Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

www.shutterstock.com

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0111-KDIB3-3.4012.442.2024.2.JSU

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 24 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług, w zakresie prawa Spółki do stosowania 0% stawki VAT dla WDT i WDTD na podstawie dokumentów gromadzonych w opisanych scenariuszach 1-4, wpłynął 24 września 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A Sp. z o.o. (dalej A lub Spółka) jest importerem, dostawcą i przedstawicielem największych i najbardziej liczących się firm produkujących (...). Spółka oferuje również wyposażenie i rozwiązania informatyczne dla podmiotów z branży (...). A jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT i posiada aktywną rejestracją na potrzeby dostaw wewnątrzwspólnotowych.

Spółka sprzedaje (...) w ramach transakcji krajowych, dostaw eksportowych oraz wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: WDT). Dostawy w ramach typowych WDT są realizowane na rzecz odbiorców z innych krajów UE zarejestrowanych dla potrzeb podatku od wartości dodanej i posiadających ważne numery VAT-ID nadane w kraju siedziby (numer VAT z przedrostkiem danego kraju). Oprócz standardowych transakcji WDT Spółka realizuje także dostawy WDT typu „dropshipping” (dalej: WDTD). Dostawy te mają następującą charakterystykę:

1)A otrzymuje zamówienie od klienta z innego niż Polska kraju UE, klient posiada ważny numer VAT-ID z przedrostkiem kraju rejestracji na VAT,

2)A sprzedaje towar temu klientowi i wysyła go do innego niż Polska kraju UE (kraj siedziby klienta) ale adres dostawy jest inny niż adres klienta wskazany na fakturze, jest to jednak zawsze kraj siedziby tego klienta (końcowy odbiorca towaru i jego adres jest inny niż adres klienta dokonujący zakupu od A),

3)Transport jest organizowany przez A ale jest realizowany przez zewnętrznego przewoźnika (B lub inny kurier).

Spółka wykazuje dokonywane przez siebie WDT i WDTD w składanych plikach JPK_V7M oraz w informacjach podsumowujących zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.; dalej: ustawa VAT). Dla potrzeb niniejszego wniosku założyć należy, że przesłanki wykluczające zastosowanie stawki 0% z art. 42 ust. 1a ustawy o VAT nie znajdą zastosowania. Towary sprzedawane na rzecz kontrahentów w ramach WDT/WDTD są za każdym razem transportowane z terytorium Polski na terytorium innego niż Polska kraju członkowskiego UE. Transporty dotyczące WDTD są realizowane przez zewnętrznych kurierów. Transport towarów w ramach WDT może być natomiast zorganizowany w następujący sposób:

1)Spółka zleca transport towarów podmiotowi trzeciemu,

2)Spółka dokonuje transportu towarów własnymi środkami transportu,

3)kontrahent dokonuje transportu we własnym zakresie (własnym środkiem transportu lub zleca jego wykonanie podmiotom trzecim).

Transport towarów odbywa się najczęściej na warunkach Incoterms DPU, FCA lub EXW. Nie wykluczone, że mogą zdarzyć się również inne niż wymienione w zdaniu poprzednim warunki dostawy. Spółka, w celu zastosowania stawki 0% VAT do transakcji WDT/WDTD, gromadzi dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione z kraju i dostarczone do odbiorcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż Polska.

Spółka przedstawia cztery różne scenariusze gromadzenia dokumentów, które stosuje i zamierza stosować w związku ze stosowaniem stawki 0% VAT dla WDT/WDTD. Zastosowanie konkretnego Scenariusza dla danej transakcji uzależnione jest w szczególności od uzgodnień biznesowych z danym kontrahentem, od możliwości pozyskania dokumentów z danego kraju, sposobu przeprowadzania i organizacji transakcji oraz od względów praktycznych i operacyjnych.

Scenariusz 1

W ramach tego scenariusza Spółka gromadzi następujące dokumenty dotyczące WDT realizowanego na warunkach Incoterms EXW:

1)faktura sprzedaży ze specyfikacją sztuk ładunku,

2)dokument przewozowy CMR wystawiony przez A (International Consignment Note) podpisany przez Spółkę i klienta przy transporcie organizowanym przez klienta lub podpisany przez Spółkę i przewoźnika w przypadku transportu zleconego firmie zewnętrznej (w tej opcji mogą zdarzyć się sporadyczne przypadki, że CMR nie będzie zawierał podpisu przewoźnika i klienta),

3)elektroniczne potwierdzenie odbioru dostawy przez klienta w systemie e-serwis w przypadku klientów korzystających z modułu sprzedażowego (...) stosowanego przez A (w dokumencie tym klient potwierdza odbiór towaru pod adresem wskazanym w dokumencie, dodatkowo dokument wskazuje numer faktury sprzedaży do danego potwierdzenia i datę wystawienia) lub alternatywnie elektroniczne oświadczenie WDT (podpisane w systemie Autenti) w przypadku pozostałych klientów niestosujących (...) (w oświadczeniu klient potwierdza przyjęcie dostawy do wskazanego w dokumencie miejsca, dodatkowo oświadczenie wskazuje dane z faktury dostawy).

Scenariusz 2

W ramach tego scenariusza Spółka gromadzi następujące dokumenty dotyczące WDT realizowanego na warunkach Incoterms FCA:

1)faktura sprzedaży ze specyfikacją sztuk ładunku,

2)dokument przewozowy CMR wystawiony przez spedytora podpisany przez firmę transportową,

3)elektroniczne potwierdzenie odbioru dostawy przez klienta w systemie e-serwis w przypadku klientów korzystających z modułu sprzedażowego (...) stosowanego przez A (w dokumencie tym klient potwierdza odbiór towaru pod adresem wskazanym w dokumencie, dodatkowo dokument wskazuje numer faktury sprzedaży do danego potwierdzenia i datę wystawienia) lub alternatywnie elektroniczne oświadczenie WDT (podpisane w systemie Autenti) w przypadku pozostałych klientów niestosujących (...) (w oświadczeniu klient potwierdza przyjęcie dostawy do wskazanego w dokumencie miejsca, dodatkowo oświadczenie wskazuje dane z faktury dostawy).

W tej opcji zgodne z warunkami dostawy Spółka dostarcza towar do wskazanego miejsca w Polsce gdzie przesyłkę przejmuje zewnętrzny przewoźnik. Ze względu na fakt, że dalszy transport do kraju przeznaczenia poza Polską odbywa się w przesyłkach zbiorczych (dostawy zebrane od kilku odrębnych podmiotów, gromadzone i wysyłane jednym środkiem transportu), w dokumentach CMR generowanych przez spedytora/przewoźnika nie ma wskazanej faktury dotyczącej dostawy realizowanej przez A. Również ogólna masa ładunku w CMR jest większa niż waga towarów sprzedawanych przez A w ramach danej zafakturowanej dostawy. Każdorazowo jednak dany zewnętrzny CMR da się połączyć z dostawami realizowanymi przez A.

Scenariusz 3

W ramach tego scenariusza Spółka gromadzi następujące dokumenty dotyczące WDT realizowanego na warunkach Incoterms DPU:

1)faktura sprzedaży ze specyfikacją sztuk ładunku,

2)dokument przewozowy CMR wystawiony przez A (International Consignment Note) podpisany przez Spółkę i przewoźnika zewnętrznego (w tej opcji mogą zdarzyć się sporadyczne przypadki, że CMR nie będzie zawierał podpisu przewoźnika i klienta),

3)elektroniczne potwierdzenie odbioru dostawy przez klienta w systemie e-serwis w przypadku klientów korzystających z modułu sprzedażowego (...) stosowanego przez A (w dokumencie tym klient potwierdza odbiór towaru pod adresem wskazanym w dokumencie, dodatkowo dokument wskazuje numer faktury sprzedaży do danego potwierdzenia i datę wystawienia) lub alternatywnie elektroniczne oświadczenie WDT (podpisane w systemie Autenti) w przypadku pozostałych klientów niestosujących (...) (w oświadczeniu klient potwierdza przyjęcie dostawy do wskazanego w dokumencie miejsca, dodatkowo oświadczenie wskazuje dane z faktury dostawy).

4)Faktury przewoźnika, firmy kurierskiej/spedycyjnej wraz z zestawieniem/skanami CMR.

Scenariusz 4

W ramach tego scenariusza Spółka gromadzi następujące dokumenty dotyczące WDTD:

1)faktura sprzedaży (zbiorcza dotycząca danego okresu) ze specyfikacją sztuk ładunku,

2)zamówienie od klienta, do którego przypisany jest numer listu przewozowego B lub innego kuriera realizującego dostawę,

3)faktura zbiorcza przewoźnika (kuriera) dotycząca zrealizowanych usług transportowych z załącznikiem wykazującym numery przesyłek objętych fakturą oraz adresy dokonanych dostaw,

4)elektroniczne zestawienie w systemie A dotyczące statusu realizowanej przez kuriera przesyłki, gdzie na podstawie danych pobranych z systemu kuriera odnotowywane są poszczególne etapy dostawy (np. przesyłka przyjęta w terminalu, przesyłka opuściła Polskę, przesyłka doręczona do odbiorcy itp.),

5)oświadczenie klienta o otrzymaniu faktury A,

6)dowody zapłaty za dostawy zrealizowane przez A ze specyfikacją zawierającą numery faktur objętych zapłatą.

Spółka zwraca także uwagę, że czasami zestaw gromadzonych dokumentów przedstawiony w każdym ze scenariuszy opisanym powyżej jest rozszerzany o dodatkowe pozycje np. o korespondencję handlową z klientem. W scenariuszach 1, 2 i 3 czasami dokumenty z punktu 3 są gromadzone łącznie (Spółka ma zarówno potwierdzenie z systemu e-serwis jak i oświadczenie WDT). Wszelka korespondencja elektroniczna z kontrahentami przeprowadzana i archiwizowana jest w sposób zapewniający autentyczność pochodzenia i integralność i czytelność poszczególnych wiadomości.

Pytania

1)Czy w scenariuszu 1, mając zgromadzone opisane dokumenty, Spółka jest uprawniona do stosowania 0% stawki VAT dla WDT?

2)Czy w scenariuszu 2, mając zgromadzone opisane dokumenty, Spółka jest uprawniona do stosowania 0% stawki VAT dla WDT?

3)Czy w scenariuszu 3, mając zgromadzone opisane dokumenty, Spółka jest uprawniona do stosowania 0% stawki VAT dla WDT?

4)Czy w scenariuszu 4, mając zgromadzone opisane dokumenty, Spółka jest uprawniona do stosowania 0% stawki VAT dla WDTD?

Państwa stanowisko w sprawie

Spółka stoi na stanowisku, iż we wszystkich scenariuszach opisanych powyżej (scenariusz 1, scenariusz 2, scenariusz 3 i scenariusz 4), mając zgromadzone opisane dokumenty, Spółka jest uprawniona do stosowania 0% stawki VAT dla WDT/WDTD Poniżej przedstawione zostało uzasadnienie przyjętego stanowiska.

Uwagi ogólne

Na wstępie Spółka zaznacza, że pomija analizę przepisów Rozporządzenia Wykonawczego RADY (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE, w szczególności nowego brzmienia art. 45a tego rozporządzenia, gdyż Spółka nie wybrała tych przepisów do potwierdzania dostaw WDT/WDTD, w tym zakresie Spółka stosuje regulacje krajowe wynikające z ustawy VAT.

Przepis art. 42 ustawy VAT wskazuje warunki, które muszą zostać spełnione, aby podatnik był uprawniony do zastosowania tej stawki podatku. WDT podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

a)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi,

b)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju,

c)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Dodatkowo stawka 0% VAT nie ma zastosowania do WDT w przypadku gdy:

a)podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub

b)złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8 chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.

Spółka jako element stanu faktycznego wskazuje, że warunki wynikające z art. 42 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy VAT są w niniejszej sprawie spełnione, a wyłączenia wskazane w art. 42 ust. 1a ustawy VAT nie mają miejsca.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy VAT, dowodami potwierdzającymi, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

a)dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

b)specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

W tym miejscu wskazać warto, że ukształtowała się praktyka, iż faktura dokumentująca dane WDT może być uznana za specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, jeśli zawiera treść wypełniającą znamiona specyfikacji. W przypadku Spółki taka sytuacja ma miejsce i faktura wraz z załącznikami spełnia wymogi specyfikacji sztuk ładunku.

W przypadku wywozu towarów będących przedmiotem WDT bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy VAT, podatnik oprócz dokumentu, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

a)imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów,

b)adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy,

c)określenie towarów i ich ilości,

d)potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju,

e)rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Przepis art. 42 ust. 11 ustawy VAT przewiduje dodatkowo, że w razie gdyby powyższe dokumenty nie potwierdzały jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami potwierdzającymi WDT mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

a)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,

b)dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,

c)dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,

d)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Co istotne, przywołany wyżej przepis art. 42 ust. 11 ustawy VAT posługuje się przykładowym katalogiem dokumentów potwierdzających WDT, o czym świadczy użycie stwierdzenia „w szczególności” we wprowadzeniu do wyliczenia. Oznacza to, że wymienione w tym przepisie dokumenty nie są jedynymi, które mogą potwierdzać dokonanie WDT dla potrzeb art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT, a przy ocenie dokumentów zebranych przez podatnika należy posługiwać się regułami oceny dowodów przewidzianymi przez ogólne przepisy podatkowe w tym przepisy ustawy Ordynacja podatkowa

Jednocześnie w doktrynie podkreśla się, że dla zastosowania stawki 0% przy WDT wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy VAT, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11, o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Tezy takie znalazły się przykładowo w uchwale NSA z 11 października 2010 r. (sygn. I FPS 1/10), która wciąż obowiązuje.

Jak wynika więc z powyższego, warunek posiadania dokumentacji potwierdzającej, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego jest spełniony, w przypadku gdy Spółka posiada jeden dokument z katalogu przewidzianego w art. 42 ust. 3 ustawy VAT (np. fakturę zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku), uzupełniony dodatkowym dowodem z otwartego, przykładowego katalogu z art. 42 ust. 11 ustawy VAT. Kluczowe jest aby dokumenty te łącznie potwierdzały w sposób jednoznaczny przemieszczenie towarów w ramach WDT.

W ocenie Spółki przepisy ustawy VAT nie zawierają wymogu, by dokumenty dla celów stosowania stawki 0% VAT dla WDT były gromadzone wyłącznie w formie papierowej. Dopuszczalne jest więc, aby dokumenty miały formę elektroniczną, bądź też były Spółce przesłane w formie elektronicznej (np. jako skan papierowego dokumentu).

Zbierana dokumentacja - scenariusz 1

W scenariuszu 1 Spółka posiada wystawioną fakturę ze specyfikacją sztuk ładunku, wygenerowany wewnętrznie przez A list przewozowy, w zależności od formy transportu podpisany co do zasady przez Spółkę i klienta lub Spółkę i przewoźnika (w sporadycznych przypadkach może brakować podpisu odpowiednio klienta lub przewoźnika). Dodatkowo Spółka gromadzi elektroniczne potwierdzenie odbioru dostawy przez klienta lub oświadczenie WDT spełniające takie same założenia (potwierdzenie przyjęcia dostawy w kraju przeznaczenia).

Warto nadmienić, że konwencje międzynarodowe nie określają jednego wzorca dokumentu przewozowego CMR, co więcej dokument ten może być wystawiony przez każdego uczestnika transportu (sprzedawcę, spedytora lub nabywcę). Wprawdzie przepis art. 42 ust. 3 pkt 1 odwołuje się do dokumentu otrzymanego od przewoźnika (spedytora) ale zdaniem Spółki dokument CMR wystawiony przez Spółkę i podpisany przez przewoźnika też spełnia te wymogi. W przypadku gdy wewnętrzny dokument CMR jest podpisany tylko przez Spółkę i klienta (brak podpisu spedytora wynika z faktu, że transport jest organizowany przez klienta i A nie ma relacji biznesowych z wykonawcą transportu), dokumentacja jest uzupełniana o elektroniczne potwierdzenie odbioru lub oświadczenia WDT.

W ocenie Spółki gromadzone dokumenty w scenariuszu 1 umożliwiają postawienie tezy, iż spełnione są warunki, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 11 ustawy VAT, co oznacza prawo do stosowania 0% stawki VAT dla realizowanego WDT.

Zbierana dokumentacja - scenariusz 2

W scenariuszu 2 Spółka posiada wystawioną fakturę ze specyfikacją sztuk ładunku i wygenerowany przez spedytora list przewozowy CMR podpisany przez firmę transportową. Spółka posiada zatem wszystkie dokumenty określone zapisami art. 42 ust. 3 ustawy VAT, a ze względu na fakt, że dokumenty przewozowe CMR dotyczą zbiorczych dostaw obejmujących dostawy A oraz dostawy od innych sprzedawców, co mogłoby być uznane za brak jednoznaczności tych dokumentów, Spółka dodatkowo gromadzi elektroniczne potwierdzenie odbioru dostawy przez klienta lub oświadczenie WDT spełniające takie same założenia (potwierdzenie przyjęcia dostawy w kraju przeznaczenia), czyli dokumenty wskazane w art. 42 ust. 11 ustawy VAT.

W ocenie Spółki gromadzone dokumenty w scenariuszu 2 także zatem umożliwiają postawienie tezy, iż spełnione są warunki, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 11 ustawy VAT, co oznacza prawo do stosowania 0% stawki VAT dla realizowanego WDT.

Zbierana dokumentacja - scenariusz 3

W scenariuszu 3 Spółka posiada wystawioną fakturę ze specyfikacją sztuk ładunku, wygenerowany wewnętrznie przez A list przewozowy, co do zasady podpisany przez Spółkę i przewoźnika (mogą wystąpić jednak sporadyczne braki podpisów przewoźnika i klienta na listach przewozowych). Dodatkowo Spółka gromadzi elektroniczne potwierdzenie odbioru dostawy przez klienta lub oświadczenie WDT spełniające takie same założenia (potwierdzenie przyjęcia dostawy w kraju przeznaczenia).

Tak jak zostało wskazane w opisie dokumentów do scenariusza 1 konwencje międzynarodowe nie narzucają obowiązku wystawienia dokumentu przewozowego CMR przez spedytora, dokument CMR wystawiony przez Spółkę i podpisany przez przewoźnika spełnia zatem wymogi ustalone zapisami art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy VAT.

W ocenie Spółki gromadzone dokumenty w scenariuszu 3 także zatem umożliwiają postawienie tezy, iż spełnione są warunki, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 11 ustawy VAT, co oznacza prawo do stosowania 0% stawki VAT dla realizowanego WDT.

Zbierana dokumentacja - scenariusz 4

W scenariuszu 4 Spółka posiada każdorazowo wystawioną fakturę zbiorczą ze specyfikacją sztuk ładunku. Ze względu na fakt, że transport jest organizowany przez kuriera i zdobycie typowego/klasycznego listu przewozowego jest niemożliwe, Spółka gromadzi szereg dodatkowych dokumentów takich jak zamówienie od klienta z przypisaną przesyłką kuriera, fakturę od przewoźnika (kuriera), elektroniczne zestawienie śledzące przesyłkę gdzie pokazywany jest status doręczanej przesyłki, oświadczenie klienta o otrzymaniu faktury oraz dowody zapłaty za dostawy zrealizowane przez A ze specyfikacją numerów faktur objętych zapłatą.

W ocenie Spółki gromadzone dokumenty w scenariuszu 4 także zatem umożliwiają postawienie tezy, iż spełnione są warunki, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 11 ustawy VAT, co oznacza prawo do stosowania 0% stawki VAT dla realizowanego WDTD.

Końcowo Spółka pragnie wskazać, że poprawność stanowiska zaprezentowanego powyżej w stosunku do wszystkich typów scenariuszy, czyli posiadanie wymaganej dokumentacji do zastosowania 0% stawki VAT dla WDT, jest potwierdzane w wydawanych indywidualnych interpretacjach podatkowych, które dotyczą zbliżonych sytuacji do tych występujących w Spółce, np.:

1)interpretacja indywidualna z 25 października 2023 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.420. 2023.1.JŚ),

2)interpretacja indywidualna z 18 października 2023 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.419. 2023.3.GK),

3)interpretacja indywidualna z 19 lipca 2023 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.264.2023.1.KK),

4)interpretacja indywidualna z 23 grudnia 2022 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.525. 2022.1.GK),

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361, ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy:

Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 13 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1)podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2)osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3)podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4)podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

Ponadto w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

1.Do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:

a)sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;

b)sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:

(i)pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy; oraz

(ii)co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.

Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b) ppkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.

2.Organ podatkowy może obalić domniemanie przyjęte na podstawie ust. 1.

3.Do celów ust. 1 następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu:

a)dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;

b)następujące dokumenty:

(i)polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;

(ii)dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;

(iii)poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

W myśl art. 41 ust. 3 ustawy:

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.

W myśl art. 42 ust. 1a ustawy:

Stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:

1)podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub

2)złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8

chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1)dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2)(uchylony),

3)specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

4)(uchylony),

z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:

W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2)dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3)dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Z powyższego wynika że ww. dokumenty powinny zawierać informacje, które jednoznacznie wskazują, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Przy czym przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, lub jako skan dokumentu załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. Należy zatem przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została wystarczająco uprawdopodobniona. Dokumenty powinny jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Z opisu przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka – będąca czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT i posiadającym aktywną rejestracją na potrzeby dostaw wewnątrzwspólnotowych – sprzedaje (...) w ramach transakcji krajowych, dostaw eksportowych oraz wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Dostawy w ramach typowych WDT są realizowane na rzecz odbiorców z innych krajów UE zarejestrowanych dla potrzeb podatku od wartości dodanej i posiadających ważne numery VAT-ID nadane w kraju siedziby. Oprócz standardowych transakcji WDT Spółka realizuje także dostawy WDT typu „dropshipping”. W tamach tych dostaw Spółka:

1)otrzymuje zamówienie od klienta z innego niż Polska kraju UE, klient posiada ważny numer VAT-ID z przedrostkiem kraju rejestracji na VAT,

2)sprzedaje towar temu klientowi i wysyła go do innego niż Polska kraju UE (kraj siedziby klienta) ale adres dostawy jest inny niż adres klienta wskazany na fakturze, jest to jednak zawsze kraj siedziby tego klienta (końcowy odbiorca towaru i jego adres jest inny niż adres klienta dokonujący zakupu od Spółki),

3)organizuje transport ale przez zewnętrznego przewoźnika (B lub inny kurier).

Spółka wykazuje dokonywane przez siebie WDT i WDTD w składanych plikach JPK_V7M oraz w informacjach podsumowujących zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług. Wskazali Państwo, że przesłanki wykluczające zastosowanie stawki 0% z art. 42 ust. 1a ustawy o VAT nie znajdą zastosowania w analizowanej sprawie. Towary sprzedawane na rzecz kontrahentów w ramach WDT/WDTD są za każdym razem transportowane z terytorium Polski na terytorium innego niż Polska kraju członkowskiego UE. Transporty dotyczące WDTD są realizowane przez zewnętrznych kurierów.

Przedstawili Państwo cztery różne scenariusze gromadzenia dokumentów, które Spółka stosuje i zamierza stosować w związku ze stosowaniem stawki 0% VAT dla WDT/WDTD. Zastosowanie konkretnego Scenariusza dla danej transakcji uzależnione jest w szczególności od uzgodnień biznesowych z danym kontrahentem, od możliwości pozyskania dokumentów z danego kraju, sposobu przeprowadzania i organizacji transakcji oraz od względów praktycznych i operacyjnych.

Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą kwestii, czy na podstawie zgromadzonych dokumentów w przedstawionych scenariuszach 1-3 Spółka jest uprawniona do stosowania 0% stawki VAT dla WDT oraz czy mając zgromadzone dokumenty opisane w scenariuszu 4, Spółka jest uprawniona do stosowania 0% stawki VAT dla WDTD.

Odnosząc się do tych wątpliwości należy uznać, że dokumentacja zgromadzona przez Państwa w związku z dokonywanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów do odbiorców z innych krajów UE zarejestrowanych dla potrzeb podatku od wartości dodanej i posiadających ważne numery VAT-ID nadane w kraju siedziby, tj. dowody w postaci:

-w ramach scenariusza 1 - dotyczące WDT realizowanego na warunkach Incoterms EXW:

1)faktura sprzedaży ze specyfikacją sztuk ładunku,

2)dokument przewozowy CMR wystawiony przez A (International Consignment Note) podpisany przez Spółkę i klienta przy transporcie organizowanym przez klienta lub podpisany przez Spółkę i przewoźnika w przypadku transportu zleconego firmie zewnętrznej (w tej opcji mogą zdarzyć się sporadyczne przypadki, że CMR nie będzie zawierał podpisu przewoźnika i klienta),

3)elektroniczne potwierdzenie odbioru dostawy przez klienta w systemie e-serwis w przypadku klientów korzystających z modułu sprzedażowego (...) stosowanego przez A (w dokumencie tym klient potwierdza odbiór towaru pod adresem wskazanym w dokumencie, dodatkowo dokument wskazuje numer faktury sprzedaży do danego potwierdzenia i datę wystawienia) lub alternatywnie elektroniczne oświadczenie WDT (podpisane w systemie Autenti) w przypadku pozostałych klientów niestosujących (...) (w oświadczeniu klient potwierdza przyjęcie dostawy do wskazanego w dokumencie miejsca, dodatkowo oświadczenie wskazuje dane z faktury dostawy).

-w ramach scenariusza 2 - dokumenty dotyczące WDT realizowanego na warunkach Incoterms FCA:

1)faktura sprzedaży ze specyfikacją sztuk ładunku,

2)dokument przewozowy CMR wystawiony przez spedytora podpisany przez firmę transportową,

3)elektroniczne potwierdzenie odbioru dostawy przez klienta w systemie e-serwis w przypadku klientów korzystających z modułu sprzedażowego (...) stosowanego przez A (w dokumencie tym klient potwierdza odbiór towaru pod adresem wskazanym w dokumencie, dodatkowo dokument wskazuje numer faktury sprzedaży do danego potwierdzenia i datę wystawienia) lub alternatywnie elektroniczne oświadczenie WDT (podpisane w systemie Autenti) w przypadku pozostałych klientów niestosujących (...) (w oświadczeniu klient potwierdza przyjęcie dostawy do wskazanego w dokumencie miejsca, dodatkowo oświadczenie wskazuje dane z faktury dostawy).

W tej opcji zgodne z warunkami dostawy Spółka dostarcza towar do wskazanego miejsca w Polsce gdzie przesyłkę przejmuje zewnętrzny przewoźnik. Ze względu na fakt, że dalszy transport do kraju przeznaczenia poza Polską odbywa się w przesyłkach zbiorczych (dostawy zebrane od kilku odrębnych podmiotów, gromadzone i wysyłane jednym środkiem transportu), w dokumentach CMR generowanych przez spedytora/przewoźnika nie ma wskazanej faktury dotyczącej dostawy realizowanej przez A. Również ogólna masa ładunku w CMR jest większa niż waga towarów sprzedawanych przez A w ramach danej zafakturowanej dostawy. Każdorazowo jednak dany zewnętrzny A da się połączyć z dostawami realizowanymi przez A.

-w ramach scenariusza 3 - dokumenty dotyczące WDT realizowanego na warunkach Incoterms DPU:

1)faktura sprzedaży ze specyfikacją sztuk ładunku,

2)dokument przewozowy CMR wystawiony przez A (International Consignment Note) podpisany przez Spółkę i przewoźnika zewnętrznego (w tej opcji mogą zdarzyć się sporadyczne przypadki, że CMR nie będzie zawierał podpisu przewoźnika i klienta),

3)elektroniczne potwierdzenie odbioru dostawy przez klienta w systemie e-serwis w przypadku klientów korzystających z modułu sprzedażowego (...) stosowanego przez A (w dokumencie tym klient potwierdza odbiór towaru pod adresem wskazanym w dokumencie, dodatkowo dokument wskazuje numer faktury sprzedaży do danego potwierdzenia i datę wystawienia) lub alternatywnie elektroniczne oświadczenie WDT (podpisane w systemie Autenti) w przypadku pozostałych klientów niestosujących (...) (w oświadczeniu klient potwierdza przyjęcie dostawy do wskazanego w dokumencie miejsca, dodatkowo oświadczenie wskazuje dane z faktury dostawy).

4)Faktury przewoźnika, firmy kurierskiej/spedycyjnej wraz z zestawieniem/skanami CMR;

-w ramach scenariusza 4 - dokumenty dotyczące WDTD:

1)faktura sprzedaży (zbiorcza dotycząca danego okresu) ze specyfikacją sztuk ładunku,

2)zamówienie od klienta, do którego przypisany jest numer listu przewozowego B lub innego kuriera realizującego dostawę,

3)faktura zbiorcza przewoźnika (kuriera) dotycząca zrealizowanych usług transportowych z załącznikiem wykazującym numery przesyłek objętych fakturą oraz adresy dokonanych dostaw,

4)elektroniczne zestawienie w systemie A dotyczące statusu realizowanej przez kuriera przesyłki, gdzie na podstawie danych pobranych z systemu kuriera odnotowywane są poszczególne etapy dostawy (np. przesyłka przyjęta w terminalu, przesyłka opuściła Polskę, przesyłka doręczona do odbiorcy itp.),

5)oświadczenie klienta o otrzymaniu faktury A,

6)dowody zapłaty za dostawy zrealizowane przez A ze specyfikacją zawierającą numery faktur objętych zapłatą;

-będzie uprawniała Państwa do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% zarówno w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (realizowanych w opisanych scenariuszach 1-3) oraz wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów typu „dropshipping” (realizowanych w scenariuszu 4), przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że przedstawione przez Państwa dokumenty umożliwiają zidentyfikowanie towarów (faktura zawiera specyfikację sztuk ładunku), wskazują adres dostawy (miejsce przeznaczenia) w innym kraju Unii Europejskiej, a także zawierają potwierdzenie, że towary zostały dostarczone do klienta w danym państwie Unii Europejskiej innym niż Polska. Zatem posiadana dokumentacja opisana w scenariuszach 1-4 będzie stanowiła dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, w tym typu „dropshipping”, które (jak wynika z opisu sprawy) łącznie będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do odbiorców na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W konsekwencji, Państwo (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ustawy) macie prawo do zastosowania stawki 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w przypadku gromadzenia dokumentów wskazanych w scenariuszach 1-4.

Podsumowując, należy uznać, że we wszystkich przedstawionych przez Państwa, scenariuszach 1-4 dotyczących realizowanych przez Spółkę wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, w tym również typu „dropshipping”, mając zgromadzone opisane dokumenty, Spółka jest uprawniona do stosowania 0% stawki VAT dla powyższych dostaw.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1-4, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

Informujemy, że wydając interpretację nie przeprowadzamy postępowania dowodowego i opieramy się wyłącznie na elementach zdarzenia przedstawionych we wniosku. Wszystkie gromadzone dokumenty na okoliczność przemieszczania towarów z Polski do innego kraju mogą być przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzanej przez właściwy organ podatkowy.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych oraz konkretnych stanów prawnych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Ponadto powołane w stanowisku wyroki sądu nie mają mocy powszechnie obowiązującej. Sąd wyrokiem lub postanowieniem rozstrzyga wyłącznie konkretną sprawę co do stwierdzenia naruszenia prawa i skutków prawnych tego naruszenia i jedynie w tej sprawie ma moc wiążącą. Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, o czym stanowi art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935). Zatem powołane wyroki nie posiadają waloru wykładni powszechnej, co w praktyce oznacza, że nie stanowią one podstawy dla analogicznego rozstrzygnięcia przez organy podatkowe.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).