Interpretacja indywidualna z dnia 19 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.663.2024.2.KP
Temat interpretacji
Brak opodatkowania podatkiem VAT czynności wycofania z działalności gospodarczej nieruchomości do majątku prywatnego w związku z przeznaczeniem go na najem krótkoterminowy oraz braku obowiązku korekty podatku VAT naliczonego oraz możliwości zwolnienia usług zakwaterowania z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.
Interpretacja indywidualna
- stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
26 września 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 26 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem VAT czynności wycofania z działalności gospodarczej nieruchomości do majątku prywatnego w związku z przeznaczeniem go na najem krótkoterminowy oraz braku obowiązku korekty podatku VAT naliczonego oraz możliwości zwolnienia usług zakwaterowania z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Pan A.A. (dalej również: „Wnioskodawca”) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą „(…)” wpisaną do Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej.
Przedmiotem działalności według PKD, zgodnie z danymi ujawnionymi w CEIDG, jest: Przeważający przedmiot działalności - 81.30.Z Działalność usługowa związana z zagospodarowaniem terenów zieleni.
Przedmiot działalności w pozostałym zakresie:
81.30.Z Działalność usługowa związana z zagospodarowaniem terenów zieleni,
02.40.Z Działalność usługowa związana z leśnictwem,
25.61.Z Obróbka metali i nakładanie powłok na metale,
25.62.Z Obróbka mechaniczna elementów metalowych,
31.09.Z Produkcja pozostałych mebli,
33.11.Z Naprawa i konserwacja metalowych wyrobów gotowych,
33.12.Z Naprawa i konserwacja maszyn,
33.14.Z Naprawa i konserwacja urządzeń elektrycznych,
35.30.Z Wytwarzanie i zaopatrywanie w parę wodną, gorącą wodę i powietrze do układów klimatyzacyjnych,
41.20.Z Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych,
42.11.Z Roboty związane z budową dróg i autostrad,
42.21.Z Roboty związane z budową rurociągów przesyłowych i sieci rozdzielczych,
42.91.Z Roboty związane z budową obiektów inżynierii wodnej,
42.99.Z Roboty związane z budową pozostałych obiektów inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane,
43.11.Z Rozbiórka i burzenie obiektów budowlanych,
43.12.Z Przygotowanie terenu pod budowę,
43.29.Z Wykonywanie pozostałych instalacji budowlanych,
43.34.Z Malowanie i szklenie,
43.91.Z Wykonywanie konstrukcji i pokryć dachowych,
43.99.Z Pozostałe specjalistyczne roboty budowlane, gdzie indziej niesklasyfikowane,
47.81.Z Sprzedaż detaliczna żywności, napojów i wyrobów tytoniowych prowadzona na straganach i targowiskach,
55.20.Z Obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania,
68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi,
71.12.Z Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne,
81.21.Z Niespecjalistyczne sprzątanie budynków i obiektów przemysłowych,
81.22.Z Specjalistyczne sprzątanie budynków i obiektów przemysłowych,
81.29.Z Pozostałe sprzątanie.
Wnioskodawca jest od 10 czerwca 1998 r. zarejestrowany jako czynny podatnik VAT i w ramach prowadzonej działalności prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów (KPiR).
30 grudnia 2011 r. Wnioskodawca dokonał zakupu na prowadzoną działalność gospodarczą lokalu mieszkalnego (dalej: „mieszkanie”) wraz z udziałem w garażu wielostanowiskowym (będącym miejscem parkingowym w garażu podziemnym tak też również dalej zwane). W fakturze dokumentującej przedmiotowy zakup ujęte zostały dwie pozycje: 1) mieszkanie - ze stawką VAT 8%; 2) udział w garażu wielostanowiskowym - ze stawką 23%.
Od przedmiotowego zakupu został odliczony VAT, a mieszkanie oraz miejsce postojowe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych jako dwa osobne środki trwałe (data przyjęcia: 30 listopada 2011 r.) i były amortyzowane od 1 stycznia 2012 r. Oba środki trwałe były amortyzowane metodą liniową (stawka amortyzacyjna dla mieszkania: 1,5%, stawka amortyzacyjna dla miejsca parkingowego: 2,5%). Odpisy amortyzacyjne były zaliczane w poczet kosztów uzyskania przychodów do końca 2022 r.
Mieszkanie razem z miejscem parkingowym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest wynajmowane w ramach najmu krótkoterminowego osobom fizycznym - głównie za pośrednictwem portalu (…) co stanowi czynność podlegającą opodatkowaniem VAT według stawki 8% (poz. 47 załącznika nr 3 do uVAT). Jest to jedyna sprzedaż jaka była i jest prowadzona na rzecz konsumentów.
Wnioskodawca posiada kasę fiskalną on-line. Obecnie jest ona używana do fiskalizowania wynajmu mimo, że już od kilku lat nie są przyjmowane zapłaty za wynajem krótkoterminowy mieszkania w formie gotówkowej.
Rozliczenia w dominującej części przeprowadzane są za pośrednictwem (…) - portal przyjmuje rezerwacje od gości oraz pobiera od nich pieniądze i pomniejszywszy wynagrodzenia o swoją prowizje przekazuje je Wnioskodawcy. Płatności dokonywane są wyłącznie bezgotówkowo za pomocą systemów bezgotówkowych ((…), (…), (…), (...). Portal przesyła zestawienie z którego wynika kto wynajmował lokal i jakie wynagrodzenie uiścił w formie bezgotówkowej. W zakresie w jakim najem krótkoterminowy jest świadczony na rzecz osób fizycznych bez pośrednictwa (…) - Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie w całości w formie przelewu bankowego. W związku z tym wszystkie płatności można bezproblemowo zidentyfikować pod kątem tego kto i w jakiej wysokości uiścił wynagrodzenie. Wnioskodawca nie dokonuje dostawy towarów i nie świadczy usług wymienionych w § 4 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Należy wskazać, że Wnioskodawca nie przeprowadzał na mieszkaniu, ani na miejscu parkingowym żadnych ulepszeń. Względem mieszkania zostały natomiast wykonane prace remontowe, które polegały na:
1)Wymianie paneli w salonie i sypialni na nowe - ze względu na uszkodzenia w kilku miejscach (koszt około 3.000,00 zł brutto);
2)Wymianie kabiny prysznicowej oraz baterii termostatycznej podobnych do zamontowanych wcześniej - z uwagi na zły stan (kabina prysznicowa) i zepsucie (bateria z termostatem) - koszt około 3.500,00 brutto;
3)Wymianie fliz i naprawa podłogi w miejscu gdzie wymieniana była kabin prysznicowa - co było konieczne przy wymianie kabiny prysznicowej - koszt fliz około 4.800,00 zł brutto;
4)Malowanie ścian oraz sufitów - koszt około 2.400,00 zł brutto.
Wszystkie wskazane wyżej remonty zostały przez Wnioskodawcę ujęte bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów.
Równolegle Wnioskodawca zakupił nowy sprzęt w miejsce starego i zużytego:
1)Zmywarka (koszt około 2.000,00 zł);
2)Mikrofalówka (koszt około 2.300,00 zł);
3)Lodówka (koszt około 2.900,00 zł);
4)Pralka (koszt około 2.300,00 zł);
5)Płyta do gotowania (zakupiona za 1,00 zł z uwagi na promocję w sklepie polegającą na zakupie piątego produktu za 1,00 zł).
W ramach wykorzystywania mieszkania do najmu krótkoterminowego wymienione zostały również: stół z krzesłami w aneksie kuchennym; stoliczek kawowy. Kilka razy wymianie podlegała zepsuta bateria w łazience i aneksie kuchennym oraz łóżko z materacem.
Obecnie Wnioskodawca zamierza wyprowadzić mieszkanie wraz z wyposażeniem oraz miejscem parkingowym z majątku prowadzonej działalności gospodarczej i przekazać do swojego majątku prywatnego. Jednocześnie w dalszym ciągu mieszkanie wraz z miejscem postojowym i wyposażeniem będą wykorzystywane w taki sam, jak dotychczas sposób, tj. do najmu krótkoterminowego na opisanych wyżej zasadach (w głównej mierze we współpracy z (…)). Wnioskodawca w dalszym ciągu nie będzie przyjmował zapłaty w formie gotówkowej i chciałby zrezygnować z jej posiadania z uwagi na skorzystanie ze zwolnienia.
Pytania
1)Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że przeniesienie mieszkania wraz z wyposażeniem oraz miejscem parkingowym z majątku jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT na zasadzie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT?
2)Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że na skutek przeniesienia mieszkania wraz z wyposażeniem oraz miejscem parkingowym z majątku jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawca nie będzie obowiązany do dokonania względem tych składników majątku korekty VAT naliczonego (korekta na zasadzie art. 91 ustawy o VAT)?
3)Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że może korzystać ze zwolnienia na zasadzie § 2 ust. 1 (w zw. z poz. 37 załącznika) Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 listopada 2023 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących w odniesieniu do najmu krótkoterminowego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej a tym, że może on zrezygnować z posiadania kasy rejestrującej w sytuacji gdy będzie to jego jedyna sprzedaż na rzecz konsumentów?
Pana stanowisko w sprawie
Ad 1
Zdaniem Wnioskodawcy przeniesienie mieszkania wraz z wyposażeniem oraz miejscem parkingowym z majątku jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie będzie to bowiem odpłatna dostawy towarów, jak również odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”). Wycofanie mieszkania wraz z wyposażeniem oraz miejsca parkingowego z działalności gospodarczej nie będzie stanowiło także przekazania na cele osobiste podatnika w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, ponieważ składniki te po wycofaniu z działalności gospodarczej nadal będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT - najem krótkoterminowy.
Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.
Z treści zacytowanego przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenie usług wykonywane nieodpłatnie z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2)wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Najem krótkoterminowy jest rodzajem najmu z zastrzeżeniem wąskich ram czasowych.
W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Najem krótkoterminowy jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego wynagrodzenia. Zatem oddanie w ramach umowy najmu krótkoterminowego osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu. Na gruncie podatku VAT najem krótkoterminowy stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
W tej sytuacji w ocenie Wnioskodawcy oddając w najem krótkoterminowy wyposażone mieszkanie wraz z miejscem parkingowym nie utraci on statusu podatnika podatku VAT w tym zakresie. Wynika to z faktu, że oddanie tych składników w najem krótkoterminowy prowadzone będzie w ramach działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy, i będzie to czynność podlegająca opodatkowaniu (wynagrodzenie za zakwaterowanie), określona w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym przedmiotowe „wycofanie” mieszkania wraz z wyposażeniem oraz miejscem parkingowym z działalności gospodarczej, nie będzie stanowiło czynności, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy. Nie będzie to bowiem wycofanie na cele osobiste.
W konsekwencji czynność polegająca na wycofaniu wskazanych składników majątkowych z działalności gospodarczej do majątku prywatnego, z przeznaczeniem ich do prowadzenia działalności opodatkowanej w zakresie wynajmu krótkoterminowego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż w istocie nie będzie to przekazanie na cele prywatne (osobiste) w rozumieniu ustawy o VAT. Składniki te będą bowiem nadal wykorzystywane do czynności opodatkowanych, polegających na świadczeniu usług najmu krótkoterminowego.
Ad 2
W ocenie Wnioskodawcy czynność polegająca na wycofaniu mieszkania wraz z wyposażeniem oraz miejsca parkingowego nie powoduje konieczności korekty podatku naliczonego.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do przywołanego przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy.
Jak stanowi art. 91 ust. 1 ustawy po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
W myśl art. 91 ust. 2 ustawy w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Stosownie do art. 91 ust. 3 ustawy korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy w przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.
Natomiast w myśl art. 91 ust. 5 ustawy w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.
Z kolei w świetle art. 91 ust. 6 ustawy w przypadku, gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:
1)opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty wówczas przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
Jak stanowi art. 91 ust. 7 ustawy przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
Stosownie do art. 91 ust. 7a ustawy w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.
Mając na uwadze przywołane przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy zauważyć, że Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w odniesieniu do mieszkania wraz z wyposażeniem oraz miejsca parkingowego, ponieważ przedmiotowe składniki majątkowe nadal będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do działalności gospodarczej, do czynności opodatkowanych, tj. najmu krótkoterminowego. Nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia przedmiotowych składników.
Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach podatkowych, przykładowo:
- z 6 czerwca 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej Nr 0114-KDIP4.4012.180.2017.1.EK,
- z 9 lutego 2017 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy Nr 0461-ITPP2.4512.926.2016.1.AD,
- z 9 marca 2016 r. Izba Skarbowa w Łodzi Nr 1061-IPTPP2.4512.29.2016.1.JS,
- z 3 lutego 2016 r. Izba Skarbowa w Łodzi Nr 1061-IPTPP2.4512.3.2016.1.PRP,
- z 31 stycznia 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Nr 0113-KDIPT1-3.4012.870.2018.2.JM,
- z 9 listopada 2017 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej Nr 0113-KDIPT1-1.4012.654.2017.1.RG,
- z 30 października 2017 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy, 0111-KDIB4.4014.301.2017.1.MCZ,
- z 25 listopada 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-3.4012.479.2022.2.MAZ,
- z 9 listopada 2021 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-1.4012.784.2021.1.AB,
- z 23 września 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT1-2.4012.475.2022.2.AM,
- z 17 sierpnia 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP4-1.4012.262.2022.2.DP,
- z 10 kwietnia 2024 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP4-2.4012.88.2024.2.AA,
- z 24 sierpnia 2024 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-3.4012.417.2023.1.PRM,
- z 24 stycznia 2022 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-3.4012.624.2021.1.WR.
Ad 3
Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie opisanej działalności (najem krótkoterminowy mieszkania wraz z miejscem parkingowym) - może on zrezygnować z prowadzenia kasy fiskalnej gdyż będzie korzystał ze zwolnienia na podstawie § 2 ust. 1 (w zw. z poz. 37 załącznika) Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 listopada 2023 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2023 r. poz. 2605, dalej: „Rozporządzenie”). Dotychczas Wnioskodawca niejako dobrowolnie dokonywał fiskalizacji mimo, że nie miał takiego obowiązku.
Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Na podstawie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT ilekroć w ustawie jest mowa o sprzedaży rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Stosownie zaś do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
W świetle art. 111 ust. 8 ustawy o VAT minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa. Przy wydawaniu rozporządzenia minister właściwy do spraw finansów publicznych uwzględnia:
1)wielkość i proporcje sprzedaży zwolnionej od podatku w danej grupie podatników;
2)stosowane przez podatników zasady dokumentowania sprzedaży;
3)możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących;
4)konieczność zapewnienia realizacji obowiązku, o którym mowa w ust. 1, przy uwzględnieniu korzyści wynikających z ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz faktu zwrotu podatnikom przez budżet państwa części wydatków na zakup tych kas;
5)konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczania podatku, w tym właściwego ewidencjonowania sprzedaży;
6)konieczność zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku;
7)konieczność przeciwdziałania nadużyciom związanym z nieewidencjonowaniem sprzedaży przez podatników.
Na podstawie powyższego upoważnienia ustawowego zostało wydane Rozporządzenie. Stosownie do § 2 ust. 1 Rozporządzenia zwalnia się z obowiązku prowadzenia ewidencji w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2024 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.
W załączniku do Rozporządzenia wymieniono zaś w poz. 37 świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.
Zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i 3 Rozporządzenia nie stosuje się w przypadku dostawy towarów i świadczenia usług, które zostały wymienione w § 4 przedmiotowego Rozporządzenia.
Aby zatem przysługiwało prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 Rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 załącznika do Rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:
1)świadczenie usług będzie dokonywane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych;
2)sprzedający otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem);
3)z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności zapłata ta dotyczyła,
4)przedmiotem świadczenia nie są usługi wymienione w § 4 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia do których nie stosuje się zwolnień.
Niespełnienie jednego z powyższych warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu (dotyczącego świadczenia usług) przy zastosowaniu kasy rejestrującej.
Odnośnie pkt 1. Przesłanka świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jest w ocenie Wnioskodawcy spełniona, co wynika ze stanu faktycznego i zasad systemu dokumentowania świadczeń opodatkowanych VAT. Zadane bowiem pytanie we wniosku dotyczy tylko sprzedaży na rzecz osób fizycznych, z uwagi na fakt, że w przypadku sprzedaży na rzecz osób prowadzących działalność gospodarczą, a więc będących podatnikami VAT - Wnioskodawca będzie zasadniczo obowiązany udokumentować przedmiotową czynność za pomocą faktury VAT.
Odnośnie pkt 2. Przesłanka zapłaty w określony sposób - wyłącznie bezgotówkowo rozumiana jako zapłata za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem) - jest w ocenie Wnioskodawcy spełniona. Zapłata jest każdorazowo dokonywana w formie płatności bezgotówkowych ((…), (...), czy to bezpośrednio z Wnioskodawcą, czy to za pośrednictwem platformy (…). Od samego początku zapłata jest wykonywana w całości bezgotówkowo przy użyciu kont bankowych: kupującego który wpłaca środki na konta bankowe platform, oraz kont bankowych platform i Wnioskodawcy, na którego to konto bankowe na końcu trafiają środki.
Spełniona jest zatem dyspozycja przepisu pozycji 37 załącznika do Rozporządzenia.
Odnośnie pkt 3 Przesłanka posiadania odpowiedniej ewidencji jest w ocenie Wnioskodawcy spełniona. Jak wynika bowiem ze stan faktycznego Wnioskodawca, w związku ze stosowanymi metodami płatności, jest w stanie bez problemu zidentyfikować co jest zapłacone oraz jest w stanie zidentyfikować przelew do danej osoby fizycznej. Posiadając takie dane Wnioskodawca ma możliwość ustalenia jaka konkretnie usługa i komu został sprzedana.
Spełniona jest zatem dyspozycja przepisu pozycji 37 załącznika Rozporządzenia.
Jednocześnie usługi najmu nie zostały wymienione w § 4 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia do których nie stosuje się zwolnień. Również zatem ta przesłanka jest spełniona.
Reasumując z opisu stanu faktycznego wynika, że sprzedaż przez Wnioskodawcę usług krótkoterminowego najmu spełnia cechy świadczenia usług uregulowane w poz. 37 załącznika do Rozporządzenia. W związku z powyższym oraz faktem, że Wnioskodawca nie będzie prowadził innej sprzedaży na rzecz konsumentów może on zrezygnować z posiadania kasy fiskalnej.
W ocenie Wnioskodawcy powyższe potwierdzają następujące interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:
1)z 11 grudnia 2023 r., nr 0113-KDIPT1-3.4012.532.2023.2.JM: „Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że dla usług najmu krótkoterminowego świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w sytuacji, gdy rezerwacja nastąpi za pośrednictwem platformy X i całość zapłaty nastąpi za pośrednictwem banku na Pani rachunek bankowy a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę będzie jednoznacznie wynikać, jakiej konkretnie czynności dotyczy, będzie miała Pani prawo korzystać ze zwolnienia w obowiązku ewidencjonowania tych usług przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w związku z poz. 37 załącznika do rozporządzenia”;
2)z 4 marca 2020 r., nr 0114-KDIP1-3.4012.43.2020.1.KK: „Przy tak przedstawionym opisie sprawy, należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie mógł na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w zw. z poz. 37 załącznika, stosować zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania w stosunku do usług wynajmu krótkoterminowego, za które zapłata dokonywana jest na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła. Zatem Wnioskodawca, nie będzie miał obowiązku ewidencjonowania sprzedaży z tytułu świadczonych usług "najmu krótkoterminowego" przy pomocy kasy rejestrującej”;
3)z 8 kwietnia 2020 r., nr 0112-KDIL3.4012.30.2020.3.LS: „Przy tak przedstawionym opisie sprawy, należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie mógł na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w zw. z poz. 37 załącznika, stosować zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania w stosunku do usług wynajmu krótkoterminowego, za które zapłata dokonywana jest na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła. Zatem Wnioskodawca, nie będzie miał obowiązku ewidencjonowania sprzedaży z tytułu świadczonych usług "najmu krótkoterminowego" przy pomocy kasy rejestrującej”.
4)z 8 marca 2019 r. 0111-KDIB3-2.4012.15.2019.1.MN: „Analiza powołanych przepisów na tle przedstawionego opisu sprawy prowadzi do wniosku, że skoro - jak wskazano - Wnioskodawca dokonuje wyłącznie dostawy towarów, która jest objęta zwolnieniem z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej lub dokonuje dostawy dla podmiotów gospodarczych, na rzecz których sprzedaż w ogóle nie jest objęta ww. obowiązkiem, to Wnioskodawca może obecnie złożyć do właściwego naczelnika urzędu skarbowego wniosek o wyrejestrowanie dotychczas używanej kasy rejestrującej z ewidencji prowadzonej przez naczelnika urzędu skarbowego, stosownie do zapisu powołanego § 15 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, z uwzględnieniem pozostałych zasad wynikających z tego przepisu.”
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Według art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
I tak, stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).
Z treści art. 15 ust. 1 wynika, że:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Natomiast stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Jak wynika z art. 659 § 1 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym:
Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Jak wynika z art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego:
Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.
Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.
Zatem w świetle powołanych wyżej przepisów najem/dzierżawa wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu/dzierżawy mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem/dzierżawa jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Najem/dzierżawa nieruchomości niemieszkalnych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Przeważającym przedmiotem działalności według PKD jest kod 81.30.Z Działalność usługowa związana z zagospodarowaniem terenów zieleni. Jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. 30 grudnia 2011 r. Dokonał Pan zakupu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w garażu wielostanowiskowym. Od przedmiotowego zakupu został odliczony VAT, a mieszkanie oraz miejsce postojowe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych jako dwa osobne środki trwałe. Mieszkanie razem z miejscem parkingowym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest wynajmowane w ramach najmu krótkoterminowego osobom fizycznym co stanowi czynność podlegającą opodatkowaniem VAT według stawki 8%. Nie przeprowadzał Pan na mieszkaniu, ani na miejscu parkingowym żadnych ulepszeń a jedynie były wykonywane prace remontowe. Obecnie zamierza Pan wyprowadzić mieszkanie wraz z wyposażeniem oraz miejscem parkingowym z majątku prowadzonej działalności gospodarczej i przekazać do swojego majątku prywatnego. Jednocześnie w dalszym ciągu mieszkanie wraz z wyposażeniem i miejscem postojowym będą wykorzystywane w taki sam, jak dotychczas sposób, tj. do najmu krótkoterminowego.
W pierwszej kolejności Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy przeniesienie mieszkania wraz z wyposażeniem oraz miejscem parkingowym z działalności gospodarczej do majątku prywatnego w związku z jej późniejszym wynajmem, będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.
Jak już wyżej wskazano najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej i jest czynnością opodatkowaną podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Mając zatem na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, że w analizowanej sprawie w odniesieniu do ww. lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w garażu wielostanowiskowym, który ma Pan zamiar wynajmować, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy. Opisany we wniosku lokal mieszkalny wraz z udziałem w garażu wielostanowiskowym - jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego - zamierza Pan wycofać z majątku obecnie prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej i przeznaczyć na najem w ramach najmu krótkoterminowego.
Tym samym, oddając w najem lokal mieszkalny wraz z udziałem w garażu wielostanowiskowym nie utraci Pan statusu podatnika podatku VAT w tym zakresie. Wynika to z faktu, że oddanie lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w garażu wielostanowiskowym w najem - na gruncie ustawy - skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej (polegającej na wynajmie nieruchomości), zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy, oraz dokonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu (czynsz z tytułu najmu), określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, które są opodatkowane podatkiem VAT.
W konsekwencji czynność polegająca na wycofaniu lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w garażu wielostanowiskowym do Pana majątku prywatnego z przeznaczeniem na wynajem prywatny nie będzie skutkowała opodatkowaniem podatkiem VAT tej czynności, na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, gdyż w istocie nie będzie to przekazanie na cele prywatne w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Tak więc wycofanie lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w garażu wielostanowiskowym z jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego na gruncie ustawy o VAT, nie będzie stanowić przekazania lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w garażu wielostanowiskowym na Pana cele osobiste, gdyż składniki te będą nadal wykorzystywane do czynności opodatkowanych polegających na świadczeniu usług najmu.
Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznaję za prawidłowe.
Pana wątpliwości dotyczą również ustalenia, czy w związku z przeniesieniem lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w garażu wielostanowiskowym z majątku wykorzystywanego w ramach działalności gospodarczej do majątku prywatnego z przeznaczeniem jej na wynajem, będzie Pan zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego VAT.
Wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy.
Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:
Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
Stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Przepis art. 91 ust. 3 ustawy stanowi, że:
Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
W myśl art. 91 ust. 4 ustawy:
W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.
Według art. 91 ust. 5 ustawy:
W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.
Stosownie do art. 91 ust. 6 ustawy:
W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:
1) opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2) zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
Treść art. 91 ust. 7 ustawy wskazuje, że:
Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
Przepis art. 91 ust. 7a ustawy, stanowi, że:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.
Na podstawie powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że podatnik jest zobowiązany, co do zasady, do korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie środków trwałych (np. ze związanych z czynnościami dającymi prawo do odliczenia na związane z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT lub na odwrót).
Zatem mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony przez Pana opis sprawy należy zauważyć, że nie będzie miał Pan obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w odniesieniu do lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w garażu wielostanowiskowym mającym być przedmiotem planowanego najmu, gdyż:
- przekazanie przedmiotowego lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w garażu wielostanowiskowym z działalności gospodarczej do Pana majątku prywatnego celem ich dalszego wynajmu na cele najmu krótkoterminowego nie będzie stanowiło zmiany w sposobie jej wykorzystania, w szczególności nie będzie stanowiło czynności zwolnionej od podatku;
- lokal mieszkalny wraz z udziałem w garażu wielostanowiskowym nadal będzie wykorzystywany do działalności gospodarczej, tzn. do czynności opodatkowanych, tj. najmu krótkoterminowego.
Nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w garażu wielostanowiskowym.
Podsumowując, wycofanie lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w garażu wielostanowiskowym z majątku wykorzystywanego w ramach działalności gospodarczej do majątku prywatnego, w związku z planowanym jej najmem opodatkowanym podatkiem VAT, nie spowoduje na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy, obowiązku skorygowania podatku VAT odliczonego od wydatków związanych z nabyciem, wytworzeniem i późniejszym użytkowaniem przedmiotowej nieruchomości.
W efekcie Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznaję za prawidłowe.
Ponadto Pana wątpliwości dotyczą kwestii, czy może Pan korzystać ze zwolnienia na podstawie § 2 ust. 1 (w zw. z poz. 37 załącznika) Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 listopada 2023 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących w odniesieniu do najmu krótkoterminowego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.
Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy, w myśl którego:
Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.
Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń lub dokonywanych dostaw. Jeżeli nabywcą danej usługi lub danego towaru jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.
Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).
Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 listopada 2023 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2023 r. poz. 2605), zwane dalej „rozporządzeniem”.
Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 rozporządzenia.
Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).
Stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia:
Zwalnia się z obowiązku prowadzenia ewidencji w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2024 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.
W myśl § 2 ust. 2 rozporządzenia:
W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.
Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia:
Zwalnia się z obowiązku prowadzenia ewidencji w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2024 r. podatników, u których wartość sprzedaży dokonanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli wartość sprzedaży z tego tytułu nie przekroczyła, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.
Zwolnienie wskazane w § 2 rozporządzenia jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.
Pod poz. 37 załącznika do rozporządzenia wymieniono:
Świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.
Zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3 rozporządzenia, nie stosuje się jednak w przypadku dostawy towarów wymienionych w przepisie § 4 ust. 1 rozporządzenia.
I tak, zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia:
Zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług:
a) przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia,
b) taksówek (PKWiU 49.32.11.0), z wyłączeniem wynajmu samochodów osobowych z kierowcą,
c) naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów, w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania,
d) w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów,
e) w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów,
f) w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 48 załącznika do rozporządzenia,
g) prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 27 załącznika do rozporządzenia,
h) doradztwa podatkowego,
i) związanych z wyżywieniem (PKWiU ex 56.10, PKWiU 56.21, PKWiU ex 56.29, PKWiU ex 56.30), wyłącznie:
- świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz
- usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),
j) fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych,
k) kulturalnych i rozrywkowych - wyłącznie w zakresie wstępu na przedstawienia cyrkowe,
l) związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.
Aby zatem podatnik miał prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:
- zapłata za usługę musi być dokonana w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem;
- z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę musi jednoznacznie wynikać, jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczyła oraz
- przedmiotem świadczenia nie są usługi wymienione w § 4 rozporządzenia.
Niespełnienie jednego z powyższych warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że mieszkanie razem z miejscem parkingowym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest wynajmowane w ramach najmu krótkoterminowego osobom fizycznym - głównie za pośrednictwem portalu (…) co stanowi czynność podlegającą opodatkowaniem VAT według stawki 8%. Jest to jedyna sprzedaż jaka była i jest prowadzona na rzecz konsumentów. Posiada Pan kasę fiskalną on-line. Obecnie jest ona używana do fiskalizowania wynajmu mimo, że już od kilku lat nie są przyjmowane zapłaty za wynajem krótkoterminowy mieszkania w formie gotówkowej. Rozliczenia w dominującej części przeprowadzane są za pośrednictwem (…) - portal przyjmuje rezerwacje od gości oraz pobiera od nich pieniądze i pomniejszywszy wynagrodzenia o swoją prowizje przekazuje je Panu. Płatności dokonywane są wyłącznie bezgotówkowo za pomocą systemów bezgotówkowych ((…), (...)). Portal przesyła zestawienie z którego wynika kto wynajmował lokal i jakie wynagrodzenie uiścił w formie bezgotówkowej. W zakresie w jakim najem krótkoterminowy jest świadczony na rzecz osób fizycznych bez pośrednictwa (…) - otrzymuje Pan wynagrodzenie w całości w formie przelewu bankowego. W związku z tym wszystkie płatności można bezproblemowo zidentyfikować pod kątem tego kto i w jakiej wysokości uiścił wynagrodzenie. Nie dokonuje Pan dostawy towarów i nie świadczy usług wymienionych w § 4 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. W dalszym ciągu nie będzie Pan przyjmował zapłaty w formie gotówkowej i chciałby Pan zrezygnować z jej posiadania z uwagi na skorzystanie ze zwolnienia.
Zatem z powyższych okoliczności wynika, że będzie Pan posiadać dowody umożliwiające zidentyfikowanie transakcji, których dotyczy zapłata, a ponieważ płatności za świadczone przez Pana usługi w opisany powyżej sposób będą dokonywane w całości przelewem bankowym na Pana konto za pośrednictwem (…), (...), to zostaną spełnione przesłanki pozwalające uznać, że płatności zostaną dokonane za pośrednictwem banku.
W świetle przywołanych przepisów i przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że skoro przedmiotem Pana świadczenia nie będą usługi wymienione w § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, do których nie stosuje się zwolnień z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej oraz zapłata za usługi najmu krótkoterminowego w całości następować będzie na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynikać będzie jakiej konkretnie czynności dotyczyła, to na podstawie § 2 ust. 1 w związku z poz. 37 załącznika do rozporządzenia będzie Pan mógł korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej (do 31 grudnia 2024 r.).
W efekcie Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3 uznaję za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informujemy, że w zakresie podatku dochodowym od osób fizycznych (pytanie nr 3 wniosku) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA),
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).