Temat interpretacji
Temat interpretacji
Zastosowanie stawki podatku VAT w wysokości 0% na podstawie posiadanych dokumentów w związku z nietransakcyjną wewnątrzwspólnotową dostawą towarów.
Interpretacja indywidualna
- stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
26 września 2024 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z 26 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% na podstawie posiadanych dokumentów w związku z nietransakcyjną wewnątrzwspólnotową dostawą towarów. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca - A. S.R.L.- posiada siedzibę na terytorium Rumunii i podlega w Rumunii opodatkowaniu do całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy w Rumunii) oraz jest również czynnym podatnikiem VAT w Rumunii oraz podatnikiem VAT dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w Rumunii. Wnioskodawca jest Spółką zależną polskiej spółki kapitałowej B. S.A. posiadającej siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i podlegającą w Polsce opodatkowaniu podatkiem CIT od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce). Akcjonariuszami Spółki matki Wnioskodawcy są osoby fizyczne.
Wnioskodawca prowadzi działalność w ramach grupy podmiotów obejmującą m.in. sprzedaż detaliczną odzieży prowadzoną w wyspecjalizowanych sklepach, sprzedażą hurtową wyrobów tekstylnych i obuwia oraz pozostałą działalnością związaną z szeroko pojętym sportem.
Spółka matka Wnioskodawcy jest wiodącym dystrybutorem i producentem na rynku odzieży, obuwia i akcesoriów sportowych. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest projektowanie, produkcja oraz sprzedaż odzieży sportowej i artykułów sportowych. Dzięki systematycznie wdrażanym i aktualizowanym rozwiązaniom technologicznym rozwijana jest funkcjonalność produktów, tworząc tym samym rozpoznawalność marki. Spółka w produkcji korzysta ze światowych rozwiązań technologicznych, przykładowo w zakresie membran, dostarczanych przez znane światowe marki. Atutami oferty produktowej jest wysoka jakość materiałów i wykonania oraz systematycznie poszerzany asortyment.
Spółka matka Wnioskodawcy prowadzi sprzedaż przede wszystkim dwóch czołowych marek własnych: (…) oraz (…) oraz jest wyłącznym dystrybutorem w Polsce marki (…). Przez (...) lat Spółka rozwijała się w Polsce, jak również na rynkach zagranicznych za pomocą strategicznej ekspansji na rynki Europy i Azji. Wnioskodawca prowadzi działalność zarówno w Polsce (w miejscu swojej siedziby oraz w biurach terenowych), jak i za granicą przy udziale spółek zależnych mających siedziby w Łotwie, Czechach, Rumunii, Słowacji, Serbii, USA, Litwie, Austrii, Bangladeszu, Portugalii, Niemczech, Chorwacji, Ukrainie, oraz Estonii.
Wnioskodawca rozważa wprowadzenie nowego modelu biznesowego, w ramach którego klienci końcowi Wnioskodawcy z Rumunii będą mogli dokonywać zwrotów towarów bezpośrednio w sklepach stacjonarnych zlokalizowanych w Rumunii. W ramach realizowanego modelu biznesowego Wnioskodawca (A. S.R.L.) zamierza dokonać rejestracji dla celów VAT w Polsce, w tym rejestracji jako podatnik VAT UE.
Planowana transakcja w ramach nowego modelu biznesowego przebiegać będzie w następujący sposób:
1)B. S.A. dokona sprzedaży towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) na rzecz A. S.R.L. na terenie Polski, a na potrzeby tej transakcji A. S.R.L. posłuży się polskim numerem VAT.
2)Towary, o których mowa w pkt 1) powyżej z punktu widzenia procesu magazynowego obsługiwane będą przez B. S.A., a koszty tej obsługi ponosił będzie Wnioskodawca.
3)Następnie A. S.R.L. posługując się polskim numerem NIP dla celów VAT UE (NIP z prefiksem PL) dokona nietransakcyjnej wewnątrzwspólnotowej dostawy tych towarów (nietransakcyjne WDT) na rzecz podatnika rumuńskiego A. S.R.L., który na potrzeby tej transakcji posłuży się rumuńskim numerem VAT UE (numer podatkowy VAT z prefiksem RO). Transakcja ta zostanie udokumentowana fakturą.
4)W zakresie przepływu towarów Wnioskodawca wskazuje, że klienci końcowi dokonywać będą zakupów za pośrednictwem sklepu internetowego od spółki Rumuńskiej (A. S.R.L. z siedzibą w Rumunii). Towary zakupione w ten sposób będą wysyłane bezpośrednio z Polski na adres dostawy klienta końcowego (może ale nie musi być to adres sklepu Wnioskodawcy w Rumunii). Wysyłka towarów organizowana będzie przez A. S.R.L. z siedzibą w Rumunii za pośrednictwem firm kurierskich z którymi A. S.R.L. z siedzibą w Rumunii zawrze stosowne umowy.
5)Sprzedaż do klientów końcowych rozpoznana zostanie jako krajowa sprzedaż na terytorium Rumunii i wykazana w deklaracjach podatkowych dla celów VAT przez A. S.R.L. z numerem NIP rumuńskim.
6)Transport towarów do klientów końcowych odbywał się będzie za pośrednictwem firm kurierskich lub przewozowych.
7)Wnioskodawca będzie posiadał dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika poświadczające, że towary wysyłane z terytorium Polski dostarczone zostały na terytorium Rumunii do klientów końcowych oraz specyfikację sztuk ładunku sporządzoną przez Wnioskodawcę.
Wnioskodawca zamierza na podstawie art. 100 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), dalej: „ustawa o VAT” transakcję polegającą na przemieszczeniu własnych towarów z terytorium Polski na terytorium Rumunii wykazać w ewidencji sprzedaży oraz informacji podsumowującej ze stawką VAT 0% jako podatnik VAT polski, tj. A. S.R.L. NIP PL wskazując w informacji podsumowującej jako kontrahenta A. S.R.L. NIP RO (tj. A. S.R.L podatnika VAT UE rumuńskiego), o ile Organ potwierdzi, że w opisanym stanie faktycznym zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 3 ustawy o VAT (tj. Wnioskodawca posiada w swojej dokumentacji dowody uprawniające do zastosowania dla nietransakcyjnego WDT stawki VAT w wysokości 0%).
Wnioskodawca powziął wątpliwość czy w ramach transakcji jak opisana powyżej posiadane dokumenty (tj. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika poświadczające, że towary wysyłane z terytorium Polski dostarczone zostały na terytorium Rumunii do klientów końcowych oraz specyfikację sztuk ładunku sporządzoną przez Wnioskodawcę) uprawniały będą Wnioskodawcę do rozpoznania pomiędzy A. S.R.L podatnik VAT UE polski oraz A. S.R.L podatnik VAT UE rumuński, nietransakcyjnej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy o VAT opodatkowanej stawką VAT 0% stosownie do art. 42 ust. 1 oraz ust. 3 ustawy o VAT.
Wnioskodawca wskazuje, że przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres będzie posiadał dokumenty w swojej dokumentacji, dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika poświadczające, że towary wysyłane z terytorium Polski dostarczone zostały na terytorium Rumunii do klientów końcowych oraz specyfikację sztuk ładunku sporządzoną przez Wnioskodawcę.
Wnioskodawca wskazuje, że w analizowanej sprawie nie znajdą zastosowania wyłączenia, o których mowa w 13 ust. 4 cytowanej ustawy o VAT. Ponadto w przypadku Wnioskodawcy sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Rozpatrywane nietransakcyjne WDT nie obejmuje towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków opodatkowanych w systemie VAT marża ani innych szczególnych towarów wymienionych w art. 13 ust. 8 ustawy o VAT.
Pytanie
Czy w ramach transakcji jak opisana powyżej posiadane dokumenty (tj. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika poświadczające, że towary wysyłane z terytorium Polski dostarczone zostały na terytorium Rumunii do klientów końcowych oraz specyfikację sztuk ładunku sporządzoną przez Wnioskodawcę) uprawniały będą Wnioskodawcę do rozpoznania pomiędzy A. S.R.L podatnik VAT UE polski oraz A. S.R.L podatnik VAT UE rumuński nietransakcyjnej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy o VAT opodatkowanej stawką VAT 0% stosownie do art. 42 ust. 1 oraz ust. 3 ustawy o VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy w ramach transakcji jak opisana powyżej posiadane dokumenty (tj. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika poświadczające, że towary wysyłane z terytorium Polski dostarczone zostały na terytorium Rumunii do klientów końcowych oraz specyfikację sztuk ładunku sporządzoną przez Wnioskodawcę) uprawniały będą Wnioskodawcę do rozpoznania pomiędzy A. S.R.L podatnik VAT UE polski oraz A. S.R.L podatnik VAT UE rumuński nietransakcyjnej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (dalej: „WDT” lub „nietransakcyjne WDT”), o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy o VAT opodatkowanej stawką VAT 0% stosownie do art. 42 ust. 1 oraz ust. 3 ustawy o VAT.
Stosownie do art. 13 ust. 3 ustawy o VAT:
Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.
Zgodnie z art. 138 ust. 1 Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. z 2006 r. Nr 347, str. 1 z późn. zm., dalej: „Dyrektywa VAT”), państwa członkowskie zwalniają dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium danego państwa, ale na terytorium Wspólnoty, przez sprzedawcę lub przez nabywcę towarów lub na ich rzecz, jeżeli spełnione są następujące warunki:
a)towary są dostarczane innemu podatnikowi lub osobie prawnej niebędącej podatnikiem, działających w takim charakterze w państwie członkowskim innym niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
b)podatnik lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, na rzecz których dokonywana jest dostawa, są zidentyfikowani do celów VAT w państwie członkowskim innym niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów oraz podali dostawcy ten numer identyfikacyjny VAT.
Jednocześnie, w myśl art. 138 ust. 1a Dyrektywy VAT, zwolnienie przewidziane w ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli dostawca nie dopełnił przewidzianego w art. 262 i 263 obowiązku składania informacji podsumowującej lub jeżeli złożona przez niego informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych informacji dotyczących tej dostawy zgodnie z wymogami art. 264, chyba że dostawca może należycie, w sposób odpowiadający właściwym organom, uzasadnić swoje uchybienie.
Powyższe regulacje zostały zaimplementowane do polskich przepisów podatkowych w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym WDT podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:
1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;
2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
Przy tym, należy zaznaczyć, że przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy o VAT nie uznaje się za WDT, w przypadku, gdy wystąpi choć jedna z przesłanek negatywnych określonych w art. 13 ust. 4 ustawy o VAT. Ponadto nietransakcyjne WDT wystąpi gdy dostawa nie obejmuje towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków opodatkowanych w systemie VAT marża ani innych szczególnych towarów wymienionych w art. 13 ust. 8 ustawy o VAT.
Jednocześnie - zgodnie z art. 42 ust. 14 ustawy o VAT - do takiego nietransakcyjnego WDT odpowiednio stosuje się przepisy art. 42 ust. 1-4, 11 i 12 ustawy o VAT.
Mając na uwadze powyższe, jednym z warunków skorzystania z 0% stawki VAT w przypadku nietransakcyjnego WDT jest zgromadzenie dokumentacji potwierdzającej, iż towary zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego.
Jak wskazano powyżej, stosownie do art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT w zw. z art. 42 ust. 14 ustawy o VAT, nietransakcyjne WDT podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 - zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy - są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają one dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:
1)dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2)specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.
W przedmiotowej sprawie A. S.R.L podatnik VAT UE polski dokona przemieszczenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa (zakupionych od B. S.A.) z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju oraz towary te służyć będą działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca na podstawie art. 100 ust. 1 pkt 1 ustawy ustawa o VAT wykaże transakcję polegającą na przemieszczeniu własnych towarów z terytorium Polski na terytorium Rumunii ze stawką VAT 0% w informacji podsumowującej jako podatnik VAT polski, tj. A. S.R.L. NIP PL, wskazując jako kontrahenta A. S.R.L. NIP RO, tj. A. S.R.L podatnika VAT UE rumuńskiego.
Wnioskodawca przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres będzie posiadał dokumenty w swojej dokumentacji, dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika poświadczające, że towary wysyłane z terytorium Polski dostarczone zostały na terytorium Rumunii do klientów końcowych oraz specyfikację sztuk ładunku sporządzoną przez Wnioskodawcę.
Jednocześnie w analizowanej sprawie nie znajdą zastosowania wyłączenia, o których mowa w 13 ust. 4 cytowanej ustawy o VAT. W przypadku Wnioskodawcy sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Rozpatrywane nietransakcyjne WDT nie obejmuje towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków opodatkowanych w systemie VAT marża ani innych szczególnych towarów wymienionych w art. 13 ust. 8 ustawy o VAT.
Mając na uwadze powyższe w ocenie Wnioskodawcy w ramach transakcji jak opisana w części poświęconej stanowi faktycznemu posiadane dokumenty (tj. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika poświadczające, że towary wysyłane z terytorium Polski dostarczone zostały na terytorium Rumunii do klientów końcowych oraz specyfikację sztuk ładunku sporządzoną przez Wnioskodawcę) uprawniały będą Wnioskodawcę do rozpoznania pomiędzy A. S.R.L podatnik VAT UE polski oraz A. S.R.L podatnik VAT UE rumuński nietransakcyjnej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy o VAT opodatkowanej stawką VAT 0% stosownie do art. 42 ust. 1 oraz ust. 3 ustawy o VAT.
W szczególności Wnioskodawca wskazuje, że:
1)Spełnione zostaną warunki rozpoznania WDT nietransakcyjnego z art. 13 ust. 3 ustawy o VAT i nie zachodzą żadne przesłanki negatywne w tym zakresie opisane w art. 13 ust. 4, ust. 6 lub ust. 8 ustawy o VAT.
2)Spełnione zostaną warunki, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT.
3)Wnioskodawca przed terminem złożenia deklaracji za dany okres będzie w posiadaniu dokumentów w postaci dokumentów przewozowych otrzymanych od przewoźnika poświadczających, że towary wysyłane z terytorium Polski dostarczone zostały na terytorium Rumunii do klientów końcowych oraz specyfikację sztuk ładunku sporządzoną przez Wnioskodawcę – które to dokumenty w ocenie Wnioskodawcy spełniają kryteria opisane w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 i 4 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Według art. 13 ust. 1 ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.
Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:
1)podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2)osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3)podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4)podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
Ponadto, stosownie do art. 13 ust. 3 ustawy:
Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.
Powołany przepis rozszerza więc pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności niemające charakteru czynności dwustronnych (pomiędzy dwoma odrębnymi podmiotami), polegające na przemieszczeniu towarów przedsiębiorstwa z Polski do innego kraju Unii Europejskiej, które mają służyć działalności gospodarczej podatnika. W takim przypadku dostawca pełni jednocześnie rolę nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.
Przy tym należy zaznaczyć, że przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku, gdy występuje chociażby jedna z przesłanek negatywnych określonych w art. 13 ust. 4 ustawy.
Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.
Przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, co do zasady, w przypadku gdy w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy następuje wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, a w przypadku przemieszczenia własnych towarów z Polski do innego kraju UE wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy. Wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów na terytorium Polski odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w kraju, do którego towar jest transportowany.
Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca posiada siedzibę na terytorium Rumunii, jest również czynnym podatnikiem VAT oraz podatnikiem VAT dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w Rumunii. Wnioskodawca jest Spółką zależną polskiej spółki kapitałowej posiadającej siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Wnioskodawca prowadzi działalność w ramach grupy podmiotów obejmującą m.in. sprzedaż detaliczną odzieży prowadzoną w wyspecjalizowanych sklepach, sprzedażą hurtową wyrobów tekstylnych i obuwia oraz pozostałą działalnością związaną z szeroko pojętym sportem. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest projektowanie, produkcja oraz sprzedaż odzieży sportowej i artykułów sportowych. Wnioskodawca rozważa wprowadzenie nowego modelu biznesowego, w ramach którego klienci końcowi Wnioskodawcy z Rumunii będą mogli dokonywać zwrotów towarów bezpośrednio w sklepach stacjonarnych zlokalizowanych w Rumunii. W ramach realizowanego modelu biznesowego Wnioskodawca zamierza dokonać rejestracji dla celów VAT w Polsce, w tym rejestracji jako podatnik VAT UE. Planowana transakcja w ramach nowego modelu biznesowego przebiegać będzie w następujący sposób: B. S.A. dokona sprzedaży towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) na rzecz A. S.R.L. na terenie Polski, a na potrzeby tej transakcji A. S.R.L. posłuży się polskim numerem VAT. Następnie A. S.R.L. posługując się polskim numerem NIP dla celów VAT UE (NIP z prefiksem PL) dokona nietransakcyjnej wewnątrzwspólnotowej dostawy tych towarów na rzecz podatnika rumuńskiego A. S.R.L., który na potrzeby tej transakcji posłuży się rumuńskim numerem VAT UE (numer podatkowy VAT z prefiksem RO). Transakcja ta zostanie udokumentowana fakturą. Klienci końcowi dokonywać będą zakupów za pośrednictwem sklepu internetowego od spółki rumuńskiej. Towary zakupione w ten sposób będą wysyłane bezpośrednio z Polski na adres dostawy klienta końcowego (może ale nie musi być to adres sklepu Wnioskodawcy w Rumunii). Wysyłka towarów organizowana będzie przez A. S.R.L. z siedzibą w Rumunii za pośrednictwem firm kurierskich z którymi A. S.R.L. z siedzibą w Rumunii zawrze stosowne umowy. Sprzedaż do klientów końcowych rozpoznana zostanie jako krajowa sprzedaż na terytorium Rumunii i wykazana w deklaracjach podatkowych dla celów VAT przez A. S.R.L. z numerem NIP rumuńskim. Transport towarów do klientów końcowych odbywał się będzie za pośrednictwem firm kurierskich lub przewozowych. Wnioskodawca zamierza na podstawie art. 100 ust. 1 pkt 1 ustawy transakcję polegającą na przemieszczeniu własnych towarów z terytorium Polski na terytorium Rumunii wykazać w ewidencji sprzedaży oraz informacji podsumowującej ze stawką VAT 0% jako podatnik VAT polski, tj. A. S.R.L. NIP PL wskazując w informacji podsumowującej jako kontrahenta A. S.R.L. NIP RO (tj. A. S.R.L podatnika VAT UE rumuńskiego). Wnioskodawca wskazuje ponadto, że przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres będzie posiadał dokumenty w swojej dokumentacji, tj. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika poświadczające, że towary wysyłane z terytorium Polski dostarczone zostały na terytorium Rumunii do klientów końcowych oraz specyfikację sztuk ładunku sporządzoną przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca wskazuje, że w analizowanej sprawie nie znajdą zastosowania wyłączenia, o których mowa w 13 ust. 4 ustawy.
Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą ustalenia czy posiadane dokumenty, tj. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika poświadczające, że towary wysyłane z terytorium Polski dostarczone zostały na terytorium Rumunii do klientów końcowych oraz specyfikację sztuk ładunku sporządzoną przez Wnioskodawcę, uprawniały będą Wnioskodawcę do rozpoznania pomiędzy A. S.R.L podatnik VAT UE polski oraz A. S.R.L podatnik VAT UE rumuński nietransakcyjnej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, opodatkowanej stawką VAT 0%.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.
W art. 22 ust. 1 - ust. 4 ustawy uregulowano zasady dotyczące określenia miejsca świadczenia przy dostawie towarów.
Na mocy art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.
Według art. 22 ust. 2 ustawy:
W przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.
Stosownie do art. 22 ust. 2b ustawy:
W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego.
W świetle art. 22 ust. 2c ustawy:
W przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.
Definicja podmiotu pośredniczącego zawarta została w art. 22 ust. 2d ustawy:
Przez podmiot pośredniczący, o którym mowa w ust. 2b i 2c, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz.
Na mocy art. 22 ust. 2e ustawy:
W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego albo z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez:
1) pierwszego dostawcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się jego dostawie;
2) ostatniego nabywcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się dostawie dokonanej do tego nabywcy.
Zatem, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport). Z uwagi na to, że dokonywane jest tylko jedno przemieszczenie towarów, to tylko jedna dostawa może być uznana za dostawę „ruchomą” towarów, pozostałe zaś są dostawami „nieruchomymi”. Przy czym, w przypadku gdy towar transportowany jest przez pierwszego dostawcę, transport towarów należy przyporządkować dostawie towarów dokonywanej przez tego dostawcę (pierwszej dostawie w ramach łańcucha dostaw). Z kolei gdy towar transportowany jest przez ostatniego nabywcę, transport towarów należy przyporządkować dostawie dla tego nabywcy (ostatniej dostawie w łańcuchu).
Z przepisu art. 22 ust. 3 ustawy wynika, że:
W przypadkach, o których mowa w ust. 2-2c i 2e, dostawę towarów, która:
1) poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
2) następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
W myśl tego przepisu wszystkie transakcje realizowane przed dostawą ruchomą (do której przypisano wysyłkę lub transport towaru) będą opodatkowane w państwie, z którego towar jest wysyłany lub transportowany. Natomiast wszystkie dostawy mające miejsce po transakcji ruchomej będą opodatkowane w państwie przeznaczenia towaru. Transakcja ruchoma stanowi dla dostawcy wewnątrzwspólnotową dostawę towaru, a dla nabywcy wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.
Mając na uwadze wskazane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy, należy zauważyć, że opisana transakcja będzie stanowiła transakcję łańcuchową, w której będzie miała miejsce dostawa pomiędzy B. S.A. a A. S.R.L. który do tej transakcji (jako zarejestrowany w Polsce podatnik) posłuży się polskim numerem VAT UE, A. S.R.L.- jako polski podatnik VAT UE a A. S.R.L - rumuński podatnik VAT UE oraz pomiędzy A. S.R.L jako rumuński podatnik VAT UE a klientem końcowym. Towar będzie transportowany bezpośrednio z terytorium kraju na adres klienta końcowego w Rumunii. Za transport odpowiedzialna będzie Spółka A. S.R.L. Zatem w przypadku gdy za transport towarów odpowiedzialny jest drugi podmiot w łańcuchu (A. S.R.L), wówczas stosownie do art. 22 ust. 2d ustawy, A. S.R.L jest podmiotem pośredniczącym. Przy czym, jak Państwo wskazują - A. S.R.L w transakcji pomiędzy B. S.A (pierwszym dostawcą) posługuje się polskim numerem VAT UE. W konsekwencji mając na uwadze treść art. 22 ust. 2c ustawy, który przewiduje możliwość odstępstwa od zasady ogólnej (zgodnie z którą transport towarów przypisuje się do dostawy dokonanej do podmiotu pośredniczącego), w analizowanym przypadku transport towarów należy przypisać do dostawy dokonanej przez podmiot pośredniczący, tj. Państwa. Tym samym dostawa pomiędzy A. S.R.L., jako polskiego podatnika VAT UE a A. S.R.L jako rumuńskiego podatnika VAT UE (druga dostawa w łańcuchu dostaw), będzie stanowić transakcja „ruchomą”, tj. opodatkowaną jako transakcję międzynarodową (towar zostanie wywieziony z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju, tj. Rumunii), co oznacza, że A. S.R.L. jako polski podatnik VAT UE powinien rozpoznać nietransakcyjną wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, zgodnie z art. 13 ust. 3 ustawy. Z kolei miejscem świadczenia dokonywanej dostawy pomiędzy B. S.A. a A. S.R.L. który do tej transakcji (jako zarejestrowany w Polsce podatnik) posłuży się polskim numerem VAT UE, zgodnie z art. 22 ust. 3 pkt 1 ustawy, będzie miejsce rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów, tj. terytorium Polski. Tym samym dostawa ta powinna być opodatkowana na terytorium Polski jako dostawa krajowa, o której mowa w art. 7 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Odnosząc się natomiast do Państwa wątpliwości dotyczących zastosowania stawki 0% do nietransakcyjnej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wskazać należy, że zgodnie art. 41 ust. 3 ustawy:
W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.
Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:
1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;
2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.
W myśl art. 42 ust. 1a ustawy:
Stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:
1)podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub
2)złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8
- chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.
Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.
Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:
Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:
1)dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2)(uchylony),
3)specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
4)(uchylony),
- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.
Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:
W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:
1)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2)dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3)dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Jak stanowi art. 42 ust. 14 ustawy,
Przepisy ust. 1-4, 11 i 12 stosuje się odpowiednio do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3
Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.
Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.
W konsekwencji, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Przy czym przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, lub jako skan dokumentu załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. Należy zatem przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została wystarczająco uprawdopodobniona. Dokumenty powinny jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Uwzględniając powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty w odniesieniu do nietransakcyjnej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów pomiędzy A. S.R.L. jako polskiego podatnika VAT UE, a A. S.R.L jako rumuńskiego podatnika VAT UE, tj. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika poświadczające, że towary wysyłane z terytorium Polski dostarczone zostały na terytorium Rumunii do klientów końcowych oraz specyfikację sztuk ładunku sporządzoną przez Wnioskodawcę, stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy, będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (Rumunii), a w konsekwencji będą upoważniały Wnioskodawcę (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do nietransakcyjnej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy (art. 42 ust. 14 ustawy).
Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Informujemy, że wydając interpretację nie przeprowadzamy postępowania dowodowego i opieramy się wyłącznie na elementach zdarzenia przedstawionych we wniosku. Wszystkie gromadzone dokumenty na okoliczność przemieszczania towarów z Polski do innego kraju mogą być przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzanej przez właściwy organ podatkowy.
Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).