Oddziału i ujmować te faktury w korekcie deklaracji VAT składanej pod numerem NIP Polskiego Oddziału, gdy na podstawie przepisów ustawy o VAT, np. art. 29a ust. 17 ustawy o VAT, faktura korygująca będzie ujmowana w okresie rozliczeniowym przypadającym jeszcze przed nadaniem rejestracji na VAT przypisanej bezpośrednio do numeru NIP Spółki?

5.Czy po uzyskaniu przez Spółkę rejestracji na VAT przypisanej bezpośrednio do numeru NIP Spółki, Spółka będzie miała prawo do ujmowania w rejestrze zakupów otrzymanych faktur korygujących wystawionych na Spółkę ze wskazaniem jej numeru NIP, pomimo że będą dotyczyły dostaw udokumentowanych fakturami pierwotnymi z wykazanym numerem NIP Polskiego Oddziału?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Z punktu widzenia przepisów dotyczących podatku VAT przyznanie Spółce rejestracji na VAT, powiązanej z jej numerem NIP (nie zaś z numerem NIP Polskiego Oddziału), powinno być traktowane jako kontynuacja działalności jednego i tego samego podatnika VAT, a w szczególności, nie będzie traktowane jako dostawa lub przesunięcie aktywów (lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa) pomiędzy różnymi podatnikami.

2.Dla określenia momentu „pierwszego zasiedlenia” zdefiniowanego w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT oraz dla stosowania zwolnień z opodatkowania przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 9, pkt 10 oraz pkt 10a ustawy o VAT do przyszłych sprzedaży nieruchomości (których nabycie przez Spółkę zostało udokumentowane fakturą z wykazanym numerem NIP Polskiego Oddziału), należy przyjąć, że nieruchomości te pozostawały w majątku jednego podatnika VAT, pomimo zmiany numeru NIP, do którego przypisana jest rejestracja na VAT.

3.Po uzyskaniu przez Spółkę rejestracji na VAT przypisanej bezpośrednio do numeru NIP Spółki, świadczone przez Spółkę usługi oraz transakcje sprzedaży nieruchomości komercyjnych (które od strony rachunkowej są przypisane do Polskiego Oddziału) powinny być dokumentowane fakturami VAT z wykazanym numerem NIP Spółki, pomimo że nabycie tych nieruchomości zostało udokumentowane fakturami wystawionymi przez dostawców z wykazanym NIP Polskiego Oddziału.

4.Na fakturach korygujących do faktur pierwotnych wystawionych z użyciem numeru NIP Polskiego Oddziału, Spółka powinna wykazywać:

5.Po uzyskaniu przez Spółkę rejestracji na VAT przypisanej bezpośrednio do numeru NIP Spółki, Spółka będzie miała prawo do ujmowania w rejestrze zakupów otrzymanych faktur korygujących wystawionych na Spółkę ze wskazaniem jej numeru NIP, pomimo że będą dotyczyły dostaw udokumentowanych fakturami pierwotnymi z wykazanym numerem NIP Polskiego Oddziału.

1.Uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 1 oraz nr 2

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą (...) bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na gruncie powyższej regulacji w sytuacji, w której zagraniczna spółka ustanawia oddział w Polsce, to w zakresie transakcji zawieranych przez tą Spółkę z zewnętrznymi podmiotami (choćby transakcje te zawierane były z wykorzystaniem aktywów ludzkich oraz technicznych polskiego oddziału), podatnikiem podatku od towarów i usług jest zagraniczna spółka, jako taka, nie zaś jej polski oddział. Kwestia ta została potwierdzona w piśmie Ministra Finansów o numerze (…), którego treść została zacytowana w opisie stanu faktycznego wniosku.

Stanowisko to zostało ukształtowane pod wpływem wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 23 marca 2006 r. w sprawie FCA Bank, w którym wskazano, że unijne przepisy dotyczące podatku VAT należy interpretować w ten sposób, że: „stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, niebędący pod względem prawnym podmiotem odrębnym od spółki, do której należy, na rzecz którego spółka świadczy usługi, nie może być uznany za podatnika ze względu na obciążenie go kosztami z tytułu świadczenia tych usług.”

Oznacza to, że zarówno w ramach dotychczasowej działalności Spółki (która dla celów VAT raportowana była pod numerem NIP przypisanym do Polskiego Oddziału), jak również w ramach przyszłej działalności (która będzie raportowana pod numerem VAT przypisanym do Spółki), podatnikiem VAT w zakresie wszystkich transakcji zawieranych z zewnętrznymi kontrahentami była zawsze Spółka, nie zaś jej Polski Oddział. Okoliczności tej nie zmienia fakt, że – od strony technicznej – w 2005 r. rejestracja na VAT została powiązana z numerem NIP Polskiego Oddziału Spółki. Zdaniem Spółki, Polski Oddział nie był i nie jest – w zakresie w jakim Spółka zawiera transakcje z zewnętrznymi podmiotami – odrębnym od Spółki podatnikiem VAT.

Z uwagi na powyższe, zmiana w zakresie rejestracji na VAT polegająca na przypisaniu rejestracji na VAT do numeru NIP Spółki, a nie do numeru NIP jej Polskiego Oddziału będzie więc w istocie jedynie zmianą techniczną, mającą na celu dostosowanie zasad zarejestrowania Spółki dla celów VAT do obecnej praktyki organów podatkowych. Tym samym działalność Spółki raportowaną dla celów VAT pod numerem NIP przypisanym do Spółki należy traktować jako kontynuację działalności tego samego podatnika.

Reprezentatywnym przykładem tej praktyki jest interpretacja wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 listopada 2021 r., nr 0111-KDIB3-2.4018.15.2021.4.MN, w której wskazano: „w wyniku utworzenia Oddziału w Polsce nie dochodzi do powstania nowego, odrębnego od Spółki macierzystej podatnika podatku CIT/podatnika podatku VAT. Tym samym w celu rozliczania CIT i VAT z organami podatkowymi działająca za pośrednictwem Oddziału Spółka macierzysta, posługuje się nadanym jej numerem NIP, jako podatnikowi podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce. Podmiotem identyfikowanym na podstawie numeru identyfikacji podatkowej jest Spółka (jednostka macierzysta). Tym samym jest ona obowiązana do podawania swojego numeru identyfikacji podatkowej na wszelkich dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych.”

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane np. w interpretacji z dnia 26 czerwca 2024 r. nr 0111-KDIB3-2.4018.8.2024.1.MGO oraz w interpretacji z dnia 19 stycznia 2023 r., 0114-KDIP1-2.4012.467.2022.2.RD.

W konsekwencji, należy przyjąć, że przyznanie rejestracji na VAT Spółce, która to rejestracja zostanie powiązana z jej numerem NIP (nie zaś z numerem NIP Polskiego Oddziału) powinno być traktowane jako w istocie kontynuacja działalności jednego i tego samego podatnika VAT, tj. Spółki. Nadanie nowej rejestracji VAT będzie jedynie zmianą techniczną, która będzie miała jedynie wpływ na zasady wystawiania faktur (oraz faktur korygujących) przez Spółkę oraz faktur VAT.

W szczególności, przyznanie Spółce nowej rejestracji na VAT nie będzie traktowane jako dostawa/przesunięcie składników majątku pomiędzy dwoma podatnikami, tj. z Polskiego Oddziału do Spółki, gdyż sama okoliczność nadania rejestracji VAT powiązanej z numerem NIP Spółki nie sprawi, że dojdzie do przesunięcia składników majątku pomiędzy odrębnymi podatnikami (nie będzie to ani dostawa towarów, ani świadczenie usług pomiędzy dwoma podatnikami). Nadanie nowej rejestracji sprawi jedynie, że Spółka będzie mogła zacząć rozliczać się zgodnie z obecną praktyką organów podatkowych w zakresie rejestrowania podmiotów zagranicznych.

W konsekwencji, również dla oceny stosowania zwolnień z opodatkowania sprzedawanych nieruchomości, przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 9, pkt 10 oraz pkt 10a ustawy o VAT, w tym również definicji „pierwszego zasiedlenia” przewidzianej w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, będzie należało przyjąć, że (pomimo zmiany numeru NIP, do którego przypisana jest rejestracja na VAT), nieruchomości te pozostawały w majątku jednego podatnika VAT.

Dla przykładu, przy ocenie czy podatnik ponosił nadkłady na sprzedawane nieruchomości, które stanowiły ulepszenie w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i przekraczały 30% wartości początkowej będzie należało brać pod uwagę zarówno nakłady ponoszone w okresie zarejestrowania Spółki na VAT w taki sposób, że rejestracja na VAT była przypisana do numeru NIP Polskiego Oddziału, jak również w okresie, w którym rejestracja na VAT będzie przypisana do numeru NIP Spółki.

2.Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, faktura powinna zawierać m.in. „numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku”. W opinii Spółki, uwzględniając uwagi wskazane w uzasadnieniu stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 1 i nr 2, po dniu w którym do numeru NIP nadanego Spółce zostanie przypisana rejestracja na VAT, wszystkie faktury, które będą wystawiane przez Spółkę na rzecz jej zewnętrznych kontrahentów powinny wykazywać wyłącznie numer NIP Spółki (nie zaś numer NIP jej Polskiego Oddziału). Na fakturach tych należy wykazywać dane (w tym adres) Spółki oraz dodatkowo można wskazywać nazwę oraz adres Polskiego Oddziału.

Prawidłowość takiego raportowania transakcji została potwierdzona w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 stycznia 2017 r., nr 1462-IPPP1.4512. 1034.2016.1.AS, w której wskazano: „Zatem z dniem 1 maja 2004 r. oddział jako forma organizacyjna przestał być odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jest obowiązany we wszystkich sprawach związanych z rozliczeniem podatku VAT do posługiwania się NIP-em jednostki macierzystej. Z uwagi na powołane przepisy art. 106e ustawy o VAT, przytoczone przepisy ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz przedstawiony opis sprawy należy uznać, że podmiotem identyfikowanym na podstawie numeru identyfikacji podatkowej jest Spółka (jednostka macierzysta). Tym samym jest ona obowiązana do podawania swojej nazwy wraz z numerem identyfikacji podatkowej oraz adresem na wszelkich dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych.”

W zakresie sprzedaży nieruchomości komercyjnych, na powyższą konkluzję nie będzie miała wpływu okoliczność, że wcześniejsze nabycie nieruchomości było udokumentowane fakturami wystawionymi na rzecz Spółki, które jednak wskazywały numer NIP Polskiego Oddziału (gdyż w dacie nabycia Spółka była zarejestrowana na VAT w taki sposób, że rejestracja na VAT była przypisana do numeru NIP jej Polskiego Oddziału). Jak wskazano w uzasadnieniu stanowiska w zakresie pytań nr 1 oraz nr 2, techniczna zmiana rejestracji Spółki na gruncie VAT (poprzez alokowanie rejestracji do numeru NIP Spółki, a nie numeru NIP Polskiego Oddziału) nie będzie zmieniała okoliczności, że jednym i tym samym podatnikiem (który nabył i sprzedaje nieruchomość) przez cały okres jest Spółka.

3.Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4

W ocenie Spółki szczególnego zaadresowania wymaga sposób wystawiania przez Spółkę faktur korygujących do faktur pierwotnych z wykazanym numerem NIP Polskiego Oddziału.

W tym zakresie należy rozróżnić sytuację, gdy na podstawie przepisów ustawy o VAT (np. art. 29a ust. 17 ustawy o VAT, zgodnie z którym: „W przypadku, gdy podstawa opodatkowania uległa zwiększeniu, korekty tej podstawy dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania”) faktura korygująca będzie ujmowana w okresie rozliczeniowym przypadającym już po nadaniu rejestracji na VAT przypisanej do numeru NIP Spółki, oraz sytuację gdy będzie ona ujmowana „wstecznie” w deklaracji składanej za okres, w którym rejestracja na VAT była powiązana z numerem NIP Polskiego Oddziału.

W tej pierwszej sytuacji, w opinii Spółki, faktury korygujące powinny być zasadniczo wystawiane z wykazanym numerem NIP Spółki (po alokacji rejestracji na VAT do numeru NIP Spółki). Z drugiej jednak strony, zgodnie z art. 106j ust. 2 ustawy o VAT faktura korygująca powinna zawierać m.in. „dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca: a) określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-5”. Z kolei art. 106e ust. 1 pkt 4 wskazuje, że faktura powinna zawierać: „numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku”.

Innymi słowy, powiązanie art. 106j ust. 2 ustawy o VAT w związku z art. 106e ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT sugeruje, że faktury korygujące powinny zawierać m.in. numer rejestracji na VAT, który był wykazany na fakturze pierwotnej. W konsekwencji, w opinii Spółki, w pierwszej omawianej sytuacji, jeżeli będzie ona wystawiała faktury korygujące do faktur pierwotnych wystawionych z wykazanym numerem NIP przypisanym do Polskiego Oddziału, powinna ona dodatkowo zamieścić na takiej fakturze adnotację ze wskazaniem NIP Polskiego Oddziału (i wyjaśnieniem kontrahentowi przyczyn, dla których faktura korygująca jest wystawiana pod numerem NIP Spółki).

Natomiast w przypadku, gdy będzie należało wystawić fakturę korygującą, którą należy ująć „wstecznie”, a więc w korekcie deklaracji składanej za okres rozliczeniowy, w którym rejestracja na VAT była powiązana z numerem NIP Polskiego Oddziału, faktura korygująca powinna być wystawiona pod numerem NIP Polskiego Oddziału oraz wykazana w korekcie deklaracji złożonej w przeszłości pod numerem NIP Polskiego Oddziału.

4.Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT faktury, które są wystawiane na rzecz Spółki powinny zawierać: „numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi”. Jednocześnie, zgodnie z art. 109 ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT, podatnicy (...) są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące: kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego.

Ponieważ po uzyskaniu rejestracji na VAT, która zostanie przypisana do numeru NIP Spółki, Spółka będzie zidentyfikowana na potrzeby podatku VAT pod swoim numerem NIP (nie zaś pod numerem NIP Polskiego Oddziału), Spółka powinna ujmować w swoich rejestrach faktury VAT oraz faktury VAT korygujące wystawiane na jej rzecz, które będą wykazywały numer NIP Spółki (nie zaś numer NIP Polskiego oddziału). Powyższe stanowisko dotyczy także sytuacji, gdy faktury korygujące będą wystawiane do faktur pierwotnych, na których był wskazany numer NIP Polskiego Oddziału.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:

-prawidłowe w części dotyczącej ustalenia:

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (t. j. Dz. U z 2022 r. poz. 470 ze zm.).

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

Dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni z państw członkowskich mogą tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 3 pkt 5 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

Użyte w ustawie określenia oznaczają: osoba zagraniczna:

a)osobę fizyczną nieposiadającą obywatelstwa polskiego,

b)osobę prawną z siedzibą za granicą,

c)jednostkę organizacyjną niebędącą osobą prawną posiadającą zdolność prawną, z siedzibą za granicą.

W myśl art. 3 pkt 7 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

Użyte w ustawie określenia oznaczają: przedsiębiorca zagraniczny – osobę zagraniczną wykonującą działalność gospodarczą za granicą oraz obywatela polskiego wykonującego działalność gospodarczą za granicą.

Jak stanowi art. 3 pkt 4 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

Użyte w ustawie określenia oznaczają: oddział – wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywaną przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

Na podstawie postanowień zawartych w art. 15 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

Przedsiębiorca zagraniczny w ramach oddziału może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie, w jakim prowadzi tę działalność za granicą.

Na mocy art. 17 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

Przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

W myśl art. 19 pkt 1 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

Przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”.

Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

W świetle powołanych regulacji prawnych, podmiot zagraniczny prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot – przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego. Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. Oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 375), zwanej dalej „ustawą o NIP”:

Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy o NIP:

Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków.

Stosownie do art. 2 ust. 3 ustawy o NIP:

Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.

Jak stanowi art. 5 ust. 1 ustawy o NIP:

Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Z przytoczonych przepisów wynika, że każdy podmiot, który należy do jednej z wymienionych kategorii (podatnika i płatnika) jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego. Zatem podmiot posiadający status podatnika lub płatnika podatków lub płatnika składek ubezpieczeniowych i zdrowotnych jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego.

W myśl art. 7 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Ustawy podatkowe mogą ustanawiać podatnikami inne podmioty niż wymienione w § 1.

Stosownie do art. 8 Ordynacji podatkowej:

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Według art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15a ust. 1 ustawy o VAT:

Podatnikiem, o którym mowa w art. 15, może być również grupa podmiotów powiązanych finansowo, ekonomicznie i organizacyjnie, które zawrą umowę o utworzeniu grupy VAT.

Jednocześnie należy wskazać, że stosownie do art. 160 ust. 3 ustawy o VAT:

Osoba prawna, której zakłady (oddziały) rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem 1 maja 2004 r. we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki swojego zakładu (oddziału), który przestał być wyodrębnionym podatnikiem – w zakresie, w jakim dotyczą podatku od towarów i usług.

Zatem z dniem 1 maja 2004 r. oddział jako forma organizacyjna przestał być odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jest obowiązany we wszystkich sprawach związanych z rozliczeniem podatku VAT do posługiwania się NIP-em jednostki macierzystej.

Wskazać w tym miejscu należy także na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 23 marca 2006 r. w sprawie FCE Bank, sygn. C-210/04, w którym Trybunał stwierdził, że stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, niebędący pod względem prawnym podmiotem odrębnym od spółki (będącej nierezydentem), do której należy (…) pozbawiony jest niezależności i stanowi jedynie część składową spółki. Tak więc spółkę oraz jej oddział należy uznać za jednego i tego samego podatnika w rozumieniu art. 4 ust. 1 Szóstej Dyrektywy.

Tym samym, czynności wykonywane pomiędzy oddziałem a macierzystym podmiotem zagranicznym bądź innym oddziałem mają charakter tzw. czynności wewnątrzzakładowych, co skutkuje uznaniem tych czynności za niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tezy powyższego wyroku zostały doprecyzowane przez TSUE w wyroku w sprawie C-7/13 Skandia America Corp. wydanym w dniu 17 września 2014 r. Wyrok ten wskazał, że od zasady ogólnej przedstawionej w przytoczonym powyżej wyroku C-210/04, zgodnie z którą świadczenia między centralą podatnika i jego oddziałami pozostają poza zakresem VAT, istnieje wyjątek. Wyjątek ten dotyczy specyficznej sytuacji, gdy oddział jest członkiem tzw. grupy VAT. Wówczas rozliczenia pomiędzy centralą podatnika z państwa trzeciego i jego oddziałem powinny być objęte opodatkowaniem VAT.

Warto w tym miejscu wskazać również na orzeczenie TSUE z 11 marca 2021 r. C-812/19 Danske Bank dotyczący sposobu klasyfikacji w ramach UE świadczeń pomiędzy centralą firmy należącą do grupy VAT oraz jej oddziałem. Trybunał uznał, iż obie jednostki organizacyjne to odrębni podatnicy dla potrzeb rozliczeń z tytułu VAT. Tym samym, TSUE podtrzymał tok rozumowania wyrażony w sprawie C-7/13 Skandia America (który dotyczył relacji z podmiotem spoza UE). TSUE m.in. wskazał, że artykuł 9 ust. 1 i art. 11 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że do celów podatku od wartości dodanej (VAT) zakład główny spółki znajdujący się w danym państwie członkowskim, który należy do utworzonej na podstawie owego art. 11 grupy VAT, oraz oddział tej spółki, który ma siedzibę w innym państwie członkowskim, należy uznać za odrębnych podatników, gdy ów zakład główny świadczy na rzecz wspomnianego oddziału usługi, których koszty przypisuje temu oddziałowi.

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy o VAT:

Podmioty, o których mowa w art. 15 i art. 15a, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka posiada siedzibę w Niemczech i jest w Niemczech członkiem grupy VAT, będącej odpowiednikiem polskich grup VAT przewidzianych w art. 15a ustawy o VAT. Ponadto Spółka działa w Polsce poprzez Oddział. Spółce oraz Polskiemu Oddziałowi zostały nadane dwa numery NIP:

-numer NIP (xxx), który został nadany bezpośrednio Spółce w dniu (…) 2022 r. i który Spółka wykorzystuje na potrzeby raportowania spółek nieruchomościowych zgodnie za art. 27 ust. 1e ustawy z dnia z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

W dniu (…) 2004 r. Spółka uzyskała rejestrację dla celów VAT w Polsce. Przy czym rejestracja dla celów podatku VAT została przypisana do numeru NIP Polskiego Oddziału. Spółka planuje złożyć nowe zgłoszenie rejestracyjne na VAT, które zostanie powiązane z numerem NIP przypisanym bezpośrednio do Spółki. Po nadaniu rejestracji VAT przypisanej do numeru NIP Spółki, Spółka będzie kontynuowała działalność w zakresie zawartych już umów oraz prowadzonych transakcji, które dotychczas były raportowane przez Spółkę – jako podatnika VAT – pod numerem NIP przypisanym do jej Polskiego Oddziału.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów należy stwierdzić, że Oddział w Polsce nie dysponuje możliwością prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, a prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej Spółki (przedsiębiorcy zagranicznego). Podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania Oddziału w Polsce, Spółka (przedsiębiorca zagraniczny). Oddział w Polsce nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do Spółki (jednostki macierzystej), lecz jest jej częścią, a tym samym nie stanowi odrębnego podatnika podatku od towarów i usług. W związku z powyższym to Spółka (przedsiębiorca zagraniczny), a nie Oddział w Polsce, zobowiązana jest do złożenia w myśl art. 96 ustawy zgłoszenia rejestracyjnego. Nie wpływa na to również fakt, że Spółka należy do Grupy VAT w Niemczech. Oddział przedsiębiorcy zagranicznego w takim przypadku nie może być uprawniony do rejestracji na potrzeby podatku VAT, gdyż jak wskazano powyżej podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania Oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości objętych zakresem pytania oznaczonego nr 1 należy podkreślić, że zagraniczna jednostka macierzysta i utworzony przez nią Oddział traktowani są jako ten sam podmiot i jeden podatnik dla celów podatku od towarów i usług.

Wyjątek dotyczy wyłącznie transakcji dokonywanych pomiędzy podmiotami, które należą do grupy VAT i tymi nienależącymi do tej grupy (np. pomiędzy jednostką macierzystą będącą w danym państwie członkiem grupy VAT a utworzonym przez nią oddziałem niebędącym członkiem tej grupy VAT). Przynależność jednostki macierzystej do grupy VAT oznacza, że przestaje ona na potrzeby tego podatku być rozpatrywana jako odrębny podatnik, a w jej miejsce staje się nim grupa podmiotów jako całość. W konsekwencji, w świetle powołanych wyżej orzeczeń TSUE, jednostka macierzysta oraz jej oddział, jeżeli jedno z nich należy do takiej grupy, podczas gdy drugie z nich jest poza tą grupą, powinni zostać uznani za odrębnych podatników w zakresie transakcji dokonywanych pomiędzy nimi.

Z opisu sprawy wynika, że zamierzają Państwo dokonać rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług, która zostanie powiązana z NIP-em Spółki, a nie jak dotychczas z NIP-em Oddziału w Polsce.

Zauważyć należy, że samo zarejestrowanie Spółki (jednostki macierzystej) na potrzeby podatku VAT z jej NIP-em nie spowoduje, że pomiędzy Spółką (jednostką macierzystą), a jej Oddziałem w Polce dojdzie do jakichkolwiek transakcji.

Z punktu widzenia przepisów dotyczących podatku VAT przyznanie Spółce rejestracji na VAT, powiązanej z jej numerem NIP (nie zaś z numerem NIP Polskiego Oddziału), powinno być traktowane jako kontynuacja działalności jednego i tego samego podatnika VAT, a w szczególności, nie będzie traktowane jako dostawa lub przesunięcie aktywów (lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa) pomiędzy różnymi podatnikami.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Odnosząc się z kolei do Państwa wątpliwości objętych zakresem pytania nr 2 należy wskazać, że stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy o VAT:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Według art. 2 pkt 14 ustawy o VAT:

Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Powtórzyć należy, że w świetle powołanych wyżej regulacji prawnych, podmiot zagraniczny prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot – przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego. Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego. Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią.

Jak wskazano powyżej, samo zarejestrowanie Spółki (jednostki macierzystej) na potrzeby podatku VAT z jej NIP-em nie spowoduje, że pomiędzy Spółką (jednostką macierzystą), a jej Oddziałem w Polce dojdzie do jakichkolwiek transakcji.

Zatem, pomimo zmiany numeru NIP, do którego przypisana jest rejestracja na VAT, dla określenia momentu „pierwszego zasiedlenia” zdefiniowanego w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT oraz dla stosowania zwolnień z opodatkowania przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 9, pkt 10 oraz pkt 10a ustawy o VAT do przyszłych sprzedaży nieruchomości (których nabycie przez Spółkę zostało udokumentowane fakturą z wykazanym numerem NIP Polskiego Oddziału), należy przyjąć, że nieruchomości te pozostawały w majątku jednego podatnika VAT.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Mają Państwo również wątpliwości czy po uzyskaniu przez Spółkę rejestracji na VAT przypisanej bezpośrednio do numeru NIP Spółki, świadczone przez Spółkę usługi oraz transakcje sprzedaży nieruchomości komercyjnych (które od strony rachunkowej są przypisane do Polskiego Oddziału) powinny być dokumentowane fakturami VAT z wykazanym numerem NIP Spółki, pomimo że nabycie tych nieruchomości zostało udokumentowane fakturami wystawionymi przez dostawców z wykazanym NIP Polskiego Oddziału.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-5ustawy o VAT:

Faktura powinna zawierać:

1)datę wystawienia;

2)kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3)imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5)numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

Z cytowanych przepisów wynika, że podmiot, który wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług jest zobowiązany do wystawienia faktury VAT. Faktura dokumentująca sprzedaż powinna zawierać dane dotyczące nabywcy i sprzedawcy, tj. dane określone w art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy, a mianowicie imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy. Ponadto faktura powinna również zawierać stosownie do art. 106e ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy numery, za pomocą których zarówno nabywca jak i sprzedawca są zidentyfikowani dla podatku lub podatku od wartości dodanej.

Trzeba podkreślić, że numer identyfikacji podatkowej nie może być używany w oderwaniu od nazwy podmiotu, która występuje w decyzji o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej. Numer identyfikacji podatkowej może być przypisany wyłącznie jednemu podatnikowi (płatnikowi). Zgodnie bowiem z art. 11 ustawy o NIP, podatnik jest zobowiązany do podawania numeru identyfikacji podatkowej na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru obowiązane są organy podatkowe lub celne. Inaczej rzecz ujmując, identyfikacja danego podmiotu, a tym samym wynikających z tego tytułu obowiązków, odbywa się na podstawie nadanego mu numeru identyfikacji podatkowej. Konsekwencją decyzji administracyjnej o nadaniu numeru NIP jest jednoznaczna identyfikacja podmiotu poprzez jego NIP, nazwę i adres.

W świetle powyższych regulacji prawnych należy stwierdzić, że podmiotem identyfikowanym na podstawie numeru identyfikacji podatkowej jest jednostka macierzysta. Tym samym jest ona obowiązana do podawania swojej nazwy wraz z numerem identyfikacji podatkowej oraz adresem na wszelkich dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych.

Wskazać należy, że faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy wskazuje ona, co prawda zaistniałe zdarzenie gospodarcze, ale które wystąpiło między innymi podmiotami. Jeżeli więc faktura zawiera pomyłki dotyczące jakiejkolwiek pozycji powinna zostać skorygowana w ten sposób, aby odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję między ściśle określonymi podmiotami gospodarczymi.

Przenosząc powyższe ustalenia na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, że prawidłowo wystawiona faktura powinna zawierać nazwę Spółki (jednostki macierzystej) z jej danymi i numerem NIP. Dodatkowo, w celu łatwiejszej identyfikacji, oprócz danych identyfikacyjnych Spółki (jednostki macierzystej), faktury mogą zawierać informacje dodatkowe pozwalające na identyfikację oddziału (np. nazwę jaką posługuje się w obrocie gospodarczym oraz jego adres). Przy tym, jak wskazuje cytowany art. 19 pkt 1 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych, przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”. Natomiast w odniesieniu do adresu jaki w tym przypadku powinien znajdować się na fakturze należy przyjąć, iż wystawiona faktura zasadniczo powinna zawierać adres podmiotu zagranicznego, który może zostać uzupełniony o adres jego oddziału w Polsce.

Reasumując świadczone przez Spółkę usługi oraz transakcje sprzedaży nieruchomości komercyjnych (które od strony rachunkowej są przypisane do Polskiego Oddziału) powinny być dokumentowane fakturami VAT z wykazanym numerem NIP Spółki.

Na powyższe rozstrzygnięcie nie może mieć wpływu fakt, że nabycie tych nieruchomości zostało udokumentowane fakturami wystawionymi przez dostawców z wykazanym NIP Polskiego Oddziału.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do Państwa wątpliwości sprecyzowanych w pytaniu nr 4 należy wskazać, że zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy o VAT:

W przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1)podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,

2)(uchylony)

3)dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

4)dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

5)stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury

– podatnik wystawia fakturę korygującą.

W myśl art. 106j ust. 2 ustawy o VAT:

Faktura korygująca powinna zawierać:

1)(uchylony)

2)numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2a) numer identyfikujący w Krajowym Systemie e-Faktur fakturę, której dotyczy faktura korygująca, z wyjątkiem faktur korygujących wystawianych do faktur, dla których nie został nadany numer identyfikujący w Krajowym Systemie e-Faktur;

3)dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a)określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-5,

b)nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;

4)(uchylony)

5)jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;

6)w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.

Z powyższego wynika, że faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Wystawia się je w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy o VAT:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 10 ustawy o VAT:

Podstawę opodatkowania obniża się o:

1)kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;

2)wartość zwróconych towarów i opakowań;

3)zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;

4)wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

W myśl art. 29a ust. 13 ustawy o VAT:

W przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.

Stosownie do art. 29a ust. 14 ustawy o VAT:

Przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

W świetle art. 29a ust. 17 ustawy o VAT:

W przypadku gdy podstawa opodatkowania uległa zwiększeniu, korekty tej podstawy dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania.

Faktury korygujące można generalnie podzielić na te, które powodują zmniejszenie podstawy opodatkowania (tzw. faktury korygujące „in minus”) oraz te, które wywołują skutki odwrotne, tj. w wyniku ich wystawienia wartość podstawy opodatkowania ulega podwyższeniu (tzw. faktury korygujące „in plus”). W ramach powyższego rozróżnienia można również dokonać podziału tychże faktur ze względu na powód ich wystawienia:

-jeżeli korekta spowodowana jest przyczynami powstałymi już w momencie wystawienia faktury pierwotnej, to powinna ona zostać rozliczona w deklaracji podatkowej za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna;

-w sytuacji gdy korekta jest spowodowana przyczynami zaistniałymi po dokonaniu sprzedaży (przykładowo zaistniały nowe okoliczności transakcji skutkujące zwiększeniem podstawy opodatkowania), korekta powinna być dokonana w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym wystawiono fakturę korygującą. Taki przypadek będzie miał miejsce, gdy w fakturze pierwotnej podatek należny został wykazany w prawidłowej wysokości, natomiast przyczyna korekty powstała później i nie była możliwa do przewidzenia w momencie wystawienia faktury pierwotnej;

-późniejsze wykrycie błędu w fakturze pierwotnej stanowi przyczynę zwiększenia podstawy opodatkowania rozliczanej w deklaracji podatkowej za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna.

Z powołanych wyżej przepisów ustawy dotyczących faktur korygujących wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury, wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik, wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, również gdy dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań, udzielono rabatu, bądź upustów i obniżek cen.

Zatem, co do zasady, korygowanie pierwotnie wystawionej faktury, z przyczyn wskazanych wyżej, powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu.

Tym samym, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych.

Podkreślić ponownie należy, że Oddział nie powinien być zarejestrowany dla celów VAT jako odrębny od jednostki macierzystej podatnik, z odrębną nazwą, adresem i NIP. Dla celów podatku VAT powinien być wykazywany NIP nadany jednostce macierzystej jako podmiotowi zagranicznemu.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że pierwotne faktury zawierały niewłaściwy NIP (NIP Polskiego Oddziału).

W konsekwencji, na fakturach korygujących do faktur pierwotnych wystawionych z użyciem numeru NIP Polskiego Oddziału, Spółka powinna wykazywać numer NIP przypisany do Spółki i ujmować te faktury w deklaracji VAT składanej pod numerem NIP Spółki, zarówno w przypadku gdy na podstawie przepisów ustawy o VAT faktura korygująca będzie ujmowana w okresie rozliczeniowym przypadającym już po nadaniu rejestracji na VAT przypisanej bezpośrednio do numeru NIP Spółki jak i w przypadku gdy na podstawie przepisów ustawy o VAT, faktura korygująca będzie ujmowana w okresie rozliczeniowym przypadającym jeszcze przed nadaniem rejestracji na VAT przypisanej bezpośrednio do numeru NIP Spółki.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 lit. a jest prawidłowe, natomiast stanowisko w zakresie pytania nr 4 lit. b jest nieprawidłowe.

Odnosząc się z kolei do Państwa wątpliwości objętych zakresem pytania nr 5, należy wskazać, że kwestie ewidencji w zakresie podatku VAT reguluje art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. Stosownie do tego przepisu:

Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1)rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;

2)kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;

3)kontrahentów;

4)dowodów sprzedaży i zakupów.

Wskazać należy, że zobowiązania w podatku od towarów i usług powstają na mocy samego prawa. Jednocześnie w zakresie rozliczania się z podatku znajduje zastosowanie mechanizm samoobliczenia podatku, co następuje poprzez wypełnienie i złożenie deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy. W związku z tak przyjętym modelem powstawania zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług, a także przyjętym sposobem rozliczania się z podatku, szczególnej wagi nabiera obowiązek odpowiedniego utrwalania wszelkich danych mających znaczenie dla wymiaru podatku. Ustawa przyjmuje zasadę utrwalania tych danych w ramach ewidencji prowadzonych przez podatnika, których obowiązek prowadzenia nakłada na podatnika przywołany powyżej art. 109 ust. 3 ustawy.

W związku z powyższym w Spółce jako jednostce macierzystej będącej podatnikiem podatku VAT winien być prowadzony rejestr spełniający wszystkie wymogi określone w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, tj. zawierający wszystkie dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia przez tę Spółkę (podatnika) deklaracji dla podatku VAT.

Zatem Spółka będzie miała prawo do ujmowania w rejestrze zakupów otrzymanych faktur korygujących wystawionych na Spółkę ze wskazaniem jej numeru NIP.

Bez znaczenia dla powyższego rozstrzygnięcia pozostaje fakt, że faktury korygujące będą dotyczyły dostaw udokumentowanych fakturami pierwotnymi z wykazanym numerem NIP Polskiego Oddziału.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 5 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy i własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie