Interpretacja indywidualna - Interpretacja - 0113-KDIPT1-1.4012.848.2024.1.ŻR
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
20 października 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 20 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
-braku obowiązku zapłaty podatku VAT od majątku wchodzącego w skład masy spadkowej z odziedziczonej działalności,
-nieuznania Pani za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą i w konsekwencji braku obowiązku zapłaty podatku VAT od sprzedaży towarów, tj. 2 ciągników siodłowych oraz 2 naczep nabytych w drodze spadku po zmarłym mężu.
Opis stanu faktycznego
W dniu 3 sierpnia 2024r. zmarł w wyniku wypadku Pani mąż, który do dnia śmierci prowadził jednoosobową działalność gospodarczą i był czynnym podatnikiem VAT. Spadkobiercami jest Pani jako żona oraz Państwa dwie córki, co jest potwierdzone aktem poświadczenia dziedziczenia sporządzonym dnia 10 października 2024 r.
W skład masy spadkowej wchodzą m.in. środki trwałe z prowadzonej, do dnia śmierci przez męża, działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT (2 ciągniki siodłowe oraz 2 naczepy). Żadna z Pań, ani Pani jako żona, ani również 2 córki, będące jedynymi spadkobiercami, nie zamierza kontynuować odziedziczonej działalności, a jedynie chce Pani skorzystać z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym i zamiarem Pani jest sprzedaż majątku wchodzącego w skład masy spadkowej z odziedziczonej działalności.
Pytania
Czy w tej sytuacji prawidłowe jest uznanie, że:
1.Nie jest Pani zobowiązana do odprowadzenia do Urzędu Skarbowego podatku VAT od majątku wchodzącego w skład masy spadkowej z odziedziczonej działalności?
2.W sytuacji sprzedaży majątku wchodzącego w skład masy spadkowej nie będzie Pani uznana za podatnika podatku VAT i nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku VAT od sprzedaży tego majątku?
Pani stanowisko w sprawie
Uważa Pani, iż nie jest zobowiązana do odprowadzenia do Urzędu Skarbowego podatku VAT należnego od majątku wchodzącego w skład masy spadkowej z odziedziczonej działalności, w sytuacji, gdy ani Pani (ani żadna z osób spadkobierców) w żaden sposób nie będzie wykorzystywać do działalności gospodarczej nabytego w drodze spadku majątku, a jedynie dokona Pani jego sprzedaży. W tej sytuacji nie będzie Pani uznana za podatnika podatku VAT i nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku VAT od odziedziczonego majątku, jak również od sprzedaży tego majątku. Podkreślenia wymaga fakt, iż żadna z osób spadkobierców nie prowadziła dotychczas żadnej działalności gospodarczej i nie była czynnym podatnikiem VAT i nie zamierza kontynuować działalności po zmarłym mężu/ojcu.
Na podstawie ustawy VAT z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Z 2024 r., poz. 361), śmierć podatnika jest jedną z form zakończenia bytu prawnego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, a więc również zakończeniem występowania podmiotu w obrocie gospodarczym w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.
Stosownie do art. 96 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku śmierci podatnika naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu podatnika z rejestru jako podatnika VAT. Podobnie wygląda kwestia sporządzenia spisu z natury, o którym stanowi art. 14 ust. 5 ustawy o VAT. Z przepisów wynika bowiem, że remanent likwidacyjny sporządzają podatnicy.
Art. 15 ustawy VAT wskazuje, iż:
1. Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
1a. Podatnikiem, o którym mowa w ust. 1, jest także jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej stanowiąca przedsiębiorstwo w spadku w okresie od otwarcia spadku do dnia wygaśnięcia:
1)zarządu sukcesyjnego albo
2)uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego, jeżeli zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników.
1b. Podatnika, o którym mowa w ust. 1a, uznaje się za podatnika kontynuującego prowadzenie działalności gospodarczej zmarłego podatnika.
Powyższy zapis wyraźnie wskazuje, że jeżeli spadkobierca nie złożył oświadczenia o kontynuowaniu działalności oraz nie został powołany zarząd sukcesyjny, to przedsiębiorstwo w spadku nie jest podatnikiem podatku VAT.
A zatem z uwagi na fakt, iż w Pani przypadku nie został powołany zarząd sukcesyjny i żadna z osób będąca spadkobiercą nie dokonała zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników i nie zamierza kontynuować działalności po zmarłym podatniku VAT, w związku z powyższym obowiązek sporządzenia remanentu likwidacyjnego nie dotyczy w tej sytuacji spadkobierców podatnika VAT. Wśród okoliczności wymienionych w powołanym przepisie, powodujących powstanie obowiązku sporządzenia spisu z natury nie została bowiem wskazana śmierć podatnika. W oparciu o powołane regulacje, spis z natury powinni sporządzać podatnicy, natomiast żaden z przepisów ustawy o VAT nie nakłada takiego obowiązku na żonę nieistniejącego już podatnika podatku VAT, wykreślonego z rejestru prowadzonego przez urząd skarbowy. Potwierdza to również treść interpretacji Dyrektora KIS z 29 kwietnia 2021 roku (nr 0114-KDIP1-3.4012.16.2021.3.MPE), gdzie organ wskazał, że podatnik jako spadkobierca, który nie będzie kontynuował działalności gospodarczej po zmarłym bracie, nie ma obowiązku złożenia deklaracji za nierozliczony okres za zmarłego brata oraz sporządzenia spisu z natury przewidzianego w art. 14 ustawy o VAT i opodatkowania towarów objętych tym spisem. Powyższe znajduje potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach wydanych przez organy podatkowe: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 lipca 2016 r. (IBPP2/4512-398/16/KO) czy interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 grudnia 2017 r. (0111-KDIB3-2.4012.783.2017.1.EJ). Z uwagi zatem, że żaden przepis nie przenosi obowiązku sporządzenia spisu z natury na spadkobierców, tym samym, następca prawny nie jest obowiązany do sporządzenia remanentu likwidacyjnego i odprowadzenia z tego tytułu podatku należnego.
Na spadkobierców przechodzą tylko te obowiązki spadkodawcy, które miał on jako podatnik i tylko te związane z realizacją obowiązków, wynikających z ustaw regulujących kwestie podatków. Jednocześnie nie można mówić o sukcesji prawa, którego spadkodawca nie nabył. Zgodnie z art. 97 § 2 Ordynacji podatkowej: „Jeżeli, na podstawie przepisów prawa podatkowego, spadkodawcy przysługiwały prawa o charakterze niemajątkowym, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uprawnienia te przechodzą na spadkobierców pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek”. A zatem wejście spadkobiercy na podstawie art. 97 Ordynacji podatkowej w prawa i obowiązki podatnika (spadkodawcy) - nie utożsamiania go jednak z podatnikiem. Z art. 97 § 2 i art. 97 § 2a ustawy Ordynacja podatkowa wynika, że spadkobiercy przejmują wszelkie majątkowe prawa i obowiązki, a prawa niemajątkowe w zależności od tego czy kontynuują działalność spadkodawcy czy nie. Przepisy Ordynacji podatkowej przewidują jedynie odpowiedzialność spadkobiercy za zobowiązania spadkodawcy, ale tylko te powstałe za jego życia, zaś obowiązek sporządzenia remanentu powstaje po zaprzestaniu wykonywania czynności opodatkowanych, czyli po śmierci podatnika. Czyli również na mocy przepisów Ordynacji podatkowej spadkobierca nie jest obowiązany tego uczynić. Wobec powyższego spadkobierca nie jest obowiązany do sporządzenia remanentu likwidacyjnego i tym samym odprowadzenia z tego tytułu podatku należnego.
Jednocześnie zgodnie z art. 100 § 1 Ordynacji podatkowej: Organ podatkowy orzeka w jednej decyzji o zakresie odpowiedzialności lub uprawnień poszczególnych spadkobierców na podstawie decyzji ostatecznych wydanych wobec spadkodawcy oraz jego zobowiązań wynikających z prawidłowych deklaracji. Podkreślenia wymaga zatem fakt, iż spadkodawca również nie był zobligowany do zapłaty podatku VAT od środków trwałych i towarów będących w posiadaniu jego przedsiębiorstwa na dzień swojej śmierci.
Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. A zatem dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o VAT. Jak już wcześniej zostało wskazane - żadna z osób będąca spadkobiercami nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem VAT w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.
Należy w tym miejscu wskazać, że w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym i wykluczone są z grona podatników VAT. Powyższe stanowisko potwierdza także interpretacja indywidualna KIS 0114-KDIP1-3.4012.148.2023.4.KP.
Na podstawie powyższych zapisów oraz faktu, iż żadna z osób spadkobierców - nie zamierza kontynuować działalności gospodarczej po zmarłym mężu i ojcu, uważa Pani, iż nie jest zobowiązana do zapłaty podatku VAT od odziedziczonego majątku z działalności gospodarczej spadkodawcy i majątek ten będzie stanowił część Pani (i pozostałych spadkobierców) majątku prywatnego. Majątek prywatny to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, a zatem jako osoby fizyczne w ramach zarządu majątkiem prywatnym jest Pani wykluczona z grona podatników VAT, a zatem sprzedaż tego majątku również nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które Pani przedstawiła we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W pierwszej kolejności wskazania wymaga, że ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwana dalej ustawą, nie precyzuje wprost skutków prawnych związanych ze śmiercią podatnika podatku od towarów i usług, jednakże śmierć podatnika jest jedną z form zakończenia bytu prawnego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, a więc również zakończeniem występowania podmiotu w obrocie gospodarczym w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.
Natomiast zgodnie z art. 7 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):
Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.
Zatem, byt prawny podatnika – osoby fizycznej, na którego przepisy podatkowe nakładają obowiązek podatkowy ustaje z chwilą śmierci.
Stosownie do art. 922 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej k.c.:
Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.
Zgodnie z art. 922 § 2 ustawy Kodeks cywilny:
Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.
Podkreślenia wymaga, że prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego nie należą do spadku. Ich sukcesja jest możliwa jedynie na podstawie i w granicach przepisów ustawy Ordynacja podatkowa.
Kwestię sukcesji podatkowej reguluje przede wszystkim art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej zgodnie z którym:
Spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 1a, 2 i 2a, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy.
W myśl art. 97 § 2 Ordynacji podatkowej:
Jeżeli, na podstawie przepisów prawa podatkowego, spadkodawcy przysługiwały prawa o charakterze niemajątkowym, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uprawnienia te przechodzą na spadkobierców pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek.
Stosownie z art. 97 § 2a ustawy Ordynacja podatkowej:
Przepis § 2 stosuje się odpowiednio w przypadku dalszego prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwo w spadku i ustanowienia zarządu sukcesyjnego.
Zatem z art. 97 § 2 i art. 97 § 2a ustawy Ordynacja podatkowa wynika, że spadkobiercy przejmują wszelkie majątkowe prawa i obowiązki, a prawa niemajątkowe w zależności od tego czy kontynuują działalność spadkodawcy czy nie.
Zgodnie z art. 97a § 1 Ordynacji podatkowej:
Odpowiedzialność za zobowiązania podatkowe przedsiębiorstwa w spadku ponoszą zapisobierca windykacyjny kontynuujący prowadzenie tego przedsiębiorstwa, spadkobiercy zmarłego przedsiębiorcy, jeżeli nie został uczyniony zapis windykacyjny obejmujący przedsiębiorstwo w spadku, a także małżonek zmarłego przedsiębiorcy, któremu przysługuje udział w przedsiębiorstwie w spadku. Przepis art. 98 stosuje się odpowiednio.
Natomiast art. 98 § 1 Ordynacji podatkowej stanowi:
Do odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o przyjęciu i odrzuceniu spadku oraz o odpowiedzialności za długi spadkowe.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w drodze spadku po zmarłym mężu nabyła Pani środki trwałe z prowadzonej, do dnia śmierci przez męża, działalności gospodarczej - 2 ciągniki siodłowe oraz 2 naczepy. Nie zamierza Pani kontynuować odziedziczonej działalności, a jedynie chce Pani skorzystać z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym i zamierza Pani sprzedać odziedziczony majątek.
Stosownie do art. 96 ust. 6 i ust. 7 ustawy:
Jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.
W przypadku śmierci podatnika naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu podatnika z rejestru jako podatnika VAT.
Jak wyżej wskazałem, śmierć podatnika jest jedną z form zakończenia bytu prawnego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, a więc również zakończeniem występowania podmiotu w obrocie gospodarczym w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.
W myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług:
Opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną albo przedsiębiorstwem w spadku wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego;
Jak stanowi art. 14 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług:
W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani złożyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości towarów i o kwocie podatku należnego, nie później niż w dniu złożenia deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3.
W myśl art. 14 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług:
Obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3.
Zatem do sporządzenia i złożenia spisu obowiązani są podatnicy, którzy zaprzestali wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu w okolicznościach wymienionych w art. 14 ust. 1 i 3 tejże ustawy. Wśród wymienionych okoliczności, powodujących powstanie obowiązku sporządzenia spisu z natury nie wymienia się jednak śmierci podatnika. Wobec powyższego spadkobierca nie jest obowiązany do sporządzenia remanentu likwidacyjnego i tym samym odprowadzenia z tego tytułu podatku należnego. Również na mocy przepisów Ordynacji podatkowej spadkobierca nie jest obowiązany tego uczynić, gdyż przepisy te przewidują jedynie odpowiedzialność spadkobiercy za zobowiązania spadkodawcy, ale tylko te powstałe za jego życia, zaś obowiązek sporządzenia remanentu powstaje po zaprzestaniu wykonywania czynności opodatkowanych, czyli po śmierci podatnika.
Powołane powyżej przepisy w kontekście przedstawionych okoliczności sprawy prowadzą do stwierdzenia, że Pani jako spadkobierca, który nie będzie kontynuował działalności gospodarczej po zmarłym mężu, nie ma obowiązku sporządzenia spisu z natury przewidzianego w art. 14 ustawy i opodatkowania towarów objętych tym spisem.
Jednocześnie - jak wskazała Pani we wniosku - nie zamierza Pani kontynuować odziedziczonej działalności, a jedynie chce Pani skorzystać z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym i dokonać jego sprzedaży.
Odnosząc się do Pani wątpliwości wskazania wymaga, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o VAT.
W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.
Podkreślenia wymaga również, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.
Tym samym, jeżeli nie będzie Pani w żaden sposób wykorzystywała nabytego w drodze spadku majątku związanego z prowadzoną działalnością Pani męża, tj. 2 ciągników siodłowych oraz 2 naczep, tylko dokona jego sprzedaży, wówczas nie wystąpią przesłanki pozwalające uznać Panią za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym dokonując planowanej sprzedaży nie będzie Pani uznana za podatnika podatku VAT, a jedynie będzie Pani korzystała z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem.
Zatem Pani jako spadkobierca niekontynuujący działalności gospodarczej nie ma obowiązku zapłaty podatku VAT od sprzedaży ww. towarów, tj. 2 ciągników siodłowych oraz 2 naczep nabytych w drodze spadku po zmarłym mężu.
W konsekwencji Pani stanowisko w zakresie pytania nr 1 i 2 uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zwracam uwagę, że w myśl art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tym samym niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani i tylko w stosunku do Pani może ona wywołać określone przepisami skutki prawne. Natomiast nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych spadkobierców.
Nadto wskazuję, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. W związku z powyższym załączone do wniosku dokumenty nie mogą być przedmiotem merytorycznej analizy.
Zaznaczam ponadto, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.).