Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
28 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 28 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania przy sprzedaży samochodu w procedurze VAT-marża.
Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 listopada 2024 r. (wpływ 26 listopada 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Zakupił Pan auto z (…) poprzez jeden z (…) portali aukcyjnych.
Firma ta po wygranej aukcji wystawia trzy faktury: jedna jest za samo auto, druga jest za opłaty aukcyjne (obsługa dokumentów, obsługa auta), a trzecia jest za transport do Polski.
Na fakturze za samo auto przy pozycji „Rodzaj VAT” widnieje literka „M”, która niżej w legendzie jest opisana jako „System marża”. Na fakturze za opłaty aukcyjne przy „Rodzaj VAT” widnieje literka „I”, która niżej w legendzie opisana jest jako „VAT należny odbiorcy”. Na fakturze za transport przy pozycji „Rodzaj VAT” widnieje literka „I”, która niżej w legendzie opisana jest jako „VAT należny odbiorcy”.
Na fakturze za samo auto widnieje (…) NIP (...), a adres siedziby jest w (…). Na fakturach za opłaty aukcyjne i za transport widnieje także (…) NIP, ale inny niż w przypadku faktury za samo auto, a adres siedziby jest w (…).
Główna nazwa tej firmy jest jedna, a na fakturach za opłaty aukcyjne i transport, do nazwy głównej firmy dodane są np. „grupa operacyjna”.
Wszystkie trzy faktury zostały wystawione na Pana firmę. Wszystkie trzy faktury zostały zapłacone na jeden rachunek, który wskazała Panu firma.
Auto kupił Pan w celu dalszej odsprzedaży na fakturę VAT marża.
Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu sprawy
Nabyty samochód będący przedmiotem wniosku jest towarem używanym.
Nabyty samochód będący przedmiotem wniosku nie stanowi nowego środka transportu.
Pytanie
Czy aby prawidłowo wyliczyć marżę w celu obliczenia podstawy opodatkowania powinien Pan zsumować wszystkie trzy faktury (tj. za auto, za opłaty aukcyjne, za transport)? Czy jednak powinien Pan brać pod uwagę tylko fakturę za samo auto?
Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie przestawione w uzupełnieniu wniosku)
Pana zdaniem w wyżej wymienionym przypadku, powołując się na art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy od podatku towarów i usług, aby prawidłowo wyliczyć marżę w celu wyliczenia podstawy opodatkowania powinien Pan zsumować wszystkie trzy faktury, ponieważ taki całkowity koszt poniósł Pan za dane auto.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Jak stanowi z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Według z art. 120 ust. 4 ustawy:
W przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.
Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy:
Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.
Natomiast art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy stanowi, że:
Przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika.
Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że:
Przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112).
Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.
Stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy:
Przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:
1)osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2)podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3)podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4)podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2lub art. 113;
5)podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartymw ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
Powyższe regulacje wskazują, że dla potrzeb zastosowania procedury marży, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy).
Tak rozumiana kwota nabycia obejmuje wszystkie koszty związane z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie dostawcy. Zatem do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone i nie są należne dostawcy towaru.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że zakupił Pan poprzez jeden z (…) portali aukcyjnych samochód będący towarem używanym. Auto kupił Pan w celu dalszej odsprzedaży na fakturę VAT marża.
Po wygranej aukcji firma wystawiła trzy faktury: jedną za auto, drugą za opłaty aukcyjne (obsługa dokumentów, obsługa auta) i trzecią za transport do Polski.
Na fakturze za samo auto widnieje (…) NIP, a adres siedziby jest w (…). Na fakturach za opłaty aukcyjne i za transport widnieje także (…) NIP, ale inny niż w przypadku faktury za samo auto, a adres siedziby jest w (…).
Pana wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą ustalenia, czy przy sprzedaży samochodu używanego, w celu obliczenia podstawy opodatkowania, powinien Pan zsumować wszystkie trzy faktury.
W przedmiotowej sprawie w pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że skoro na fakturze za auto widnieje inny numer NIP niż na fakturach wystawionych za opłaty aukcyjne i za transport, to faktury te zostały wystawione przez odrębne, niezależne podmioty.
Zatem pomimo, że we wniosku wskazał Pan, że wszystkie trzy faktury zostały zapłacone na jeden rachunek, który wskazała Panu firma wskazać należy, że należności te nie stanowią składników wynagrodzenia, które sprzedawca samochodu otrzymał od Pana – jako nabywcy samochodu. Faktury dokumentujące ww. opłaty wystawione są bowiem przez inny podmiot, co oznacza, że wykazane w nich kwoty należne są innemu podmiotowi aniżeli sprzedawcy danego samochodu.
Bez wpływu na powyższe rozstrzygnięcie zatem pozostaje fakt, że wszystkie trzy faktury zostały zapłacone na jeden rachunek, który wskazała Panu firma, skoro zostały wystawione przez odrębne podmioty, posiadające różne identyfikatory podatkowe.
Okoliczność zapłaty za wystawione faktury na jeden rachunek nie powoduje bowiem zmiany podmiotów, wobec których jest Pan zobowiązany zapłacić należności wynikające z faktur wystawionych przez te podmioty. Należności z tytułu opłat aukcyjnych (obsługi dokumentów, obsługi auta) i opłat za transport do Polski, przysługują innemu podmiotowi, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu, co znajduje swoje potwierdzenie w fakturach wystawionych przez różne podmioty, posiadające różne numery NIP. W związku z powyższym, opłaty związane z kupnem samochodu, a dotyczące opłat aukcyjnych (obsługi dokumentów, obsługi auta) i opłat za transport do Polski, nie mogą zwiększać kwoty nabycia samochodu, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.
Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że przy określeniu kwoty nabycia samochodu powinien Pan uwzględnić wynagrodzenie zapłacone i należne sprzedawcy samochodu, tj. kwotę nabycia samochodu. Natomiast należności z tytułu opłat aukcyjnych (obsługi dokumentów, obsługi auta) i opłat za transport do Polski, które są należne innemu podmiotowi, a nie sprzedawcy samochodu, nie stanowią elementów kwoty nabycia samochodu, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.
Podsumowując, stwierdzić należy, że podstawą opodatkowania przy sprzedaży przez Pana towaru używanego (samochodu) jest różnica między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca tego towaru a kwotą nabycia (kwotą należną pierwotnemu sprzedawcy samochodu zapłaconą przez Pana), pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług. Przy czym, przy określaniu kwoty nabycia powinien Pan uwzględnić tylko kwotę wynikającą z faktury za zakup samochodu bez uwzględnienia kwot wynikających z faktur za opłaty aukcyjne (obsługę dokumentów, obsługę auta) i opłatę za transport, które są należne innemu podmiotowi, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu. Tym samym, do kwoty nabycia samochodu nie może Pan zaliczyć kwot wynikających z wszystkich otrzymanych i zapłaconych faktur dotyczących nabycia na aukcji samochodu.
Zatem Pana stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Ponosi Pan ryzyko związane z jego ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),
albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).