Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - 0113-KDIPT1-2.4012.723.2024.2.AM

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 września 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 2 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki nr 1 wraz ze znajdującymi się na niej obiektami. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 października 2024 r. (wpływ 20 października 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku)

Przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą „…” od (…) 2006 r., wpisaną do rejestru CEiDG. Głównym celem działalności jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej przedsiębiorca nabył działkę gruntu nr 1 w użytkowaniu wieczystym - okres użytkowania do (…) 2089 r.

Przedsiębiorca nabył prawo wieczystego użytkowania gruntów w 2013 r. od spółki z o.o. za kwotę (…) zł brutto, w tym 23% VAT.

Budowle (plac, ogrodzenie) i kontener: zostały wybudowane w latach 2016-2017.

Dzierżawa nieruchomości rozpoczęła się w 2015 r.

Działka położona jest w (…), przy ulicy (…), dla której prowadzona jest księga KW Nr (…), typ księgi - grunt oddany w użytkowanie wieczyste, nr księgi (…), obszar (…) ha, oznaczenie sposobu korzystania - BP - zurbanizowane tereny niezabudowane. Zgodnie ze Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta (...) działka znajduje się w obszarze usług, przemysłu i składów oraz innej aktywności gospodarczej.

Działka wykorzystywana jest przez przedsiębiorcę na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

We własnym zakresie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przedsiębiorca dokonał utwardzenia placu oraz jego ogrodzenia:

-plac o nawierzchni z kostki betonowej na pow. (…) m2,

-plac o nawierzchni z płyt prefabrykowanych pełnych na pow. (…) m2, oraz ogrodzony:

-ogrodzenie z blach falistych na słupkach stalowych osadzonych w betonowej podmurówce z fundamentem - dł. (…) mb,

-ogrodzenie z blach falistych na słupkach stalowych przykotwionych do gruntu - dł. (…) mb, ogrodzenie z prefabrykowanych elementów żelbetowych osadzonych w betonowej podmurówce z fundamentem - dł. (…) mb,

-furtka stalowa i brama przesuwna.

Na terenie działki przedsiębiorca usytuował obiekty kontenerowe nietrwale związane z gruntem.

Obecnie działka wraz częściami składowymi wydzierżawiona jest dla spółki z o.o., w której przedsiębiorca posiada (…)% udziałów i sprawuje funkcję prezesa zarządu. Cena za wynajem jest ceną rynkową.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej przedsiębiorca zamierza w przyszłości sprzedać nieruchomość wniesioną do firmy. Przedsiębiorca posiada operat szacunkowy z (…) 2022 r. wyceny wartości rynkowej nieruchomości gruntowej jako przedmiotu prawa wieczystego użytkowania oraz części składowych przedmiotowej nieruchomości. Zgodnie z operatem szacunkowym cena rynkowa aktualna na dzień (…) 2022 r. wynosi:

-wartość rynkowa nieruchomości gruntowej jako przedmiotu prawa użytkowania wieczystego: (…) zł,

-wartość odtworzeniowa części składowych nieruchomości (budowli) stanowiących własność użytkownika wieczystego gruntu: (…) zł.

Zgodnie z oceną przedsiębiorcy ceny rynkowe nieruchomości wynikające z operatu szacunkowego są nadal aktualne w roku 2024 i planowana sprzedaż dokonana będzie w wysokości wynikającej z operatu szacunkowego z (…) 2022 r.

W piśmie z 19 października 2024 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1)Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT) i posługuje się numerem NIP (…).

2)Przy nabyciu prawa wieczystego użytkowania działki nr 1 przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zgodnie z aktem notarialnym Rep. A Nr (…) działka została nabyta za kwotę (…) brutto, w tym VAT 23% kwota (…) zł. Kwota VAT naliczonego została odliczona.

3)Prawo użytkowania wieczystego działki nr 1 od dnia nabycia do (…) 2022 r. było wykorzystywane do prowadzenia własnej działalności gospodarczej pod firmą (…), która prowadziła działalność opodatkowaną. Od 2015 roku działka była częściowo wydzierżawiana. Natomiast od (…) 2022 r. cała działka, wraz z obiektami na niej się znajdującymi (ogrodzenie, plac utwardzony, kontenery), była wydzierżawiana. Od czynszu najmu odprowadzał należny podatek VAT.

4)Z tytułu poniesionych nakładów na utwardzenie placu i ogrodzenie nie przysługiwało mu prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Natomiast od wydatków na posadowienie kontenera odliczył podatek VAT naliczony.

5)Utwardzony plac, ogrodzenie i kontenery od dnia ich wytworzenia służyły prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, a od 2015 roku były częściowo wydzierżawiane. Natomiast od dnia (…) 2022 r. były w całości wykorzystywane do działalności opodatkowanej (były przedmiotem dzierżawy, od której płacił podatek VAT należny).

6)W świetle przepisów ustawy Prawo budowlane:

a)Utwardzenie działki kostką brukową nie jest budowlą trwale związaną z gruntem ani urządzeniem budowlanym; jest elementem zagospodarowania terenu, który nie stanowi odrębnego obiektu budowlanego.

b)Ogrodzenie działki jest urządzeniem budowlanym w rozumieniu art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego.

c)Kontener jest obiektem tymczasowym, nie jest trwale związany z gruntem i nie stanowi budowli w rozumieniu Prawa budowlanego.

7)Naniesienia na działce nr 1 (utwardzenie placu, ogrodzenie oraz kontenery) nie są budowlami w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, w związku z powyższym nie udziela odpowiedzi na pytania z wezwania od pkt a) do pkt g).

8)Planowana sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z obiektami na działce będzie dokonana na rzecz nabywcy będącego czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.

9)Działka nr 1 nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i na dzień sprzedaży również nie będzie go posiadała.

10)Dla działki nr 1 została wydana decyzja nr (…) o warunkach zabudowy przez Prezydenta (...). Warunki zabudowy przewidują budowę budynku biurowego z częścią socjalną i magazynową oraz placu do przetwarzania gruzu budowlanego. Przeznaczenie: zabudowa usługowa.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy sprzedaż prawa wieczystego użytkowania działki nr 1, która jest terenem niezabudowanym w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, wraz z obiektami w postaci utwardzonego placu, ogrodzenia oraz kontenerów, które nie są budowlami, będzie korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 lub pkt 10 ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana sprzedaż prawa wieczystego użytkowania działki nr 1 wraz z usytuowanymi na niej obiektami, tj. utwardzonym placem, ogrodzeniem oraz kontenerami, będzie korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ:

1.Sprzedaż nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim.

2.Od pierwszego zasiedlenia obiektów (rozumianego jako rozpoczęcie ich użytkowania na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy lub ich dzierżawy) upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

3.Na działce znajdują się jedynie obiekty, które w rozumieniu Prawa budowlanego nie są budowlami ani budynkami, a zatem nie zmieniają charakteru działki jako terenu niezabudowanego.

4.Sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z obiektami nie wymaga odrębnego opodatkowania poszczególnych elementów, ponieważ obiekty te są integralną częścią transakcji.

Zwolnienie z VAT dla nieruchomości uznanej za niezabudowaną:

W przypadku przyjęcia, że działka nr 1 wraz z obiektami znajdującymi się na niej nie kwalifikuje się jako zabudowana w rozumieniu ustawy o VAT, a obiekty takie jak utwardzenie placu, ogrodzenie i kontenery nie są budowlami, sprzedaż działki może korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, pod warunkiem że działka nie zostanie zakwalifikowana jako teren budowlany.

Działka nr 1 oznaczona jest jako BP - zurbanizowane tereny niezabudowane, dla której została wydana decyzja o warunkach zabudowy (WZ), jest terenem budowlanym w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, przez teren budowlany rozumie się:

„grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (MPZP) lub decyzją o warunkach zabudowy (WZ)”.

Oznacza to, że dla uznania działki za teren budowlany istotne jest jej przeznaczenie wynikające z MPZP lub WZ, a nie faktyczne zagospodarowanie działki.

Oznaczenie BP w ewidencji gruntów i budynków oznacza zurbanizowane tereny niezabudowane, co sugeruje, że na działce nie ma budynków lub budowli w sensie Prawa budowlanego.

Jednak dla celów VAT kluczowe znaczenie ma przeznaczenie działki wynikające z dokumentów planistycznych:

·Jeśli dla działki wydano decyzję o warunkach zabudowy, która przewiduje jej przeznaczenie pod zabudowę (np. budowę budynku biurowego, usługowego, mieszkalnego itp.), działka jest klasyfikowana jako teren budowlany na gruncie ustawy o VAT.

·Oznaczenie BP w ewidencji gruntów nie ma w tym przypadku decydującego znaczenia. Ewidencja gruntów i budynków to narzędzie ewidencyjne, a nie dokument regulujący przeznaczenie gruntu na cele budowlane.

Uzasadnienie stanowiska wnioskodawcy:

1.Charakter prawny obiektów na działce nr 1:

Zgodnie z przepisami Prawa budowlanego:

·Utwardzenie placu kostką brukową: Nie jest budowlą ani urządzeniem budowlanym. Jest to element zagospodarowania terenu i nie stanowi odrębnego obiektu budowlanego.

·Ogrodzenie: Ogrodzenie wykonane z prefabrykowanych elementów żelbetowych i blach falistych, mimo że jest urządzeniem budowlanym, nie jest budowlą w rozumieniu Prawa budowlanego.

·Kontenery: Są to obiekty tymczasowe, które nie są trwale związane z gruntem i również nie są budowlami.

W związku z tym, działkę nr 1 należy uznać za teren niezabudowany w rozumieniu Prawa budowlanego.

2.Zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust 1 pkt 10 ustawy o VAT:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwolnienie z podatku VAT przysługuje w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że:

1.Dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim.

2.Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

W kontekście przedstawionych okoliczności:

·Utwardzony plac, ogrodzenie i kontenery były użytkowane na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy lub były przedmiotem dzierżawy, co spełnia definicję pierwszego zasiedlenia.

·Od pierwszego zasiedlenia (rozpoczęcia użytkowania na cele działalności gospodarczej i dzierżawy) upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Zatem sprzedaż prawa wieczystego użytkowania działki nr 1 wraz z obiektami może korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Decyzja o warunkach zabudowy jest dokumentem, który określa możliwość przeznaczenia gruntu pod konkretną zabudowę w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W praktyce podatkowej oraz orzecznictwie sądów administracyjnych przyjęto, że:

·Jeśli działka posiada decyzję o warunkach zabudowy, która przewiduje zabudowę, działka automatycznie kwalifikuje się jako teren budowlany w rozumieniu ustawy o VAT.

·Nie ma znaczenia, czy faktyczna zabudowa została rozpoczęta ani jaki jest jej status w ewidencji gruntów. Kluczowe jest formalne przeznaczenie działki pod zabudowę wynikające z decyzji WZ.

Jeśli działka jest uznana za teren budowlany:

1.Brak zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT:

Zwolnienie z VAT dla terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane nie znajdzie zastosowania, ponieważ działka jest kwalifikowana jako teren budowlany.

2.Opodatkowanie VAT stawką 23%:

Sprzedaż działki budowlanej (lub prawa użytkowania wieczystego gruntu kwalifikowanego jako teren budowlany) podlega opodatkowaniu VAT stawką 23%.

4.Nierozdzielność transakcji:

Sprzedaż prawa wieczystego użytkowania działki nr 1 obejmuje wszystkie znajdujące się na niej obiekty jako część jednej transakcji. Obiekty takie jak utwardzenie placu, ogrodzenie i kontenery nie są samodzielnymi przedmiotami obrotu, lecz są integralnymi częściami nieruchomości użytkowanej w całości. W związku z tym, transakcja nie wymaga wyodrębnienia poszczególnych elementów dla celów VAT.

Podsumowanie:

·Prawo wieczystego użytkowania działki nr 1 wraz z obiektami (utwardzeniem placu, ogrodzeniem i kontenerami) korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ dostawa nieruchomości nie następuje w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim, a od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

·Całość transakcji powinna być traktowana jako jednolita sprzedaż, a znajdujące się na działce obiekty nie powinny być odrębnie opodatkowane.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1)przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2)wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3)wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4)wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5)ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6)oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7)zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy podkreślić, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepis art. 5 ust. 1 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zostanie dokonana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającą w takim charakterze.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą pod firmą (…) i jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym celem działalności jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabył Pan w 2013 r. działkę gruntu nr 1 w użytkowaniu wieczystym - okres użytkowania do (…) 2089 r. Przy nabyciu prawa wieczystego użytkowania ww. działki przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Prawo użytkowania wieczystego ww. działki od dnia nabycia do (…) 2022 r. było przez Pana wykorzystywane do prowadzenia własnej działalności gospodarczej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonał Pan utwardzenia placu, jego ogrodzenia oraz postawił Pan obiekty kontenerowe nietrwale związane z gruntem. Z tytułu poniesionych nakładów na utwardzenie placu i ogrodzenie nie przysługiwało Panu prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Natomiast od wydatków na posadowienie kontenera odliczył Pan podatek VAT naliczony. Od 2015 roku działka była częściowo wydzierżawiana. Natomiast od (…) 2022 r. cała działka, wraz z obiektami na niej się znajdującymi (ogrodzenie, plac utwardzony, kontenery), była wydzierżawiana. Od czynszu najmu odprowadzał Pan należny podatek VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza Pan w przyszłości sprzedać nieruchomość. Planowana sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z obiektami znajdującymi się na działce będzie dokonana na rzecz nabywcy będącego czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Ww. działka nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i na dzień sprzedaży również nie będzie go posiadała. Natomiast dla ww. działki została wydana decyzja o warunkach zabudowy, które przewidują budowę budynku biurowego z częścią socjalną i magazynową oraz placu do przetwarzania gruzu budowlanego.

Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku lub może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Jak wskazał Pan we wniosku, na działce nr 1 dokonał Pan utwardzenia placu, jego ogrodzenia oraz postawił obiekty kontenerowe. Wskazał Pan, że utwardzenie działki kostką brukową nie jest budowlą trwale związaną z gruntem ani urządzeniem budowlanym i jest elementem zagospodarowania terenu, który nie stanowi odrębnego obiektu budowlanego, ogrodzenie działki jest urządzeniem budowlanym w rozumieniu Prawa budowlanego, natomiast kontener jest obiektem tymczasowym, nie jest trwale związany z gruntem i nie stanowi budowli w rozumieniu Prawa budowlanego.

W tym miejscu należy wskazać na przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 725 ze zm.), zwanej dalej „ustawą Prawo budowlane”.

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych;

Według art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

W świetle art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie liniowym - należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, droga kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable zainstalowane w kanalizacji kablowej, kable zainstalowane w kanale technologicznym oraz kable telekomunikacyjne dowieszone do już istniejącej linii kablowej nadziemnej nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 5 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o tymczasowym obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany przeznaczony do czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej, przewidziany do przeniesienia w inne miejsce lub rozbiórki, a także obiekt budowlany niepołączony trwale z gruntem, jak: strzelnice, kioski uliczne, pawilony sprzedaży ulicznej i wystawowe, przekrycia namiotowe i powłoki pneumatyczne, urządzenia rozrywkowe, barakowozy, obiekty kontenerowe, przenośne wolno stojące maszty antenowe;

Natomiast w myśl art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o urządzeniach budowlanych - należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że zarówno plac utwardzony kostką brukową, jak i ogrodzenie znajdujące się na działce nr 1 zalicza się do urządzeń budowlanych w rozumieniu ustawy Prawo budowlane. Kontener natomiast, zgodnie z art. 3 pkt 5 ustawy Prawo budowlane, jest tymczasowym obiektem budowlanym. Rzeczy, które nie są objęte wyliczeniem zawartym w art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane, a ich konstrukcja, charakter i przeznaczenie różni się od wymienionych przez ustawodawcę, nie można zaliczyć do kategorii budowli.

W konsekwencji, skoro na ww. działce nie ma innych naniesień, uznać należy, iż przedmiotowa nieruchomość gruntowa, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jest niezabudowana. Tym samym brak podstaw do zastosowania w okolicznościach niniejszej sprawy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, który stanowi, że:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z kolei zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy:

Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 503 ze zm.) reguluje zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1)lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2)sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Jak wynika z opisu sprawy, działka nr 1 nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i na dzień sprzedaży również nie będzie go posiadała. Natomiast dla ww. działki została wydana decyzja o warunkach zabudowy, która przewiduje budowę budynku biurowego z częścią socjalną i magazynową oraz placu do przetwarzania gruzu budowlanego.

W świetle powyższych okoliczności należy wskazać, że działka nr 1 spełniać będzie w momencie sprzedaży definicję terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, a zatem dostawa prawa użytkowania wieczystego ww. działki nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie dla dostawy prawa użytkowania wieczystego działki nr 1 nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla sprzedaży prawa użytkowania wieczystego ww. działki wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

·towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

·brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wynika z okoliczności sprawy, przy nabyciu prawa wieczystego użytkowania niezabudowanej działki nr 1 przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Ponadto ww. działka od dnia nabycia do (…) 2022 r. była wykorzystywana przez Pana do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT (tj. była przedmiotem dzierżawy, od której odprowadzał Pan należny podatek VAT), a zatem nie była wykorzystywana przez Pana wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku VAT.

Wobec powyższego sprzedaż przez Pana prawa użytkowania wieczystego działki nr 1 nie będzie korzystała także ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, ponieważ nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w tym przepisie.

Również w stosunku do dostawy urządzeń budowlanych, tj. placu i ogrodzenia oraz kontenerów znajdujących się na ww. działce, nie znajdzie zastosowania zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Z opisu sprawy wynika, że z tytułu poniesionych nakładów na utwardzenie placu i ogrodzenie nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, natomiast od wydatków na posadowienie kontenerów odliczył Pan podatek VAT. Wyżej wymienione obiekty przez cały czas ich posiadania służyły prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, tj. były wydzierżawione, a zatem nie były wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, sprzedaż przez Pana prawa użytkowania wieczystego działki nr 1 wraz ze znajdującymi się na niej ww. obiektami będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki podatku od towarów i usług właściwej dla towaru będącego przedmiotem dostawy.

Wobec powyższego uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).