Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
7 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 1 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku świadczonych usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Działalność polega na występach kulturalnych w postaci koncertów wykonywanych przez zespół, jak również jako indywidualny wykonawca utworów muzycznych. Za wykonywanie utworów muzycznych jako indywidualny twórca, Wnioskodawca otrzymuje honorarium za świadczone usługi artystyczne. Jako indywidualny twórca Wnioskodawca wykonuje usługi muzyczne, gdzie w trakcie świadczonych usług zapewnia na danej imprezie oprawę muzyczną, jest także dyrygentem oraz wykonawcą indywidualnym oraz aranżerem.
Członkowie orkiestry zatrudnieni są na umowach o dzieło, gdzie ilość zatrudnionych członków orkiestry uzależniona jest od składu orkiestry nieodzownych do wykonania danych utworów na imprezie. Wydatki orkiestry ponoszone są przez Wnioskodawcę - jak ubiór, przejazdy na imprezę. Wnioskodawca zobowiązany jest do ułożenia repertuaru po konsultacji z organizatorem imprezy. Oprawa artystyczna każdorazowo polega na przygotowaniu indywidualnego scenariusza artystycznego zgodnie z otrzymanym zleceniami wskazanymi potrzebami klienta. Utwory są zarówno własne, jak i innych artystów według potrzeb klienta oraz sposobu komunikacji z gośćmi danej imprezy artystycznej. Całokształt zlecenia jest indywidualny i oryginalny. Muzyka, słowa, choreografia jest indywidualnym i oryginalnym pomysłem wykonawcy, gdzie każdorazowo zawiera inne elementy. Każde wykonanie zlecenia klienta opiera się na kreatywności, umiejętnościach artystycznych przed daną publicznością. Jako wykonawca zlecenia Wnioskodawca nie jest organizatorem imprez kulturalnych, nie sprzedaje biletów wstępu. Jest zindywidualizowaną jednostką wykonującą szczególne funkcje jako podmiot świadczący usługi kulturalne dla różnych podmiotów prawa publicznego. Występy składają się z własnej twórczości artystycznej, aranżacyjnej oraz występu artystycznego muzyków, wykonawców, artystycznego wykonania wokalnego i instrumentalnego. Wnioskodawca jest dyrygentem, jak również indywidualnym wykonawcą, gdzie jako indywidualny twórca używa tzw. języka informacji wyrażanej ruchami rąk w schematach rytmicznych, gdzie dokonuje się scalenia gry orkiestry. Ruchami rąk dostosowuje się do tempa wykonywanego utworu, dynamiki utworu i aranżuje pomysł na indywidualną interpretację, gdzie wyznacznikiem jest pobudzenie muzycznych emocji, co tym samym tworzy wyraz artystyczny utworu.
Niekiedy impreza, gdzie Wnioskodawca jest indywidualnym wykonawcą jako wykonawca również przygotowuje indywidualny scenariusz artystyczny zgodnie z życzeniami klienta. We wszystkich zadaniach Wnioskodawca opiera się na kreatywności, umiejętnościach artystycznych występując przed publicznością. We wszystkich zadaniach danej imprezy Wnioskodawca opiera się jako osoba z własną kreatywnością, umiejętnościami artystycznymi wykonując utwór artystyczny dla uczestników danej imprezy. Program występu jest oryginalny i indywidualny, świadcząc usługę jako indywidualny twórca Wnioskodawca wykonuje utwory autorskie, jak również swoje. Usługi te są usługami autorskimi, jak również Wnioskodawcy i za te usługi otrzymuje się honorarium. Organizatorem imprezy jest klient, który zleca usługę na danej imprezie. Zlecającymi usługę są stowarzyszenia, jak również osoby fizyczne.
Pytanie
Czy wykonanie utworów kulturalnych polegające na wystawianiu przedstawień artystycznych zarówno w zespole, jak i indywidualnie korzysta ze zwolnienia usług w świetle przepisów ustawy o podatku VAT, zgodnie z zapisem art. 43 ust. 1 pkt 33?
Pana stanowisko w sprawie
Jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą Wnioskodawca bierze udział jako artysta wykonawca zarówno kompletując orkiestrę, jak i indywidualny wykonawca nie organizuje imprez. Jako wykonawca Wnioskodawca organizuje skład zespołu. Jako indywidualny wykonawca otrzymuje zlecenia od organizatora.
W rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych Wnioskodawca świadczy usługi w rozumieniu treści przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych ustawy z dnia 4 lutego 1994 r.
Wskazana ustawa o prawach autorskich i pokrewnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2509, akt obowiązujący) wskazuje o otrzymywanych za usługi honorariach. Rozdział 11 – „prawa pokrewne” art. 85 wskazuje o artystycznym wykonaniu niezależnie od jego wartości przeznaczenia i sposobu wyrażania jest artystycznym wykonaniem. Art. 85 pkt 2 w. ustawy wskazuje: „artystycznymi wykonaniami są w szczególności działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania utworu”.
Zdaniem Wnioskodawcy, jego stanowisko jako podmiotu występującego o wydanie interpretacji indywidualnej jest jednoznaczne i odnosi się do zapisów ustawy podatku VAT. Działalność została sklasyfikowana jako usługa korzystająca ze zwolnienia z tegoż podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b wskazanej ustawy jest zwolniona zarówno podmiotowo, jak i przedmiotowo. W zapisach tej ustawy nie widnieje zapis pojęcia definicji kultura, jak i usług kulturalnych. Działalność gospodarcza jaką jako Wnioskodawca wykonuje, służy do zaspokojenia potrzeb ludzi, klientów gdzie ustawodawca w tym przepisie odwołuje się do ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Zdaniem Wnioskodawcy usługi kulturalne polegające na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów wspólnie z innymi artystami zatrudnionymi na podstawie umów o dzieło, jak również indywidualnie korzystają ze zwolnień w podatku VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
W treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.
Zwolnienie od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.
Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:
a)podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
b)indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
Z kolei na podstawie art. 43 ust. 19 ustawy:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:
1)usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;
2)wstępu:
a)na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,
b)do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,
c)do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;
3)wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;
4)usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;
5)działalności agencji informacyjnych;
6)usług wydawniczych;
7)usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;
8)usług ochrony praw.
Warunkiem zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.
W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
Powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy stanowi implementację do polskiego porządku prawnego art. 132 ust. 1 lit. n) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym:
Zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlega świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawa towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.
Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęć „kultura” i „usługa kulturalna”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć.
Zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury, itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).
Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności.
W sytuacji, gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, np. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 87):
Działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.
Analizując możliwość zwolnienia świadczonych usług należy wskazać, że art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509), do której odwołuje się ustawodawca w treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy stanowi, że:
Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).
W myśl art. 1 ust. 2 pkt 7 – pkt 9 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory m.in. muzyczne i słowno-muzyczne, sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne, audiowizualne (w tym filmowe).
Według art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.
Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.
Ustawodawca posłużył się syntetyczną definicją utworu, określając w sposób generalny cechy konieczne wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka.
Aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:
-mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
-stanowić przejaw działalności twórczej,
-posiadać indywidualny charakter.
Jak stanowi art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.
Na mocy art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.
Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Artyście wykonawcy przysługuje, w granicach określonych przepisami ustawy, wyłączne prawo do:
1)ochrony dóbr osobistych, w szczególności w zakresie:
a)wskazywania go jako wykonawcy, z wyłączeniem przypadków, gdy pominięcie jest zwyczajowo przyjęte,
b)decydowania o sposobie oznaczenia wykonawcy, w tym zachowania anonimowości albo posłużenia się pseudonimem,
c)sprzeciwiania się jakimkolwiek wypaczeniom, przeinaczeniom i innym zmianom wykonania, które mogłyby naruszać jego dobre imię;
2)korzystania z artystycznego wykonania i rozporządzania prawami do niego na następujących polach eksploatacji:
a)w zakresie utrwalania i zwielokrotniania - wytwarzania określoną techniką egzemplarzy artystycznego wykonania, w tym zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową,
b)w zakresie obrotu egzemplarzami, na których artystyczne wykonanie utrwalono - wprowadzania do obrotu, użyczania lub najmu egzemplarzy,
c)w zakresie rozpowszechniania artystycznego wykonania w sposób inny niż określony w lit. b - nadawania, reemitowania oraz odtwarzania, chyba że są one dokonywane za pomocą wprowadzonego do obrotu egzemplarza, a także publicznego udostępniania utrwalenia artystycznego wykonania w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.
Z treści ww. przepisów można zatem wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.
W myśl art. 86 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Artyście wykonawcy służy prawo do wynagrodzenia za korzystanie z artystycznego wykonania lub za rozporządzanie prawami do takiego wykonania określone w umowie albo przyznane w przepisach ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że Pana działalność polega na występach kulturalnych w postaci koncertów wykonywanych przez zespół, jak również jako indywidualny wykonawca utworów muzycznych. Za wykonywanie utworów muzycznych jako indywidualny twórca otrzymuje Pan honorarium za świadczone usługi artystyczne. Jako indywidualny twórca wykonuje Pan usługi muzyczne, gdzie w trakcie świadczonych usług zapewnia na danej imprezie oprawę muzyczna. Jest Pan także dyrygentem oraz wykonawcą indywidualnym oraz aranżerem. Członkowie orkiestry zatrudnieni są na umowach o dzieło, gdzie ilość zatrudnionych członków orkiestry uzależniona jest od składu orkiestry nieodzownych do wykonania danych utworów na imprezie. Oprawa artystyczna każdorazowo polega na przygotowaniu indywidualnego scenariusza artystycznego zgodnie z otrzymanym zleceniami wskazanymi potrzebami klienta. Utwory są zarówno własne, jak i innych artystów. Całokształt zlecenia jest indywidualny i oryginalny. Jako wykonawca zlecenia nie jest Pan organizatorem imprez kulturalnych, nie sprzedaje biletów wstępu. Jest Pan zindywidualizowaną jednostką wykonującą szczególne funkcje jako podmiot świadczący usługi kulturalne dla różnych podmiotów prawa publicznego. Występy składają się z własnej twórczości artystycznej, aranżacyjnej oraz występu artystycznego muzyków, wykonawców, artystycznego wykonania wokalnego i instrumentalnego. Jest Pan dyrygentem, jak również indywidualnym wykonawcą. We wszystkich zadaniach Wnioskodawca opiera się na kreatywności, umiejętnościach artystycznych występując przed publicznością. Program występu jest oryginalny i indywidualny, świadcząc usługę jako indywidualny twórca wykonuje Pan utwory autorskie, jak również swoje. Usługi te są usługami autorskimi, jak również Pana i za te usługi otrzymuje się honorarium.
W świetle zatem powyższego wskazać należy, że w okolicznościach sprawy, w ramach świadczonych usług opisanych we wniosku podejmuje Pan szereg czynności, które prowadzą do realizacji jednego celu, tj. wykonania widowisk artystycznych, które stanowią usługi kulturalne.
Tym samym, skoro świadczone przez Pana usługi polegające na występach kulturalnych w postaci koncertów wykonywanych przez zespół, jak również jako indywidualny wykonawca utworów muzycznych stanowią usługi kulturalne i świadczy je Pan, jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a usługi te są wynagradzane w formie honorarium, to usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.
A zatem Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).