Temat interpretacji
Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem VAT wystąpienia wspólnika ze spółki.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
20 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 17 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT wystąpienia wspólnika ze spółki oraz podatku dochodowego od osób prawnych, podatku dochodowego od osób fizycznych, a także podatku od spadków i darowizn. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 listopada 2024 r. (wpływ 18 listopada 2024 r.).
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1.Zainteresowany będący stroną postępowania:
A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa
2.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:
B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
3.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:
C. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
4.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:
D.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Podmiotami zainteresowanymi, składającymi niniejszy wspólny wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej są:
1.A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (zwana dalej we wniosku także "A. sp. z o.o. sp.k." lub "Spółką" lub "Spółką komandytową"), posiadająca siedzibę w Polsce oraz podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, mająca nadane następujące identyfikatory – NIP: …; KRS, …;
2.C. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej we wniosku także "C. sp. z o.o."), posiadająca siedzibę w Polsce oraz podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, mająca nadane następujące identyfikatory – NIP: …, KRS: …;
3.B. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej we wniosku także "B. sp. z o.o."), posiadająca siedzibę w Polsce oraz podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, mająca nadane następujące identyfikatory – NIP …, KRS …;
4.D. będąca osobą fizyczną podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, mająca nadany numer NIP: ...
A. sp. z o.o. sp.k. jest przedsiębiorstwem zajmującym się w przeważającej części transportem drogowym towarów, w szczególności transportem drobiu, transportem chłodniczym oraz transportem do 3,5 tony. Spółka zapewnia szeroki zakres wysokiej jakości usług transportowych. Ponadto w ramach prowadzonej działalności zajmuje się ona także serwisem maszyn i pojazdów.
Spółka została utworzona na mocy umowy spółki komandytowej z dnia 13 grudnia 2017 r.
Aktualnie wspólnikami w Spółce są następujące podmioty:
1)C. sp. z o.o., która posiada prawo do udziału w zysku Wnioskodawcy w wysokości 2% (wartość wkładu wniesionego: … zł – wkład pieniężny) i pełni rolę komplementariusza;
2)D., która posiada prawo do udziału w zysku Wnioskodawcy w wysokości 88% (wartość wkładu wniesionego: … zł – wkład pieniężny) i pełni rolę komandytariusza;
3)B. sp. z o.o., która posiada prawo do udziału w zysku Wnioskodawcy w wysokości 10% (wartość wkładu wniesionego … zł – wkład niepieniężny) i pełni rolę komandytariusza.
Wspólnicy zawiązali Spółkę przed dniem, w którym ta stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.
Aktualnie B. sp. z o.o. planuje wystąpienie ze Spółki bez wynagrodzenia (tj. umorzenie ogółu praw i obowiązków wspólnika spółki komandytowej) (dalej: Wystąpienie). Wystąpienie spółki B. sp. z o.o. jest związane z kontynuacją upraszczania struktury Spółki. W roku 2021 ze spółki wystąpiła osoba fizyczna, jednak wówczas przejęcie ogółu praw i obowiązków odbyło się w ramach umowy darowizny na rzecz osoby najbliższej – córki D. – wówczas już wspólnika spółki, więc proces był mniej skomplikowany.
Aktualnie chodzi o wyjście kolejnego wspólnika ponoszącego ograniczoną odpowiedniości za zobowiązania spółki (komandytariusza – B. sp. z o.o.). Uproszczenie struktury wspólników (pozostawienie tylko jednej ze spółek z o.o. wspólnikiem spółki) umożliwi sprawniejsze funkcjonowanie podmiotu, większą przejrzystość struktury, łatwiejsze zarządzenie procesami decyzyjnymi, możliwość korzystania z różnego rodzaju wsparć dla spółek z prostą strukturą wspólników. Argumentem za wyjściem spółki B. sp. z o. o. ze Spółki jest również to, iż wspólnikiem większościowym, posiadającym w przybliżeniu 98% udziałów w spółce B. sp. z o.o. jest D., wspólnik Spółki. Drugim mniejszościowym wspólnikiem w spółce B. sp. z o.o. jest S. S., posiadająca niecałe 2% udziałów w spółce – matka D., która ze względu na wiek (obecnie 82 lata) wycofuje się z wielu aktywności gospodarczych (jak podano wcześniej w roku 2021 przestała być wspólnikiem Spółki).
Obecnie spółka B. sp. z o.o. nie prowadzi działalności stricte operacyjnej. Po wyjściu ze Spółki być może rozwinie się w kierunku spółki zajmującej się nieruchomościami. Rozważana jest też opcja zakończenia działalności i wykreślenia z KRS.
Wystąpienie B. sp. z o.o. ze Spółki jest uzasadnione, mając na uwadze argumenty natury organizacyjnej, biznesowej i ekonomicznej.
Wystąpienie B. sp. z o.o. nastąpi na skutek porozumienia zawartego pomiędzy B. sp. z o.o. a pozostałymi wspólnikami Spółki, zgodnie z regulacjami Kodeksu spółek handlowych. W związku z wystąpieniem ze Spółki, B. sp. z o.o. nie otrzyma żadnego wynagrodzenia ani innego rodzaju przysporzenia majątkowego (tzw. wystąpienie bez wynagrodzenia). Wystąpienie to spowodowane jest argumentami podanymi wyżej.
Spółka będzie nadal kontynuowała działalność gospodarczą w obecnym zakresie. Pozostali wspólnicy pozostaną w Spółce. Występujący wspólnik ze Spółki bez wynagrodzenia nie otrzyma żadnego przysporzenia majątkowego ani wynagrodzenia z tego tytułu.
W ocenie Spółki, model przewidujący wystąpienie B. sp. z o.o. ze Spółki bez wynagrodzenia jest efektywny mając na uwadze możliwą szybkość jego przeprowadzenia oraz brak generowania w tym zakresie nadmiernych kosztów.
Mając na uwadze powyższe, korzyść podatkowa nie będzie głównym ani jednym z głównych powodów wystąpienia z A. sp. z o.o. sp.k. Powodem tym jest chęć jak najszybszego wystąpienia ze spółki A. sp. z o.o. sp.k. nawet za cenę nieuzyskania w związku z tym wynagrodzenia, czy jakiegokolwiek innego rodzaju przysporzenia majątkowego po stronie B. sp. z o.o.
Przedmiotem wniosku jest określenie w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego konsekwencji podatkowych dla Wnioskodawców wystąpienia B. sp. z o.o. ze Spółki bez wynagrodzenia, w szczególności potwierdzenie, że w związku z planowanymi działaniami dla Wnioskodawców nie powstanie przychód na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych lub odpowiednio podatku od osób fizycznych, a także, że działanie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem od spadku i darowizn.
Pytanie
Czy opisane wyżej Wystąpienie, będzie podlegało przez któregokolwiek z Wnioskodawców opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (podatkiem VAT)? (oznaczone we wniosku nr 5)
Państwa stanowisko w sprawie
W pierwszej kolejności zwrócić należy uwagę na art. 61 § 1 i 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (dalej: "k.s.h"), zgodnie z którym, jeżeli spółkę zawarto na czas nieoznaczony, wspólnik może wypowiedzieć umowę spółki na sześć miesięcy przed końcem roku obrotowego, przy czym wypowiedzenia dokonuje się w formie pisemnego oświadczenia, które należy złożyć pozostałym wspólnikom albo wspólnikowi uprawnionemu do reprezentowania spółki.
Stosownie natomiast do art. 64 § 1 k.s.h., pomimo wypowiedzenia umowy spółki przez wspólnika lub jego wierzyciela, spółka trwa nadal pomiędzy pozostałymi wspólnikami, jeżeli umowa spółki tak stanowi lub pozostali wspólnicy tak postanowią.
Zgodnie z § 65 § 1 k.s.h., w przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki, wartość kapitału tego wspólnika lub jego spadkobierców ustala się na podstawie odrębnego bilansu, z uwzględnieniem zbywalnej wartości majątku spółki.
W tym miejscu należy jednak podkreślić, że jak wskazuje się w piśmiennictwie i literaturze naukowej, przepis art. 65 k.s.h. ma jedynie charakter dyspozytywny i nie wyklucza ustalenia odmiennych zasad rozliczeń z ustępującymi wspólnikami. Jak wskazano np. w wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 11 kwietnia 2019 r. (I SA/Ga 35/18) "Wspólnicy mogą w umowie spółki lub w umowie zmieniającej umowę spółki, wprowadzić własne zasady dotyczące rozliczenia się z występującym wspólnikiem; (...)".
W związku z tym, na gruncie przepisów k.s.h., za dopuszczalne należy uznać wystąpienie wspólnika ze spółki osobowej bez wynagrodzenia, o ile rozwiązanie to zostanie przyjęte zgodną wolą stron.
Zdaniem Wnioskodawców Wystąpienie, nie będzie podlegało przez któregokolwiek z Wnioskodawców opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług (podatkiem VAT).
Zgodnie z art. 5. ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (podatkiem VAT), podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Zdaniem Wnioskodawców Wystąpienie nie należy do żadnej z kategorii czynności, które mieściłyby się w dyspozycji art. 5 ust. 1 ustawy o VAT ani żadnego innego przepisu ustawy o VAT. W związku z czym w ocenie Wnioskodawców wystąpienie pozostaje poza uregulowaniami ustawy o VAT i nie będzie opodatkowane podatkiem VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).
Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.
W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).
Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest zatem określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonania tego świadczenia miało być wypłacone. Muszą być zatem spełnione następujące warunki:
·w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
·świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
Należy podkreślić, że ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie – jako usługa – podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Dana usługa podlega więc opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.
Warto w tym miejscu wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. w sprawach C-16/93, C-213/99, C-404/99) podkreślając, że o dostawie towarów i usług za wynagrodzeniem można mówić jedynie w sytuacji, gdy istnieje ścisły związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami. Związek, o którym mowa musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za to świadczenie.
Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.
Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. sprawy C-154/80, C-89/81, C-16/93, C-498/99) wynika, że za świadczenie usług za wynagrodzeniem, a więc czynność opodatkowaną VAT, uważane mogą być sytuacje, w których:
·istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje wzajemne świadczenie,
·wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
·istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy usługi,
·odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana podatkiem VAT,
·istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości świadczenia wzajemnego.
Wobec powyższych rozważań, dostawa towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są wykonane odpłatnie, oraz gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich beneficjentem (odbiorcą) istnieje jawny lub dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.
Przy czym, nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów albo świadczenie usług – w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy oraz art. 8 ust. 1 ustawy – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z opisu sprawy wynika, że aktualnie B. sp. z o.o. planuje wystąpienie ze Spółki bez wynagrodzenia (tj. umorzenie ogółu praw i obowiązków wspólnika spółki komandytowej). Uproszczenie struktury wspólników (pozostawienie tylko jednej ze spółek z o.o. wspólnikiem spółki) umożliwi sprawniejsze funkcjonowanie podmiotu, większą przejrzystość struktury, łatwiejsze zarządzenie procesami decyzyjnymi, możliwość korzystania z różnego rodzaju wsparć dla spółek z prostą strukturą wspólników. Wystąpienie B. sp. z o.o. ze Spółki jest uzasadnione, mając na uwadze argumenty natury organizacyjnej, biznesowej i ekonomicznej. Wystąpienie B. sp. z o.o. nastąpi na skutek porozumienia zawartego pomiędzy B. sp. z o.o. a pozostałymi wspólnikami Spółki, zgodnie z regulacjami Kodeksu spółek handlowych. W związku z wystąpieniem ze Spółki, B. sp. z o.o. nie otrzyma żadnego wynagrodzenia ani innego rodzaju przysporzenia majątkowego (tzw. wystąpienie bez wynagrodzenia).
Odnosząc się do kwestii objętej zakresem zadanego pytania w zakresie podatku od towarów i usług należy wskazać na art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm.), zgodnie z którym:
Spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.
Stosownie do art. 103 § 1 Kodeksu spółek handlowych:
W sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej.
Zgodnie z art. 61 § 1 i 3 Kodeksu spółek handlowych:
§ 1. Jeżeli spółkę zawarto na czas nieoznaczony, wspólnik może wypowiedzieć umowę spółki na sześć miesięcy przed końcem roku obrotowego.
§ 3. Wypowiedzenia dokonuje się w formie pisemnego oświadczenia, które należy złożyć pozostałym wspólnikom albo wspólnikowi uprawnionemu do reprezentowania spółki.
Stosownie natomiast do art. 64 § 1 Kodeksu spółek handlowych:
Pomimo śmierci lub ogłoszenia upadłości wspólnika oraz pomimo wypowiedzenia umowy spółki przez wspólnika lub jego wierzyciela, spółka trwa nadal pomiędzy pozostałymi wspólnikami, jeżeli umowa spółki tak stanowi lub pozostali wspólnicy tak postanowią.
Na podstawie art. 65 § 1 i § 3 Kodeksu spółek handlowych:
§ 1. W przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki wartość udziału kapitałowego wspólnika albo jego spadkobiercy oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki.
§ 3. Udział kapitałowy obliczony w sposób określony w § 1 i § 2 powinien być wypłacony w pieniądzu. Rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze.
W tym miejscu zauważyć należy, że − jak wskazuje się tak w literaturze, jak i doktrynie − cytowany powyżej przepis art. 65 Kodeksu spółek handlowych ma wyłącznie charakter dyspozytywny i nie wyklucza ustalenia odmiennych zasad rozliczeń z występującym wspólnikiem.
Przykładowo, jak wskazano, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 11 kwietnia 2019 r. sygn. akt I SA/Ga 35/18: „Wspólnicy mogą w umowie spółki lub w umowie zmieniającej umowę spółki, wprowadzić własne zasady dotyczące rozliczenia się z występującym wspólnikiem”. Co za tym idzie, na gruncie przepisów Kodeksu spółek handlowych, za dopuszczalne należy uznać wystąpienie wspólnika ze spółki osobowej bez wynagrodzenia, o ile rozwiązanie to zostanie przyjęte zgodną wolą stron.
Mając na uwadze okoliczności przedstawione we wniosku oraz obowiązujące ww. przepisy należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie czynność wystąpienia wspólnika ze spółki komandytowej, bez uzyskania przez tego wspólnika jakiegokolwiek wynagrodzenia, nie będzie stanowić dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, ani świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. Tym samym, ww. wystąpienie wspólnika nie będzie mieścić się w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Reasumując, czynność wystąpienia wspólnika ze spółki komandytowej, w ramach którego wspólnik ten nie otrzyma żadnego przysporzenia majątkowego ani wynagrodzenia z tego tytułu, nie będzie podlegała po Państwa stronie opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy.
Tym samym Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.
Podkreślam, że wydając interpretację przepisów prawa podatkowego Organ nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach przedstawionego przez Państwa opisu sprawy. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w kwestii dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 5. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od spadków i darowizn wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).