Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku dla świadczonych przez Pana usług polegających na udzielaniu korepetycji z matematyki.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która ma miejsce zamieszkania w Polsce i podlega nieograniczonemu obowiązku podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (polska rezydencja podatkowa).

Wnioskodawca jest korepetytorem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą mieszczącą się pod symbolem statystycznym PKD 85.59B (pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane). Wnioskodawca świadczy usługi prywatnego nauczania w formie korepetycji z zakresu matematyki (przede wszystkim pod kątem programu matury międzynarodowej (IB) oraz matury polskiej). Korepetycje udzielane są w języku polskim i angielskim.

Wnioskodawca ukończył studia magisterskie na kierunku „Fizyka” („Physics”) (…) (Wielka Brytania). W ramach programu studiów nauczane były m.in. przedmioty z zakresu matematyki. Zestaw tych przedmiotów zawarto w tabeli poniżej (vide również załączony oryginalny transkrypt z (…) - przedmioty matematyczne zidentyfikowane według kodów przedmiotu):

Kod przedmiotu (wg systematyki (...)) Nazwa przedmiotu w oryginale Nazwa przedmiotu - tłumaczenie

(…) Matematyka 1

(…) Matematyka 2

(…).

Przedmioty matematyczne stanowiły ważną część całego programu studiów. Przedmioty Matematyka 1 i Matematyka 2 obejmowały zakres ogólny przedmiotu „matematyka” w rozumieniu szkoły średniej, ale rozszerzony i pogłębiony do poziomu akademickiego. W ramach tych przedmiotów Wnioskodawca realizował materiał, którego naucza na co dzień w ramach świadczonych usług korepetycji.

Należy podkreślić, że dominująca część tematów, których Wnioskodawca uczył się na studiach w ramach powyższych przedmiotów matematycznych pokrywa się z polską maturą (m.in. działy takie jak trygonometria, funkcje, logarytmy, wielomiany). Dodatkowo warto zauważyć, że pełen zakres analizy matematycznej, wektorów, liczb zespolonych oraz statystyki, którego Wnioskodawca uczy w ramach przygotowania do międzynarodowej matury (IB) jest w pełni zgodny z tym, co było przedmiotem zajęć na pierwszym i drugim roku studiów w ramach przedmiotu Matematyka 1 oraz Matematyka 2. We wszystkich przypadkach materiał na studiach był szerszy i bardziej zaawansowany niż na poziomie szkoły średniej.

Powyższe oznacza, że zakres poszczególnych działów matematyki nauczanej przez Wnioskodawcę w ramach udzielanych korepetycji służących przygotowaniu do matury międzynarodowej IB oraz polskiej matury w całości pokrywa się z kompleksową edukacją na poziomie średnim i wyższym, którą Wnioskodawca uzyskał, w tym zwłaszcza na wspomnianych studiach (…).

Nauczanie realizowane jest w formie zdalnej w drodze bezpośredniego kontaktu Wnioskodawcy z uczniem (zajęcia online). Umowy o usługi nauczania zawierane są przez Wnioskodawcę (w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę indywidualnej działalności gospodarczej) bezpośrednio z uczniami lub ich rodzicami.

Wnioskodawca w chwili obecnej nie jest jednostką objętą systemem oświaty.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług z uwagi na skalę prowadzonej działalności (Wnioskodawca korzysta z podmiotowego zwolnienia z podatku od towarów i usług).

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym świadczone przez Wnioskodawcę usługi udzielania korepetycji z zakresu matematyki korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o podatku od towarów i usług, jako usługi prywatnego nauczania na poziomie ponadpodstawowym świadczone przez nauczyciela?

Pana stanowisko w sprawie

Według Wnioskodawcy świadczone przez Wnioskodawcę usługi udzielania korepetycji z zakresu matematyki korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o podatku od towarów i usług, jako usługi prywatnego nauczania na poziomie ponadpodstawowym świadczone przez nauczyciela.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm., dalej „ustawa o VAT”) zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczone przez nauczycieli.

Z powyższego przepisu wynika, że wskazane zwolnienie od podatku od towarów i usług (dalej „VAT”) ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Warunkiem zastosowania zwolnienia z VAT jest zarówno spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (tzn. nauczania prywatnego na poziomie przedszkolnym lub podstawowym lub ponadpodstawowym lub wyższym), jak i przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, tj. nauczyciela, który świadczy usługę na własny rachunek i odpowiedzialność.

Odnosząc się do pierwszej ze wspomnianych przesłanek, należy stwierdzić, że w omawianym stanie faktycznym nauczanie ma niewątpliwie charakter prywatny. Jak wskazano powyżej, nauczanie realizowane jest w formie zdalnej w drodze bezpośredniego kontaktu Wnioskodawcy z uczniem (zajęcia online). Umowy o usługi nauczania zawierane są bezpośrednio przez Wnioskodawcę (w ramach jego indywidualnej działalności gospodarczej) z uczniami lub ich rodzicami. Nauczanie w tym przypadku realizowane jest przez nauczyciela - Wnioskodawcę - na własny rachunek i własną odpowiedzialność (tj. nauczyciel działa we własnym imieniu). Nauczanie realizowane jest w tym przypadku na poziomie ponadpodstawowym, ponieważ przedmiotem nauczania jest materiał dydaktyczny objęty programem polskiej szkoły średniej lub programem matury międzynarodowej (IB).

Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na fakt, iż Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej „TSUE”) dokonując wykładni przepisów dyrektywy VAT, które winny znaleźć odzwierciedlenie w systemach wewnętrznych poszczególnych państw, wyraźnie stwierdził, że formułowany (w Dyrektywie VAT) w ramach zwolnienia z podatku zwrot „edukacja szkolna i uniwersytecka” nie obejmuje jedynie nauczania, które kończy się egzaminem w celu uzyskania danych kwalifikacji lub które umożliwia uzyskanie określonego wykształcenia, lecz obejmuje także inną działalność, w ramach której prowadzi się nauczanie w celu poszerzania wiedzy i umiejętności uczniów lub studentów, pod warunkiem że działalność ta nie będzie miała charakteru wyłącznie rekreacyjnego. Jednocześnie zdaniem TSUE przyjęcie szczególnie ścisłej wykładni zwrotu „edukacja szkolna i uniwersytecka” groziłoby powstaniem rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od towarów i usług w państwach członkowskich - z tego powodu, że systemy nauczania w każdym państwie członkowskim są zorganizowane w różny sposób (patrz: wyrok TS z 14 czerwca 2007 r., C-445/05, Werner Haderer przeciwko Finanzamt Wilmersdorf, EU:C:2007:344 - dalej wyrok TS C-445/05, Werner Haderer).

Nie ma zatem wątpliwości, że w omawianym stanie faktycznym Wnioskodawca świadczy usługi „nauczania prywatnego na poziomie ponadpodstawowym”, a w konsekwencji spełniona jest przedmiotowa przesłanka zastosowania zwolnienia z VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT.

Odnosząc się do drugiej - podmiotowej - przesłanki zastosowania zwolnienia od VAT, należy stwierdzić, że w omawianym stanie faktycznym Wnioskodawca niewątpliwie posiada status „nauczyciela” w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT.

W ustawie o VAT nie ma definicji pojęcia „nauczyciel”. Definicji takiej nie zawiera również prawo oświatowe.

W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że dla ustalenia statusu „nauczyciela” w rozumieniu wspomnianego przepisu ustawy o VAT nie ma znaczenia, czy dana osoba ma formalne przygotowanie bądź wykształcenie pedagogiczne, dyplom potwierdzający wyższe wykształcenie pedagogiczne lub czy jest ona pracownikiem systemu oświaty. Ustawa o VAT nie zawiera takiego wymogu. Powyższe znajduje potwierdzenie także w wyroku TSUE, gdzie stwierdzono m.in. że działalność inna niż w charakterze nauczyciela sensu stricto również może zostać uznana za nauczanie (o którym tu mowa), pod warunkiem że jest wykonywana w ramach przekazywania wiedzy i umiejętności pomiędzy nauczycielem a uczniami lub studentami w zakresie edukacji szkolnej lub uniwersyteckiej (Wyrok TSUE z 28 stycznia 2010 r., C-473/08, Ingenieurburo Eulitz GbR Thomas und Marion Eulitz przeciwko Finanzamt Dresden I, EU:C:2010:47) .

Po drugie, art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT nie zawiera również wymogu, by „nauczyciel” w rozumieniu tego przepisu posiadał wykształcenie kierunkowe w danej dziedzinie. Potwierdza to ukształtowana linia orzecznicza Sądów Administracyjnych - vide wyroki WSA w Poznaniu z 4 sierpnia 2021 r., sygn. akt I SA/Po 387/21; WSA w Gdańsku z 2 sierpnia 2022 r., sygn. akt I SA/ Gd 289/22; WSA w Gliwicach z 14 listopada 2023 r., sygn. akt I SA/Gl 78/23; WSA we Wrocławiu z 24 stycznia 2024 r., sygn. akt I SA/Wr 493/23; WSA w Gliwicach z 6 lutego 2024 r., sygn. akt I SA/Gl 267/23; WSA w Warszawie z 22 lutego 2024 r., sygn. akt VII SA/Wa 48/24). Dodać również należy, że przytoczony powyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT jest odzwierciedleniem regulacji art. 132 ust. 1 lit. j Dyrektywy w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe. TSUE w swoich wyrokach również potwierdzał brak wymogu posiadania wykształcenia kierunkowego dla zastosowania powyższego zwolnienia z VAT-u - vide np. wyrok TSUE z 28 stycznia 2010 r. (C-473/08, Ingenieurburo Eulitz GbR Thomas und Marion Eulitz przeciwko Finanzamt Dresden I, EU:C:2010:47), gdzie stwierdzono m.in. że działalność inna niż w charakterze nauczyciela sensu stricto również może zostać uznana za nauczanie (o którym tu mowa), pod warunkiem że jest wykonywana w ramach przekazywania wiedzy i umiejętności pomiędzy nauczycielem a uczniami lub studentami w zakresie edukacji szkolnej lub uniwersyteckiej.

Skoro w ustawie o VAT brak jest definicji legalnej pojęcia „nauczyciel”, ani odesłania do innych norm prawnych, to należy to pojęcie rozumieć w znaczeniu przypisywanym mu w języku polskim, tzn. przy zastosowaniu wykładni językowej. Wykładnia językowa ma bowiem zawsze pierwszeństwo przy dokonywaniu interpretacji przepisów prawa podatkowego. Pod pojęciem nauczyciela należy zatem rozumieć osobę, która „posiada i przekazuje wiedzę i umiejętności uczniom”.

W omawianym stanie faktycznym Wnioskodawca spełnia opisane powyżej kryteria. Jak wskazano powyżej, w ramach programu studiów magisterskich na kierunku „Fizyka”, które ukończył Wnioskodawca, nauczane były m. in. przedmioty z zakresu matematyki (...). Wnioskodawca posiada niewątpliwie wystarczającą „wiedzę i umiejętności” z zakresu matematyki, aby nauczać tego przedmiotu na poziomie szkoły średniej (nie bez znaczenia jest tu również fakt, iż „(…)” zaliczany jest (...)).

W ramach udzielanych korepetycji przedmiotem nauczania są poszczególne zagadnienia matematyki, istnieje zatem związek pomiędzy treścią przekazywaną przez nauczyciela na lekcji (korepetycji), a posiadanymi kwalifikacjami (czyli wiedzą) nauczającego. Wnioskodawca jest zatem osobą, która „posiada i przekazuje wiedzę i umiejętności uczniom” z zakresu matematyki. Spełnia on zatem wskazane powyżej kryterium posiadania statusu nauczyciela, według definicji językowej tego pojęcia.

Powyższe oznacza, że Wnioskodawca niewątpliwie spełnia kryterium podmiotowe zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT, tzn. posiada status „nauczyciela” w rozumieniu powyższego przepisu.

Wobec spełnienia zarówno kryterium przedmiotowego, jak i kryterium podmiotowego, Wnioskodawca - w opisanym powyżej stanie faktycznym - niewątpliwie uprawniony jest do korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

W treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.

Przy czym podkreślić należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, a wychodzenie poza wykładnię literalną jest niedopuszczalne. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy:

Powyższy przepis jest odzwierciedleniem regulacji art. 132 ust. 1 lit. j) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którą:

Z treści art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia jest łączne spełnienie dwóch przesłanek, tj.:

• przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług prywatnego nauczania na odpowiednim poziomie edukacji oraz
• przesłanki o charakterze podmiotowym, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być nauczycielem.

Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania. Zwolnione od podatku jest nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe.

Prywatne nauczanie obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność (tj. nauczyciel działa we własnym imieniu).

Prywatny charakter nauczania nie zależy od istnienia bezpośredniej relacji umownej między uczącym a uczniem (bądź uczniami), może to być bowiem umowa zawarta przez nauczającego, np. z rodzicami uczniów. Przykładem takiej usługi jest udzielanie korepetycji. Bez znaczenia w tej sytuacji pozostaje, czy odbiorcą usługi jest indywidualny uczeń czy też jednocześnie większa liczba osób. W przypadku jednak, gdy nauczyciele świadczący usługi nauczania są zatrudnieni przez inny podmiot, to nie łączy ich bezpośrednia relacja umowna z uczniami, lecz z podmiotem zatrudniającym.

Przywołany wyżej przepis umożliwia nauczycielom zwolnienie od podatku świadczonych przez nich usług nauczania prywatnego na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym. Zwolnienie to odnosi się zatem do usług nauczania, które obejmuje materiał dydaktyczny realizowany przez szkoły lub uczelnie wyższe. Musi istnieć tu zatem zgodność realizowanego w ramach prywatnego nauczania materiału z materiałem przewidzianym w programie nauczania w wymienionych placówkach oświatowych.

Powyższe stanowisko potwierdza analiza orzeczeń TSUE. W zapadłym rozstrzygnięciu C‑473/08 z 28 stycznia 2010 r. w sprawie Eulitz, Trybunał stwierdził, że nauczyciele świadczący usługi w ramach kursów organizowanych przez podmiot trzeci nie mogą zostać uznani za osoby nauczające „prywatnie” w rozumieniu art. 13 część A ust. 1 lit. j VI Dyrektywy (obecnie art. 132 ust. 1 lit. j Dyrektywy 2006/112/WE). W wyroku tym wskazano także, że: 

Z kolei w wyroku TSUE z 14 czerwca 2007 r. C-445/05 w sprawie Werner Haderer, Trybunał wskazał, że:

Zgodnie ze stanowiskiem TSUE, zajętym w wyroku C-445/05 z 14 czerwca 2007 r. w sprawie Werner Haderer, nauczanie prywatne obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność. Nie ma przy tym znaczenia okoliczność, czy usługa jest świadczona indywidualnemu uczniowi/słuchaczowi, czy też jednocześnie większej liczbie osób. W orzeczeniu tym Trybunał nadmienił, że pojęcie „edukacja szkolna i uniwersytecka” nie obejmuje jedynie nauczania, które kończy się egzaminem w celu uzyskania danych kwalifikacji lub które umożliwia uzyskanie określonego wykształcenia, lecz obejmuje także inną działalność, w ramach której prowadzi się nauczanie w celu poszerzania wiedzy i umiejętności uczniów lub studentów, pod warunkiem, że działalność ta nie będzie miała charakteru wyłącznie rekreacyjnego. Jednocześnie, zdaniem Trybunału, przyjęcie szczególnie ścisłej wykładni pojęcia „edukacji szkolnej i uniwersyteckiej” groziłoby powstaniem rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w państwach członkowskich, z tego powodu, że systemy nauczania w każdym państwie członkowskim są zorganizowane w różny sposób.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy może Pan korzystać ze zwolnienia z podatku VAT w zakresie działalności związanej z udzielanej korepetycji z zakresu matematyki, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że:

• świadczy Pan usługi prywatnego nauczania w formie korepetycji z zakresu matematyki, przede wszystkim pod kątem programu matury międzynarodowej oraz matury polskiej;
• ukończył Pan studia magisterskie na kierunku „Fizyka” (…) (Wielka Brytania);
• w ramach programu studiów nauczane były m.in. przedmioty z zakresu matematyki;
• przedmioty matematyczne stanowiły ważną część całego programu studiów, przedmioty te obejmowały zakres ogólny przedmiotu „matematyka” w rozumieniu szkoły średniej, ale rozszerzony i pogłębiony do poziomu akademickiego;
• w ramach przedmiotów matematycznych realizował Pan materiał, którego naucza na co dzień w ramach świadczonych usług korepetycji;
• we wszystkich przypadkach materiał na studiach był szerszy i bardziej zaawansowany niż na poziomie szkoły średniej;
• zakres poszczególnych działów matematyki nauczanej przez Pana w ramach udzielanych korepetycji służących przygotowaniu do matury międzynarodowej IB oraz polskiej matury w całości pokrywa się z kompleksową edukacją na poziomie średnim i wyższym, w tym na studiach (…);
• nauczanie realizowane jest w formie zdalnej w drodze bezpośredniego kontaktu z uczniem (zajęcia online);
• umowy o usługi nauczania zawierane są przez Pana bezpośrednio z uczniami lub ich rodzicami.

Jak wskazano wyżej, art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy zawiera zarówno przesłankę podmiotową, jak i przedmiotową, których spełnienie umożliwia zastosowanie zwolnienia od podatku. Dla zastosowania ww. zwolnienia, przesłanki te muszą być spełnione łącznie.

Rozpatrując kwestię ewentualnego zwolnienia od podatku od towarów i usług wykonywanych przez Pana czynności na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy należy dokonać oceny, czy usługi będące przedmiotem wniosku mogą zostać objęte zwolnieniem jako usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym w rozumieniu wskazanych powyżej przepisów ustawy, z uwzględnieniem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

Mając na uwadze zakres świadczonych przez Pana usług polegających na udzielaniu korepetycji z matematyki przygotowujących do matury międzynarodowej IB oraz polskiej matury należy uznać, że stanowią one usługi nauczania na poziomie ponadpodstawowym.

Natomiast w odniesieniu do przesłanki podmiotowej, zauważenia wymaga, że pod pojęciem nauczyciela należy rozumieć osobę, która posiada i przekazuje wiedzę i umiejętności, przy czym nie musi to być nauczyciel w rozumieniu ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela. Może to być zatem osoba, która posiada wykształcenie kierunkowe (np. ukończone studia wyższe), jak również osoba posiadająca wiedzę i kwalifikacje nabyte w inny sposób. Przykładowo może to być osoba, która ukończyła stosowny kurs kierunkowy, posiada odpowiednią wiedzę, kwalifikacje, doświadczenie. Zauważyć bowiem należy, że system oświaty w pewnych dziedzinach nie przewiduje odrębnego kształcenia kierunkowego, zatem gdy dana osoba zdobyła wiedzę np. w ramach kursu, to też zasadne jest przyjęcie, że posiada wiedzę i kwalifikacje pozwalające pełnić rolę nauczyciela.

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w powołanych wyrokach TSUE: C-473/08 z 28 stycznia 2010 r. w sprawie Eulitz oraz C-445/05 z 14 czerwca 2007 r. w sprawie Werner Haderer. Z wyroków tych wynika, że nie należy dokonywać rozróżnienia dla celów podatku VAT pomiędzy nauczaniem uczniów lub studentów w ramach nauczania szkolnego lub uniwersyteckiego i nauczania osób posiadających już dyplom szkolny lub uniwersytecki, które na podstawie tego dyplomu kontynuują naukę zawodu. Podobnie jest w przypadku nauczania obejmującego tę edukację. Tym samym posiadanie przez nauczyciela wiedzy i kwalifikacji pozwalających na pełnienie roli nauczyciela gwarantuje jakość świadczonych przez niego usług, które mają umożliwiać uzyskanie określonego wykształcenia w celu wykonywania danego zawodu.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, wykształcenie to zasób wiedzy określony programem danej szkoły, jednocześnie, np. wykształcenie podstawowe, to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w szkole podstawowej i gimnazjum, wykształcenie średnie, to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w szkole średniej, wykształcenie wyższe, to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w wyższej uczelni. Musi zatem istnieć związek pomiędzy treścią przekazywaną na lekcji, a posiadanymi kwalifikacjami nauczającego.

Innymi słowy przesłanka podmiotowa nie odwołuje się bezpośrednio do kwestii wiedzy osoby uczącej (tą zdobywa się bowiem niezależnie od charakteru w jakim dana osoba ją zdobywa – uczy się) lecz wprost do określonego miejsca w schemacie tego uczenia, tj. do posiadania kwalifikacji w działaniu jako „nauczyciel”.

Biorąc powyższe informacje pod uwagę należy stwierdzić, że posiada Pan wiedzę i kwalifikacje z zakresu matematyki – tym samym, została spełniona również przesłanka podmiotowa określona w art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.

W konsekwencji, analiza powołanych przepisów prawa, orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz przedstawionych przez Pana okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że świadczone przez Pana usługi polegające na udzielaniu korepetycji z zakresu matematyki korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.

Zatem Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wszystkie okoliczności mające wpływ na ocenę Pana sytuacji prawnopodatkowej powinny znaleźć się w opisie zdarzenia przyszłego. W związku z tym Organ nie analizuje dokumentów dołączonych do wniosku. Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej musi spełniać wymogi, które wynikają z przepisów Ordynacji podatkowej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).