Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku zastosowania mechanizmu podzielonej płatności na rzecz usługodawców likwidujących szkody w ramach ubezpieczenia assistance.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A S.A. (dalej: „A” lub „Wnioskodawca”) jest (…). A jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Działalność A podlega regulacjom ustawy (...), dalej: „ustawa (...)”.

W związku z wejściem w życie od dnia 1 stycznia 2023 r. nowelizacji przepisów ustawy o VAT w zakresie Grupy VAT, rozumianej w myśl art. 2 pkt 47 ustawy o VAT jako grupa podmiotów powiązanych finansowo, ekonomicznie i organizacyjnie, zarejestrowana jako podatnik podatku, Wnioskodawca rozważa utworzenie takiej Grupy, w skład której miałoby wejść część spółek należących do Grupy Kapitałowej A.

Na wstępie A informuje, że w przeszłości A, będąca przyszłym członkiem Grupy, wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w analogicznym zakresie co przedmiot niniejszego wniosku, a organ podatkowy uznał stanowisko A za prawidłowe (...).

Jednakże, mając na uwadze, że przepisy zakładające moc ochronną wynikającą z interpretacji indywidualnej uzyskanej przez uczestnika grupy VAT przed utworzeniem grupy VAT, nie będą miały zastosowania do grupy jako do odrębnego podatnika, co potwierdza dotychczasowa praktyka orzecznicza (m.in. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 27 października 2023 r., sygn. III SA/Wa 1406/23), Wnioskodawca jako przedstawiciel przyszłej Grupy VAT występuje z odrębnym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w celu potwierdzenia, że Grupa będzie w odniesieniu do tego zagadnienia korzystała z mocy ochronnej interpretacji na zasadach analogicznych jak A na gruncie uzyskanej wcześniej interpretacji indywidualnej.

Jednym z rodzajów oferowanych przez Grupę usług będzie ubezpieczenie assistance. Ubezpieczenie assistance jest to dobrowolne ubezpieczenie mające na celu zapewnienie ubezpieczającemu określonej pomocy polegającej w szczególności na (i) likwidacji szkody, lub (ii) zapewnieniu innych świadczeń ubezpieczonemu.

Omawiane ubezpieczenie assistance (po ziszczeniu się niezbędnych przesłanek) realizowane będzie w taki sposób, że po zgłoszeniu szkody przez ubezpieczonego, usługodawca na podstawie umowy zawartej z A zrealizuje konkretne świadczenie na rzecz ubezpieczonego (np. elektryk usuwa awarię sieci elektrycznej). Usługodawcy będą podatnikami VAT. Następnie usługodawca wystawi zbiorczą fakturę, za wszystkie wykonane usługi w danym okresie rozliczeniowym w ramach zawartej umowy, na podstawie której Grupa będzie dokonywała płatności na rzecz usługodawcy.

Niektóre ze świadczeń nabywanych przez Wnioskodawcę od usługodawców w celu realizacji ubezpieczenia assistance mogą mieścić się w ramach usług określonych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT.

Przykładem takich usług bądź towarów objętych ubezpieczeniem assistance nabywanych przez Grupę mogą być:

a.interwencja w domu - usługi naprawcze (przykładowo naprawa instalacji elektrycznej w gospodarstwie domowym);

b.naprawa/usprawnienie auta;

c.dostarczanie części i akcesoriów samochodowych w ramach likwidacji szkody.

Faktury wystawione przez usługodawcę na rzecz Grupy będą mogły dokumentować wykonanie świadczeń, których wartość będzie równa bądź wyższa niż kwota (dalej: „Próg kwotowy”), o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 236).

Pytanie

Czy Grupa VAT będzie obowiązana stosować mechanizm podzielonej płatności (dalej: „MPP”) do płatności na rzecz usługodawców likwidujących szkody w ramach ubezpieczenia assistance, w przypadku gdy dotyczą one usług bądź towarów wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT, a wykazana na fakturze kwota należności ogółem będzie równa lub większa od Progu kwotowego?

Państwa stanowisko w sprawie

Grupa VAT nie będzie obowiązana stosować MPP na rzecz usługodawców likwidujących szkody w ramach ubezpieczenia assistance, w przypadku gdy dotyczą one usług bądź towarów wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT, a wykazana na fakturze kwota należności ogółem będzie równa lub większa od Progu kwotowego.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie ze znowelizowanymi przepisami ustawy o VAT (art. 108a ust. 1a), tj. w brzmieniu obowiązującym od 1 listopada 2019 r., przy dokonywaniu płatności na rzecz podatnika za nabyte usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy o VAT, której transakcja została udokumentowana fakturą oraz kwota należności ogółem jest równa lub większa od Progu kwotowego, podatnicy są obowiązani zastosować MPP.

W przypadku płatności, które będą dokonywane przez Grupę na podstawie faktur wystawionych przez usługodawców, w związku z realizacją ubezpieczenia assistance, potencjalnie mogą być one równe lub większe niż Próg kwotowy oraz mogą dotyczyć towarów lub usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy wypłaty takie nie będą jednak podlegały MPP, ze względu na szczególny charakter realizowanego w ten sposób świadczenia.

Należy bowiem wskazać, iż ubezpieczenia typu assistance stanowią szczególny rodzaj ubezpieczenia wymieniony w ustawie (...), na podstawie której ubezpieczenie to zostało zaklasyfikowane jako „Pozostałe ubezpieczenie osobowe oraz ubezpieczenie majątkowe” ((...) załącznika do ustawy (...)).

Ubezpieczony, który nabędzie od zakładu ubezpieczeń ubezpieczenie assistance, po zgłoszeniu zakładowi ubezpieczeń zdarzenia szkodowego na warunkach określonych w umowie ubezpieczenia, uprawniony będzie do uzyskania od zakładu ubezpieczeń realizacji konkretnego świadczenia, które stanowi likwidację szkody powstałej u osoby ubezpieczonej.

Likwidacją szkody zajmuje się usługodawca, który podpisał z ubezpieczycielem umowę na realizację świadczeń w ramach ubezpieczenia assistance.

W związku z likwidacją szkody powstałej po stronie ubezpieczonego, w ramach stosunku ubezpieczeniowego łączącego A oraz ubezpieczonego, Grupa będzie mogła zostać zobowiązana do płatności na rzecz podmiotu trzeciego likwidującego powstałą szkodę. Obowiązek zapłaty kontrahentowi za nabyte usługi będzie zatem następstwem realizacji umowy ubezpieczenia assistance, która została zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a ubezpieczonym.

W konsekwencji należy stwierdzić, iż w opisywanym przypadku, Grupa nie nabędzie usługi bądź towaru na własną rzecz oraz nie będzie beneficjentem wykonanej usługi. Płatność na rzecz podmiotu likwidującego szkodę nie będzie zatem uregulowaniem faktury dokumentującej transakcję pomiędzy kontrahentami dobrowolnie działającymi na rynku, lecz będzie konsekwencją likwidacji szkody związanej z umową ubezpieczenia assistance zawartą przez członka Grupy z osobą ubezpieczoną. Omawiane płatności będą stanowić zatem realizację umów ubezpieczenia na rzecz osób ubezpieczonych, nie będą natomiast elementem typowych stosunków gospodarczych, w ramach których nabywana usługa czy towar ma służyć realizacji potrzeb ich nabywcy.

Należy zatem wnioskować, iż płatność, która zostanie dokonana przez Grupę na rzecz usługodawcy, będzie miała charakter odszkodowawczy, bowiem celem realizacji świadczenia przez usługodawcę będzie likwidacja powstałej szkody w ramach posiadanego przez osobę ubezpieczoną ubezpieczenia assistance.

Płatność na rzecz usługodawcy, realizującego świadczenia w ramach ubezpieczenia assistance, należy zatem traktować jako wynikającą z realizacji umowy ubezpieczenia, z wszystkimi tego konsekwencjami. Będzie się ona bowiem wiązać z likwidacją szkody i powinna być klasyfikowana na równi z wypłatą odszkodowania. Zarówno bowiem wykonanie świadczeń w ramach usługi assistance, jak i wypłata odszkodowania, prowadzi bowiem do likwidacji szkody po stronie osoby ubezpieczonej.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, Grupa nie będzie zobowiązana do realizacji płatności na rzecz usługodawców w ramach MPP, bowiem MPP nie powinien być stosowany przy wypłacie odszkodowań, które stanowią czynności pozostające poza zakresem opodatkowania VAT.

Należy w tym miejscu, wskazać, iż do tożsamych wniosków doszedł Minister Finansów (dalej: „MF”) w objaśnieniach podatkowych wydanych 23 grudnia 2019 r. (dalej: „Objaśnienia”).

W Objaśnieniach wskazano, iż płatność na rzecz podmiotu likwidującego szkodę w ramach umowy ubezpieczenia nie będzie objęta obowiązkiem rozliczenia przy zastosowaniu MPP, bowiem zgodnie ze stanowiskiem MF jest to szczególny typ płatności niepodlegający rozliczeniu w tym mechanizmie, mimo że transakcja może dotyczyć usług wymienionych w załączniku nr 15 oraz mimo iż płatność w danym przypadku zostałaby ustalona na poziomie Progu kwotowego i wyższym.

Według MF, jednym ze szczególnych typów płatności niepodlegających obowiązkowemu MPP jest realizacja płatności przez ubezpieczycieli na rzecz podmiotów trzecich likwidujących szkody, która de facto stanowi realizację odpowiedzialności odszkodowawczej wobec ubezpieczonych/uposażonych. Ten szczególny charakter relacji prawnej łączącej ubezpieczyciela oraz podmiot trzeci zajmujący się likwidacją szkody, zdaniem MF, przesądza o braku obowiązku stosowania MPP.

MF jednoznacznie wskazał w Objaśnieniach, iż: „Ubezpieczyciel dokonuje wówczas zapłaty zgodnie z treścią faktury dokumentującej naprawienie szkody, która może obejmować pozycje zawarte w załączniku nr 15, jednakże jego płatność do podmiotu likwidującego szkody to wypłata odszkodowania. Ubezpieczyciel nie będzie więc stosować mechanizmu podzielonej płatności w tego rodzaju sytuacjach, MPP nie jest bowiem stosowany przy zapłacie odszkodowania”.

MF nie sprecyzował przy tym jakiego rodzaju ubezpieczeń miałoby dotyczyć rozliczenie z pominięciem MPP, co nakazuje przyjąć, iż rozliczenie z podmiotami likwidujący szkody z pominięciem MPP należy stosować do wszystkich rodzajów umów ubezpieczeń, także do ubezpieczeń typu assistance.

Jako przykład rozliczenia zakładu ubezpieczeniowego z podmiotem likwidującym szkodę, MF wskazał przypadek likwidacji szkody przez warsztat samochodowy, który po dokonaniu naprawy samochodu, który uległ wypadkowi uznanemu za spełniające warunki zdarzenia szkodowego, wystawia fakturę za wykonane usługi, dokumentującą naprawienie szkody, która może obejmować pozycje zawarte w załączniku nr 15.

Należy w tym miejscu wskazać, iż rozliczenie przez Grupę VAT nabycia świadczenia od podmiotu likwidującego szkodę w ramach ubezpieczenia assistance, będzie przebiegać w sposób adekwatny do zasad obowiązujących w przypadku przykładowej likwidacji szkody wskazanej przez MF w Objaśnieniach.

Przykładem likwidacji szkody w ramach ubezpieczenia assistance, które będzie świadczyć Wnioskodawca, jest świadczenie w zakresie napraw instalacji elektrycznej w gospodarstwie domowym (interwencja w domu - usługi naprawcze). W ramach tego typu ubezpieczenia osoba ubezpieczona może zgłosić szkodę polegającą na awarii instalacji elektrycznej w mieszkaniu. Świadczenie zrealizuje usługodawca (elektryk) na podstawie umowy z członkiem Grupy, doprowadzając do likwidacji szkody u ubezpieczonego.

Analogicznie w przypadku uszkodzonego pojazdu objętego np. ubezpieczeniem auto-casco, szkoda jest likwidowana przez podmiot trzeci, tj. warsztat samochodowy. W pierwszym przypadku Grupa dokona płatności na rzecz usługodawcy na podstawie wystawionej przez niego faktury, co ma miejsce również analogicznie w sytuacji płatności na rzecz warsztatu samochodowego likwidującego szkody w ramach ubezpieczenia auto-casco. Ponadto, tak jak w przypadku pojazdu, gdzie wypłata odszkodowania przybiera formę odbioru naprawionego pojazdu, tak w przypadku świadczenia w ramach assistance, odszkodowaniem będzie naprawa instalacji elektrycznej. W przypadku ubezpieczenia assistance faktura zostanie wystawiona co prawda na Grupę, nie zmienia to jednak faktu, iż beneficjentem świadczenia każdorazowo będzie ubezpieczony.

Podsumowując płatność, która będzie dokonywana przez Grupę na rzecz podmiotu trzeciego (usługodawcy) w ramach realizacji ubezpieczenia assistance, nie będzie podlegała obowiązkowi rozliczenia z zastosowaniem MPP nawet w przypadku, gdy będzie dotyczyła usług bądź towarów wymienionych w zał. nr 15 do ustawy o VAT, których wartość przekroczy Próg kwotowy bądź będzie jemu równa. Wynika to ze szczególnego charakteru relacji prawnej, jakim jest płatność na rzecz usługodawcy w ramach realizacji umowy ubezpieczenia, która jako tożsama z wypłatą odszkodowania, nie podlega MPP.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, Grupa VAT nie będzie obowiązana stosować MPP do płatności na rzecz usługodawców likwidujących szkody w ramach ubezpieczenia assistance, w przypadku gdy będą dotyczyć one usług bądź towarów wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT, a wykazana na fakturze kwota należności ogółem będzie równa lub większa od Progu kwotowego.

W tym zakresie, Wnioskodawca podkreśla, że stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) oraz okoliczności rozważanej sprawy są zasadniczo analogiczne, jak w przypadku wymienionej wyżej interpretacji wydanej na rzecz A, a co za tym idzie - nie ulega wątpliwości, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w niniejszym wniosku powinno zostać uznane za prawidłowe - zgodnie z powołaną wyżej interpretacją.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 108a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

Podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

W myśl art. 108a ust. 1a ustawy w brzmieniu obowiązującym do 1 listopada 2019 r. do 30 grudnia 2020 r.:

Przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Na podstawie art. 108a ust. 1a ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r.:

Przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności. Do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania.

Na mocy art. 108a ust. 1b ustawy:

Podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

W myśl art. 108a ust. 2 ustawy:

Zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

1)zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;

2)zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.

Zgodnie z art. 108a ust. 7 ustawy:

W przypadku stwierdzenia, że podatnik dokonał płatności z naruszeniem ust. 1a, naczelnik urzędu skarbowego lub naczelnik urzędu celno-skarbowego ustala dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30% kwoty podatku przypadającej na nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, wykazane na fakturze, której dotyczy płatność. W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się.

Stosownie do art. 108a ust. 8 ustawy:

Przepisu ust. 7 nie stosuje się, jeżeli dostawca lub usługodawca rozliczył całą kwotę podatku wynikającą z faktury, która została zapłacona z naruszeniem ust. 1a.

Jak stanowi art. 106b ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2)wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3)wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4)otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b)czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy:

Faktura powinna zawierać w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem przekracza kwotę 15.000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy, wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”, przy czym do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania.

W myśl art. 105a ust. 1 ustawy o VAT:

Podatnik, o którym mowa w art. 15, na rzecz którego dokonano dostawy towarów, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy, odpowiada solidarnie wraz z podmiotem dokonującym tej dostawy za jego zaległości podatkowe, w części podatku proporcjonalnie przypadającej na dostawę dokonaną na jego rzecz, jeżeli w momencie dokonania tej dostawy podatnik wiedział lub miał uzasadnione podstawy do tego, aby przypuszczać, że cała kwota podatku przypadająca na dokonaną na jego rzecz dostawę lub jej część nie zostanie wpłacona na rachunek urzędu skarbowego.

Na podstawie art. 105a ust. 3 pkt 6 ustawy:

Przepisu ust. 1 nie stosuje się do nabycia towarów, za które podatnik dokonał zapłaty z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

Załącznik nr 15 do ustawy – stanowiący „Wykaz towarów i usług, o których mowa w art. 105a ust. 1, art. 106e ust. 1 pkt 18a, art. 108a ust. 1a oraz art. 108e ustawy” – zawiera zamkniętą listę towarów i usług, w przypadku których faktura dokumentująca ich dostawę lub świadczenie musi zawierać adnotację „mechanizm podzielonej płatności”.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązek wystawiania faktur z adnotacją „mechanizm podzielonej płatności” będzie istnieć, jeżeli łącznie spełnione będą trzy warunki, tj. faktura:

  • będzie wystawiana na kwotę należności ogółem (kwotę brutto) przekraczającą 15.000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej;
  • będzie dokumentować dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy;
  • czynności będą dokonywane na rzecz podatnika.

Pamiętać jednak trzeba, że to nabywca musi weryfikować przedmiot i wartość transakcji, bowiem to on inicjuje płatność i odpowiada za wybór formy płatności.

Ww. przepisy wprowadzają obligatoryjny mechanizm podzielonej płatności w odniesieniu do zapłaty za nabywane towary z określonej listy (załącznik nr 15), udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy.

Od 1 stycznia 2023 r. wprowadzono w ustawie przepisy dotyczące m.in. możliwości utworzenia przez kilka podmiotów tzw. grupy VAT.

Art. 2 pkt 47 i 48 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa:

47) o grupie VAT – rozumie się przez to grupę podmiotów powiązanych finansowo, ekonomicznie i organizacyjnie, zarejestrowaną jako podatnik podatku.

48) przedstawicielu grupy VAT – rozumie się przez to podmiot reprezentujący grupę VAT w zakresie obowiązków tej grupy.

Art. 8c ust. 1 i 2 ustawy:

1)Dostawa towarów i świadczenie usług dokonane przez członka grupy VAT na rzecz innego członka tej samej grupy VAT nie podlegają opodatkowaniu.

2)Dostawę towarów i świadczenie usług dokonane przez członka grupy VAT na rzecz podmiotu spoza tej grupy VAT uważa się za dokonane przez tę grupę VAT.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy:

Podatnikiem, o którym mowa w art. 15, może być również grupa podmiotów powiązanych finansowo, ekonomicznie i organizacyjnie, które zawrą umowę o utworzeniu grupy VAT.

Stosownie do art. 15a ust. 2 ustawy:

Grupę VAT mogą utworzyć podatnicy:

1) posiadający siedzibę na terytorium kraju lub

2) nieposiadający siedziby na terytorium kraju, w zakresie, w jakim prowadzą działalność gospodarczą na terytorium kraju za pośrednictwem oddziału położonego na terytorium kraju.

Grupę VAT można opisać jako prawną formę współdziałania do celów VAT. Jako szczególny rodzaj podatnika istnieje ona tylko do celów VAT. Choć każdy członek grupy zachowuje swoją odrębność i formę prawną to utworzeniu grupy VAT nadaje się nadrzędne znaczenie – na gruncie ustawy o VAT – w stosunku do form prawnych przewidzianych np. w prawie cywilnym lub w prawie spółek. Możliwość uzyskania statusu szczególnego podatnika podatku VAT, jakim jest grupa VAT, jest przewidziana dla grupy podatników powiązanych finansowo, ekonomicznie i organizacyjnie, którzy zawrą umowę o utworzeniu grupy VAT. Zasadniczym założeniem grup VAT jest neutralność podatkowa wewnątrz grupy VAT, gdyż dostawy towarów i świadczenie usług przez podmioty należące do grupy nie stanowią czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Natomiast w transakcjach z podmiotami spoza grupy VAT, grupa VAT jest uznawana za jednego podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że:

  • (…)
  • A jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny;
  • A rozważa utworzenie Grupy VAT, w skład której miałoby wejść część spółek należących do Grupy Kapitałowej A;
  • jednym z rodzajów oferowanych przez Grupę usług będzie ubezpieczenie assistance (ubezpieczenie assistance jest to dobrowolne ubezpieczenie mające na celu zapewnienie ubezpieczającemu określonej pomocy polegającej w szczególności na (i) likwidacji szkody, lub (ii) zapewnieniu innych świadczeń ubezpieczonemu);
  • ubezpieczenie assistance (po ziszczeniu się niezbędnych przesłanek) realizowane będzie w taki sposób, że po zgłoszeniu szkody przez ubezpieczonego, usługodawca na podstawie umowy zawartej z A zrealizuje konkretne świadczenie na rzecz ubezpieczonego (np. elektryk usuwa awarię sieci elektrycznej);
  • usługodawcy będą podatnikami VAT;
  • usługodawca wystawi zbiorczą fakturę, za wszystkie wykonane usługi w danym okresie rozliczeniowym w ramach zawartej umowy, na podstawie której Grupa będzie dokonywała płatności na rzecz usługodawcy;
  • niektóre ze świadczeń nabywanych od usługodawców w celu realizacji ubezpieczenia assistance mogą mieścić się w ramach usług określonych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT. Przykładem takich usług bądź towarów objętych ubezpieczeniem assistance nabywanych przez Grupę mogą być:

a.  interwencja w domu - usługi naprawcze (przykładowo naprawa instalacji elektrycznej w gospodarstwie domowym);

b.  naprawa/usprawnienie auta;

c.  dostarczanie części i akcesoriów samochodowych w ramach likwidacji szkody;

  • faktury wystawione przez usługodawcę na rzecz Grupy będą mogły dokumentować wykonanie świadczeń, których wartość będzie równa bądź wyższa niż kwota, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców.

Wątpliwości Państwa w analizowanej sprawie dotyczą obowiązku stosowania przez Grupę VAT mechanizmu podzielonej płatności w przypadku dokonywania płatności na rzecz usługodawców likwidujących szkody w ramach ubezpieczenia assistance w sytuacji, gdy dotyczą usług bądź towarów wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy VAT i wykazana na fakturze kwota należności ogółem będzie równa lub większa od Progu kwotowego.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy w pierwszej kolejności wskazać, że obowiązek bezwzględnego stosowania mechanizmu podzielonej płatności wprowadzony przepisami obowiązującymi od dnia 1 listopada 2019 r. dotyczy wyłącznie konkretnych towarów i usług enumeratywnie wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy.

Podkreślenia wymaga fakt, że zapis art. 108a ust. 1a ustawy, wprowadza obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności przy regulowaniu należności z faktury, w której wartość sprzedaży brutto przekracza 15 000 zł i faktura ta obejmuje swym zakresem towary lub usługi wskazane w załączniku nr 15 do ustawy.

Jak wynika ze złożonego wniosku, jednym z rodzajów oferowanych przez Grupę usług będzie ubezpieczenie assistance. W celu realizacji ubezpieczenia assistance zawierają Państwo umowy z usługodawcami na wykonanie konkretnych świadczeń na rzecz ubezpieczonego. Usługodawcy będący podatnikami VAT wystawiają zbiorcze faktury za wszystkie wykonane usługi w danym okresie rozliczeniowym w ramach zawartej umowy. Wśród otrzymanych przez Grupę faktur od usługodawców mogą być faktury, które dotyczą usług i towarów wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT oraz których wartość będzie równa bądź wyższa od Progu kwotowego, o którym mowa w art. 19 pkt 2 ustawy Prawo przedsiębiorców.

Należy przy tym wyjaśnić, że do końca 2020 r. ustawodawca w treści art. 108a ust. 1a odwoływał się do faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy Prawo przedsiębiorców. Natomiast od 1 stycznia 2021 r. art. 108a ust. 1a wskazuje, że chodzi o faktury, w których wartość brutto przekracza kwotę 15 000 zł lub jej równowartość, w przypadkach gdy kwoty na fakturze wyrażane są w walucie obcej.

Biorąc pod uwagę opis analizowanej sprawy oraz przepisy ustawy o podatku od towarów i usług dotyczące metody podzielonej płatności stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie w sytuacji, gdy Grupa otrzyma prawidłowo wystawioną fakturą, która dotyczy usług bądź towarów wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT, a wykazana na fakturze kwota należności ogółem będzie równa lub będzie przekraczała kwotę 15 000 zł - Grupa VAT nie będzie miała obowiązku dokonywania płatności za nabywane towary i usługi metodą podzielonej płatności, o której mowa w art. 108a ust. 1 ustawy VAT.

Wskazać bowiem należy, że obowiązek zapłaty w podzielonej płatności nie dotyczy płatności dokonywanych przez ubezpieczycieli na rzecz podmiotów trzecich likwidujących szkody. W tym przypadku w miejsce obowiązku zapłaty usługodawcy za nabyte towary lub usługi, wstępuje nowy tytuł płatności, czyli realizacja odpowiedzialności odszkodowawczej wobec ubezpieczonych/ uposażonych. W takiej sytuacji ubezpieczyciel dokonuje zapłaty zgodnie z treścią faktury dokumentującej naprawienie szkody, która może obejmować pozycje zawarte w załączniku nr 15, jednakże dokonywana na rzecz usługodawców płatność to wypłata odszkodowania. W tym przypadku ubezpieczyciel nie będzie miał obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności, gdyż MPP nie jest stosowany przy zapłacie odszkodowania. Mamy w tym przypadku do czynienia ze szczególnym charakterem relacji prawnej, który decyduje o braku zastosowania metody podzielonej płatności przez ubezpieczyciela w płatnościach na rzecz podmiotu likwidującego szkodę.

Grupa VAT w tej sytuacji nie ma obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności do płatności na rzecz usługodawców, ponieważ płatności na rzecz podmiotu likwidującego szkodę wynikają z realizacji zawartych umów ubezpieczenia assistance pomiędzy A a ubezpieczonymi i stanowią wypłatę odszkodowania.

W konsekwencji, należy zgodzić się z Państwem, że Grupa VAT nie będzie obowiązana stosować MPP na rzecz usługodawców likwidujących szkody w ramach ubezpieczenia assistance, w przypadku gdy dotyczą one usług bądź towarów wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT, a wykazana na fakturze kwota należności ogółem będzie równa lub większa od Progu kwotowego (15.000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej).

Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym opisanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).