Możliwość sprzedaży sprzętu elektronicznego w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy. - Interpretacja - null
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Możliwość sprzedaży sprzętu elektronicznego w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
19 sierpnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 16 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla sprzedaży sprzętu elektronicznego.
Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 listopada 2024 r. (wpływ 16 listopada 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Firma, z którą Pan współpracuje od roku 2023, w ramach prowadzonej przez Pana działalności (świadczy Pan dla niej treningi personalne), zwróciła się z zapytaniem – czy w ramach usług Pana firmy, wyszuka Pan dla niej, zaopiniuje i sprzeda jej sprzęt do ćwiczeń i rehabilitacji.
Zapytanie dotyczy sprzętu (...) – jest to najnowszej generacji sprzęt do elektrostymulacji mięśniowej, wzmacniania mięśni i odpowiada za zwiększenie zakresu ruchu w stawach, zwiększenie siły i wytrzymałości mięśni np. po operacji.
W skład kompletu wchodzi:
·(...).
Zapytanie dotyczy też oferty na komorę tlenową (szczelnie zamknięte urządzenie, które wykorzystuje się do przeprowadzenia zabiegu tlenoterapii pod wysokim ciśnieniem) oraz zestaw do drenażu limfatycznego.
Sprzęty, których dotyczy zapytanie mieszczą się w PKWiU 26 i klasyfikowane są jako – sprzęt elektroniczny.
Ewentualna umowa kupna-sprzedaży pomiędzy Panem a kupującym zawarta zostanie osobiście w siedzibie Pana firmy. Nie będzie to sprzedaż przez internet czy szeroko rozumiana sprzedaż na odległość. Sprzęt ten zostanie przez Pana osobiście sprzedany do firmy, która zgłosiła zapytanie.
Uzupełnienie zdarzenia przyszłego
Rozpoczęcie działalności nastąpiło u Pana w styczniu 2016 r.
Wartość sprzedaży w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła kwoty 200.000 zł.
Wartość sprzedaży za rok 2024 nie przekroczy kwoty 200.000 zł.
Na pytanie o treści „Czy w ramach prowadzonej działalności wykonuje/będzie wykonywał Pan, oprócz sprzedaży sprzętu elektronicznego, inne czynności wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.)? Jeśli tak, to proszę wskazać jakie to czynności.”, wskazał Pan, że głównym profilem działalności jest prowadzenie treningów, a działalność handlowa m.in. sprzętem elektronicznym ma być dodatkowym źródłem dochodu.
Pytanie
Czy w związku z tym, że jest Pan w ramach świadczonych usług podmiotowo zwolniony z opodatkowania VAT, może Pan taki sprzęt sprzedać w ramach tego zwolnienia podmiotowego?
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie, sprzedaż takiego sprzętu sklasyfikowanego w ramach PKWiU 26 na podstawie art. 113 ust. 13 ustawy o VAT – jeżeli sprzedaż nastąpi w formie bezpośredniej i nie przez internet, nie spowoduje obowiązku rejestracji do VAT i wyczerpuje warunki zwolnienia podmiotowego, z zastrzeżeniem art. 113 ust. 1 ustawy o limicie kwotowym zwolnienia.
W związku z powyższym, może Pan dokonać sprzedaży takiego sprzętu i korzystać dalej ze zwolnienia podmiotowego VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku – jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
W oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku sprzedaży dokonywanej przez podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały m.in. w art. 113 ustawy.
Według art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Na mocy art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1a)sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2)odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a)transakcji związanych z nieruchomościami,
b)usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c)usług ubezpieczeniowych
– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3)odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Na podstawie art. 113 ust. 5 ustawy:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
W myśl art. 113 ust. 11 ustawy:
Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
W świetle art. 113 ust. 13 ustawy:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1)dokonujących dostaw:
a)towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b)towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
·energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
·wyrobów tytoniowych,
·samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d)terenów budowlanych,
e)nowych środków transportu,
f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
·preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
·komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
·urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
·maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
·pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
·motocykli (PKWiU ex 45.4);
2)świadczących usługi:
a)prawnicze,
b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c)jubilerskie,
d)ściągania długów, w tym factoringu;
3)nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Biorąc pod uwagę powyższe przepisy wskazuję, że – co do zasady – o ile podatnik nie przekroczył kwoty sprzedaży określonej na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, ma prawo do korzystania z ww. zwolnienia do momentu przekroczenia tej kwoty. W przypadku przekroczenia ww. kwoty z tytułu świadczenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, podatnik zobowiązany będzie do dokonania rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług na zasadach określonych w ustawie. Co istotne art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f ustawy, odnosi się do umów zawieranych zarówno z konsumentami, jak i z podmiotami niebędącymi konsumentami, tj. innymi podatnikami.
Jednak, aby sprzedaż dokonywana przez podatnika korzystała ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ustawy, podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy. W szczególności z ww. zwolnienia nie mogą korzystać, podatnicy dokonujący dostaw towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie, m.in. komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26), stosownie do art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f ustawy.
Zauważyć należy, że ustawa o oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia umowy zawartej na odległość. Ustawodawca wprowadzając powyższy przepis wzorował się na określeniu umowy zawieranej na odległość, zdefiniowanej w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2759 ze zm.), zgodnie z którą to definicją:
Umowa zawarta na odległość oznacza umowę zawartą z konsumentem w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie.
Zatem przyjąć należy, że umowy zawierane na odległość charakteryzują się następującymi cechami:
·brak jednoczesnej fizycznej obecności stron w jednym miejscu w przestrzeni w procesie zawierania umowy;
·wykorzystanie środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie, co oznacza, że zarówno w momencie zawarcia umowy jak i na etapie przedkontraktowym (np. w trakcie uzgadniania treści umowy, prowadzenia negocjacji) następuje wykorzystanie ww. środków komunikacji;
·do środków porozumiewania się na odległość należy zaliczyć wszelkie techniki komunikacyjne, które umożliwiają porozumiewanie się stron na odległość i zawarcie umowy w ten sposób (np. Internet, telefon, fax). Ponadto w procesie zawierania umowy może być wykorzystany równocześnie więcej niż jeden środek porozumiewania się na odległość;
·nie ma znaczenia sposób wykonania umowy, a w konsekwencji to, czy wykonanie umowy następuje już przy fizycznej obecności obu stron, czy przy jej braku;
·zawarcie umowy ma nastąpić w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, co oznacza, że sprzedawca tak zorganizował swoje przedsiębiorstwo, by można było uznać, że zawieranie umów na odległość tworzy system sprzedaży (np. stworzył stronę internetową lub infolinię telefoniczną umożliwiającą składanie zamówień i zawieranie umów, wyodrębnił personel zajmujący się takimi umowami). Należy przy tym zaznaczyć, że sprzedawca zawierający z klientami umowy na odległość może korzystać z własnego systemu albo z systemu prowadzonego przez osobę trzecią (np. platforma internetowa). Nie jest ponadto konieczne by sprzedawca prowadził swoją działalność jedynie w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość - może jednocześnie prowadzić działalność poza tym systemem;
·jednorazowe lub sporadyczne przypadki w działalności sprzedawcy co do zawierania umowy na odległość nie uzasadniają przyjęcia, że posługuje się on zorganizowanym systemem.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że od stycznia 2016 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą, której głównym profilem jest prowadzenie treningów, a działalność handlowa m.in. sprzętem elektronicznym ma być dodatkowym źródłem dochodu. Poza ww. działalnością nie będzie Pan wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy. Wartość sprzedaży w poprzednim roku podatkowym ani za rok 2024 nie przekroczyła i nie przekroczy kwoty 200.000 zł.
Zamierza Pan dokonać sprzedaży sprzętu elektronicznego w postaci (...) na rzecz firmy, dla której świadczy Pan treningi personalne. Przedmiotowe towary sklasyfikował Pan, zgodnie z PKWiU, do symbolu – 26. Co istotne, to firma zgłosiła Panu zapotrzebowanie ww. sprzęt i chęć jego zakupu. W związku z tym, sprzedaży dokona Pan osobiście i ewentualna umowa kupna-sprzedaży zostanie zawarta w siedzibie Pana firmy. Nie będzie to zatem sprzedaż przez internet czy szeroko rozumiana sprzedaż na odległość.
Pana wątpliwości dotyczą zastosowania zwolnienia od podatku VAT – na podstawie art. 113 ustawy – w związku ze sprzedażą sprzętu elektronicznego.
Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy wskazać, że planowana przez Pana sprzedaż sprzętu elektronicznego nie będzie wyłączona ze zwolnienia od podatku VAT, w oparciu o art. 113 ust. 13 ustawy.
W analizowanej sprawie istotny jest sposób dokonywania przez Pana planowanej sprzedaży. Wskazał Pan, że przedmiotem sprzedaży będą towary zaklasyfikowane zgodnie z PKWiU w dziale – 26, które zostały wymienione w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f tiret drugi ustawy. Jednocześnie podkreślił Pan, że sprzedaży dokona osobiście i ewentualną umowę kupna-sprzedaży zawrze w siedzibie własnej firmy. Tym samym ww. transakcja nie będzie stanowiła dostawy dokonywanej przez internet ani szeroko rozumianej sprzedaży na odległość. Zatem należy stwierdzić, że będzie to sprzedaż dokonywana w sposób stacjonarny. Wobec tego wyłączenie zawarte w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f tiret drugi ustawy nie będzie miało w Pana sprawie zastosowania.
W konsekwencji, skoro przewidywana wartość sprzedaży dokonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie przekroczy – w roku podatkowym – wartości 200.000 zł, to będzie mógł Pan korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.
Podsumowując, stwierdzam, że w związku z tym, że świadczenie przez Pana usług w ramach prowadzonej działalności korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, stosownie do art. 113 ustawy, ma Pan prawo do sprzedaży ww. sprzętu elektronicznego w ramach powyższego zwolnienia.
Tym samym Pana stanowisko uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zastrzec należy, że wydana interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności zaklasyfikowania towarów, będących przedmiotem sprzedaży, do odpowiedniego grupowania PKWiU, ponieważ analiza prawidłowości dokonanej przez Pana klasyfikacji statystycznej nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Organ podatkowy nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie przyporządkowania formalnego towarów i usług do właściwych grupowań klasyfikacyjnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).