Czy Pożyczka, która będzie udzielona przez Wnioskodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT i czy będzie podlegała zwolnieniu przedmiotowemu od podatku VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w kwestii ustalenia czy Pożyczka, która będzie udzielona przez Państwa na rzecz Pożyczkobiorcy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie nr 1) i czy będzie podlegać zwolnieniu od podatku VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT (pytanie nr 2).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 listopada 2024 r. (wpływ 11 listopada 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Pożyczkobiorca w ramach prowadzonej działalność gospodarczą, w formie spółki z o.o., w celu pozyskania finansowania na własne cele związane z działalnością operacyjną, zgodną z przedmiotem działalności, planuje zawrzeć umowę pożyczki pieniężnej w rozumieniu art. 720 i nast. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (dalej: „Pożyczka”) z Pożyczkodawcą, będącym Wnioskodawcą. Zarówno spółka Wnioskodawcy, jak i Pożyczkobiorcy są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnym.

(A) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako "Spółka" lub „Pożyczkodawca") jest osobą prawną posiadającą siedzibę oraz zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przedmiotem przeważającej działalności Spółki, zgodnie z treścią wpisu Spółki w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, jest: PKD (…) - (…).

(B) SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ (dalej jako „Pożyczkobiorca”) jest osobą prawną posiadającą siedzibę oraz zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Pożyczkobiorca planuje wykorzystać środki z pożyczki na (…) (…) (…), która to jest w części (…) (parter), a w części lokalem (…) ((…) oraz (…)). Pożyczkobiorca po zrealizowaniu prac remontowych planuje odpłatny wynajem nieruchomości zgodnie z jej przeznaczeniem.

Pożyczkobiorcę i Pożyczkodawcę łączy taka relacja, że P. (C) jest obecnie Prezesem Zarządu w obu spółkach, stan ten nie ulegnie zmianie.

Obecnie najem elementów (…) z Pożyczkobiorcy do Pożyczkodawcy stanowi, przeważającą sprzedaż u Pożyczkobiorcy. Transakcje te są podejmowane na warunkach rynkowych. Brak jest jednak innych, w tym kapitałowych powiązań pomiędzy spółkami.

Stwierdzić należy, że Pożyczkodawca i Pożyczkobiorca są podmiotami powiązanymi.

Pożyczkodawca planuje również okazjonalnie udzielać pożyczek na rzecz innych podmiotów, takie rozwiązanie pozwala ze strony Pożyczkodawcy okresowo rozdysponować posiadane nadwyżki finansowe a Pożyczkobiorcy uniknąć dodatkowych kosztów, jak prowizje bankowe, czy też inne, związane z pozyskiwaniem finansowania ze źródeł zewnętrznych. Pożyczkodawca posiada wolne środki finansowe, które może przeznaczyć na pożyczkę - wymaga zaznaczenia, że środki te nie pochodzą z innego tytułu dłużnego, stanowią efekt osiągniętego zysku w latach poprzednich.

W umowach pożyczek przewidziano należne Pożyczkodawcy wynagrodzenie za udzielenie pożyczki. Wynagrodzeniem tym są należne Pożyczkodawcy odsetki, do których zapłaty zobowiązani są pożyczkobiorcy, naliczane na każdy ostatni dzień roku kalendarzowego za ten rok. Pożyczkodawca ustala oprocentowanie odsetek w wysokości sumy:

-wartości WIBOR 3M, na dzień podpisania umowy, oraz

-wartości (…)%.

Umowy podpisywane są na okres (…) lat. Na takich zasadach udzielona zostanie również pożyczka Pożyczkobiorcy, objęta niniejszym wnioskiem. Umowa zawiera (…) miesięczną karencję w spłacie a następnie comiesięczne spłaty stałych rat w wysokości (…) zł. Pozostałą kwotę Pożyczkobiorca spłaci w ostatnim dniu trwania umowy.

Pożyczki udzielane będą w ramach działalności gospodarczej Pożyczkodawcy a celem jej udzielenia ma być czerpanie zysku, w postaci otrzymanych odsetek. Czynności okazjonalnego udzielenia pożyczek przez Pożyczkodawcę jest więc działaniem, które będą generowały dla niego przychody. Pożyczkodawca osiągnie korzyść poprzez wykorzystanie majątku (pieniędzy) w celu uzyskania dochodu, co stanowi zyskowny i umiarkowanie bezpieczny sposób inwestowania środków finansowych. Obciążenie odsetkami w momencie ich wymagalności Pożyczkodawca będzie dokumentował stosownymi dokumentami księgowymi. Przychody z odsetek od pożyczek udzielonych Pożyczkobiorcy oraz innym podmiotom Pożyczkodawca zaliczy do przychodów z działalności gospodarczej.

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczenie pytań jak we wniosku)

1.Czy Pożyczka, która będzie udzielona przez Wnioskodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT?

2.Czy Pożyczka, która będzie udzielona przez Wnioskodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy podlegała zwolnieniu przedmiotowemu od podatku VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT?

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług ostatecznie przedstawione w piśmie z 10 listopada 2024 r.

Ad. 1)

W myśl art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Strony umowy pożyczki mogą przy tym umówić się, że pożyczkobiorca wraz ze zwrotem przedmiotu pożyczki będzie musiał uiścić dającemu pożyczkę również ustalone wynagrodzenie z tytułu korzystania z jego składników majątkowych, przybierające formę odsetek.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu tymże podatkiem podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Świadczenie usług opisane zostało w art. 8 ust. 1 Ustawy VAT i rozumie się przez nie każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ww. ustawy. Działając z uwzględnieniem podstawowej zasady opodatkowania podatkiem VAT, to jest zasady powszechności opodatkowania, wszystkie czynności o podłożu gospodarczym podejmowane przez podmiot będący czynnym podatnikiem podatku VAT w ramach prowadzonej działalności i spełniające kryteria zaklasyfikowania ich jako dostawy towarów lub świadczenia usług winny być uznane za podlegające ww. podatkowi.

By uznać daną czynność za usługę konieczne jest przy tym istnienie bezpośredniego odbiorcy dla wykonywanego świadczenia, które winno mieć odpłatny charakter, to jest przewidywać wynagrodzenie będące bezpośrednią korzyścią dla świadczącego. Należy również wskazać, iż aby czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi być dokonywana przez podmiot występujący w charakterze podatnika podatku VAT, a w ślad za art. 15 ust. 1 Ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast działalność gospodarcza zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców, usługodawców oraz osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Należy podkreślić, iż udzielanie pożyczek przez podatnika podatku VAT w zamian za wynagrodzenie (np. odsetki) spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy też statusu nabywcy (pożyczkobiorcy). Udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem można więc identyfikować i zaliczać do jego zawodowej płaszczyzny, nawet jeżeli nie stanowi ono jego podstawowej oraz regularnie podejmowanej aktywności. Zatem udzielenie pożyczki jest świadczeniem usług polegającym na udostępnieniu kapitału, za wynagrodzeniem w postaci odsetek (spełnione są obie przesłanki uznania takie czynności za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT).

Powyższe twierdzenia znajdują potwierdzenie w linii rozstrzygnięć organów podatkowych, na przykład:

- Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 sierpnia 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.237.2020.3.RST,

- Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 kwietnia 2020 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.84.2020.2.DP,

- Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 sierpnia 2018 r., sygn. 0111-KDIB2-2.4014.107.2018.2.AR,

- Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 czerwca 2017 r., sygn. 0111-KDIB4.4014.148.2017.2JKU.

Przywołane interpretacje odnoszą się do tożsamych sytuacji. Zdaniem Wnioskodawcy wyrażone w nich poglądy znajdują analogiczne zastosowanie do opisywanego zdarzenia przyszłego. Mając powyższe na uwadze, udzielenie w przyszłości przez Pożyczkodawcę w ramach jego działalności gospodarczej Pożyczki na rzecz Pożyczkobiorcy za wynagrodzeniem w postaci odsetek, będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT.

Ad. 2)

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT zwalnia się od podatku VAT usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. Wskazanym zwolnieniem są zatem objęte m.in. pożyczki udzielane przez podatników VAT na podstawie art. 720 i nast. Kodeksu Cywilnego.

Zgodnie z przedstawionym zdarzeniem przyszłym, Pożyczka będzie udzielona przez Pożyczkodawcę:

1.który jest podatnikiem VAT,

2.w ramach jego działalności gospodarczej,

3.na podstawie art. 720 i nast. Kodeksu Cywilnego.

Ponadto, należy uznać, iż Pożyczka będzie stanowiła odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT.

Mając powyższe na uwadze, Pożyczka będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT.

Powyższe twierdzenia znajdują potwierdzenie w linii rozstrzygnięć organów podatkowych wskazanych w ad. 1 niniejszego wniosku jak również w Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 lipca 2020 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.203.2020.5.AG.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Należy zauważyć, iż pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

1)w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

2)świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Według ust. 2 powołanego artykułu:

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Państwa wątpliwości w zakresie podatku od towarów i usług dotyczą kwestii czy Pożyczka, która będzie udzielona przez Państwa na rzecz Pożyczkobiorcy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie nr 1) i czy będzie podlegać zwolnieniu od podatku VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT (pytanie nr 2).

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 1061).

Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego:

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynność polegająca na udzieleniu pożyczki pieniężnej podlegającej oprocentowaniu stanowi odpłatne świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczki przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu jej udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy ta czynność nie znajduje się w jej zakresie przedmiotowym.

Charakter i cechy usługi udzielenia pożyczki wskazują, że czynność ta mieści się w definicji pojęcia „działalność gospodarcza”. W świetle art. 15 ust. 2 zdanie drugie ustawy o VAT, działalność gospodarcza „obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”. Niewątpliwie przekazanie środków pieniężnych (a zatem wartości o charakterze niematerialnym) na rzecz pożyczkobiorcy, na określony okres czasu, za ustalonym wynagrodzeniem (oprocentowaniem), uzyskiwanym w ustalonych okresach rozliczeniowych, stanowi wykorzystywanie tych środków w sposób ciągły i w celach zarobkowych. Usługa tego rodzaju mieści się zatem w pojęciu „działalność gospodarcza” zdefiniowanym w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Ponadto należy zauważyć, że wpis przedmiotu działalności gospodarczej (wg klasyfikacji PKD) do rejestru KRS nie ma decydującego znaczenia dla określenia zakresu wykonywanej faktycznie działalności, a w konsekwencji do określenia czy podmiot prawa podatkowego z tytułu wykonywanych czynności staje się podatnikiem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Podawany bowiem przy rejestracji podmiotów gospodarczych zakres działalności według Polskiej Klasyfikacji Działalności ma charakter orientacyjny. Ponadto, ewentualny brak danego kodu czynności wg klasyfikacji PKD w umowie spółki i wykonanie jej nie oznacza, że przedsiębiorca wykonuje czynność niezgodną z prawem.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że wskazana we wniosku czynność udzielenia pożyczki spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu. Udzielenie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzące obowiązki w podatku od towarów i usług, zaś pożyczkodawcę uznać za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji wskazana we wniosku czynność udzielenia przez Państwa (Pożyczkodawcę) w przyszłości odpłatnej pożyczki pieniężnej na rzecz Pożyczkobiorcy, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług, w kwestii objętej pytaniem nr 1, że udzielenie w przyszłości przez Pożyczkodawcę w ramach jego działalności gospodarczej Pożyczki na rzecz Pożyczkobiorcy za wynagrodzeniem w postaci odsetek, będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, jest prawidłowe.

Ustawodawca zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy:

Stosownie do art. 43 ust. 22 ustawy:

W myśl art. 43 ust. 23 ustawy:

Powyższe zmiany przepisów umożliwiają wybór opodatkowania określonych usług, które dotychczas obligatoryjnie korzystały ze zwolnienia od podatku – w tym m.in. właśnie usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usług pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzania kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę, przy czym możliwość wyboru opcji opodatkowania dotyczy wyłącznie usług świadczonych na rzecz innych podatników, przy zachowaniu warunków określonych w art. 43 ust. 22 i 23 ustawy.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu sprawy, należy wskazać, że czynność udzielenia przez Państwa (Pożyczkodawcę) odpłatnej pożyczki pieniężnej na rzecz Pożyczkobiorcy, będzie stanowić czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie, usługa udzielenia przez Państwa (Pożyczkodawcę) odpłatnej pożyczki pieniężnej na rzecz Pożyczkobiorcy będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

Powyższe zwolnienie będzie miało zastosowanie pod warunkiem, że dla tej czynności nie wybiorą Państwo opcji opodatkowania zgodnie i na warunkach zawartych w art. 43 ust. 22 ustawy o VAT.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług, w kwestii objętej pytaniem nr 2, zgodnie z którym Pożyczka będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy (w tym kwestia opodatkowania umów pożyczek, które planują Państwo udzielać w przyszłości na rzecz innych podmiotów), które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.