Możliwość rozliczania podatku z tytułu dostaw towarów do klientów w Niemczech w ramach procedury OSS. - Interpretacja - null
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Możliwość rozliczania podatku z tytułu dostaw towarów do klientów w Niemczech w ramach procedury OSS.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie możliwości rozliczania podatku z tytułu dostaw towarów do konsumentów z Niemiec (w Modelu 3) w procedurze OSS jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 września 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 18 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie możliwości rozliczania podatku z tytułu dostaw towarów do klientów w Niemczech w ramach procedury OSS (pytanie oznaczone w uzupełnieniu wniosku nr 2).
Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – trzema pismami z 8 listopada 2024 r. (wpływ 9 listopada 2024 r., 13 listopada 2024 r. oraz 18 listopada 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Czy podatnik korzystający z prawidłowej klasyfikacji sprzedawanego towaru PKWiU 22.11.11.0 sprzedając opony poprzez sklepy internetowe może korzystać ze zwolnienia podmiotowego VAT do 200 000 zł?
Nasz polski dostawca (hurtownik) otrzymując od nas NIP UE ( VAT UE) wysyła do naszego konsumenta nie będącego podatnikiem opony. Dostawca organizuje transport. Czy sprzedając opony dla klienta w DE oraz kupując od podatnika w PL będąc drugim w łańcuchu podatnikiem możemy korzystać z VAT OSS w przypadku przekroczenia 10 000 euro w całości sprzedaży międzynarodowej?
Nasz niemiecki dostawca (hurtownik) otrzymując od nas NIP UE (VAT UE) wysyła do naszego konsumenta nie będącego podatnikiem opony. Dostawca organizuje transport. Czy my sprzedając opony dla klienta w PL oraz kupując od podatnika w DE będąc drugim w łańcuchu podatnikiem wystawiamy fakturę sprzedaży ze stawką VAT zwolniony podmiotowo z racji nie przekroczenia 200 000 zł PKWiU (22.11.11.0). Czy faktura zakupowa to 0% VAT odwrotne obciążenie?
Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego
W odpowiedzi na pytania:
1.Czy prowadzi lub prowadziła Pani inną niż opisana we wniosku działalność gospodarczą (tj. sprzedaż opon), oraz czy jest lub była Pani zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT? Jeśli tak, to prosimy żeby wskazała Pani:
·od kiedy i z jakiego powodu została Pani czynnym podatnikiem podatku VAT (przekroczenie limitu obrotów, rezygnacja ze zwolnienia od podatku VAT)?
·czy wartość sprzedaży z tytułu prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej w poprzednim roku podatkowym przekroczyła kwotę 200.000 zł (bez podatku VAT)?
2.Jeżeli rozpoczęła lub rozpocznie Pani prowadzenie działalności gospodarczej opisanej we wniosku w tym roku (lub kolejnych latach) prosimy, aby wskazała Pani, czy wartość sprzedaży z tytułu prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej w roku podatkowym (prosimy wskazać w którym roku) przekroczyła lub przekroczy kwotę 200.000 zł, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej?
wskazała Pani:
(Odp. punkt 1 + punkt 2) Nie prowadziłam działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży opon oraz nie byłam zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Wartość sprzedaży nie będzie w momencie otwarcia działalności sprzedaży opon przekraczać kwoty 200 000,00 zł.
W odpowiedzi na pytanie:
3.Czy oprócz sprzedaży opon, będących przedmiotem wniosku, dokonuje/będzie Pani dokonywała również dostawy towarów bądź świadczy/świadczyła inne usługi wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to prosimy wskazać, jakie to są/będą towary lub usługi [2]?
wskazała Pani:
Zakres prowadzonej działalności będzie opierał się wyłącznie na sprzedaży opon i felg do samochodów samochodowych (osobowych), terenowych, dostawczych, motocyklowych oraz ciężarowych. Stąd pytanie czy zwolnienie z podatku VAT w zw. z nieprzekroczeniem 200 000,00 złotych stosuje się wobec wszystkich powyżej rodzajów opon, felg czy tylko do wybranych?
W odpowiedzi na pytanie:
4.Czy towary, które zamierza Pani sprzedawać stanowią nowe opony pneumatyczne z gumy stosowane w samochodach osobowych?
wskazała Pani:
Opony, które są w zamiarze sprzedaży (uprzednio zakupione i dostarczane przez polskiego lub niemieckiego hurtownika) stanowią opony nowe pneumatyczne z gumy stosowane w samochodach osobowych. Dodatkowo wybrane rodzaje opon zostały opisane w pkkt 3 niniejszej odpowiedzi wraz z felgami. Felgi kupuje się osobno.
W odpowiedzi na pytanie:
5.Czy czynności wykonywane przez Panią w ramach prowadzonej działalności polegają/będą polegały na udzielaniu „porad, opinii i wyjaśnień” charakterystycznych dla usług doradztwa?
wskazała Pani:
Czynności wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie będą polegać na udzielaniu porad, opinii i wyjaśnień charakterystycznych dla usług doradztwa.
W odpowiedzi na pytanie:
6.Jak szczegółowo będzie się przedstawiał cały mechanizm działania (sprzedaży) działalności, którą Pani prowadzi/zamierza Pani prowadzić? Prosimy przedstawić w sposób chronologiczny ten mechanizm.
wskazała Pani:
Szczegółowy mechanizm trzech modeli sprzedaży w oparciu o sprzedaż krajową oraz zagraniczną:
z PL → do PL
Model 1. Konsument PL będzie dokonywać zakupu nowych opon/felg poprzez platformy aukcyjne (…) na naszych aukcjach. W momencie gdy otrzymam zamówienie od konsumenta PL, polski hurtownik zapakuje opony/felgi i zorganizuje transport z pomocą firm kurierskich ze swojego magazynu z terenu Polski na adres wskazany przez nas do konsumenta PL, który pierwotnie zakupił opony na portalu aukcyjnym.
z DE → do PL
Model 2. Konsument PL będzie dokonywać zakupu nowych opon/felg poprzez platformy aukcyjne (…) na naszych aukcjach. W momencie gdy otrzymam zamówienie od konsumenta PL, niemiecki hurtownik zapakuje opony i zorganizuje transport z pomocą firm kurierskich z swojego magazynu z Niemiec na adres wskazany przez nas do konsumenta PL w Polsce, który pierwotnie zakupił opony na portalu aukcyjnym. Niemiecki hurtownik uprzednio otrzyma od nas NIP UE celem wystawienia faktury do opłacenia dla nas. Hurtownik będzie odpowiedzialny za zapakowanie oraz zorganizowanie transportu do konsumenta w PL.
z PL → do DE
Model 3. Konsument DE będzie dokonywać zakupu nowych opon/felg poprzez platformy aukcyjne (…) na naszych aukcjach. W momencie otrzymania zamówienia od konsumenta DE, polski hurtownik zapakuje opony i organizuje transport z pomocą firm kurierskich z swojego magazynu z terenu Polski na adres wskazany przez nas do konsumenta DE, który pierwotnie zakupił opony na portalu aukcyjnym. Polski hurtownik uprzednio otrzyma od nas NIP UE celem wystawienia faktury do opłacenia dla nas. Hurtownik będzie odpowiedzialny za zapakowanie oraz zorganizowanie transportu do konsumenta w DE.
W odpowiedzi na pytanie:
7.Czy sprzedaż (na terytorium kraju oraz poza terytorium kraju) odbywać się będzie poprzez Pani sklepy internetowe?
wskazała Pani:
Sprzedaż na terytorium kraju i poza terytorium kraju odbywać się będzie poprzez sklepu marketplace typu (…), gdzie będę posiadać tam konto.
W odpowiedzi na pytanie:
8.Czy będzie Pani posiadała właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany Pani przez państwo członkowskie, z którego towary będą wysyłane lub transportowane?
wskazała Pani:
Aby zrealizować modele sprzedaży z DE → PL oraz PL → DE będę posiadać NIP UE zarejestrowany w Polsce.
W odpowiedzi na pytanie:
9.Jeżeli będzie Pani posiadała właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany Pani przez państwo członkowskie, z którego towary będą wysyłane lub transportowane, to czy przekaże Pani ten numer swojemu dostawcy dla realizowanych transakcji?
wskazała Pani:
NIP UE zostanie przekazany niemieckim oraz polskim hurtownikom (DE → PL oraz PL → DE).
W odpowiedzi na pytanie:
10.Czy będzie Pani posiadała na terenie Niemiec stałe miejsce prowadzenia działalności, które będzie uczestniczyć w opisanych we wniosku transakcjach?
wskazała Pani:
Stałe miejsce prowadzenia działalności będzie jedynie w Polsce zgodnie z przyszłym otwarciem działalności gospodarczej.
W odpowiedzi na pytanie:
11.Czy w związku z planowaną sprzedażą zarejestruje się Pani do procedury szczególnej OSS?
wskazała Pani:
W związku z planowaną sprzedażą zarejestrujemy się do procedury VAT OSS celem przekazania podatku 19% niemieckiego podatku VAT celem uniknięcia konieczności rejestrowania się do każdego kraju osobno do, którego wysyłamy na podstawie planowanego przekroczenia przychodu z sprzedaży międzynarodowej 10 000,00 EUR (model PL → DE).
W odpowiedzi na pytanie:
12.Jakie dokładnie czynności organizacyjne w ramach transportu towarów będzie wykonywał niemiecki i polski dostawca (hurtownik), a jakie Pani? W szczególności prosimy wskazać:
a)kto będzie przygotowywał towar do transportu, kto zapewni załadunek towaru na środek transportu, kto sporządzi dokumenty przewozowe, kto wygeneruje awizo transportowe, kto się skontaktuje z przewoźnikiem i w jakich konkretnie sprawach?
b)kto (dostawca czy Pani) będzie zawierał umowę z firmą przewozową i kto będzie wybierał firmę przewozową?
c)kto (dostawca czy Pani) będzie zlecał transport/wysyłkę towarów?
d)kto będzie płacił za ten transport/wysyłkę, czy będzie Pani pobierała od nabywcy opłatę za transport/wysyłkę, a następnie przekaże ją Pani firmie przewozowej?
e)czy będzie Pani ponosiła całkowitą lub częściową odpowiedzialność za dostarczenie towarów nabywcy?
wskazała Pani:
Niemiecki hurtownik wedle modelu DE → PL oraz polski hurtownik PL → PL oraz PL → DE będzie wykonywał wszelkie czynności organizacyjne w ramach transportu towaru opisanych w wezwaniu:
a)Hurtownik będzie przygotowywać towar do transportu, zapewnia załadunek towaru na środek transportu, sporządzi dokumenty przewozowe, wygeneruje awizo, skontaktuje się z przewoźnikiem. Jeśli otrzymamy informację od klienta, że występują opóźnienia w dostawie opon → skontaktujemy się z pilną prośbą do hurtownika celem ponaglenia kuriera.
b)Hurtownik będzie zawierał umowę z firmą kurierską i będzie ją wybierał.
c)Hurtownik będzie zlecał transport/wysyłkę towarów.
d)Opłata za wysyłkę będzie dla naszych klientów darmowa, nie będzie pobierany za to koszt. Jednak opłatę transportową będziemy musieli zapłacić na podstawie przesłanej faktury od hurtownika.
e)Odpowiedzialność za dostarczenie towarów do nabywcy spoczywa na firmie kurierskiej, jednak w razie opóźnień będziemy ponaglać hurtownika celem skontaktowania się i przyspieszenia dostarczenia opon.
W odpowiedzi na pytanie:
13.W którym momencie oraz na terytorium jakiego kraju będzie następowało przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel na podmioty uczestniczące w transakcjach, o których mowa we wniosku, tj.
a)z dostawcy na Panią,
b)z Pani na nabywców?
Odpowiedzi prosimy udzielić odrębnie dla obu rodzajów transakcji opisanych we wniosku.
wskazała Pani:
Generalnie w momencie otrzymania wpłaty od konsumenta za pośrednictwem platformy aukcyjnej towar należy do Kupującego, lecz fizycznie nim rozporządza w momencie doręczenia przez firmę kurierską, co mogę udokumentować w związku z potwierdzeniem odbioru.
W odpowiedzi na pytanie:
14.Czy z posiadanej przez Panią dokumentacji dotyczącej dostaw towarów, o których mowa we wniosku, jednoznacznie będzie wynikać, że towary zostały odebrane przez nabywcę na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów?
wskazała Pani:
Dzięki przesyłanym numerem śledzenia przesyłki jesteśmy w stanie monitorować kiedy przesyłka została odebrana. Taki numer otrzymujemy od hurtownika. Towar zawsze zostaje odebrany w kraju konsumenta.
W odpowiedzi na pytanie:
15.Czy ww. dokumentację dotyczącą dostaw towarów, o których mowa we wniosku będzie Pani posiadała przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy?
wskazała Pani:
Wyżej wymieniona dokumentacja będzie zawsze widoczna dla nas jak potwierdzenie odbioru przesyłki. Dostawa będzie odbywać się zwykle w kilka dni.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 8 listopada 2024 r.)
W zw. z modelem PL → DE
Czy osoba prowadząca działalność gospodarczą sprzedając opony/felgi do samochodów samochodowych (osobowych), terenowych, dostawczych, motocyklowych oraz ciężarowych za pośrednictwem portali aukcyjnych, może korzystać z procedury VAT OSS w związku z przekroczeniem 10 000,00 EUR z całości międzynarodowej. W każdej z tych sytuacji hurtownik organizuje transport. W tej sytuacji Pani firma przekaże do realizacji powyższych celów NIP UE (pytanie oznaczone w uzupełnieniu wniosku nr 2).
Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie wyrażone w piśmie z 8 listopada 2024 r.)
W zw. z modelem PL → DE
Osoba prowadząca działalność gospodarczą w PL sprzedając opony/felgi do samochodów samochodowych (osobowych), terenowych, dostawczych, motocyklowych oraz ciężarowych za pośrednictwem portali aukcyjnych może korzystać z procedury VAT OSS w związku z przekroczeniem 10 000,00 EUR z całości międzynarodowej. Powyższe ma zastosowanie nawet, gdy to hurtownik organizuje transport, a osoba prowadząca działalność gospodarczą przekazała hurtownikowi NIP UE.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy:
Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Według art. 2 pkt 22 ustawy:
Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy, „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamianę, darowiznę oraz każdą inną czynność, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu).
Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie „dostawa towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. W konsekwencji pojęcie „dostawa towarów” oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem.
Pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” – zawarte w art. 7 ust. 1 ustawy – dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Ponieważ istotą dostawy towarów nie jest przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Co więcej, czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, ponieważ „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.
Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu.
Z kolei art. 7a ustawy stanowi, że
1.W przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma, platforma handlowa, portal lub podobne środki, zwanego dalej „interfejsem elektronicznym”, sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, uznaje się, że podatnik ten samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.
2.W przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, dokonanie na terytorium Unii Europejskiej przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej:
1)wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość lub
2)dostawy towarów na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem
-uznaje się, że podatnik, który ułatwia tę dostawę, samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.
3.Przez ułatwianie, o którym mowa w ust. 1 i 2, rozumie się ułatwianie w rozumieniu art. 5b rozporządzenia 282/2011.
W art. 7a ust. 1 i 2 ustawy zaimplementowano swego rodzaju fikcję prawną, która w istocie prowadzi do przeniesienia odpowiedzialności za zobowiązanie VAT z tytułu określonych dostaw towarów na podatników prowadzących działalność gospodarczą związaną z posiadaniem, prowadzeniem czy zarządzaniem interfejsami elektronicznymi. Regulacje obejmują swoim zakresem operatorów interfejsów elektronicznych, którzy ułatwiają dokonywanie określonych dostaw towarów, niezależnie od tego czy posiadają oni siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium UE, czy na terytorium państwa trzeciego.
Powyższy przepis wprowadza fikcję prawną (wyłącznie na potrzeby podatku VAT), polegającą na przyjęciu, że podatnik ułatwiający za pomocą interfejsu elektronicznego wyżej wskazane dostawy towarów na rzecz konsumentów, dokonywane przez tzw. dostawców bazowych:
-samodzielnie otrzymał (nabył) te towary (fikcja prawna w postaci przyjęcia, że ma miejsce dostawa towarów B2B pomiędzy dostawcą bazowym a operatorem interfejsu elektronicznego) oraz
-dokonał dostawy tych towarów (fikcja prawna polegająca na przyjęciu, że dochodzi do dostawy towarów B2C pomiędzy operatorem interfejsu elektronicznego a ostatecznym nabywcą tych towarów, tj. konsumentem, który faktycznie nabywa te towary).
Zgodnie z art. 5b rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu od wartości dodanej (Dz.U. UE L 77 z 23 marca 2011, s. 1, ze zm.; dalej jako: rozporządzenie 282/2011):
Do celów stosowania art. 14a dyrektywy 2006/112/WE termin „ułatwia” oznacza korzystanie z interfejsu elektronicznego w celu umożliwienia nawiązania kontaktu pomiędzy nabywcą a dostawcą, który oferuje towary na sprzedaż poprzez interfejs elektroniczny, co skutkuje dostawą towarów poprzez ten interfejs elektroniczny.
Jednakże podatnik nie ułatwia dostawy towarów, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:
a)podatnik ten nie określa, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych warunków, na których dokonywana jest dostawa towarów;
b)podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością;
c)podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w procesie zamawiania lub dostarczania towarów.
Art. 14a dyrektywy 2006/112/WE nie ma zastosowania do podatnika, który wykonuje tylko jedną z następujących czynności::
a)przetwarzanie płatności w związku z dostawą towarów;
b)oferowanie lub reklamowanie towarów;
c)przekierowywanie lub przenoszenie nabywców do innych interfejsów elektronicznych, poprzez które towary są oferowane na sprzedaż, bez jakiegokolwiek dalszego udziału w dostawie tych towarów.
Zgodnie z art. 2 pkt 22a ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość (dalej WSTO) rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, który jest:
a)podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub
b)podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9, lub
c)podmiotem niebędącym podatnikiem
-pod warunkiem że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.
Jak wynika z przywołanych przepisów wewnątrzwspólnotowa sprzedaż towarów na odległość (WSTO) ma miejsce, jeżeli towary są wysyłane lub transportowane z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy oraz, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
‒wysyłka lub transport towaru jest dokonywana przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów (istotne znaczenie w kwestii transportu/wysyłki ma art. 5a rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (wersja przekształcona; Dz. Urz. UE .L 2011 Nr 77, str. 1 ze zm.; dalej zwane rozporządzeniem 282/2011), w którym wskazano, kiedy uznaje się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez dostawcę lub na jego rzecz oraz kiedy nie uważa się towarów za wysłane lub przetransportowane przez dostawcę lub na jego rzecz);
‒nabywcą towaru jest m.in. podatnik podatku od wartości dodanej lub osoba prawna niebędąca podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy o VAT;
‒dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy (tj. towarami, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz).
W myśl art. 5a rozporządzenia 282/2011:
Do celów stosowania art. 14 ust. 4 dyrektywy 2006/112/WE uznaje się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym gdy dostawca uczestniczy pośrednio w wysyłce lub transporcie towarów, w szczególności w następujących przypadkach:
a)w przypadku gdy dostawca zleca podwykonanie wysyłki lub transportu towarów osobie trzeciej, która dostarcza towary nabywcy;
b)w przypadku gdy wysyłka lub transport towarów dokonywane są przez osobę trzecią, ale dostawca ponosi całkowitą lub częściową odpowiedzialność za dostarczenie towarów nabywcy;
c)w przypadku gdy dostawca wystawia fakturę i pobiera od nabywcy opłaty za transport lub wysyłkę, a następnie przekazuje je osobie trzeciej, która organizuje wysyłkę lub transport towarów;
d)w przypadku gdy dostawca zachęca nabywcę w dowolny sposób do skorzystania z usług w zakresie dostarczania towarów świadczonych przez osobę trzecią, umożliwia kontakt nabywcy i osoby trzeciej lub przekazuje w inny sposób tej osobie informacje niezbędne do dostarczenia towarów nabywcy.
Towarów nie uważa się jednak za wysłane lub przetransportowane przez dostawcę lub na jego rzecz, w przypadku gdy nabywca transportuje te towary samodzielnie lub z udziałem osoby trzeciej organizuje dostarczanie tych towarów, a dostawca nie bierze udziału bezpośrednio ani pośrednio w organizacji lub pomocy w organizacji wysyłki lub transportu tych towarów.
Przedmiotem WSTO mogą być towary wyprodukowane w UE lub towary, które zostały już dopuszczone do swobodnego obrotu w UE i które znajdują się na jej terytorium i są dostarczane nabywcom w UE. WSTO nie stosuje się w odniesieniu do:
‒nowych środków transportu,
‒towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz,
‒dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich, antyków, towarów używanych – jednak tylko wówczas, gdy podstawę opodatkowania ustala się zgodnie z procedurami szczególnymi określonymi w art. 120 ust. 4 lub 5 ustawy o VAT.
Należy przy tym zauważyć, że z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.
Na mocy art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.
Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1a ustawy:
Miejscem dostawy towarów w przypadku wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy.
Zgodnie z art. 22 ust. 1a ustawy:
Przepisów ust. 1 pkt 1a-1c nie stosuje się do towarów, o których mowa w art. 120 ust. 1:
1)podlegających opodatkowaniu podatkiem na zasadach określonych w art. 120 ust. 4 i 5;
2)podlegających opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej w państwie członkowskim rozpoczęcia transportu lub wysyłki na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5;
3)będących przedmiotem dostawy na aukcji (licytacji) w państwie członkowskim rozpoczęcia transportu lub wysyłki, jeżeli ich dostawa jest dokonywana przez organizatora aukcji (licytacji) oraz do dostawy tej zastosowano szczególne zasady opodatkowania podatkiem od wartości dodanej obowiązujące w państwie członkowskim rozpoczęcia transportu lub wysyłki, stosowane do dostaw towarów dokonywanych przez organizatora aukcji (licytacji), wyłączające uznanie dostawy towarów za czynność odpowiadającą wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.
Stosownie do art. 22a ust. 1 ustawy:
Przepis art. 22 ust. 1 pkt 1a nie ma zastosowania, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1)dostawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium jednego państwa członkowskiego;
2)towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1;
3)suma całkowitej wartości dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych na terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 2, oraz całkowitej wartości usług, o których mowa w art. 28k ust. 1, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 28k ust. 2 pkt 2, pomniejszona o kwotę podatku lub podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro lub jej równowartości wyrażonej w walucie krajowej państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1, przy czym w przypadku dostawcy posiadającego siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju, wyrażona w złotych równowartość kwoty w euro wynosi 42 000 zł.
Co do zasady miejscem dostawy w przypadku WSTO jest kraj, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy – czyli kraj konsumenta. Natomiast w sytuacji gdy są spełnione warunki określone w art. 22a ust. 1 ustawy, za miejsce opodatkowania dostawy towarów uznaje się kraj rozpoczęcia wysyłki/transportu towarów.
Według art. 22 ust. 2 ustawy:
W przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.
Na podstawie art. 22 ust. 2b ustawy:
W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego.
W świetle art. 22 ust. 2c ustawy:
W przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.
Definicja podmiotu pośredniczącego zawarta została w art. 22 ust. 2d ustawy, w oparciu o który:
Przez podmiot pośredniczący, o którym mowa w ust. 2b i 2c, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz.
Jak stanowi art. 22 ust. 2e ustawy:
W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego albo z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez:
1)pierwszego dostawcę – wysyłkę lub transport przyporządkowuje się jego dostawie;
2)ostatniego nabywcę – wysyłkę lub transport przyporządkowuje się dostawie dokonanej do tego nabywcy.
Z przepisu art. 22 ust. 3 ustawy wynika, że:
W przypadkach, o których mowa w ust. 2-2c i 2e, dostawę towarów, która:
1)poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
2)następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku tzw. transakcji łańcuchowych, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie przemieszczany tylko od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, wówczas przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport), więc tylko w odniesieniu do jednej z transakcji można ustalić miejsce świadczenia w oparciu o art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy (dostawa ruchoma). W odniesieniu do pozostałych dostaw, którym nie można przypisać wysyłki (transportu), ustalenie miejsca świadczenia odbywa się jak dla towarów niewysyłanych, a więc według miejsca, w którym towary znajdowały się w momencie dostawy (dostawa nieruchoma).
W dziale XII w rozdziale 6a ustawy o podatku od towarów i usług w przepisach art. 130a -130d ustawy zostały uregulowane kwestie dotyczące Procedury unijnej dotyczącej niektórych dostaw towarów oraz świadczenia niektórych usług.
Zgodnie z art. 130a pkt 2 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, które:
a)dokonują wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość lub
b)ułatwiają dostawę towarów zgodnie z art. 7a ust. 2, jeżeli wysyłka lub transport towarów będących przedmiotem dostawy rozpoczyna się i kończy na terytorium tego samego państwa członkowskiego, lub
c)posiadają siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, ale nie posiadają siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego konsumpcji oraz świadczą usługi na rzecz osób niebędących podatnikami, o których mowa w art. 28a.
Według art. 130a pkt 2a ustawy:
Przez państwo członkowskie konsumpcji rozumie się:
a)w przypadku wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość – państwo członkowskie zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy,
b)w przypadku dostaw towarów dokonanych przez podatnika ułatwiającego takie dostawy zgodnie z art. 7a ust. 2, jeżeli wysyłka lub transport towarów będących przedmiotem takich dostaw rozpoczyna się i kończy na terytorium tego samego państwa członkowskiego – to państwo członkowskie,
c)w przypadku świadczenia usług – państwo członkowskie, na terytorium którego ma miejsce świadczenie usług.
Na podstawie art. 130a pkt 2b ustawy:
Przez państwo członkowskie identyfikacji – rozumie się państwo członkowskie:
a)w którym podatnik posiada siedzibę działalności gospodarczej albo
b)w którym podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, albo
c)w którym podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, które wybiera w celu złożenia zgłoszenia informującego o zamiarze skorzystania z procedury unijnej, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, ale posiada więcej niż jedno stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, albo
d)rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów, a w przypadku większej liczby takich państw członkowskich – państwo członkowskie, które podatnik wybiera w celu złożenia zgłoszenia informującego o zamiarze skorzystania z procedury unijnej, pod warunkiem że nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej.
Jak stanowi art. 130a pkt 3 ustawy:
Przez procedurę unijną rozumie się to rozliczenie VAT należnego z tytułu czynności określonych w pkt 2 lit. a-c państwu członkowskiemu konsumpcji za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji.
W świetle przepisu art. 130b ust. 1 ustawy:
Podatnik może złożyć zgłoszenie informujące o zamiarze skorzystania z procedury unijnej w państwie członkowskim identyfikacji. Procedura unijna ma zastosowanie do wszystkich dostaw towarów lub każdego świadczenia usług objętych tą procedurą, dokonywanych przez podatnika na terytorium Unii Europejskiej.
Ww. przepisy wprowadzają procedurę tzw. One Stop Shop (OSS). Procedura ta ma na celu uproszczenie obowiązków w zakresie podatku VAT nałożonych na podatników dokonujących dostaw towarów i świadczących usługi osobom niebędącym podatnikami (konsumentom) na terytorium UE, poprzez umożliwienie im:
-elektronicznej rejestracji dla celów podatku VAT w jednym państwie członkowskim;
-deklarowania i płacenia należnego podatku VAT w ramach jednej elektronicznej kwartalnej deklaracji;
-współpracy z administracją podatkową państwa członkowskiego siedziby działalności gospodarczej, nawet jeśli dokonywane dostawy/świadczenie usług mają charakter transgraniczny.
Procedura unijna w odniesieniu do towarów może być stosowana przez przedsiębiorców:
·posiadających siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, w celu deklarowania i płacenia podatku VAT należnego z tytułu WSTO;
·ułatwiających poprzez użycie interfejsu elektronicznego zgodnie z art. 7a ust. 2 ustawy (niezależnie od tego, czy posiadają oni siedzibę działalności gospodarczej na terytorium UE czy w kraju trzecim), dokonanie:
-WSTO,
-krajowych dostaw towarów na rzecz konsumenta, których wysyłka lub transport rozpoczyna się i kończy na terytorium tego samego państwa członkowskiego.
Na podstawie ww. procedury podatnicy, m.in. dokonujący WSTO, nie muszą rejestrować się do celów podatku VAT we wszystkich państwach członkowskich, w których dokonywane są dostawy. Zamiast tego podatek VAT należny od tych transakcji mogą zadeklarować i zapłacić w jednym państwie członkowskim (państwie członkowskim identyfikacji) za pośrednictwem OSS. Korzystanie z tej procedury ma charakter fakultatywny.
Z opisu sprawy wynika, że planowana przez Panią sprzedaż na terytorium kraju i poza terytorium kraju odbywać się będzie poprzez sklepy (…), gdzie będzie Pani posiadać konto.
W Modelu 3 (PL → DE): konsument DE będzie dokonywać zakupu nowych opon/felg poprzez platformy aukcyjne (…) na Pani aukcjach. W momencie otrzymania zamówienia od konsumenta DE, polski hurtownik zapakuje opony i zorganizuje transport z pomocą firm kurierskich ze swojego magazynu z terenu Polski na adres wskazany przez Panią do konsumenta DE, który pierwotnie zakupił opony na portalu aukcyjnym. Polski hurtownik otrzyma od Pani NIP UE celem wystawienia faktury do opłacenia dla Pani. Hurtownik będzie odpowiedzialny za zapakowanie oraz zorganizowanie transportu do konsumenta w DE. Polski hurtownik będzie wykonywał wszelkie czynności organizacyjne w ramach transportu towaru:
1.Hurtownik będzie przygotowywać towar do transportu, zapewnia załadunek towaru na środek transportu, sporządzi dokumenty przewozowe, wygeneruje awizo, skontaktuje się z przewoźnikiem. Jeśli otrzyma Pani informację od klienta, że występują opóźnienia w dostawie opon, skontaktuje się Pani pilnie z hurtownikiem celem ponaglenia kuriera.
2.Hurtownik będzie zawierał umowę z firmą kurierską i będzie ją wybierał.
3.Hurtownik będzie zlecał transport/wysyłkę towarów.
4.Opłata za wysyłkę będzie dla Pani klientów darmowa, nie będzie pobierany za to koszt. Jednak opłatę transportową będzie musiała zapłacić Pani na podstawie przesłanej faktury od hurtownika.
5.Odpowiedzialność za dostarczenie towarów do nabywcy spoczywa na firmie kurierskiej, jednak w razie opóźnień będzie Pani ponaglać hurtownika celem skontaktowania się i przyspieszenia dostarczenia opon.
Aby zrealizować model sprzedaży z PL → DE będzie Pani posiadać NIP UE zarejestrowany w Polsce i zostanie on przekazany polskiemu hurtownikowi.
W związku z planowaną sprzedażą zarejestruje się Pani do procedury VAT OSS.
W momencie otrzymania wpłaty od konsumenta za pośrednictwem platformy aukcyjnej towar należy do Kupującego, lecz fizycznie nim rozporządza w momencie doręczenia przez firmę kurierską, co może Pani udokumentować w związku z potwierdzeniem odbioru.
Dzięki przesyłanemu numerowi śledzenia przesyłki jest Pani w stanie monitorować kiedy przesyłka została odebrana. Taki numer otrzyma Pani od hurtownika. Towar zawsze zostaje odebrany w kraju konsumenta.
Wyżej wymieniona dokumentacja będzie zawsze widoczna dla Pani jak potwierdzenie odbioru przesyłki. Dostawa będzie odbywać się zwykle w kilka dni.
Pani wątpliwości dotyczą wskazania, czy sprzedając opony/felgi do samochodów samochodowych (osobowych), terenowych, dostawczych, motocyklowych oraz ciężarowych za pośrednictwem portali aukcyjnych do konsumentów z Niemiec (w Modelu 3), może Pani korzystać z procedury VAT OSS w związku z przekroczeniem 10 000,00 EUR z całości międzynarodowej.
Należy podkreślić, że podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym, co oznacza, że opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie, a ściślej te czynności, które zostaną uznane za wykonane w danym miejscu.
Odnosząc się do transakcji wskazanej w Modelu 3 należy zauważyć, że mamy do czynienia z transakcją łańcuchową, w którą zaangażowane będą trzy podmioty, tj. hurtownik z Polski, Pani oraz ostateczny konsument z Niemiec. Towar zaś transportowany będzie bezpośrednio od hurtownika z Polski do ostatecznego konsumenta z Niemiec. W transakcji tej za organizację transportu towarów odpowiedzialny będzie hurtownik z Polski.
Oznacza to, że w tym przypadku transport towaru powinien być przyporządkowany dostawie dokonanej przez hurtownika z Polski na rzecz Pani. Tym samym, stosownie do art. 22 ust. 2e pkt 1 ustawy, pierwszą transakcję w łańcuchu dostaw (dokonywaną pomiędzy hurtownikiem i Panią), należy traktować jako dostawę transgraniczną („ruchomą”), dokonaną i podlegającą opodatkowaniu w miejscu rozpoczęcia transportu, tj. na terytorium Polski. Natomiast kolejną dostawę towarów dokonaną pomiędzy Panią i konsumentem z Niemiec należy uznać – stosownie do art. 22 ust. 3 pkt 2 ustawy – za dokonaną i opodatkowaną w miejscu zakończenia transportu, tj. na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE (Niemcy).
W tej sytuacji nie sposób uznać, że transakcja dokonywana przez Panią na rzecz ostatecznego konsumenta z Niemiec będzie spełniała przesłanki uznania jej za wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość w rozumieniu art. 2 ust. 22a ustawy.
Ponadto z okoliczności sprawy przedstawionych we wniosku nie wynika, aby pełniła Pani rolę operatora interfejsu elektronicznego uławiającego dostawy towarów w rozumieniu art. 7a ust. 2 ustawy.
Tym samym, do ww. transakcji w Modelu 3 nie znajdzie zastosowania procedura unijna OSS, o której mowa w ww. art. 130a-130d ustawy.
Podsumowując stwierdzić należy, że sprzedając opony/felgi do samochodów osobowych, terenowych, dostawczych, motocyklowych oraz ciężarowych za pośrednictwem portali aukcyjnych do konsumentów z Niemiec (w Modelu 3) nie może Pani korzystać z procedury VAT OSS.
Tym samym Pani stanowisko w zakresie pytania oznaczonego w uzupełnieniu wniosku nr 2 jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Wniosek w zakresie pytań oznaczonych w uzupełnieniu wniosku nr 1 i 3 podlega odrębnemu rozpatrzeniu.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).