Obowiązek posiadania dwóch niezależnych kas fiskalnych.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 sierpnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 22 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku posiadania dwóch niezależnych kas fiskalnych – jednej wraz z taksometrem w samochodzie będącym taksówką oraz drugiej na stanowisku handlowym. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 29 sierpnia 2024 r. (data wpływu 29 sierpnia 2024 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 września 2024 r. (data wpływu 23 września 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Od dnia (…) prowadzi Pan działalność w zakresie handlu wyrobów tekstylnych, odzieży i obuwia na straganach i targowiskach sklasyfikowaną kodem PKD 47.82.Z. Rozlicza się Pan zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych w stawce 3%, korzysta Pan z podmiotowego zwolnienia w zakresie podatku od towarów i usług z uwagi na nieprzekroczenie limitu sprzedaży 200 000 zł w każdym roku prowadzenia działalności.

W żadnym z lat sprzedaż dla osób fizycznych i rolników ryczałtowych nie przekroczyła kwoty 20 000 zł, w związku z czym sprzedaż dokumentuje Pan w postaci ewidencji sprzedaży. Nie przekroczył Pan w roku podatkowym poprzedzającym rok podatkowy będący przedmiotem pytania, limitu określonego w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, wymienionego w art. 6 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Od roku (…) planuje Pan rozszerzyć swoją działalność o świadczenie przewozu osób w ramach usług taxi. Rozszerzenie działalności gospodarczej o usługi taxi wiąże się z uzyskaniem licencji taksówkarskiej, zakupem taksometru i kasy oraz ich legalizacji. Od (…) r. świadcząc usługi taxi planuje Pan dalej rozliczać podatek dochodowy w formie zryczałtowanego podatku w stawkach odpowiednich dla świadczonych usług: z działalności usługowej w zakresie handlu – w stawce 3%, z działalności usługowej w zakresie przewozu osób – w stawce 8,5 %, zgodnie z art 12 ust 1 pkt 7 lit b, pkt 5 lit a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Działalność w zakresie handlu wyrobami tekstylnymi jest działalnością usługową w zakresie handlu zgodnie z art 4 ust 1 pkt 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, natomiast działalność w zakresie przewozu osób jest działalnością usługową zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że planowana wartość sprzedaży dokonana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych (z całej działalności łącznie, tj. zarówno ze świadczenia przewozu osób w ramach usług taxi, jak i w zakresie handlu odzieżą, obuwiem oraz wyrobami tekstylnymi na straganach i targowiskach) nie przekroczy w roku podatkowym (…) kwoty 20 000 zł.

Pytanie

Czy w przypadku łączenia sprzedaży stacjonarnej w ramach handlu odzieżą, obuwiem i wyrobami tekstylnymi na targowiskach i straganach oraz świadczenia usług przewozu osób w ramach taxi zobligowany jest Pan do posiadania dwóch niezależnych kas fiskalnych: jednej wraz z taksometrem w samochodzie będącym taksówką oraz drugiej na stanowisku handlowym?

Pana stanowisko w sprawie

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z treści art. 111 ust. 1 VATU, który stanowi, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Powyższy przepis art. 111 ust. 1 ustawy określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Zwolnienie z kas rejestrujących zgodnie z przepisami rozporządzenia w sprawie zwolnień z ewidencji za pomocą kas rejestrujących określa limity i czynności, które mogą skorzystać w drodze wyjątku na określony czas wskazany w rozporządzeniu ze zwolnienia z ewidencji sprzedaży dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych za pomocą kasy. Usługi taxi w treści rozporządzenia zostały wymienione jako usługi, które nie mogą korzystać ze zwolnienia z kasy rejestrującej.

Rozporządzenie w sprawie zwolnień wskazuje również sytuacje, w których jednak można korzystać ze zwolnienia z rejestrowania sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej. W głównej mierze dotyczy to dostawy towarów i usług, które zostały wymienione enumeratywnie we wspomnianym rozporządzeniu, bądź zgodnie z nim podlegają zwolnieniu z uwagi na wartość procentową obrotu czynności zwolnionych w całej sprzedaży nie niższą niż 80% bądź wartość dostawy towarów lub usług dla osób fizycznych nieprowadzących działalności i rolników ryczałtowych nie przekracza w okresie roku lub proporcjonalnie do okresu wykonywania tych czynności w danym roku kwoty 20 000 zł.

Niestety żadne przepisy nie wskazują jednoznacznie na obowiązek stosowania dwóch kas fiskalnych w przypadku prowadzenia jednocześnie działalności zobligowanej do prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kas fiskalnych specjalnych oraz działalności, która z uwagi na wysokość sprzedaży dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych mogłaby korzystać ze zwolnienia podmiotowego z kasy fiskalnej do momentu przekroczenia 20 000 zł sprzedaży w ciągu roku. Według Pana stanowiska, we wspomnianej sytuacji ma Pan obowiązek stosowania kasy specjalnej wraz z taksometrem w pojeździe taxi, natomiast na stoisku handlowym może Pan dalej prowadzić ewidencję sprzedaży bez kasy rejestrującej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”.

Zgodnie z tym przepisem:

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

W świetle art. 111 ust. 1b ustawy:

W ewidencji, o której mowa w ust. 1, wykazuje się dane o sprzedaży, zawarte w dokumentach wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym określające przedmiot opodatkowania, wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz dane służące identyfikacji poszczególnych sprzedaży, w tym numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku albo podatku od wartości dodanej.

Na podstawie art. 111a ust. 3 ustawy:

Kasy rejestrujące łączą się z Centralnym Repozytorium Kas za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej w sposób, który zapewnia:

1)przesyłanie danych z kas rejestrujących do Centralnego Repozytorium Kas w sposób bezpośredni, ciągły, zautomatyzowany lub na żądanie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej;

2)przesyłanie poleceń z Centralnego Repozytorium Kas do kas rejestrujących, dotyczących pracy kas, i ich odbiór przez te kasy:

a)związanych z fiskalizacją kasy rejestrującej,

b)obejmujących określenie:

-sposobu i zakresu przesyłania danych z tej kasy,

-sposobu pracy kasy rejestrującej,

c)zapewniających prawidłowość pracy kasy rejestrującej.

Stosownie do art. 111 ust. 6a ustawy:

Kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określone w art. 111a ust. 3. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej musi posiadać numer unikatowy nadawany w drodze czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Jak stanowi art. 111 ust. 6b ustawy:

Producenci krajowi i podmioty dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu kas rejestrujących w celu wprowadzenia ich na terytorium kraju do obrotu są obowiązani do uzyskania dla danego typu kas rejestrujących potwierdzenia Prezesa Głównego Urzędu Miar, że kasy te spełniają funkcje wymienione w ust. 6a i wymagania techniczne dla kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 111 ust. 3ca ustawy:

Podatnicy mogą używać kas rejestrujących, o których mowa w ust. 6a, do prowadzenia ewidencji sprzedaży, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, gdy zostały one nabyte odpowiednio przez wynajmującego, wydzierżawiającego, leasingodawcę lub drugą stronę innej umowy o podobnym charakterze, w okresie obowiązywania potwierdzenia, o którym mowa w ust. 6b, z uwzględnieniem ust. 3d.

Jak wskazuje art. 111 ust. 3d ustawy:

W przypadku gdy dla danego rodzaju czynności, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 7a pkt 1, są przewidziane kasy rejestrujące o zastosowaniu specjalnym - podatnik jest obowiązany stosować te kasy.

Na podstawie art. 111 ust. 7a pkt 1 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia sposób prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym kas o zastosowaniu specjalnym dla danego rodzaju czynności, oraz warunki i sposób używania kas rejestrujących, w tym sposób zakończenia używania kas w przypadku zakończenia działalności gospodarczej lub pracy tych kas, sposób wystawiania dokumentów z kas rejestrujących i szczególne przypadki wydawania nabywcy dowodu sprzedaży oraz rodzaje dokumentów składanych w związku z używaniem kas rejestrujących, sposób ich składania oraz wzory tych dokumentów, uwzględniając potrzebę właściwego prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących przez podatników, o których mowa w ust. 1, oraz potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu sprzedaży przy zastosowaniu tych kas przez podatników, jak również zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku i prawidłowości końcowego rozliczenia pracy kas rejestrujących.

Ponadto, zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 1625), dalej: „rozporządzenie w sprawie kas rejestrujących”:

1.Podatnicy, ze względu na przeznaczenie do prowadzenia ewidencji danego rodzaju sprzedaży lub w dany sposób, używają następujących kas:

1)kasy ogólne - przeznaczone do prowadzenia ewidencji w sposób niewymagający stosowania specjalnych funkcji i rozwiązań konstrukcyjnych;

2)kasy o zastosowaniu specjalnym - których konstrukcja i program pracy uwzględniają szczególne zastosowanie tych kas i spełniają szczególne wymagania techniczne (kryteria i warunki techniczne) dla kas związane ze szczególnymi formami obrotu lub sprzedaży określonych towarów i usług lub potrzebą współpracy kasy z innymi urządzeniami niezbędnymi do stosowania w danym rodzaju działalności, obejmujące kasy:

a)przeznaczone do prowadzenia ewidencji przy świadczeniu usług przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami,

b)przeznaczone do prowadzenia ewidencji przy sprzedaży leków, z funkcją rozliczania recept refundowanych,

c)przeznaczone do prowadzenia ewidencji przy świadczeniu usług w zakresie transportu pasażerskiego,

d)rozliczające więcej niż jedną transakcję równocześnie,

e)przeznaczone do prowadzenia ewidencji przy sprzedaży towarów i usług w wolnych obszarach celnych lub składach celnych,

f)umieszczane w urządzeniach do automatycznej sprzedaży towarów i usług.

Według art. 111b ust. 1 ustawy:

Ewidencja sprzedaży, o której mowa w art. 111 ust. 1, w odniesieniu do określonych grup podatników lub rodzajów czynności może być prowadzona przy użyciu kas rejestrujących mających postać oprogramowania, spełniających wymagania, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 3 pkt 2.

W myśl art. 111b ust. 2 ustawy:

Do kas rejestrujących, o których mowa w ust. 1, przepisy art. 111 i art. 111a stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 111b ust. 3 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia:

1)grupy podatników lub rodzaje czynności, w odniesieniu do których możliwe jest używanie kas rejestrujących, o których mowa w ust. 1,

2)wymagania techniczne dla kas rejestrujących, o których mowa w ust. 1, oraz sposób ich używania, w tym sposób prowadzenia ewidencji sprzedaży przy ich użyciu, sposób zakończenia ich używania w przypadku zakończenia działalności gospodarczej lub pracy tych kas oraz sposób wystawiania dokumentów z kas rejestrujących i szczególne przypadki wydawania nabywcy dowodu sprzedaży

-uwzględniając potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu lub nieprawidłowemu prowadzeniu ewidencji sprzedaży przez podatników oraz zabezpieczenia zaewidencjonowanych danych, a także bezpiecznego przesyłania tych danych między kasą a Centralnym Repozytorium Kas, konieczność zapewnienia nabywcy prawa do otrzymania dowodu nabycia towarów i usług z uwidocznioną kwotą podatku oraz możliwość sprawdzenia przez niego prawidłowości zaewidencjonowania sprzedaży i wystawiania dowodu potwierdzającego jej dokonanie oraz optymalne dla danego rodzaju sprzedaży rozwiązania techniczne dla tych kas.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 maja 2020 r. w sprawie grup podatników lub rodzajów czynności, w odniesieniu do których możliwe jest używanie kas rejestrujących mających postać oprogramowania (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2268), zwane dalej: „rozporządzeniem w sprawie grup podatników lub rodzajów czynności, w odniesieniu do których możliwe jest używanie kas rejestrujących mających postać oprogramowania”, odnosi się do grupy podatników, którzy mogą stosować ten rodzaj kas oraz określa wymagania jakie muszą spełniać podmioty z nich korzystające.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia w sprawie grup podatników lub rodzajów czynności, w odniesieniu do których możliwe jest używanie kas rejestrujących mających postać oprogramowania:

Kasy rejestrujące mające postać oprogramowania mogą być używane przez podatników w odniesieniu do następujących czynności:

1)usług przewozu osób samochodem osobowym, w tym taksówką, z wyjątkiem przewozu okazjonalnego, o którym mowa w art. 18 ust. 4b pkt 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 2201, z późn. zm.);

2)usług wynajmu samochodów osobowych z kierowcą (PKWiU 49.32.12.0);

3)usług związanych z przeprowadzkami, świadczonych na rzecz gospodarstw domowych (PKWiU 49.42.11.0);

4)usług transportu drogowego pasażerskiego pojazdami napędzanymi siłą mięśni ludzkich lub ciągnionymi przez zwierzęta (PKWiU 49.39.35.0);

5)usług transportu drogowego pasażerskiego, rozkładowego, międzymiastowego, ogólnodostępnego (PKWiU 49.39.11.0);

6)usług transportu drogowego pasażerskiego, rozkładowego, miejskiego i podmiejskiego (PKWiU 49.31.21.0);

7)usług transportu kolejowego pasażerskiego, miejskiego i podmiejskiego (PKWiU 49.31.10.0);

8)usług transportu kolejowego pasażerskiego międzymiastowego (PKWiU 49.10);

9)usług transportu pasażerskiego, kolejkami linowymi naziemnymi, kolejkami linowymi i wyciągami narciarskimi (PKWiU 49.39.20.0);

10)usług transportu morskiego i przybrzeżnego pasażerskiego, promowego (PKWiU 50.10.11.0);

11)usług transportu morskiego i przybrzeżnego pasażerskiego wycieczkowcami (PKWiU 50.10.12.0);

12)usług transportu wodnego śródlądowego pasażerskiego, promowego (PKWiU 50.30.11.0);

13)usług transportu wodnego śródlądowego pasażerskiego wycieczkowcami (PKWiU 50.30.12.0);

14)usług transportu wodnego śródlądowego pasażerskiego łodziami wycieczkowymi (PKWiU 50.30.13.0);

15)usług pozostałego transportu wodnego śródlądowego pasażerskiego (PKWiU 50.30.19.0);

16)usług transportu lotniczego regularnego krajowego pasażerskiego (PKWiU 51.10.11.0);

17)usług transportu lotniczego nieregularnego krajowego pasażerskiego, z wyłączeniem w celach widokowych (PKWiU 51.10.12.0);

18)usług hotelarskich i podobnych usług związanych z zakwaterowaniem (PKWiU 55.10);

19)usług obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania (PKWiU 55.20);

20)usług świadczonych przez pola kempingowe (włączając pola dla pojazdów kempingowych) i pola namiotowe (PKWiU 55.30);

21)pozostałych usług związanych z zakwaterowaniem (PKWiU 55.90);

22)usług restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych (PKWiU 56.10);

23)usług przygotowywania i dostarczania żywności (katering) dla odbiorców zewnętrznych (PKWiU 56.21);

24)pozostałych usług gastronomicznych (PKWiU 56.29);

25)usług przygotowywania i podawania napojów (PKWiU 56.30);

26)sprzedaży węgla, brykietu i podobnych paliw stałych wytwarzanych z węgla, węgla brunatnego, koksu i półkoksu przeznaczonych do celów opałowych;

27)usług mycia, czyszczenia samochodów i podobnych usług (PKWiU 45.20.30.0), w tym przy użyciu urządzeń obsługiwanych przez klienta, które w systemie bezobsługowym przyjmują należność w bilonie lub banknotach, lub innej formie (bezgotówkowej);

28)dostaw towarów i świadczenia usług przez ochotnicze straże pożarne w rozumieniu ustawy z dnia 17 grudnia 2021 r. o ochotniczych strażach pożarnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 194, 658 i 1560);

29)dostaw towarów i świadczenia usług przez koła gospodyń wiejskich w rozumieniu ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o kołach gospodyń wiejskich (Dz. U. z 2023 r. poz. 1179).

Zgodnie natomiast z § 4 ust. 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 maja 2020 r. w sprawie kas rejestrujących mających postać oprogramowania (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1849), zwanego dalej: „rozporządzeniem w sprawie kas rejestrujących mających postać oprogramowania”:

Kasy, ze względu na przeznaczenie do prowadzenia ewidencji danego rodzaju sprzedaży lub w dany sposób, dzieli się na następujące kategorie: kasy o zastosowaniu specjalnym - kasy, które uwzględniają szczególne zastosowanie tych kas i odpowiadają szczególnym wymaganiom technicznym określonym w rozdziale 4 załącznika nr 1 do rozporządzenia, związanym ze szczególnymi formami prowadzenia ewidencji sprzedaży określonych towarów i usług, obejmujące kasy przeznaczone do prowadzenia ewidencji przy świadczeniu usług w zakresie transportu pasażerskiego, zwane dalej „kasami biletowymi”.

Stosownie do § 21 pkt 19a rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących mających postać oprogramowania:

Wniosek o wydanie potwierdzenia, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy, zawiera w przypadku kasy, o której mowa w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. a wykaz taksometrów lub aplikacji współpracujących z kasą.

Ponadto, zgodnie z § 22 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących mających postać oprogramowania:

Do wniosku, o którym mowa w § 21, dołącza się: w przypadku kas, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. a, dodatkowo:

a)w odniesieniu do taksometru współpracującego z kasą:

-po 2 sztuki każdego z typów taksometrów przeznaczonych do współpracy z kasą,

-generator impulsów napędu taksometru,

-programator taksometru,

-zasilacz umożliwiający zewnętrzne zasilanie urządzenia, na którym jest zainstalowana kasa, i taksometru z sieci energetycznej prądu zmiennego o napięciu 230 V,

b)w odniesieniu do aplikacji współpracującej z kasą - 2 egzemplarze aplikacji zainstalowanej na urządzeniu;

W świetle § 5 ust. 1 pkt 2 lit. a) i c) rozporządzenia Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 12 września 2021 r. w sprawie wymagań technicznych dla kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 1759 ze zm.):

Kasy, ze względu na przeznaczenie do prowadzenia ewidencji danego rodzaju sprzedaży lub w dany sposób, dzieli się na następujące kategorie: kasy o zastosowaniu specjalnym - kasy, których konstrukcja i program pracy kasy uwzględniają szczególne zastosowanie tych kas i odpowiadają szczególnym wymaganiom technicznym określonym w rozporządzeniu, związanym ze szczególnymi formami prowadzenia ewidencji sprzedaży lub sprzedaży określonych towarów i usług lub potrzebą współpracy kasy z innymi urządzeniami niezbędnymi do stosowania w danym rodzaju działalności, obejmujące kasy:

a)przeznaczone do prowadzenia ewidencji przy świadczeniu usług przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami lub pojazdami samochodowymi innymi niż taksówki,

c)przeznaczone do prowadzenia ewidencji przy świadczeniu usług w zakresie transportu pasażerskiego, zwane dalej „kasami biletowymi”.

Co więcej, na podstawie § 50 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie wymagań technicznych dla kas rejestrujących:

Kasa biletowa:

1)może posiadać jeden wyświetlacz dla użytkownika i nabywcy;

2)posiada funkcję rejestracji i naliczania dopłat do przewozów w podziale na poszczególne kategorie ulg ustawowych, a także funkcję sporządzania dobowych i miesięcznych raportów dopłat do biletów ulgowych; dobowe i miesięczne raporty dopłat zawierają, dla każdej ulgi, dla której w danym okresie były wydawane bilety, co najmniej oznaczenie ulgi, wartość procentową ulgi, liczbę wydanych biletów oraz wysokość dopłaty.

W świetle z § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących mających postać oprogramowania:

Podatnicy prowadzą ewidencję każdej czynności sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej od podatku, przy użyciu kas, które spełniają funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy, wymagania techniczne określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia i posiadają ważne certyfikaty kasy.

Każda kasa rejestrująca, mająca postać oprogramowania, czyli tzw. „kasy wirtualnej”, aby mogła być stosowana, musi pozytywnie przejść proces certyfikacji przeprowadzony przez Główny Urząd Miar. W celu uzyskania certyfikatu kasy, Główny Urząd Miar sprawdza m.in. zabezpieczenia kasy wirtualnej, w szczególności czy spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy, czyli czy umożliwia połączenie i przesyłanie danych między kasą a Centralnym Repozytorium Kas, a także wymagania techniczne dla kas dotyczące ich zawartości, zapisu i przechowywania danych zawarte w załączniku nr 1 do rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących mających postać oprogramowania.

Na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 listopada 2023 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2023 r. poz. 2605), zwane dalej „rozporządzeniem”.

Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania przy użyciu kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 ww. rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe) i zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe).

W myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia:

Zwalnia się z obowiązku prowadzenia ewidencji w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2024 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia:

Zwalnia się z obowiązku prowadzenia ewidencji w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2024 r. podatników, u których wartość sprzedaży dokonanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli wartość sprzedaży z tego tytułu nie przekroczyła, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Stosownie do § 3 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia:

Zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia:

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym wartość sprzedaży podatnika dokonanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przekroczyła kwotę 20 000 zł.

Niezależnie od wysokości osiągniętych obrotów ustawodawca wykluczył jednak z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania dostawę towarów, jak również świadczenie usług, które szczegółowo zostały określone w § 4 rozporządzenia.

Stosownie do § 4 ust. 1 rozporządzenia:

Zwolnień, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku:

1)dostawy:

a)gazu płynnego,

b)części do silników (CN 8409 91 00 i 8409 99 00),

c)silników do napędu pojazdów i motocykli, silników spalinowych tłokowych z zapłonem iskrowym i samoczynnym do różnego rodzaju jednostek, w tym motocykli (CN 8407 i 8408),

d)nadwozi do pojazdów silnikowych (CN 8707),

e)przyczep i naczep (CN 8716 10, 8716 31 00, ex 8716 39, 8716 40 00); kontenerów (CN 8609 00),

f)części przyczep, naczep i pozostałych pojazdów bez napędu mechanicznego (CN 8716 90),

g)części i akcesoriów do pojazdów silnikowych (CN 8708 i 9401 90 80), z wyłączeniem motocykli, to jest do: ciągników; pojazdów silnikowych do przewozu dziesięciu lub więcej osób z kierowcą; samochodów i pozostałych pojazdów silnikowych przeznaczonych zasadniczo do przewozu osób, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi; pojazdów silnikowych do transportu towarów; pojazdów silnikowych specjalnego przeznaczenia, innych niż te zasadniczo przeznaczone do przewozu osób lub towarów, w szczególności: pojazdów pogotowia technicznego, dźwigów samochodowych, pojazdów strażackich, betoniarek samochodowych, zamiatarek, polewaczek, przewoźnych warsztatów, ruchomych stacji radiologicznych,

h)komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych oraz silników elektrycznych, prądnic i transformatorów (PKWiU ex 26 i ex 27.11),

i)sprzętu fotograficznego, z wyłączeniem części i akcesoriów do sprzętu i wyposażenia fotograficznego (PKWiU ex 26.70.1),

j)wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, których dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”,

k)zapisanych i niezapisanych nośników danych cyfrowych i analogowych,

l)wyrobów przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol CN,

m)wyrobów tytoniowych (CN 2401, 2402, 2403), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,

n)napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%, napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5% (bez względu na kod CN), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,

o)perfum i wód toaletowych (CN 3303 00 10, 3303 00 90), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów.

2)świadczenia usług:

a)przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia,

b)taksówek (PKWiU 49.32.11.0), z wyłączeniem wynajmu samochodów osobowych z kierowcą,

c)naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów, w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania,

d)w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów,

e)w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów,

f)w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 48 załącznika do rozporządzenia,

g)prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 27 załącznika do rozporządzenia,

h)doradztwa podatkowego,

i)związanych z wyżywieniem (PKWiU ex 56.10, PKWiU 56.21, PKWiU ex 56.29, PKWiU ex 56.30), wyłącznie:

-świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz

-usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),

j)fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych,

k)kulturalnych i rozrywkowych - wyłącznie w zakresie wstępu na przedstawienia cyrkowe,

l)związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne,

m)mycia, czyszczenia samochodów i podobnych usług (PKWiU 45.20.30.0), w tym przy użyciu urządzeń obsługiwanych przez klienta, które w systemie bezobsługowym przyjmują należność w bilonie lub banknotach, lub innej formie (bezgotówkowej).

Jak wskazano wyżej, wyłączeniem z obowiązku ewidencjonowania zostały objęte m.in. usługi w zakresie taksówek (PKWiU 49.32.11.0), z wyłączeniem wynajmu samochodów osobowych z kierowcą (§ 4 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia).

Zgodnie z brzmieniem § 5 ust. 2 rozporządzenia:

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1, zwolnienie to traci moc z chwilą wykonania czynności, o której mowa w § 4 ust. 1.

Stosownie do § 5 ust. 3 rozporządzenia:

W przypadku gdy przepisy ust. 1 i 2 przewidują różne terminy utraty mocy zwolnień, o których mowa w § 3 ust. 1, zwolnienia te tracą moc w terminie najwcześniejszym.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność w zakresie handlu wyrobów tekstylnych, odzieży i obuwia na straganach i targowiskach i korzysta Pan ze zwolnienia podmiotowego w zakresie podatku od towarów i usług, a dokonywaną sprzedaż dokumentuje Pan w postaci ewidencji sprzedaży z uwagi na nieprzekroczenie w żadnym roku limitu 20 000 zł. Od (…) roku planuje Pan rozszerzyć swoją działalność o świadczenie przewozu osób w ramach usług taxi.

Pana wątpliwości dotyczą obowiązku posiadania dwóch niezależnych kas fiskalnych – jednej wraz z taksometrem w samochodzie będącym taksówką oraz drugiej na stanowisku handlowym.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego przez Pana opisu zdarzenia przyszłego należy zaznaczyć, że w opisanym przypadku zwolnienie sprzedaży wyrobów tekstylnych, odzieży i obuwia na straganach i targowiskach, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia (jeżeli zwolnienie to nie przestało wcześniej obowiązywać w myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia), zgodnie z § 5 ust. 2 rozporządzenia traci moc z chwilą wykonania usługi w zakresie przewozów osób taksówkami.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym mamy zatem do czynienia z sytuacją, w której prowadząc działalność gospodarczą zwolnioną podmiotowo z obowiązku rejestrowania na kasie rejestrującej (sprzedaży wyrobów tekstylnych, odzieży i obuwia na straganach i targowiskach) rozpoczyna Pan (podatnik) wykonywanie czynności (przewóz osób taksówkami), które to czynności powodują utratę zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z chwilą wykonania tych czynności. Oznacza to, że rozpoczynając wykonywanie czynności powodujących utratę podmiotowego zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej będzie Pan (podatnik) zobowiązany do prowadzenia takiej ewidencji do całości prowadzonej działalności gospodarczej (nie tylko dla usług przewozu osób, ale również w zakresie sprzedaży wyrobów tekstylnych, odzieży i obuwia na straganach i targowiskach).

Tym samym, zgodnie z § 5 ust. 2 rozporządzenia, w momencie wykonania czynności powodujących utratę podmiotowego zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej (przewóz osób taksówkami) będzie Pan zobowiązany do ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej również w zakresie sprzedaży wyrobów tekstylnych, odzieży i obuwia na straganach i targowiskach.

W tym miejscu należy wskazać, że przepisy prawa obligują podatników do ewidencjonowania sprzedaży na kasach rejestrujących rozróżnionych ze względu na przeznaczenie do prowadzenia ewidencji danego rodzaju sprzedaży lub w dany sposób. Tym samym w zakresie ewidencjonowania sprzedaży wyrobów tekstylnych, odzieży i obuwia na straganach i targowiskach będzie Pan zobowiązany do używania, zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, kasy ogólnej, natomiast w zakresie ewidencjonowania sprzedaży usług przewozu osób taksówką będzie Pan zobowiązany, zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia, do używania kasy o zastosowaniu specjalnym.

Podsumowując, należy stwierdzić, że będzie Pan zobligowany do posiadania dwóch niezależnych kas fiskalnych – jednej kasy o zastosowaniu specjalnym przeznaczonej do ewidencjonowania sprzedaży usług przewozu osób taksówką oraz drugiej kasy, ogólnej, przeznaczonej do ewidencjonowania sprzedaży wyrobów tekstylnych, odzieży i obuwia na stanowisku handlowym.

Tym samym Pana stanowisko oceniane całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Pana pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Pana. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.