Interpretacja indywidualna - Interpretacja - null

Shutterstock

Interpretacja indywidualna - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

15 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 15 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

  • nieuznania zespołu składników majątkowych składających się na Przedmiot Transakcji  za zorganizowaną część przedsiębiorstwa na podstawie art. 2 pkt 27e ustawy, (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
  • uznania Przedmiotu Transakcji za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT  i nie wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) oraz,
  • prawa Kupującego do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur dokumentujących wynagrodzenie z tytułu transferu składników majątkowych (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem wspólnym

1.Zainteresowana będąca stroną postępowania:

  • A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

2.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

  • B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Opis zdarzenia przyszłego

A. sp. z o. o. (dalej: „A.” lub „Kupujący”) jest spółką z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która podlega, a w momencie wystąpienia zdarzenia przyszłego objętego wnioskiem nadal będzie podlegała, w Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Kupujący jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Podstawowy przedmiot działalności A. obejmuje doradztwo, dystrybucję (sprzedaż) kompresorów, komponentów kompresorów, wentylatorów, silników, regulatorów, przetworników oraz innych komponentów (…).

B. sp. z o.o. (dalej: „B.” lub „Sprzedający”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która podlega, a w momencie wystąpienia zdarzenia przyszłego objętego wnioskiem nadal będzie podlegała, w Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy).  B. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Podstawowy przedmiot działalności B. obejmuje produkcję przemysłowych urządzeń chłodniczych   i wentylacyjnych.

Planowana transakcja

A. i B. planują przeprowadzić transakcję sprzedaży aktywów, w wyniku której A. nabędzie od B. aktywa wykorzystywane przez Sprzedającego do prowadzonej przez niego działalności dystrybucyjnej (dalej: „Transakcja”).

W skład aktywów, które podlegać będą nabyciu przez Kupującego wejdą:

1)kompresory, komponenty kompresorów, wentylatory, silniki, regulatory, przetworniki oraz inne komponenty (...), które nie mieszczą się w zakresie podstawowej działalności B., związanej w szczególności z urządzeniami klimatyzacyjnymi, w tym agregatami skraplającymi, systemami kompresorowymi i ich komponentami - posiadane przez B.,

2)instrukcje techniczne i materiały dotyczące użytkowania aktywów, o których mowa w pkt 1,

3)baza danych klientów B. dotycząca wyłącznie aktywów, o których mowa w pkt 1,

Powyższe aktywa zwane będą dalej jako: „Przedmiot Transakcji”.

Należy podkreślić, że produkty związane z Przedmiotem Transakcji, które zostały sprzedane przez B. klientom, lecz nie zostały jeszcze im dostarczone, nie będą objęte Transakcją, a obowiązek dostarczenia ich klientom pozostanie po stronie B. W rezultacie należy zauważyć, że na Nabywcę nie przejdą żadne zobowiązania, lecz jedynie należności z tytułu niewykonanych zamówień.

Dodatkowo, rozważane jest dokonanie cesji leasingu jednego samochodu osobowego przez AA. na rzecz A., na podstawie odrębnej umowy zawartej przez Zainteresowanych.

W toku Transakcji nie dojdzie do przeniesienia pracowników pomiędzy Sprzedającym a Kupującym w trybie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę tj.   w trybie z art. 231 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 ze zm.; dalej: „Kodeks Pracy”).

W ramach Transakcji nie nastąpi również przeniesienie na rzecz Kupującego osób odpowiedzialnych za podejmowanie kluczowych decyzji dla fragmentu działalności B., z którą związany jest Przedmiot Transakcji. W zależności od zapotrzebowania biznesowego, Kupujący planuje aktywnie poszukiwać i rekrutować wykwalifikowanych pracowników   z rynku pracy, aby sprostać ewentualnym przyszłym potrzebom kadrowym. W ramach tych działań, Kupujący będzie otwarty na rozważenie różnych opcji zatrudnienia, w tym możliwości angażowania nowych pracowników z odpowiednim doświadczeniem i umiejętnościami. Kupujący przewiduje zatrudnienie jednego pracownika Sprzedającego, który dotychczas zajmował stanowisko handlowca/managera, pod warunkiem:

(i)dojścia do porozumienia w sprawie warunków współpracy,

(ii)rozwiązania umowy o pracę łączącej pracownika z B. na mocy porozumienia stron.

Należy zaznaczyć, że nie dojdzie do przeniesienia pracowników, ponieważ w momencie realizacji Transakcji A. będzie dysponować wystarczającą liczbą personelu do obsługi nowych działań i aktywów w wyniku rekrutacji niezależnej od transakcji. Brak przeniesienia personelu z B. nie wpłynie negatywnie na działalność Nabywcy, gdyż obecny zespół A. jest zdolny do przejęcia nowych obowiązków.

Nabyciu przez A. nie będą podlegać jakiekolwiek aktywa, inne niż wymienione jako Przedmiot Transakcji. W szczególności Transakcja nie obejmie przeniesienia na Kupującego:

  • własności nieruchomości oraz innych praw rzeczowych do nieruchomości Sprzedającego,
  • praw wynikających z umów najmu i dzierżawy nieruchomości zawartych przez Sprzedającego oraz praw do korzystania z nieruchomości wynikających z innych stosunków prawnych Sprzedającego,
  • zobowiązań w zakresie Przedmiotu Transakcji, wynikających z dotychczas zawartych przez Sprzedającego umów. Rozważane jest jednak dokonanie cesji leasingu jednego samochodu osobowego przez B. na rzecz A., na podstawie odrębnej umowy zawartej przez Zainteresowanych,
  • praw z papierów wartościowych, środków pieniężnych i rachunków bankowych Sprzedającego,
  • koncesji, licencji i zezwoleń Sprzedającego,
  • patentów i innych praw własności przemysłowej Sprzedającego,
  • majątkowych praw autorskich i majątkowych praw pokrewnych Sprzedającego,
  • tajemnicy przedsiębiorstwa Sprzedającego, z wyjątkiem tej dotyczącej w ograniczonym zakresie aktywów stanowiących Przedmiot Transakcji,
  • ksiąg i dokumentów związanych prowadzeniem działalności gospodarczej przez Sprzedającego, z wyjątkiem tych dotyczących w ograniczonym zakresie aktywów stanowiących Przedmiot Transakcji,

- co oznacza, iż Przedmiot Transakcji nie obejmuje szeregu istotnych składników przedsiębiorstwa wymienionych w art. 55 (1) ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061).

Jednocześnie, w ramach Transakcji Sprzedający zobowiąże się do zakazu prowadzenia działalności konkurencyjnej względem Kupującego w zakresie aktywów dystrybucyjnych związanych Przedmiotem Transakcji przez okres 24 miesięcy od dnia zawarcia umowy.

Przedmiot Transakcji w strukturze organizacyjnej B.

Odnosząc się do dotychczasowej pozycji transferowanych aktywów w ramach przedsiębiorstwa Sprzedającego zaznaczyć należy, iż B. nie posiada dedykowanych ram organizacyjnych, które przypisują konkretne osoby odpowiedzialne za zarządzanie Przedmiotem Transakcji. Jednocześnie Sprzedający nie dysponuje wyodrębnionymi strukturami organizacyjnymi, które przypisałyby konkretne zasoby jego przedsiębiorstwa do Przedmiotu Transakcji, co pozwalałoby B. na prowadzenie działalności wyłącznie lub głównie z wykorzystaniem Przedmiotu Transakcji. W strukturze organizacyjnej B. nie istnieje żaden oddzielny dział prowadzący działalność w zakresie Przedmiotu Transakcji. Również żadne przepisy wewnątrzzakładowe nie przypisują Przedmiotu Transakcji do konkretnego, funkcjonującego w obrębie przedsiębiorstwa pionu, oddziału lub innej jednostki organizacyjnej.

Pozycja organizacyjna Przedmiotu Transakcji u Sprzedającego wyraża się w następujących okolicznościach:

  • Sprzedający nie podjął formalnej uchwały ani innego formalnego aktu korporacyjnego o wyodrębnieniu Przedmiotu Transakcji z całokształtu działalności Sprzedającego;
  • Sprzedający nie sporządzał i nie posiada procedur wewnętrznych regulujących sposób funkcjonowania Przedmiotu Transakcji (np. regulaminu organizacyjnego);
  • do prowadzenia działalności z wykorzystaniem Przedmiotu Transakcji niezbędna jest eksploatacja pozostałych aktywów przedsiębiorstwa Sprzedającego, innych niż związanych z Przedmiotem Transakcji, w tym pracowników oraz magazynu.

Przedmiot Transakcji w sprawozdawczości finansowej B.

Jeżeli chodzi o możliwość ustalenia dokładnego wyniku finansowego dla działalności w zakresie Przedmiotu Transakcji, to prowadzona przez Sprzedającego ewidencja księgowa oraz rachunki bankowe nie zakładają przypisania przychodów i kosztów do Przedmiotu Transakcji.

Ponadto, Sprzedający nie prowadzi wyodrębnionych ksiąg rachunkowych dla Przedmiotu Transakcji, w szczególności Sprzedający nie sporządza odrębnego sprawozdania finansowego (bilansu, rachunku zysków i strat, rachunku przepływów pieniężnych) dla Przedmiotu Transakcji.

Skutki Transakcji

W wyniku transakcji A. nabędzie od B. aktywa, które będą służyć rozwojowi jego działalności dystrybucyjnej. Należy zwrócić uwagę, że A. posiada już pewne zasoby i infrastrukturę, a dodatkowe działania (np. umowy przejściowe) będą miały na celu usprawnienie procesu integracji nowych aktywów, a nie zapewnienie możliwości prowadzenia podstawowej działalności operacyjnej. Warto również zauważyć, że A. może już prowadzić działalność dystrybucyjną, a nabyte aktywa będą wspierać rozwój tego segmentu. Zaznaczyć należy, iż Przedmiot Transakcji nie stanowi kompletnego zestawu aktywów oraz zasobów ludzkich, który pozwoli na prowadzenie przez A. działalności gospodarczej w tym zakresie. Dla rozpoczęcia tej działalności konieczne bowiem będzie podjęcie przez A. dodatkowych działań takich jak, zatrudnienie nowych pracowników czy też zawarcie umów o świadczenie usług przejściowych. Umowy te, które nie są częścią Transakcji, obejmować będą w szczególności następujące usługi: podnajem magazynu, obsługę magazynową, obsługę klienta oraz usługi księgowe i pomocnicze (w tym z zakresu kadrowo-płacowego).

Jednocześnie na skutek Transakcji, A. nie obejmie dotychczasowych zobowiązań B. związanych z Przedmiotem Transakcji. Rozważane jest jedynie dokonanie cesji leasingu jednego samochodu osobowego przez B. na rzecz A., na podstawie odrębnej umowy zawartej przez Zainteresowanych. Wszelkie złożone przed dniem zawarcia Transakcji zamówienia związane z Przedmiotem Transakcji realizowane będą w dalszym ciągu przez B. Dodatkowo po przeprowadzeniu Transakcji, Sprzedawca będzie kontynuował działalność w zakresie nieobjętym Przedmiotem Transakcji.

Podsumowanie

Podsumowując, w toku Transakcji dojdzie do przeniesienia na Kupującego Przedmiotu Transakcji. Przedmiot Transakcji nie był dotychczas przypisany do odrębnej jednostki w ramach struktury organizacyjnej Sprzedającego, a także nie był ustalany dla niego odrębny wynik finansowy. Przedmiot Transakcji nie umożliwia rozpoczęcia przez A. działalności gospodarczej w jego zakresie, bez podjęcia dodatkowych działań oraz znaczących nakładów, takich jak zatrudnienie pracowników oraz zawarcie umów o świadczenie usług przejściowych. Jednocześnie, A. nie przejmie zobowiązań B. związanych z Przedmiotem Transakcji. Zamówienia złożone przed zawarciem Transakcji w zakresie jej przedmiotu będą realizowane przez B.. Po Transakcji, Sprzedawca będzie kontynuował działalność   w obszarach nieobjętych Przedmiotem Transakcji.

Pytania

1.Czy prawidłowe jest stanowisko Zainteresowanych, zgodnie z którym Przedmiot Transakcji nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”) w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

2.Czy planowana Transakcja stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy i nie jest wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

3.Czy Kupujący jest na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wynagrodzenie z tytułu transferu składników majątkowych będących Przedmiotem Transakcji w zakresie, w jakim te składniki nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania oraz będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT?

Stanowisko Zainteresowanych

W ocenie Zainteresowanych:

1.Przedmiot Transakcji nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

2.Planowana Transakcja stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT i nie jest wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

3.Kupujący jest na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wynagrodzenie z tytułu Transakcji w zakresie, w jakim składniki te nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania oraz będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanych w zakresie pytania nr 1

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Należy mieć na uwadze, że przytoczony przepis stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347.1 z 11 grudnia 2006 r. ze zm.), dalej: „Dyrektywa VAT”) do polskiego porządku prawnego.

W świetle powyższej definicji i ugruntowanego orzecznictwa sądów administracyjnych oraz stanowiska organów podatkowych (np. zaprezentowanego w interpretacji indywidualnej z 16 sierpnia 2023 r. sygn. 0112-KDIL3.4012.360.2023.2.MBN, interpretacji indywidualnej   z 7 lipca 2023 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.364.2023.1.MKA, interpretacji indywidualnej 9 czerwca 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.227.2022.1.KT interpretacji indywidualnej   z 18 maja 2022 r., sygn. 0114-KDIP4-3.125.2022.3.MP, czy w interpretacji indywidualnej z 26 kwietnia 2022 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.174.2022.3.AK na gruncie ustawy o VAT mamy do czynienia z ZCP, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1)istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych;

2)zespół ten jest organizacyjnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie (wyodrębnienie organizacyjne);

3)zespół ten jest finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie (wyodrębnienie finansowe);

4)zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze (wyodrębnienie funkcjonalne).

Zdaniem Zainteresowanych, w świetle powyższych warunków, należy uznać, że Przedmiot Transakcji, który ma podlegać transferowi, nie stanowi ZCP w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Przedmiot Transakcji nie stanowi zespołu składników materialnych i niematerialnych

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia „zespołu składników majątkowych” tworzących ZCP. Przyjmuje się jednak, że składniki majątkowe i niemajątkowe (w tym zobowiązania) tworzą ZCP, jeśli są one w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 czerwca 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.227.2022.1.KT).

Warunek realizacji określonych zadań gospodarczych zawarty w definicji ZCP oznacza, iż składniki materialne i niematerialne (ich zespół) muszą być przeznaczone w obrębie istniejącego przedsiębiorstwa do realizacji określonych zadań gospodarczych (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 kwietnia 2022 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.174.2022.3.AK). Aby składniki majątku mogły być uznane za ZCP, muszą one rzeczywiście służyć prowadzeniu działalności gospodarczej. Nie mogą być natomiast zbędnym składnikiem majątku zbywcy.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, w skład Przedmiotu Transakcji wejdą wyłącznie:

  • określone towary wykorzystywane w działalności dystrybucyjnej Sprzedającego tj. kompresory, komponenty kompresorów, wentylatory, silniki, regulatory, przemienniki oraz inne komponenty z dziedziny (...), które nie wchodzą w zakres podstawowej działalności B. związanej w szczególności z urządzeniami klimatyzacyjnymi, w tym agregatami skraplającymi, systemami sprężarek oraz ich podzespołami, które są już własnością B.,
  • instrukcje techniczne i materiały dotyczące użytkowania powyższych aktywów,
  • baza danych klientów B., dotycząca wyłącznie aktywów, o których mowa powyżej.

Ponad to rozważane jest przeniesienie (cesja) umowy leasingu samochodu osobowego, jednak nastąpiłoby to na podstawie odrębnej umowy zawartej przez Zainteresowanych.

Równocześnie jednak, w ramach Transakcji nie zostaną przeniesione m.in. następujące pozycje, kluczowe z perspektywy prowadzonej u Sprzedającego działalności:

  • własności nieruchomości oraz innych praw rzeczowych do nieruchomości Sprzedającego,
  • prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości zawarte przez Sprzedającego oraz prawa do korzystania z nieruchomości wynikających z innych stosunków prawnych Sprzedającego,
  • zobowiązania w zakresie Przedmiotu Transakcji, wynikające z dotychczas zawartych przez Sprzedającego umów,
  • prawa z papierów wartościowych, środków pieniężnych i rachunków bankowych Sprzedającego,
  • koncesje, licencje i zezwolenia Sprzedającego,
  • patenty i inne prawa własności przemysłowej Sprzedającego,
  • majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne Sprzedającego,
  • tajemnica przedsiębiorstwa Sprzedającego,
  • księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej przez Sprzedającego.

Aby móc zakwalifikować przenoszony majątek jako ZCP, musi on stanowić zorganizowany i autonomiczny zespół składników o charakterze materialnym i niematerialnym, które, mogą zostać uznane za konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej, realizowanej dotychczas przez podmiot dokonujący zbycia. Równocześnie, zgodnie z poglądem organów podatkowych, ZCP powinna obejmować, co do zasady, wszystkie powiązane ze sobą elementy (składniki materialne i niematerialne, w tym zobowiązania).

W tym kontekście, mając na uwadze przedstawione okoliczności zdarzenia przyszłego, w tym w szczególności fakt, że:

  • w skład Przedmiotu Transakcji nie wejdzie zaplecze finansowo-administracyjne, a tym samym, zespołu przenoszonych składników nie można uznać za autonomiczny,
  • w skład Przedmiotu Transakcji wejdą składniki majątkowe wyłącznie w ograniczonym zakresie, a tym samym zespołu przenoszonych składników, nie można uznać za kompletny,
  • w skład Przedmiotu Transakcji nie wejdą zobowiązania Sprzedającego związane   z Przedmiotem Transakcji (za realizację tych zobowiązań odpowiedzialny będzie   w dalszym ciągu Sprzedający).

W ocenie Zainteresowanych, brak jest podstaw do uznania Przedmiotu Transakcji za zespół funkcjonalnie ze sobą połączonych składników materialnych i niematerialnych, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, o którym mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Zainteresowani pragną równocześnie podkreślić, iż nawet gdyby dane składniki majątkowe zostały uznane za zespół składników materialnych i niematerialnych, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych w rozumieniu w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, to samo w sobie jeszcze nie przesądza, że transferowane aktywa stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Aby bowiem uznać, że dany zespół aktywów stanowi ZCP, musi on jeszcze spełniać inne wymagane przez ustawę o VAT warunki tj. wyodrębnienie organizacyjne, wyodrębnienie finansowe i wyodrębnienie funkcjonalne.

Przedmiot Transakcji nie jest organizacyjnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie (brak wyodrębnienia organizacyjnego)

Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych przedstawianym w interpretacjach indywidualnych, organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące część przedsiębiorstwa powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować   w istniejącym przedsiębiorstwie, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa (tak np.: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 7 kwietnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.22.2022.3.MAZ).

W świetle praktyki organów, ocena wyodrębnienia organizacyjnego powinna być dokonywana według podstawowego kryterium, jakim jest ustalenie, jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa, tj. na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie całość (interpretacja indywidualna z 9 stycznia 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.575.2022.3.MS).

Mając na uwadze zdarzenie przyszłe, podkreślić należy, że składniki majątku będące Przedmiotem Transakcji nie są w żaden sposób wyodrębnione w ramach przedsiębiorstwa Sprzedającego. Nie są one skoncentrowane w żadnym odrębnym dziale czy innej jednostce organizacyjnej przedsiębiorstwa.

W kontekście kryterium wyodrębnienia organizacyjnego Zainteresowani zaznaczają ponad to, że:

  • Sprzedający nie podjął formalnej uchwały ani innego formalnego aktu korporacyjnego o wyodrębnieniu Przedmiotu Transakcji z całokształtu działalności Sprzedającego;
  • Sprzedający nie sporządzał i nie posiada procedur wewnętrznych regulujących sposób funkcjonowania Przedmiotu Transakcji (np. regulaminu organizacyjnego);
  • do prowadzenia działalności z wykorzystaniem Przedmiotu Transakcji niezbędna jest eksploatacja pozostałych aktywów przedsiębiorstwa Sprzedającego, innych niż związanych z Przedmiotem Transakcji, w tym pracowników oraz magazynu.

W związku z powyższym, w ocenie Zainteresowanych, Przedmiot Transakcji nie spełnia kryterium wyodrębnienia organizacyjnego dla celów możliwości uznania go za ZCP, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Przedmiot Transakcji nie jest finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie (brak wyodrębnienia finansowego)

Zgodnie z przyjętą praktyką organów podatkowych, wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie danych finansowych do ZCP. Powyższe poparte jest również licznymi wyrokami sądów administracyjnych, w tym także Naczelnego Sądu Administracyjnego (np. wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 stycznia 2017 r., sygn. akt II FSK 2463/16; wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 10 stycznia 2017 r., sygn. akt II FSK 2991/15; wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 grudnia 2019 r., sygn. akt I FSK 1797/17; wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 7 września 2021 r., sygn. akt I SA/Gd 534/21).

W ocenie Zainteresowanych Przedmiot Transakcji nie nosi cech finansowego wyodrębnienia w ramach istniejącego przedsiębiorstwa Sprzedającego. Za stanowiskiem takim przemawiają następujące okoliczności:

  • Sprzedający nie kalkuluje odrębnego wyniku finansowego w zakresie Przedmiotu Transakcji,
  • bazując na prowadzonej w przedsiębiorstwie Sprzedającego ewidencji księgowej nie jest możliwym przyporządkowanie do Przedmiotu Transakcji przynależnych mu przychodów oraz kosztów,
  • dla Przedmiotu Transakcji nie są sporządzane odrębne sprawozdania finansowe (bilans, rachunek zysków i strat czy rachunek przepływów pieniężnych).

W związku z tym, Przedmiot Transakcji nie spełniał kryterium wyodrębnienia finansowego dla celów możliwości jego uznania za ZCP, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Przedmiot Transakcji nie jest funkcjonalnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie (brak wyodrębnienia funkcjonalnego)

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych i samodzielną możliwość realizowania tych zadań. ZCP musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe i niemajątkowe wchodzące w skład ZCP muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Kwestia wyodrębnienia funkcjonalnego stanowi istotę uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za ZCP. Przesłanka ta była przedmiotem rozważań w licznych wyrokach sądów administracyjnych, interpretacjach organów podatkowych, a także orzecznictwie TSUE. Zdaniem TSUE, przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części (...) wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej (por. wyrok TSUE z dnia 10 listopada 2011 r., sygn. C-444/10).

Podobne do powyższego stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych (przykł. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku   z 7 września 2021 r., sygn. akt I SA/Gd 534/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny   w Bydgoszczy w wyroku z 7 kwietnia 2021 r., sygn. akt I SA/Bd 101/21 i z 1 kwietnia 2019 r., sygn. akt I akt SA/Bd 57/19; Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 11 grudnia 2019 r., sygn. akt I SA/Po 747/19).

Zdaniem Zainteresowanych, Przedmiot Transakcji nie spełnia kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, za czym przemawiają następujące okoliczności:

  • Przedmiot Transakcji nie stanowi samodzielnie substratu wystarczającego do prowadzenia działalności gospodarczej,
  • ze względu na fakt, iż Przedmiot Transakcji nie obejmuje pracowników, dla skutecznego prowadzenia działalności gospodarczej Kupujący zmuszony będzie do zatrudnienia dodatkowych osób, umożliwiających funkcjonowanie przedsiębiorstwa,
  • w celu prowadzenia działalności gospodarczej z wykorzystaniem Przedmiotu Transakcji niezbędnym jest podpisanie dodatkowych umów, których zawarcie warunkuje możliwość prowadzenia tej działalności zapewniając konieczne składniki nieobjęte Transakcją takie jak np. konieczna przestrzeń na magazynowanie towarów, system obsługi klienta czy obsługi administracyjno-finansowej przedsiębiorstwa.

Podsumowanie

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, w tym w szczególności fakt, że:

  • W ramach Transakcji dojdzie do przeniesienia wyłącznie wybranych aktywów służących dotychczasowej działalności Sprzedającego,
  • Przedmiot Transakcji nie spełnia kryterium wyodrębnienia organizacyjnego niezbędnego dla celów zakwalifikowania go jako ZCP, w świetle obowiązujących przepisów, a także stanowisk prezentowanych przez organy podatkowe,
  • W odniesieniu do Przedmiotu Transakcji nie jest spełnione kryterium funkcjonalne, niezbędne dla celów zakwalifikowania go jako ZCP, w świetle obowiązujących przepisów, a także stanowisk prezentowanych przez organy podatkowe.

Zainteresowani wskazują, że Przedmiot Transakcji nie spełnia warunków do uznania ich za ZCP na gruncie art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanych w zakresie pytania nr 2

Biorąc pod uwagę uzasadniony przez Zainteresowanych powyżej brak możliwości uznania nabywanych przez Kupującego składników majątkowych za ZCP, dostawa poszczególnych   z nich podlega opodatkowaniu według zasad charakterystycznych dla poszczególnych składników (jako dostawa towarów lub świadczenie usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Zainteresowanych wynagrodzenie płacone za przeniesienie władztwa nad:

1)kompresorami, komponentami kompresorów, wentylatorami, silnikami, regulatorami, przemiennikami oraz innymi komponentami z dziedziny (...), które nie wchodzą w zakres podstawowej działalności B. związanej w szczególności z urządzeniami klimatyzacyjnymi, w tym agregatami skraplającymi, systemami sprężarek oraz ich podzespołami,

2)instrukcjami technicznymi i materiałami dotyczącymi użytkowania aktywów, o których mowa w pkt 1,

- należy kwalifikować jako wynagrodzenie za dostawę towarów.

Stosownie bowiem do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT należy przyjąć, że zbycie wskazanych powyżej przedmiotów materialnych, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Bezspornie zatem stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

Odnosząc się z kolei do wynagrodzenia za przeniesienie bazy danych klientów B., to powinno być ono kwalifikowane jako wynagrodzenie z tytułu usługi świadczonej przez Sprzedającego.

Definicja świadczenia usług zawarta została w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, w myśl którego pod tym pojęciem rozumieć należy każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Usługą, zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, jest w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, z czym mamy do czynienia w niniejszym stanie faktycznym w odniesieniu do bazy danych klientów.

Przy czym niezbędnym elementem do uznania świadczenia usług za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności (wynagrodzenie za usługę), wynikającej z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Określone świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu VAT jako usługa wówczas, gdy istnieje związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią wynagrodzenie za wykonaną usługę świadczoną w ramach danego stosunku prawnego. W niniejszej sprawie za transfer bazy klientów Sprzedający otrzyma od Kupującego wynagrodzenie, a tym samym spełniony zostanie warunek odpłatności usługi.

Warto zaznaczyć jeszcze, że warunkiem, aby dane świadczenie zostało uznane za opodatkowane VAT jest, aby dokonujący tego świadczenia działał w charakterze podatnika VAT, zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

Na gruncie niniejszego zdarzenia przyszłego Sprzedający jest podmiotem prowadzącym profesjonalną działalność gospodarczą, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny   i transferującym aktywa związane z działalnością gospodarczą, a zatem bezspornie będzie on działał w charakterze podatnika VAT.

Opodatkowaniu podatkiem VAT nie podlega, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, Transakcja będąca zbyciem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Na kanwie niniejszej Transakcji nie mamy jednak do czynienia z przeniesieniem ani przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części, co Zainteresowani szerzej objaśnili przedstawiając swoje stanowisko w zakresie pierwszego pytania.

Podsumowując, zdaniem Zainteresowanych przeprowadzona Transakcja stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, nie wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanych w zakresie pytania nr 3

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  • nabycia towarów i usług,
  • dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione następujące warunki:

-odliczenia tego dokonuje podatnik podatku VAT,

-towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponad to ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy Transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Okoliczności opisu przyszłej Transakcji wskazują, że Kupujący nabył szereg składników majątku, które wykorzystywane będą do prowadzenia przez niego działalności gospodarczej, tj. czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wobec powyższego, w sytuacji, gdy transferowane aktywa nie mogą być uznane za ZCP i ich transfer podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (co zostało na gruncie niniejszego wniosku wykazane w uzasadnieniu stanowiska Zainteresowanych do pytań nr 1 i 2), Kupujący jest uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur wystawionych przez Sprzedającego, dokumentujących wynagrodzenie z tytułu przeniesienia składników wchodzących w skład Przedmiotu Transakcji.

W związku z powyższym Kupujący jest na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wynagrodzenie z tytułu przedmiotowej Transakcji w zakresie, w jakim składniki te nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania oraz są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług   (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do powołanych powyżej przepisów budynki/budowle oraz grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie przepis art. 6 ustawy o VAT wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cyt. przepisie sformułowanie „transakcje zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia   (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

W świetle art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach, gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej „Kodeksem cywilnym”.

Zgodnie z art. 551 Kodeksu cywilnego:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Natomiast przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa – rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych   i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu   w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp.   Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1)istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2)zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3)składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4)zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie przedsiębiorstwa oraz składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Ponadto, przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy lub przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, uwzględnić należy następujące okoliczności:

  • zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
  • faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że:

„(…) celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą   w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego”.

Natomiast w wyroku C-444/10 z 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

W kontekście uregulowań wspólnotowych oraz orzecznictwa TSUE należy wskazać, że nie ma podstaw do przyjęcia, że tylko przeniesienie wszystkich składników materialnych i niematerialnych jest okolicznością decydującą o uznaniu danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ jeśli dany zespół składników będzie zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, to spełnione zostaną przesłanki pozwalające uznać, z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności, że doszło do wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze powyższe orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych.

Ponadto, w wyroku z 21 czerwca 2012 r., sygn. akt I FSK 1586/11 NSA zauważył, że:

„Sam tylko fakt wyłączenia jakiegokolwiek składnika majątku nie pozwala na stwierdzenie, że już z tego powodu przedmiotem zbycia nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, bowiem decydującą jest okoliczność, czy przy użyciu tej części można samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. (…) Jeśli wyłączenie określonego składnika nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części, to zbycie w takiej postaci nie podlega podatkowi od towarów i usług”.

Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już   u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z opisu sprawy wynika, że A. sp. z o.o. jako A. – Kupujący - jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Podstawowy przedmiotem działalności A. obejmuje doradztwo, dystrybucję (sprzedaż) kompresorów, komponentów kompresorów, wentylatorów, silników, regulatorów, przetworników oraz innych komponentów (...).

Sprzedający – B. – B. sp. z o.o. – jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, którego podstawowym przedmiotem działalności jest produkcja przemysłowych urządzeń chłodniczych i wentylacyjnych.

Sprzedający oraz Kupujący planują przeprowadzić transakcję, w wyniku której Kupujący nabędzie do Sprzedającego aktywa wykorzystywane do prowadzonej przez niego działalności dystrybucyjnej.

W skład aktywów, które nabędzie Kupujący wejdą:

1)kompresory, komponenty kompresorów, wentylatory, silniki, regulatory, przetworniki oraz inne komponenty (...), które nie mieszczą się w zakresie podstawowej działalności B., związanej w szczególności z urządzeniami klimatyzacyjnymi, w tym agregatami skraplającymi, systemami kompresorowymi i ich komponentami - posiadane przez B.,

2)instrukcje techniczne i materiały dotyczące użytkowania aktywów, o których mowa w pkt 1,

3)baza danych klientów B. dotycząca wyłącznie aktywów, o których mowa w pkt 1,

Jednocześnie nabyciu przez Kupującego nie będą podlegać jakiekolwiek inne aktywa niż   ww. wskazane. W szczególności Transakcja nie obejmie:

  • własności nieruchomości oraz innych praw rzeczowych do nieruchomości Sprzedającego,
  • praw wynikających z umów najmu i dzierżawy nieruchomości zawartych przez Sprzedającego oraz praw do korzystania z nieruchomości wynikających z innych stosunków prawnych Sprzedającego,
  • zobowiązań w zakresie Przedmiotu Transakcji, wynikających z dotychczas zawartych przez Sprzedającego umów. Rozważane jest jednak dokonanie cesji leasingu jednego samochodu osobowego przez B. na rzecz A., na podstawie odrębnej umowy zawartej przez Zainteresowanych,
  • praw z papierów wartościowych, środków pieniężnych i rachunków bankowych Sprzedającego,
  • koncesji, licencji i zezwoleń Sprzedającego,
  • patentów i innych praw własności przemysłowej Sprzedającego,
  • majątkowych praw autorskich i majątkowych praw pokrewnych Sprzedającego,
  • tajemnicy przedsiębiorstwa Sprzedającego, z wyjątkiem tej dotyczącej w ograniczonym zakresie aktywów stanowiących Przedmiot Transakcji,
  • ksiąg i dokumentów związanych prowadzeniem działalności gospodarczej przez Sprzedającego, z wyjątkiem tych dotyczących w ograniczonym zakresie aktywów stanowiących Przedmiot Transakcji.

Tym samym Przedmiot Transakcji nie będzie obejmował wielu kluczowych składników przedsiębiorstwa wymienionych w art. 55¹ Kodeks cywilny.

Dodatkowo, we wniosku wskazaliście Państwo, że:

  • Sprzedający nie podjął formalnej uchwały ani innego formalnego aktu korporacyjnego dla Przedmiotu Transakcji oraz Sprzedający nie sporządzał i nie posiada procedur wewnętrznych regulujących sposób funkcjonowania Przedmiotu Transakcji (regulaminu organizacyjnego), ani także w strukturze Sprzedającego nie istnieje żaden oddzielny dział prowadzący działalność w zakresie Przedmiotu Transakcji,
  • Sprzedający nie posiada dedykowanych ram organizacyjnych, nie dysponuje wyodrębnionymi strukturami organizacyjnymi, które przypisałaby konkretne zasoby jego przedsiębiorstwa do Przedmiotu Transakcji, co pozwoliłoby Kupującemu na prowadzenie działalności wyłącznie lub głównie z wykorzystaniem Przedmiotu Transakcji,
  • do prowadzenia działalności z wykorzystaniem Przedmiotu Transakcji niezbędna jest eksploatacja pozostałych aktywów przedsiębiorstwa Sprzedającego innych niż związanych z Przedmiotem Transakcji, w tym pracowników oraz magazynu,
  • prowadzona przez Sprzedającego ewidencja księgowa oraz rachunki bankowe nie zakładają przypisania przychodów i kosztów do Przedmiotu Transakcji, tj. Sprzedający nie prowadzi wyodrębnionych ksiąg rachunkowych dla Przedmiotu Transakcji (nie sporządza sprawozdania finansowego, bilansu, zysków i strat, rachunku przepływów pieniężnych),
  • w ramach planowanej Transakcji na Kupującego nie przejdą żadne zobowiązania, lecz jedynie należności z tytułu niewykonanych zamówień,
  • w toku Transakcji nie dojdzie do przeniesienia pracowników w trybie przejęcia zakładu pracy lub jego części oraz nie nastąpi także przeniesienie na Kupującego osób odpowiedzialnych za podejmowanie kluczowych decyzji,
  • w wyniku Transakcji Kupujący nabędzie od Sprzedającego aktywa, które będą służyły rozwojowi jego działalności dystrybucyjnej,
  • Przedmiot Transakcji nie będzie stanowił kompletnego zestawu aktywów oraz zasobów ludzkich, który pozwoli na prowadzenie działalności – konieczne bowiem będzie podjęcie przez Kupującego dodatkowych działań (tj. zatrudnienie nowych pracowników, czy też zawarcie umów o świadczenie usług przejściowych),
  • możliwe jest dokonanie cesji leasingu jednego samochodu osobowego przez Sprzedającego na rzecz Kupującego na podstawie odrębnej umowy,
  • Sprzedający będzie kontynuował działalność w zakresie nieobjętym Przedmiotem Transakcji.

Państwa wątpliwości sformułowane w pytaniu nr 1 dotyczą ustalenia czy zespół składników w skład których wchodzą aktywa (Przedmiot Transakcji) zawarty pomiędzy Sprzedającym  (tu: B.) oraz Kupującym (tu: A.), nie będzie stanowił zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Odnosząc się do tych wątpliwości należy zauważyć, że - jak sami Państwo wskazali – zakres Transakcji ograniczy się wyłącznie do nabycia określonych aktywów związanych z działalnością dystrybucyjną.

Przedmiot Transakcji nie będzie spełniał kryterium wyodrębnienia organizacyjnego ani finansowego niezbędnego dla celów zakwalifikowania tej transakcji jako ZCP. Jak bowiem wynika wprost z przedstawionego opisu sprawy, Sprzedający w szczególności, nie podjął formalnej uchwały ani innego formalnego aktu korporacyjnego o wyodrębnieniu działalności w zakresie Przedmiotu Transakcji z całokształtu działalności Sprzedającego. Do prowadzenia działalności z wykorzystaniem Przedmiotu Transakcji niezbędna jest eksploatacja pozostałych aktywów przedsiębiorstwa Sprzedającego innych niż związanych z Przedmiotem Transakcji. Sprzedający nie posiada dedykowanych ram organizacyjnych i nie dysponuje strukturami organizacyjnymi ani w jego strukturze nie istnieje żaden oddzielny dział prowadzący działalność w zakresie Przedmiotu Transakcji.

Z okoliczności wynika, że prowadzona przez Sprzedającego ewidencja księgowa oraz rachunki bankowe nie zakładają przypisania do Przedmiotu Transakcji przychodów i kosztów. Sprzedający nie prowadzi wyodrębnionych ksiąg rachunkowych dla Przedmiotu Transakcji.

W odniesieniu do Przedmiotu Transakcji nie zostanie również spełnione kryterium funkcjonalne – Przedmiot Transakcji nie będzie zdolny do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwa. Przedmiot Transakcji nie stanowi kompletnego zestawu aktywów oraz zasobów ludzkich, który umożliwiłby prowadzenie przez Kupującego działalności dystrybucyjnej. Kupujący w celu rozpoczęcia działalności będzie bowiem zobowiązany do podjęcia dodatkowych działań (takich jak: zatrudnienie nowych pracowników, czy też zawarcie umów o świadczenie usług przejściowych).

Mając na uwadze powyższe, z opisu sprawy nie wynika, że aktywa będące Przedmiotem Transakcji będą posiadały zdolność do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo zdolne do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych. Jako kryterium zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo w praktyce wskazuje się bowiem możliwość samodzielnego działania na rynku jako odrębny podmiot prowadzący zadania gospodarcze realizowane w obecnym przedsiębiorstwie. Niewątpliwie Przedmiot Transakcji sprzedaży nie będzie umożliwiał kontynuacji działalności Sprzedającego bez konieczności podejmowania dodatkowych działań i angażowania dodatkowych składników.

Powyższe potwierdza zatem jednoznacznie, że aktywa wykorzystywane przez Sprzedającego w działalności dystrybucyjnej, które będą Przedmiotem planowanej Transakcji sprzedaży na rzecz Kupującego – A., nie mogą zostać uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Zatem do transakcji tej (sprzedaży wybranych aktywów wykorzystywanych do prowadzenia działalności dystrybucyjnej) nie będzie miało zastosowanie wyłączenie z art. 6 pkt 1 ustawy.

Tak więc, sprzedaż wybranych aktywów wykorzystywanych przez Sprzedającego   w działalności dystrybucyjnej, w skład których wchodzą: kompresory, komponenty kompresorów, wentylatory, silniki, regulatory, przetworniki oraz inne komponenty (...), które nie mieszczą się w zakresie podstawowej działalności Sprzedającego, związanej   w szczególności z urządzeniami klimatyzacyjnymi, w tym agregatami skraplającymi, systemami kompresorowymi i ich komponentami, instrukcje techniczne i materiały dotyczące użytkowania aktywów oraz baza danych klientów Sprzedającego, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W sytuacji, gdy przedmiotem sprzedaży są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego sprzedaż wybranych aktywów wykorzystywanych przez Sprzedającego do prowadzenia działalności dystrybucyjnej (kompresorów, komponentów kompresorów, wentylatorów, silników, regulatorów, przetworników oraz innych komponentów (...), które nie mieszczą się w zakresie podstawowej działalności B. – Sprzedającego związanej w szczególności z urządzeniami klimatyzacyjnymi, w tym agregatami skraplającymi, systemami kompresorowymi i ich komponentami, instrukcje techniczne i materiały dotyczące użytkowania aktywów) spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy. Zatem, sprzedaż przez Sprzedającego ww. aktywów wykorzystywanych do prowadzenia działalności dystrybucyjnej będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu jako odpłatna dostawa towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się z kolei do sprzedaży przez Sprzedającego aktywów – w postaci bazy danych klientów Sprzedającego, związanej wyłącznie z ww. aktywami, w pierwszej kolejności niezbędne jest określenie z jaką czynnością – na gruncie przepisów ustawy o VAT – jest związane wynagrodzenie za bazę danych klientów dotyczącą tych aktywów.

Nie będzie to z pewnością dostawa towarów zdefiniowana w art. 7 ustawy. Natomiast jak wynika z regulacji zawartej w art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług należy rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu, w tym m.in. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że w ramach planowanej Transakcji zbycia aktywów Kupujący nabędzie m.in. bazę danych klientów związaną z ww. aktywami. Ponadto, z wniosku wynika, że za transfer bazy klientów Sprzedający - otrzyma od Kupującego wynagrodzenie. Tym samym w przedmiotowej sprawie spełnione będą wszystkie warunki do uznania zbycia bazy danych klientów za świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze wskazane okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy, należy stwierdzić, że zbycie aktywów, które składają się na Przedmiot Transakcji na rzecz Kupującego – stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatne zbycia towarów oraz odpłatne świadczenie usług.

W konsekwencji w analizowanej sprawie nie dojdzie do zastosowania wyłączenia spod zakresu opodatkowania podatkiem VAT przewidzianego w art. 6 pkt 1 ustawy, w związku z czym planowana Transakcja sprzedaży opisanych aktywów składających się na Przedmiot Transakcji będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 1 i 2 uznaję za prawidłowe.

Przechodząc z kolei do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wynagrodzenie z tytułu transferu składników majątkowych będących Przedmiotem Transakcji należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zauważyć należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że   z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są   w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Podkreślić również należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy: transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze   w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zatem, aby Kupującemu – A. przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu otrzymanych faktur, faktury takie musiałyby dokumentować czynności opodatkowane podatkiem VAT.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Sprzedający i Kupujący są zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku VAT, a sama Transakcja jak wskazałem powyżej nie będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy. Zatem, w sytuacji, gdy sprzedaż aktywów nie będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT, a Kupujący nabywane aktywa będzie wykorzystywał do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to Kupujący będzie uprawiony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wynagrodzenie z tytułu transferu tych składników.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).