Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Świadczenie usług nieodpłatnej pomocy prawnej a VAT
Radca prawny, który zwrócił się do KIS z wnioskiem o wydanie interpretacji podatkowej zawarł umowę współpracy z fundacją. Na podstawie umowy miał świadczyć usługi nieodpłatnej pomocy prawnej, poradnictwa obywatelskiego i mediacji w punktach wskazanych przez fundację, działając na rzecz gminy. Wynagrodzenie radcy było stałe, określone za każdy dyżur, niezależnie od liczby obsłużonych osób. Wnioskodawca miał obowiązek prowadzenia ewidencji w systemie Ministerstwa Sprawiedliwości i zapewnienia zastępstwa w razie swojej nieobecności. Nie ponosił ryzyka ekonomicznego ani odpowiedzialności wobec osób korzystających z pomocy, tę odpowiedzialność przejmowała fundacja.
Wnioskodawca chciał się dowiedzieć czy świadczenie wskazanych usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT oraz czy może dokumentować wynagrodzenie, wystawiając noty księgowe, zamiast faktur. Uznał, że świadczone przez niego usługi nie podlegają opodatkowaniu VAT, ponieważ nie są wykonywane samodzielnie w rozumieniu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT. Według niego zawarta umowa współpracy posiada cechy stosunku prawnego zbliżonego do umowy o pracę, m.in. podporządkowanie organizacyjne, brak wpływu na warunki wynagrodzenia i brak odpowiedzialności wobec osób trzecich. Uważał także, że wynagrodzenie za usługi może być dokumentowane notami księgowymi, a nie fakturami.
Stanowisko organu podatkowego
Krajowa Informacja Skarbowa uznała stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe. Wskazała, że aby usługi były opodatkowane VAT, muszą być świadczone przez podmiot działający jako podatnik VAT, prowadzący działalność gospodarczą w sposób samodzielny. Analizując przedstawiony stan faktyczny, organ stwierdził, że umowa między wnioskodawcą a fundacją spełnia warunki określone w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, wyłączające uznanie działalności za samodzielną.
Wskazano, że wnioskodawca działał w pełnym podporządkowaniu fundacji oraz gminie. Nie miał wpływu na lokalizację punktów, harmonogram dyżurów, wyposażenie ani wynagrodzenie. Wynagrodzenie było ustalone z góry i niezależne od liczby obsłużonych osób. Ryzyko ekonomiczne spoczywało na fundacji i gminie. Umowa nie przewidywała, by wnioskodawca odpowiadał za szkody wobec osób korzystających z pomocy, a odpowiedzialność ta spoczywała na fundacji. W związku z powyższym organ uznał, że świadczenie wskazanych usług nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Organ stwierdził także, że skoro usługi nie podlegają VAT, wnioskodawca nie jest zobowiązany do wystawiania faktur ani rachunków. Wynagrodzenie mogło być dokumentowane notami księgowymi.