Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu faktur wystawionych przez Wynajmującego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kwestii prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu faktur wystawionych przez Wynajmującego.

Uzupełnili go Państwo w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 29 października 2024 r. (wpływ 4 listopada 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:                

Opis stanu faktycznego

Spółka X Spółka komandytowa z uwagi na czas pandemii Covid-19 oraz związane z nim ograniczenia gospodarcze, w latach 2021-2022, jako najemca dopuściła się zwłoki w realizacji w stosunku do wynajmującego zobowiązań pieniężnych z tytułu Umowy Najmu zawartej z Y Sp. z o.o. z siedzibą w (…); NIP (…), REGON (…), KRS (…).

Przez wskazany okres Wynajmujący comiesięcznie przekazywał Najemcy Fakturę na kwotę opiewającą w Umowie Najmu. Spółka X Spółka komandytowa nie regulowała należności oraz nie kwalifikowała tych kosztów jako koszt uzyskania przychodu oraz nie odliczała podatku VAT naliczonego.

Wynajmujący zastosował korektę podatku przy wierzytelności nieściągalnej (tzw. Ulga na złe długi) do powstałych wierzytelności.

Najemca nie zastosował Ulgi na złe długi, z powodu nie zaliczenia należności jako koszt uzyskania przychodu oraz nie odliczenia podatku VAT naliczonego w okresach rozliczeniowych dotyczących otrzymanych faktur.

28 kwietnia 2023 r. strony zawarły porozumienie, iż zobowiązania Najemcy z tytułu Umowy Najmu zostaną spłacone od 1 maja 2023 r. do 30 kwietnia 2028 r. w ratach miesięcznych.

Zobowiązania na 28 kwietnia 2023 r. wyniosły 1605525,75 zł.

Strony ustaliły, że w przypadku, w którym Najemca, w terminie do 30 kwietnia 2028 r., spłaci zadłużenie w łącznej wysokości 905525,75 zł, zadłużenie w pozostałej części, tj. 700000 zł wraz z odsetkami za zwłokę od tej kwoty, zostanie umorzone przez Wynajmującego.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

X Spółka komandytowa jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Nabyta usługa najmu służyła do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Dokonując płatności zadłużenia w ratach miesięcznych odnoszą się Państwo do konkretnych wystawionych przez Wynajmującego faktur.

Jako podstawę podatku naliczonego w pliku JPK_V7 wykazują Państwo zapłatę za fakturę w danym okresie rozliczeniowym.

Pytanie

Czy obecne zaliczanie przez Spółkę X Spółka komandytowa faktur, które dotyczą spłacanych zobowiązań oraz pochodzą z poprzednich okresów rozliczeniowych, do kosztów uzyskania przychodu oraz odliczanie podatku VAT naliczonego pod datą uregulowania ww. zobowiązań przez Spółkę jest prawidłowe?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wszelkie wydatki zalicza się do kosztów uzyskania przychodu, jeżeli są poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub też zachowania, czy też zabezpieczenia źródła przychodów.

Zmniejszone koszty uzyskania przychodu z powodu nie opłacenia zobowiązań przez Spółkę w ;latach 2021-2022 z tytułu wspomnianej Umowy Najmu były poniesione w celu osiągnięcia przychodu, zachowania, czy też zabezpieczenia źródła przychodu, co zdaniem Wnioskodawcy stanowi podstawę do uznania, że mogą być zaliczone przez niego do kosztów uzyskania przychodu także w następnych okresach rozliczeniowych.

Zważywszy na ustanowienie Porozumienia do Umowy Najmu z 28 kwietnia 2023 r. wpływającego na wartości oraz terminy płatności Faktur z lat 2021-2022 do Umowy Najmu, należy przyjąć, iż zaliczanie przez Spółkę spłat zadłużenia do kosztów uzyskania przychodu oraz odliczanie podatku VAT naliczonego pod datą uregulowania ww. zobowiązań przez Spółkę jest prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a. nabycia towarów i usług,

b. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zaznaczyć jednak należy, że ustawodawca nie zobowiązuje w żaden sposób podatnika, któremu przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego do jego odliczenia. Jest to elementarne prawo podatnika i od niego samego zależy, czy z niego skorzysta, czy też nie.

Ponadto, ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 88 ust. 3a ustawy:

nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1)sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

a)wystawionymi przez podmiot nieistniejący,

b)(uchylona);

2)transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

3)(uchylony);

4)wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

a)stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,

b)podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,

c)potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;

5)faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;

6)(uchylony);

7)wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.

Z analizy zarówno przywołanych regulacji prawnych, jak i całokształtu przepisów ustawy wynika, że podatek od towarów i usług ze względu na jego konstrukcję, tzn. opodatkowanie wartości dodanej na poszczególnych etapach obrotu gospodarczego, jest podatkiem sformalizowanym i prawo do odliczenia podatku naliczonego jest ograniczone. Podstawę do odliczenia podatku naliczonego mogą stanowić bowiem wyłącznie dokumenty wymienione w ustawie, przy czym dokumenty te muszą spełniać wymogi określone w ustawie i rozporządzeniu wykonawczym do niej.

Podstawowym dokumentem wystawianym, zgodnie z art. 106b ustawy, przez podatników podatku od towarów i usług są faktury. Są one dokumentami, którymi czynni podatnicy tego podatku dokumentują swoją sprzedaż, przez którą stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie jest jednak związane tylko z otrzymaniem faktury, choćby od strony formalnej poprawnej, bowiem przysługuje ono w związku z nabyciem towarów i usług. Uprawnienie to może dotyczyć wyłącznie tych czynności, które faktycznie zostały dokonane. Samo posiadanie faktury nie tworzy bowiem prawa do odliczenia podatku na niej wykazanego. Przysługuje ono wyłącznie wówczas, gdy doszło do rzeczywistego nabycia towaru/wyświadczenia usługi oraz gdy podatek naliczony związany jest z faktycznie dokonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Terminy odliczenia podatku VAT naliczonego z otrzymanych faktur zostały określone w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy:

prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Według art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:

prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o  których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Oznacza to, że z odliczenia podatku na podstawie art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy, można skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie trzy przesłanki:

• powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,
• doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,
• podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy:

jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy:

jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej:

1.za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo

2.za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, po okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego

- nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Z powołanych przepisów wynika, że nierozliczony w okresie otrzymania faktury lub w jednym z trzech następnych okresów rozliczeniowych podatek naliczony może zostać rozliczony w okresie 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego. Odliczenie podatku, zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy będzie możliwe wyłącznie poprzez korektę deklaracji za okres, w którym wystąpiło prawo do odliczenia podatku.

We wniosku podali Państwo informacje, że Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka z uwagi na czas pandemii Covid-19 oraz związane z nim ograniczenia gospodarcze, w latach 2021-2022, jako najemca dopuściła się zwłoki w realizacji w stosunku do wynajmującego zobowiązań pieniężnych z tytułu Umowy Najmu zawartej z Y Sp. z o.o. Przez wskazany okres Wynajmujący comiesięcznie przekazywał Najemcy Fakturę na kwotę opiewającą w Umowie Najmu. Spółka nie regulowała należności oraz nie kwalifikowała tych kosztów jako koszt uzyskania przychodu oraz nie odliczała podatku VAT naliczonego. Wynajmujący zastosował korektę podatku przy wierzytelności nieściągalnej (tzw. Ulga na złe długi) do powstałych wierzytelności. Najemca nie zastosował Ulgi na złe długi, z powodu nie zaliczenia należności jako koszt uzyskania przychodu oraz nie odliczenia podatku VAT naliczonego w okresach rozliczeniowych dotyczących otrzymanych faktur. 28 kwietnia 2023 r. strony zawarły porozumienie, iż zobowiązania Najemcy z tytułu Umowy Najmu zostaną spłacone od 1 maja 2023 r. do 30 kwietnia 2028 r. w ratach miesięcznych.  Strony ustaliły, że w przypadku, w którym Najemca, w terminie do 30 kwietnia 2028 r., spłaci zadłużenie w łącznej wysokości 905525,75 zł, zadłużenie w pozostałej części, tj. 700000 zł wraz z odsetkami za zwłokę od tej kwoty, zostanie umorzone przez Wynajmującego. Nabyta usługa najmu służyła do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Dokonując płatności zadłużenia w ratach miesięcznych odnoszą się Państwo do konkretnych wystawionych przez wynajmującego faktur. Jako podstawę podatku naliczonego w pliku JPK_V7 wykazują Państwo zapłatę za fakturę w danym okresie rozliczeniowym.

Państwa wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z opisanych faktur wystawionych przez Wynajmującego.

Co do zasady, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, podatnik będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT ma prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną.

W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, gdzie pomimo otrzymania opisanych faktur wystawionych przez Wynajmującego uprawniających do odliczenia podatku naliczonego, nie dokonali Państwo na ich podstawie obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w terminach wskazanych w art. 86 ust. 10, 11 lub 13 (w drodze korekty).

Wskazali Państwo, że Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz nabyta usługa najmu służyła do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wobec tego należy stwierdzić, że mają Państwo prawo odliczyć podatek naliczony wynikający z opisanych faktur wystawionych przez Wynajmującego, w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana z zastrzeżeniem terminu wskazanego w art. 86 ust. 13 ustawy – tj. nie później niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Tym samym Państwa stanowisko uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).