Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 23 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania, że wydzielenie Farmy fotowoltaicznej, będzie stanowiło transakcję przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie przepisów ustawy o VAT i w konsekwencji zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT, wpłynął 27 sierpnia 2024 r. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 31 października 2024 r. (data wpływu 31 października 2024 r.) Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polską spółką prawa handlowego (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) z siedzibą w (...).

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”), którego rok podatkowy trwa od 1 stycznia do 31 grudnia. Wnioskodawca jest także czynnym podatnikiem VAT w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca, złożywszy stosowne zawiadomienie do Naczelnika Urzędu Skarbowego od (...) r. podlega opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek w rozumieniu ustawy o CIT (dalej: „Ryczałt”).

Spółka prowadzi swoją działalność gospodarczą, w ramach której zajmuje się w głównej mierze wytwarzaniem energii elektrycznej.

Wnioskodawca w celu rozszerzenia swojej działalności gospodarczej nabędzie lub wybuduje farmę fotowoltaiczną (dalej: „Farma”) znajdującą się na odrębnej działce niż działka, na których przedsiębiorca prowadził do tej pory działalność. Działalność ta będzie wydzielona na bazie regulaminu, co ma na celu jasne określenie składników, które składają się na taką farmę. Farma będzie zajmować się sprzedażą energii elektrycznej. W ramach farmy funkcjonować będą takie składniki materialne jak:

- panele fotowoltaiczne,

- ogrodzenie terenu,

- instalacja odgromowa,

- zabezpieczenia,

- sieć transformatorowa,

- inwertery fotowoltaiczne,

- przyłącze do sieci.

Obejmować będzie zespół składników niematerialnych takich jak:

- Umowa z wykonawcą farmy wraz z kopią umowy ubezpieczeniowej od odpowiedzialności cywilnej,

- decyzja o warunkach zabudowy,

- umowa przyłączeniowa,

- umowa o sprzedaż energii,

- kontakty do kontraktorów.

Farma fotowoltaiczna i zdarzenia gospodarcze jej dotyczące będą ewidencjonowane w wyodrębnionej części ksiąg rachunkowych, która umożliwia przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań osobno do działalności nowopowstałej farmy.

Farma fotowoltaiczna będzie w stanie samodzielnie wykonywać swoje zadania bez angażowania innych składników majątku Wnioskodawcy.

W związku z przeniesieniem nie wiąże się przejście żadnych pracowników. Farma jest w stanie funkcjonować bez bieżącej obsługi pracowników, a okresowe pomiary elektryczne lub prace serwisowe mogą być zlecane kontrahentom.

Udziałowcami w Spółce są:

- Pan A;

- Pani B;

- Pan C;

- Pan D.

Ponadto, udziałowcem w Spółce jest także Pan E (dalej jako: Udziałowiec) który posiada, (...)% akcji w Spółce, a także (...)% w spółce F sp. z o.o. (dalej jako: F).

Spółki te planują zmianę modelu prowadzonej działalności, uproszczenie struktury kapitałowej, a także dywersyfikację ryzyka związaną z poszczególnymi farmami. W związku z tym podmioty mają zamiar dokonać wydzielenia ze Spółki oraz ze spółki F farm fotowoltaicznych, które w perspektywie realizacji planowanego scenariusza działań zostałyby przeniesione na odrębną, nowopowstałą spółkę, której jedynym udziałowcem zostanie Udziałowiec. Nowo powstała spółka korzystać będzie z Ryczałtu. Nowopowstała spółka zawiązana zostanie przed podziałem. W efekcie obniżony zostanie kapitał zakładowy Wnioskodawcy, a nastąpi podwyższenie kapitału zakładowego nowej spółki. Wartości składników majątku Farmy fotowoltaicznej w nowopowstałej spółce przyjęte zostaną w takiej wartości podatkowej jaka wynikała z ksiąg prowadzonych przez Spółkę, nie większej niż ich wartość rynkowa. W efekcie Udziałowiec przestanie być wspólnikiem Spółki oraz F i skupi swoją działalność na nowopowstałej spółce.

W konsekwencji planowanego wydzielenia w Spółce pojawiły się wątpliwości w zakresie skutków podatkowych danego zdarzenia.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że:

-ocena farmy fotowoltaicznej jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest istotna na gruncie podatku od towarów i usług w kontekście uznania planowanego wydzielenia, którego przedmiotem będzie Farma fotowoltaiczna za dostawę towarów na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, i w konsekwencji za czynność opodatkowaną VAT.

-działalność Farmy fotowoltaicznej będzie wydzielona na bazie regulaminu, co ma na celu jasne wydzielenie składników składających się na nią. Ponadto Farma fotowoltaiczna i zdarzenia gospodarcze jej dotyczące będą ewidencjonowane w wyodrębnionej części ksiąg rachunkowych, która umożliwia przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań osobno do działalności nowo powstałej Farmy. Farma fotowoltaiczna będzie w stanie samodzielnie wykonywać swoje zadania bez angażowania innych składników majątku Wnioskodawcy.

-Farma fotowoltaiczna, która zostanie przeniesiona na nowo powstałą Spółkę jest w stanie funkcjonować samodzielnie i wykonywać swoje zadania bez angażowania innych składników należących do Wnioskodawcy.

Oznacza to, że nowopowstała Spółka będzie prowadziła działalność w sposób opisany w stanie faktycznym Wniosku, w oparciu o posiadane składniki materialne i niematerialne.

-nowo powstała Spółka będzie prowadziła działalność o podobnym charakterze co spółka X Sp. z o.o. oraz spółka F Sp. z o.o. (spółki dzielone), polegającą na produkcji oraz sprzedaży energii elektrycznej.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy wydzielenie Farmy fotowoltaicznej, będzie stanowiło transakcję przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie przepisów ustawy o VAT i w konsekwencji zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Zdaniem Wnioskodawcy Farma fotowoltaiczna będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w konsekwencji jej wydzielenie pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2024. 361 t.j. z dnia 2024.03.13) (dalej „Ustawa o VAT”) przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej „ZCP”) rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Przytoczona definicja legalna znajduje się w art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT.

Zgodnie z przywołaną definicją, żeby można było określony zespół składników majątkowych zakwalifikować jako ZCP, powinien spełniać łączne następujące warunki:

- Musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

- Zespół ten powinien być organizacyjne i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

- Składniki przedsiębiorstwa przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

- Zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące wskazane zadania.

Taką wykładnię przykładowo przedstawiono w piśmie z dnia 5 stycznia 2024 r., nr: 0114-KDIP1-1.4012.645.2023.1.AKA).

Na wstępie należy podkreślić spełnienie pierwszej przesłanki, gdyż Farma fotowoltaiczna będzie wyposażona w składniki materialne (przykładowo panele fotowoltaiczne, sieć transformatorową czy inwertery), a także w składniki niematerialne (umowę przyłączeniową, umowę dystrybucji energii elektrycznej). Umowa o dystrybucję energii stanowi również zobowiązanie, które to stanowi element definicji ustawowej.

W zakresie drugiego punktu: w przedmiotowej sprawie Farma zostanie dopiero wybudowana lub nabyta, zatem nie została wyodrębniona w formie wydziału lub innej formalnej jednostki. Wyodrębnienie nastąpi na bazie regulaminu, co zdaniem Wnioskodawcy spełnia kryterium przesłanki wyodrębnienia organizacyjnego. Wyodrębnione w ewidencji zostaną również wszelakie zdarzenia gospodarcze z nią powiązane, to jest wszystkie przychody i koszty będą oddzielone od pozostałej działalności gospodarczej, tak aby możliwe było ustalanie wyniku finansowego podstawowej działalności Wnioskodawcy bez zaburzania jej zdarzeniami związanymi z budową lub nabyciem Farmy.

Istotnym dla oceny czynności zbycia przedsiębiorstwa jest zatem ustalenie, czy przekazane elementy tworzą całość umożliwiającą nabywcy prowadzenie określonej aktywności gospodarczej. Za niewystarczające uznać należy proste porównanie katalogu składników należących do zbywcy prowadzącego przedsiębiorstwo z listą składników przekazanych nabywcy. Chodzi bowiem przede wszystkim o funkcjonalny i organizacyjny związek między nabytymi składnikami, decydujący o samodzielnej realizacji celów gospodarczych.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją.

Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, należy dokładnie przeanalizować zarówno to jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Podobne wnioski wysnuł Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca podkreśla, że Farma fotowoltaiczna stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, który funkcjonalnie umożliwi kontynuowanie działalności i zarobkowanie. Nie jest to zespół przypadkowych składników, ale ich zespół przemyślany i zaplanowany pod kątem samodzielnej działalności. Farma posiadać będzie bowiem wszystkie elementy niezbędne do funkcjonowania w sensie fizycznym (produkcji energii), prawnym (wszelkie niezbędne pozwolenia), ale także do dalszej dystrybucji energii elektrycznej w postaci podpisanej umowy. Dodatkowo dzięki uzyskanym kontaktom, Farma fotowoltaiczna nie będzie potrzebowała ze strony Udziałowca żadnych początkowych działań by znaleźć kontraktorów, przykładowo w zakresie serwisu Farmy. Nie jest to typowa działalność produkcyjna, która potrzebuje nieustannej obsługi pracowniczej, a jedynie okresowych przeglądów lub serwisów, stąd też brak przejścia pracowników nie jest przesłanką wykluczającą stwierdzenie istnienia ZCP.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT uwzględnić należy następujące okoliczności:

- Zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji

- Faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Udziałowiec będzie wykorzystywał Farmę fotowoltaiczną będącą przedmiotem transakcji w zakresie działalności, do której została nabyta lub wybudowana, tj. do produkcji energii elektrycznej. Nie będzie on zmuszony do poczynienia nakładów, aby dostosować ją do prowadzonej działalności, w związku z czym przesłankę faktycznej możliwości kontynuowania tej działalności należy również uznać za spełnioną.

Powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w licznych indywidualnych interpretacjach podatkowych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) w odniesieniu do wykładni art. 6 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, m.in. w interpretacjach z dnia:

- 16 maja 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.74.2023.3.MN,

- 17 marca 2023 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.59.2023.2.AKA,

- 23 stycznia 2023 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.730.2022.1.MK,

- 16 stycznia 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.725.2022.3.MN.

Stanowisko, że farma fotowoltaiczna może stanowić ZCP zostało przedstawione w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora KIS z dnia:

- 21 lipca 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.77.2022.1.MAZ,

- 16 maja 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.74.2023.3.MN,

Powyższe rozstrzygnięcia zapadły w podobnych stanach faktycznych, tj. dotyczyły farm fotowoltaicznych niezawierających dokładnie takich samych elementów jak w przedmiotowym stanie faktycznym, niemniej jednak pomniejsze różnice w konstrukcji i projekcie konkretnych farm nie mogą przesądzać, że nie są organizacyjnie i finansowo wyodrębnione i mogłyby stanowić samodzielnie prowadzoną działalność.

Istotnym do podkreślenia jest fakt, że z przeniesieniem Farmy fotowoltaicznej nie wiąże się przeniesienie żadnych pracowników. Wynika to ze specyfiki funkcjonowania takiej działalności, która co do zasady jest bezobsługowa w codziennej działalności, wymaga jedynie okresowych przeglądów, serwisów lub doraźnych napraw. Brak przeniesienia pracowników nie wyklucza jednak powstania ZCP, co zostało wyrażone w interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

„Jednocześnie, brak przeniesienia na rzecz Wnioskodawcy pracowników Spółki P. nie wpłynie na zdolność kontynuowania dotychczasowej działalności gospodarczej Spółki P. przez W. w oparciu o otrzymany zespół składników materialnych i niematerialnych. W konsekwencji, biorąc pod uwagę powołane wyżej stanowisko organów podatkowych i sądów administracyjnych, w ocenie Wnioskodawcy fakt wyłączenia pracowników nie będzie mieć wpływu na kwalifikację przenoszonego zespołu składników materialnych i niematerialnych jako przedsiębiorstwa”. (Pismo z dnia 17lipca 2023 r. 0111-KDIB3-1.4012.261.2023.4.IK).

Zważając na powyższe należy przyjąć, że Farma fotowoltaiczna spełniać będzie przesłanki określone w przepisach ustawy o VAT w kwestii uznania jej za ZCP. Z punktu widzenia tego, czy Farma zostanie nabyta już jako gotowy produkt, czy dopiero wybudowana nie ma to znaczenia. Spółka celowa będzie skupiała wyłącznie aktywa i pasywa związane z Farmą fotowoltaiczną i wyłącznie z tym będzie wiązała prowadzenie działalności gospodarczej. Będzie to osobny zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań oraz będzie organizacyjne i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT:

„Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju”.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:

„Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii”.

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

„Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów”.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

„Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)”.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:

„Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa”.

Jednocześnie art. 6 ustawy o VAT wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu”.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT:

„Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa”.

Przy czym użyte w ww. przepisie sformułowanie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

W konsekwencji Wnioskodawca wskazuje, że jego zdaniem pojęcie „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, które prowadzą do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, w tym także wydzielenie.

W treści uzasadnienia Wnioskodawca wskazał, że Farma fotowoltaiczna będąca przedmiotem wydzielenia spełnia przesłanki określone w przepisach ustawy o VAT w kwestii uznania jej za ZCP.

Tym samym wnioskodawca uznaje, że przepisów ustawy VAT nie powinno stosować się w zakresie zdarzenia opisanego w stanie faktycznym Wniosku, z uwagi na uznanie, że Farma fotowoltaiczna stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa a czynność wydzielenia powinna zostać uznana za „zbycie” w rozumieniu ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach Dyrektora KIS o podobnym stanie faktycznym, w tym w:

- Interpretacji z dnia 28 grudnia 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.407.2023.4.MPU,

- Interpretacji z dnia 28 grudnia 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.399.2023.4.MW.

Zgodnie z powyższym, stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, zdaniem Wnioskodawcy z uwagi na uznanie, że Farma fotowoltaiczna stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, wydzielenie, którego przedmiotem będzie Farma fotowoltaiczna będzie podlegało wyłączeniu przedmiotowemu według ustawy o VAT”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, w zakresie podatku od towarów i usług, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361, ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

Według art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że:

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy oraz zobowiązań, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Zatem, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2.zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3.składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4.zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy ja rozpatrywać m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników materialnych i niematerialnych w tym zobowiązań uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie, finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes C-497/01 „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami materialnymi, które łącznie, stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy Dyrektywy 2006/112/WE Rady – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Przechodząc do kwestii objętych zakresem zadanego pytania w pierwszej kolejności wskazać należy, że dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala – z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp. – na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny.

Aby mówić o zorganizowanej części przedsiębiorstwa, wydzielenie w ramach przedsiębiorstwa powinno zachodzić łącznie na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej, funkcjonalnej. Ponadto wyodrębnienie to powinno istnieć na moment dokonania danej transakcji, nie zaś po jej dokonaniu. Istotne znaczenie ma ocena, czy ta przenoszona część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Brak spełnienia jednej z przesłanek wyklucza możliwość uznania, iż mamy do czynienia z dostawą zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Majątek ten powinien stanowić już u spółki dzielonej zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego przeniesieniu powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez spółkę, do której jest wydzielany, bez angażowania przez tę spółkę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowania dodatkowych działań umożliwiających kontynuację tej działalności.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest ustalenie czy wydzielenie Farmy fotowoltaicznej, będzie stanowiło transakcję przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie przepisów ustawy o VAT i w konsekwencji transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

Z treści wniosku wynika, że Spółka prowadzi swoją działalność gospodarczą, w ramach której zajmuje się w głównej mierze wytwarzaniem energii elektrycznej. W celu rozszerzenia działalności nabędzie lub wybuduje farmę fotowoltaiczną, która będzie zajmować się sprzedażą energii elektrycznej. W ramach farmy funkcjonować będą takie składniki materialne jak:

- panele fotowoltaiczne,

- ogrodzenie terenu,

- instalacja odgromowa,

- zabezpieczenia,

- sieć transformatorowa,

- inwertery fotowoltaiczne,

- przyłącze do sieci.

Obejmować będzie zespół składników niematerialnych takich jak:

- Umowa z wykonawcą farmy wraz z kopią umowy ubezpieczeniowej od odpowiedzialności cywilnej,

- decyzja o warunkach zabudowy,

- umowa przyłączeniowa,

- umowa o sprzedaż energii,

- kontakty do kontraktorów.

Działalność będzie wydzielona na bazie regulaminu, celem określenia składników materialnych i niematerialnych, które składają się na farmę.

Farma fotowoltaiczna i zdarzenia gospodarcze jej dotyczące będą ewidencjonowane w wyodrębnionej części ksiąg rachunkowych, która umożliwia przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań osobno do działalności nowo powstałej Farmy.

Zgodnie z Państwa wskazaniem, Farma fotowoltaiczna będzie w stanie samodzielnie wykonywać swoje zadania bez angażowania innych składników majątku Wnioskodawcy, a nowopowstała Spółka będzie prowadziła działalność, w oparciu o posiadane składniki materialne i niematerialne.

W związku z przeniesieniem nie wiąże się przejście żadnych pracowników. Farma jest w stanie funkcjonować bez bieżącej obsługi pracowników, a okresowe pomiary elektryczne lub prace serwisowe mogą być zlecane kontrahentom.

Zestawiając przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego z przywołanymi przepisami prawa, i analizując go w kontekście zadanego we wniosku pytania, wskazać należy, że w rozpatrywanym zdarzeniu przyszłym wyodrębniany przedmiot transakcji (tj. farma fotowoltaiczna funkcjonująca w Państwa przedsiębiorstwie) przenoszony do nowopowstałej Spółki na moment podziału przez wydzielenie będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Opis zdarzenia przyszłego, analizowany w kontekście przywołanych przepisów wskazuje, że zostaną spełnione wszystkie wskazane powyżej przesłanki. Odpowiednio przyporządkowane, wydzielone składniki materialne i niematerialne, potwierdzone regulaminem, pozwalające na prowadzenie opisanej działalności gospodarczej świadczą o wyodrębnieniu organizacyjnym. Część Państwa przedsiębiorstwa w postaci Farmy fotowoltaicznej będącej przedmiotem planowanego wydzielenia do nowopowstałej Spółki na dzień dokonania Podziału będzie stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Farma fotowoltaiczna, będzie stanowić funkcjonalnie odrębną całość i obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na produkcji oraz sprzedaży energii elektrycznej. Mając na uwadze, że ewidencja księgowa umożliwia przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań osobno do działalności nowo powstałej Farmy - to należy uznać, że doszło do wyodrębnienia finansowego.

Ponadto nowo powstała Spółka będzie prowadziła działalność o podobnym charakterze co spółki dzielone, polegającą na produkcji oraz sprzedaży energii elektrycznej.

Reasumując, opisany w zdarzeniu przyszłym, zespół składników materialnych i niematerialnych wchodzących skład Farmy fotowoltaicznej mającej być przedmiotem planowanego wydzielenia będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyłączone jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wobec powyższego, planowane wydzielenie Farmy fotowoltaicznej do nowopowstałej Spółki będzie stanowiło czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy.

Państwa stanowisko, w zakresie podatku od towarów i usług, należy więc uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zadanego pytania), w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Państwo, w treści składanego wniosku, kształtujecie jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym opisanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.).