Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
- stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
30 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci know-how do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwania - pismem z 14 października 2024 r. (wpływ 21 października 2024 r.) oraz pismem z 14 listopada 2024 r. (wpływ 21 listopada 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego, sformułowany w piśmie z 14 października 2024 r.
Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, spółką celową powołaną przez (…) na podstawie (…) ustawy (…). Wnioskodawca prowadzi prace badawczo-rozwojowe, świadczy usługi zarówno o charakterze produkcyjnym czy wdrożeniowym, a także koncepcyjnym i badawczym. Wnioskodawca posiada siedzibę w Polsce i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w kraju, jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.
Wnioskodawca jest wspólnikiem innej spółki kapitałowej (dalej jako: spółka), spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która również posiada siedzibę i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Pierwotnie Wnioskodawca posiadał w spółce osiem udziałów o wartości nominalnej 50 zł każdy, to jest o łącznej wartości nominalnej 400 zł, pokrytych wkładem pieniężnym w wysokości 400 zł. Na skutek podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawca objął w spółce osiem udziałów o wartości nominalnej 50 zł każdy, to jest o łącznej wartości nominalnej 400 zł i pokrył je wkładem niepieniężnym w postaci nieopatentowanej wiedzy technicznej (dalej jako: know-how), która jest rezultatem prowadzonych przez wnioskodawcę i dotychczas zakończonych etapów prac badawczo-rozwojowych na 4. poziomie zaawansowania technologicznego według skali TRL (technology readiness level).
Przedmiot aportu ma potencjał do rozwoju o cechach dużej innowacyjności w dalszych etapach prowadzenia prac badawczych. Wartość aportu została wyceniona na 50.000,00 zł. Wycena aportu została dokonana przez profesjonalny podmiot gospodarczy, świadczący usługi doradztwa biznesowego według wartości zbywczej, na podstawie wydatków ponoszonych przez wnioskodawcę w ramach projektu prac badawczych. Wartość nominalna udziałów była zatem niższa, niż ustalona wartość know-how. Nadwyżka wartości wkładu (ceny emisyjnej) nad wartością nominalną udziałów (agio) została przeznaczona na kapitał zapasowy. W związku z wniesieniem wkładu niepieniężnego, Wnioskodawca wystawił na rzecz spółki fakturę, na kwotę 50.000,00 zł brutto.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego - pismo z 14 października 2024 r.
Aport wnosił Wnioskodawca, czyli (…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka celowa powołana przez (…) na podstawie (…) ustawy z (…).
Aport otrzymała spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która posiada siedzibę i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług
Przedmiotem aportu była nieopatentowana wiedza techniczna (know-how), która jest rezultatem prowadzonych przez Wnioskodawcę i dotychczas zakończonych etapów prac badawczo-rozwojowych na 4. poziomie zaawansowania technologicznego według skali TRL (technology readiness level).
Wartość rynkowa wniesionego aportu została wyceniona na 50.000,00 zł (pięćdziesiąt tysięcy złotych).
Zapłatą za aport było objęcie w spółce ośmiu udziałów o wartości nominalnej 50 zł każdy, to jest o łącznej wartości nominalnej 400 zł.
Wartość nominalna wynosiła 50 zł za udział, wydano 8 udziałów.
Przyjmujący aport nie był zobowiązany do dodatkowego świadczenia na rzecz wnoszącego.
Cena za wkład niepieniężny została skalkulowana według wartości zbywczej, na podstawie wydatków ponoszonych przez wnioskodawcę w ramach projektu prac badawczych.
Sposób kalkulacji ceny został określony w umowie o wniesieniu aportu do spółki, w której wskazano, że wycena aportu została dokonana przez profesjonalny podmiot gospodarczy, świadczący usługi doradztwa biznesowego, według wartości zbywczej, na podstawie wydatków ponoszonych przez wnioskodawcę w ramach projektu prac badawczych.
Agio wynika z różnicy pomiędzy wartością wkładu (cena emisyjna) a wartością nominalną objętych udziałów. Powstała nadwyżka została przeznaczona na kapitał zapasowy.
Wnoszący aport i przyjmujący są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego - pismo z 14 listopada 2024 r.
Wartość przedmiotu wkładu niepieniężnego do spółki z o.o. w postaci know-how została określona w uchwale w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego spółki z o.o. oraz w zawartej w tym samym dniu umowie o wniesieniu aportu do Spółki. W uchwale wskazano, że Wnioskodawca obejmuje osiem udziałów o łącznej wartości nominalnej 400 zł i zobowiązuje się pokryć je w określonym terminie wkładem niepieniężnym w postaci nieopatentowanej wiedzy technicznej. Natomiast w umowie wskazano analogicznie, w preambule że Wnioskodawca obejmuje osiem udziałów o łącznej wartości nominalnej 400 zł poprzez wniesienie aportu w postaci nieopatentowanej wiedzy technicznej. Z kolei, jak wynika z Par. 1 Przedmiot Umowy, przedmiotem umowy jest przeniesienie na Spółkę prawa własności poszczególnych składników aportu oraz zobowiązanie Spółki do przejęcia aportu oraz przekazania aportu na kapitał zapasowy w zamian za objęte udziały.
Zapłatą za wniesiony aport była wartość nominalna udziałów (inaczej, wartość obliczona po cenie nominalnej).
Wartość emisyjna udziałów, wartość rynkowa aportu i wartość zbywcza aportu wyrażają tożsamą wartość 50.000,00 zł (pięćdziesiąt tysięcy złotych).
Pytanie
Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo, przyjmując, że podstawę opodatkowania z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci know-how do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością stanowi wartość nominalna udziałów wraz z nadwyżką wartości emisyjnej nad wartość nominalną (agio), pomniejszona o kwotę należnego podatku od towarów i usług?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, postąpił on prawidłowo przyjmując, że podstawę opodatkowania z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci know-how do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością stanowi wartość nominalna udziałów wraz nadwyżką ceny emisyjnej nad wartością nominalną (agio), pomniejszona o kwotę należnego podatku od towarów i usług.
W pierwszej kolejności należy wskazać, że wniesienie aportu w postaci know-how (prawa do wartości niematerialnych i prawnych) będzie świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako: ustawa o VAT). Podstawą opodatkowania dla czynności wniesienia aportem rzeczy bądź praw zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT w związku z art. 29a ust. 6 pkt 1 jest co do zasady wszystko to, co stanowi zapłatę, którą otrzyma wnoszący od podmiotu przyjmującego aport, pomniejszona o kwotę podatku.
Prawidłowa wykładnia powyższej regulacji w odniesieniu do ustalenia podstawy opodatkowania dla czynności wniesienia wkładu niepieniężnego została ostatecznie rozstrzygnięta przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej na skutek pytania prejudycjalnego zadanego przez Naczelny Sąd Administracyjny. W wyroku z dnia 8 maja 2024 r. w sprawie o sygn. C-241/23 TSUE uznał, że podstawa opodatkowania na gruncie art. 73 Dyrektywy VAT powinna być ustalana zgodnie z rzeczywiście otrzymaną zapłatą, a w konsekwencji agio, tj. nadwyżka pomiędzy wartością emisyjną akcji a ich wartością nominalną, powiększa podstawę opodatkowania VAT.
Rozstrzygnięcie TSUE zapadło w odniesieniu do spółki akcyjnej, niemniej, choć ustawa o VAT nie posługuje się wprost pojęciem wartości emisyjnej, definicję można znaleźć w innej ustawie podatkowej i odnosi się ona zarówno do udziałów (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością), jak i akcji (spółki akcyjnej). Zgodnie z art. 4a pkt 16a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, ilekroć w ustawie jest mowa o wartości emisyjnej udziałów (akcji) - oznacza to cenę, po jakiej obejmowane są udziały (akcje), określoną w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku - w innym dokumencie o podobnym charakterze, nie niższą od wartości rynkowej tych udziałów (akcji).
Stanowiska wynikającego z wyroku TSUE nie zmieniła przedstawiona przez polski rząd w uwagach argumentacja, zgodnie z którą wartość nominalna akcji wyznacza zakres praw i obowiązków majątkowych oraz niemajątkowych akcjonariuszy spółki. TSUE uznał, że jeśli nawet tak jest, to nie można z góry wywnioskować, że wartość nominalna odpowiada zapłacie uzgodnionej między stronami.
W ocenie Wnioskodawcy, pomimo że na skutek wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci know-how i objęcia udziałów o określonej wartości nominalnej, to z ekonomicznego punktu widzenia udziały przedstawiają pewną wartość, która już w momencie obejmowania udziałów może być inna od wartości nominalnej. Wskazać należy, że z istoty aportu (wkładu niepieniężnego do spółki) wynika ekonomiczna wymiana świadczeń pomiędzy wnoszącym wkład niepieniężny i wydającą w jego zamian udziały spółką. Z uwagi na powyższe, to przede wszystkim wartość rynkowa udziałów ma znaczenie z punktu widzenia korzyści, jakie wspólnik otrzymał w zamian za wniesiony wkład. Z powyższym koresponduje fakt, że co do zasady wspólnik bezpośrednio po objęciu udziałów może je np. zbyć i oczekiwać wówczas ceny opartej na wartości rynkowej zbywanych udziałów, a nie ich wartości nominalnej.
Podsumowując, w sytuacji, gdy cena emisyjna udziałów spółki nabytych w zamian za aport będzie odpowiadała wartości rynkowej przedmiotu wkładu, w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, że właśnie cena emisyjna odpowiadająca wartości rynkowej wkładu będzie stanowiła zapłatę za dokonanie dostawy towarów. W konsekwencji, podstawa opodatkowania VAT będzie odpowiadała wartości nominalnej powiększonej o agio (łącznie 50.000 zł, czyli kwocie odpowiadającej wartości aportu), pomniejszonej o kwotę należnego podatku od towarów i usług.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług (podatkiem VAT) reguluje ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwana dalej „ustawą”.
Art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego. Stronami tego stosunku są:
- odbiorca (nabywca) usługi, oraz
- podmiot świadczący usługę.
Świadczenie jest odpłatne, gdy istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi wypłacane jest wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że ze stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.
O czynności dokonanej za wynagrodzeniem można mówić w sytuacji, gdy:
- istnieje ścisły związek pomiędzy wykonanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami,
- wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu,
- związek, o którym mowa powyżej, ma charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.
Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.
W związku z wniesieniem wkładu do spółki realizują się dwa rodzaje świadczeń ekonomicznych:
- wnoszący wkład (aport) przenosi na spółkę, do której dokonuje wkładu, prawo do rozporządzania określonymi składnikami majątku,
- w zamian za aport wnoszący otrzymuje pewne uprawnienia (udziały) mające określoną wartość.
Wniesienie aportu do spółki prawa handlowego lub cywilnego - w zależności od tego co jest jego przedmiotem - spełnia zatem definicję odpłatnej dostawy towarów w myśl art. 7 ustawy (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) albo odpłatnego świadczenia usług, w świetle art. 8 ustawy (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych). Odpłatnością jest otrzymanie udziałów spółki, w związku z którym wnoszący aport uzyskuje wymierną korzyść.
Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podatnika.
Art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z opisu sprawy wynika, że są Państwo wspólnikiem innej spółki kapitałowej. Pierwotnie posiadali Państwo w Spółce osiem udziałów o wartości nominalnej 50 zł każdy, pokrytych wkładem pieniężnym w wysokości 400 zł.
Wnieśli Państwo wkład niepieniężny do Spółki w postaci nieopatentowanej wiedzy technicznej (know-how). Wartość aportu została wyceniona na 50.000,00 zł. Wyceny dokonał profesjonalny podmiot gospodarczy, świadczący usługi doradztwa biznesowego, według wartości zbywczej, na podstawie wydatków ponoszonych przez Państwa w ramach projektu prac badawczych. Oznacza to, że wartość emisyjna udziałów, wartość rynkowa aportu i wartość zbywcza aportu wyrażają tożsamą wartość 50.000,00 zł (pięćdziesiąt tysięcy złotych). Zapłatą za aport było – zgodnie z umową aportu – objęcie w Spółce ośmiu udziałów o wartości nominalnej 50 zł każdy, to jest o łącznej wartości nominalnej 400 zł. Nadwyżka wartości wkładu (ceny emisyjnej) nad wartością nominalną udziałów (agio) została przeznaczona na kapitał zapasowy.
Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia podstawy opodatkowania VAT dla czynności wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci know-how do Spółki.
Art. 29a ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Art. 29a ust. 6 ustawy:
Podstawa opodatkowania obejmuje:
1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
Art. 29a ust. 7 ustawy:
Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:
1)stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2)udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3)otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
Podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi więc wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.
Przepisy ustawy, co do zasady, nie ograniczają podatnika w ustaleniu ceny. W polskim prawodawstwie obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. Przy ustalaniu wysokości należności ustawodawca nie ingeruje, poza wyjątkiem określonym w art. 32 ustawy, w sferę decyzji, co do sposobu określenia należności za sprzedawany towar. Ustawa nie reguluje wysokości ceny oraz czy w umowie pomiędzy kontrahentami powinna być uzgodniona jako wartość bez podatku VAT (cena netto), czy też wartość z podatkiem VAT (cena brutto).
Z istoty aportu (wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki) wynika ekonomiczna wymiana świadczeń, której stronami są:
- wnoszący wkład niepieniężny oraz
- spółka wydającą w zamian udziały/akcje (zapewniające udział w zyskach).
Ekwiwalentem dla wnoszącego aport jest wartość udziałów/akcji otrzymanych w zamian za ten wkład.
Przy określeniu podstawy opodatkowania zastosowanie znajdzie zasada ogólna - podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą podatnik ma otrzymać z tytułu transakcji. Przy czym, zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania nie zawiera podatku VAT.
Określenie podstawy opodatkowania dla czynności wniesienia aportu do spółki było przedmiotem rozstrzygnięcia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 8 maja 2024 r. w sprawie C‑241/23 P. sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Administracji Skarbowej w Warszawie. W wyroku tym TSUE wskazał:
„27. (…) z utrwalonego orzecznictwa wynika, że podstawą opodatkowania odpłatnej dostawy towarów jest wynagrodzenie rzeczywiście otrzymane z tego tytułu przez podatnika. Owo wynagrodzenie jest zatem wartością subiektywną, czyli rzeczywiście otrzymaną, a nie wartością oszacowaną według kryteriów obiektywnych (zob. podobnie wyrok z dnia 19 grudnia 2012 r., Orfey, C-549/11, EU:C:2012:832, pkt 44 i przytoczone tam orzecznictwo).
28. Jeżeli wartość ta nie jest kwotą pieniędzy uzgodnioną między stronami, powinna ona, jako wartość subiektywna, odpowiadać wartości, jaką odbiorca dostawy towarów, stanowiącej zapłatę za inną dostawę towarów, przypisuje towarom, które zamierza uzyskać, i musi odpowiadać kwocie, jaką byłby on skłonny za tę usługę zapłacić (zob. podobnie wyrok z dnia 19 grudnia 2012 r., Orfey, C-549/11, EU:C:2012:832, pkt 45 i przytoczone tam orzecznictwo).
29. W niniejszej sprawie subiektywna wartość zapłaty za wniesienie aportem nieruchomości odpowiada wartości pieniężnej, jaką W. i B. przyznały akcjom P., gdy przyjęły je w zamian za te wkłady na kapitał tej spółki.
30. Z zastrzeżeniem weryfikacji przez sąd odsyłający, z umów zawartych pomiędzy W. i B. z jednej strony a P. z drugiej strony wynika, że zapłata za włączenie dotychczas należących do W. i B. nieruchomości do jej kapitału odpowiada przyznaniu liczby akcji, których wartość jednostkowa jest ustalana w zależności od wartości emisyjnej takiej akcji. Wynika z tego, że subiektywna wartość każdej z tych akcji, które W. i B. objęły w ramach tego podwyższenia kapitału, odpowiada cenie emisyjnej tych akcji.
31. Ta cena emisyjna, która wynosi 35 287,19 PLN, czyli około 8123 EUR, odpowiada zatem wartości pieniężnej uzgodnionej i rzeczywiście otrzymanej przez W. i B. za każdą z akcji P.”.
W podsumowaniu wyroku Trybunał orzekł:
„40. W świetle całości powyższych rozważań na pytanie sądu odsyłającego należy odpowiedzieć, iż art. 73 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że podstawę opodatkowania wniesienia aportem nieruchomości przez pierwszą spółkę do kapitału drugiej spółki w zamian za akcje tej ostatniej należy ustalić na podstawie wartości emisyjnej tych akcji, jeżeli spółki te uzgodniły, że zapłatę za ten wkład kapitałowy będzie stanowić ta wartość emisyjna”.
Z okoliczności sprawy wynika, że w zamian za Państwa wkład niepieniężny w postaci know-how otrzymali Państwo zapłatę w postaci udziałów wydanych przez Spółkę na Państwa rzecz. Wartość przedmiotu wkładu niepieniężnego została określona w umowie wniesienia aportu do Spółki. Zapłatą za aport było objęcie ośmiu udziałów w Spółce o łącznej wartości nominalnej 400 zł. Przyjmująca aport Spółka nie została zobowiązana do żadnego dodatkowego świadczenia na Państwa rzecz. Różnica pomiędzy wartością nominalną udziałów a wartością rynkową aportu będzie tworzyć kapitał zapasowy (agio).
Zatem w analizowanej sprawie, podstawą opodatkowania dla czynności wniesienia przez Państwa wkładu niepieniężnego do Spółki w zamian za objęcie udziałów będzie, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w zw. z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy, wszystko co stanowi zapłatę, którą otrzymali Państwo od Spółki z tytułu dokonania aportu, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Zapłatę stanowić będzie w tym przypadku wartość nominalna obejmowanych udziałów, którą - w celu określenia podstawy opodatkowania - należy pomniejszyć o kwotę występującego dla tej dostawy podatku należnego.
Wartość nominalna udziałów stanowić będzie kwotę brutto z tytułu wniesienia aportu, a podatek z tytułu tej czynności należy liczyć metodą kalkulacji „w stu”, aby otrzymać kwotę netto, czyli podstawę opodatkowania.
Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone, dotyczy to kwestii czy wartość nominalna udziałów faktycznie odzwierciedla rzeczywistą sytuację gospodarczą i handlową i nie jest wynikiem praktyki stanowiącej nadużycie prawa.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy. Jeśli w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).