Podstawa opodatkowania przy sprzedaży samochodu w procedurze VAT-marża. - Interpretacja - 0112-KDIL1-3.4012.572.2024.2.KK
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Podstawa opodatkowania przy sprzedaży samochodu w procedurze VAT-marża.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 września 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 18 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podstawy opodatkowania przy sprzedaży samochodu w procedurze VAT-marża.
Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 listopada 2024 r. (wpływ 18 listopada 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą: „A”. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).
Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. zakup i sprzedaż samochodów używanych. Jest to zakup i sprzedaż wyłącznie w systemie VAT-marża.
Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów używanych (towar używany w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zwanej dalej „ustawą o VAT”), które uprzednio zostają nabyte w ramach prowadzonej działalności w celu dalszej odsprzedaży.
1.Przedmiotowy proces nabycia pojazdów przez Wnioskodawcę, przedstawia się następująco: Korzystając z portalu internetowego „B” (prowadzonego przez „C” – dalej jako „Kontrahent”) Wnioskodawca zarejestrował profil firmowy w ramach funkcjonalności oferowanej przez wyżej wskazany system.
2.Po skutecznej aktywacji konta firmowego, Wnioskodawca bierze udział w licytacji samochodów używanych, w ramach ofert ujawnionych przez Kontrahenta na Portalu Licytacyjnym.
Należy w tym miejscu zaznaczyć, iż Kontrahent posiada centralny ośrodek działalności gospodarczej na terenie Niemiec, jednak zarejestrował również liczne oddziały wyżej wskazanej działalności w ponad 30 innych krajach Unii Europejskiej, m.in. w Belgii, Holandii, Francji, Austrii, oraz na terenie Niemiec (skąd również pochodzą licytowane przez Wnioskodawcę samochody).
W przypadku wygrania określonej aukcji, Wnioskodawca otrzymuje od Kontrahenta drogą elektroniczną, potwierdzenie w postaci faktury proforma (od oddziału firmy „B”, gdzie auto fizycznie się znajduje) w ramach której uwidacznia się następujące dane: numer zamówienia, dane wylicytowanego pojazdu, kwotę do zapłaty (stanowiącą cenę sprzedaży pojazdu), numer rachunku bankowego Kontrahenta, informację o zastosowaniu dla danej sprzedaży procedury systemu marży (M), wyszczególnione opłaty: w tym opłatę aukcyjną, ponoszoną przez Wnioskodawcę w związku z umożliwieniem przez Kontrahenta udziału w licytacji i jej wygraniem, opłatę za obsługę samochodu przez Kontrahenta, oraz opłatę za obsługę dokumentów).
Wyżej wskazana faktura proforma określa zatem łączną kwotę należności wymagalnej dla Kontrahenta, będącą sumą kwot stanowiących cenę sprzedaży samochodu, oraz opłat za obsługę pojazdu, dokumentów oraz opłaty aukcyjnej.
W dalszym toku działania, Wnioskodawca, dokonuje zapłaty łącznej należności wskazanej w fakturze proforma, przelewem, na jeden numer konta bankowego wskazany przez Kontrahenta (bez względu na kraj, w którym znajduje się wylicytowany pojazd).
Po zaksięgowaniu wyżej przywołanej należności, Wnioskodawca otrzymuje od Kontrahenta dwie faktury: (1) Faktura za używany samochód (dane uwidocznione: dane pojazdu: marka/model, nr VIN, stan licznika, data pierwszej rejestracji, nr VIN, stan licznika pojazdu, cena sprzedaży), oraz (2) Faktura za usługi związane z pojazdami, na której wyszczególnia się pozycję wraz z należnością: obsługa dokumentów, obsługa samochodu, opłata aukcyjna).
Rzeczone faktury zostają wystawione przez:
-w przedmiocie sprzedaży samochodu – oddział Kontrahenta zlokalizowany w kraju, z którego pochodzi samochód (w rozważanym przypadku: „D”;
-w przedmiocie pozostałych opłat: „C”.
Co szczególnie warte zaznaczenia w tym miejscu, to okoliczność, iż oba otrzymane dokumenty księgowe, mają tą samą datę wystawienia, ten sam numer VIN zakupionego samochodu, posiadają logo firmy „B” oraz dotyczą jednego pojazdu, co potwierdza ten sam numer zamówienia widoczny w lewym dolnym rogu faktur (identyczny numer zamówienia widnieje również na fakturze proforma), to samo oznaczenie dla faktury VAT-marża, jak również opiewają łącznie na tożsamą kwotę za jaką został wylicytowany dany pojazd (suma dokumentów jest równa zapłacie z faktury pro forma; (…)).
Nabyty w toku opisanych wyżej czynności samochód, zostaje następnie sprzedany przez Wnioskodawcę, przy zastosowaniu procedury VAT-marża w podatku VAT.
Uzupełnienie opisu stanu faktycznego
1.Odnosząc się do kwestii charakterystyki prawnej podmiotu(ów) wystawiających faktury w ramach rozważanej w treści wniosku transakcji, Wnioskodawca wskazał, iż otrzymywane przeze Niego faktury są wystawiane przez samodzielne podmioty gospodarcze. Są to podmioty skupione w ramach Grupy Kapitałowej, w której to spółką dominującą jest „C”; spółkami córkami natomiast są (choć nie tylko) te wymienione przez Niego jako kontrahenci:
a)wystawca faktury proforma na całość należności związanej z zakupem pojazdu oraz za obsługę dokumentów, obsługę auta i opłatę aukcyjną; jak również po sfinalizowaniu transakcji wystawca faktury VAT-marża obejmującej sam zakup pojazdu – „D”;
b)wystawca faktury za obsługę dokumentów, obsługę auta i opłatę aukcyjną – „C”.
W ramach wyżej przywołanej grupy kapitałowej zlokalizowanej pod logotypem „B” działają również inne firmy umożliwiające zakup pojazdu, poprzez np. zarządzanie serwisem internetowym, w ramach którego licytowane są pojazdy.
2.Wystawca faktury za używany samochód, oraz wystawca faktury za usługi związane z pojazdem nie posiadają tożsamego numeru VAT UE.
3.W odpowiedzi na pytanie:
Czy należności za usługi związane z zakupem samochodu – obsługę dokumentów, obsługę samochodu oraz opłatę aukcyjną, będą należne zbywcy samochodu?
wskazał Pan:
Odpowiadając na pytanie w przedmiocie należności za usługi związane z zakupem (obsługę dokumentów, obsługę samochodu oraz opłatę aukcyjną), tj. czy są one należne zbywcy samochodu oświadczam, iż nie jestem w stanie zweryfikować przepływu pieniędzy pomiędzy wyżej wskazanymi Spółkami, tj. czy część z pieniędzy jakie wnoszę na konto Spółki córki zbywającej samochód na podstawie faktury proforma, zostaje przekazana na późniejszym etapie (już po wykonaniu umowy sprzedaży) na rzecz któregokolwiek z pozostałych członków Grupy Kapitałowej. Jeszcze raz pragnę w tym miejscu podkreślić, iż jedyną formą zapłaty dokonywaną przeze mnie jest ta, wykonana po otrzymaniu faktury proforma od faktycznego zbywcy pojazdu, realizowana poprzez wykonanie przelewu całości kwoty obejmującej należność związaną z zakupem pojazdu oraz za obsługę dokumentów, obsługę auta i opłatę aukcyjną. Zatem z perspektywy nabywcy (wnioskodawcy) wszystkie wymienione wyżej należności dodatkowe, są immanentnie związane z samą ceną zakupu, uiszczane są w ramach jednego przelewu bankowego na kwotę stanowiącą sumę wszystkich należności, oraz – tu przede wszystkim – wnoszone na rzecz jednego podmiotu gospodarczego wskazanego jako zbywca pojazdu.
Pytania
Czy przy sprzedaży towaru używanego jakim jest nabyty w drodze licytacji samochodów, gdzie podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest marża będąca różnicą pomiędzy kwotą sprzedaży i kwoty nabycia, do kwoty nabycia Wnioskodawca może zaliczyć zapłaconą kwotę wynikającą z obu faktur VAT-marża (faktura VAT-marża za auto i faktura VAT-marża za obsługę dokumentów, obsługę auta i opłatę aukcyjną)?
Pana stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy, przy sprzedaży towaru używanego jakim jest nabyty w drodze licytacji samochodów, gdzie podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest marża będąca różnicą pomiędzy kwotą sprzedaży i kwoty nabycia, ma On pełne prawo do kwoty nabycia zaliczyć zapłaconą kwotę wynikającą z obu faktur VAT-marża (faktura VAT-marża za auto i faktura VAT-marża za obsługę dokumentów, obsługę auta i opłatę aukcyjną).
Stosownie do dyspozycji art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług (zwanej dalej „ustawą o VAT”), przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7 ustawy o VAT.
Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 5 Ustawy o VAT, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika – art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT.
Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).
Towarami używanymi są te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).
Sprzedawane przez Wnioskodawcę samochody są zatem towarem używanym w myśl art. 120 Ustawy o VAT.
Ponadto, wyżej przywołane przez Wnioskodawcę przepisy ustawy o VAT przewidują możliwość zastosowania szczególnej procedury opodatkowania dostawy towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów, w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT.
Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów używanych, które zostają nabyte od podatników podatku od wartości dodanej (VAT), zatem spełnia warunki dla możliwości zastosowania procedury opodatkowania marży (dostawa towarów jest opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT oraz posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach).
Powyższe regulacje wskazują, że dla potrzeb zastosowania procedury marży, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy).
W ocenie Wnioskodawcy, do prawidłowo wyliczonej marży do opodatkowania podatkiem VAT jako koszt może On zaliczyć obie otrzymane faktury VAT-marża.
Zdaniem Wnioskodawcy, aby obliczyć marżę, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, do kwoty nabycia należy wliczyć kwoty wynikające z obu wystawionych faktur (faktura VAT-marża za auto i faktura VAT-marża za obsługę dokumentów, obsługę auta i opłatę aukcyjną).
Należy zauważyć, że formułując w art. 120 ustawy o VAT, szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, ustawodawca, określając w ust. 4 tego artykułu podstawę opodatkowania, posłużył się sformułowaniem „kwota nabycia”. Jak wskazano powyżej, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru otrzymał od podatnika (nabywcy). Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie dostawcy. Do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone i nie są należne dostawcy towaru. W przypadku Wnioskodawcy obie faktury dokumentują jedną transakcję, przy czym jedna została wystawiona przez centralę firmy sprzedawcy i dokumentuje nabycie samochodu [samochód (...), typ, nr VIN, przebieg, data pierwszej rejestracji], opłatę za przekazanie dokumentów /usługa wewnątrzwspólnotowa i opłatę za odbiór/usługa wewnątrzwspólnotowa, natomiast druga faktura wystawiona została przez oddział firmy sprzedawcy z tytułu opłaty aukcyjnej/usługa wewnątrzwspólnotowa. Należy w tym miejscu zaznaczyć, iż podmioty wystawiające wyżej wskazane faktury, tj. firma centralna oraz jej zagraniczny oddział stanowią dwie jednostki organizacyjne tego samego podmiotu. Działalność gospodarczą prowadzi zaś jedna osoba prawna i to ona jest podatnikiem.
Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy prawa Wnioskodawca stwierdza, że dokonując sprzedaży samochodu w systemie VAT-marża jako kwotę nabycia towaru, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy, Wnioskodawca może przyjąć zarówno kwotę wynikającą z faktury wystawionej przez centralę sprzedawcy jak i przez oddział sprzedawcy, ponieważ centrala i oddział to dwie jednostki organizacyjne tego samego podmiotu (ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, Dz. U. z 2016 r. poz. 1829 ze zm.). A zatem obie faktury wystawiane są de facto przez jednego dostawcę towaru, a wszystkie wskazane w obu fakturach pozycje, tj.: ta sama data, ten sam nr VIN samochodu, ten sam numer zamówienia, ten sam numer konta bankowego, suma należności wynikających z dokumentów jest równa całkowitej kwocie nabycia, ten sam bank, SWIFT i IBAN; obsługa dokumentów, obsługa samochodu i opłata aukcyjna stanowią składniki wynagrodzenia, jakie Wnioskodawca płaci dostawcy tytułem nabycia samochodu.
Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, przy sprzedaży towaru używanego jakim jest nabyty w drodze licytacji samochodów, gdzie podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest marża będąca różnicą pomiędzy kwotą sprzedaży i kwoty nabycia, do kwoty nabycia może On zaliczyć zapłaconą kwotę wynikającą z obu faktur VAT-marża (faktura VAT-marża za auto i faktura VAT-marża za obsługę dokumentów, obsługę auta i opłatę aukcyjną).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Jak stanowi z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Według z art. 120 ust. 4 ustawy:
W przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.
Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy:
Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.
Natomiast art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy stanowi, że:
Przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika.
Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że:
Przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112).
Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.
Stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy:
Przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:
1)osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2)podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3)podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4)podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5)podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
Powyższe regulacje wskazują, że dla potrzeb zastosowania procedury marży, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy).
Tak rozumiana kwota nabycia obejmuje wszystkie koszty związane z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie dostawcy. Zatem do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone i nie są należne dostawcy towaru.
Z opisu sprawy wynika, że otrzymywane przez Pana faktury, związane z nabyciem samochodu, wystawiane są przez samodzielne podmioty gospodarcze. Są to podmioty skupione w ramach Grupy Kapitałowej, w której to spółką dominującą jest „C”; spółkami córkami:
-w przedmiocie sprzedaży samochodu: „D”;
-w przedmiocie pozostałych opłat, tj. za obsługę dokumentów, obsługę auta i obsługę aukcyjną: „C”.
Wystawca faktury za używany samochód, oraz wystawca faktury za usługi związane z pojazdem, tj. obsługę dokumentów, obsługę auta i obsługę aukcyjną nie posiadają tożsamego numeru VAT UE.
Pana wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy przy sprzedaży towaru używanego, nabytego w drodze licytacji samochodów, do kwoty nabycia może Pan zaliczyć zapłaconą kwotę wynikającą z obu faktur VAT-marża (faktura VAT-marża za auto i faktura VAT-marża za obsługę dokumentów, obsługę auta i opłatę aukcyjną).
W przedmiotowej sprawie w pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że:
-„D” (wystawca faktury za sprzedaż samochodu),
-„C” (wystawca faktury za obsługę dokumentów, obsługę auta i obsługę aukcyjną),
stanowią odrębne, niezależne podmioty.
Zatem, pomimo, że we wniosku wskazał Pan, iż:
-jedyną formą zapłaty dokonywaną przez Pana jest ta, wykonana po otrzymaniu faktury proforma od faktycznego zbywcy pojazdu, realizowana poprzez wykonanie przelewu całości kwoty obejmującej należność związaną z zakupem pojazdu oraz za obsługę dokumentów, obsługę auta i opłatę aukcyjną,
-wymienione wyżej należności dodatkowe są związane z samą ceną zakupu i uiszczane są w ramach jednego przelewu bankowego na kwotę stanowiącą sumę wszystkich należności,
-ww. należności wnoszone są na rzecz jednego podmiotu gospodarczego wskazanego jako zbywca pojazdu,
to wskazać należy, że należności te nie stanowią składników wynagrodzenia, które sprzedawca samochodu otrzyma od Pana – jako nabywcy samochodu. Faktura dokumentująca opłaty dodatkowe, tj. za obsługę dokumentów, obsługę auta i obsługę aukcyjną, wystawiona jest bowiem przez inny podmiot, co oznacza, że wykazane w niej kwoty należne są innemu podmiotowi aniżeli sprzedawcy danego samochodu.
Bez wpływu na powyższe rozstrzygnięcie pozostaje fakt, że otrzymane przez Pana faktury związane są z jedną transakcją, mają tą samą datę wystawienia, ten sam numer VIN zakupionego samochodu, posiadają logo firmy „B” oraz dotyczą jednego pojazdu, co potwierdza ten sam numer zamówienia (identyczny numer zamówienia widnieje również na fakturze proforma), to samo oznaczenie dla faktury VAT-marża, jak również opiewają łącznie na tożsamą kwotę za jaką został wylicytowany dany pojazd, jak i to, że uiścił Pan należność za ww. faktury na to samo konto bankowe. Powyższe okoliczności nie powodują bowiem zmiany podmiotów, wobec których jest Pan zobowiązany zapłacić należności wynikające z faktur wystawionych przez te podmioty. Należności za obsługę dokumentów, obsługę auta i obsługę aukcyjną, przysługują innemu podmiotowi, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu, co potwierdzają faktury wystawione przez różne podmioty. W związku z powyższym ww. opłaty dotyczące transakcji kupna samochodów, nie mogą zwiększać kwoty nabycia samochodu, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.
Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że przy określeniu kwoty nabycia samochodu powinien Pan uwzględnić wynagrodzenie zapłacone i należne sprzedawcy samochodu, tj. kwotę nabycia samochodu. Natomiast należności za obsługę dokumentów, obsługę auta i obsługę aukcyjną, które są należne innemu podmiotowi, a nie sprzedawcy samochodu, nie stanowią elementów kwoty nabycia samochodu, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.
Podsumowując, stwierdzić należy, że podstawą opodatkowania przy sprzedaży przez Pana towaru używanego (samochodu) jest różnica między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca tego towaru, a kwotą nabycia (kwotą należną pierwotnemu sprzedawcy samochodu zapłaconą przez Pana), pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług. Przy czym przy określaniu kwoty nabycia powinien Pan uwzględnić tylko kwotę wynikającą z faktury za zakup samochodu bez uwzględnienia kwoty wynikającej z faktury za obsługę dokumentów, obsługę auta i obsługę aukcyjną, która jest należna innemu podmiotowi, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu. Tym samym do kwoty nabycia samochodu nie może Pan zaliczyć kwot wynikających z obu otrzymanych i zapłaconych faktur dotyczących nabycia na aukcji samochodu.
Zatem Pana stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
W sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym załączone do wniosku dokumenty nie mogą być przedmiotem merytorycznej analizy.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).