Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 listopada 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 19 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych od dostawcy towarów.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od marca tego roku stał się Pan czynnym podatnikiem VAT. Jako osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą, widniejąca w ewidencji CEiDG, jak i w wykazie czynnych podatników VAT, ma Pan obowiązek naliczenia od swojej sprzedaży i odprowadzenia tegoż podatku do US, ale i prawo do odliczenia z faktur zakupowych podatku. I z tego prawa Pan korzysta, ponieważ nabyte przez Pana towary – oryginalne obuwie i odzież – wykorzystywane są wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W produkty zaopatruje się Pan u kontrahentów krajowych, jak i zagranicznych (jednakże tylko tych, którym nadano polski NIP – figurują na „białej liście” podatników VAT).

Jeden z Pana kontrahentów, u którego dokonuje Pan zakupów, ma siedzibę wraz z zarządem w kraju należącym do Unii Europejskiej. Ze względu na rozwój swojej firmy już w 2012 r. wystąpił on o nadanie polskiego NIP-u i cały czas widnieje, jako czynny podatnik VAT. Kontrahent prowadzi w kraju szeroką logistykę sprzedaży, tj. posiada magazyny w Polsce, polską stronę sklepu, współpracuje z kurierami, którzy dostarczają zakupiony towar, zastrzega sobie m.in. sprzedaż tylko na terenie Polski.

Przeprowadzając transakcję z przedstawionym kontrahentem każdorazowo identyfikuje się Pan, jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Do każdego zakupionego towaru pobiera Pan wystawioną przez firmę sprzedającą fakturę VAT, która spełnia wymogi zapisane w ustawie o podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 106e ust. 1.

Na otrzymanych dokumentach – fakturach – widnieją dane określające Pana, jako osobę prowadzącą działalność gospodarczą, NIP i dane sprzedającego, kwoty netto, brutto, odpowiednia (podstawowa w Polsce) stawka podatku VAT 23%, towar, jego ilość. W wystawionej przez sprzedawcę fakturze jest zamieszczony przez niego zapis: „Ten rachunek nie może zostać wykorzystany do odliczenia naliczonego podatku VAT. Zakup (...) do użytku osobistego”.

Ma Pan dylemat, czy taki i innych podobnych treści dopisek, gdzie dochodzi do prawdziwej transakcji kupna – sprzedaży pomiędzy dwoma czynnymi podatnikami VAT, (choć jedna ze stron ma siedzibę poza Polską, ale polski NIP) nie pozwala odliczyć podatku VAT. Kontrahent dodając zapisek na fakturze uważa, że ma prawo traktować kupującego nie jako podmiot gospodarczy (choć o tym wie skoro m.in. wystawia fakturę z danymi będącymi w CEiDG), a jako konsumenta. Kupując odlicza Pan od zakupów podatek VAT widniejący na fakturach i wykazuje sprzedawcę w JPK_VAT, ale ma Pan wątpliwość czy przypadkiem sprzedający, uznając wszelkie transakcje jako konsumenckie, „wrzuca” w JPK_VAT zbiorczo, a nie pojedynczo i czy kupujący musi to zweryfikować i w jaki sposób.

Wg wyroku TSUE z 22 października 2015 r., sygnatura C-277/14 chcąc odliczyć omawiany podatek nie ma Pan obowiązku tego badać. Skoro identyfikuje się Pan jako czynny podatnik VAT ma prawo uważać, że dostawca rzetelnie rozlicza swoją deklarację JPK wskazując Pana, jako nabywcę prowadzącego działalność gospodarczą, a nie, jako nabywcę konsumenta.

Szukając dostępnych, indywidualnych interpretacji podatkowych dotyczących tego samego co Pan ma problemu, napotkał się Pan na kilka pozytywnie wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacji, np.:

-0111-KDIB3-1.4012.613.2022.1.IK,

-0113-KDIPT1-2.4012.591.2022.1.KW,

-0112-KDIL1-3.4012.262.2022.1.AKR,

-0112-KDIL1-3.4012.227.2022.1.KK,

-0112-KDIL3.4012.286.2022.1.MC,

-0114-KDIP1-2.4012.503.2021.1.JO, i wiele innych, których Pan nie przytoczył. Te decyzje tym bardziej rozwiały Pana dylemat i uważa Pan, że ma prawo odliczyć podatek VAT.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym, jako czynny podatnik VAT, zawierając transakcję z czynnym podatnikiem VAT mającym siedzibę poza Polską, ale co ważne, posiadającym polski NIP, przysługuje Panu prawo odliczenia naliczonego przez dostawcę podatku VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, przy transakcjach z przedstawionym kontrahentem przysługuje Panu prawo do odliczania podatku VAT. Strony, sprzedający jak i kupujący są czynnymi podatnikami VAT – widnieją w wyszukiwarce czynnych podatników VAT PL, ale także w VAT UE (podatki.gov.pl + VIES). Przy nabywaniu towarów nie identyfikuje się Pan, jako konsument, a jako osoba prowadząca działalność gospodarczą. Wszystkie transakcje odbywają się na terenie Polski. Otrzymywane od sprzedawcy faktury spełniają wymogi faktury (art. 106e ust. 1 ustawy o VAT) – owszem, sama faktura nie tworzy prawa do odliczenia podatku, zgodnie z podkreśleniami Ministra Finansów, jednak w Pana przypadku jest dowodem na prawdziwe przeprowadzenie transakcji kupna. Zakupione towary podlegają dalszej odsprzedaży w ramach opodatkowanej VAT działalności.

W Pana ocenie, spełnia Pan wymogi pozwalające odliczyć podatek VAT – art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT; art. 168 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE, czy wyrok Trybunału Sprawiedliwości z 13 grudnia 1989 r. w sprawie Genius Holding BV v. Staatssecretaris van Financien C-342/87: „(...) zgodnie z art. 17 (2) podatnik może korzystać z prawa do odliczenia podatku VAT przewidzianego w VI Dyrektywie z tytułu dostaw towarów (...) przez innego podatnika wyłącznie w odniesieniu do podatków faktycznie należnych, tj. podatków przypadających do zapłaty z tytułu działalności podlegającej opodatkowaniu lub zapłaconych (...)”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy, na podstawie którego:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, że ustawodawca umożliwił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 88 ust. 3a ustawy:

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy.

Stosownie do treści art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy:

Z ww. uregulowań wynika, że faktura powinna m.in. jednoznacznie określać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika (sprzedawcy) i nabywcy oraz ich adresy. Faktura powinna zawierać dane nabywcy towaru lub usługi i tym samym dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a jako wystawca i nabywca powinni widnieć faktyczni uczestnicy transakcji. Każdorazowo należy ustalić więc nabywcę towaru lub usługi, który powinien wynikać z zawartej umowy.

Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział.

Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Zatem, co do zasady, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Z powyższego wynika, że o prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe. A zatem jeżeli w fakturach dokumentujących transakcje występują tzw. wadliwości mniejszej wagi, należy uznać, że nie ma podstawy do kwestionowania faktur, w tym prawa do odliczenia podatku naliczonego, wyłącznie z powodu braków mających charakter tzw. wadliwości mniejszej wagi. Są to tego rodzaju wadliwości, które, co prawda, powodują, że faktura nie odpowiada wymogom określonym w przepisach, jednakże same w sobie nie wpływają na przedmiot i podstawę opodatkowania.

Z opisu sprawy wynika, że od marca tego roku stał się Pan czynnym podatnikiem VAT. Jako osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą, widniejąca w ewidencji CEiDG, jak i w wykazie czynnych podatników VAT, ma Pan obowiązek naliczenia od swojej sprzedaży i odprowadzenia tegoż podatku do US, ale i prawo do odliczenia z faktur zakupowych podatku. I z tego prawa Pan korzysta, ponieważ nabyte przez Pana towary – oryginalne obuwie i odzież – wykorzystywane są wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W produkty zaopatruje się Pan u kontrahentów krajowych, jak i zagranicznych (jednakże tylko tych, którym nadano polski NIP – figurują na „białej liście” podatników VAT).

Jeden z Pana kontrahentów, u którego dokonuje Pan zakupów, ma siedzibę wraz z zarządem w kraju należącym do Unii Europejskiej. Ze względu na rozwój swojej firmy już w 2012 r. wystąpił on o nadanie polskiego NIP-u i cały czas widnieje, jako czynny podatnik VAT. Kontrahent prowadzi w kraju szeroką logistykę sprzedaży, tj. posiada magazyny w Polsce, polską stronę sklepu, współpracuje z kurierami, którzy dostarczają zakupiony towar, zastrzega sobie m.in. sprzedaż tylko na terenie Polski. Przeprowadzając transakcję z przedstawionym kontrahentem każdorazowo identyfikuje się Pan, jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Do każdego zakupionego towaru pobiera Pan wystawioną przez firmę sprzedającą fakturę VAT, która spełnia wymogi zapisane w ustawie o podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 106e ust. 1. Na otrzymanych dokumentach – fakturach – widnieją dane określające Pana, jako osobę prowadzącą działalność gospodarczą, NIP i dane sprzedającego, kwoty netto, brutto, odpowiednia (podstawowa w Polsce) stawka podatku VAT 23%, towar, jego ilość. W wystawionej przez sprzedawcę fakturze jest zamieszczony przez niego zapis: „Ten rachunek nie może zostać wykorzystany do odliczenia naliczonego podatku VAT. Zakup (...) do użytku osobistego”. Kupując odlicza Pan od zakupów podatek VAT widniejący na fakturach i wykazuje sprzedawcę w JPK_VAT.

Pana wątpliwości dotyczą wskazania, czy w opisanym stanie faktycznym gdzie zawiera Pan transakcję jako czynny podatnik VAT i z czynnym podatnikiem VAT, mającym siedzibę poza Polską, ale posiadający polski NIP, przysługuje Panu prawo do odliczenia naliczonego przez dostawcę podatku VAT.

Odnosząc się do powyższych Pana wątpliwości należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Jak wskazano powyżej, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi VAT realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jednocześnie oceny, czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości, należy dokonać w momencie realizowania zakupów, zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik – aby mógł skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego – nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Przy czym należy podkreślić, że faktura stanowi podstawę dla nabywcy towaru lub usługi do odliczenia podatku naliczonego, bowiem z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy wynika, że podatkiem naliczonym jest kwota podatku wynikająca z faktury.

W analizowanej sprawie, jak wskazał Pan w opisie sprawy, faktury spełniają wszelkie wymogi formalne zgodnie z art. 106e ust. 1 ustawy. Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Przy czym należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie uzależniają prawa podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od umieszczania stosownych „dopisków” na fakturach. Ustawodawca bowiem przewidział sytuacje, których wystąpienie wyłącza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, które zostały wskazane w art. 88 ustawy.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy i powołane regulacje prawne stwierdzić należy, że skoro w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa Pan – jako czynny, zarejestrowany podatnik VAT – towary, które służą Panu wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to przysługuje Panu prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego zawartego na otrzymanych fakturach, gdyż spełniony jest warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. związek zakupionego towaru z opodatkowaną podatkiem VAT Pana działalnością gospodarczą. Jednocześnie nie znajduje zastosowania art. 88 ust. 3a ustawy. W konsekwencji przy braku zaistnienia innych negatywnych przesłanek, przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, z faktur wystawionych przez dostawcę.

Podsumowując, w opisanym stanie faktycznym, jako czynny podatnik VAT, zawierając transakcję z czynnym podatnikiem VAT mającym siedzibę poza Polską, ale posiadającym polski NIP, przysługuje Panu prawo do odliczenia naliczonego przez dostawcę podatku VAT.

Tym samym Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W odniesieniu do zamieszczonego zapisku na fakturze, o którym Pan wspomina należy wskazać, że wszelkie ustalenia co do przebiegu i dokumentowania transakcji powinny być przedmiotem uzgodnień pomiędzy stronami tej transakcji w celu uniknięcia nieprawidłowości w rozliczaniu podatku VAT zarówno przez sprzedawcę, jak i przez nabywcę.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanego pytania) Wnioskodawcy. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).