Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
12 września 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 12 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT w związku z art. 113 ust. 11 ustawy o VAT od początku roku 2022 i od początku roku 2024, w związku ze złożeniem deklaracji aktualizującej VAT-R dotyczącej powrotu do korzystania ze zwolnienia z VAT, po upływie terminu 7 dni.
Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 listopada 2024 r. (wpływ).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jest Pan osobą prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą od 2003 roku. Zaczął Pan jako podatnik zwolniony z VAT, ponieważ nie prowadził Pan (obecnie również nie prowadzi) działalności w zakresie usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, jak i również nie przekraczał Pan ustawowego limitu uprawniającego do zwolnienia z tegoż podatku.
We wrześniu 2005 zarejestrował się Pan jako czynny podatnik VAT, którym był Pan przez następne 5 lat, aż do końca 2010 roku. Od 2011 roku skorzystał Pan z możliwości zwolnienia podmiotowego z uwagi na nieprzekroczenie ustawowego limitu obrotu w roku poprzednim. Od tamtego czasu, do dziś włącznie, zachowuje się Pan jak podatnik zwolniony z VAT – nie wystawia Pan faktur VAT, nie pobiera Pan tego podatku, nie składa Pan miesięcznych deklaracji VAT, ani nie przesyła Pan plików JPK_VAT.
Według posiadanej wiedzy, był Pan przekonany, iż do tej pory nie przekroczył Pan w żadnym z lat ubiegłych limitu 200 tys. zł, więc dalej mógł Pan korzystać ze zwolnienia podmiotowego. Jednak w sierpniu tego roku (2024), dostał Pan pismo z Urzędu Skarbowego, właściwego dla Pana miejsca zamieszkania, w sprawie wyjaśnienia w ramach czynności sprawdzających w zakresie podatku VAT, czy przypadkiem od któregoś miesiąca 2020 roku nie powinien Pan zarejestrować się jako czynny podatnik VAT, z uwagi na prawdopodobne przekroczenie rocznego limitu przychodu 200 tys. zł, stwierdzonego na podstawie złożonych rocznych deklaracji podatkowych (PIT-ów).
Okazało się, że w wyniku braku świadomości, iż dochód z najmu prywatnego również należy wliczać do limitu zwolnienia, mimo iż nie ma on związku z zakresem Pana działalności gospodarczej, rzeczywiście nieznacznie został przekroczony ów limit. Niezwłocznie postanowił Pan naprawić popełnione błędy. Po sprawdzeniu dokładnej daty, przy której nastąpiło przekroczenie limitu 200 tys. zł, wysłał Pan elektronicznie aktualizację deklaracji VAT-R, w której zaznaczył Pan, że od 28-12-2020 roku ponownie rejestruje się Pan jako czynny podatnik VAT, z uwagi na przekroczenie limitu określonego w art. 113 ust. 1. Jednocześnie, musiał Pan przyjąć, iż w związku z tym, że umowy z kontrahentami zawierał Pan na kwoty brutto, więc korekty faktur polegały na rozbiciu kwoty, którą kontrahent Panu zapłacił, czyli końcowej brutto, na netto + VAT. Wszystkie dokumenty skorygował Pan według tych założeń. W wyniku tych operacji okazało się, iż obrót netto za 2021 rok nie przekroczył limitu 200 tys. zł. Ponieważ dodatkowo minął co najmniej rok, liczony od końca roku, w którym utracił Pan zwolnienie (2020 r.), zatem od początku 2022 roku, według art. 113 ust. 11 ustawy o VAT, mógł Pan znów być podatnikiem zwolnionym podmiotowo z podatku VAT. Po wysłaniu wymaganych prawem plików JPK_V7M, złożył Pan więc aktualizację dokumentu VAT-R, tym razem wyrejestrowując się z bycia czynnym podatnikiem VAT z początkiem 2022 roku. Pech chciał, że pod koniec 2022 roku sytuacja się powtórzyła, tzn. w wyniku nieświadomego nieuwzględnienia dochodu z najmu prywatnego mieszkania (czyli ponownie ten sam błąd, który urząd skarbowy uświadomił Pana dopiero teraz), okazało się, że pod koniec roku, w grudniu, znów "wpadł" Pan na VAT (według pomocniczej ewidencji stało się to 15-12-2022 r.). Zatem ponownie złożył Pan kolejny dokument VAT-R, rejestrując się jako czynny podatnik VAT, tym razem od 15 grudnia 2022 r. Skorygował Pan wszystkie dokumenty z 2023 roku według takiej samej zasady jaką musiał Pan przyjąć dla dokumentów z 2021 r. W wyniku tych przeliczeń, okazało się, że za rok 2023 obrót netto jest mniejszy niż 200 tys. zł. W związku z tym, że to „drugie” zwolnienie z VAT utracił Pan pod koniec 2022 roku, i przez cały kolejny, czyli 2023 rok nie osiągnął Pan przychodu przekraczającego limit zwolnienia z VAT, znów od początku 2024 roku może Pan według art. 113 ust. 11 ustawy, być podmiotowo zwolniony z VAT. Po wysłaniu plików JPK_V7M, złożył Pan kolejny raz dokument VAT-R, w którym zaznaczył Pan, że od początku 2024 roku rezygnuje Pan z bycia czynnym podatnikiem VAT. Po przesłaniu dodatkowo plików JPK_V7M za poszczególne miesiące, kiedy to był Pan czynnym podatnikiem VAT, dokonał Pan również wpłat z tytułu należnego podatku VAT, łącznie z odsetkami. Ostatecznie, naprawił Pan wszystko tak, jak powinno być, gdyby na bieżąco uwzględniał Pan odpowiednie okresy i momenty przekroczenia limitu zwolnienia podmiotowego z podatku VAT jak i zwolnienia z niego. Z uwagi na fakt, po jakim czasie Urząd Skarbowy wezwał Pana do złożenia wyjaśnień na temat braku rejestracji jako czynny podatnik VAT i przesłaniem brakujących plików JPK_V7M aż za 4 lata wstecz, nie mógł Pan, w określonym w ustawie terminie, złożyć aktualizacji VAT-R, informującej o rezygnacji od początku 2022 r. oraz od początku 2024 r. z bycia czynnym podatnikiem VAT, mimo przysługującego Panu takiego zwolnienia według art. 113 ust. 1 oraz art. 113 ust. 11.
Czy w związku z powyżej przedstawionym opisem dokonanych w sierpniu 2024 r. czynności, tzn.:
- zgłoszeniem Pana jako czynnego podatnika VAT od 28 grudnia 2020 roku,
- rozliczeniem podatku i dokumentów za okres 2020-2021,
- złożeniem deklaracji VAT-R w zakresie zgłoszenia aktualizacyjnego dotyczącego wyboru możliwości korzystania ze zwolnienia od początku 2022 roku,
- ponownego zgłoszenia Pana jako czynnego podatnika VAT, tym razem od 15 grudnia 2022 roku,
- rozliczeniem podatku i dokumentów za okres 2022-2023,
- złożeniem deklaracji VAT-R w zakresie zgłoszenia aktualizacyjnego dotyczącego wyboru możliwości korzystania ze zwolnienia od początku 2024 r.,
przysługuje Panu prawo do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT w zw. z art. 113 ust. 11 ustawy o VAT, tj. w Pana przypadku w okresach od początku 2022 roku do 15 grudnia 2022, oraz od początku 2024 roku? Innymi słowy - czy może Pan korzystać ze zwolnienia od podatku VAT stosowanie do treści art. 113 ust. 11 ustawy o VAT w sytuacji złożenia aktualizacji dokumentów VAT-R z mocą wsteczną?
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan:
1.Informuje Pan, że elementy zaistniałego stanu faktycznego objęte wnioskiem nie były i nie są przedmiotem kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej ani postępowania podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług. W tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego.
2.W całym okresie prowadzenia przez Pana działalności gospodarczej nie wykonywał Pan czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.). Nie planuje Pan ich wykonywać także w przyszłości.
Pytanie
Czy dopuszczalne i prawomocne jest złożenie deklaracji aktualizującej VAT-R wyrejestrowującej podatnika z bycia czynnym podatnikiem VAT po upływie terminu 7 dni, o którym mówi art. 96 ust. 12, w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek, o których mowa w art. 113 ust. 1 oraz 113 ust. 11 ? Innymi słowy - czy można korzystać ze zwolnienia od podatku VAT stosowanie do treści art. 113 ust. 11 ustawy o VAT z mocą wsteczną?
Pana stanowisko w sprawie
Skoro dopuszczalne jest rejestrowanie do VAT z datą wsteczną, to również wyrejestrowanie z niego, w przypadku spełnienia pozostałych warunków, również powinno być możliwe z datą wsteczną. Odmowa byłaby sprzeczna z fundamentalną zasadą podatku od wartości dodanej, tzn. zasadą neutralności. W przypadku korygowania czasu przeszłego, wszystkie składane dokumenty muszą otrzymać moc wsteczną. Na tym polega naprawa do stanu jaki powinien być.
W opisywanym przypadku zaszedłby proces rejestracji, składania kolejnych deklaracji miesięcznych oraz wyrejestrowanie przy pierwszej nadającej się ku temu okazji.
Chciałby Pan nadmienić, że przepis art. 113 ust. 11 ustawy o VAT nie uzależnia prawa do wyboru zwolnienia od terminu złożonego zawiadomienia w urzędzie podatkowym, tylko od spełnienia warunku określonego w tym przepisie, tj. bycia czynnym podatnikiem podatku VAT co najmniej przez rok licząc od końca roku, w którym Podatnik utracił lub zrezygnował ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Przepisy tejże ustawy nie przewidują również żadnych sankcji dla dokonania ww. czynności po upływie przewidzianego w ustawie terminu. Przewidziany bowiem termin w przepisie art. 96 ust. 12 jest jedynie terminem na poinformowanie właściwego organu podatkowego o skorzystaniu ze zwolnienia podmiotowego. Zatem złożenie zawiadomienia aktualizacyjnego VAT-R po upływie 7 dni, nie pozbawia Pana jako podatnika prawa do wyboru przysługującego Panu zwolnienia. Stoi więc Pan na stanowisku, iż z powodu zaistniałej sytuacji, czego konsekwencją stała się obligatoryjna rejestracja do VAT, a następnie opóźnieniem złożenia deklaracji VAT-R w zakresie zgłoszenia aktualizacyjnego dotyczącego możliwości korzystania ze zwolnienia, przysługuje Panu prawo do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT w zw. z art. 113 ust. 11 ustawy o VAT, od dat, od których spełnione są wszystkie przesłanki pozwalające na taką czynność, tj. w Pana przypadku w okresach od początku roku 2022 r. do 15 grudnia 2022 roku oraz od początku 2024 roku.
Swoje stanowisko oparł Pan m.in. na interpretacjach indywidualnych wydawanych w podobnych sprawach, w tym m.in.:
1)pismo z dnia 26 stycznia 2024 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn.: 0112-KDIL1- 2.4012.560.2023.2.DS;
2)interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 listopada 2022 r., sygn.: 0112-KDIL1-2.4012.402.2022.2.BG;
3)interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 grudnia 2018 r., sygn.: 0113-KDIPT1-1.4012.756.2018.2.MSU;
4)interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 grudnia 2017 r., sygn.: 0112-KDIL4.4012.482.2017.1.JK;
5)interpretacja indywidualna Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 czerwca 2023 r., , sygn. 0112- KDIL1-1.4012.133.2023.2.HW.
Dodatkowo, chciałby Pan nadmienić, że na rządowej stronie internetowej www.biznes.gov.pl/pl/portal/ou1609 jest zamieszczona informacja o tym, kiedy można powrócić do zwolnienia podmiotowego z VAT, w której to informacji wymienione są tylko 2 warunki. Cytując: „Kiedy można wrócić do zwolnienia z VAT. Jeśli utraciłeś prawo do zwolnienia podmiotowego z VAT lub zrezygnowałeś z niego, możesz ponownie skorzystać ze zwolnienia dopiero po upływie pełnego roku kalendarzowego funkcjonowania jako podatnik VAT (tj. licząc od końca roku, w którym nastąpiła utrata lub rezygnacja z prawa). Powrót do zwolnienia wymaga spełnienia łącznie dwóch kryteriów:
·prowadzenia działalności gospodarczej podlegającej zwolnieniu z VAT,
·nieprzekroczenia limitu wartości sprzedaży w wysokości 200 tys. zł w poprzednim roku podatkowym.
Wrócić do zwolnienia możesz od dowolnego okresu rozliczeniowego, w którym uzyskasz prawo do zwolnienia. W tym celu ponownie złóż aktualizację formularza VAT-R w urzędzie skarbowym”.
Biorąc wszystkie powyższe pod uwagę, uważa Pan, że Pana stanowisko w sprawie możliwości korzystania w określonych okresach ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT jest prawidłowe. Chciałby Pan jeszcze raz podkreślić, iż cały czas był Pan przekonany, że jest Pan podatnikiem zwolnionym z VAT i tak też się zachowywał. Gdyby Pana urząd skarbowy wezwał Pana do złożenia wyjaśnień już w 2021 roku, miałby Pan możliwość bieżącego zareagowania i w odpowiednich terminach złożenia wszystkich wymaganych dokumentów.
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że nie zmienia Pan swojego stanowiska w sprawie oceny prawnej opisu sprawy odnośnie sformułowanego we wniosku pytania, ponieważ nie uległo ono zmianie mimo uzupełnienia wniosku o wskazane okoliczności zawarte w części II wezwania i dalej koresponduje ono z opisem sprawy i zakresem zadanego pytania.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W oparciu o art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie podmiotowe od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.
Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1a)sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2)odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a)transakcji związanych z nieruchomościami,
b)usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c)usług ubezpieczeniowych
– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3)odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem zawiadomienia na piśmie o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.
Jak wynika z art. 113 ust. 5 ustawy:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
W myśl art. 113 ust. 10 ustawy:
Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
W świetle art. 113 ust. 11 ustawy:
Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
W oparciu o art. 113 ust. 11a ustawy:
Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5.
Zaznaczyć należy, że podatnik ma prawo powrócić do zwolnienia z art. 113 ustawy w trakcie roku podatkowego, pod warunkiem, że minął rok od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował oraz w poprzednim i bieżącym roku nie przekroczył kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Powrót do zwolnienia może nastąpić od początku danego miesiąca.
Stosownie do art. 113 ust. 13 ustawy:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1)dokonujących dostaw:
a)towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b)towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
-energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
-wyrobów tytoniowych,
-samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d)terenów budowlanych,
e)nowych środków transportu,
f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
-preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
-komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
-urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
-maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g)hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
-pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
-motocykli (PKWiU ex 45.4);
2)świadczących usługi:
a)prawnicze,
b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c)jubilerskie,
d)ściągania długów, w tym factoringu;
3)nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Odnośnie obowiązku zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R należy wskazać, że według art. 96 ust. 1 ustawy:
Podmioty, o których mowa w art. 15 i art. 15a, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.
Na mocy art. 96 ust. 3 ustawy:
Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.
Na podstawie art. 96 ust. 4 ustawy:
Naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.
Jak stanowi art. 96 ust. 5 ustawy:
Jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:
1)przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
2)przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
3)przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;
4)przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.
Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.
Jak wynika z 96 ust. 10 ustawy:
Podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, u których następnie sprzedaż została zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub którzy następnie zgłosili, że będą wykonywać wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43, pozostają w rejestrze jako podatnicy VAT zwolnieni.
Zgodnie z art. 96 ust. 12 ustawy:
Jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników. Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.
Z opisu sprawy wynika, prowadzi Pan działalność gospodarczą od 1 marca 2003 roku w zakresie projektowania wnętrz. We wrześniu 2005 zarejestrował się Pan jako czynny podatnik VAT, którym był Pan przez następne 5 lat, aż do końca 2010 roku. Od 2011 roku skorzystał Pan z możliwości zwolnienia podmiotowego z uwagi na nieprzekroczenie ustawowego limitu obrotu w roku poprzednim. Od tamtego czasu, do dziś włącznie, zachowuje się Pan jak podatnik zwolniony z VAT – nie wystawia Pan faktur VAT, nie pobiera Pan tego podatku, nie składa Pan miesięcznych deklaracji VAT, ani nie przesyła Pan plików JPK_VAT. W wyniku braku świadomości, iż dochód z najmu prywatnego również należy wliczać do limitu zwolnienia, po sprawdzeniu dokładnej daty, przy której nastąpiło przekroczenie limitu 200 tys. zł, wysłał Pan elektronicznie aktualizację deklaracji VAT-R, w której zaznaczył Pan, że od 28-12-2020 roku ponownie rejestruje się Pan jako czynny podatnik VAT, z uwagi na przekroczenie limitu określonego w art. 113 ust. 1. Obrót netto za 2021 rok nie przekroczył limitu 200 tys. zł. Ponieważ dodatkowo minął co najmniej rok, liczony od końca roku, w którym utracił Pan zwolnienie (2020 r.), zatem od początku 2022 roku, według art. 113 ust. 11 ustawy o VAT, mógł Pan znów być podatnikiem zwolnionym podmiotowo z podatku VAT. Po wysłaniu wymaganych prawem plików JPK_V7M, złożył Pan więc aktualizację dokumentu VAT-R, tym razem wyrejestrowując się z bycia czynnym podatnikiem VAT z początkiem 2022 roku. Pod koniec 2022 roku sytuacja się powtórzyła, tzn. w wyniku nieświadomego nieuwzględnienia dochodu z najmu prywatnego mieszkania. Ponownie złożył Pan kolejny dokument VAT-R, rejestrując się jako czynny podatnik VAT, tym razem od 15 grudnia 2022 r. Za rok 2023 obrót netto jest mniejszy niż 200 tys. zł. W związku z tym, że to „drugie” zwolnienie z VAT utracił Pan pod koniec 2022 roku, i przez cały kolejny, czyli 2023 rok nie osiągnął Pan przychodu przekraczającego limit zwolnienia z VAT, znów od początku 2024 roku może Pan według art. 113 ust. 11 ustawy, być podmiotowo zwolniony z VAT. Po wysłaniu plików JPK_V7M, złożył Pan kolejny raz dokument VAT-R, w którym zaznaczył Pan, że od początku 2024 roku rezygnuje Pan z bycia czynnym podatnikiem VAT. W całym okresie prowadzenia przez Pana działalności gospodarczej nie wykonywał Pan czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, nie planuje Pan ich wykonywać także w przyszłości. Z uwagi na brak rejestracji jako czynny podatnik VAT i przesłaniem brakujących plików JPK_V7M aż za 4 lata wstecz, nie mógł Pan, w określonym w ustawie terminie, złożyć aktualizacji VAT-R, informującej o rezygnacji od początku 2022 r. oraz od początku 2024 r. z bycia czynnym podatnikiem VAT.
Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w opisanej sytuacji przysługuje Panu prawo do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT w związku z art. 113 ust. 11 ustawy o VAT od początku roku 2022 i od początku roku 2024.
Przepis art. 113 ust. 11 ustawy, umożliwia podatnikowi, który stracił prawo do zwolnienia od podatku VAT lub zrezygnował z tego zwolnienia – ponowny wybór tego zwolnienia, po spełnieniu określonych warunków, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia. Chcąc skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, podatnik powinien złożyć w urzędzie skarbowym zgłoszenie aktualizacyjne VAT-R. Przepis art. 113 ust. 11 ustawy nie określa, w jakim terminie podatnik jest zobowiązany poinformować urząd o zamiarze wyboru zwolnienia. W związku z tym, należy przyjąć ogólnie stosowaną zasadę aktualizacji danych wynikającą z art. 96 ust. 12 ustawy, według której podatnik o wszelkich zmianach objętych zgłoszeniem rejestracyjnym jest zobowiązany poinformować urząd w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana, czyli od momentu wyboru przez podatnika zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy na formularzu VAT-R.
Wymieniony art. 113 ust. 11 ustawy nie uzależnia jednak prawa wyboru zwolnienia od terminu złożonego zawiadomienia w urzędzie. Zatem fakt złożenia przez podatnika zawiadomienia po upływie 7 dni, nie pozbawia go prawa do wyboru przysługującego mu zwolnienia.
Okoliczności sprawy wskazują, że chce Pan korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, od początku roku 2022 oraz od początku roku 2024, z uwagi na spełnienie przesłanek wynikających z art. 113 ust. 1 i art. 113 ust. 11 ustawy. W związku z tym złożył Pan aktualizacje dokumentu VAT-R, w których zaznaczył Pan, że rezygnuje Pan z bycia czynnym podatnikiem VAT odpowiednio od początku roku 2022 oraz od początku 2024. Złożył Pan zgłoszenie aktualizacyjne VAT-R po upływie 7 dni od dnia, w którym nabył Pan prawo do tego zwolnienia. Jednakże fakt złożenia zawiadomienia po upływie 7 dni, nie pozbawia Pana prawa do wyboru przysługującego zwolnienia, pomimo niedopełnienia obowiązku w zakresie aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego w wymaganym przepisami terminie. Ponadto z opisu sprawy wynika, że od terminu, od którego chce Pan ponownie skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, zachowywał się Pan jak podatnik, u którego sprzedaż podlega zwolnieniu – nie wystawiał Pan faktur VAT, nie pobierał Pan tego podatku, nie składał Pan miesięcznych deklaracji VAT, ani nie przesyłał Pan plików JPK_VAT, jak również w całym okresie prowadzenia przez Pana działalności gospodarczej nie wykonywał Pan czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, należy wskazać, że pomimo niezłożenia w terminie deklaracji VAT-R w zakresie zgłoszenia aktualizacyjnego ze wskazaniem powrotu do korzystania ze zwolnienia z VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, przysługuje Panu prawo do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy w związku z art. 113 ust. 11 ustawy, odpowiednio od 1 stycznia 2022 r. oraz od 1 stycznia 2024 r. Prawo do ww. zwolnienia w 2022 r. oraz w 2024 r. przysługuje Panu do momentu przekroczenia wartości sprzedaży odpowiednio w danym roku kwoty 200 000 zł.
Tym samym Pana stanowisko uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu zaistnienia zdarzenia.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.
W odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych, zauważam że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.
Zaznaczam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Końcowo wskazuję, że moją rolą jest wyłącznie interpretacja przepisów prawa podatkowego, a nie badanie i ocena prawidłowości dokonanych rozliczeń.
Jednocześnie należy podkreślić, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).