Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe - Interpretacja - null
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest:
-nieprawidłowe – w zakresie braku obowiązku złożenia deklaracji VAT-9M,
-prawidłowe – w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy do nabytej usługi szkoleniowej i braku obowiązku zapłaty podatku VAT.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
4 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:
-braku obowiązku złożenia deklaracji VAT-9M,
-możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy do nabytej usługi szkoleniowej i braku obowiązku zapłaty podatku VAT.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 listopada 2024 r. (wpływ 25 listopada 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Stowarzyszenie „A” w (...) nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest czynnym podatnikiem VAT.
Stowarzyszenie „A” zawarło umowę z Fundacją „B”, „C” i „D” na realizację projektu pn. „(…)”. Przyjmującym i realizującym szkolenie był partner z Grecji firma „F”.
W miesiącu (...) br. grupa (...) osób, liderów „A”, członkowie zarządu oraz szefowie zespołów, uczestniczyli w (...) godz. kursie na terenie Grecji w miejscowości (...).
W związku ze zgłoszeniem „A” w US na deklaracji VAT-R do NIP unijnego, organizator szkolenia wystawił fakturę z VAT zero, dopisując w nazwie odbiorcy nr NIP „A”.
W oparciu o powyższą fakturę biuro rachunkowe prowadzące księgowość „A” sporządziło deklarację VAT-9M i naliczyło podatek VAT w kwocie (...) zł.
Uzupełnienie opisu sprawy
1.W odpowiedzi na pytanie: Czy Partner z Grecji realizujący szkolenie, o którym mowa we wniosku:
a)posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski?
b)jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe?
c)jest uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk lub instytutem badawczym?
d)jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe oraz czy świadczone usługi objęte są tą akredytacją?
e)w zakresie opisanych we wniosku usług działa pod kontrolą właściwych instytucji państwowych? Czy kontrola zapewnia jakość świadczenia oraz jego odpowiednią cenę? Na czym polega ta kontrola?
f)działa w oparciu o konkretne programy nauczania zaakceptowane przez właściwe instytucje państwowe?
g)posiada dowolność w zakresie kształtowania zasad swojego działania?
h)w zakresie podejmowanych działań (świadczenia opisanych we wniosku usług) musi uzyskać akceptację właściwych instytucji państwowych?
i)prowadzi działalność edukacyjną i na podstawie jakich konkretnie regulacji prawnych taką działalność prowadzi (należy wskazać konkretne przepisy – artykuły, paragrafy wraz z nazwą aktu prawnego)?
j)jest podmiotem prawa publicznego powołanym w celach edukacyjnych przez właściwe instytucje państwowe?
wskazali Państwo:
a)Nie, Partner z Grecji nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski.
b)Nie, Partner z Grecji nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawa oświatowego.
c)Nie, Partner z Grecji nie jest uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk ani instytutem badawczym.
d)Partner grecki nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów polskiego Prawa oświatowego. Niemniej jednak posiada akredytację Komisji Europejskiej, która uprawnia go do realizacji szkoleń w ramach Projektu „E”. Świadczone usługi edukacyjne objęte są zakresem tej akredytacji.
e)Partner grecki działa pod kontrolą instytucji europejskich oraz krajowych, które odpowiadają za realizację i monitorowanie projektów w ramach „E”. Proces akredytacji Komisji Europejskiej obejmuje ocenę jakości świadczonych usług edukacyjnych, zapewniając ich odpowiedni poziom oraz zgodność z wymogami programu.
f)Tak, Partner grecki realizuje programy szkoleniowe zaakceptowane przez Komisję Europejską w ramach Projektu „E”. Programy te odpowiadają wymaganiom projektów międzynarodowych i spełniają standardy ustalone dla szkoleń w ramach tego programu.
g)Partner grecki działa zgodnie z zasadami określonymi przez Komisję Europejską oraz regulacjami prawnymi obowiązującymi w Grecji, które określają ramy realizacji szkoleń. Autonomia dotyczy jedynie szczegółowych metod i narzędzi dydaktycznych.
h)Tak, Partner grecki posiada akredytację Komisji Europejskiej, której uzyskanie wymaga spełnienia określonych kryteriów dotyczących jakości edukacji i zgodności z przepisami programu „E”.
i)Partner grecki prowadzi działalność edukacyjną na podstawie prawa greckiego oraz przepisów unijnych regulujących realizację Projektu „E”, w tym m.in. Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) (...).
j) Nie, Partner grecki jest podmiotem prywatnym, który prowadzi działalność edukacyjną w ramach Projektu „E” na podstawie uzyskanej akredytacji Komisji Europejskiej.
2.W odpowiedzi na pytanie: Czy nabyte przez Państwa szkolenie w ramach projektu pn. „(…)” stanowi usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług?
wskazali Państwo:
Tak, szkolenie jest usługą kształcenia zawodowego, ponieważ pozwala uczestnikom na zdobycie wiedzy i umiejętności z zakresu zarządzania grupą, które są bezpośrednio związane z ich działalnością zawodową.
3.W odpowiedzi na pytanie: Czy nabyte w trakcie ww. szkolenia umiejętności pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkolenia i mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych?
wskazali Państwo:
Tak, umiejętności nabyte podczas szkolenia pozostają w bezpośrednim związku z branżą zarządzania grupą, a ich celem jest poprawa kompetencji zawodowych uczestników. Efekty szkolenia zostały formalnie potwierdzone Certyfikatem Unii Europejskiej oraz dokumentem Europass-Mobilność.
4.W odpowiedzi na pytanie: Czy opisane szkolenie, o którym mowa we wniosku było prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach? Jeśli tak, to prosimy wskazać konkretne przepisy (artykuł, paragraf), wraz z nazwą aktu prawnego, z których te formy i zasady wynikają?
wskazali Państwo:
Tak, szkolenie było realizowane zgodnie z zasadami określonymi w Projekcie „E”, w tym wymaganiami akredytacyjnymi Komisji Europejskiej.
5.Czy nabyte przez Państwa ww. szkolenie jest finansowane w całości lub co najmniej 70% ze środków publicznych?
Tak, szkolenie było w całości finansowane ze środków publicznych, w tym funduszy unijnych przeznaczonych na realizację Projektu „E”.
Opisane we wniosku szkolenie było zrealizowane w oparciu o umowę z Fundacją „B” oraz „C” Programu „E”. Szczegóły realizacji projektu zostały ujęte w umowie zawartej z organizacją przyjmującą.
W październiku bieżącego roku Fundacja zatwierdziła złożony przez „A” raport końcowy i tym samym uznała, że projekt został prawidłowo zrealizowany pod względem rzeczowym, merytorycznym i finansowym.
Koszty związane z realizacją zostały w całości sfinansowane dotacją z Unii Europejskiej.
Pytanie
Czy w tej sytuacji „A” jest zobowiązane do złożenia deklaracji VAT-9M i zapłaty podatku VAT w związku z art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług, czy korzysta ze zwolnienia z tytułu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług?
Państwa stanowisko w sprawie (doprecyzowane w piśmie z 25 listopada 2024 r.)
Zarząd Stowarzyszenia „A” uważa, że wszystkie czynności związane z odbytym szkoleniem na terenie Grecji są zwolnione z podatku VAT. Uniwersytet realizował projekt Komisji Europejskiej w ramach programu Edukacja Dorosłych. Wszystkie koszty związane z realizacją projektu pochodziły ze środków publicznych przekazanych przez Unię Europejską.
Według definicji Programu Edukacja Dorosłych wynika, że są to wszystkie formy edukacji formalnej oraz uczenie się pozaformalne i nieformalne. Uczenie się pozaformalne to uczenie się intencjonalne, zgodnie z programem uczenia się określonej grupy osób i prowadzone przez edukatora w formie szkoleń, kursów i seminariów.
Jak przekazała „A” „C” Programu „E” i „D”, doskonalenie zawodowe to:
-proces zwiększania możliwości zawodowych kadry i osób uczących się poprzez rozwijanie kompetencji i wiedzy fachowej oraz nabywanie nowych umiejętności. Rozwój zawodowy obejmuje wszystkie rodzaje uczenia się (formalne, pozaformalne i nieformalne.
Celem realizowanego przez „A” projektu było między innymi:
-wzmocnienie europejskiego wymiaru uczenia się,
-poprawa jakości formalnego i nieformalnego kształcenia dorosłych w zakresie kompetencji określonych w unijnych ramach z 2018 r.,
-upowszechnienie wdrażania i dostępności programów nauczania w ramach wszystkich form kształcenia dorosłych,
-zwiększenie uczestnictwa dorosłych w każdym wieku, niezależnie od statusu społeczno-ekonomicznego w procesie kształcenia dorosłych.
Podstawowym zadaniem (...) było zwiększenie kompetencji i umiejętności w zakresie efektywnego zarządzania grupą kadry kierowniczej „A”.
Każdy uczestnik mobilności biorący udział w (...) godzinnym szkoleniu nabywa następujące umiejętności zawodowe;
-zdobył wiedzę i zwiększył swoje umiejętności w zakresie zarządzania stresem i konfliktami w grupie,
-poznał podział manipulacji zgodnie z teorią Hipokratesa,
-poznał metody rozwiązywania konfliktów oraz teorię Maslowa,
-poznał metody wykorzystywania inteligencji emocjonalnej w obszarze efektywnego zarządzania grupą oraz stresem,
-poznał teorię GROW – od celu do planu,
-poznał innowacyjne metody nauczania osób dorosłych,
-poznał sposoby na zarządzanie różnorodnością w grupie,
-poznał metody na zapobieganie w powstawaniu i utrwalaniu,
-poznał sposoby na życie bez stresu według tradycyjnych greckich sposobów,
-nauczył się jak zapobiegać dyskryminacji lub wykluczeniu oraz w jaki sposób poprawiać komunikację w organizacji,
-zwiększył umiejętności posługiwania się j. angielskim,
-zwiększył umiejętności komunikacji ze współpracownikami w środowisku międzynarodowym oraz organizacji pracy w zespole.
Nabyte umiejętności zawodowe przez każdego z uczestników zostały potwierdzone w wydanym każdemu dokumencie Europass-Mobilność oraz Certyfikacie wydanym przez Unię Europejską.
Uwzględniając przedstawioną sytuację oraz postanowienia zawarte w art. 132 Dyrektywy Unii Europejskiej nr 112 z 2006 r. oraz art. 44 Dyrektywy nr 282 z 2011 r., czynności związane z odbytym szkoleniem są zwolnione z podatku VAT.
Należy zaznaczyć, że czynności związane z pozyskaniem dodatkowych umiejętności zawodowych przez kadrę zarządzającą „A” było wykonane w interesie społecznym, podnoszenia wiedzy i umiejętności osób dorosłych (...).
Zaznaczyć również należy, że kadra zarządzająca w „A” pracuje w wolontariacie, natomiast nabyte umiejętności w trakcie szkolenia liderzy „A” wykorzystają do jeszcze efektywniejszego zarządzania Państwa organizacją.
Ponadto, w piśmie z 25 listopada 2024 r. wskazali Państwo, że Stowarzyszenie „A" nie jest zobowiązane do składania deklaracji VAT-9M ani zapłaty podatku VAT w związku z udziałem w szkoleniu realizowanym przez Partnera z Grecji w ramach Projektu „E”.
Podstawą takiego stanowiska są:
1.Art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług.
2.Postanowienia Dyrektywy Unii Europejskiej nr 112 z 2006 r., zwłaszcza art. 132 ust. 1 lit. i, które przewidują zwolnienie od podatku VAT dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, obejmujących nauczanie w bezpośrednim związku z zawodem.
3.Rozporządzenie Wykonawcze Rady Europy z dnia 15 marca 2011 r., w szczególności art. 44, które wyraźnie wskazuje, że nauczanie mające na celu uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych podlega zwolnieniu z VAT.
Zgodnie z tymi przepisami, usługi szkoleniowe świadczone w ramach akredytowanego programu „E” są zwolnione z podatku VAT. Grupa (...) uczestnicząca w szkoleniu nabyła kwalifikacje zawodowe, co zostało potwierdzone Certyfikatem Unii Europejskiej oraz dokumentem Europass-Mobilność.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:
-nieprawidłowe – w zakresie braku obowiązku złożenia deklaracji VAT-9M,
-prawidłowe – w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy do nabytej usługi szkoleniowej i braku obowiązku zapłaty podatku VAT.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Według art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Pod pojęciem usługi należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy. Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem co do zasady usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:
-w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
-świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Przy czym z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).
Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.
Zatem za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:
-istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
-wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
-istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie świadczącego usługi,
-odpłatność za otrzymane świadczenie (usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
-istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.
Należy wskazać, że zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.
Według art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z opisu sprawy wynika, że Stowarzyszenie zawarło umowę z Fundacją „B”, „C” Programu „E” i „D” na realizację projektu „(…)”. W miesiącu (...) 2024 r. grupa (...) osób, liderów „A”, członkowie zarządu oraz szefowie zespołów, uczestniczyli w (...) godz. kursie na terenie Grecji w miejscowości (…). Przyjmującym i realizującym szkolenie był partner z Grecji firma „F”. Partner z Grecji:
-nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski,
-nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawa oświatowego,
-nie jest uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk ani instytutem badawczym,
-nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów polskiego Prawa oświatowego. Niemniej jednak posiada akredytację Komisji Europejskiej, która uprawnia go do realizacji szkoleń w ramach Projektu „E”. Świadczone usługi edukacyjne objęte są zakresem tej akredytacji,
-działa pod kontrolą instytucji europejskich oraz krajowych, które odpowiadają za realizację i monitorowanie projektów w ramach „E”. Proces akredytacji Komisji Europejskiej obejmuje ocenę jakości świadczonych usług edukacyjnych, zapewniając ich odpowiedni poziom oraz zgodność z wymogami programu,
-realizuje programy szkoleniowe zaakceptowane przez Komisję Europejską w ramach Projektu „E”. Programy te odpowiadają wymaganiom projektów międzynarodowych i spełniają standardy ustalone dla szkoleń w ramach tego programu,
-działa zgodnie z zasadami określonymi przez Komisję Europejską oraz regulacjami prawnymi obowiązującymi w Grecji, które określają ramy realizacji szkoleń.
Autonomia dotyczy jedynie szczegółowych metod i narzędzi dydaktycznych,
-posiada akredytację Komisji Europejskiej, której uzyskanie wymaga spełnienia określonych kryteriów dotyczących jakości edukacji i zgodności z przepisami programu „E”,
- prowadzi działalność edukacyjną na podstawie prawa greckiego oraz przepisów unijnych regulujących realizację Projektu „E”, w tym m.in. Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr (...),
- jest podmiotem prywatnym, który prowadzi działalność edukacyjną w ramach Projektu „E” na podstawie uzyskanej akredytacji Komisji Europejskiej.
Wskazali Państwo, że:
1.Szkolenie jest usługą kształcenia zawodowego, ponieważ pozwala uczestnikom na zdobycie wiedzy i umiejętności z zakresu zarządzania grupą, które są bezpośrednio związane z ich działalnością zawodową.
2.Umiejętności nabyte podczas szkolenia pozostają w bezpośrednim związku z branżą zarządzania grupą, a ich celem jest poprawa kompetencji zawodowych uczestników. Efekty szkolenia zostały formalnie potwierdzone Certyfikatem Unii Europejskiej oraz dokumentem Europass-Mobilność.
3.Szkolenie było realizowane zgodnie z zasadami określonymi w Projekcie „E”, w tym wymaganiami akredytacyjnymi Komisji Europejskiej.
4.Szkolenie było w całości finansowane ze środków publicznych, w tym funduszy unijnych przeznaczonych na realizację Projektu „E”.
5.Szkolenie było zrealizowane w oparciu o umowę z Fundacją „B” oraz „C” Programu „E”. Szczegóły realizacji projektu zostały ujęte w umowie zawartej z organizacją przyjmującą.
6.Koszty związane z realizacją zostały w całości sfinansowane dotacją z Unii Europejskiej.
Na tle przedstawionego opisu sprawy Państwa wątpliwości dotyczą stwierdzenia, czy są Państwo zobowiązani do złożenia deklaracji VAT-9M i zapłaty podatku VAT w związku z art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług, czy korzystają ze zwolnienia z tytułu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług.
W tym miejscu wskazać należy, że w przypadku świadczenia usług, gdy jeden z kontrahentów posiada siedzibę poza terytorium kraju, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.
Stosownie do art. 28a ustawy:
Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:
1)ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
a)podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
b)osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2)podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy.
Za podatników, w świetle art. 28a pkt 1 ustawy, uznawane są również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich. Natomiast przepis art. 28a pkt 2 ustawy uszczegóławia normę zawartą w pkt 1 lit. a, przez wskazanie, że pojęcie podatnika, na potrzeby ustalania miejsca świadczenia usług, obejmuje również sytuację, gdy podatnik, który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, nabywa usługi dla czynności niepodlegających opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy.
W oparciu o zasadę ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy:
Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.
Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:
W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.
Według art. 28b ust. 3 ustawy:
W przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.
Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku braku siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – miejscem świadczenia usług, jest stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. Powołaną powyżej zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy nie przewidują innych zasad ustalenia miejsca świadczenia usług.
Do powołanej w art. 28b ust. 1 ustawy zasady ogólnej, ustawodawca przewidział szereg zastrzeżeń, wskazując szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług. Jednakże w przedmiotowej sprawie nie mają one zastosowania.
W analizowanej sprawie nabyli Państwo usługę szkoleniową od firmy z Grecji, która nie ma w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Ponadto zgłosili się Państwo do NIP unijnego, a Partner z Grecji wystawił dla Państwa fakturę VAT ze stawką 0% wskazując w nazwie NIP „A”.
Należy zatem wskazać, że „A” spełnia przesłanki wynikające z art. 28a pkt 1 lit. a ustawy i jest podatnikiem w rozumieniu tego przepisu. Oznacza to, że miejsce świadczenia opisanej we wniosku usługi należy ustalić na podstawie zasady ogólnej, wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy.
Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy:
Przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.
W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy:
Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
a)usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
b)usługobiorcą jest:
-w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
-w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
-w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.
Stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy:
W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4 i 5, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.
Powołany art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy wskazuje na sytuację, w której podatnikiem staje się nabywca usługi. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, wprowadza mechanizm tzw. odwrotnego obciążenia, który polega na opodatkowaniu usług przez usługobiorcę. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, ma zastosowanie gdy miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania ustalonym na podstawie przepisów ustawy jest terytorium Polski. Przy tym warunkiem zastosowania odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy względem usług jest spełnienie warunków dotyczących usługodawcy, jak i usługobiorcy.
Przechodząc do Państwa wątpliwości należy wskazać, że w świetle powołanych przepisów z tytułu nabycia usługi szkoleniowej od Partnera z Grecji zobowiązani są Państwo do rozliczenia podatku od towarów i usług na zasadzie importu usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. Jak wskazano powyżej, są Państwo podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy. Z uwagi na to, że posiadają Państwo siedzibę na terytorium kraju, to zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem opodatkowania nabytej przez Państwa usługi szkoleniowej świadczonej przez podmiot zagraniczny, nieposiadający siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce – jest terytorium kraju, tj. Polski. Wobec powyższego, nabyta przez Państwa usługa szkoleniowa od podmiotu z Grecji stanowi import usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy, z tytułu którego są Państwo podatnikiem i to na Państwu ciąży obowiązek rozliczenia nabywanej usługi.
Na mocy art. 97 ust. 1 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 15 i art. 15a, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.
Jak stanowi art. 97 ust. 3 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio również do podatników, o których mowa w art. 15, innych niż wymienieni w ust. 1 i 2, którzy:
1)nabywają usługi, do których stosuje się art. 28b, jeżeli usługi te stanowiłyby u nich import usług;
2)świadczą usługi, do których stosuje się art. 100 ust. 1 pkt 4, dla podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.
W myśl art. 99 ust. 1 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133 i art. 138g ust. 2.
W świetle art. 99 ust. 9 ustawy:
W przypadku gdy podatnicy wymienieni w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 nie mają obowiązku składania deklaracji podatkowej, o którym mowa w ust. 1-3 lub 8, deklarację podatkową składa się w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.
Jak stanowi art. 99 ust. 14 ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.
Powyższa delegacja zrealizowana została poprzez wydanie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 września 2020 r. w sprawie wzorów deklaracji o podatku od towarów i usług od podmiotów innych niż zarejestrowane jako podatnicy VAT czynni (Dz. U. z 2020 r. poz. 1626).
Zgodnie z § 1 pkt 2 ww. rozporządzenia:
Określa się wzór deklaracji o podatku od towarów i usług (VAT-9M), o której mowa w art. 99 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, wraz z objaśnieniami, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia.
Według powyższego wzoru, deklaracja VAT-9M jest przeznaczona dla podatników, którzy nie mają obowiązku składania okresowych deklaracji VAT-8, dokonujących importu usług bądź nabywających towary lub usługi, dla których, jako nabywcy są podatnikami. A zatem, odrębna deklaracja VAT-9M z tytułu importu usług składana jest tylko w przypadku, kiedy to podatnik nie składa deklaracji JPK_V7, JPK_V7K albo VAT-8.
W przedmiotowej sprawie są Państwo jako usługobiorca, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podmiotem zobowiązanym do rozliczenia importu usług od Partnera z Grecji, który nie posiada siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce i w związku z tym zobowiązani są Państwo do złożenia deklaracji VAT-9M w związku z obowiązkiem rozpoznania importu usług.
Przechodząc do kwestii możliwości zwolnienia od podatku nabytej przez Państwa usługi (szkolenia), wskazać należy, że zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:
a)jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,
b)uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia
-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.
Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia.
Ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, mogą natomiast korzystać uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia na poziomie wyższym
Natomiast na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:
a)prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
b)świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
c)finansowane w całości ze środków publicznych
-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
Według regulacji art. 43 ust. 17 ustawy:
Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:
1)nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2)ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
Z art. 43 ust. 17a ustawy wynika, że:
Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.
Określenie „ścisły związek” oznacza, że do wykonania usługi podstawowej niezbędna jest dostawa towarów lub świadczenie usług pomocniczych, przy czym nie może to być jakikolwiek związek, lecz relacja o charakterze wskazującym na nieodzowność tych ostatnich dla prawidłowego przebiegu podstawowej usługi.
Jak wynika z § 3 ust. 1 pkt 13 i 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 955 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem:
Zwalnia się od podatku:
13)usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane;
14)usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
Stosownie do treści § 3 ust. 8 rozporządzenia:
Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.
Na mocy § 3 ust. 9 rozporządzenia:
Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:
1)nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, lub
2)ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
Powołane przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych. Z kolei, przepisy rozporządzenia przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenia usług i dostawy towarów ściśle z tymi usługami związanych.
Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest zatem uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.
W rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., które weszło w życie w lipcu 2011 r. (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, z późn. zm. – zwanym dalej „rozporządzeniem 282/2011”), ustanowiono środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Rozporządzenie wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, że przepisy tego rozporządzenia stały się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy.
Przepis art. 44 rozporządzenia 282/2011 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu:
Usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.
Zauważyć należy, że definicja usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawarta w ww. rozporządzeniu (282/2011) kładzie nacisk na „bezpośredni” związek nauczania z daną branżą lub zawodem, co narzuca stosowanie specyficznego programu nauczania dla skonkretyzowanego odbiorcy.
Powyższe uregulowania stanowią odzwierciedlenie prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm., dalej jako „Dyrektywa 2006/112/WE Rady”):
Państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.
Cytowany przepis umiejscowiony został w tytule IX, rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, że usługi kształcenia na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli.
Wskazać należy – co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika” (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).
Z kolei w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1530 ze zm., zwanej dalej „ustawą o finansach publicznych”):
Środkami publicznymi są:
1)dochody publiczne;
2)środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
2a)środki, o których mowa w art. 3b ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz.U. z 2024 r. poz. 324 i 862);
2b)środki, o których mowa w art. 202 ust. 4;
3)środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
4)przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
a)ze sprzedaży papierów wartościowych,
b)z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
c)ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
d)z otrzymanych pożyczek i kredytów,
e)z innych operacji finansowych;
5)przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.
Natomiast stosownie do art. 9 ww. ustawy o finansach publicznych:
Sektor finansów publicznych tworzą:
1)organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;
2)jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;
2a)związki metropolitalne;
3)jednostki budżetowe;
4)samorządowe zakłady budżetowe;
5)agencje wykonawcze;
6)instytucje gospodarki budżetowej;
7)państwowe fundusze celowe;
8)Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;
9)Narodowy Fundusz Zdrowia;
10)samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;
11)uczelnie publiczne;
12)Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;
13)państwowe i samorządowe instytucje kultury;
14)inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, instytutów działających w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz, banków oraz spółek prawa handlowego;
15)Bankowy Fundusz Gwarancyjny.
W świetle art. 4 ust. 1 ww. ustawy o finansach publicznych:
Przepisy ustawy stosuje się do:
1)jednostek sektora finansów publicznych;
2)innych podmiotów w zakresie, w jakim wykorzystują środki publiczne lub dysponują tymi środkami.
Należy podkreślić, że ustawa o finansach publicznych wymienia wprost co należy uznać za środki publiczne. Przepisy zaliczają do środków publicznych dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz wskazane przychody budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z różnych źródeł. Środkami publicznymi są również środki pochodzące z funduszy strukturalnych.
Wskazać należy, że szkolenie, będące przedmiotem wniosku – jak Państwo wskazali – jest usługą kształcenia zawodowego, ponieważ pozwala uczestnikom na zdobycie wiedzy i umiejętności z zakresu zarządzania grupą, które są bezpośrednio związane z ich działalnością zawodową. Ponadto, szkolenie było w całości finansowane ze środków publicznych, w tym funduszy unijnych przeznaczonych na realizację Projektu „E”.
Tym samym, na podstawie analizy opisu sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, że nabyte przez Państwa szkolenie od Partnera z Grecji jest zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy.
Jednocześnie, jak wskazano powyżej, miejscem świadczenia i opodatkowania nabytego przez Państwa szkolenia od Partnera z Grecji – zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy – jest miejsce, w którym usługobiorca („A”) posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. terytorium Polski. W konsekwencji, stosownie do warunków wymienionych w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, z tytułu nabycia od Partnera z Grecji ww. usługi, zobowiązani są Państwo do rozpoznania importu usług oraz opodatkowania nabywanej usługi, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego na terytorium Polski. Ponadto, jak wyżej wskazano, usługa ta korzysta ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy, zatem import ww. usługi od Partnera z Grecji, podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy.
Podsumowując należy stwierdzić, że:
-są Państwo zobowiązani do złożenia deklaracji VAT-9M w związku z obowiązkiem rozpoznania importu usług,
-nabyte przez Państwa od Partnera z Grecji szkolenie korzysta ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy, zatem nie są Państwo zobowiązani do zapłaty podatku VAT.
Tym samym Państwa stanowisko jest:
-nieprawidłowe – w zakresie braku obowiązku złożenia deklaracji VAT-9M,
-prawidłowe – w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy do nabytej usługi szkoleniowej i braku obowiązku zapłaty podatku VAT.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
W sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym załączone do wniosku dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 635; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).