Zastosowania prewspółczynnika o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy w celu odliczenia podatku VAT.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku stosowania prewspółcznnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, w celu odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z przeprowadzoną przebudową, pracami remontowymi oraz modernizacją A w ramach programu (...). Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 24 października 2024 r. (wpływ 25 i 29 października 2024 r.) oraz z pismem z 15 listopada 2024 r. (wpływ 15 listopada 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca posiada status czynnego podatnika VAT w rozumieniu przepisów ustawy VAT, w związku z czym przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego (immanentna i nieodłączna cecha podmiotu będącego czynnym podatnikiem VAT).

Wnioskodawca prowadzi działalność opodatkowaną w zakresie m.in. sprzedaży biletów na (...), sprzedaży usług reklamowych, najmu pomieszczeń, sprzętu multimedialnego, instrumentów oraz sprzedaży pamiątek, gadżetów, towarów oraz programów.

W związku z powyższym Wnioskodawca w ramach wykonywania działalności gospodarczej świadczy usługi kulturalne, polegające na sprzedaży biletów wstępu na widowiska m.in. (...), przedstawienia, które są opodatkowane stawką VAT w wysokości 8%.

Oprócz tego Wnioskodawca świadczy usługi kulturalne, polegające na odpłatnym wykonywaniu spektakli, koncertów oraz ich prezentacji poza gmachem A, występy chóru A na zlecenie innej instytucji oraz inne usługi artystyczne – objęte zamkniętym katalogiem zwolnień przedmiotowych zredagowanym w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o VAT.

Wnioskodawca może, na zasadach określonych w obowiązujących przepisach, prowadzić jako dodatkową odpłatną działalność w zakresie zbieżnym lub niekolidującym z jego działalnością podstawową m.in. w zakresie najmu, dzierżawy majątku ruchomego i nieruchomego, działalności wydawniczej, związanej z upowszechnianiem różnych dziedzin kultury i sztuki, usług pośrednictwa sprzedaży biletów na imprezy artystyczne, odpłatnej organizacji imprez kulturalnych, edukacyjnych i naukowych oraz usług gastronomicznych.

Wnioskodawca jest instytucją kultury działającą na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzaniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 87, dalej jako: „ustawa o działalności kulturalnej”).

Wnioskodawca działa na podstawie statutu nadanego przez organizatora, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o działalności kulturalnej. Realizacja celu instytucji kultury, jakim jest poszerzanie, rozwój i upowszechnianie kultury jest przez Wnioskodawcę realizowana poprzez przedmiot działalności wskazany w jej Statucie (…).

Zgodnie ze Statutem A przedmiotem jej działalności jest rozwijanie i upowszechnianie kultury i edukacji muzycznej poprzez:

1)realizację programu artystycznego w oparciu o sezonowe plany repertuarowe oraz działalność impresaryjna,

2)organizowanie i wykonywanie form (...),

3)edukację kulturalną i wychowanie przez sztukę a zwłaszcza przygotowanie dzieci i młodzieży do roli przyszłych odbiorców i współtwórców kultury,

4)tworzenie warunków sprzyjających rozwojowi twórczości i talentów twórczych,

5)utrzymywanie kontaktów ze szkolnictwem artystycznym i środowiskami artystycznymi,

6)nawiązywanie współpracy i realizację porozumień z instytucjami, organizacjami, stowarzyszeniami w kraju i za granicą w zakresie popularyzacji i upowszechniania muzyki w kraju i za granicą,

7)inicjowanie nowych form upowszechnienia sztuki w różnych środowiskach społecznych,

8)dokumentowanie audio i video wszelkich wydarzeń artystycznych oraz dysponowanie nimi zgodnie z interesem instytucji,

9)upowszechnianie kultury filmowej poprzez tworzenie warunków do (...),

10)organizację innych przedsięwzięć służących upowszechnianiu kultury, takich jak na przykład seminaria, konferencje, kursy warsztaty, konkursy,

11)prowadzenie działalności reklamowo-promocyjnej w zakresie upowszechniania kultury.

Konkludując, w zakresie rozliczania podatku VAT działalność Wnioskodawcy obejmuje sprzedaż opodatkowaną, jak i zwolnioną z tego podatku, w związku z czym odliczając podatek naliczony Wnioskodawca stosuje proporcję, o której stanowi art. 90 ust. 2 ustawy o VAT.

Wnioskodawca organizuje również nieodpłatne przedsięwzięcia we współpracy z innymi instytucjami kultury, które mają na celu zachęcenie do skorzystania z odpłatanych usług A oraz szerzenie i rozwój kultury, m.in. (…).

A uzyskuje również różnego rodzaju dotacje, które nie stanowią dopłat do ceny w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Otrzymywanie dotacji jest immanentnie związane z działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę, a wydatki ponoszone w ramach realizacji zadań wiążą się z całokształtem funkcjonowania instytucji kultury. Niezaprzeczalnie wykazują związek z działalnością gospodarczą, prowadzą do zwiększenia obrotu, a w konsekwencji do wzrostu zysku. Wnioskodawca jako czynny podatnik VAT nie prowadzi działalności, która swoim przedmiotem wykracza poza zakres czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W szczególności działalność określona w Statucie Wnioskodawcy (tzw. działalność statutowa) przedmiotowo znajduje się w zakresie wykonywania przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, której efektem jest m.in. sprzedaż biletów umożliwiających obejrzenie spektakli podlegająca opodatkowaniu stawką 8% podatku VAT oraz prowadzenie tzw. występów gościnnych, jako usługa kulturalna zwolniona z podatku VAT. Wszelkie aktywności podejmowane przez Wnioskodwcę w zakresie promocji oraz marketingu (np. incydentalne wydarzenia nieodpłatne) mają na celu zachęcenie potencjalnych gości do skorzystania z płatnych usług Wnioskodawcy.

Wnioskodawca planuje się zgłosić do uczestnictwa w projekcie: (…). Postępowanie w zakresie przyjmowania wniosków prowadzi Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W ramach projektu będą wspierane inwestycje mające na celu wzmocnienie wpływu kultury i zrównoważonej turystyki na rozwój gospodarczy, włączenie społeczne i innowacje społeczne. Jednym z celów projektu jest tworzenie odpowiednich warunków infrastrukturalnych sprzyjających aktywnemu uczestnictwu w kulturze i w życiu społecznym.

Jeśli wniosek o zakwalifikowanie do programu (...) zostałby rozpatrzony pozytywnie, Wnioskodawca planuje przeznaczyć otrzymane środki pieniężne na przebudowę remont oraz modernizację gmachu budynku, wnętrza oraz urządzeń odpowiadających za organizacje m.in. (...).

Zakres planowanych robót obejmuje modernizację oraz przebudowę:

(...).

Wszelkie planowane prace remontowe obejmują zakresem modernizację urządzeń, sprzętu oraz elektroniki, które są niezbędne do wykonywania przez A czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Konieczna jest także przebudowa wnętrza budynku, tj. sali oraz wózków scenicznych, które przekładają się bezpośrednio na jakość wykonywanych usług polegających na wystawianiu spektakli oraz innych wydarzeń kulturalnych.

Obecnie A jest na etapie ubiegania się o otrzymanie pozytywnego rozpatrzenia wniosku o zakwalifikowanie do projektu. Wyniki mają być ogłoszone na przełomie maja 2025 r.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy w piśmie z 24 października 2024 r.

1.W związku z realizacją projektu pn. (...) towary i usługi będą wykorzystywane do przebudowy, prac remontowych i modernizacji gmachu A, jego wnętrza oraz urządzeń odpowiadających za organizację m.in. (...). Zarówno gmach budynku, jego wnętrze oraz urządzenia odpowiadające za organizację wydarzeń wykorzystywane są do organizowania odpłatnych przedstawień (czynności opodatkowanych VAT), do przeprowadzania prób do spektakli, które są prezentowane poza gmachem A (czynności zwolnionych z VAT), ale również do realizowania nieodpłatnych wydarzeń/akcji.

Podkreślić należy, że organizowanie spektakli poza gmachem A jak i organizowanie nieodpłatnych wydarzeń/akcji ma na celu zachęcenie odbiorców do skorzystania z odpłatnych wydarzeń A, a więc do generowania zysku instytucji.

2.Nabywane przez Państwa towary i usług w ramach ww. Projektu będą wykorzystywane do przeprowadzenia przebudowy, prac remontowych oraz modernizacji gmachu budynku, wnętrza oraz urządzeń odpowiadających za organizację m.in. (...). Zarówno gmach budynku, jego wnętrze oraz urządzenia odpowiadające za organizację wydarzeń wykorzystywane są do organizowania odpłatnych przedstawień (czynności opodatkowanych VAT), do przeprowadzania prób do spektakli, które są prezentowane poza gmachem A (czynności zwolnionych z VAT), ale również do realizowania nieodpłatnych wydarzeń/akcji. Podkreślenia wymaga fakt, iż organizowanie spektakli poza gmachem A jak i organizowanie nieodpłatnych wydarzeń/akcji ma na celu zachęcenie odbiorców do skorzystania z odpłatnych wydarzeń A, a więc do generowania zysku instytucji.

Celem złożonego przez Wnioskodawcę wniosku o interpretację było uzyskanie od organu podatkowego odpowiedzi, w jaki sposób, w świetle obowiązujących przepisów, winien kwalifikować gmach budynku, jego wnętrze oraz urządzenia odpowiadające za organizację wydarzeń, które są wykorzystywane w określony powyżej sposób.

Działalnością gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, jest działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody; działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Uwzględniając zatem cel zarobkowy, o którym mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, oraz powyższe wyjaśnienia, zdaniem Wnioskodawcy, nabywane towary i usług w ramach Projektu będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu ww. regulacji.

3.Mając na względzie odpowiedzi na pytanie nr 2, w ocenie Wnioskodawcy, towary i usług nabywane w ramach Projektu będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania działalności gospodarczej.

4.Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 2 gmach budynku, jego wnętrze oraz urządzenia odpowiadające za organizację wydarzeń wykorzystywane są zarówno do organizowania odpłatnych przedstawień (czynności opodatkowanych VAT), ale także do przeprowadzania (...), które są prezentowane poza gmachem A (czynności zwolnionych z VAT). W ocenie Wnioskodawcy, nie będzie jakiejkolwiek możliwości odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, jak i z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT z uwagi, że wspomniane wyżej przeprowadzanie (...) prezentowanych poza gmachem A (czynności zwolnionych z VAT) ma na celu zachęcenie odbiorców ww. spektakli do skorzystania z odpłatnej oferty A, co ma w związku z tym przełożenie na opodatkowane czynności wykonywane przez Wnioskodawcę.

5.Faktury związane z zakupem towarów i usług w ramach realizacji ww. Projektu będą wystawiane na (…).

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy w piśmie z 15 listopada 2024 r.

W związku ze stwierdzeniem w pierwszym uzupełnieniu do wniosku, że: „ Zarówno gmach budynku, jego wnętrze oraz urządzenia odpowiadające za organizację wydarzeń wykorzystywane są do organizowania odpłatnych przedstawień (czynności opodatkowanych VAT), do przeprowadzania (...), które są prezentowane poza gmachem A (czynności zwolnionych od VAT), ale również do realizowania nieodpłatnych wydarzeń/akcji”, wskazują Państwo, że:

-Od czasu do czasu Wnioskodawca organizuje nieodpłatne wydarzenia/akcje w postaci debat i warsztatów połączonych tematycznie z wystawianymi odpłatnymi premierami. Wydarzenia nieodpłatne stanowią niewielki odsetek wszystkich wydarzeń organizowanych przez Wnioskodawcę. Ich organizacja ma na celu przyciągnięcie odbiorców i zainteresowanie ich odpłatnymi wydarzeniami organizowanymi przez Wniskodawcę.

-Ww. nieodpłatne czynności są wykonywane na rzecz dorosłych, młodzieży oraz dzieci (w zależności od tematyki danej debaty czy warsztatów).

-Nieodpłatne wydarzenia/akcje są realizowane w celu poszerzenia grona widzów, którzy w przyszłości skorzystają z odpłatnych usług Wnioskdoawcy. Dzięki takim wydarzeniom Wnioskdoawca jest w stanie przyciągnąć szeroki krąg osób, których ma możliwość zainteresować swoją działalnością i planowanymi, odpłatnymi wydarzeniami (są to cele promocyjne i marketingowe).

Pytanie

Czy Wnioskodawca – przeprowadzając przebudowę, prace remontowe oraz modernizacje opisane w stanie faktycznym w ramach realizacji programu (...) będzie obowiązana stosować prewspółczynnik, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w celu odliczenia podatku VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, przeprowadzając przebudowę, prace remontowe oraz modernizacje w ramach realizacji programu (...) nie będzie On obowiązany stosować prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w celu odliczenia podatku naliczonego.

Warto podkreślić, iż Wnioskodawca obecnie stosuje metodę proporcji, przy kategoryzowaniu działalności opodatkowanej oraz działalności zwolnionej, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, natomiast Wnioskodawca uważa, iż nie ma obowiązku stosowania prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w zakresie realizacji modernizacji urządzeń oraz rozbudowy i remontu wnętrza budynku ze środków pieniężnych uzyskanych w sytuacji potencjalnego pozytywnego rozpatrzenia wniosku o zakwalifikowanie A do programu (...).

Wnioskodawca chce podkreślić, iż wykonywanie robót opisanych w stanie faktycznym jest niezbędne do dalszego kontynuowania działalności prowadzonej przez instytucje kultury.

Tytułem przykładu modernizacja (...). Jest to całkowicie podstawowy element (...). Natomiast oświetlenie zapewnia dobrą widoczność dla wszystkich osób oglądających przedstawienie z każdego miejsca siedzącego w A. Bez prawidłowego działania (...) Wnioskodawca nie jest w stanie prowadzić usług w zakresie wystawiania spektakli i sprzedaży biletów, które są opodatkowane stawką 8% podatku VAT. W konsekwencji, A nie byłaby w stanie prowadzić działalności opodatkowanej oraz realizować statutowego celu instytucji kultury. To samo dotyczy modernizacji instalacji zasilającej, która odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie wszelkich urządzeń potrzebnych do realizacji innych kulturalnych przedsięwzięć.

Tożsamo remont (...) jest również potrzebny do realizacji usług opodatkowanych, ponieważ artyści oraz aktorzy muszą mieć odpowiednie warunki, aby przygotować się do realizacji (...) oraz innych wydarzeń kulturalnych.

Reasumując, pozytywne rozpatrzenie wniosku Wnioskodawcy o zakwalifikowanie do programu (...) ma bezpośredni związek z wykonywaniem działalności opodatkowanej (np. ze sprzedażą biletów, która jest opodatkowana stawką 8% podatku VAT).

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT na podstawie ustawy VAT. Immanentną cechą podmiotów o takim statusie jest możliwość odliczenia podatku naliczonego. W przeciwnym razie uchybiałoby to w zasadę neutralności podatku od towarów i usług i doprowadziłoby do sytuacji, w której ustawa podatkowa definiuję instytucje kultury jako podatnika, natomiast ogranicza jego prawa.

Wnioskodawca jest także samorządową instytucją kultury.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o działalności kulturalnej, przedmiot działalności instytucji kultury musi polegać na tworzeniu upowszechnianiu i ochronie kultury.

W konsekwencji do podstawowych zadań A należy realizacja celów statutowych oraz misji publicznej, natomiast nie przekreśla to okoliczności, iż A jest czynnym podatnikiem VAT, wykonuje działalność gospodarczą, a zatem przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Taką wykładnię przepisów przyjął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w wyroku z 30 listopada 2022 r. o sygn. I SA/Lu 398/22 w którym orzekł iż: „Zatem z perspektywy art. 9 ust. 1 dyrektywy 112 oraz art. 15 ust. 1 ust. 2 ustawy o VAT, o tym czy mamy do czynienia z działalnością gospodarczą, czy też nie, nie rozstrzyga przedmiot aktywności, a więc czy będzie to sfera kultury. Nawet zadania o charakterze publicznym mogą być realizowane na zasadach działalności gospodarczej. Z punktu widzenia rozpoznania działalności gospodarczej i podatnika VAT nie jest też istotna okoliczność czy cele działalności MZS zostały ujęte w ustawach, w statucie”. Odwołując się do orzeczenie WSA w Lublinie należy stwierdzić, iż w zakresie prawidłowości rozliczenia podatku od towarów i usług (wysokości odliczania podatku naliczonego) należy posługiwać się tylko ustawą o VAT oraz definicjami legalnymi, które zostały zredagowane na jej potrzeby – a mianowicie definicją podatnika oraz działalności gospodarczej. Ponadto Sąd podkreśla, iż zadania mieszczące się w zakresie działalności statutowej instytucji kultury mogą być realizowane również w ramach prowadzenia działalności gospodarczej. Punktem wyjścia przy analizie działalności instytucji kultury powinien być fakt wykonywania misji publicznej. Mianowicie istotnym jest to, czy Wnioskodawca realizuje uchwalone statutowe cele, tj. rozwijanie i upowszechnianie kultury i edukacji muzycznej. Natomiast drugorzędny jest sposób ich osiągnięcia na podstawie przepisów ustawy o VAT.

W związku z tym wykonuje czynności opodatkowane podatkiem VAT według stosownych stawek (np. sprzedaż biletów wstępu na widowiska – stawka 8% podatku VAT) oraz czynności zwolnione z tego podatku (np. na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o VAT, tj. (...). Na uwagę zasługuje również okoliczność, iż otrzymywanie wsparcia finansowego nie powinno uchybiać w prawo do odliczenia podatku naliczonego dla podmiotu, który posiada status czynnego podatnika VAT i wykonuje działalność opodatkowaną. W konsekwencji, otrzymanie środków pieniężnych z programu (...) nie pozbawia prawa czynnego podatnika VAT do dokonania odliczenia podatku naliczonego.

Jak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w wyroku z dnia 17 lutego 2022 r. o sygn. I SA/Go 406/21: „W ocenie Sądu, sposób finasowania wydatków (z dotacji czy z subwencji) nie powinien mieć wpływu na ograniczenie odliczenia podatku naliczonego. Jak wynika z treści przytoczonego przez organ orzeczenia TSUE C-204/03 pkt 25 przytoczony przepis art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE został wprowadzony do dyrektywy, w celu uniknięcia sytuacji w której podmiot otrzymuje subwencję niedokonujący czynności podlegających opodatkowaniu VAT poprzez dokonywanie symbolicznych – w stosunku do całości wykonywanych działań – czynności podlegających opodatkowaniu VAT mógłby uzyskać niewspółmiernie wysoki zwrot podatku VAT”.

Analogicznie jest w omawianej sytuacji, ponieważ wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą konieczności stosowania przy odliczeniu podatku naliczonego prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w zakresie wydatkowania potencjalnie otrzymanych środków pieniężnych z programu (...).

Wnioskodawca potrzebuje środków finansowych, aby realizować przedmiot swojej działalności określony w statucie. Środki pieniężne instytucja kultury pozyskuje z różnych źródeł, m.in. poprzez: prowadzenie działalności gospodarczej, dotacje celowe, darowizny, czy też środki pieniężne otrzymywane z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Natomiast same dotacje oraz darowizny od zewnętrznych podmiotów nie zapewnią Wnioskodawcy wystarczającej stabilizacji finansowej. Punktem docelowym jest realizacja misji publicznej, jaką jest szerzenie oraz rozwój kultury, a cel zarobkowy (oraz dotację od zewnętrznych podmiotów) pozwala na jego osiągnięcie. Warto w tym miejscu przytoczyć wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 1 września 2014 r. II FSK 2009/12, w którym stwierdzono, iż: „Prowadzenie działalności gospodarczej, co do zasady, nie wyklucza zatem uznania, że dany podmiot prowadzi działalność kulturalną”.

Zatem okoliczność prowadzenia działalności gospodarczej i jednocześnie realizacji działalności kulturalnej należy każdorazowo analizować indywidualnie, o czym świadczy zwrot „co do zasady”. Bez wątpienia mogą zaistnieć okoliczności warunkujące, iż przedmiot działalności instytucji kultury nie będzie związany z prowadzeniem działalności gospodarczej. Natomiast w omawianej sytuacji Wnioskodaca realizując swój cel statutowy wykonuje również czynności w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej.

Należałoby również przybliżyć, jak ustawodawca rozumie zwrot „cel statutowy” na podstawie przepisów ustawy o VAT. Warto w tym miejscu przytoczyć treść art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, stanowiącego o tym, iż: „Zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

a)są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,

b)świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,

c)są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

- z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością”.

Cała konstrukcja przepisu określa katalog zwolnień przedmiotowych. Przywoływany fragment odwołuje się do pojęcia „celu statutowego”. Zatem, skoro cele statutowe klubu sportowego, związków sportowych, związków stowarzyszeń oraz innych osób prawnych są zwolnione z podatku od towarów i usług, to z zgodnie z regułą wnioskowania „a contrario” należy zauważyć, że ustawodawca zdecydował się opodatkować działalność statutową, do której niewątpliwie należy zaliczyć remont, przebudowę oraz modernizację wnętrza gmachu A. W innym przypadku pojęcie „celu statutowego” nie zostałoby bezpośrednio zredagowane w art. 43 ustawy o VAT. Skoro A jako instytucja kultury prowadzi działalność statutową, co w konsekwencji prowadzi do realizacji celu statutowego, należy uznać, iż takie działania są opodatkowane na podstawie ustawy o VAT. W innym wypadku prowadziłoby to do pozbawienia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz uchybiałoby w zasadę neutralności podatku VAT.

Mając powyższe na względzie, zdaniem Wnioskodawcy, nie jest On zobowiązany do stosowania metody odliczenia podatku VAT za pomocą prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w zakresie wydatkowania środków pieniężnych uzyskanych z Programu (...), które mają zostać przeznaczone na modernizacje urządzeń oraz remont wnętrza gmachu budynku. Natomiast A, dalej w zakresie kategoryzacji działalności opodatkowanej oraz zwolnionej będzie stosowała podczas odliczania podatku naliczonego proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu:

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z przywołanych przepisów prawa wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wskazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy, generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy:

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2c ustawy:

Zgodnie z art. 86 ust. 2d ustawy:

Z kolei z art. 86 ust. 2e ustawy wynika, że:

Jak wynika z art. 86 ust. 2f ustawy:

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2h ustawy:

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy:

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r., poz. 999), zwane dalej „rozporządzeniem”.

W świetle § 1 rozporządzenia:

Podatnikami, do których odnoszą się przepisy zawarte w rozporządzeniu, są jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

W ww. rozporządzeniu Ministra Finansów wskazano w przypadku samorządowych instytucji kultury sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez instytucje działalności i dokonywanych przez nią nabyć (tzw. sposób określenia proporcji), jak również wskazano dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy, będzie mieć zatem zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne, rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy, wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 90 ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 90 ust. 3 ustawy:

Jak stanowi art. 90 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy:

W myśl art. 90 ust. 10a ustawy:

Zgodnie z art. 90 ust. 10b ustawy:

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje zatem, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Należy jednak podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Stosowanie do art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

W pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy:

W tym miejscu należy również wyjaśnić, że czynności związane z działalnością gospodarczą mogą generować przychody albo mogą mieć wpływ na te przychody (pośrednio, bądź bezpośrednio). Natomiast czynności niezwiązane z działalnością gospodarczą – co do zasady – nie mają żadnego wpływu na osiągane przez przedsiębiorstwo podlegające opodatkowaniu przychody (ani pośredniego, ani bezpośredniego), są one bowiem związane z realizacją dodatkowych celów, np.: misji, celów statutowych, czy działań wykonywanych w charakterze organów władzy publicznej.

W przypadku wykonywania przez instytucję kultury prowadzącą działalność gospodarczą, również czynności nieodpłatnych, punktem wyjścia powinna być ocena, czy czynności te należy uznać za odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności podatnika, czy też czynności te towarzyszą działalności gospodarczej. W przypadku stwierdzenia (decyduje o tym specyfika działalności danej instytucji kultury), że czynności nieodpłatne stanowią odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności danej instytucji kultury (np. samorządowa instytucja kultury wykonuje nieodpłatną działalność statutową w zakresie upowszechniania kultury, polegającą na organizacji nieodpłatnie imprez i wydarzeń kulturalnych, świadczeniu usług nieodpłatnej edukacji kulturalnej oraz prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy polegającą na np.: wynajmowaniu powierzchni na cele użytkowe) wówczas, w celu odliczenia podatku naliczonego, jeżeli nie będzie możliwe przypisanie go w całości do działalności gospodarczej, podatnik będzie musiał stosować zasady, o których mowa w art. 86 ust. 2a i następne ustawy.

Ocena w konkretnym przypadku, czy dane nieodpłatne przedsięwzięcia realizowane przez instytucję kultury będą skutkować (wykluczać) stosowaniem przez nią zasad określonych w art. 86 ust. 2a i następne ustawy wymaga każdorazowo zbadania okoliczności faktycznych występujących w indywidualnej sprawie pod kątem spełnienia przesłanek omówionych wyżej. W przypadku instytucji kultury, która podejmuje nieodpłatne przedsięwzięcia w celach promocyjnych i marketingowych, a ich efektem ma być poszerzenie grona widzów, którzy skorzystają ostatecznie z odpłatnej usługi świadczonej przez daną instytucję kultury mogłyby spełniać przesłanki do uznania ich za związane z działalnością gospodarczą, jednakże ocena każdego przypadku wymaga analizy w oparciu o przesłanki obiektywne występujące w konkretnej sprawie.

Z powyższego wynika, że podatnik, u którego nabywane towary i usługi, wykorzystywane będą zarówno do celów wykonywanej przez niego działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, będzie w pierwszej kolejności zobowiązany do wydzielenia podatku naliczonego przy zastosowaniu współczynnika (proporcji) umożliwiającego odliczenie podatku naliczonego w prawidłowej wysokości, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2a i następne ustawy.

W przypadku wykonywania przez instytucje kultury, prowadzące działalność gospodarczą nieodpłatnych czynności, które stanowią odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności instytucji kultury, a nabywane towary i usługi wykorzystywane są zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i do celów działalności innej niż gospodarcza, instytucje te mogą skorzystać z metody zaproponowanej dla samorządowej instytucji kultury w ww. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

Zasady prowadzenia działalności przez opery i filharmonie określa ustawa z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 87).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy:

W myśl art. 1 ust. 2 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Stosownie do art. 1 ust. 3 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Jak wynika z art. 1 ust. 4 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

W myśl art. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Według art. 5 ust. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

W świetle art. 9 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Na mocy art. 9 ust. 3 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Na podstawie art. 12 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Jak wynika z art. 28 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Natomiast przepis art. 28 ust. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej stanowi, że:

Zgodnie z art. 28 ust. 3 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy A przeprowadzając przebudowę, prace remontowe oraz modernizacje w ramach realizacji programu (...) będzie obowiązana stosować prewspółczynnik, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, w celu odliczenia podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodaca jest instytucją kultury działającą na podstawie przepisów ustawy o organizowaniu i prowadzaniu działalności kulturalnej. Wnioskdoaca planuje się zgłosić do uczestnictwa programie (...). Zakres planowanych robót obejmuje modernizację oraz przebudowę, tj.:

(...).

Wszelkie planowane prace remontowe obejmują zakresem modernizację urządzeń, sprzętu oraz elektroniki, które są niezbędne do wykonywania przez Wnioskodacę czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Konieczna jest także przebudowa wnętrza budynku, tj. (...). W związku z realizacją projektu towary i usługi będą wykorzystywane do przebudowy, prac remontowych i modernizacji gmachu A, jego wnętrza oraz urządzeń odpowiadających za organizację m.in. (...). Zarówno gmach budynku, jego wnętrze oraz urządzenia odpowiadające za organizację wydarzeń wykorzystywane są do organizowania odpłatnych przedstawień (czynności opodatkowanych VAT), do przeprowadzania (...), które są prezentowane poza gmachem A (czynności zwolnionych z VAT), ale również do realizowania nieodpłatnych wydarzeń/akcji. Od czasu do czasu A organizuje nieodpłatne wydarzenia/akcje w postaci debat i warsztatów połączonych tematycznie z wystawianymi odpłatnymi premierami. Wydarzenia nieodpłatne stanowią niewielki odsetek wszystkich wydarzeń organizowanych przez A. Ich organizacja ma na celu przyciągnięcie odbiorców i zainteresowanie ich odpłatnymi wydarzeniami organizowanymi przez A. Ww. nieodpłatne czynności są wykonywane na rzecz dorosłych, młodzieży oraz dzieci (w zależności od tematyki danej debaty czy warsztatów). Nieodpłatne wydarzenia/akcje są realizowane w celu poszerzenia grona widzów, którzy w przyszłości skorzystają z odpłatnych usług A. Dzięki takim wydarzeniom A jest w stanie przyciągnąć szeroki krąg osób, których ma możliwość zainteresować swoją działalnością i planowanymi, odpłatnymi wydarzeniami (są to cele promocyjne i marketingowe).

Podstawową przesłanką warunkującą stosowanie przepisu art. 86 ust. 2a ustawy jest nabywanie towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania przez podatnika czynności „innych niż działalność gospodarcza” (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy). Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia, czy działalność lub czynności stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki. W przypadku więc wykonywania obok czynności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, również czynności niegenerujących opodatkowania VAT – w pierwszej kolejności należy dokonać oceny, czy czynności te należy uznać za odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności podatnika, czy też czynności te towarzyszą działalności gospodarczej. W przypadku stwierdzenia, że czynności nieodpłatne świadczone przez Wnioskdoawcę stanowią odrębny obok działalności gospodarczej przedmiot jej działalności, wówczas, w celu odliczenia podatku naliczonego (jeżeli nie będzie możliwe przypisanie go w całości do działalności gospodarczej), Wnioskdoawca będzie musiała stosować zasady, o których mowa w art. 86 ust. 2a i następne ustawy.

Jak wskazano powyżej, cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej przepisami art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT, które „towarzyszą” działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą.

Z opisu sprawy wynika, że od czasu do czasu Wnioskdoawca organizuje nieodpłatne wydarzenia/akcje w postaci debat i warsztatów połączonych tematycznie z wystawianymi odpłatnymi premierami. Wydarzenia nieodpłatne stanowią niewielki odsetek wszystkich wydarzeń organizowanych przez Wnioskdoawcę. Ich organizacja ma na celu przyciągnięcie odbiorców i zainteresowanie ich odpłatnymi wydarzeniami organizowanymi przez Wnioskodawcę. Ww. nieodpłatne czynności są wykonywane na rzecz dorosłych, młodzieży oraz dzieci (w zależności od tematyki danej debaty czy warsztatów). Nieodpłatne wydarzenia/akcje są realizowane w celu poszerzenia grona widzów, którzy w przyszłości skorzystają z odpłatnych usług A. Dzięki takim wydarzeniom Wnioskdoaca jest w stanie przyciągnąć szeroki krąg osób, których ma możliwość zainteresować swoją działalnością i planowanymi, odpłatnymi wydarzeniami (są to cele promocyjne i marketingowe).

Przesłanki do uznania za związane z działalnością gospodarczą mogą spełniać nieodpłatne czynności podejmowane przez Państwa wyłącznie w celach promocyjnych i marketingowych, których efektem jest poszerzenie grona widzów, którzy skorzystają ostatecznie z odpłatnej usługi świadczonej przez Państwa. Trudno jednakże w przedstawionych okolicznościach sprawy uznać, że organizacja wydarzeń/akcji w postaci debat czy warsztatów ma taki właśnie charakter. Działania te, co do zasady, w swojej istocie skierowane są do szerokiego kręgu odbiorców, a nie tylko do potencjalnych Państwa klientów.

Państwa stwierdzenie, że dzięki takim wydarzeniom Wnioskdoaca jest w stanie przyciągnąć szeroki krąg osób, których ma możliwość zainteresować swoją działalnością i planowanymi, odpłatnymi wydarzeniami (są to cele promocyjne i marketingowe) – w mojej ocenie – nie stanowi obiektywnego argumentu przemawiającego za uznaniem, że ww. nieodpłatna oferta kulturalna będzie sprzyjać osiągnięciu przychodu z działalności gospodarczej.

Wbrew temu, co Państwo wskazali, głównym celem takich nieodpłatnych czynności jest realizacja zadań statutowych, do których zostali Państwo powołani. Organizacja bezpłatnych wydarzeń stanowi bowiem przede wszystkim realizację celów statutowych, wobec czego w tym przypadku mamy do czynienia z działalnością inną niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Podkreślić należy, co również wynika z przedstawionego opisu sprawy, że Państwa celem jako samorządowej instytucji kultury jest przede wszystkim tworzenie i upowszechnienie dóbr kultury, a więc realizowanie zadań nałożonych ustawą o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Ponadto, jak wskazano w opisie sprawy, realizacja celu instytucji kultury, jakim jest poszerzanie, rozwój i upowszechnianie kultury jest przez A realizowana poprzez przedmiot działalności wskazany w jej Statucie (…).

W niewielkim stopniu organizacja nieodpłatnych wydarzeń/akcji (warsztatów, debat) może przełożyć się na wzrost ilości osób korzystających z usług oferowanych odpłatnie przez Państwa, jednakże nie można uznać, że głównym celem tych nieodpłatnych czynności jest promocja i marketing. W konsekwencji nie można uznać, że nieodpłatne Państwa działania polegające na organizacji nieodpłatnych wydarzeń/akcji (warsztatów, debat) stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto, organizacja nieodpłatnych wydarzeń/akcji (warsztatów, debat) ma na celu przede wszystkim szeroko rozumiane promowanie kultury, a w takich okolicznościach trudno uznać, że organizowane są wyłącznie celem poszerzenia grona widzów. Zatem nie są one realizowane wyłącznie w ramach działalności gospodarczej, ponieważ nie będą one sprzyjać wyłącznie osiągnięciu przychodów z Państwa działalności gospodarczej.

Nie sposób więc zgodzić się z Państwem, że nabywane towary i usług w ramach Projektu będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania działalności gospodarczej. W mojej ocenie, cel promocyjny podejmowanych przez A nieodpłatnych działań będzie służył zarówno realizacji celów statutowych nieodpłatnych, jak również działalności gospodarczej.

Zatem w związku z uznaniem, że A – wbrew Państwa stanowisku – nabywanych towarów i usług w ramach Projektu nie będzie wykorzystywała wyłącznie w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, ale te towary i usługi będzie wykorzystywała w ramach działalności gospodarczej, jak i działalności innej niż działalność gospodarcza, Państwa obowiązkiem jest w pierwszej kolejności przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju działalności, z którym te wydatki są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi.

Natomiast – w świetle powołanych przepisów art. 86 ust. 2a ustawy – w sytuacji, gdy przypisanie nabywanych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej (tzn. sposobem określenia proporcji). Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych nabyć. Oznacza to, że Wnioskodawca zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać prowadzonej działalności gospodarczej. Warto nadmienić, że zastosowane przez Wnioskodawcę metody, czy też sposoby, na podstawie których dokona on wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego muszą odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym. Ciężar rzetelnego ustalenia, jaka część podatku naliczonego związana jest z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jaka część wykorzystywana jest dla potrzeb innych niż prowadzona działalność gospodarcza, spoczywa zawsze na Wnioskodawcy. Należy również dodać, że zastosowana metoda wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego musi spełniać kryteria, o których mowa w art. 86 ust. 2b ustawy.

W związku z powyższym, skoro w okolicznościach rozpatrywanej sprawy – jak wyżej wskazano –poza działalnością gospodarczą wykonują Państwo również inną niż gospodarcza działalność, polegającą na organizacji nieodpłatnych wydarzeń/akcji (tj. debat, warsztatów), to w sytuacji, gdy nabywane towary i usługi w ramach Projektu są wykorzystywane do działalności gospodarczej i do celów innych niż działalność gospodarcza, przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego jedynie w zakresie, w jakim te towary i usługi służą do wykonywania przez Państwa czynności opodatkowanych VAT. W przypadku, gdy przypisanie nabyć w całości do działalności gospodarczej Państwa nie jest możliwe, wówczas kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy, należy obliczać zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Zatem w okolicznościach niniejszej sprawy, Państwa obowiązkiem będzie w pierwszej kolejności przypisanie konkretnych wydatków ponoszonych w ramach Projektu do określonego rodzaju działalności, z którym te wydatki będą związane. A będzie miała zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji.

Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi i zwolnionych z opodatkowania.

Natomiast w świetle powołanych przepisów art. 86 ust. 2a ustawy, w sytuacji, gdy przypisanie nabywanych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych nabyć. Oznacza to, że zobowiązani będą Państwo do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, stwierdzenia wymaga, że skoro poza działalnością gospodarczą A będzie wykonywała również inną niż gospodarcza działalność, a więc nabywane towary i usługi w związku z realizowanym Projektem będą wykorzystywane do działalności gospodarczej i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji braku możliwości przyporządkowania dokonanych zakupów w całości do działalności gospodarczej, będą Państwo zobowiązani do stosowania przy określaniu kwoty podatku naliczonego prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy i następne ustawy oraz przepisach ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r.

Ponadto, w związku z faktem, iż w ramach działalności gospodarczej oprócz czynności opodatkowanych – jak Państwo wskazali – A będzie prowadziła działalność zwolnioną od podatku VAT, celem odliczenia kwoty podatku naliczonego zastosowanie znajdzie również proporcja, o której mowa w art. 90 ust. 2 i następne ustawy.

Podsumowanie

Od wydatków na towary i usługi związanych z realizacją Projektu będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia części podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz przepisach ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r., a następnie proporcji sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy, w przypadku gdy nie będą Państwo mogli przyporządkować dokonanych zakupów w całości do działalności gospodarczej. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa we wniosku wyroków sądów administracyjnych tut. Organ wyjaśnia, że wskazane wyroki zostały potraktowane jako element argumentacji Wnioskodawcy, są to jednak rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnych spraw i co do zasady wiążą one stronę postępowania w konkretnych, indywidualnych sprawach, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Zatem wskazane we wniosku wyroki sądów nie mają wpływu na podjęte w tej interpretacji rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).