Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

-uznania działalności prowadzonej w ramach A za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a w konsekwencji uznania Transakcji sprzedaży ww. zorganizowanej części przedsiębiorstwa za transakcję podlegającą wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy;

-braku obowiązku dokonania przez Spółkę korekty podatku wcześniej odliczonego przy zakupie składników majątkowych wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Uzupełnili go Państwo pismem z 14 września 2024 r. (wpływ 14 września 2024 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 listopada 2024 r. (wpływ 12 listopada 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 z późn. zm.; dalej: „Ustawa VAT”). Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o dwa zakłady produkcyjne zlokalizowane w (…) oraz w A. Działalność w (…) skoncentrowana jest na produkcji (...), natomiast w A zlokalizowany jest zakład specjalizujący się w produkcji (...):

1.Obszar działalności związany z produkcją (...) w (…):

a.Zakład Spółki w (…) specjalizuje się w wytwarzaniu (...).

b.Grupą odbiorców zakładu w (…) są (...).

2.Obszar działalności związany z produkcją (...) w A:

a.Zakład Spółki w A, prowadzi działalność w obszarze związanym z produkcją (…).

b.Grupą odbiorców zakładu w A są (…) (dalej: „Zakład A”) (dalej łącznie: „Zakłady”).

Na czele obu Zakładów stoją dedykowane osoby odpowiedzialne za zarządzenie określonym obszarem biznesowym. Na czele Zakładu (…) stoi dyrektor mający szerokie kompetencje związane z Zakładem (…). Dyrektor odpowiada w szczególności za nadzór nad jednostką i produkcją w Zakładzie (…). Na czele Zakładu A stoi dyrektor mający szerokie kompetencje związane z Zakładem A. Dyrektor odpowiada w szczególności za nadzór nad jednostką i produkcją w Zakładzie A.

Z Zakładem A związany jest przyporządkowany i wyodrębniony zespół składników majątkowych i niemajątkowych, które są niezbędne do prowadzonej działalności gospodarczej, w skład którego wchodzą w szczególności:

-środki trwałe i wyposażenie przypisane do Zakładu A, w szczególności: maszyny, linie technologiczne, stacje myjące do maszyn i inne urządzenia związane funkcjonalnie z prowadzoną działalnością zakładu, urządzenia kontrolne i pomiarowe, narzędzia mechaniczne i techniczne, transportowe zbiorniki aseptyczne do produkowanych wyrobów lub wózki widłowe oraz meble biurowe, sprzęt IT;

-nieruchomości przeznaczone na Zakład A (grunty, budynki oraz budowle) (dalej: Nieruchomości), wartości niematerialne i prawne, w szczególności licencje na oprogramowanie, koncesje i zezwolenia;

-zapasy (materiały, produkty gotowe i półprodukty), prawa i obowiązki, w tym zobowiązania, wynikające z umów o pracę z pracownikami; tajemnice przedsiębiorstwa w tym między innymi: receptury technologiczne produkowanych wyrobów, instrukcje dotyczące obowiązującego w zakładzie w A systemu jakości, wykaz kontrahentów wraz z informacją o warunkach handlowych, regulaminy w tym: regulaminu pracy, regulaminu wynagradzania, ZFŚS, politykę RODO;

-nazwa przedsiębiorstwa;

-prawa i obowiązki z tytułu umów dotyczących Zakładu A;

-wierzytelności i zobowiązania związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w ramach Zakładu A.

Z perspektywy kadry pracowniczej występuje jednoznaczne przypisanie pracowników do każdego z Zakładów. Na moment składania wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Spółka zatrudnia łącznie (...) pracowników, z czego (...) jest przypisanych do Zakładu A, natomiast (...) przypisanych jest do Zakładu (…). Przypisanie do danego zakładu wynika również z zapisów umów o pracę z poszczególnymi pracownikami.

Spółka zamierza dokonać odpłatnego zbycia Zakładu A na rzecz zewnętrznego inwestora podlegającego nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz będącego zarejestrowanym czynnym podatkiem podatku od towarów i usług zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy VAT (dalej: „Nabywca”).

Celem planowanej transakcji (dalej: „Transakcja”) są względy biznesowe Spółki i Nabywcy, w szczególności: Wnioskodawca w związku z przeprowadzeniem Transakcji zamierza skoncentrować się na pierwszym z obszarów prowadzonej działalności, a więc na produkcji różnego typu (…). Z drugiej strony, Nabywca prowadzi działalność gospodarczą w dużej mierze zbieżną z prowadzoną przez Zakład A, stąd nabycie tego zakładu traktuje jako możliwość dalszego rozwoju swojego przedsiębiorstwa i rozszerzenia swojej działalności.

W ramach Transakcji, planowane jest zbycie wszystkich składników majątkowych i niemajątkowych Spółki przypisanych do Zakładu A wraz z Nieruchomością. Zbycie nastąpi w wyniku zawarcia umowy sprzedaży między Spółką a Nabywcą. Z uwagi na brak na gruncie przepisów prawa cywilnego sukcesji uniwersalnej jako skutku takiej Transakcji, w przypadku zbycia Zakładu A Spółka podejmie się dodatkowych czynności w celu uzyskania od kontrahentów zgód na cesje na Nabywcę praw i obowiązków w umowach istniejących w momencie Transakcji, związanych z zakładem A. Nie można wykluczyć również sytuacji, w której przeniesienie praw lub obowiązków wynikających z danej umowy nie będzie możliwe, co może dotyczyć w szczególności sytuacji, gdy przeniesienie praw i obowiązków wynikających z takiej umowy nie jest możliwe ze względów prawnych – wówczas Spółka oraz Nabywca podejmą działania zmierzające do znalezienia alternatywnego rozwiązania umożliwiającego kontynuację lub zastąpienie takich kontraktów (w szczególności rozważane jest podpisanie przez Nabywcę nowych umów). Niemniej Spółka zakłada, że po dokonaniu transakcji Nabywca będzie miał możliwość kontynuowania działalności prowadzonej przez Zakład A w takim zakresie, w jakim jest ona obecnie prowadzona w ramach Spółki.

W związku z planowaną sprzedażą części przedsiębiorstwa, na podstawie art. 23(1) ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 2023, poz. 1465 ze zmianami; dalej: Kodeks pracy) dojdzie do przejścia części zakładu pracy na Nabywcę (nowego pracodawcę) i w konsekwencji do przejęcia przez Nabywcę pracowników Wnioskodawcy zatrudnionych w ramach stosunku pracy w Zakładzie A. Planowane jest, iż wszyscy pracownicy przypisani do Zakładu A zostaną przeniesieni do Nabywcy. Sprzedaż Zakładu A do Nabywcy nie zmieni organizacji pracy poszczególnych pracowników przypisanych do poszczególnych Zakładów – planowana Transakcja nie wpłynie na miejsce pracy i zakres pełnionych obowiązków przez pracowników.

Pracownicy przypisani do Zakładu (…) nie wykonują żadnych czynności na rzecz Zakładu A. W celu optymalnego wykorzystania zasobów, Zakład A korzysta z usług wsparcia świadczonych przez zewnętrzne podmioty, w szczególności usługi w zakresie oprogramowania systemowego IT, usługi dotyczące łącza internetowego, na podstawie wspólnej dla obu Zakładów umowy podpisanej przez Spółkę.

Po przeprowadzeniu Transakcji, umowy dotyczące oprogramowania systemowego IT oraz dotyczące łącza internetowego zostaną zawarte odrębnie dla Zakładu A przez Nabywcę.

Powyższe oznacza, że sprzedaż Zakładu A, nie będzie wpływać na samodzielność Zakładu A po wykonaniu Transakcji. System ewidencji księgowej poprzez prowadzoną analitykę do kont głównych umożliwia odrębną identyfikację przychodów i kosztów dotyczących Zakładów. Na potrzeby zarządcze przygotowywane są odrębne rachunki zysków i strat Zakładów – patrząc od strony konstrukcji rachunku zysków i strat, przygotowywane dla Zakładów zestawienie pozwala na przejście przez wynik na sprzedaży, wynik operacyjny, wynik finansowy oraz wynik netto. Zakład A korzysta z odrębnego względem Zakładu (…) rachunku bankowego, dedykowanego rozliczeniom z Zakładem A w ramach działalności Zakładu A. Zakłady korzystają jedynie ze wspólnych rachunków na cele ZFŚS, VAT oraz do rozliczeń walutowych w walucie EUR. Działy księgowości przypisane odrębnie do każdego z Zakładów, prowadzą jednak stałą ewidencję rozliczeń ze wspólnych rachunków dotyczących Zakładu A oraz dotyczących Zakładu (…). Ponadto, dla celów wewnętrznych na podstawie prowadzonej analityki do kont głównych, odpowiednio przypisane do Zakładu A pozostają wszystkie istotne pozycje aktywów i pasywów z zastrzeżeniem, o którym mowa poniżej. W konsekwencji, na podstawie prowadzonej przez Spółkę ewidencji księgowej istnieje możliwość sporządzenia bilansu dla Zakładu A. Faktem jest, że w przypadku części pozycji wykazywanych w bilansie Spółki nie można dokonać jednoznacznego przyporządkowania do poszczególnych obszarów działalności. Nie wynika to jednak z braku wydzielenia funkcjonalnego, organizacyjnego czy finansowego, ale z faktu, iż w ramach jednego podmiotu prawnego prowadzona jest działalność w różnych obszarach. Nie sposób bowiem w sposób jednoznaczny podzielić na poszczególne części przedsiębiorstwa chociażby należności i zobowiązań publicznoprawnych.

Obszar działalności Spółki związany z Zakładem A jest rozgraniczony od pozostałej działalności prowadzonej przez Spółkę w ramach Zakładu (…). Zakład prowadzi działalność w odrębnej lokalizacji – jedynie w lokalizacji Zakładu A prowadzona jest działalność związana z produkcją (…). Rozgraniczona w ramach struktur Spółki działalność Zakładu A, jak również dedykowana, w tym celu kadra oraz przypisane składniki aktywów, pozwalają na samodzielne realizowanie wskazanych w niniejszym opisie zdarzenia przyszłego zadań, niezależnie od pozostałej części przedsiębiorstwa Spółki.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

1.Działalność Spółki prowadzona w ramach Zakładu A mająca być przedmiotem sprzedaży, będzie – na moment tej sprzedaży – wyodrębniona na płaszczyźnie:

a)organizacyjnej, tj. będzie stanowić wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania;

b)finansowej, czyli będzie posiadać samodzielność finansową, pozwalającą na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym, a na podstawie prowadzonej przez Spółkę ewidencji księgowej będzie możliwe przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, przez co możliwe będzie określenie wyniku finansowego;

c)funkcjonalnej, czyli będzie stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

2.Nabywca będzie kontynuował prowadzoną przez Spółkę działalność w zakresie zadań realizowanych przez Zakład A, tj. produkcji (…) i ma możliwość prowadzić tę działalność wyłącznie przy pomocy składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem sprzedaży.

3.Z uwagi na brak na gruncie przepisów prawa cywilnego sukcesji uniwersalnej jako skutku takiej Transakcji, w przypadku zbycia Zakładu A, Spółka podejmie się dodatkowych czynności w celu uzyskania od kontrahentów zgód na cesje na Nabywcę praw i obowiązków w umowach istniejących w momencie Transakcji, związanych z zakładem A. Nie można wykluczyć również sytuacji, w której przeniesienie praw lub obowiązków wynikających z danej umowy nie będzie możliwe, co może dotyczyć w szczególności sytuacji, gdy przeniesienie praw i obowiązków wynikających z takiej umowy nie jest możliwe ze względów prawnych – wówczas Spółka oraz Nabywca podejmą działania zmierzające do znalezienia alternatywnego rozwiązania umożliwiającego kontynuację lub zastąpienie takich kontraktów (w szczególności rozważane jest podpisanie przez Nabywcę nowych umów). Niemniej Spółka zakłada, że po dokonaniu transakcji Nabywca będzie miał możliwość kontynuowania działalności prowadzonej przez Zakład A w takim zakresie, w jakim jest ona obecnie prowadzona w ramach Spółki, tj. z tymi kontrahentami, z jakimi jest ona obecnie prowadzona w ramach Spółki przy użyciu nabytych składników majątkowych. Zakład w A mający być przedmiotem sprzedaży jest bowiem wyodrębniony fizyczne, organizacyjnie i jest kompletnie wyposażony. Nabywca będzie miał możliwość prowadzić produkcję (…), bez konieczności zapewnienia innych składników poza nabytymi i bez potrzeby podejmowania działań faktycznych lub prawnych w celu zapewnienia innych składników majątku poza nabytymi. W związku z tym, że Nabywca prowadzi działalność gospodarczą w dużej mierze zbieżną z prowadzoną przez Zakład A, będzie mógł prowadzić działalność zarówno z udziałem dotychczasowych kontrahentów Zakładu A, jak również własnych kontrahentów.

Pytania

1.Czy w opisanych okolicznościach Zakład A stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy VAT, a zatem w związku z planowaną Transakcją nie dojdzie do powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT po stronie Wnioskodawcy – zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy VAT?

2.Jeśli odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 1 okaże się twierdząca, to jeżeli składniki majątkowe będące przedmiotem transakcji zostaną uznane za przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy VAT, to czy Spółka ma obowiązek dokonania korekty podatku VAT wcześniej odliczonego przy zakupie składników majątkowych wchodzących w skład zbywanego przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Zdaniem Spółki, Zakład A stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustaw VAT. W konsekwencji, w związku z planowaną Transakcją nie dojdzie do powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT po stronie Wnioskodawcy – zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy VAT.

1.Zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części na gruncie Ustawy VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, gdzie z kolei w art. 7 ust. 1 Ustawy VAT wskazane jest, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak wynika z kolei z art. 6 pkt 1 Ustawy VAT, z zakresu opodatkowania podatkiem VAT wyłączono „transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa”.

Dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy, kluczowe znaczenie ma to, czy w ramach planowanej transakcji sprzedaży dojdzie do zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Należy zatem rozstrzygnąć, czy Zakład A jest zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa w rozumieniu Ustawy VAT, a dokładniej w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy VAT, który zawiera definicję pojęcia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Uznanie Zakładu A za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy VAT, będzie skutkowało brakiem opodatkowania planowanej sprzedaży podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy VAT.

2.Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu Ustawy VAT.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa (dalej: ZCP) w myśl art. 2 pkt 27e Ustawy VAT stanowi organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Z powołanego wyżej przepisu wynika, iż podstawowym warunkiem uznania określonego zespołu składników za ZCP jest to, aby wystąpiły w nim, zarówno składniki materialne, jak i niematerialne, w tym zobowiązania. Zespół ten powinien umożliwiać prowadzenie na jego bazie niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego określone zadania. Ponadto powinien być on wydzielony organizacyjnie i finansowo w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Zorganizowana cześć przedsiębiorstwa nie jest zatem jedynie „prostą” sumą składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań. Istotne jest to, aby te składniki były odpowiednio powiązane i umożliwiały samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej.

Tym samym, aby można było uznać, że mamy do czynienia z ZCP spełnione powinny być zatem następujące warunki: zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) musi być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie; o wyodrębnieniu finansowym może świadczyć nie tylko samodzielne sporządzanie bilansu dla danej części przedsiębiorstwa, ale każde wyodrębnienie, na podstawie którego możemy poznać sytuację finansową części przedsiębiorstwa; wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych musi być powiązany funkcjonalnie oraz przeznaczony do realizacji określonych zadań (funkcji) gospodarczych (wyodrębnienie funkcjonalne); po wyodrębnieniu część przedsiębiorstwa musi być niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie realizującym te zadania. Interpretacja ustawowej definicji ZCP budzi w praktyce spory i trudno jest wskazać precyzyjnie granicę pomiędzy zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa a kompleksem składników majątkowych.

Przyjmuje się jednak, że ocena wydzielanego zespołu składników majątkowych pod kątem uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa powinna być dokonywana pod kątem wydzielenia na trzech płaszczyznach: wydzielenia organizacyjnego, wydzielenia finansowego, wydzielenia funkcjonalnego. Powyższy pogląd znajduje odzwierciedlenie w wielu interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego oraz w orzecznictwie sądów administracyjnych. Powszechnie akceptowalnym jest pogląd, zgodnie z którym: „Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. (…) Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie całość) – tak m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 listopada 2023 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.554.2023.1.MJ oraz z dnia 17 marca 2020 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.652.2019.2.MR”.

W związku z tym, że ustawodawca nie precyzuje, w jaki sposób spełnienie przesłanki wydzielenia organizacyjnego, finansowego oraz funkcjonalnego powinno być weryfikowane, konieczne jest indywidualne rozpatrzenie każdego z przypadków. W ocenie Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego Zakład A na moment sprzedaży będzie stanowić niezależną, samodzielnie działającą część przedsiębiorstwa, wyodrębnioną funkcjonalnie, organizacyjnie oraz finansowo. Świadczą o tym wskazane poniżej argumenty.

a)Wydzielenie organizacyjne.

Ustawa VAT nie definiuje pojęcia wyodrębnienia organizacyjnego. Zdaniem Wnioskodawcy, powyższa przesłanka oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębne przedsiębiorstwo, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki te odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa, tj. na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość.

Zgodnie z dominującym stanowiskiem organów podatkowych o wyodrębnieniu organizacyjnym zorganizowanej części ze struktur przedsiębiorstwa powinny świadczyć odpowiednie zapisy statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze. Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że ZCP ma określone miejsce w strukturze organizacyjnej danego przedsiębiorstwa, zważywszy na umiejscowienie zespołu składników majątkowych w ramach struktury tego przedsiębiorstwa oraz ich zorganizowania z punktu widzenia rodzaju działalności, której wykonywaniu mają służyć.

W praktyce organów podatkowych zauważa się, że wyodrębnienie organizacyjne nie musi być rozumiane jako wyodrębnienie formalno-prawne, ani też nie może być uznawane za decydujące dla bytu ZCP (tak np. wyrok NSA z 23 listopada 2017 r. sygn. I FSK 327/16). Określona część przedsiębiorstwa nie musi zatem stanowić samodzielnego podmiotu prawnego, jednostki organizacyjnej lub oddziału. Takie stanowisko potwierdzają m.in. interpretacje indywidualne, np. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 kwietnia 2023 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.89.2023.3.GG oraz z dnia 11 września 2023 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.396.2023.2.AWY. Pod pojęciem organizacyjnego wyodrębnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, można rozumieć takie wyodrębnienie zespołu składników istniejącego przedsiębiorstwa, które niezależnie od istniejącego przedsiębiorstwa pozwala jego zorganizowanej części na samodzielne działanie (tak np. wyrok NSA z 20 stycznia 2017 r. sygn. II FSK 2463/16).

Na uwzględnienie zasługuje również pogląd prezentowany w orzecznictwie, zgodnie z którym uznanie wyodrębnienia pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym nie jest jednakowe dla każdego podmiotu. Formułowanie oceny, czy dany zespół składników stanowi ZCP należy dokonać in concreto, z uwzględnieniem struktur przyjętych u danego podmiotu. W związku z powyższym, istotnym jest ocena rzeczywistej struktury organizacyjnej Spółki. Komórki składające się na zorganizowaną część przedsiębiorstwa powinny organizacyjnie tworzyć powiązaną całość. Komórki wyodrębnione powinny być niezależne i posiadać zdolność do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej. W praktyce utożsamia się to z sytuacją, w której istnieje odrębna komórka organizacyjna nadzorowana przez wyznaczoną osobę – np. dyrektora. Wydzielenie organizacyjne wiąże się również z przydzieleniem pracowników do odpowiedniej komórki organizacyjnej, co jest ściśle powiązane z odpowiednio zbudowaną i sprecyzowaną pod kątem wydzielenia strukturą organizacyjną.

Spółka wskazuje, że Zakład A stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych służących do prowadzenia określonych zadań gospodarczych, tj. produkcji (...). Istnieje osoba odpowiedzialna za zarządzanie Zakładem A – Dyrektor. Zespół składników majątku Spółki, który wchodzi w skład Zakładu A jest odpowiednio wyodrębniony. Do zbywanej części przedsiębiorstwa Spółki są alokowane składniki aktywów, pasywów oraz zasoby kadrowe Spółki (na moment składania wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest to (...) pracowników). Dodatkowo, w ramach struktur Zakładu A znajdują się osoby odpowiedzialne za usługi księgowe oraz kadrowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że Zakład A nie stanowi „prostej sumy” określonych składników, przy pomocy których można prowadzić określoną działalność, lecz zorganizowany zespół tych składników. Będący przedmiotem Transakcji Zakład A będzie stanowił zespół składników majątkowych i niemajątkowych na tyle zorganizowany, aby samodzielnie wykonywać zadania i prowadzić działalność gospodarczą jak niezależne przedsiębiorstwo.

b)Wydzielenie finansowe.

O wyodrębnieniu finansowym należy mówić w przypadku istnienia możliwości wyodrębnienia podstawowych informacji o sytuacji finansowej i majątkowej ZCP. Wyodrębnienia finansowego nie należy utożsamiać zatem z pełną samodzielnością finansową. W kontekście oceny poziomu wydzielenia finansowego, niewątpliwie kluczowym elementem jest organizacja ewidencji księgowej Spółki. W związku z powyższym, powinna być ona zorganizowana w taki sposób, aby możliwa była identyfikacja wszystkich istotnych przychodów i kosztów poszczególnych zorganizowanych części przedsiębiorstwa w ramach wszystkich przychodów i kosztów spółki. Podstawową kwestią jest również przyporządkowanie aktywów i zobowiązań. Dotyczy to przy tym nie tylko takich pozycji jak środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, zapasy, wyposażenie itp. ale również należności oraz zobowiązań.

Powyższe jest spójne z utrwaloną praktyką organów podatkowych, zgodnie z którą wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej danej masy majątkowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Stanowisko takie zostało zaprezentowane m.in. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 9 sierpnia 2023 r. sygn. 0111-KDIB3-3.4012.207.2023.2.AW: „Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa” (analogicznie stanowisko Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawił w interpretacji indywidualnej z dnia 14 stycznia 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.559.2021.1.PK, z dnia 23 września 2022 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.439.2022.2.AWY oraz z dnia 19 grudnia 2019 r., sygn. 0114-KDIP2 -1.4010.432.2019.4.JF).

System ewidencji księgowej poprzez prowadzoną analitykę do kont głównych umożliwia odrębną identyfikację przychodów i kosztów dotyczących każdego z Zakładów Spółki. Na potrzeby zarządcze przygotowywane są odrębne rachunki zysków i strat dla Zakładu w A – patrząc od strony konstrukcji rachunku zysków i strat, przygotowywane dla Zakładu w A zestawienie pozwala na przejście przez wynik na sprzedaży, wynik operacyjny, wynik finansowy oraz wynik netto. Zakład A korzysta z odrębnego względem Zakładu (…) rachunku bankowego, dedykowanego rozliczeniom związanym z tym zakładem. Zakłady korzystają jedynie ze wspólnych rachunków na cele ZFŚS, VAT oraz do rozliczeń walutowych w walucie EUR i USD. Działy księgowości przypisane do Zakładów, prowadzą jednak stałą ewidencję rozliczeń ze wspólnych rachunków dotyczących Zakładu A oraz dotyczących Zakładu (…).

Ponadto, dla celów wewnętrznych, na podstawie prowadzonej analityki do kont głównych, odpowiednio przypisane do Zakładu A pozostają wszystkie istotne pozycje aktywów i zobowiązań. W konsekwencji, na podstawie prowadzonej przez Spółkę ewidencji księgowej istnieje możliwość sporządzenia bilansu dla Zakładu A. Faktem jest, że w przypadku części pozycji wykazywanych w bilansie Spółki nie można dokonać jednoznacznego przyporządkowania do poszczególnych obszarów działalności. Nie wynika to jednak z braku wydzielenia funkcjonalnego, organizacyjnego czy finansowego, ale z faktu, iż w ramach jednego podmiotu prawnego prowadzona jest działalność w różnych obszarach. Nie sposób bowiem w sposób jednoznaczny podzielić na poszczególne części przedsiębiorstwa chociażby należności i zobowiązań publicznoprawnych.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, Zakład A jest wyodrębniony finansowo w ramach Spółki.

c)Wydzielenie funkcjonalne.

Ocena wydzielenia funkcjonalnego bazuje na weryfikacji, czy określona część przedsiębiorstwa jest zdolna do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Oznacza to zatem ocenę stopnia niezależności danego obszaru od pozostałej części przedsiębiorstwa oraz jego samowystarczalność. Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. ZCP musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Na takie rozumienie wskazują także organy podatkowe, np. w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 sierpnia 2023 r., sygn. 0112-KDIL1-3. 4012.295.2023.2.AKR, z dnia 26 kwietnia 2022 r. oraz z dnia z dnia 31 lipca 2023 r., sygn. 0112-KDIL3.4012.298.2023.6.EW: „Aby zatem, część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa”. Powyższe potwierdził także np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 10 lutego 2023 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012. 691.2022.2.MAT, z dnia 11 maja 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.57.2022.4.JSZ: „(...) wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa”.

Należy przy tym zauważyć, że dla spełnienia przesłanki wyodrębnienia funkcjonalnego kluczowe jest przejęcie jego funkcjonalnej tożsamości w oparciu o istotne składniki przejętego przedsiębiorstwa. Jednocześnie, wyłączenie któregoś ze składników, nawet tych istotnych, możliwe jest w sytuacji, gdy składniki te mogą być łatwo zastępowalne bez naruszania funkcji i tożsamości przedsiębiorstwa (S. Krempa. Sprzedaż przedsiębiorstwa i jego zorganizowanej części. Podatki dochodowe. Warszawa 2007, s. 35).

Wnioskodawca wskazuje jednak, że przedmiotem Transakcji będą wszystkie istotne składniki materialne i niematerialne przypisane do Zakładu A wraz z nieruchomością, przy pomocy których Nabywca, będzie mógł kontynuować prowadzenie działalności gospodarczej. Zdaniem Wnioskodawcy, Zakład A może stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące zadania gospodarcze. Stanowi on zbiór elementów powiązanych funkcjonalnie, niezbędnych do realizacji ściśle określonych zadań wydzielonych w strukturze Spółki. Zakład A realizuje odmienne funkcje gospodarcze, przeznaczone na realizację potrzeb odmiennej grupy odbiorców. Zakład A tworzą nie przypadkowe, lecz odpowiednio alokowane, stosownie do jego funkcji, zasoby majątkowe oraz kadrowe.

Zadania realizowane przez Zakład A będą pozwalać na kontynuowanie prowadzonej działalności w niezmienionym zakresie, w ramach Nabywcy bez konieczności podejmowania istotnych dodatkowych działań jak np. dodatkowe istotne zatrudnienia, dodatkowy zakup istotnych aktywów, czy poszukiwanie nowych kontrahentów. Konsekwencją sprzedaży Zakładu A będzie możliwość dalszego rozwoju Zakładu A w ramach Nabywcy.

3.Podsumowanie stanowiska.

W związku z powyższym, w świetle opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego w złożonym wniosku, zdaniem Wnioskodawcy, Zakład A stanowi wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych, które cechuje wyodrębnienie organizacyjne, finansowe i funkcjonalne.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, wskazany przedmiot transakcji stanowi ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy VAT. W konsekwencji należy uznać, że planowana przez Wnioskodawcę czynność sprzedaży Zakładu A na rzecz Nabywcy będzie transakcją wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a zatem po stronie Spółki nie powstanie obowiązek podatkowy w związku z dokonaniem czynności sprzedaży Zakładu A na rzecz Nabywcy.

Ad 2.

Zdaniem Spółki, jeśli odpowiedź na pytanie 1 okaże się twierdząca, to jest składniki majątkowe będące przedmiotem transakcji zostaną uznane za przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy VAT, to Spółka nie ma obowiązku dokonania korekty podatku VAT wcześniej odliczonego przy zakupie składników majątkowych wchodzących w skład zbywanego przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Obowiązek skorygowania podatku naliczonego od wcześniej nabytych towarów lub środków trwałych wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, które są następnie przedmiotem zbycia przedsiębiorstwa, reguluje art. 91 ust. 9 ustawy VAT.

Zgodnie z tym przepisem, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w art. 91 ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zatem korekta podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy VAT, dotyczy podatku naliczonego od zakupów związanych jednocześnie z czynnościami, w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego oraz z czynnościami, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, jeżeli podatnik nie jest w stanie wyodrębnić całości lub części kwot podatku, które posłużyłyby tylko czynnościom opodatkowanym oraz gdy zmianie uległo przeznaczenie towaru, od którego podatek został odliczony lub nieodliczony w całości. Ponadto, korekta ta jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będącego następcą prawnym (beneficjentem praw i obowiązków zbywcy), który w tym zakresie przejmuje, wynikające z art. 91 ust. 1-8 ustawy VAT, obowiązki swojego poprzednika.

Zdaniem Spółki, mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że Spółka nie będzie zobowiązana do dokonania jakiejkolwiek korekty wcześniej odliczonego podatku od towarów i usług w związku ze zbyciem majątku w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Obowiązek dokonania ewentualnej korekty podatku naliczonego, zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o podatku od towaru i usług – ustawy VAT, zostanie przeniesiony na Nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisy art. 6 wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cyt. przepisie sformułowanie „transakcje zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

W świetle art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Jak już wskazano, ustawodawca na mocy art. 6 pkt 1 ustawy wyłączył od opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej „Kodeksem cywilnym”.

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego:

Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Natomiast przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że:

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1)istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2)zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3)składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4)zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie przedsiębiorstwa oraz składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Ponadto, przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy, uwzględnić należy następujące okoliczności:

-zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

-faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Natomiast w wyroku C-444/10 z 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

W kontekście uregulowań wspólnotowych oraz orzecznictwa TSUE należy wskazać, że nie ma podstaw do przyjęcia, że tylko przeniesienie wszystkich składników materialnych i niematerialnych jest okolicznością decydującą o uznaniu danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ jeśli dany zespół składników będzie zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, to spełnione zostaną przesłanki pozwalające uznać, z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności, że doszło do wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze powyższe orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych.

Ponadto, w wyroku z 21 czerwca 2012 r., sygn. akt I FSK 1586/11 NSA zauważył, że: „Sam tylko fakt wyłączenia jakiegokolwiek składnika majątku nie pozwala na stwierdzenie, że już z tego powodu przedmiotem zbycia nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, bowiem decydującą jest okoliczność, czy przy użyciu tej części można samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. (…) Jeśli wyłączenie określonego składnika nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części, to zbycie w takiej postaci nie podlega podatkowi od towarów i usług”.

Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) – zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o dwa zakłady produkcyjne zlokalizowane w (...) oraz w A. Zakład Spółki w (…) specjalizuje się w wytwarzaniu różnego typu (…). Grupą odbiorców zakładu w (…) są (...). Zakład Spółki w A, prowadzi działalność w obszarze związanym z produkcją (…). Grupą odbiorców zakładu w A są (…). Na czele obu Zakładów stoją dedykowane osoby odpowiedzialne za zarządzenie określonym obszarem biznesowym. Na czele Zakładu (…) stoi dyrektor mający szerokie kompetencje związane z Zakładem (…). Dyrektor odpowiada w szczególności za nadzór nad jednostką i produkcją w Zakładzie (…). Na czele Zakładu A stoi dyrektor mający szerokie kompetencje związane z Zakładem A. Dyrektor odpowiada w szczególności za nadzór nad jednostką i produkcją w Zakładzie A. Z Zakładem A związany jest przyporządkowany i wyodrębniony zespół składników majątkowych i niemajątkowych, które są niezbędne do prowadzonej działalności gospodarczej, w skład którego wchodzą w szczególności:

-środki trwałe i wyposażenie przypisane do Zakładu A, w szczególności: maszyny, linie technologiczne, stacje myjące do maszyn i inne urządzenia związane funkcjonalnie z prowadzoną działalnością zakładu, urządzenia kontrolne i pomiarowe, narzędzia mechaniczne i techniczne, transportowe zbiorniki aseptyczne do produkowanych wyrobów lub wózki widłowe oraz meble biurowe, sprzęt IT;

-nieruchomości przeznaczone na Zakład A (grunty, budynki oraz budowle) (dalej: Nieruchomości), wartości niematerialne i prawne, w szczególności licencje na oprogramowanie, koncesje i zezwolenia;

-zapasy (materiały, produkty gotowe i półprodukty), prawa i obowiązki, w tym zobowiązania, wynikające z umów o pracę z pracownikami; tajemnice przedsiębiorstwa w tym między innymi: receptury technologiczne produkowanych wyrobów, instrukcje dotyczące obowiązującego w zakładzie w A systemu jakości, wykaz kontrahentów wraz z informacją o warunkach handlowych, regulaminy w tym: regulaminu pracy, regulaminu wynagradzania, ZFŚS, politykę RODO;

-nazwa przedsiębiorstwa;

-prawa i obowiązki z tytułu umów dotyczących Zakładu A;

-wierzytelności i zobowiązania związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w ramach Zakładu A.

Z perspektywy kadry pracowniczej występuje jednoznaczne przypisanie pracowników do każdego z Zakładów. Na moment składania wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Spółka zatrudnia łącznie (...) pracowników, z czego (...) jest przypisanych do Zakładu A, natomiast (...) przypisanych jest do Zakładu (…). Przypisanie do danego zakładu wynika również z zapisów umów o pracę z poszczególnymi pracownikami. Spółka zamierza dokonać odpłatnego zbycia Zakładu A na rzecz zewnętrznego inwestora podlegającego nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz będącego zarejestrowanym czynnym podatkiem podatku od towarów i usług. Przyszły Nabywca prowadzi działalność gospodarczą w dużej mierze zbieżną z prowadzoną przez Zakład A. W ramach Transakcji, planowane jest zbycie wszystkich składników majątkowych i niemajątkowych Spółki przypisanych do Zakładu A wraz z Nieruchomością. Zbycie nastąpi w wyniku zawarcia umowy sprzedaży między Spółką a Nabywcą. Spółka podejmie się dodatkowych czynności w celu uzyskania od kontrahentów zgód na cesje na Nabywcę praw i obowiązków w umowach istniejących w momencie Transakcji, związanych z zakładem A. Nie można wykluczyć również sytuacji, w której przeniesienie praw lub obowiązków wynikających z danej umowy nie będzie możliwe, co może dotyczyć w szczególności sytuacji, gdy przeniesienie praw i obowiązków wynikających z takiej umowy nie jest możliwe ze względów prawnych – wówczas Spółka oraz Nabywca podejmą działania zmierzające do znalezienia alternatywnego rozwiązania umożliwiającego kontynuację lub zastąpienie takich kontraktów (w szczególności rozważane jest podpisanie przez Nabywcę nowych umów). W związku z planowaną sprzedażą części przedsiębiorstwa, na podstawie art. 23(1) ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy dojdzie do przejścia części zakładu pracy na Nabywcę (nowego pracodawcę) i w konsekwencji do przejęcia przez Nabywcę pracowników Wnioskodawcy zatrudnionych w ramach stosunku pracy w Zakładzie A. Sprzedaż Zakładu A do Nabywcy nie zmieni organizacji pracy poszczególnych pracowników przypisanych do poszczególnych Zakładów – planowana Transakcja nie wpłynie na miejsce pracy i zakres pełnionych obowiązków przez pracowników. Pracownicy przypisani do Zakładu (…) nie wykonują żadnych czynności na rzecz Zakładu A. Nabywca będzie kontynuował prowadzoną przez Spółkę działalność w zakresie zadań realizowanych przez Zakład A, tj. produkcji (...) i ma możliwość prowadzić tę działalność wyłącznie przy pomocy składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem sprzedaży. W celu optymalnego wykorzystania zasobów, Zakład A korzysta z usług wsparcia świadczonych przez zewnętrzne podmioty, w szczególności usługi w zakresie oprogramowania systemowego IT, usługi dotyczące łącza internetowego, na podstawie wspólnej dla obu Zakładów umowy podpisanej przez Spółkę. Po przeprowadzeniu Transakcji, umowy dotyczące oprogramowania systemowego IT oraz dotyczące łącza internetowego zostaną zawarte odrębnie dla Zakładu A przez Nabywcę. Sprzedaż Zakładu A, nie będzie wpływać na samodzielność Zakładu A po wykonaniu Transakcji. System ewidencji księgowej poprzez prowadzoną analitykę do kont głównych umożliwia odrębną identyfikację przychodów i kosztów dotyczących Zakładów. Na potrzeby zarządcze przygotowywane są odrębne rachunki zysków i strat Zakładów – patrząc od strony konstrukcji rachunku zysków i strat, przygotowywane dla Zakładów zestawienie pozwala na przejście przez wynik na sprzedaży, wynik operacyjny, wynik finansowy oraz wynik netto. Zakład A korzysta z odrębnego względem Zakładu (…) rachunku bankowego, dedykowanego rozliczeniom z Zakładem A w ramach działalności Zakładu A. Zakłady korzystają jedynie ze wspólnych rachunków na cele ZFŚS, VAT oraz do rozliczeń walutowych w walucie EUR. Działy księgowości przypisane odrębnie do każdego z Zakładów, prowadzą jednak stałą ewidencję rozliczeń ze wspólnych rachunków dotyczących Zakładu A oraz dotyczących Zakładu (…). Ponadto, dla celów wewnętrznych na podstawie prowadzonej analityki do kont głównych, odpowiednio przypisane do Zakładu A pozostają wszystkie istotne pozycje aktywów i pasywów z zastrzeżeniem, o którym mowa poniżej. W konsekwencji, na podstawie prowadzonej przez Spółkę ewidencji księgowej istnieje możliwość sporządzenia bilansu dla Zakładu A. Faktem jest, że w przypadku części pozycji wykazywanych w bilansie Spółki nie można dokonać jednoznacznego przyporządkowania do poszczególnych obszarów działalności. Nie wynika to jednak z braku wydzielenia funkcjonalnego, organizacyjnego czy finansowego, ale z faktu, iż w ramach jednego podmiotu prawnego prowadzona jest działalność w różnych obszarach. Nie sposób bowiem w sposób jednoznaczny podzielić na poszczególne części przedsiębiorstwa chociażby należności i zobowiązań publicznoprawnych. Obszar działalności Spółki związany z Zakładem A jest rozgraniczony od pozostałej działalności prowadzonej przez Spółkę w ramach Zakładu (…). Zakład prowadzi działalność w odrębnej lokalizacji – jedynie w lokalizacji Zakładu A prowadzona jest działalność związana z produkcją (…). Rozgraniczona w ramach struktur Spółki działalność Zakładu A, jak również dedykowana, w tym celu kadra oraz przypisane składniki aktywów, pozwalają na samodzielne realizowanie wskazanych w niniejszym opisie zdarzenia przyszłego zadań, niezależnie od pozostałej części przedsiębiorstwa Spółki.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania działalności prowadzonej w ramach „Zakładu A” za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a w konsekwencji uznania planowanej transakcji sprzedaży „Zakładu A” Nabywcy za czynność wyłączoną z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Jak już wskazano, zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze. Przy czym, jak wynika z treści art. 2 pkt 27e ustawy, organizacyjne i finansowe wyodrębnienie musi występować w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Nie jest wystarczające, aby zbywane składniki majątkowe utworzyły przedsiębiorstwo u nabywcy – muszą one stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa u zbywcy. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą zatem składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług okolicznością determinującą możliwość wyłączenia, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, stosowania przepisów ustawy do czynności zbycia określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych, jest takie ich zorganizowanie, żeby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej. Zespół składników materialnych i niematerialnych obejmować powinien elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem przepisy ustawy nie miały zastosowania do zbywanego mienia, musi ono obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w jego skład muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W rozpatrywanej sprawie, jak wynika z wniosku, działalność Spółki prowadzona w ramach Zakładu A będzie – na moment tej sprzedaży – wyodrębniona na płaszczyźnie organizacyjnej i funkcjonalnej, tj. będzie stanowić wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania. W ramach Transakcji, planowane jest zbycie wszystkich składników majątkowych i niemajątkowych Spółki przypisanych do Zakładu A wraz z Nieruchomościami. W związku z planowaną sprzedażą części przedsiębiorstwa dojdzie również do przejęcia przez Nabywcę pracowników Wnioskodawcy zatrudnionych w ramach stosunku pracy w Zakładzie A. Wnioskodawca wskazał również, że Spółka podejmie się dodatkowych czynności w celu uzyskania od kontrahentów zgód na cesje na Nabywcę praw i obowiązków w umowach istniejących w momencie Transakcji, związanych z zakładem A. Nie można wykluczyć również sytuacji, w której przeniesienie praw lub obowiązków wynikających z danej umowy nie będzie możliwe, co może dotyczyć w szczególności sytuacji, gdy przeniesienie praw i obowiązków wynikających z takiej umowy nie jest możliwe ze względów prawnych – wówczas Spółka oraz Nabywca podejmą działania zmierzające do znalezienia alternatywnego rozwiązania umożliwiającego kontynuację lub zastąpienie takich kontraktów (w szczególności rozważane jest podpisanie przez Nabywcę nowych umów). Zakład w A mający być przedmiotem sprzedaży jest bowiem wyodrębniony fizyczne, organizacyjnie i jest kompletnie wyposażony. Nabywca będzie miał możliwość prowadzić produkcję (…), bez konieczności zapewnienia innych składników poza nabytymi i bez potrzeby podejmowania działań faktycznych lub prawnych w celu zapewnienia innych składników majątku poza nabytymi. Z analizy wniosku wynika więc, że po dokonaniu transakcji Nabywca będzie miał możliwość kontynuowania działalności prowadzonej przez Zakład A w takim zakresie, w jakim jest ona obecnie prowadzona w ramach Spółki, tj. z tymi kontrahentami, z jakimi jest ona obecnie prowadzona w ramach Spółki, przy użyciu nabytych składników majątkowych.

Zespół składników będący przedmiotem sprzedaży, jest wyodrębniony również na płaszczyźnie finansowej – będzie posiadać samodzielność finansową, pozwalającą na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym, a na podstawie prowadzonej przez Spółkę ewidencji księgowej będzie możliwe przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, przez co możliwe będzie określenie wyniku finansowego. Jak bowiem wynika z wniosku, system ewidencji księgowej, poprzez prowadzoną analitykę do kont głównych umożliwia odrębną identyfikację przychodów i kosztów dotyczących Zakładów. Na potrzeby zarządcze przygotowywane są odrębne rachunki zysków i strat Zakładów – patrząc od strony konstrukcji rachunku zysków i strat, przygotowywane dla Zakładów zestawienie pozwala na przejście przez wynik na sprzedaży, wynik operacyjny, wynik finansowy oraz wynik netto. Ponadto, Zakład A korzysta z odrębnego względem Zakładu (…) rachunku bankowego, dedykowanego rozliczeniom z Zakładem A w ramach działalności Zakładu A.

Wnioskodawca wskazał również, że obszar działalności Spółki związany z Zakładem A jest rozgraniczony od pozostałej działalności prowadzonej przez Spółkę w ramach Zakładu (…). Rozgraniczona w ramach struktur Spółki działalność Zakładu A, jak również dedykowana, w tym celu kadra oraz przypisane składniki aktywów, pozwalają na samodzielne realizowanie zadań przypisanych do działalności prowadzonej w ramach Zakładu A, niezależnie od pozostałej części przedsiębiorstwa Spółki.

W analizowanej sprawie Nabywca będzie kontynuował prowadzoną przez Spółkę działalność w zakresie zadań realizowanych przez Zakład A, tj. produkcji (…) i ma możliwość prowadzić tę działalność wyłącznie przy pomocy składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem sprzedaży.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że zespół składników materialnych i niematerialnych związany z działalnością Zakładu A, będzie spełniać przesłanki do uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Działalność Zakładu A polegająca na produkcji (…) będzie wyodrębniona zarówno organizacyjnie, finansowo, jak i funkcjonalnie. Jednocześnie, przedmiotem Transakcji będzie działalność Zakładu A, zawierająca wszystkie elementy niezbędne do jej prowadzenia. Nabywca będzie miał możliwość prowadzić produkcję (…), bez konieczności zapewnienia innych składników poza nabytymi i bez potrzeby podejmowania działań faktycznych lub prawnych w celu zapewnienia innych składników majątku poza nabytymi.

W konsekwencji należy stwierdzić, że zostaną spełnione wskazane powyżej przesłanki do uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych związanych z ww. działalnością Zakładu A za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a tym samym jego sprzedaż Nabywcy nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w myśl art. 6 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, stwierdzić należy, że Zakład A stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a w konsekwencji planowana Transakcja sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 jest prawidłowe.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również obowiązek dokonania korekty podatku VAT wcześniej odliczonego przy zakupie składników majątkowych wchodzących w skład zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca na gruncie podatku od towarów i usług wprowadził regulacje szczególne związane z przypadkiem zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy.

Stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy:

Szczegółowy sposób dokonywania korekty określa art. 91 ust. 3 – ust. 9 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy:

Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że skoro przedmiotem zbycia będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, to w związku z tą czynnością Spółka nie będzie zobowiązana do dokonania korekty wcześniej odliczonego podatku naliczonego, ponieważ zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy, obowiązek ewentualnego dokonania korekty ciąży na nabywcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Podsumowując, stwierdzić należy, że w związku ze sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa (działalności prowadzonej w ramach Zakładu A), Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dokonania korekty podatku VAT wcześniej odliczonego przy zakupie składników majątkowych wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).