Interpretacja indywidualna - Interpretacja - 0112-KDIL1-1.4012.678.2024.1.HW
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
2 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Dostawcę kart, dokumentujących dostawę towarów i świadczenie usług zrealizowane przy użyciu kart paliwowych.
Opis stanu faktycznego
X Sp. z o.o. jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. W ramach prowadzonej działalności Spółka wykorzystuje samochody osobowe. Samochody, które Spółka wykorzystuje w działalności gospodarczej to samochody osobowe, których dopuszczalna masa całkowita wynosi mniej niż 3,5 tony oraz nie są to pojazdy, o których mowa w art. 86a ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu, która pozwalałaby na wykluczenie użycia samochodów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Spółka odlicza 50% podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z użytkowaniem samochodów osobowych działając na podstawie art. 86a ust. 1 ustawy o VAT.
W dniu 12 czerwca 2024 r. Spółka zawarła umowę o wydanie i używanie kart paliwowych z Y. Dostawca kart jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT od roku 2010 oraz posiada koncesję na obrót paliwami ciekłymi ważną do dnia 10 czerwca 2030 r. Na podstawie zawartej umowy karty paliwowe wydawane są za pośrednictwem dostawcy kart. Zgodnie z Ogólnymi Warunkami Handlowymi (dalej: „OWH”) określającymi zasady wydawania i posługiwania się kartami paliwowymi, a także realizacji i rozliczania transakcji przy użyciu tych kart, karta paliwowa nie jest kartą płatniczą i nie uprawnia do pobierania gotówki. Karta upoważnia jedynie posiadacza karty paliwowej do dokonania transakcji bez obowiązku uiszczenia zapłaty w momencie dokonywania transakcji. Stacja paliw, na której dokonywany jest zakup towarów i usług, nie wystawia z tego tytułu na rzecz Spółki żadnej faktury. Emitentem kart paliwowych jest koncern paliwowy.
Karty paliwowe uprawniają osoby, którym zostały wydane (pracownicy Spółki) (dalej: „Posiadacz karty”) do zakupu wyłącznie na terytorium Polski towarów i usług objętych umową. Karty paliwowe służą Spółce do zakupu paliw oraz pozostałych towarów i usług dostępnych na stacjach paliw. Towary i usługi, jakie mogą być nabywane przy użyciu kart paliwowych przez Spółkę zostały wymienione w Pakietach Kartowych. Pakiety Kartowe są ustalane przez dostawcę kart paliwowych i są to standardowo zdefiniowane konfiguracje kart pozwalające na zakupy określonych grup towarów i usług w granicach ustalonych limitów. Spis towarów i usług w ramach każdego z Pakietów jest dostępny na stronie internetowej dostawcy oraz we wniosku o wydanie karty paliwowej. Oznacza to, iż o rodzaju towarów i usług dostępnych dla Spółki oraz ich ilości decyduje dostawca kart paliwowych, który wskazuje ich kategorie w Pakietach Kartowych i udostępnia je klientom, w tym również Spółce.
Głównym celem użytkowania kart paliwowych od dostawcy kart paliwowych jest zatem zakup paliwa do floty samochodów wykorzystywanych do prowadzenia działalności, a pozostałe towary i usługi (określone w regulaminie jako grupy poza paliwowe) nie stanowią istotnych wydatków i są marginalne.
Spółka wykorzystuje towary i usługi nabyte z wykorzystaniem kart paliwowych do wykonywania opodatkowanej VAT działalności gospodarczej. Spółka nie prowadzi innej działalności na terytorium Polski.
Karty paliwowe mogą być wydawane przez Dostawcę kart w wariantach:
-przypisania bezpośrednio do pojazdu;
-nowego użytkownika;
-na okaziciela.
Za wydanie każdej karty paliwowej Y pobiera opłatę:
1)za nowe Karty Paliwowe wydane po podpisaniu Umowy oraz kolejne Karty Paliwowe wydawane na nowe numery rejestracyjne lub nowego Użytkownika, Karty zamawiane w okresie obowiązywania Umowy na wniosek Klienta oraz wymieniane przez Klienta po upływie terminu ważności w wysokości:
a)za każdą Kartę (…) PLN netto powiększoną o należną stawkę podatku VAT,
b)za każdą Kartę (…) PLN netto powiększoną o należną stawkę podatku VAT,
c)za każdą Kartę (…) PLN netto powiększoną o należną stawkę podatku VAT,
d)za każdą Kartę (…) PLN netto powiększoną o należną stawkę podatku VAT,
e)za każdą Kartę (…) PLN netto powiększoną o należną stawkę podatku VAT.
2)za kolejne Karty Paliwowe wymieniane w okresie obowiązywania Umowy na wniosek Klienta (np. zmiana limitów, błędne podanie danych umieszczonych na karcie, uszkodzenie karty) w wysokości:
a)za każdą Kartę (…) PLN netto powiększoną o należną stawkę podatku VAT,
b)za każdą Kartę (…) PLN netto powiększoną o należną stawkę podatku VAT,
c)za każdą Kartę (…) PLN netto powiększoną o należną stawkę podatku VAT,
d)za każdą Kartę (…) PLN netto powiększoną o należną stawkę podatku VAT,
e)za każdą Kartę (…) PLN netto powiększoną o należną stawkę podatku VAT.
Ponadto Dostawca kart pobiera miesięczną opłatę w wysokości (…) zł netto powiększoną o kwotę podatku VAT z tytułu obsługi każdej wydanej, aktywnej oraz zablokowanej karty paliwowej z tytułu niskiego salda karty paliwowej. Obsługa kart paliwowych polega na przygotowaniu kart, aktualizacji z uwagi na upływ terminu ważności lub zmiany danych posiadacza lub samochodu. Opłata z tego tytułu będzie wykazywana na fakturze w odrębnej pozycji.
W przypadku użycia karty paliwowej w celu zapłaty za nabycie towarów i usług na wyznaczonych stacjach paliw, należność obliczana jest w oparciu o ceny obowiązujące na danej stacji paliw. W momencie zapłaty nie jest pobierana należność od Spółki. W celu elektronicznego potwierdzenia transakcji Posiadacz karty musi wpisać poufny, czterocyfrowy numer PIN będący kodem identyfikacyjnym kartę paliwową.
Spółka jest obciążana przez Dostawcę kart za dokonane zakupy w drodze odrębnego rozliczenia w taki sposób, że:
Dostawca kart za każdy zakupiony litr paliwa udziela Spółce rabatu kwotowego w stosunku do ceny obowiązującej na danej stacji paliw. Wysokość rabatu różni się w zależności od sieci stacji paliw, tj.:
-w wysokości (…) gr brutto za każdy zakupiony litr paliwa w sieci stacji paliw (…),
-w wysokości (…) gr brutto za każdy zakupiony litr paliwa w sieci stacji paliw (…),
-w wysokości (…) gr brutto za każdy zakupiony litr paliwa w sieci stacji paliw (…),
-w wysokości (…) gr brutto za każdy zakupiony litr paliwa w sieci stacji paliw (…), z wyłączeniem (…).
Y ma bezpośredni wpływ na cenę nabytych towarów, ponieważ sprzedaje Spółce paliwo po cenie niższej niż cena oferowana na stacji paliw – Spółka nabywa paliwo po cenie uwzględniającej rabat udzielony jej przez Y albo po cenie określonej we (…). Ponadto, w okresie od dnia zawarcia Umowy o wydanie i używanie kart paliwowych do dnia zakończenia obowiązywania Akcji promocyjnej „(…)”, Strony wprowadzają Promocyjne Warunki Handlowe, szczegółowo określone w Regulaminie Akcji Promocyjnej Y„(…)”. W ramach Promocyjnych Warunków Handlowych, Y udzieli spółce X opisanych w Regulaminie Rabatów: Rabatu Promocyjnego i Rabatu Premium, po spełnieniu warunków przyznania każdego z nich, opisanych w Regulaminie, i w wysokości w tym Regulaminie wskazanej.
Y ma świadomość wszystkich czynności związanych z dysponowaniem towarami za pomocą wystawionych kart paliwowych, ponieważ wystawia faktury na rzecz Spółki w oparciu o rozliczenia ze stacjami paliwowymi w których dochodzi do sprzedaży towarów z wykorzystaniem przedmiotowych kart.
Wartość towarów i usług innych niż paliwo nabywanych przez Spółkę z użyciem kart paliwowych nie podlega rabatom, jednakże ma charakter marginalny w stosunku do wartości nabywanego paliwa. Spółka X dokonuje wyboru towarów i usług spośród kategorii towarów i usług wskazanych w Pakietach Kartowych. Spółka nie może samodzielnie zadecydować o kategoriach towarów i usług, ponieważ są one rodzajowo i ilościowo ustalone i ograniczone przez Y.
Spółka dokonuje wyboru stacji paliw spośród Operatorów wskazanych jej przez Y. Spółka nie może samodzielnie zadecydować o stacji paliw, na której dokona zakupów, ponieważ są wskazane przez Y. O momencie wykorzystania i sposobie przeznaczenia nabytych towarów i usług wyłącznie do działalności opodatkowanej VAT decyduje swobodnie spółka X.
Karta paliwowa umożliwia także zapłatę za przejazd płatnymi odcinkami dróg, lecz w takich sytuacjach Dostawca kart będzie doliczał dodatkową opłatę manipulacyjną w wysokości (…) wartości transakcji.
Wraz z otrzymanymi kartami paliwowymi wskazana osoba uzyskuje dostęp do portalu internetowego, dzięki czemu może uzyskać wgląd do kart i dokonywanych rozliczeń. Dostawca kart pobiera zaliczki od Spółki na poczet rozliczenia przyszłych nabyć realizowanych przy użyciu kart paliwowych wykorzystując w tym celu dedykowane do tego celu konto bankowe, uprawniające nieodwołalnie do pobierania z tego rachunku należności z tytułu zakupionych przy użyciu kart paliwowych towarów i/lub usług. Spółka ma możliwość elektronicznego podglądu operacji odbywających się na tym rachunku. Pierwsza wpłata została dokonana w wysokości ustalonej w umowie, z której pobierane są należności z tytułu zakupionych przy użyciu kart paliwowych towarów i/lub usług, kwota na rachunku wymaga uzupełnienia kwoty wpłaty do poziomu umożliwiającego pokrycie aktualnego zużycia paliwa.
Wszystkie reklamacje odnośnie do zakupionych towarów i usług są pisemnie zgłaszane Dostawcy kart. Dostawca kart nie ponosi odpowiedzialności za jakość towarów nabywanych za pomocą kart paliwowych. W takich przypadkach wszelkie reklamacje będą za pośrednictwem Dostawcy kart kierowane do odpowiedniego operatora.
Po zakończeniu miesięcznego okresu rozliczeniowego Dostawca kart wystawia faktury dokumentujące zakupy dokonane przez Spółkę X przy pomocy kart paliwowych w danym okresie rozliczeniowym, uwzględniając wszystkie rabaty oraz dodatkowe opłaty wynikające z obsługi kart paliwowych. Na fakturach uwzględniana jest kwota należnego podatku.
Pytanie
Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez Dostawcę kart, dokumentujących dostawę towarów i świadczenie usług zrealizowane przy użyciu kart paliwowych?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie przepisu art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, przysługuje Jemu prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez Dostawcę kart, dokumentujących dostawę towarów i świadczenie usług zrealizowane przy użyciu kart paliwowych.
Dostawca kart paliwowych nie ogranicza się wyłącznie do wydania kart paliwowych, ale pełni rolę aktywnego pośrednika, mającego wpływ na warunki, w jakich dokonywane są transakcje – określa miejsca nabycia towarów i usług, ustanawia pakiety kartowe, udziela rabatów, wystawia faktury na rzecz Spółki w oparciu o rozliczenia ze stacjami paliwowymi w których dochodzi do sprzedaży towarów w wykorzystaniem kart paliwowych.
Tym samym, w opisanym stanie faktycznym stacje paliw dokonują dostawy towarów/usług, w szczególności paliwa, na rzecz pośrednika Y, które są następnie przedmiotem odsprzedaży na rzecz X. Taka transakcja może być zatem uznana jako dostawa towarów/usług.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Zarówno dostawa towarów jak i świadczenie usług mieszczących się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której:
Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z kolei, art. 8 ust. 2a ustawy stanowi, że:
W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Powołany przepis obejmuje sytuację, w której podmiot świadczący (odsprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.
Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowania jako podatnicy podatku VAT czynni.
W kwestii prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków dotyczących pojazdów samochodowych ustawa zawiera szereg przepisów szczególnych. W tym zakresie należy przede wszystkim zwrócić uwagę na art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym:
W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.
W myśl art. 86a ust. 2 tego artykułu:
Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:
1) nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2) używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3) nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
Na podstawie ust. 3 ww. artykułu:
Przepis ust. 1 nie ma zastosowania:
1) w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
a) wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
b) konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
2) do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.
Według art. 86a ust. 4 ustawy:
Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:
1) sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2) konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
Z opisu sprawy wynika, że Spółka (Wnioskodawca) jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. W ramach prowadzonej działalności Spółka wykorzystuje samochody osobowe, których dopuszczalna masa całkowita wynosi mniej niż 3,5 tony oraz nie są to pojazdy, o których mowa w art. 86a ust. 9 ustawy. Spółka nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu, która pozwalałaby na wykluczenie użycia samochodów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.
12 czerwca 2024 r. Spółka zawarła umowę o wydanie i używanie kart paliwowych z Y z siedzibą w (…). Dostawca kart jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT od roku 2010 oraz posiada koncesję na obrót paliwami ciekłymi ważną do dnia 10 czerwca 2030 r. Na podstawie zawartej umowy karty paliwowe wydawane są za pośrednictwem dostawcy kart. Karta upoważnia jedynie posiadacza karty paliwowej do dokonania transakcji bez obowiązku uiszczenia zapłaty w momencie dokonywania transakcji. Stacja paliw, na której dokonywany jest zakup towarów i usług, nie wystawia z tego tytułu na rzecz Spółki żadnej faktury. Emitentem kart paliwowych jest koncern paliwowy.
Karty paliwowe uprawniają osoby, którym zostały wydane (pracowników Spółki) do zakupu wyłącznie na terytorium Polski towarów i usług objętych umową. Karty paliwowe służą Spółce do zakupu paliw oraz pozostałych towarów i usług dostępnych na stacjach paliw. Towary i usługi, jakie mogą być nabywane przy użyciu kart paliwowych przez Spółkę zostały wymienione w Pakietach Kartowych. Pakiety Kartowe są ustalane przez dostawcę kart paliwowych i są to standardowo zdefiniowane konfiguracje kart pozwalające na zakupy określonych grup towarów i usług w granicach ustalonych limitów. Spis towarów i usług w ramach każdego z Pakietów jest dostępny na stronie internetowej dostawcy oraz we wniosku o wydanie karty paliwowej. Oznacza to, iż o rodzaju towarów i usług dostępnych dla Spółki oraz ich ilości decyduje dostawca kart paliwowych, który wskazuje ich kategorie w Pakietach Kartowych i udostępnia je klientom, w tym również Spółce.
Głównym celem użytkowania kart paliwowych od dostawcy kart paliwowych jest zatem zakup paliwa do floty samochodów wykorzystywanych do prowadzenia działalności, a pozostałe towary i usługi (określone w regulaminie jako grupy poza paliwowe) nie stanowią istotnych wydatków i są marginalne.
Spółka wykorzystuje towary i usługi nabyte z wykorzystaniem kart paliwowych do wykonywania opodatkowanej VAT działalności gospodarczej. Spółka nie prowadzi innej działalności na terytorium Polski.
W przypadku użycia karty paliwowej w celu zapłaty za nabycie towarów i usług na wyznaczonych stacjach paliw, należność obliczana jest w oparciu o ceny obowiązujące na danej stacji paliw. W momencie zapłaty nie jest pobierana należność od Spółki. W celu elektronicznego potwierdzenia transakcji Posiadacz karty musi wpisać poufny, czterocyfrowy numer PIN będący kodem identyfikacyjnym kartę paliwową.
Spółka jest obciążana przez Dostawcę kart za dokonane zakupy w drodze odrębnego rozliczenia w taki sposób, że:
Dostawca kart za każdy zakupiony litr paliwa udziela Spółce rabatu kwotowego w stosunku do ceny obowiązującej na danej stacji paliw. Wysokość rabatu różni się w zależności od sieci stacji paliw.
Y ma bezpośredni wpływ na cenę nabytych towarów, ponieważ sprzedaje Spółce paliwo po cenie niższej niż cena oferowana na stacji paliw – Spółka nabywa paliwo po cenie uwzględniającej rabat udzielony jej przez Y albo po cenie określonej we (…). Ponadto w ramach Promocyjnych Warunków Handlowych, Y udzieli Spółce opisanych w Regulaminie Rabatów: Rabatu Promocyjnego i Rabatu Premium, po spełnieniu warunków przyznania każdego z nich, opisanych w Regulaminie, i w wysokości w tym Regulaminie wskazanej.
Y ma świadomość wszystkich czynności związanych z dysponowaniem towarami za pomocą wystawionych kart paliwowych, ponieważ wystawia faktury na rzecz Spółki w oparciu o rozliczenia ze stacjami paliwowymi w których dochodzi do sprzedaży towarów z wykorzystaniem przedmiotowych kart.
Wartość towarów i usług innych niż paliwo nabywanych przez Spółkę z użyciem kart paliwowych nie podlega rabatom, jednakże ma charakter marginalny w stosunku do wartości nabywanego paliwa. Spółka dokonuje wyboru towarów i usług spośród kategorii towarów i usług wskazanych w Pakietach Kartowych. Spółka nie może samodzielnie zadecydować o kategoriach towarów i usług, ponieważ są one rodzajowo i ilościowo ustalone i ograniczone przez Y.
Spółka dokonuje wyboru stacji paliw spośród Operatorów wskazanych jej przez Y. Spółka nie może samodzielnie zadecydować o stacji paliw, na której dokona zakupów, ponieważ są wskazane przez Y. O momencie wykorzystania i sposobie przeznaczenia nabytych towarów i usług wyłącznie do działalności opodatkowanej VAT decyduje swobodnie spółka X.
Wszystkie reklamacje odnośnie do zakupionych towarów i usług są pisemnie zgłaszane Dostawcy kart. Dostawca kart nie ponosi odpowiedzialności za jakość towarów nabywanych za pomocą kart paliwowych. W takich przypadkach wszelkie reklamacje będą za pośrednictwem Dostawcy kart kierowane do odpowiedniego operatora.
Po zakończeniu miesięcznego okresu rozliczeniowego Dostawca kart wystawia faktury dokumentujące zakupy dokonane przez Spółkę X przy pomocy kart paliwowych w danym okresie rozliczeniowym, uwzględniając wszystkie rabaty oraz dodatkowe opłaty wynikające z obsługi kart paliwowych. Na fakturach uwzględniana jest kwota należnego podatku.
Wątpliwości Państwa dotyczą ustalenia, czy przysługuje Państwu prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez Dostawcę kart, dokumentujących dostawę towarów i świadczenie usług zrealizowane przy użyciu kart paliwowych.
W przypadku w transakcji z użyciem kart paliwowych kwestią wymagającą rozstrzygnięcia w analizowanej sprawie w pierwszej kolejności jest ustalenie, czy transakcje dokonywane pomiędzy Y, a Państwa Spółką, dokonującą zakupów na podstawie kart paliwowych, stanowią czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.
W powyższym zakresie należy wskazać na orzeczenie TSUE z 6 lutego 2003 r. w sprawie C-185/01 (Auto Lease Holland BV), którego tezy mają istotne znaczenie dla analizy przedmiotowej sprawy. W ww. orzeczeniu Trybunał podkreślił, że pojęcie „dostawa towarów” należy interpretować jako przeniesienie prawa do dysponowania majątkiem rzeczowym jak właściciel, nawet jeśli nie występuje przeniesienie prawa własności tego majątku w sensie prawnym. Przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel nie musi wiązać się z cywilnoprawnym przeniesieniem własności, lecz polega na przeniesieniu władztwa ekonomicznego (rozporządzanie, dysponowanie, posiadanie) nad towarami. W punkcie 32 swojego uzasadnienia Trybunał stwierdził, że „z literalnego brzmienia przepisu wynika wprost, że „dostawa towarów” nie odnosi się do przeniesienia własności, przewidzianego wewnętrznymi przepisami państw członkowskich”. Jednocześnie podkreślił, że pojęcie to należy rozumieć w ten sposób, iż obejmuje swoim zakresem każde przeniesienie aktywów materialnych przez jedną stronę w ten sposób, że uprawnia to drugą stronę takiej transakcji do faktycznego rozporządzania tą rzeczą, na takich prawach jakby był właścicielem”.
Powyższe zaakceptowano również w wyroku TSUE z 15 maja 2019 r. w sprawie C-235/18 Vega International Car Transport and Logistic – Trading GmbH dotyczącym zasad opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji przeprowadzanych przy użyciu kart paliwowych. Trybunał stwierdził, że rozważania przedstawione w orzeczeniu C-185/01 w odniesieniu do art. 5 ust. 1 szóstej dyrektywy znajdują zastosowanie do okoliczności niniejszej sprawy w odniesieniu do wykładni pojęcia „dostawy towarów” w rozumieniu art. 14 ust. 1 dyrektywy 2006/112. Należy zatem zbadać, czy dostawcy paliw faktycznie przenieśli na Vega International lub Vega Poland uprawnienie do dysponowania paliwem jak właściciel.
Mając na uwadze powołane orzecznictwo Trybunału, w celu określenia statusu podatkowego danej czynności każdorazowo należy dokonać analizy istotnych postanowień umowy zawartej pomiędzy stronami. W odniesieniu do możliwości zakwalifikowania opisanych transakcji z udziałem kart paliwowych jako transakcji (dostaw) łańcuchowych należy podkreślić, że warunkiem niezbędnym zaistnienia omawianego unormowania jest to, że towar zostaje wydany przez pierwszy podmiot ostatniemu w kolejności podmiotowi, przy czym podmioty pośredniczące w ogóle nie wchodzą w fizyczne posiadanie przedmiotu dostawy. Wskazany przepis bazuje na konstrukcji opartej na fikcji prawnej, zgodnie z którą – dla potrzeb VAT – przyjmuje się, że dostawy towarów dokonuje każdy podmiot uczestniczący w transakcji łańcuchowej, mimo że wydanie towaru ma miejsce tylko raz.
W kontekście powyższego istotne jest uznanie, że na każdym z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji następuje przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, czyli – w istocie – przeniesienie (uznanie, że dokonało się takie przeniesienie) praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz ustalania warunków takiego korzystania. W przypadku zatem, gdy kolejny w łańcuchu podmiot (pośrednik) ma prawo do kształtowania ceny towaru, warunków jego nabycia, a ponadto obciążony jest ponoszeniem obowiązków reklamacyjnych w stosunku do np. wadliwego towaru, to uznać należy, że podmiot taki posiada prawo do faktycznego rozporządzania rzeczą jak właściciel.
Jeżeli zatem z zawartych postanowień wynika, że drugi w łańcuchu podmiot (pośrednik) ma wpływ na wspomniane wyżej istotne elementy kształtujące obrót danym towarem, to wówczas należy uznać, że rozporządza on daną rzeczą jak właściciel, czyli jest czynną stroną transakcji, w ramach której kolejna w szeregu dostawa na rzecz nabywcy będzie dokonana (uznana za dokonaną) przez niego.
Analiza przedstawionych okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że schemat transakcji realizowanych za pośrednictwem Y przy wykorzystaniu kart paliwowych odpowiada modelowi transakcji łańcuchowych opisanych powyżej. W pierwszej transakcji pomiędzy Operatorami a Y, dochodzi do dostawy towaru i świadczenia usługi, a następnie Y odsprzedaje nabywane towary i usługi na rzecz Państwa Spółki. Fizyczne wydanie towarów lub świadczenie usług ma natomiast miejsce pomiędzy Operatorami (pierwszy podmiot w łańcuchu) a Państwa Spółką (ostatni podmiot w łańcuchu). Zatem, Y występuje tu jako pośrednik, który uczestniczy w łańcuchu dostaw, będąc zarówno nabywcą, jak i dostawcą towarów i usług.
Przedstawione w opisie sprawy informacje przemawiają za uznaniem, że Y posiada prawo dysponowania towarami jak właściciel, jest aktywnym uczestnikiem w łańcuchu dostaw towarów, które nabywane są przez Państwa Spółkę z wykorzystaniem karty paliwowej. Za powyższym stwierdzeniem przemawiają poniższe okoliczności, z których wynika, że:
·to Spółka Y wskazuje stacje paliw, na których Państwo mogą dokonywać zakupów z wykorzystaniem kart paliwowych – wyłącznie na terytorium Polski;
·Y jednostronnie ustanawia Pakiety Kartowe, w ramach których bezpośrednio decyduje o tym, jakiego rodzaju towary/usługi mogą być nabywane za pośrednictwem karty paliwowej w granicach ustalonych limitów;
·Y ma bezpośredni wpływ na cenę nabytych towarów, ponieważ sprzedaje Spółce paliwo po cenie niższej niż cena oferowana na stacji paliw – Spółka nabywa paliwo po cenie uwzględniającej rabat udzielony jej przez Y albo po cenie określonej we (…). Ponadto w ramach Promocyjnych Warunków Handlowych, Y udzieli Spółce opisanych w Regulaminie Rabatów: Rabatu Promocyjnego i Rabatu Premium, po spełnieniu warunków przyznania każdego z nich, opisanych w Regulaminie, i w wysokości w tym Regulaminie wskazanej;
·Y ma świadomość wszystkich czynności związanych z dysponowaniem towarami za pomocą wystawionych kart paliwowych, ponieważ wystawia faktury na rzecz Spółki w oparciu o rozliczenia ze stacjami paliwowymi, w których dochodzi do sprzedaży towarów z wykorzystaniem przedmiotowych kart;
·Y udziela Spółce rabatu kwotowego w stosunku do ceny obowiązującej na danej stacji paliw. Wysokość rabatu różni się w zależności od sieci stacji paliw. Wartość towarów i usług innych niż paliwo nabywanych przez Spółkę z użyciem kart paliwowych nie podlega rabatom, jednakże ma charakter marginalny w stosunku do wartości nabywanego paliwa;
·Y nie ponosi odpowiedzialności za jakość towarów nabywanych za pomocą Kart Paliwowych. Wszelkie reklamacje będą za pośrednictwem Dostawcy kart kierowane odpowiedniego Operatora. Wszystkie reklamacje odnośnie do zakupionych towarów i usług są pisemnie zgłaszane Dostawcy kart.
Zatem, biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że Y nie ogranicza się wyłącznie do wydania kart Państwu, za pośrednictwem których możliwy jest zakup towarów i usług, ale pełni rolę aktywnego pośrednika, mającego wpływ na warunki, w jakich dokonywane są transakcje. Tym samym, w ramach wskazanego w opisie sprawy schematu współpracy pomiędzy stronami z wykorzystaniem ww. kart paliwowych, dochodzi do sprzedaży towarów/usług przez Operatorów na rzecz dostawcy Y, a następnie odsprzedaży tych towarów/usług przez Y na rzecz Państwa Spółki.
W konsekwencji, należy uznać, że transakcje dokonywane pomiędzy Y a Państwa Spółką w zakresie zakupów towarów i usług, dokonywanych przy pomocy kart, stanowią czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług, które w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowane będą według właściwych stawek podatku VAT dla danego przedmiotu sprzedaży.
Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
W omawianej sprawie warunki do odliczenia są spełnione, gdyż jak wynika z okoliczności sprawy Państwa Spółka wykorzystuje towary i usługi nabyte z wykorzystaniem kart paliwowych do wykonywania działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Spółka nie prowadzi innej działalności na terytorium Polski.
Podsumowanie
Państwa Spółce przysługuje prawo do odliczenia w wysokości 50% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Y, dokumentujących nabycie towarów i usług, za pośrednictwem kart paliwowych, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 86a i art. 88 ustawy w zakresie odliczania podatku naliczonego od zakupu paliwa oraz towarów i usług związanych z eksploatacją samochodów osobowych.
Zatem, stanowisko Państwa jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Ponadto, należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).