Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 września 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 17 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy czynność sprzedaży działek po podziale i uzyskaniu warunków zabudowy, będących we współwłasności będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 listopada 2024 r. (data wpływu 26 listopada 2024 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, z której się utrzymuje. Nie prowadził w przeszłości ani obecnie działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami.

W roku 2005 Wnioskodawca nabył grunt w wyniku dziedziczenia testamentowego. Powyższy grunt o powierzchni ok. (…) m.kw. położony w (…) ul. (…) nr karty (…) działka (...) (brak księgi wieczystej) – był własnością prababci Wnioskodawcy (...). Następnie po śmierci prababci grunt odziedziczyły jej dzieci: (…) – dziadek Wnioskodawcy. Po śmierci dziadka Wnioskodawcy (…), udział w gruncie na mocy testamentu nabył Wnioskodawca w roku 2005 w części ½ udziału w gruncie, a po śmierci drugiego współwłaściciela w roku 2017 (…) w drodze dziedziczenia ustawowego nabyli prawo do udziału w gruncie jej synowie: (…) i (…).

Na chwilę obecną udziały w gruncie kształtują się następująco:

- (…)– ½ udziału w gruncie; dziedziczenie w roku 2005 na mocy testamentu po dziadku (…),

- (…) – ¼ udział w gruncie; dziedziczenie ustawowe po zmarłej (…) 2017 r. matce (…),

- (…) – ¼ udziału w gruncie; dziedziczenie ustawowe po zmarłej (…) 2017 r. matce (…).

Działka jest niezabudowana i nieuzbrojona. W chwili obecnej stanowi grunt rolny, posiada dostęp do drogi publicznej, nie jest objęta planem miejscowego zagospodarowania przestrzennego ((…) nie ma takiego planu – istnieje tylko studium, które mówi o tym, że na tym terenie dopuszczalna jest zabudowa jednorodzinna). W związku z tym, został złożony ze strony współwłaścicieli wniosek o wydanie warunków zabudowy dla 4 działek (tyle będzie po podziale geodezyjnym owej działki).

Na chwilę obecną, działka nie jest uprawiana, nigdy nie była przedmiotem działalności gospodarczej żadnego ze współwłaścicieli.

W związku z tym, że współwłasność łączna jest ciążąca (trzy rodziny) oraz współwłaściciele nie potrafią dojść do porozumienia w zakresie zniesienia współwłasności, celem przyporządkowania określonej części gruntu na odrębną własność oraz ze względu na odległe miejsce zamieszkania od miejscowości, w której położony jest ten grunt, Współwłaściciele podjęli decyzję o jej sprzedaży. Po kilku latach prób bezskutecznej sprzedaży ziemi rolnej w jednym kawałku sytuacja zmusiła ich do uatrakcyjnienia przedmiotu sprzedaży, celem jego zbycia. W tym celu wystąpili o przekształcenie działki na budowlaną i podział geodezyjny działki (...) na 4 mniejsze działki oraz o wydanie warunków zabudowy dla tych działek.

Poza kosztami projektów geodezyjnych współwłaściciele nie ponieśli żadnych nakładów na powyższy grunt.

Tak więc jedyne czynności, które mają zwiększyć atrakcyjność działki celem jej zbycia to: odrolnienie, wydanie warunków zabudowy, podział geodezyjny działki nr (...) na 4 działki do sprzedaży.

W celu planowanej sprzedaży tych 4 działek w roku 2025, współwłaściciele zamierzają znaleźć kupców we własnym zakresie, bądź jeśli to się nie uda, zamierzają skorzystać z pośrednika, jakim jest biuro nieruchomości.

Zaznaczyć należy, że Wnioskodawca (...), nigdy nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych na sprzedaż.

W przeszłości Wnioskodawca nabywał i sprzedawał następujące nieruchomości:

1.Mieszkanie: (…) ul. (…)

Zakup: (…) 2009 r.

Sprzedaż: (…) 2013 r.

2.Budynek mieszkalny: (…) ul. (…)

Zakup: (…) 2013 r.

Sprzedaż: (…) 2019 r.

3.Dom: (…) ul. (…), w którym Wnioskodawca w chwili obecnej mieszka;

4.Zakup: (…) 2019 r.

Wszystkie powyższe nieruchomości służyły wyłącznie zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy i jego rodziny, a ich sprzedaż wiązała się jedynie z potrzebą zmiany miejsca zamieszkania.

Jak wspomniano wyżej Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi działalność gospodarczą. Ta działalność zarobkowa jednak nie ma żadnego związku z faktem posiadania działki nr (...) położonej w (…). Działka ta należy do majątku prywatnego Wnioskodawcy. Fakt bycia podatnikiem VAT w firmie nie ma wpływu na zbycie działki położonej w (…), ul. (…) nr karty (…) nr (...), która stanowi majątek prywatny Wnioskodawcy oraz została nabyta wiele lat temu w wyniku dziedziczenia po dziadku, a tym samym nie została nabyta z zamiarem sprzedaży.

W odpowiedzi na wezwanie, uzupełnił Pan opis zdarzenia przyszłego o następujące informacje:

Ad. 1 W odpowiedzi na pytanie: Jeżeli to możliwe, proszę wskazać numery ewidencyjne działek po podziale działki nr (...), wskazał Pan:

Działki nie zostały jeszcze wydzielone, a tym samym nie mają nadanych numerów ewidencyjnych.

Ad. 2 W odpowiedzi na pytanie: W jaki konkretnie sposób grunt stanowiący działkę nr (...), w którym posiada Pan udział i z którego wydzielone zostały działki przeznaczone do sprzedaży, był przez Pana wykorzystywany w całym okresie posiadania od momentu nabycia w drodze dziedziczenia testamentowego do momentu zbycia?, wskazał Pan:

Moim zdaniem pytanie jest źle sformułowane, ponieważ działki nie są jeszcze wydzielone, tym samym przeznaczone do sprzedaży.

Jest to zdarzenie przyszłe.

Działka należy do majątku prywatnego, z tego względu była wykorzystywana przeze mnie i moją rodzinę sporadycznie i tylko do celów rekreacyjnych.

Ad. 3 W odpowiedzi na pytanie: Czy grunt stanowiący działkę nr (...), w którym posiada Pan udział i z którego wydzielone zostały działki przeznaczone do sprzedaży, był wykorzystywany przez Pana (przez cały okres posiadania tj. od momentu nabycia w drodze dziedziczenia do momentu dostawy/planowanej dostawy) na cele prywatne (osobiste), jeśli tak to jakie konkretnie cele prywatne zaspokajał i w jakim okresie?, wskazał Pan:

Grunt stanowiący działkę (...) jw., który jest w trakcie podziału od momentu nabycia do momentu podziału zaspakajał jedynie moje potrzeby prywatne tj. między innymi w okresie wakacyjnym (rowerowe wakacje z rodziną oraz spędzanie czasu pod namiotem).

Ad. 4 W odpowiedzi na pytanie: Czy był/jest Pan rolnikiem ryczałtowym w myśl art. 2 ust. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. od podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.)?, wskazał Pan:

Nie byłem i nie jestem rolnikiem ryczałtowym.

Ad. 5 W odpowiedzi na pytanie: Czy z gruntu, z którego zostały wydzielone działki do sprzedaży, były sprzedawane płody rolne opodatkowane podatkiem VAT? Jeżeli tak, to w jakim okresie?, wskazał Pan:

Z gruntu, z którego będzie wydzielona działka do sprzedaży (zdarzenie przyszłe), nigdy nie były sprzedawane płody rolne opodatkowane podatkiem VAT.

Ad. 6 W odpowiedzi na pytanie: Czy grunt stanowiący działkę nr (...) i z którego zostały wydzielone działki do sprzedaży, był udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, jeśli tak, to komu i w jakim okresie?

Działka nr (...) nigdy nie była udostępniana osobom trzecim na podstawie umowy najmu, dzierżawy i innej umowy o podobnym charakterze.

Ad. 7 W odpowiedzi na pytanie: Czy w stosunku do działek, będących przedmiotem zapytania, w których posiada Pan udział, do dnia planowanej dostawy zamierza Pan podjąć działania mające na celu uatrakcyjnienie działek poprzez np. budowę ogrodzenia, budowę kanalizacji sanitarnej, sieci energetycznej lub jakiekolwiek inne działania – jeśli tak to kiedy, jakie i w jakim celu?, wskazał Pan:

Nie było i nie będzie budowy ogrodzenia, budowy kanalizacji sanitarnej, sieci energetycznej lub jakiekolwiek innych działań.

Jedyne działania mające na celu uatrakcyjnienie działki, to: odrolnienie, podział geodezyjny na 4 mniejsze oraz wydanie warunków zabudowy dla tych działek.

Ad. 8 W odpowiedzi na pytanie: Czy zamierza Pan wraz z pozostałymi współwłaścicielami podpisać z ewentualnymi nabywcami działek opisanych we wniosku, przedwstępne umowy sprzedaży? Jeżeli tak, to należy wskazać:

- jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień tych umów, będą zawarte z przyszłymi nabywcami, będą ciążyć na kupującym a jakie na sprzedającym?

- czy w umowie przedwstępnej sprzedaży zostaną ustalone warunki, które muszą zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej prawo własności poszczególnych działek na nabywców? Jeśli tak, to jakie?

wskazał Pan:

W obecnej chwili nie mam konkretnego planu co do formy zawierania przyszłych umów sprzedaży. Nie jestem w stanie określić, czy to będą od razu notarialne umowy przeniesienia własności , czy będą zawierane umowy przedwstępne dla ewentualnego przyszłego nabywcy, który' będzie starał się o kredyt, celem nabycia działki.

Nie jestem w stanie określić:

- jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień tych umów, będą zawarte z przyszłymi nabywcami,

- czy w umowie przedwstępnej sprzedaży zostaną ustalone warunki, które muszą zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej prawo własności poszczególnych działek na nabywców.

Przewiduję jedynie zwykłe umowy przeniesienia własności nieruchomości niezabudowanej na kupującego za zapłatą.

Ad. 9 W odpowiedzi na pytanie: Czy zostanie udzielone pełnomocnictwo lub jakiekolwiek inne umocowanie prawne do działania w Pana imieniu? Jeśli tak to należy wskazać w jakim zakresie, wskazał Pan:

Pełnomocnictwa udzieliłem tylko osobie zajmującej się podziałem geodezyjnym, a na chwilę obecną nie udzielałem innych pełnomocnictw. Trudno mi określić, czy w przyszłości będę udzielał pełnomocnictw i umocowań prawnych do działań w moim imieniu.

Pytanie

Czy w opisanym przypadku czynność sprzedaży przez Pana działek po podziale i uzyskaniu warunków zabudowy, będących we współwłasności, a nabytych bez zamiaru odsprzedaży będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy: rzeczy ruchome jak również wszelkie postaci energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) oraz grunty.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art.7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem aby dana czynność była opodatkowana podatkiem VAT musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był zobowiązany do bycia podatnikiem VAT.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 cytowanego artykułu, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy dana czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W związku z powyższym, aby dostawę towarów (gruntu) nawet jednorazową, uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonania tej czynności. Uznanie osoby za podatnika w myśl ustawy, uzależnione jest od prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem wykonanie czynności podlegających opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, gdy czynność ta została wykonana w ramach działalności gospodarczej.

Zatem wykonując czynność dostawy towarów, polegającą na zbyciu części majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego sprzedaży, nie podlega w tym zakresie podatkowi VAT .

Reasumując w Pana ocenie, zbycie przedmiotowej działki po podziale nabytej bez zamiaru odsprzedaży, stanowiącej majątek osobisty (będący w posiadaniu rodziny i dziedziczonym z pokolenia na pokolenie) nie stanowi działalności gospodarczej, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bez względu na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie, nawet jeśli celem zbycia dokonano podziału i przekształcenia tej działki na działki budowlane. Tym bardziej, iż Wnioskodawca nie zamierza dokonywać takich czynności w przyszłości.

Potwierdza to moje stanowisko, interpretacja indywidualna po wyroku sądu z dnia 23 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012. 429.2018.6.MMA oraz też inna interpretacja indywidualna z dnia 4 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.316.2023.2.LK.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT” opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą VAT” państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1.określone udziały w nieruchomości,

2.prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

3.udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej: Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 195 ww. ustawy – Kodeks cywilny własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności. Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Jak wynika z art. 196 § 1 ustawy – Kodeks cywilny współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W myśl art. 198 ustawy – Kodeks cywilny każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Podkreślić więc należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela, a rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału w nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy, w celu dokonania sprzedaży udziału w działce nr (...) podejmował Pan wraz ze współwłaścicielami aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.) – a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy – jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Należy wskazać, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Analiza okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów przy uwzględnieniu orzeczenia TSUE, prowadzi do wniosku, że nie można uznać Pana za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży udziału w działce nr (...). Sprzedając udział w działce nr (...), nie będzie Pan działał w charakterze handlowca.

Z okoliczności sprawy wynika, że w drodze dziedziczenia na mocy testamentu po dziadku nabył Pan udział w gruncie w wysokości ½. Działka jest niezabudowana i nieuzbrojona. Nie jest również objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Działka nie była nigdy uprawiana i nie była przedmiotem działalności gospodarczej. Z uwagi na trudności w zniesieniu współwłasności oraz odległość od miejsca zamieszkania współwłaścicieli, wraz z pozostałymi współwłaścicielami podjął Pan decyzję o podziale i wystąpienie o warunki zabudowy.

Jak wskazał Pan w uzupełnieniu wniosku, działka była przez Pana wykorzystywana sporadycznie do celów rekreacyjnych. Z gruntu nie były sprzedawane płody rolne opodatkowane podatkiem VAT. Działka nie była też udostępniana osobom trzecim na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

W obecnej chwili nie ma Pan konkretnego planu co do formy zawierania przyszłych umów sprzedaży i nie jest Pan w stanie określić, czy to będą od razu notarialne umowy przeniesienia własności, czy będą zawierane umowy przedwstępne dla ewentualnego przyszłego nabywcy. Przewiduje Pan jedynie zwykłe umowy przeniesienia własności nieruchomości niezabudowanej na kupującego za zapłatą.

Ponadto – jak Pan wskazał – pełnomocnictwa udzielił Pan tylko osobie zajmującej się podziałem geodezyjnym. Trudno Panu określić, czy w przyszłości będzie Pan udzielał pełnomocnictw i umocowań prawnych do działań w Pana imieniu.

Dokonywał Pan wcześniej sprzedaży innych nieruchomości, które służyły wyłącznie zaspokojeniu Pana potrzeb mieszkaniowych i rodziny, a ich sprzedaż wiązała się z potrzebą zmiany miejsca zamieszkania.

Jak wynika z powyższych ustaleń oraz powołanych przepisów, nie podejmował Pan profesjonalnych czynności przygotowujących działkę do sprzedaży i zbywając udział w tej działce nie będzie Pan wykonywał działań charakterystycznych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Sam podział nie może przesądzać o tym, że sprzedaż udziału w działce będzie podlegać opodatkowaniu. Również fakt, że wystąpił Pan (wraz z pozostałymi współwłaścicielami) z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, nie przesądza w tej sytuacji o tym, że zbycie przez Pana udziału w działce podlegać będzie opodatkowaniu, ponieważ wystąpienie z takim wnioskiem jest warunkiem niezbędnym do znalezienia potencjalnego kupca.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności dotyczące nabycia oraz warunków sprzedaży udziału w działce nr (…), należy stwierdzić, że opisane okoliczności nie stanowią ciągu zdarzeń, który wskazywałby na Pana aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, w rezultacie uznanie Pana za podatnika z tytułu sprzedaży udziału w działce nr (...).

W konsekwencji, dokonując sprzedaży udziału w działce nr (...), będzie korzystał Pan z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Zatem sprzedaż przez Pana udziału w działce nr (...), będzie stanowiła w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania.

Podsumowując Pana działania w zakresie zbycia udziału w działce nr (...) nie mieszczą się w zakresie art. 15 ustawy o VAT i nie wywołują skutku w postaci uznaniem Pana za podatnika VAT zdefiniowanego w ust. 1 ww. artykułu, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym dostawa udziału w działce nr (...) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nie jest wiążąca dla współwłaściciela

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Pana w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy (w szczególności udzielenie pełnomocnictwa) udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1.z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935); dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.