Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 września 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 2 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla sprzedaży lokalu mieszkalnego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 listopada 2024 r. (wpływ 21 listopada 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Ma siedzibę na terenie Rzeczypospolitej Polskiej i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Jego działalność polega między innymi na kupnie i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek (PKD: 68.10.Z). Z tytułu tej działalności, Wnioskodawca podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W ramach działalności, Wnioskodawca nabywa i zbywa nieruchomości, w tym lokale mieszkalne, w związku z czym wystawia faktury VAT.

31 lipca 2024 r. Wnioskodawca zawarł umowę sprzedaży lokalu mieszkalnego położonego przy ul. (…), dla którego Sąd Rejonowy w (…), IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi KW nr (…). Umowa ta została zawarta z osobą fizyczną – Panem (…).

Wskazana nieruchomość nie została nabyta przez Wnioskodawcę celem użytkowania na własne potrzeby, a wyłącznie w celu dokonania jej dalszej odsprzedaży na wolnym rynku, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie przewiduje również dokonywania na nieruchomości ulepszeń, których wartość stanowiłaby co najmniej 30% ceny początkowej. Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość mieszkaniową celem następczego zbycia jej w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, w pierwszym możliwym terminie.

Umowa sprzedaży z 31 lipca 2024 r. została zawarta pomiędzy osobami fizycznymi, w związku z czym, od czynności tej nie był odprowadzany podatek od towarów i usług. Czynność ta nie była dokonana w warunkach art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli warunkach tzw. pierwszego zasiedlenia. Wnioskodawca po nabyciu nieruchomości przeprowadził jej remont, który obejmował w szczególności podstawowe prace polegające na odświeżeniu budynku w postaci m.in. wymalowania ścian, wymianie paneli, uzupełnieniu dziur w ścianach. Łączna kwota wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na powyższe prace nie przekroczyła 30% ceny nabycia nieruchomości.

Zdarzeniem przyszłym, którego dotyczy złożony wniosek jest zatem zawarcie kolejnej umowy sprzedaży opisanego lokalu mieszkalnego. Umowa ta zostanie zawarta w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a czynność będzie opatrzona fakturą VAT. Czynność nie zostanie dokonana w warunkach pierwszego zasiedlenia.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

1.  Pierwsze zasiedlenie lokalu mieszkalnego będącego przedmiotem sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nastąpiło w dniu 16 czerwca 2011 r. według informacji znajdującej się w księdze wieczystej.

2.  Pomiędzy pierwszym zasiedleniem lokalu, o którym mowa we wniosku a jego dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Wnioskodawca zakupił przedmiotową nieruchomość w dniu 31 lipca 2024 r.

3.  Nabycie przez Wnioskodawcę lokalu mieszkalnego, o którym mowa we wniosku, nie było czynnością opodatkowaną podatkiem VAT ani udokumentowaną fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT. Nieruchomość została zakupiona od osoby fizycznej.

4.  Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Pytanie

Czy podatnik może skorzystać ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jeżeli dokonuje sprzedaży nieruchomości mieszkalnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a sprzedaż ta nie jest dokonywana w warunkach, o których mowa w art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie wyrażone w piśmie z 18 listopada 2024 r.)

Zdaniem Wnioskodawcy, do kolejnej sprzedaży wskazanego lokalu mieszkalnego będzie miało zastosowanie zwolnienie z podatku od towarów i usług opisane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że w przedmiotowej sytuacji nie będą miały zastosowania przepisy o tzw. pierwszym zasiedleniu, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z powołanym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się: „oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1)    wybudowaniu lub

2)    ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej”.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 lit. b uptu, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się więc oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Ustawa wymaga tylko tego, by wydatki poniesione na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Nie sformułowano natomiast wymogu, by nakładów tych dokonywał wyłącznie właściciel nieruchomości.

Wnioskodawca nie wybudował przedmiotowego lokalu mieszkalnego. Nie będzie również, pomiędzy dokonaniem zakupu wskazanego lokalu a sprzedaniem go kolejnej osobie, dokonywać jego ulepszeń, których wartość będzie stanowić co najmniej 30% ceny początkowej lokalu. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży wskazanego lokalu mieszkalnego w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i udokumentować tę sprzedaż poprzez wystawienie faktury VAT.

W związku z tym, że kolejna umowa sprzedaży nie będzie dokonywana w warunkach tzw. pierwszego zasiedlenia, w ocenie Wnioskodawcy, nastąpi możliwość zastosowania zwolnienia opisanego w art. 43 ust. 10 i 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Według art. 43 ust. 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1)    dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

2)    pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Wnioskodawca nie będzie dokonywać kolejnej czynności sprzedaży (dostawy budynków) w warunkach pierwszego zasiedlenia, ani przed nim. Pomiędzy ostatnim pierwszym zasiedleniem a chwilą obecną upłynął okres dłuższy niż 2 lata, gdyż poprzedni właściciel nabył własność lokalu z dniem 16 czerwca 2011 r. W związku z tym, znajdzie zastosowanie przepis dotyczący zwolnienia z art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Co więcej, z uwagi na to, że Wnioskodawca nabył lokal jako osoba fizyczna, czynność ta (z 31 lipca 2024 r.) nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawcy nie przysługiwało zatem żadne do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, lokal spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników majątku przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą, polegającą m.in. na kupnie i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek. Z tytułu tej działalności, podlega Pan opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W ramach działalności, nabywa i zbywa Pan nieruchomości, w tym lokale mieszkalne, w związku z czym wystawia Pan faktury VAT.

31 lipca 2024 r. zawarł Pan umowę sprzedaży lokalu mieszkalnego. Umowa ta została zawarta z osobą fizyczną. Wskazana nieruchomość nie została nabyta przez Pana celem użytkowania na własne potrzeby, a wyłącznie w celu dokonania jej dalszej odsprzedaży na wolnym rynku, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Nie przewiduje Pan również dokonywania na nieruchomości ulepszeń, których wartość stanowiłaby co najmniej 30% ceny początkowej. Umowa sprzedaży z 31 lipca 2024 r. została zawarta pomiędzy osobami fizycznymi, w związku z czym od czynności tej nie był odprowadzany podatek od towarów i usług. Czynność ta nie była dokonana w warunkach tzw. pierwszego zasiedlenia. Po nabyciu nieruchomości przeprowadził Pan jej remont, który obejmował w szczególności podstawowe prace polegające na odświeżeniu budynku w postaci m.in. wymalowania ścian, wymianie paneli, uzupełnieniu dziur w ścianach. Łączna kwota wydatków poniesionych przez Pana na powyższe prace nie przekroczyła 30% ceny nabycia nieruchomości.

Zdarzeniem przyszłym, którego dotyczy złożony wniosek jest zatem zawarcie kolejnej umowy sprzedaży opisanego lokalu mieszkalnego. Umowa ta zostanie zawarta w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, a czynność będzie opatrzona fakturą VAT. Czynność nie zostanie dokonana w warunkach pierwszego zasiedlenia.

Pierwsze zasiedlenie lokalu mieszkalnego będącego przedmiotem sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy nastąpiło w dniu 16 czerwca 2011 r. według informacji znajdującej się w księdze wieczystej. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem lokalu, o którym mowa we wniosku a jego dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Zakupił Pan przedmiotową nieruchomość w dniu 31 lipca 2024 r. Nabycie przez Pana lokalu mieszkalnego, o którym mowa we wniosku, nie było czynnością opodatkowaną podatkiem VAT ani udokumentowaną fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT. Nieruchomość została zakupiona od osoby fizycznej. Nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Pana wątpliwości dotyczą wskazania, czy transakcja sprzedaży lokalu mieszkalnego może skorzystać ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy.

Uwzględniając okoliczności sprawy należy stwierdzić, że planowana sprzedaż opisanego lokalu mieszkalnego będzie dostawą dokonaną przez podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust.2 ustawy. Tym samym, sprzedaż ww. lokalu mieszkalnego będzie stanowiła – wskazaną w art. 7 ust. 1 ustawy – dostawę towarów, która zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić jednak należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Wskazać należy, że zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami preferencyjnymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)    dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)    pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Na mocy art. 2 pkt 14 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)    wybudowaniu lub

b)    ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do użytkowania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich część oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

Podkreślić w tym miejscu należy, że termin „ulepszenia” zawarty w ustawie o podatku od towarów i usług, odwołuje się do przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Kwestia ulepszenia środków trwałych została uregulowana 22g ust. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U z 2024 r. poz. 226 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem:

Jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10 000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10 000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Ulepszeniem środka trwałego – w rozumieniu ww. ustawy podatkowej – jest więc:

·     przebudowa środka trwałego, tj. wykonanie takich prac, w wyniku których nastąpi jego dostosowanie do zmienionych potrzeb funkcjonalnych, użytkowych lub technicznych,

·     rozbudowa środka trwałego, tj. wykonanie takich prac, które powiększają ten środek trwały,

·     rekonstrukcja środka trwałego, tj. wykonanie prac, w wyniku których nastąpi odtworzenie zniszczonego środka trwałego do jego poprzedniego stanu,

·     adaptacja środka trwałego, tj. wykonanie prac mających na celu przystosowanie danego środka trwałego do spełniania odmiennych funkcji od tych, dla których został zbudowany lub użytkowany,

·     modernizacja środka trwałego, tj. unowocześnienie środka trwałego.

Powyższy przepis wskazuje, że na gruncie prawa podatkowego „ulepszenie” jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi. Pod pojęciem tym należy rozumieć takie czynności, jak przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja lub modernizacja środka trwałego, które podnoszą jego wartość techniczną, użytkową, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu, niż pierwotne przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi innych cech użytkowych.

Zatem nieruchomości jak np. lokale mieszkalne lub użytkowe, które nie będą stanowić u podatnika środka trwałego, nie mogą ulec ulepszeniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, ponieważ pojęcie ulepszenia, do którego odwołuje się ustawodawca w art. 2 pkt 14 ustawy, odsyłając do przepisów o podatku dochodowym, dotyczy ulepszenia środków trwałych.

Zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków lub budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a)  w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)  dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jak wynika z powyższego, prawo do zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów, będących przedmiotem sprzedaży, nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Tak więc, aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.

Natomiast gdy nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Dla zastosowania powyższego zwolnienia muszą być spełnione łącznie dwa warunki, tj.:

• towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
• przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie może przysługiwać dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków wyklucza zastosowanie zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy:

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1)    są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2)    złożą:

a)     przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

b)    w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów

– zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1)    imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2)    planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części – w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;

3)    adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części, spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W odniesieniu do kwestii zastosowania zwolnienia w związku z transakcją sprzedaży nabytego przez Pana lokalu mieszkalnego, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania tego lokalu jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki okres upłynął od tego momentu.

W analizowanej sprawie, pierwsze zasiedlenie lokalu mieszkalnego mającego być przedmiotem sprzedaży nastąpiło w 2011 r. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem lokalu mieszkalnego a jego sprzedażą minie okres dłuższy niż 2 lata. Ww. lokal mieszkalny został przez Pana nabyty w celu dokonania dalszej odsprzedaży. Stanowi zatem towar handlowy w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Po nabyciu nieruchomości mieszkalnej przeprowadził Pan jej remont, który obejmował w szczególności podstawowe prace polegające na odświeżeniu budynku w postaci m.in. wymalowania ścian, wymianie paneli, uzupełnieniu dziur w ścianach. Łączna kwota wydatków poniesionych przez Pana na powyższe prace nie przekroczyła 30% ceny nabycia nieruchomości. Należy jednak zauważyć, że ponoszone nakłady nie będą miały wpływu na kwestię pierwszego zasiedlenia przedmiotowego lokalu, gdyż sprzedawany lokal stanowi towar handlowy, co oznacza, że nie może ulec ulepszeniu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym. Jak wcześniej wskazano pojęcie ulepszenia, do którego odwołuje się ustawodawca w art. 2 pkt 14 ustawy odsyłając do przepisów o podatku dochodowym dotyczy ulepszenia środków trwałych.

Zatem, w rozpatrywanej sprawie dla dostawy lokalu mieszkalnego będą spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż planowana dostawa ww. lokalu nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, jak również pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tego lokalu upłynie okres dłuższy niż dwa lata.

Tak więc, skoro dostawa lokalu mieszkalnego będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, nie ma potrzeby analizowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż zwolnienia te mają zastosowanie do dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż opisanego lokalu mieszkalnego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)    z zastosowaniem art. 119a;

2)    w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)    z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).