Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 10 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:

-braku opodatkowania czynności wycofania Składników Majątku z działalności gospodarczej do majątku prywatnego (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);

-braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w związku z przekazaniem Składników Majątku do majątku prywatnego (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdzie podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania – jest tym samym polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych „Ustawa o PIT”.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą „Działalność Gospodarcza” wpisaną do rejestru Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, która stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od wartości dodanej „Ustawa o VAT” i jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie Działalności Gospodarczej (…) 2003 r. i jest obecnie prowadzona pod firmą (…).

Przeważającym przedmiotem Działalności Gospodarczej jest Sprzedaż hurtowa metali i rud metali (46.72.Z).

Pozostałe działalności według Polskiej Klasyfikacji Działalności to:

25.12.Z – Produkcja metalowych elementów stolarki budowlanej.

52.10.B – Magazynowanie i przechowywanie pozostałych towarów.

Wnioskodawca jest właścicielem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych „Składniki Majątku”, które zamierza wycofać z Działalności Gospodarczej.

(…)

Składniki Majątku, o których mowa powyżej, zostały wprowadzone do Ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Wnioskodawcę Działalności Gospodarczej oraz są wykorzystywane w toku prowadzonej działalności.

Od powyższych Składników Majątku został odliczony podatek VAT przy nabyciu (z wyjątkiem gruntów, (…)).

Wnioskodawca planuje wycofać z prowadzonej obecnie Działalności Gospodarczej Składniki Majątku i wynajmować je na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która powstanie w wyniku przekształcenia z omawianej jednoosobowej działalności gospodarczej.

Najem, o którym mowa powyżej, będzie miał charakter najmu prywatnego, jednak Wnioskodawca nadal zamierza działać w charakterze czynnego podatnika VAT.

Pytania

1.Czy wycofanie Składników Majątku z Działalności Gospodarczej oraz ich przekazanie do majątku prywatnego Wnioskodawcy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT?

2.Czy wycofanie Składników Majątku z Działalności Gospodarczej oraz ich przekazanie do majątku prywatnego Wnioskodawcy będzie wiązało się z obowiązkiem dokonania korekty podatku VAT naliczonego na podstawie art. 91 ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie

1. W ocenie Wnioskodawcy, czynność wycofania środków trwałych z Działalności Gospodarczej oraz ich przekazanie do majątku prywatnego nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wynika to z faktu, iż składniki te będą w dalszym ciągu wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, które będą podlegały na odpłatnym świadczeniu usług najmu.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Powyższe oznacza to, że podmiot dokonujący świadczenia usług pozostaje podatnikiem VAT, nawet w przypadku, gdy świadczenie to nie odbywa się w ramach działalności gospodarczej.

Art. 8 ust. 1 stanowi natomiast, że „Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7...”.

Zgodnie z przytoczonym wyżej przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i podatku od towarów i usług, dostawa towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, gdy są wykonywane odpłatnie.

Art. 7 ust. 2 ustawy o VAT mówi, że „Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych”.

Należy zatem uznać, że opodatkowaniu podatkiem VAT będzie podlegać między innymi nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, jeśli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego między innymi przy nabyciu.

W przywołanym powyżej przepisie należy mieć przede wszystkim na uwadze sformułowanie „przekazanie (...) na cele osobiste podatnika (...)”.

Zdaniem Wnioskodawcy, w tym przypadku nie mamy do czynienia z przekazaniem towarów na cele osobiste podatnika, ponieważ jak zostało wcześniej wspomniane, podatnik ma zamiar wynajmować towary (Składniki Majątku), a wynajem ten będzie opodatkowany podatkiem VAT.

Art. 15 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, iż działalność gospodarczą stanowi między innymi działalność usługodawców w sytuacji, gdy polega na wykorzystaniu towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Najem, który będzie świadczony przez podatnika i jest przedmiotem złożonego wniosku wypełnia definicję działalności gospodarczej określoną w ustawie o VAT, ponieważ będzie miał charakter długotrwały oraz ciągły i będą z tego tytułu uzyskiwane korzyści.

Jak wynika z okoliczności sprawy – Składniki Majątku objęte zakresem postawionego we wniosku pytania, po ich wycofaniu z Działalności Gospodarczej, Wnioskodawca wynajmie jako zarejestrowany, czynny podatnik VAT, a więc nadal będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę w sposób ciągły dla celów zarobkowych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem, w odniesieniu do czynności wycofania ww. Składników Majątku z obecnie prowadzonej Działalności Gospodarczej, które po ich wycofaniu Wnioskodawca nadal będzie wynajmował, nie ma zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nie nastąpiła dostawa towaru na cele osobiste Wnioskodawcy. Co za tym idzie, czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2. W ocenie Wnioskodawcy, czynność wycofania Składników Majątku z Działalności Gospodarczej oraz ich przekazanie do majątku prywatnego nie będzie wiązało się z obowiązkiem dokonania korekty podatku VAT naliczonego. Wynika to z faktu, iż nie dojdzie do zmiany sposobu wykorzystania Składników Majątku.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1 , podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W świetle art. 91 ust. 3 ustawy:

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Natomiast, w myśl art. 91 ust. 5 ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy:

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1)opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy:

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Jak wynika z okoliczności sprawy, wszystkie Składniki Majątku zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości materialnych i prawnych prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej. Po wycofaniu Składników Majątku z Działalności Gospodarczej, będą one wynajmowane, a więc nadal będą wykorzystywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych oraz do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, tak więc nie będą wykorzystywane na cele osobiste podatnika. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, podatnik nie będzie zobowiązany do opodatkowania podatkiem VAT czynności wycofania Składników Majątku z Działalności Gospodarczej na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Analizując przytoczone powyżej przepisy należy także uznać, że obowiązek korekty podatku naliczonego występuje w przypadku, gdy dojdzie do zmiany sposobu wykorzystania środków trwałych. W omawianej sytuacji Składniki Majątku, od których został odliczony podatek VAT przy nabyciu, po ich wycofaniu z Działalności Gospodarczej w dalszym ciągu będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tak więc nie nastąpi zmiana sposobu ich wykorzystania, a w konsekwencji nie spowoduje to obowiązku korekty podatku naliczonego na podstawie art. 91 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2) wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Jak wynika z art. 659 § 2 ustawy Kodeks cywilny:

Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej środków trwałych skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, najem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Przechodząc na grunt rozpatrywanej sprawy w odniesieniu do kwestii opodatkowania czynności wycofania Składników Majątku z Pana działalności gospodarczej należy wskazać, że – jak wynika z okoliczności sprawy – Składniki Majątku po wycofaniu z działalności gospodarczej będą przez Pana wynajmowane spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w ramach najmu prywatnego. Będą one zatem wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tj. nadal będą wykorzystywane przez Pana w sposób ciągły dla celów zarobkowych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem, oddając w najem Składniki Majątku nie utraci Pan statusu podatnika podatku VAT w tym zakresie. Wynika to z faktu, że oddanie Składników Majątku w najem prowadzone będzie w ramach działalności gospodarczej, rozumianej zgodnie z definicją zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy. Będzie to zatem czynność podlegająca opodatkowaniu (najem za wynagrodzeniem w postaci czynszu), określona w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W rezultacie – w odniesieniu do czynności wycofania Składników Majątku z Pana działalności gospodarczej, które po ich wycofaniu będzie Pan wynajmował w ramach najmu prywatnego – nie będzie mieć zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nie nastąpi tutaj dostawa towaru na Pana cele osobiste. Składniki Majątku będą bowiem nadal wykorzystywane do czynności opodatkowanych, polegających na świadczeniu usług najmu. Co za tym idzie, czynność wycofania Składników Majątku Pana firmy do majątku prywatnego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowanie

Czynność wycofania przez Pana Składników Majątku z Działalności Gospodarczej oraz ich przekazanie do Pana majątku prywatnego nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Pana stanowisko, w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, uznałem za prawidłowe.

Pana wątpliwości dotyczą również kwestii wskazania, czy w związku z wycofaniem Składników majątku z Działalności Gospodarczej i przekazaniem ich do majątku prywatnego, w celu najmu prywatnego, będzie Pan obowiązany do dokonania korekty podatku VAT, zgodnie z art. 91 ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy:

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Natomiast jak stanowi art. 91 ust. 5 ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy:

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1) opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2) zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy:

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Jak stanowi art. 91 ust. 7a ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT. Od roku 2003 prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. W związku z planowanym przekształceniem prowadzonego przedsiębiorstwa w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, planuje Pan przenieść Składniki Majątku do majątku prywatnego. Przy czym, co istotne, sposób wykorzystania Składników Majątku – jak wynika z wniosku – nie ulegnie zmianie, gdyż będą one nadal wykorzystywane przez Pana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, bowiem będą one wynajmowane – w ramach tzw. najmu prywatnego – spółce powstałej z przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej.

Zatem, skoro:

·wycofanie Składników Majątku z majątku Pana firmy do Pana majątku prywatnego, w celu ich wynajmu, nie będzie stanowiło zmiany w sposobie ich wykorzystania, w szczególności nie będzie stanowiło wykonywania czynności zwolnionej od podatku;

·przedmiotowe Składniki Majątku nadal będą wykorzystywane przez Pana do działalności gospodarczej, do czynności opodatkowanych, tj. wynajmu

– nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia Składników Majątku, będących przedmiotem wniosku.

W konsekwencji, w związku z planowanym wycofaniem z majątku Pana firmy Składników Majątku i przekazaniem ich do Pana majątku prywatnego – celem wynajmu prywatnego, opodatkowanego podatkiem od towarów i usług – nie będzie Pan miał obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ustawy. Składniki Majątku bowiem, które planuje Pan wycofać z działalności gospodarczej, wykorzystywane będą wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT (najem prywatny).

Podsumowanie

Wycofanie Składników Majątku z Działalności Gospodarczej oraz ich przekazanie do Pana majątku prywatnego nie będzie wiązało się z obowiązkiem dokonania korekty podatku naliczonego, na podstawie art. 91 ustawy.

Pana stanowisko, w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pana przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).