Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

1 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 30 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

• uznania, że sprzedaż zespołu składników majątkowych, na rzecz Kupującego nie będzie podlegać wyłączeniu spod zakresu podatku VAT na mocy art. 6 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT (pytanie nr 1),
• prawa Kupującego do odliczenia podatku naliczonego w tytułu nabycia poszczególnych składników majątkowych, w sytuacji, gdy ich sprzedaż podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT i nie będzie podlegać zwolnieniu od podatku VAT (pytanie nr 2).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

- A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

- B. S.A.

Opis stanu faktycznego

Zainteresowany będący stroną postępowania - A. Sp. z o.o. (dalej: „Kupujący”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”) z siedzibą na terytorium Polski. Kupujący prowadzi działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu VAT głównie w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami. Kupujący posiada na własność budynki hotelowe wraz z wyposażeniem, które wynajmuje m.in. spółce C. Sp. z o.o. (tj. spółce powiązanej z Kupującym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.; dalej: „Ustawa o CIT”), która wraz z Kupującym od 1 stycznia 2018 r. wchodzi w skład podatkowej grupy kapitałowej, o której mowa w ustawie o CIT, posiadającej siedzibę działalności gospodarczej w Polsce i zarejestrowanej jako czynny podatnik VAT; dalej „C.”). C. prowadzi działalność gospodarczą podlegającą VAT w zakresie świadczenia usług hotelarskich oraz usług restauracyjnych m.in. przy wykorzystaniu wynajmowanych od Kupującego budynków hotelowych wraz z wyposażeniem. Kupującemu co do zasady przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT od dokonywanych zakupów, które związane są z ww. działalnością gospodarczą.

Zainteresowany niebędący stroną postępowania - B. S.A. (dalej: „Sprzedający”; „Spółka sprzedająca”) posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski i jest czynnym podatnikiem VAT. Sprzedający prowadził działalność hotelarską, w ramach której świadczył usługi hotelarskie oraz usługi restauracyjne. Ponadto w ramach wykonywanej działalności gospodarczej Sprzedający zajmował się organizacją konferencji oraz przyjęć okolicznościowych.

Sprzedający i Kupujący (w dalszej części wniosku zwani łącznie „Stronami”) nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów ustawy o CIT. Pomiędzy Sprzedającym i Kupującym nie zachodzą również powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy, o których mowa w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.; dalej: „ustawa o VAT”).

W ramach oraz w związku prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą Kupujący 21 czerwca 2024 r. zawarł ze Sprzedającym przedwstępną umowę sprzedaży w formie aktu notarialnego, rep. (…)/2024 (dalej: „Umowa przedwstępna”), na podstawie której Sprzedający zobowiązał się sprzedać Kupującemu, a Kupujący nabyć od Sprzedającego:

• nieruchomość stanowiącą grunt z posadowionymi na nim budynkiem hotelowym o czterech kondygnacjach naziemnych i dwóch kondygnacjach podziemnych wprowadzonym do ewidencji środków trwałych Sprzedającego (dalej: „Budynek hotelowy”) oraz budowlami posadowionymi na ww. gruncie stanowiącymi: chodnik o powierzchni (...) m² i tablicę reklamową (dalej łącznie: „Budowle”); Budowle nie zostały ujęte w ewidencji ŚT przez Sprzedającego; Budynek hotelowy i Budowle zostały wybudowane i oddane do użytkowania przez Sprzedającego w 2010 r. wyłącznie na cele wykonywania przez niego czynności podlegających opodatkowaniu VAT (działalności hotelowej oraz restauracyjnej) ponad dwa lata przed dniem zawarcia Umowy Przedwstępnej. Sprzedającemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od nabycia gruntu i usług oraz towarów związanych z wybudowaniem na nim Budynku hotelowego i Budowli. Od momentu wybudowania Budynku hotelowego i Budowli Sprzedający nie ponosił wydatków na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% ich wartości początkowej; Strony zgodnie oświadczyły, że w umowie przyrzeczonej, która zostanie zawarta w wyniku wykonania Umowy Przedwstępnej (dalej: „Umowa Przyrzeczona”) złożą oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT i zrezygnują ze zwolnienia z VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w stosunku do dostawy Budynku hotelowego, chodnika i tablicy reklamowej (tj. Budowli) oraz wybiorą opodatkowanie VAT ich dostawy;
• ruchomości stanowiące wyposażenie Budynku hotelowego;
• prawa autorskie do projektu architektonicznego Budynku hotelowego (dalej: „Prawa autorskie”)

w zamian za wynagrodzenie.

Przy czym część wynagrodzenia została zapłacona w charakterze zaliczki po podpisaniu Umowy Przedwstępnej. Otrzymanie zaliczki przez Sprzedającego zostało udokumentowane fakturą VAT wraz z wykazanym na niej podatkiem VAT skalkulowanym przy zastosowaniu stawki 23%, którą Sprzedawca przekazał Kupującemu (dalej: „Faktura zaliczkowa”). Pozostała część wynagrodzenia miała zostać (i jak wskazano niżej w opisie stanu faktycznego została) uiszczona niezwłocznie po zawarciu Umowy Przyrzeczonej za pośrednictwem specjalnie otwartego w tym celu bankowego rachunku depozytowego (rachunku typu escrow).

Jednoczenie, Strony w Umowie Przedwstępnej postanowiły, że warunkami zawieszającymi zawarcie Umowy Przyrzeczonej są m.in.:

• przejęcie przez C. całości praw i obowiązków Sprzedającego jako dotychczasowego franczyzobiorcy wynikających z umowy franczyzy oraz umowy o dostęp i systemu, na podstawie której Sprzedający prowadzi hotel pod marką oraz w ramach sieci „E.” (dalej: „Umowa Franczyzy”), na warunkach nie gorszych od obowiązujących obecnego franczyzobiorcę, a sama franczyza zostanie skrócona i ulegnie zakończeniu przed 1 stycznia 2025 r. W związku z cesją Umowy franczyzy C. nabędzie m.in.: prawo do posługiwania się marką „E.”, dostęp do know-how, standardów, specyfikacji, polityki i innych wytycznych określonych przez franczyzodawcę dla działalności hotelu, przy czym C. będzie miał prawo do korzystania z tej marki oraz praw jedynie do 1 stycznia 2025 r., zaś po tej dacie będzie prowadził działalność pod własną marką „D.” i zobowiązany jest do usunięcia logo „E.”;
• zawarcie przez C. porozumienia ze Sprzedającym w przedmiocie przejęcia przez C. zakładu pracy Sprzedającego na podstawie art. 23¹ Kodeksu pracy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1465).

Strony w Umowie Przedwstępnej postanowiły, że zawarcie Umowy Przyrzeczonej nastąpi nie później niż 1 sierpnia 2024 r.

W celu realizacji wskazanych wyżej warunków zawieszających określonych w Umowie Przedwstępnej Sprzedający oraz C. 25 lipca 2024 r. zawarły umowę przeniesienia praw niematerialnych (dalej: „Umowa Przeniesienia”), na podstawie której:

• Sprzedający zobowiązał przenieść na C., za wynagrodzeniem, całość praw i obowiązków wynikających z Umowy Franczyzy;
• doszło do przejścia zakładu pracy Sprzedającego na podstawie art. 23¹ Kodeksu pracy związanego z prowadzonym przez Sprzedającego na nieruchomości hotelem na C. z dniem 1 sierpnia 2024 r.

Ponadto, we wskazanej umowie Sprzedający w zamian za wynagrodzenie przeniósł na C.:

• prawo do organizacji imprez oraz wydarzeń, które będą miały miejsce po dniu przejścia zakładu pracy ze Sprzedającego na C. i zobowiązał się do przekazania na rachunek bankowy C. środków pieniężnych otrzymanych od klientów w ramach przedpłaty z tytułu tych imprez i wydarzeń;
• prawa i obowiązki wynikające z licencji do programów komputerowych zapewniających funkcjonowanie hotelu (dalej: „Oprogramowanie Licencjonowane”) wraz z ich częściami składowymi oraz innych elementów funkcjonalnie powiązanych z Oprogramowaniem Licencjonowanym (w szczególności baz danych wykorzystywanych do operacji w Oprogramowaniu Licencjonowanym oraz dokumentacji związanej z Oprogramowaniem Licencjonowanym);
• prawa i obowiązki wynikające z umów, których stronami jest Sprzedający i podmioty trzecie, w których te podmioty trzecie są zobowiązane do świadczenia usług utrzymania i/lub serwisu i/lub rozwoju i/lub naprawy błędów w Oprogramowaniu Licencjonowanym;
• prawa i obowiązki wynikające z umowy na utrzymanie nazwy domeny oraz obsługę administracyjną i techniczną, a także prawa i obowiązki dotyczące witryn internetowych, które są operowane przez Sprzedającego.

Przeniesienie ww. praw pomiędzy Sprzedającym a C. nastąpiło z zastrzeżeniem warunku zawarcia przez Sprzedającego i Kupującego Umowy Przyrzeczonej.

W związku ze spełnieniem się warunków zawieszających określonych w Umowie Przedwstępnej, Kupujący oraz Sprzedający 25 lipca 2024 r. zawarli Umowę Przyrzeczoną w formie aktu notarialnego rep. (…)/2024. W związku z zawarciem Umowy Przyrzeczonej Kupujący uregulował na rzecz Sprzedającego pozostałą część ceny należnej z tytułu sprzedaży Budynku hotelowego, Budowli, ruchomości stanowiących wyposażenie Budynku hotelowego oraz Praw autorskich. Sprzedający natomiast wystawił fakturę dokumentującą sprzedaż ww. składników majątkowych zawierającą kwotę VAT skalkulowaną przy zastosowaniu stawki 23%, którą Sprzedający przekazał Kupującemu (dalej: „Faktura rozliczająca”).

Zgodnie z Umową Przyrzeczoną fizyczne wydanie Nieruchomości Kupującemu miało nastąpić do 31 lipca 2024 r.

Kupujący zawarł 24 czerwca 2024 r. z C. umowę najmu Nieruchomości i wyposażenia w celu samodzielnego prowadzenia przez C. działalności hotelowej, z Kupującym jako wynajmującym i C. jako najemcą (co w szczegółach wyjaśnione jest w dalszej części wniosku). Rozpoczęcie najmu przez C. na podstawie ww. umowy nastąpiło z chwilą zawarcia przez Kupującego ze Sprzedającym Umowy Przyrzeczonej, tj. 25 lipca 2024 r. Co więcej, w celu zapewnienia nieprzerwanego funkcjonowania hotelu prowadzonego na nieruchomości (z uwagi na to, że C. musiał uzyskać odpowiednie pozwolenia Sanepidu) w okresie pomiędzy zawarciem Umowy Przyrzeczonej, a dniem przejścia zakładu pracy Sprzedającego na C., Umowa Przeniesienia zawierała postanowienia, na podstawie których we wskazanym wyżej okresie przejściowym pomiędzy 25 lipca 2024 r. a 31 lipca 2024 r. Sprzedający był uprawniony do dalszego korzystania z nieruchomości i wyposażenia za wynagrodzeniem w celu prowadzenia działalności hotelowej, jako podnajemca.

Natomiast, w związku z transakcją Sprzedający nie przeniósł na Kupującego ani na C.:

• środków pieniężnych z tytułów innych niż przedpłaty klientów w związku z organizacją wydarzeń w hotelu;
• ewidencji księgowej lub finansowej;
• praw i obowiązków wynikających z umów w zakresie dostawy mediów do nieruchomości, polis ubezpieczeniowych; większości umów serwisowych związanych z funkcjonowaniem hotelu (w szczególności; umowy na przeglądy systemów DSO, PPOŻ, monitoringu, zarządzania budynkiem; umowy zabezpieczenia dezynfekcji, dezynsekcji i deratyzacji; umowy utrzymania łącza i bezpośredniego monitoringu PPOŻ; umowy serwisowania wind w hotelu; umowy serwisowania bramy garażowej, umów o zarządzanie nieruchomością, umów kredytu bankowego, umów rachunków bankowych; Intencją Stron było rozwiązanie ww. umów (prawa i obowiązki, które z nich wynikają nie zostały przeniesione na Kupującego ani C.) i w razie konieczności zawarcie przez Kupującego/C. nowych umów. Nie wyklucza się jednak tymczasowego korzystania przez Kupującego bądź C. z praw wynikających z niektórych z powyższych umów zawartych przez Sprzedającego (do czasu zawarcia odpowiednich umów przez Kupującego lub C. i przy zachowaniu odpowiednich rozliczeń, tj. Kupujący/ C. zwróci Sprzedającemu koszty związane z utrzymaniem w mocy takich umów).

Natomiast, z uwagi na żądania kontrahentów prawa i obowiązki wynikające z niektórych umów, w szczególności umowy wsparcia IT do obsługi systemów (…), umowy wsparcia IT w zakresie oprogramowania zainstalowanego na komputerach w hotelu, umowy z operatorami telefonii komórkowych musiały zostać przeniesione ze Sprzedającego na C.

Przebieg transakcji, w ramach którego Kupujący nabył od Sprzedającego w szczególności grunt z posadowionymi na nim Budynkiem hotelowym i Budowlami (dalej: „Nieruchomość”), wyposażenie hotelu oraz Prawa autorskie, a na C. przeszedł zakład pracy Sprzedającego oraz w szczególności prawa i obowiązki wynikające z Umowy Franczyzy, prawa do organizacji imprez oraz wydarzeń, które będą miały miejsce po dniu przejścia zakładu pracy ze Sprzedającego na C., prawa i obowiązki do umów związanych z Oprogramowaniem Licencjonowanym, prawa i obowiązki wynikające z umowy na utrzymanie nazwy domeny oraz obsługę administracyjną i techniczną, a także prawa i obowiązki dotyczące witryn internetowych, które są operowane przez Sprzedającego wpisuje się w wieloletni (funkcjonujący od 2012 r.) model biznesowy grupy kapitałowej, do której należą Kupujący i C.

Wspomniany model biznesowy polega na tym, że Kupujący w ramach grupy kapitałowej Y. działa jako spółka nieruchomościowa posiadająca kilkanaście budynków hotelowych wraz z wyposażeniem, które wynajmuje spółkom z grupy, m.in. C. Z kolei C. w ramach grupy pełni rolę spółki operacyjnej prowadzącej działalność hotelarską przy wykorzystaniu zarówno majątku udostępnionego jej przez Kupującego, jak i nabytego we własnym zakresie.

Kupującemu co do zasady przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z wydatkami służącymi wykonywaniu działalności polegającej na wynajmie budynków hotelowych z wyposażeniem spółkom operacyjnym w ramach grupy (z uwagi na to, że działalność ta podlega opodatkowaniu VAT). Wydatki poniesione na zakup Nieruchomości, wyposażenia hotelu i Praw autorskich również będą służyły wykonywaniu przez Kupującego tej działalności, tj. będą służyły wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

C. będzie prowadzić opodatkowaną VAT działalność hotelową w takim samym zakresie jak Sprzedający. Intencją Sprzedającego, Kupującego i C. jest zapewnienie nieprzerwanego funkcjonowania działalności hotelarskiej prowadzonej przez Sprzedającego z tym zastrzeżeniem, że celem C. jest jak najszybsze zakończenie Umowy Franczyzy, której stroną był Sprzedający (zobowiązującej do prowadzenia hotelu pod określoną marką) i rozpoczęcie prowadzenia działalności pod marką, pod którą obecnie prowadzona jest działalność gospodarcza C., tj. pod marką „D.”.

Sprzedający został powołany wyłącznie w celu prowadzenia hotelu w Budynku hotelowym stanowiącym przedmiot dostawy i nie prowadził działalności hotelowej w innych obiektach, ani też żadnej innej działalności operacyjnej. W związku z tym składniki majątku będące przedmiotem sprzedaży nie zostały wyodrębnione organizacyjnie, finansowo, ani funkcjonalnie w przedsiębiorstwie Sprzedającego. Po zakończeniu okresu najmu ustalonego w Umowie Przeniesienia, tj. 31 lipca 2024 r. Sprzedający zaprzestał prowadzenia działalności hotelowej.

Pytania

1)Czy transakcja, w ramach której Sprzedający zbył na rzecz Kupującego Nieruchomość, wyposażenie hotelu i Prawa autorskie stanowi transakcję zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 6 ustawy o VAT, a w konsekwencji transakcja ta nie podlega opodatkowaniu VAT?

W przypadku przeczącej odpowiedzi na pytanie nr 1 Zainteresowani wnoszą o udzielenie odpowiedzi na pytanie nr 2.

2)Czy w przypadku, w którym Sprzedający naliczył VAT w związku ze sprzedażą Nieruchomości, wyposażenia hotelu i Praw autorskich przy zastosowaniu stawki 23%, pod warunkiem zachowania wymogów ustawowych, Kupujący miał prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z Faktury zaliczkowej i Faktury rozliczającej?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Zainteresowanych:

Ad 1

Transakcja, w ramach której Sprzedający zbył na rzecz Kupującego Nieruchomość, wyposażenie hotelu i Prawa autorskie nie stanowi zbycia przedsiębiorstwa, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 6 ustawy o VAT.

Ad 2

Kupującemu, przy spełnieniu wymogów ustawowych, przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z Faktury zaliczkowej i Faktury rozliczającej wystawionych przez Sprzedającego z tytułu dostawy Nieruchomości, wyposażenia hotelu i Praw autorskich.

Uzasadnienie

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostaw towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pojęcie towaru zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”), zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że ZCP jest:

• zespołem składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, istniejącym w ramach danego przedsiębiorstwa,
• wyodrębnionym organizacyjnie,
• wyodrębnionym finansowo,
• przeznaczonym do realizacji określonych zadań gospodarczych i mogącym stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania (wyodrębnienie funkcjonalne).

Powyższe stanowisko w zakresie kryteriów decydujących o istnieniu ZCP potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w interpretacji indywidualnej z 10 sierpnia 2022 r. (0114-KDIP1-1.4012.275.2022.3.AKA): „Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT”.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, składniki majątku Sprzedającego będące przedmiotem sprzedaży opisanej w niniejszym wniosku nie zostały wyodrębnione organizacyjnie, finansowo, ani funkcjonalnie w przedsiębiorstwie Sprzedającego, z uwagi na to, że Sprzedający został powołany wyłącznie w celu prowadzenia hotelu w Budynku hotelowym stanowiącym przedmiot dostawy i nie prowadził działalności hotelowej w innych obiektach, ani też żadnej innej działalności operacyjnej.

Zatem transakcja, w ramach której Sprzedający zbył na rzecz Kupującego Nieruchomość, wyposażenie hotelu i Prawa autorskie nie stanowi zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W konsekwencji należy przeanalizować, czy powyższa transakcja stanowi zbycie przedsiębiorstwa.

W tym miejscu należy wskazać, że ustawa o VAT nie zawiera definicji przedsiębiorstwa. Definicja „przedsiębiorstwa” zawarta jest w art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.; dalej „KC”). Zgodnie z definicją przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

• oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
• własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
• prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
• wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
• koncesje, licencje i zezwolenia;
• patenty i inne prawa własności przemysłowej;
• majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
• tajemnice przedsiębiorstwa;
• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ww. definicja wymienia tylko przykładowe elementy przedsiębiorstwa. W rezultacie, przedsiębiorstwo może obejmować także inne, niewymienione w tym przepisie składniki, jak również może składać się z niektórych tylko elementów wskazanych w ww. wyliczeniu zawartym w KC.

Wykładnia pojęcia „przedsiębiorstwo”, użytego w art. 6 pkt 1 ustawy VAT, nie powinna być dokonywana jedynie przez proste odwołanie się do przepisów prawa cywilnego, choć definicja tam zawarta może być w pewnym zakresie pomocna. Wykładnia terminu „przedsiębiorstwo” na potrzeby VAT musi jednak dodatkowo uwzględniać autonomiczny charakter prawa podatkowego oraz dorobek orzeczniczy Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”).

Z analizy orzecznictwa TSUE wynika, że w procesie ustalania dla celów podatkowych, czy zbywany zespół składników majątku stanowi przedsiębiorstwo bądź zorganizowaną część przedsiębiorstwa kluczowe jest, czy zespół ten jest zdolny do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej (w przeciwnym razie będzie miało miejsce zwykłe zbycie aktywów, a nie zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części). Przykładowo w wyroku z 27 listopada 2003 r., sygn. C-497/01, w sprawie Zita Modes, TSUE wskazał:

„(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa, wyłącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie, stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów (...)”.

Ponadto w ocenie TSUE o zbyciu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części można mówić pod warunkiem, iż przekazane aktywa są wystarczające do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej. Zdaniem TSUE kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej. Takie wnioski płyną z wyroku TSUE z 10 listopada 2011 r., sygn. C-444/10, w sprawie Christel Schriever.

Podobne podejście, kładące nacisk na funkcjonalny aspekt przedsiębiorstwa, prezentują sądy administracyjne. W orzecznictwie podkreśla się przy tym, że czynność objęta jest podatkiem VAT tylko wówczas, gdy przekazywany zespół aktywów przedsiębiorstwa jest niewystarczający do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej (w oparciu o przekazane składniki majątkowe). Takie stanowisko zostało przedstawione przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z 25 czerwca 2013 r., sygn. I FSK 955/12 oraz z 23 lipca 2015 r., sygn. I FSK 334/14.

Innymi słowy do zbycia przedsiębiorstwa dochodzi jedynie, gdy przenoszone jest na nabywcę przynajmniej minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio z wykorzystaniem tego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części działalności gospodarczej.

Analogiczne podejście prezentują organy podatkowe. Na podstawie wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS) interpretacji można stwierdzić, że na gruncie VAT przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Oznacza to, że najistotniejsze dla rozstrzygnięcia, czy przedmiotem dostawy towarów jest przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT jest to, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny do kontynuowania określonej działalności gospodarczej (tak DKIS przykładowo w interpretacjach indywidualnych z 5 czerwca 2020 r., znak 0112-KDIL1-2.4012.148.2020.2.AW, 4 października 2023 r., o sygn. 0111-KDIB3-1.4012.594.2023.2.MSO).

Ponadto w objaśnieniach wydanych przez Ministra Finansów na podstawie art. 14a § 1 pkt 2 O.p. w dniu 11 grudnia 2018 r., dotyczących opodatkowania podatkiem VAT transakcji zbycia nieruchomości komercyjnych (dalej „Objaśnienia”), wskazano, że przy ustalaniu, czy zbywane składniki majątku stanowią przedsiębiorstwo bądź zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy uwzględnić przede wszystkim następujące okoliczności:

i.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

ii.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji. W Objaśnieniach wskazano, że takie podejście wynika z orzecznictwa TSUE (zob. wyrok TSUE z dnia 30 maja 2013 r. w sprawie C-651/11 w sprawie X BV, pkt 34).

W Objaśnieniach jednoznacznie stwierdzono, że w przypadku gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Z przytoczonych wyżej interpretacji pojęć „przedsiębiorstwo” wynika, że pod pojęciami tymi należy rozumieć zespół składników niematerialnych i materialnych, pozostających ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole (kompletnym), a nie zbiorze pewnych elementów.

Istotne jest również, aby zachowane zostały funkcjonalne związki między poszczególnymi składnikami, tak aby mogły one samodzielnie posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej bez konieczności angażowania przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki.

Kluczowe dla oceny, czy przedmiot transakcji stanowi zbycie przedsiębiorstwa, jest także, czy nabywca ma zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę, przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji. Jak podkreśla się w Objaśnieniach różne przedmioty działalności zbywcy i nabywcy i w konsekwencji różny sposób korzystania z nieruchomości komercyjnej przed i po transakcją (w Objaśnieniach - str. 7 - zawarto jako przykład działalność deweloperską zbywcy i wynajem nieruchomości u nabywcy) wykluczają możliwość potraktowania transakcji, jako zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP.

W efekcie, nie zostaną spełnione warunki dla uznania transakcji, w ramach której Sprzedający zbył na rzecz Kupującego Nieruchomość, wyposażenie hotelu i Prawa autorskie za zbycie przedsiębiorstwa.

Po pierwsze Kupujący nie ma zamiaru bezpośrednio kontynuować działalności hotelarskiej prowadzonej dotychczas przez Sprzedającego - Kupujący będzie bowiem prowadził inny rodzaj działalności gospodarczej, tj. działalność w zakresie najmu - udostępni jedynie Budynek hotelowy oraz wyposażenie hotelu i Prawa autorskie C., który będzie wykonywał działalność hotelarską.

Po drugie, w analizowanym stanie faktycznym warunki dotyczące kompletności przedmiotu sprzedaży, rozpatrywanego pod kątem zdolności do samodzielnej realizacji określonych celów gospodarczych, istotne dla możliwości stwierdzenia, że dochodzi do sprzedaży przedsiębiorstwa w rozumieniu art 6 pkt 1 ustawy o VAT nie są spełnione.

Podobnie, jak wspomniano już wcześniej, nie są spełnione przesłanki wystąpienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art 2 pkt 27e ustawy o VAT, bowiem nabywane przez Kupującego materialne i niematerialne składniki majątku Sprzedawcy nie charakteryzują się wydzieleniem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym w ramach przedsiębiorstwa Sprzedającego, same w sobie nie dają możliwości realizacji określonych zadań gospodarczych i nie może być uznane za niezależne przedsiębiorstwo, które samodzielnie byłoby w stanie zrealizować te zadania gospodarcze (jak potwierdził DKIS w interpretacji z 17 czerwca 2021 r. o sygn. 0114-KDIP4-2.4012.234.2021.1.MŻA niezbędne dla uznania transakcji za zbycie ZCP jest to, aby przedmiot transakcji stanowił organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczony do realizacji zadań gospodarczych).

Nie sposób bowiem uznać, że Kupujący nabywając Nieruchomość, wyposażenie hotelu i Prawa autorskie, bez (i) pracowników, (ii) środków na rachunkach bankowych (niezbędnych do prowadzenia działalności), (iii) bez odpowiedniej infrastruktury informatycznej niezbędnej do ich obsługi oraz (iv) bez praw i obowiązków (w tym należności i zobowiązań) z umów kluczowych dla prowadzenia działalności (w tym umów na dostawy mediów, polis ubezpieczeniowych, umów serwisowych, umów zarządzania budynkiem, umowy zabezpieczenia dezynfekcji, dezynsekcji i deratyzacji; umowy utrzymania łącza i bezpośredniego monitoringu PPOŻ; umowy serwisowania wind w hotelu; umowy serwisowania bramy garażowej, umów o zarządzanie nieruchomością) byłby w stanie kontynuować działalność hotelarską w takim zakresie, jak Sprzedający.

Innymi słowy składniki majątku nabywane przez Kupującego same w sobie nie umożliwiają kontynuowania działalności gospodarczej Sprzedającego, czy szerzej prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej, bez składników majątkowych, które musiałby zaangażować ze swojej strony Kupujący.

Warto w tym miejscu przywołać interpretację z 5 czerwca 2020 r., znak 0112-KDIL1-2.4012.148.2020.2.AW, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, który podnosił, że „brak podpisanych umów o zarządzanie Nieruchomością, umów oświadczenie usług dotyczących Nieruchomości (tzw. usług serwisowych) powoduje, że zespół składników będący przedmiotem transakcji nie ma charakteru funkcjonalnego. Oznacza to, że bez dodatkowych działań po stronie Kupującej (koniecznych do wykonania po nabyciu Nieruchomości), nie jest możliwe prowadzenie przez Kupującą samodzielnej działalności gospodarczej w sposób trwały”.

Mając na uwadze powyższe uznać należy, że sprzedaż Nieruchomości, wyposażenia hotelu i Praw autorskich nie stanowi transakcji zbycia przedsiębiorstwa ani ZCP, o których mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, i jako taka przedmiotowo podlega VAT.

Na marginesie można nadmienić również, że składniki majątku nabyte przez C. od Sprzedającego wraz z przejęciem przez C. zakładu pracy Sprzedającego na podstawie art. 23¹ Kodeksu pracy nie umożliwiają C. prowadzenia działalności gospodarczej Sprzedającego. W celu kontynuowania tej działalności C. musi bowiem m.in. dodatkowo wynająć Budynek hotelowy wraz z wyposażeniem od Kupującego. Innymi słowy, C. bez podjęcia dodatkowych działań nie ma możliwości prowadzenia działalności hotelarskiej w oparciu o składniki nabyte od Sprzedającego. Ponadto intencją C. jest jak najszybsze zakończenie Umowy Franczyzy, której stroną był Sprzedający (zobowiązującej do prowadzenia hotelu pod określoną marką) i rozpoczęcie prowadzenia działalności pod marką, pod którą obecnie prowadzona jest działalność gospodarcza C., tj. pod marką ,,D.”. A zatem, należy stwierdzić, że również sprzedaż składników majątku przez Sprzedającego na rzecz C. wraz z przeniesieniem zakładu pracy nie stanowi zbycia przedsiębiorstwa ani ZCP w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ad 2

W ocenie Stron, przy zachowaniu warunków formalnych wynikających z ustawy o VAT, Kupującemu przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z Faktury zaliczkowej i Faktury rozliczającej wystawionych przez Sprzedającego z tytułu dostawy Nieruchomości, wyposażenia hotelu i Praw autorskich.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim nabywane przez niego towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z kolei przez czynności opodatkowane należy rozumieć czynności generujące podatek należny według jednej z przewidzianych w ustawie o VAT stawek, a więc czynności inne niż (i) zwolnione z VAT oraz (ii) co do zasady pozostające poza zakresem opodatkowania VAT.

Jednocześnie, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak wskazano w stanie faktycznym dostawa Nieruchomości korzysta ze zwolnienia z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i Strony w Umowie Przyrzeczonej zawartej w formie aktu notarialnego zrezygnowały z tego zwolnienia z VAT zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.

Po nabyciu przedmiotu sprzedaży Kupujący wykorzystuje/będzie wykorzystywał Nieruchomość, wyposażenie hotelu i Prawa autorskie na potrzeby działalności gospodarczej w zakresie ich wynajmu (udostępnienia) na rzecz C. (czynności opodatkowanej VAT). Zgodnie więc z intencją Kupującego sposób wykorzystania zakupionych składników generuje/będzie generował sprzedaż opodatkowaną VAT.

Powyższa okoliczność, oceniana na moment nabycia przez Kupującego Nieruchomości, wyposażenia hotelu i Praw autorskich, stanowi o ich wykorzystywaniu do działalności opodatkowanej VAT, a co za tym idzie o możliwości odliczenia VAT naliczonego związanego z zakupem.

W rezultacie Strony stoją na stanowisku, że przy zachowaniu warunków formalnych, Kupującemu przysługuje prawo odliczenia VAT naliczonego z Faktury zaliczkowej i Faktury rozliczającej wystawionych przez Sprzedającego z tytułu dostawy Nieruchomości, wyposażenia hotelu i Praw autorskich.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że:

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Jednocześnie przepis art. 6 ustawy o VAT wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zgodnie z którym:

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, ustawodawca wyłączył ponadto z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy oraz zobowiązań, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Zatem, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1)istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2)zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3)składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4)zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy lub przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego uwzględnić należy następujące okoliczności:

1)zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2)faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Podkreślić w tym miejscu należy, że nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L 145 str. 1 ze zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach, gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy dokładnie przeanalizować zarówno to, jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przy dokonaniu tej analizy pomocne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel Dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Natomiast w wyroku C-444/10 z 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Mając na uwadze powyższe orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych.

Zatem, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Kupujący prowadzi działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu VAT głównie w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami. Kupujący posiada na własność budynki hotelowe wraz z wyposażeniem, które wynajmuje m.in. spółce C. Sp. z o.o. (tj. spółce powiązanej z Kupującym w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Sprzedający posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski i jest czynnym podatnikiem VAT. Sprzedający prowadził działalność hotelarską, w ramach której świadczył usługi hotelarskie oraz usługi restauracyjne. Ponadto w ramach wykonywanej działalności gospodarczej Sprzedający zajmował się organizacją konferencji oraz przyjęć okolicznościowych.

W ramach oraz w związku prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą Kupujący 21 czerwca 2024 r. zawarł ze Sprzedającym przedwstępną umowę sprzedaży, na podstawie której Sprzedający zobowiązał się sprzedać Kupującemu, a Kupujący nabyć od Sprzedającego w zamian za wynagrodzenie:

• nieruchomość stanowiącą grunt z posadowionymi na nim budynkiem hotelowym o czterech kondygnacjach naziemnych i dwóch kondygnacjach podziemnych wprowadzonym do ewidencji środków trwałych Sprzedającego oraz budowlami posadowionymi na ww. gruncie stanowiącymi: chodnik o powierzchni (...) m² i tablicę reklamową;
• ruchomości stanowiące wyposażenie Budynku hotelowego;
• prawa autorskie do projektu architektonicznego Budynku hotelowego.

Jednoczenie, Strony w Umowie Przedwstępnej postanowiły, że warunkami zawieszającymi zawarcia Umowy Przyrzeczonej są m.in.:

• przejęcie przez C. Sp. z o.o. (C.) całości praw i obowiązków Sprzedającego jako dotychczasowego franczyzobiorcy wynikających z umowy franczyzy oraz umowy o dostęp i systemu, na podstawie której Sprzedający prowadzi hotel pod marką oraz w ramach sieci „E.”, na warunkach nie gorszych od obowiązujących obecnego franczyzobiorcę, a sama franczyza zostanie skrócona i ulegnie zakończeniu przed 1 stycznia 2025 r. W związku z cesją Umowy franczyzy C. nabędzie m.in.: prawo do posługiwania się marką „E.”, dostęp do know-how, standardów, specyfikacji, polityki i innych wytycznych określonych przez franczyzodawcę dla działalności hotelu, przy czym C. będzie miał prawo do korzystania z tej marki oraz praw jedynie do 1 stycznia 2025 r., zaś po tej dacie będzie prowadził działalność pod własną marką „D.” i zobowiązany jest do usunięcia logo „E.”;
• zawarcie przez C. porozumienia ze Sprzedającym w przedmiocie przejęcia przez C. zakładu pracy Sprzedającego na podstawie art. 23¹ Kodeksu pracy.

Strony w Umowie Przedwstępnej postanowiły, że zawarcie Umowy Przyrzeczonej nastąpi nie później niż 1 sierpnia 2024 r.

W związku ze spełnieniem się warunków zawieszających określonych w Umowie Przedwstępnej, Kupujący oraz Sprzedający 25 lipca 2024 r. zawarli Umowę Przyrzeczoną. W związku z zawarciem Umowy Przyrzeczonej Kupujący uregulował na rzecz Sprzedającego pozostałą część ceny należnej z tytułu sprzedaży Budynku hotelowego, Budowli, ruchomości stanowiących wyposażenie Budynku hotelowego oraz Praw autorskich. Zgodnie z Umową Przyrzeczoną fizyczne wydanie Nieruchomości Kupującemu miało nastąpić do 31 lipca 2024 r.

Kupujący zawarł 24 czerwca 2024 r. z C. umowę najmu Nieruchomości i wyposażenia w celu samodzielnego prowadzenia przez C. działalności hotelowej, z Kupującym jako wynajmującym i C. jako najemcą (co w szczegółach wyjaśnione jest w dalszej części wniosku). Rozpoczęcie najmu przez C. na podstawie ww. umowy nastąpiło z chwilą zawarcia przez Kupującego ze Sprzedającym Umowy Przyrzeczonej, tj. 25 lipca 2024 r. Co więcej, w celu zapewnienia nieprzerwanego funkcjonowania hotelu prowadzonego na nieruchomości (z uwagi na to, że C. musiał uzyskać odpowiednie pozwolenia Sanepidu) w okresie pomiędzy zawarciem Umowy Przyrzeczonej, a dniem przejścia zakładu pracy Sprzedającego na C., Umowa Przeniesienia zawierała postanowienia, na podstawie których we wskazanym wyżej okresie przejściowym pomiędzy 25 lipca 2024 r. a 31 lipca 2024 r. Sprzedający był uprawniony do dalszego korzystania z nieruchomości i wyposażenia za wynagrodzeniem w celu prowadzenia działalności hotelowej, jako podnajemca.

Natomiast, z uwagi na żądania kontrahentów prawa i obowiązki wynikające z niektórych umów, w szczególności umowy wsparcia IT do obsługi systemów (…), umowy wsparcia IT w zakresie oprogramowania zainstalowanego na komputerach w hotelu, umowy z operatorami telefonii komórkowych musiały zostać przeniesione ze Sprzedającego na C.

Sprzedający został powołany wyłącznie w celu prowadzenia hotelu w Budynku hotelowym stanowiącym przedmiot dostawy i nie prowadził działalności hotelowej w innych obiektach, ani też żadnej innej działalności operacyjnej. W związku z tym składniki majątku będące przedmiotem sprzedaży nie zostały wyodrębnione organizacyjnie, finansowo, ani funkcjonalnie w przedsiębiorstwie Sprzedającego. Po zakończeniu okresu najmu ustalonego w Umowie Przeniesienia, tj. 31 lipca 2024 r. Sprzedający zaprzestał prowadzenia działalności hotelowej.

Wątpliwości Państwa dotyczą kwestii, czy transakcja, w ramach której Sprzedający zbył na rzecz Kupującego Nieruchomość, wyposażenie hotelu i Prawa autorskie nie będzie wyłączona z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, lecz będzie opodatkowana stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Dla wyjaśnienia tej kwestii należy przeanalizować, czy składniki będące przedmiotem zbycia nie stanowią przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u Zbywcy zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po przeniesieniu powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez Nabywcę w oparciu o nabyte składniki.

Podstawowym wymogiem do uznania dostawy majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań, należności oraz środków pieniężnych), podlegający wydzieleniu w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Warunek wyodrębnienia organizacyjnego składników majątkowych będących przedmiotem Transakcji należy uznać za niespełniony, gdyż nie są one wyodrębnione w sposób formalny w strukturze Sprzedającego (np. na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze), nie funkcjonują one również w postaci oddziału, departamentu, wydziału.

Natomiast o braku wyodrębnienia funkcjonalnego świadczy fakt, że przedmiotem przeniesienia na rzecz Kupującego w ramach realizacji Transakcji były wyłącznie:

• nieruchomość stanowiącą grunt z posadowionymi na nim budynkiem hotelowym o czterech kondygnacjach naziemnych i dwóch kondygnacjach podziemnych wprowadzonym do ewidencji środków trwałych Sprzedającego oraz budowlami posadowionymi na ww. gruncie stanowiącymi: chodnik o powierzchni (...) m² i tablicę reklamową;
• ruchomości stanowiące wyposażenie Budynku hotelowego;
• prawa autorskie do projektu architektonicznego Budynku hotelowego.

W analizowanej sprawie nie jest również spełniony warunek wyodrębnienia finansowego, ponieważ przeniesieniu na rzecz Kupującego nie podlegały:

• środki pieniężne z tytułów innych niż przedpłaty klientów w związku z organizacją wydarzeń w hotelu;
• ewidencja księgowa lub finansowa;
• prawa i obowiązki wynikające z umów w zakresie dostawy mediów do nieruchomości, polis ubezpieczeniowych; większości umów serwisowych związanych z funkcjonowaniem hotelu (w szczególności; umowy na przeglądy systemów DSO, PPOŻ, monitoringu, zarządzania budynkiem; umowy zabezpieczenia dezynfekcji, dezynsekcji i deratyzacji; umowy utrzymania łącza i bezpośredniego monitoringu PPOŻ; umowy serwisowania wind w hotelu; umowy serwisowania bramy garażowej, umów o zarządzanie nieruchomością, umów kredytu bankowego, umów rachunków bankowych; Intencją Stron było rozwiązanie ww. umów (prawa i obowiązki, które z nich wynikają nie zostały przeniesione na Kupującego ani C.) i w razie konieczności zawarcie przez Kupującego/C. nowych umów. Nie wyklucza się jednak tymczasowego korzystania przez Kupującego bądź C. z praw wynikających z niektórych z powyższych umów zawartych przez Sprzedającego (do czasu zawarcia odpowiednich umów przez Kupującego lub C. i przy zachowaniu odpowiednich rozliczeń, tj. Kupujący/ C. zwróci Sprzedającemu koszty związane z utrzymaniem w mocy takich umów).

Tym samym Kupujący nie ma faktycznej możliwości prowadzenia samodzielnie działalności gospodarczej w niezmienionym zakresie, wyłącznie w oparciu o nabyte składniki majątkowe, bez konieczności angażowania dodatkowych składników lub podejmowania dodatkowych działań.

Ponadto Kupujący nie kontynuuje działalności Sprzedającego, który prowadził działalność hotelarską, w ramach której świadczył usługi hotelarskie oraz usługi restauracyjne, a także zajmował się organizacją konferencji i przyjęć okolicznościowych. Należy zauważyć, że Kupujący prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami i zawarł z C. umowę najmu nabytych w ramach transakcji Nieruchomości i wyposażenia w celu samodzielnego prowadzenia działalności hotelowej.

W konsekwencji, zbycie Nieruchomości, wyposażenia hotelu oraz Praw autorskich nie może być traktowane jako zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy również zwrócić uwagę, że Transakcja nie będzie obejmowała szeregu kluczowych składników, wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa, m.in. oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorstwo, należności handlowych, zobowiązań handlowych i finansowych, ksiąg rachunkowych, rachunków bankowych i środków pieniężnych. W związku z tym przedmiot Transakcji nie będzie stanowił również przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny. Zbywane na rzecz Kupującego składniki majątkowe nie stanowiły zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych, które mogły być przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej, ponieważ bez zaangażowania innych aktywów Kupujący nie mógł samodzielnie wykorzystywać ich do prowadzenia działalności gospodarczej.

Tym samym w rozpatrywanej sprawie przedmiotem Transakcji nie będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, ani zorganizowana część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Nie dojdzie więc do zastosowania wyłączenia spod przedmiotowego zakresu opodatkowania VAT przewidzianego w art. 6 pkt 1 ustawy. W związku z tym planowana Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości w dalszej kolejności dotyczą uznania, czy Kupującemu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia opisanych składników majątkowych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Należy również podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT:

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy:

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że Kupujący wykorzystuje nabyte składniki majątkowe do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Sprzedający wystawił na rzecz Kupującego faktury zaliczkową i rozliczającą dokumentujące sprzedaż ww. składników majątkowych z wykazaną kwotą podatku VAT.

W przedmiotowej interpretacji wskazano, że Kupujący w wyniku transakcji nabył składniki majątkowe, niestanowiące przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a transakcja sprzedaży podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ nie stanowiła czynności wyłączonej z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy i Strony umowy zrezygnowały ze zwolnienia z podatku VAT przy dostawie Nieruchomości zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy.

Zatem, Kupujący ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia opisanych składników majątku, jako podatnik wykorzystujący te składniki do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, tj. do wynajmu (udostępniania) na rzecz C. nabytych składników.

W konsekwencji, Kupującemu przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z Faktury zaliczkowej i Faktury rozliczającej wystawionych przez Sprzedającego z tytułu dostawy Nieruchomości, wyposażenia hotelu i Praw autorskich, w zakresie w jakim nabyte towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. Prawo to przysługuje Kupującemu pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych, wymienionych w art. 88 ustawy.

W związku z powyższym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wydana interpretacja odnosi się wyłącznie do wątpliwości, co do których sformułowali Państwo pytania oraz własne stanowisko. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany będący stroną postępowania - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).