Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0113-KDIPT1-3.4012.793.2024.2.MK

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 6 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.793.2024.2.MK

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

23 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 23 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:

-ustalenia czy zespół składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład Gospodarstwa Rolnego Wnioskodawcy stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu ustawy o  VAT, w związku z czym do czynności darowizny nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT

-ustalenia czy przekazanie Gospodarstwa Rolnego w drodze darowizny na rzecz Syna Wnioskodawcy nie będzie skutkowało koniecznością dokonania korekty podatku VAT odliczonego przez Wnioskodawcę lubkoniecznością dokonania korekty podatku przez Syna Wnioskodawcy.

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

Opis zdarzenia przyszłego

I.[Wnioskodawca] Pan ... („Wnioskodawca”) jest osobą fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski i podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych („podatek PIT”). Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług czynnym („podatek VAT”) (data rejestracji 1 lutego 2011 r.).

II.[Gospodarstwo Rolne Wnioskodawcy] Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą prowadzoną w ramach gospodarstwa rolnego (Wnioskodawca jest właścicielem gruntów rolnych w miejscowościach ..., ..., ..., ... i ... o powierzchni przekraczającej 1ha) („Gospodarstwo Rolne”). W Gospodarstwie Rolnym prowadzona jest m.in. hodowla trzody chlewnej oraz uprawa roślin i zbóż.

W skład Gospodarstwa Rolnego wchodzą m.in.:

1)nieruchomości położone w obrębie ... - ...:

a)działka nr ... o powierzchni ... ha (KW ...);

b)działka nr ... o powierzchni ... ha (KW ...);

c)działka nr ... o powierzchni ...ha (KW ...);

d)działka nr ... o powierzchni ...ha (KW ...);

e)działka nr ... o powierzchni ... ha (KW ...);

f)działka nr ... o powierzchni ... ha (KW ...);

g)działka nr ... o powierzchni ...ha (KW ...);

h)działka nr ... o powierzchni ...ha (KW ...);

i)działka nr ...o powierzchni ... ha (KW ...);

j)działka nr ... o powierzchni ... ha (KW ...);

k)działka nr ... o powierzchni ... ha (KW ...);

l)działka nr ... o powierzchni ... ha (KW ...);

2)nieruchomości położone w obrębie ... - ...:

a)działka nr ... o powierzchni ... ha (KW ...);

b)działka nr ... o powierzchni ... ha (KW ...);

c)działka nr ... o powierzchni ... ha (KW ...);

3)ciągnik rolniczy ...;

4)kombajn zbożowy ...;

5)spiralny system zadawania paszy;

6)przenośnik ślimakowy;

7)budynek gospodarczy;

8)chlewnia murowana;

9)stodoła murowana;

10)dwa silosy paszowe;

11)wóz asenizacyjny ...;

12)rozsiewacz ...;

13)agregat uprawowo-siewny ... szer. rob. ...;

14)siewnik zbożowy ...;

15)kultywator podorywkowy ...;

16)ciągnik rolniczy ...;

17)pług obrotowy ...;

18)Agregat ...;

19)Samochód osobowy ...;

20)Brama skrzydłowa;

21)Ogrodzenie;

22)Myjka ...;

23)Budynek inwentarski;

24)Inwentarz żywy.

Wnioskodawca jako podatnik podatku VAT czynny w okresie prowadzenia Gospodarstwa Rolnego, odliczał podatek VAT naliczony od zakupionych maszyn i urządzeń rolniczych.

III.[Planowane przekazanie Gospodarstwa Rolnego Wnioskodawcy na rzecz syna - ...] Wnioskodawca jako czynny podatnik VAT zamierza przekazać w formie darowizny Gospodarstwo Rolne na rzecz syna („Syn”). Przekazanie składników majątkowych Gospodarstwa Rolnego Wnioskodawcy na rzecz Syna planowane jest w terminie do ... r. (przy czym data może ulec zmianie). Po przekazaniu Gospodarstwa Rolnego, Wnioskodawca zaprzestanie prowadzenia Gospodarstwa Rolnego, a prowadzenie Gospodarstwa Rolnego będzie kontynuowane przez Syna Wnioskodawcy.

Na dzień dokonania darowizny składniki majątku wchodzące w skład Gospodarstwa Rolnego opisane wyżej będą stanowiły samodzielne gospodarstwo rolne. Dla prowadzenia tego gospodarstwa wykorzystywane są maszyny do uprawy i zbioru ziemiopłodów. W budynkach prowadzona jest m.in. hodowla zwierząt. Budynki magazynowe wykorzystywane są również do przechowywania zebranych ziemiopłodów oraz posiadanych maszyn i narzędzi rolniczych. Zatem składniki majątku na dzień darowizny powiązane będą organizacyjnie i funkcjonalnie. Syn Wnioskodawcy jako obdarowany przejmie również zobowiązania zaciągnięte przez Wnioskodawcę, a związane z przedmiotem darowizny.

Po dokonaniu darowizny, przekazany majątek wchodzący w skład Gospodarstwa Rolnego wykorzystywany będzie do prowadzenia gospodarstwa rolnego przez Syna Wnioskodawcy.

IV.[Syn Wnioskodawcy - ... - Wnioskodawca niebędący stroną] Syn Wnioskodawcy jest osobą fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski i podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku PIT. Syn Wnioskodawcy obecnie nie prowadzi działalności rolniczej, ale zamierza ją prowadzić na gruntach użyczonych przez Wnioskodawcę. Syn Wnioskodawcy nie jest obecnie podatnikiem podatku VAT.

Po przekazaniu darowizny, Syn Wnioskodawcy będzie kontynuować prowadzenie Gospodarstwa Rolnego prowadzonego obecnie przez Wnioskodawcę. Przed przekazaniem Gospodarstwa Rolnego, tj. przed podpisaniem Umowy Darowizny, Syn Wnioskodawcy złoży wniosek o zarejestrowanie jako podatnika podatku VAT czynnego składając dokument rejestracyjny VAT-R w związku z prowadzoną własną działalnością rolniczą na gruntach użyczonych przez Wnioskodawcę.

Uzupełnienie wniosku.

Na pytania zadane w Wezwaniu:

1.Czy przedmiotem wskazanej we wniosku darowizny Zainteresowanego będącego stroną postępowania na rzecz syna będzie gospodarstwo rolne w rozumieniu art. 553 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), tj. zespół składników majątkowych stanowiących lub mogących stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, wraz z prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego?

2.Czy przedmiotem darowizny Zainteresowanego będącego stroną postępowania na rzecz syna będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.)tj. przedsiębiorstwo jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej obejmujące w szczególności:

a)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

b)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

c)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

d)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

e)koncesje, licencje i zezwolenia;

f)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

g)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

h)tajemnice przedsiębiorstwa;

i)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej,

3.Czy Pana syn będzie miał faktyczną możliwość kontynuowania działalności w dotychczasowym zakresie wyłącznie w oparciu o składniki będące przedmiotem darowizny?

Zainteresowany udzielił następujących odpowiedzi:

1)przedmiotem wskazanej we wniosku darowizny Zainteresowanego będącego stroną postępowania na rzecz syna będzie ‘gospodarstwo rolne’ w rozumieniu art. 553 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), tj. zespół składników majątkowych stanowiących lub mogących stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, wraz z prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego;

2)przedmiotem wskazanej we wniosku darowizny Zainteresowanego będącego stroną postępowania na rzecz jego syna będzie ‘gospodarstwo rolne’ w rozumieniu art. 553 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.) („Kodeks Cywilny”), tj. zespół składników majątkowych stanowiących lub mogących stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, wraz z prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

W skład Gospodarstwa Rolnego (jak to zdefiniowano we Wniosku), które ma obszar ponad 1 ha (a zatem stanowi ‘gospodarstwo rolne’ w rozumieniu przepisów o podatku rolnym), wchodzą grunty rolne, budynki i budowle, maszyny i urządzenia rolnicze oraz inwentarz żywy (trzoda chlewna) niezbędne do prowadzenia produkcji roślinnej oraz hodowli trzody chlewnej. W skład gospodarstwa wchodzi też dokumentacja związana z prowadzeniem działalności rolniczej oraz tajemnice Gospodarstwa Rolnego.

Przedmiotem darowizny Gospodarstwa Rolnego będą również należności za sprzedane produkty roślinne i zwierzęce oraz zgromadzone na dzień dokonania darowizny środki pieniężne znajdujące się na rachunku bankowym prowadzonym odrębnym dla działalności rolniczej w ramach Gospodarstwa Rolnego.

Syn Wnioskodawcy - jako obdarowany - będzie kontynuować działalność rolniczą w ramach Gospodarstwa Rolnego w zakresie produkcji roślinnej oraz produkcji zwierzęcej (hodowli trzody chlewnej), tj. będzie kontynuować działalność w zakresie w jakim jest ona prowadzona obecnie przez Wnioskodawcę. Po przekazaniu Gospodarstwa Rolnego, Wnioskodawca zaprzestanie prowadzenia Gospodarstwa Rolnego.

Ustawa o VAT nie definiuje ‘przedsiębiorstwa’ przez odniesienie się do Kodeksu Cywilnego (inaczej niż ma to miejsce w art. 4a pkt 3 ustawy o CIT czy w art. 5a pkt 3 ustawy o PIT). Niewątpliwie wynika to z oparcia ustawy o VAT o kryteria bardziej ekonomiczne niż kryteria ściśle prawne. Popiera to zatem stanowisko, iż ‘przedsiębiorstwo’ na gruncie ustawy o VAT ma pojęcie szersze niż przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu Cywilnego.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wielu swoich orzeczeniach zwracał uwagę na ekonomiczny sens transakcji wskazując, że kryteria ekonomiczne mają decydujące znaczenie dla określenia prawidłowych skutków w zakresie podatku VAT dla danego zdarzenia gospodarczego (tak wyroki Trybunału Sprawiedliwości z dnia 6 lutego 2003 r. C - 185/01, Auto Tease Holland B.V., Zb. Orz s. I-1317 oraz z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed, Zb.Orz.s. I-11079).

Zatem przy interpretacji pojęć użytych w ustawie o VAT decydujące znaczenie ma walor i skutki ekonomiczne danej czynności opodatkowanej a nie jego definicja w krajowym prawie cywilnym, które przecież w każdym państwie członkowskim jest inne. Ma to niewątpliwie istotne znaczenie w odniesieniu do zwolnień od podatku VAT. Przepisy odnoszące się do zwolnień bowiem powinny być interpretowane ściśle i jednolicie we wszystkich państwach członkowskich (tak wyroki Trybunału Sprawiedliwości: z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie C-445/05 Haderer, Zb.Orz.s. I- 4841, pkt 18; z dnia 11 grudnia 2008 r. w sprawie C-407/07 Stichting Cen- traal Begeleidingsorgaan voor de Intercollegiale Toetsing, Zb.Orz.s. I-9615, pkt 30; z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie C-357/07 TNT Post UK, Zb.Orz.s. I-3025, pkt 31).

Niezależnie od powyższego, w doktrynie istnieje pogląd wskazujący, że ‘gospodarstwo rolne’ stanowi kategorię prawną ‘przedsiębiorstwa’ (art. 551 Kodeksu Cywilnego), brak bowiem istotnej różnicy pomiędzy ‘gospodarstwem rolnym’ a ‘przedsiębiorstwem’. Zarówno jedno, jak i drugie to zorganizowany kompleks majątkowy, w skład którego wchodzą różnorodne składniki o odmiennym statusie prawnym, stanowiące w istocie wielość różnorodnych zespolonych praw majątkowych (mienie). Obydwa przepisy Kodeksu Cywilnego definiujące ‘przedsiębiorstwo’ i ‘gospodarstwo rolne’ ustawodawca umieścił w grupie przepisów dotyczących mienia. Funkcjonalnie gospodarstwo rolne służy prowadzeniu działalności rolniczej, a przedsiębiorstwo służy prowadzeniu działalności gospodarczej. Część przedstawicieli doktryny prawa rolnego postuluje natomiast sformułowanie odrębnej kategorii prawnej ‘przedsiębiorstwa rolnego’. Wiąże się z tym wyraźna potrzeba uznania rolnika za przedsiębiorcę, a działalności rolniczej - za kategorię działalności gospodarczej.

W przypadku uznania ‘gospodarstwa rolnego’ ze szczególny rodzaj ‘przedsiębiorstwa’ na gruncie Kodeksu Cywilnego należałoby przyjąć możliwość zastosowania do niego art. 552 Kodeksu Cywilnego. Powołany przepis traktuje przedsiębiorstwo jako samodzielny przedmiot obrotu. Kontrowersje dotyczą natomiast gospodarstwa rolnego. Artykuł 552 Kodeksu Cywilnego objął swoim zakresem przedsiębiorstwo, nie objął natomiast, a przynajmniej nie uczynił tego expressis verbis, gospodarstwa rolnego.

Biorąc pod uwagę powyższe, kwestia czy przedmiotem darowizny Zainteresowanego będącego stroną postępowania na rzecz syna będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu Cywilnego, tj. przedsiębiorstwo jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej obejmujące w szczególności:

a)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

b)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

c)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

d)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

e)koncesje, licencje i zezwolenia;

f)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

g)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

h)tajemnice przedsiębiorstwa;

i)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej;

na gruncie Kodeksu Cywilnego nie jest jednoznaczna, ale nie ma też znaczenia dla potrzeb opodatkowania podatkiem VAT.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że przedmiotem Wniosku jest to czy opisane we Wniosku Gospodarstwo Rolne Wnioskodawcy stanowi ‘przedsiębiorstwo’ w rozumieniu ustawy o VAT.

Powyższy zakres wyłączenia z opodatkowania, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, transakcji zbycia przedsiębiorstwa bądź zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jest zgodny z zakresem wyłączenia przewidzianym w art. 19 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347/1) („Dyrektywa”), zgodnie z którym w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że o tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie. Przedsiębiorstwo jako przedmiot musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Podobnie definiuje Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 kwietnia 2003 r., sygn. akt IV CKN 51/01, zgodnie z którym przedsiębiorstwem w znaczeniu przedmiotowym jest pewien zorganizowany zespół dóbr materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych.(...).

Zatem - stosownie do powołanych orzeczeń - zbycie przedsiębiorstwa powinno być oceniane w każdej takiej czynności indywidualnie. Przy czym podstawą takiej oceny – a więc podstawą uznania czy mamy do czynienia z przeniesieniem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części - nie może być wartość wnoszonych składników lub elementów. Ponadto, kryterium uznania za przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa przenoszonych składników, jest ich zorganizowany charakter, dzięki któremu mogą one realizować zadania gospodarcze. Kluczowa zatem jest ich wzajemna funkcjonalność oraz organizacyjna odrębność. Wskazać także należy, że muszą być to składniki zarówno materialne, jak i niematerialne ściśle związane z przedsiębiorstwem. Przy czym sama czynność przeniesienia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa dotyczy głównie kompletnego objęcia fizycznych elementów umożliwiających określone działanie, a jeśli z taką działalnością związane są także składniki niematerialne wówczas także i one powinno zostać przeniesione na nowego nabywcę.

3)Syn Wnioskodawcy będzie miał faktyczną możliwość kontynuowania działalności w dotychczasowym zakresie wyłącznie w oparciu o składniki będące przedmiotem darowizny.

Pytania

1)Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawców, że w zdarzeniu przyszłym opisanym we Wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład Gospodarstwa Rolnego Wnioskodawcy stanowi ‘przedsiębiorstwo’ w rozumieniu ustawy o VAT, w związku z czym do czynności darowizny nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, ponieważ będzie ona stanowić transakcję zbycia przedsiębiorstwa, a tym samym transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT po stronie Wnioskodawcy?

2)Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawców, że w zdarzeniu przyszłym opisanym we Wniosku przekazanie Gospodarstwa Rolnego w drodze darowizny na rzecz Syna Wnioskodawcy nie będzie skutkowało koniecznością dokonania korekty podatku VAT odliczonego przez Wnioskodawcę lub Syna Wnioskodawcy związanego z darowanymi składnikami majątku ze względu na kontynuację prowadzenia Gospodarstwa Rolnego przez Syna Wnioskodawcy jako podatnika podatku VAT?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawców, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawców, że w zdarzeniu przyszłym opisanym we Wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład Gospodarstwa Rolnego Wnioskodawcy stanowi ‘przedsiębiorstwo’ w rozumieniu ustawy o VAT, w związku z czym do czynności darowizny nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, ponieważ będzie ona stanowić transakcję zbycia przedsiębiorstwa, a tym samym transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT po stronie Wnioskodawcy.

1.1. [Opodatkowanie podatkiem VAT] Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 7 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, ustawy o VAT rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jednocześnie art. 6 ustawy o VAT wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o VAT. Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

1.2. [Darowizna jako dostawa w rozumieniu ustawy o VAT] Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o VAT pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego czyli aportu.

1.3. [Definicja przedsiębiorstwa] Przepisy ustawy o VAT oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwo”, należy więc odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061), („Kodeks Cywilny”).

Zgodnie z art. 551 Kodeksu Cywilnego, ‘przedsiębiorstwo’ stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

1.4. [Definicja gospodarstwa rolnego] Natomiast art. 553 Kodeksu cywilnego wskazuje co należy rozumieć przez „gospodarstwo rolne”. Zgodnie z tym przepisem za „gospodarstwo rolne” uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

1.5. [Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia] Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Wprawdzie w przepisach ustawy - Kodeks cywilny, gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa, to jednak można przyjąć, że spełnia ono określone w tej ustawie wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Zatem należy przyjąć, że gospodarstwo rolne (pomimo jego odrębnego zdefiniowania zarówno w ustawie o VAT, jak i w Kodeksie cywilnym), stanowi podobną do przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza.

Jak wynika z powołanych przepisów, przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, aby można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa majątkowa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Z kolei przez „zorganizowaną część przedsiębiorstwa” - zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT - rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Powyższy zakres wyłączenia z opodatkowania, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, transakcji zbycia przedsiębiorstwa bądź zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jest zgodny z zakresem wyłączenia przewidzianym w art. 19 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 347/1) („Dyrektywa”), zgodnie z którym w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

W wyroku z dnia 27 listopada 2007 r. sprawa C-497/01 TSUE wskazał, że z uwagi na cele Dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając cel i kontekst regulacji. Zatem właściwego rozumienia pojęcia ‘przedsiębiorstwa’ w znaczeniu nadanym przez przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, należy poszukiwać w orzecznictwie wspólnotowym, akcentującym aspekt funkcjonalny przedsiębiorstwa (możliwość samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej). I tak, w ww. wyroku TSUE wyjaśniał, że wyrażona w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 VI Dyrektywy zasada braku dostawy ma zastosowanie do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej jego części, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa mogącego prowadzić działalność gospodarczą.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że o tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie. Ocena, czy doszło do nabycia przedsiębiorstwa jest, więc możliwa in concreto, a miarodajne jest ustalenie, czy nabyto minimum środków, bez których kontynuowanie przez nabywcę działalności gospodarczej realizowanej przed zbyciem nie jest możliwe (tak wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 stycznia 2017 r., sygn. akt II FSK 2463/16). Ponadto, sprzedaż poszczególnych elementów przedsiębiorstwa, choćby nawet przedstawiały one znaczną wartość w porównaniu z wartością całego przedsiębiorstwa, nie stanowi podstawy do uznania, że faktycznie nastąpiła jego sprzedaż. Przedsiębiorstwo jako przedmiot musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Podobnie definiuje Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 kwietnia 2003 r., sygn. akt IV CKN 51/01, zgodnie z którym przedsiębiorstwem w znaczeniu przedmiotowym jest pewien zorganizowany zespół dóbr materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych.(...).

Zatem - stosownie do powołanych orzeczeń - zbycie przedsiębiorstwa powinno być oceniane w każdej takiej czynności indywidualnie. Przy czym podstawą takiej oceny – a więc podstawą uznania czy mamy do czynienia z przeniesieniem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części - nie może być wartość wnoszonych składników lub elementów. Ponadto, kryterium uznania za przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa przenoszonych składników, jest ich zorganizowany charakter, dzięki któremu mogą one realizować zadania gospodarcze. Kluczowa zatem jest ich wzajemna funkcjonalność oraz organizacyjna odrębność. Wskazać także należy, że muszą być to składniki zarówno materialne, jak i niematerialne ściśle związane z przedsiębiorstwem. Przy czym sama czynność przeniesienia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa dotyczy głównie kompletnego objęcia fizycznych elementów umożliwiających określone działanie, a jeśli z taką działalnością związane są także składniki niematerialne wówczas także i one powinno zostać przeniesione na nowego nabywcę.

Ponadto, jak stwierdzono w wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 27 listopada 2003 r. (sygn. akt C- 497/01), zasada neutralności podatku od wartości dodanej wymaga, aby wszystkie aktywa przekazane podatnikowi były używane dla celów związanych z jego transakcjami podlegającymi opodatkowaniu.

Wprawdzie w przepisach Kodeksu cywilnego, gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa, to jednak można przyjąć, że spełnia ono określone w tej ustawie wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Biorąc to pod uwagę należy przyjąć, że gospodarstwo rolne (pomimo jego odrębnego zdefiniowania zarówno w ustawie o podatku od towarów i usług, jak i w Kodeksie cywilnym), stanowi podobną do przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza. Stąd uznać należy, że płynące zarówno z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej jak i orzecznictwa sądów krajowych tezy, dotyczące zbycia przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części mają zastosowanie również do zbycia gospodarstwa rolnego bądź jego zorganizowanej części.

Wnioskodawca jest właścicielem Gospodarstwa Rolnego. Gospodarstwo zlokalizowane jest na obszarze trzech gmin. W trakcie prowadzenia Gospodarstwa Rolnego, Wnioskodawca dokonywał zakupów maszyn i urządzeń dla celów prowadzonego Gospodarstwa Rolnego. W związku z tym, że od 2011 r. Wnioskodawca jest czynnym płatnikiem VAT, Wnioskodawca odliczał należny podatek VAT od zakupionych maszyn i urządzeń.

Obecnie Wnioskodawca zamierza dokonać przekazania Gospodarstwa Rolnego wraz z zakupionymi maszynami, budynkami, inwentarzem, zapasami rolniczymi na zasadach darowizny, Synowi.

Syn Wnioskodawcy będzie na moment darowizny czynnym podatnikiem podatku VAT i od dnia przekazania Gospodarstwa Rolnego, przekazany majątek trwały będzie służył działalności opodatkowanej VAT.

Gospodarstwo Rolne posiada potencjalną zdolność do prowadzenia samodzielnej działalności rolniczej.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawców, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawców, że w zdarzeniu przyszłym opisanym we Wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład Gospodarstwa Rolnego Wnioskodawcy stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu ustawy o VAT, w związku z czym do czynności darowizny nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, ponieważ będzie ona stanowić transakcję zbycia przedsiębiorstwa, a tym samym transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT po stronie Wnioskodawcy.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawców, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawców, że w zdarzeniu przyszłym Wniosku przekazanie Gospodarstwa Rolnego w drodze darowizny na rzecz Syna Wnioskodawcy nie będzie skutkowało koniecznością dokonania korekty podatku VAT odliczonego przez Wnioskodawcę lub Syna Wnioskodawcy przez Syna Wnioskodawcy jako podatnika podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwrotu podatku odliczonego od zakupów do Gospodarstwa Rolnego.

Co do zasady, stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy o VAT - po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12 ustawy o VAT, dla zakończonego roku podatkowego.

Przepis art. 91 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Natomiast zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W tym miejscu zauważyć należy, że o tym czy zbycie składników majątku powinno być dla celów podatku VAT traktowane jako zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją.

Zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa lub jego zorganizowana część przechodzi na własność nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. Podkreślić należy przy tym, że kontynuacja działalności przez nabywcę jest warunkiem wyłączenia spod działania ustawy o VAT zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

W sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę planowana jest darowizna Gospodarstwa Rolnego na rzecz Syna Wnioskodawcy, który w dniu przejęcia Gospodarstwa Rolnego będzie czynnym podatnikiem podatku VAT. Syn nadal będzie prowadzić Gospodarstwo Rolne.

Przedmiotem darowizny na rzecz Syna będą m.in. grunty, budynki, maszyny, inwentarz żywy, zapasy. Wymienione zespoły składników będą zatem stanowiły przedsiębiorstwo w rozumieniu ustawy o VAT.

Oznacza to więc, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego, gdyż ewentualny obowiązek korekty podatku naliczonego będzie ciążyć na nabywcy przedsiębiorstwa, o czym stanowi art. 91 ust. 9 ustawy o VAT. Przy czym w związku z tym, że Syn Wnioskodawcy będzie wykorzystywał nabyte Gospodarstwo Rolne w celach działalności opodatkowanej podatkiem VAT, po stronie Syna również nie wystąpi obowiązek korekty.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w:

1)interpretacji podatkowej z dnia 23 kwietnia 2018 r. (nr 0115-KDIT1-2.4012.144.2018.2.KSZ): „Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prawa, prowadzi do stwierdzenia, że skoro, darowizna będzie stanowiła - jak wynika z wniosku - zbycie gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 553 [Kodeksu Cywilnego], to będzie to czynność wyłączona spod działania przepisów [ustawy o VAT] na podstawie art. 6 ust. 1 [ustawy o VAT]. Tym samym, mając na uwadze art. 91 ust. 9 [ustawy o VAT], Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 [ustawy o VAT], odliczonego w związku z nabyciem środków trwałych gospodarstwa, a ewentualny obowiązek korekty podatku naliczonego w tym zakresie ciążyć będzie na nabywcy. ”

2)interpretacji podatkowej z dnia 21 września 2016 r. (nr IPPP2/4512-461/16-4/JO): „Tym samym stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie dojdzie do darowizny dwóch zorganizowanych części przedsiębiorstwa (gospodarstwa rolnego) Wnioskodawcy - zlokalizowanych na terenie Gminy Z. i W. oraz na terenie Gminy M. - a więc regulacja art. 6 pkt 1 [ustawy o VAT] w tym przypadku będzie miała zastosowania. Oznacza to więc, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego nabytych środków trwałych, gdyż ewentualny obowiązek korekty podatku naliczonego będzie ciążyć na nabywcach zorganizowanych części przedsiębiorstwa, o czym stanowi art. 91 ust. 9 [ustawy o VAT] ”;

3)interpretacji podatkowej z dnia 21 lutego 2018 r. (nr 0112-KDIL1-3.4012.681.2017.2.KM): „Reasumując, Wnioskodawca przekazując gospodarstwo rolne jako zorganizowaną całość (a który odliczył VAT naliczony od zakupionych maszyn i urządzeń rolniczych), na rzecz syna następcy prawnego, który wyraził zamiar kontynuacji w prowadzeniu działalności rolniczej w tym samym zakresie produkcji i zostanie zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, a zakupione towary od których podatek podlegał odliczeniu, będą nadal wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych - będzie zwolniony z obowiązku zwrotu VAT.”

Wnioskodawca wskazuje, iż, zdaniem Wnioskodawcy, stanowisko w sprawie oceny prawnej opisu sprawy odnośnie sformułowanego we wniosku pytania nie uległo zmianie w związku z uzupełnieniem wniosku o wskazane ww. okoliczności zawarte w części I wezwania, tj.:

1)przedmiotem Wniosku jest pytanie dotyczące tego (i) czy do darowizny Gospodarstwa Rolnego znajduje zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, tj. czy Gospodarstwo Rolne stanowi ‘przedsiębiorstwo’ na gruncie podatku VAT oraz (ii) czy darowizna Gospodarstwa Rolnego na rzecz Syna Wnioskodawcy nie będzie skutkowała koniecznością dokonania korekty podatku VAT odliczonego przez Wnioskodawcę lub Syna;

2)zdaniem Wnioskodawców, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawców, że w zdarzeniu przyszłym opisanym we Wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład Gospodarstwa Rolnego Wnioskodawcy stanowi ‘przedsiębiorstwo’ w rozumieniu ustawy o VAT, w związku z czym do czynności darowizny nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, ponieważ będzie ona stanowić transakcję zbycia przedsiębiorstwa, a tym samym transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT po stronie Wnioskodawcy;

3)zdaniem Wnioskodawców, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawców, że w zdarzeniu przyszłym Wniosku przekazanie Gospodarstwa Rolnego w drodze darowizny na rzecz Syna Wnioskodawcy nie będzie skutkowało koniecznością dokonania korekty podatku VAT odliczonego przez Wnioskodawcę lub Syna Wnioskodawcy związanego z darowanymi składnikami majątku ze względu na kontynuację prowadzenia Gospodarstwa Rolnego przez Syna Wnioskodawcy jako podatnika podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan ... (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.