Uznanie, że składniki majątkowe stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a ich dostawa będzie czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 września 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 3 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, których aport jest wyłączony spod działania przepisów ustawy (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i nr 2 ).

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 listopada 2024 r. (wpływ 13 listopada 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca od (…) grudnia 1990 r. prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Wnioskodawca w ramach wskazanej powyżej formy prawnej realizuje trzy odrębne od siebie kategorie działalności gospodarczej, tj.:

1)działalność obejmująca (…), polegająca m.in. (…);

2)działalność deweloperska, polegająca na kompleksowym wznoszeniu budynków i nieruchomości przeznaczonych na cele mieszkalne i użytkowe, obsłudze inwestycji, prowadzeniu procesu sprzedaży wybudowanych nieruchomości;

3)działalność najmu nieruchomości, polegająca na wynajmie długoterminowym posiadanych przez Wnioskodawcę nieruchomości na rzecz konsumentów oraz firm.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy w trakcie jej prowadzenia wzrosła do rozmiarów, w których prowadzenie jej w aktualnej formie prawnej (jednoosobowej działalności gospodarczej) nie znajduje uzasadnienia gospodarczo-organizacyjnego, w szczególności w zakresie ryzyka, jakie Wnioskodawca w związku z bezpośrednią odpowiedzialnością majątkową za zobowiązania przedsiębiorstwa, a także prowadzenia na jednym podmiocie działalności gospodarczej w dwóch zupełnie innych branżach (branża nieruchomości, najmu oraz (…)). Działalność (…) oraz działalność deweloperska i najmu posiada w aktualnej chwili wyodrębniony charakter. Fakt złączenia tychże pod jednym szyldem oraz w jednej formie organizacyjnej wpływa negatywnie na odbiór działalności deweloperskiej, w szczególności na etapie sprzedaży wzniesionych budynków i mieszkań.

Na skutek powyższego Wnioskodawca podjął decyzję o rozdzieleniu działalności (…) oraz działalności deweloperskiej i najmu. Wyodrębnienie będzie miało charakter organizacyjno-strukturalny i uwzględnia wyodrębnienie finansowe. Docelową formą prowadzenia działalności gospodarczej będą dwie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Wnioskodawca w ramach działalności posiada około (…) nieruchomości i gruntów, z czego blisko połowa jest wykorzystywana lub będzie wykorzystana do działalności deweloperskiej, tj. na tej części nieruchomości (stanowiących grunty) wznoszone będą budynki wielorodzinne, które następnie będą sprzedawane jako lokale mieszkalne i niemieszkalne konsumentom lub firmom. Na dzień złożenia wniosku, grunty przeznaczone na cele związane z działalnością deweloperską są na różnym etapie inwestycyjnym, tj. względem części grunty przygotowywane są koncepcje i plany architektoniczne, część gruntów posiada już pozwolenia na budowę, natomiast na części podjęte zostały już prace budowlane.

Wskazane powyżej wyodrębnienie działalności nastąpi poprzez założenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (w której jedynym udziałowcem będzie Wnioskodawca) przeznaczonej na cele związane z działalnością deweloperską oraz działalnością najmu (dalej „Spółka”) i wniesienie do niej aportem składników majątkowych oraz przekształcenie pozostałej części działalności gospodarczej, tj. działalności (…), w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością na zasadach przewidzianych w kodeksie spółek handlowych, tj. zgodnie z art. 584¹ k.s.h. i nast.

Do Spółki deweloperskiej wniesiona zostanie część składników majątkowych i niemajątkowych działalności związanej z działalnością wznoszenia budynków (deweloperską) w zakresie, w jakim są niezbędne do prowadzenia dalej tej działalności, a także zostanie wniesiona część nieruchomości stanowiących środki trwałe, które są przeznaczone na najem długoterminowy. Wartość rynkowa aportu łącznie z nieruchomościami (w tym gruntami) szacowana jest aktualnie na kwotę (…) zł. Wniesienie tych składników majątkowych obejmowało będzie pracowników zatrudnionych do czynności związanych z deweloperskim odłamem działalności Wnioskodawcy oraz z najmem, sprzęt, maszyny użytkowe oraz urządzenia biurowe, a także nieruchomości (w tym grunty), na których są lub będą realizowane przedsięwzięcia deweloperskie oraz które będą wynajmowane. Wnioskodawca dokona przeniesienia również wszelkich pozwoleń, zgód i dokumentacji, które niezbędne są do prowadzenia dalszej działalności gospodarczej w branży deweloperskiej oraz w zakresie pracowników nastąpi przejście zakładu pracy na nowopowstałą spółkę za zasadzie określonej w art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy. Opisywane w niniejszym akapicie aportowane składniki majątku będą nazywane dalej „Składnikami ZCP”.

Wniesienie Składników ZCP do Spółki nie wpłynie na działalność części przedsiębiorstwa odpowiedzialnego za branżę (…). Składniki ZCP zostaną wniesione do majątku Spółki jako wkład (aport) obejmowany w zamian za nowoutworzone udziały Spółki, zgodnie art. 257 k.s.h. i nast. Wraz z emisją nowych udziałów zostanie zmieniona umowa Spółki i zostanie w niej wskazana wprost wartość rynkowa wszystkich Składników ZCP jako całości wraz z wyraźnym wskazaniem wartości rynkowej poszczególnych składników majątkowych, w tym nieruchomości i gruntów. Wartość nominalna udziałów wynosić będzie około (…) złotych. Nadwyżka wkładu ponad kapitał zakładowy przeznaczona zostanie na kapitał zapasowy, tzw. „agio”. Wnioskodawca wskazuje, że wartość emisyjna nowych udziałów (równa sumie podwyższonego kapitału zakładowego oraz kapitału zapasowego tworzonego z agio, odpowiadającej jednocześnie sumie wartości rynkowych Składników ZCP) będzie wyższa od ich łącznej wartości nominalnej. Wnioskodawca zaznacza także, że wartość emisyjna nowych udziałów (w rozumieniu art. 4a pkt 16a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych dalej „Ustawa CIT”, jako cena po jakiej obejmowane są te udziały, odpowiadająca ich wartości rynkowej, będzie określona właśnie wartością rynkową aportu, tj. sumą wartości rynkowych Składników ZCP.

W zależności od potrzeby i stanu zaawansowania danego przedsięwzięcia budowlanego Spółka przewiduje wystąpienie do właściwego organu administracji architektoniczno-budowlanej o przeniesienie na jej rzecz – na podstawie art. 40 ustawy Prawo Budowlane – decyzji o pozwoleniu na budowę.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nabywa nieruchomości i grunty, realizuje proces inwestycyjny oraz dokonuje sprzedaży nieruchomości na rzecz indywidualnych klientów. Kupowane grunty, które są przeznaczone do wykonania konkretnego przedsięwzięcia budowlanego wprowadzane do ewidencji Wnioskodawcy jako towary. Wskazać również należy, że względem tych nieruchomości i gruntów Wnioskodawcy przysługuje prawo odliczenia podatku od towarów i usług.

Po wniesieniu Składników ZCP Wnioskodawca część nieruchomości, przeznaczonych na najem długoterminowy uzna za środki trwałe. Pozostała część nieruchomości, stanowiących grunty nie zostanie uwzględniona w środkach trwałych, tylko zostanie potraktowana jako towary, ze względu na fakt, że zostaną one przeznaczone w celu realizacji przedsięwzięcia budowlanego.

Na aportowanych gruntach zostanie przeprowadzana inwestycja deweloperska polegająca na wybudowaniu na posiadanym gruncie nieruchomości wielorodzinnej, a następnie sprzedanie wyodrębnionych lokali mieszkalnych i niemieszkalnych klientom indywidualnym. Wartość rynkowa będzie ustalana na dzień podjęcia uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego Spółki i w umowie Spółki będzie wskazana wartość netto (bez podatku od towarów i usług). Wartość rynkowa niektórych gruntów zostanie ustalona w oparciu o wycenę tzw. PUM (powierzchni użytkowej mieszkań), w ten sposób, że dla gruntów, które posiadają pozwolenie na budowę wartość PUM przewidzianego w umowie zostanie pomnożona przez wartość rynkową PUM dla danego regionu. Spółka będzie gromadzić koszty podatkowe oddzielnie dla każdego przedsięwzięcia budowlanego do czasu jego zakończenia. Do kosztów przedsięwzięcia deweloperskiego Spółka będzie zaliczać wszystkie składniki kosztu wytworzenia w rozumieniu art. 28 ust. 3 ustawy o rachunkowości, w tym przede wszystkim wartość początkową gruntów.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Przedmiot transakcji, tj. składniki ZCP dotyczące działalności deweloperskiej i najmu posiadają wyodrębnienie na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej. Składniki ZCP, które stanowić będą aport, są zorganizowanym i autonomicznym zespołem składników, pozwalających na wyłączenie ich z głównej działalności i wykorzystanie go w sposób w pełni samodzielny do kontynuacji działalności podlegającej wyodrębnieniu. Samo wyodrębnienie opiera się na spisie składników, które służą do prowadzenia działalności deweloperskiej i najmu. Wnioskodawca nie sporządzał statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze oraz nie kategoryzował składników działalności w oparciu o wymienione w wezwaniu akty wewnętrzne.

Przedmiot transakcji jest wyodrębniony na płaszczyźnie finansowej, tj. na podstawie prowadzonej ewidencji rachunkowej jest oraz będzie możliwe przyporządkowanie składników majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, a także możliwe będzie określenie jej wyniku finansowego.

Zespół składników majątkowych jest na tyle zorganizowany, aby samodzielnie wykonywać zadania i służyć do prowadzenia działalności gospodarczej. Przedmiot aportu jest przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych i może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, do których zostało przypisane.

Elementem składników ZCP, które zostaną wniesione do Spółki będą również zobowiązania, które zaciągnięte zostały uprzednio w związku z prowadzeniem objętej aportem działalności deweloperskiej i najmu. Obejmują one zobowiązania wynikające m.in.: umów o roboty budowlane, umów o współpracę, umów najmu, umów o pracę oraz umów zlecenia.

W związku z planowaną transakcją wszystkie składniki materialne i niematerialne związane z częścią przedsiębiorstwa obejmującą działalność deweloperską i najmu zostaną wniesione do Spółki.

Spółka co do zasady będzie kontynuowała działalność deweloperską i najmu prowadzoną obecnie przy pomocy składników materialnych i niematerialnych, będących przedmiotem transakcji. Niemniej jednak należy wskazać, że z racji charakteru tej działalności dokonywany jest obrót nieruchomościami – tym samym Spółka będzie nabywała nieruchomości i grunty oraz będzie realizowała procesy inwestycyjne również na nabywanych w przyszłości składnikach majątkowych. Charakter działalności deweloperskiej uniemożliwia wskazanie, że będzie ona prowadzona wyłącznie przy pomocy składników materialnych i niematerialnych, które są przedmiotem transakcji ponieważ majątek spółki będzie ulegał zmianom w wyniku typowych procesów gospodarczych. Składniki ZCP będą jednakże stanowiły podstawę tych działań i same w sobie umożliwią prowadzenie (i kontynuowanie) działalności deweloperskiej i najmu bez dodatkowych składników majątkowych i niemajątkowych.

Spółka będzie miała możliwość kontynuowania działalności deweloperskiej i najmu w dotychczasowym zakresie wyłącznie na podstawie składników majątkowych będących przedmiotem transakcji (aportu).

Zespół składników ZCP będzie niezbędny i wystarczający do samodzielnej kontynuacji działalności Wnioskodawcy w zakresie działalności deweloperskiej i najmu. Prowadzenie tej działalności nie będzie wymagało angażowania innych składników majątku bądź podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych przez Spółkę, za wyjątkiem czynności wpadkowych, których potrzeba wyniknie ze zmiany formy prawnej działalności, takich jak przeniesienie pozwoleń i zgód na budowę oraz – w sytuacji gdy będzie to wymagane – uzyskania stosownej dokumentacji budowlanej od instytucji publicznych lub podmiotów trzecich.

Na dzień wniesienia, działalność deweloperska i najmu będąca przedmiotem aportu prawdopodobnie będzie miała przypisane należności o charakterze pieniężnym. Wnioskodawca w sposób nieprzerwany prowadzi wskazaną działalność, tym samym przy wnoszeniu aportu mogą istnieć wierzytelności, które staną się wymagalne dopiero po wniesieniu składników ZCP do Spółki (np. czynsz za najem nieruchomości). Ze względu na funkcjonalny związek takich należności z działalnością deweloperską i najmu zostaną one wówczas przeniesione wraz z pozostałymi składnikami ZCP.

Wnioskodawca nie zawierał przykładowych umów (np. zarządzania nieruchomościami, aktywami), jak i nie zawierał innych umów o zbliżonym charakterze, których przedmiotem są nieruchomości wykorzystywane w działalności w zakresie najmu. W sytuacji, w której takie umowy zostałyby zawarte przed wniesieniem aportu, zostaną one w nim uwzględnione.

Wnioskodawca nie korzysta z finansowania dłużnego na realizację, nabycie, modernizację, adaptację lub przebudowę przenoszonych nieruchomości i nie jest stroną umów o wskazanym charakterze w zakresie działalności deweloperskiej i najmu, w związku z tym nie zostaną one przeniesione na Spółkę.

Pytania

1.Czy opisane w stanie przyszłym Składniki ZCP, które zostaną aportowane do Spółki w zamian za udziały, stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług?

2.Czy przekazanie na rzecz Spółki z przeznaczeniem na kapitał zakładowy i zapasowy Składników ZCP w zamian za objęcie udziałów, stanowi czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Opisane w stanie przyszłym Składniki ZCP będą stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Ad 2

Przekazanie na rzecz Spółki Składników ZCP będzie stanowiło czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Stan prawny:

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, definiuje pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W świetle tej definicji za mającą za przedmiot zorganizowaną części przedsiębiorstwa można uznać wyłącznie taką transakcję, w stosunku do której spełnione są łącznie następujące przesłanki: 1) transakcja obejmuje istniejący w przedsiębiorstwie zbywcy zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który jest 2) wyodrębniony organizacyjnie oraz 3) jest wyodrębniony finansowo oraz 4) może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze (wyodrębnienie funkcjonalne).

Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem fakt wyłączenia niektórych składników z transakcji sprzedaży może pozostawać bez wpływu na kwalifikację zbywanych składników jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ważne by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

Wyodrębnienie organizacyjne i finansowe (wskazane przepisami ustawy) nie musi mieć charakteru sformalizowanego. Definicje ZCP zawarte w ustawach podatkowych wymieniają zobowiązania jako element konieczny dla zaistnienia ZCP. W przypadku opisanego stanu przyszłego dojdzie do przeniesienia na nowopowstałą Spółkę części zobowiązań Wnioskodawcy. W wyniku dokonanego aportu Spółka przejmie zobowiązania Wnioskodawcy związane z działalnością deweloperską. Zostaną one szczegółowo określone w umowie. Przejście zobowiązań dotyczyć będzie zobowiązań pieniężnych i niepieniężnych.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa. W ocenie Wnioskodawcy nie oznacza to jednak, że koniecznie powinno ono przybrać sformalizowanych charakter, tzn. ZCP nie musi mieć statusu oddziału, fili lub innej formy zdefiniowanej w przepisach lub aktach wewnętrznych obowiązujących u podatnika. Warunek wyodrębnienia organizacyjnego należy uznać za spełniony, nawet gdy zespół składników majątkowych i niemajątkowych jest dedykowany do pełnienia pewnej wyodrębnionej funkcji (rodzaju działalności). Na wyodrębnienie organizacyjne mogą mieć wpływ takie działania jak np. alokacja określonych zasobów ludzkich oraz majątkowych do zadań wykonywanych w ramach działalności danego zespołu składników.

Wymóg wyodrębnienia finansowego uznaje się za spełniony gdy istnieje możliwość przypisania przychodów, jakie generuje zorganizowana część przedsiębiorstwa oraz odpowiadających im wydatków, czyli ustalenia, jaka jest rentowność tej części (gałęzi) działalności podatnika. Co istotne wyodrębnienie finansowe nie musi oznaczać samodzielności finansowej. Wystarczające jest, aby poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe było przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Mając na względzie, iż opisany w stanie przyszłym zespół składników materialnych i niematerialnych umożliwia kontynuację i zachowanie ciągłości działalności gospodarczej w zakresie branży deweloperskiej, uznać należy, że przekazane w formie aportu na kapitał zakładowy i zapasowy składniki majątkowe stanowić będą zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Kluczowym w tym zakresie jest przede wszystkim okoliczność, że działalność będzie prowadzona przez Spółka jedynie na bazie Składników ZCP i nie będą do niej wnoszone żadne inne istotne składniki majątku (poza gruntami z majątku prywatnego). W związku z tym Spółka będzie operować posiadając tylko i wyłącznie wnoszone składniki. Wskazać również należy, iż do Spółki zostaną wniesione nie tylko środki trwałe, ale także pracownicy oraz wartości niematerialne i prawne w postaci praw do projektów architektonicznych.

Mając na uwadze, że nie wszystkie istniejące zobowiązania Wnioskodawcy zostaną przejęte w wyniku aportu (ograniczenie związane jest z zakresem działalności) – wyjaśnić należy, iż okoliczność ta nie oznacza automatycznie, że przedmiotem transakcji nie jest ZCP. W orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, że w przypadku gdy do przenoszonego zespołu aktywów nie można przypisać zobowiązań, ponieważ brak jest takich, które pozostają w związku przyczynowym z przenoszonymi aktywami w przenoszonym zespole składników majątku, nie przesądza to o tym, że nie można mówić o tym zespole jako o zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Takie stanowisko przedstawił m.in. NSA w uzasadnieniu wyroku z 20 marca 2012 r. sygn. akt I FSK 815/11: „Przepis art. 6 ust. 1 u.p.t.u. dotyczy przedsiębiorstwa lub samodzielnej jego części, a więc składników rzeczowych i innych stanowiących łącznie przedsiębiorstwo lub jego część. Biorąc zaś pod uwagę, że opodatkowaniem VAT podlega działalność gospodarcza to przenoszony majątek winien służyć właśnie tej działalności. Wobec tego uznać należy, że decydujące znaczenie przy określaniu zakresu przedmiotowego omawianego przepisu ma element funkcjonalny, tj. podniesiona wcześniej możliwość realizowania określonych zadań gospodarczych. Ta natomiast konstatacja prowadzi do wniosku, że wyłączenie spod działania u.p.t.u. dotyczy także takiej części majątku, której przydatność do prowadzenia działalności gospodarczej wynika nie tyle z rodzaju składających się na nią elementów, ile z wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego, charakterystycznego dla zakładu oddziału. Zatem, w kontekście uregulowań wspólnotowych, nie ma podstaw do przyjęcia, że przeniesienia zobowiązań (długów, wierzytelności) jest tą okolicznością, która decyduje bądź współdecyduje o możliwości wyłączenia spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług”.

Pogląd ten został wyrażony również w wyroku z 20 czerwca 2019 r. sygn. akt I FSK 826/17: „Ponadto, uznanie danego zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e u.p.t.u. nie wymaga, aby w jego skład koniecznie wchodziły zobowiązania, aczkolwiek zostały one wymienione w treści tego przepisu. Nie sposób przyjąć, że zespół składników majątkowych, który stanowi wyodrębnioną całość zdolną do prowadzenia działalności, nie jest zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa z tego tylko względu, że nie zostały jeszcze wygenerowane żadne zobowiązania. Jeżeli dany zespół składników majątkowych składa się na wyodrębnioną w istniejącym przedsiębiorstwie całość, która może samodzielnie realizować zadania gospodarcze, do jakich została przeznaczona, kwestia czy w jej skład wchodzą wszystkie składniki wymienione w art. 2 pkt 27e u.p.t.u. nie ma decydującego znaczenia”.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy pomimo iż definicje ZCP zawarte w ustawach podatkowych wskazują, że jednym ze składników zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinny być zobowiązania, ich brak lub przekazanie wyłącznie części nie przesądza o wyłączeniu zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami natomiast są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepis ten stanowi implementację do polskiego systemu prawnego art. 19 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – dalej dyrektywa 2006/112 – zgodnie z którym „w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego”.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części określonej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Mając na względzie przedstawione powyżej stanowisko prawne oraz zaistniały stan przyszły należy wskazać, iż opisane w stanie przyszłym Składniki ZCP będą stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zaś ich przekazanie w formie aportu na rzecz Spółki będzie stanowiło czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Powyższa ocena prawna znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej z 13 sierpnia 2024 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.381.2024.4.MG oraz interpretacji indywidualnej z 12 sierpnia 2024 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.361.2024.1.KK, które w zakresie zbliżonych do opisanego w treści niniejszego wniosku stanu faktycznego (przyszłego), podzielały stanowisko Wnioskodawców dotyczące uznania zbliżony zespół składników majątkowych i niemajątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz potwierdzały, iż jego przekazanie podlega wyłączeniu od opodatkowania transakcji podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy:

W oparciu o art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podatnika.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Jednocześnie przepis art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy:

Przy czym użyte w ww. przepisie sformułowanie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) m.in. zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie umowy sprzedaży lub aportu.

Według art. 2 pkt 27e ustawy:

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Zakwalifikowanie danego zespołu składników materialnych i niematerialnych jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa możliwe jest jedynie, gdy spełnione są jednocześnie wszystkie przesłanki określone w powołanym przepisie art. 2 pkt 27e ustawy. Zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna więc stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym kompleks praw, obowiązków i rzeczy), iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

W wyroku z 11 kwietnia 2019 sygn. akt II FSK 79/17, który choć dotyczył ustaleń w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, NSA przedstawił wskazówki, co należy rozumieć jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Należy zaznaczyć, że definicja tego pojęcia jest identyczna w dwóch podatkach (podatku VAT i podatku dochodowym od osób prawnych). I, tak:

1)w przypadku wyodrębnienia organizacyjnego należy mieć m.in. na uwadze, czy zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze podatnika w sposób, w który pozwoli samodzielnie realizować określone zadania gospodarcze;

2)wyodrębnienie finansowe oznacza możliwość prawidłowego przyporządkowania do tej zorganizowanej części przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań. Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

3)wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. (…) Składniki majątkowe materialne i niematerialne, wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, powinny zatem umożliwić podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego samodzielnego przedsiębiorstwa. Przy ocenie wyodrębnienia określonych składników majątkowych pod uwagę należy brać sytuację istniejącą w podmiocie wnoszącym wkład, w którym winny one stanowić pewną całość.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Podsumowując, na gruncie ustawy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

·istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

·zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

·składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

·zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „Trybunał” lub „TSUE”). W wyroku z 27 listopada 2003 r., w sprawie C-497/01, Zita Modes stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji podatku VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Jak wskazał Trybunał w wyroku z 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Christel Schriever „przekazanie całości lub części aktywów” należy interpretować w taki sposób, że obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Podobne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych (wyroki NSA: z 25 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 955/12 oraz z 21 listopada 2016 r. sygn. akt I FSK 1316/15).

O tym, czy nastąpiło zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z opisu sprawy wynika, że od (…) grudnia 1990 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą w następujących kategoriach:

1)działalność obejmująca (…), polegająca m.in. (…);

2)działalność deweloperska, polegająca na kompleksowym wznoszeniu budynków i nieruchomości przeznaczonych na cele mieszkalne i użytkowe, obsłudze inwestycji, prowadzeniu procesu sprzedaży wybudowanych nieruchomości;

3)działalność najmu nieruchomości, polegająca na wynajmie długoterminowym posiadanych przez Wnioskodawcę nieruchomości na rzecz konsumentów oraz firm.

W ramach działalności posiada Pan około (…) nieruchomości i gruntów, z czego blisko połowa jest wykorzystywana lub będzie wykorzystana do działalności deweloperskiej, tj. na tej części nieruchomości (stanowiących grunty) wznoszone będą budynki wielorodzinne, które następnie będą sprzedawane jako lokale mieszkalne i niemieszkalne konsumentom lub firmom. Na dzień złożenia wniosku, grunty przeznaczone na cele związane z działalnością deweloperską są na różnym etapie inwestycyjnym, tj. względem części grunty przygotowywane są koncepcje i plany architektoniczne, część gruntów posiada już pozwolenia na budowę, natomiast na części podjęte zostały już prace budowlane.

Podjął Pan decyzję o rozdzieleniu działalności (…) oraz działalności deweloperskiej i najmu. Wyodrębnienie będzie miało charakter organizacyjno-strukturalny i uwzględnia wyodrębnienie finansowe. Docelową formą prowadzenia działalności gospodarczej będą dwie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Do Spółki deweloperskiej wniesiona zostanie część składników majątkowych i niemajątkowych działalności związanej z działalnością wznoszenia budynków (deweloperską) w zakresie, w jakim są niezbędne do prowadzenia dalej tej działalności, a także zostanie wniesiona część nieruchomości stanowiących środki trwałe, które są przeznaczone na najem długoterminowy. Wniesienie tych składników majątkowych obejmowało będzie pracowników zatrudnionych do czynności związanych z deweloperskim odłamem Pana działalności oraz z najmem, sprzęt, maszyny użytkowe oraz urządzenia biurowe, a także nieruchomości (w tym grunty), na których są lub będą realizowane przedsięwzięcia deweloperskie oraz które będą wynajmowane. Dokona Pan przeniesienia również wszelkich pozwoleń, zgód i dokumentacji, które niezbędne są do prowadzenia dalszej działalności gospodarczej w branży deweloperskiej oraz w zakresie pracowników nastąpi przejście zakładu pracy na nowopowstałą spółkę za zasadzie określonej w art. 23¹ ustawy Kodeks pracy.

W zależności od potrzeby i stanu zaawansowania danego przedsięwzięcia budowlanego Spółka przewiduje wystąpienie do właściwego organu administracji architektoniczno-budowlanej o przeniesienie na jej rzecz – na podstawie art. 40 ustawy Prawo Budowlane – decyzji o pozwoleniu na budowę.

Przedmiot transakcji, tj. składniki dotyczące działalności deweloperskiej i najmu posiadają wyodrębnienie na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej. Składniki, które stanowić będą aport, są zorganizowanym i autonomicznym zespołem składników, pozwalających na wyłączenie ich z głównej działalności i wykorzystanie go w sposób w pełni samodzielny do kontynuacji działalności podlegającej wyodrębnieniu. Samo wyodrębnienie opiera się na spisie składników, które służą do prowadzenia działalności deweloperskiej i najmu. Wnioskodawca nie sporządzał statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze oraz nie kategoryzował składników działalności w oparciu o wymienione w wezwaniu akty wewnętrzne.

Przedmiot transakcji jest wyodrębniony na płaszczyźnie finansowej, tj. na podstawie prowadzonej ewidencji rachunkowej jest oraz będzie możliwe przyporządkowanie składników majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, a także możliwe będzie określenie jej wyniku finansowego.

Zespół składników majątkowych jest na tyle zorganizowany, aby samodzielnie wykonywać zadania i służyć do prowadzenia działalności gospodarczej.

Elementem składników, które zostaną wniesione do Spółki będą również zobowiązania, które zaciągnięte zostały uprzednio w związku z prowadzeniem objętej aportem działalności deweloperskiej i najmu. Obejmują one zobowiązania wynikające m.in.: umów o roboty budowlane, umów o współpracę, umów najmu, umów o pracę oraz umów zlecenia.

W związku z planowaną transakcją wszystkie składniki materialne i niematerialne związane z częścią przedsiębiorstwa obejmującą działalność deweloperską i najmu zostaną wniesione do Spółki.

Spółka co do zasady będzie kontynuowała działalność deweloperską i najmu prowadzoną obecnie przy pomocy składników materialnych i niematerialnych, będących przedmiotem transakcji. Niemniej jednak należy wskazać, że z racji charakteru tej działalności dokonywany jest obrót nieruchomościami – tym samym Spółka będzie nabywała nieruchomości i grunty oraz będzie realizowała procesy inwestycyjne również na nabywanych w przyszłości składnikach majątkowych. Składniki będą jednakże stanowiły podstawę tych działań i same w sobie umożliwią prowadzenie (i kontynuowanie) działalności deweloperskiej i najmu bez dodatkowych składników majątkowych i niemajątkowych.

Prowadzenie działalności przez Spółkę nie będzie wymagało angażowania innych składników majątku bądź podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych przez Spółkę, za wyjątkiem czynności wpadkowych, których potrzeba wyniknie ze zmiany formy prawnej działalności, takich jak przeniesienie pozwoleń i zgód na budowę oraz – w sytuacji gdy będzie to wymagane – uzyskania stosownej dokumentacji budowlanej od instytucji publicznych lub podmiotów trzecich.

Na dzień wniesienia, działalność deweloperska i najmu będąca przedmiotem aportu prawdopodobnie będzie miała przypisane należności o charakterze pieniężnym. Wnioskodawca w sposób nieprzerwany prowadzi wskazaną działalność, tym samym przy wnoszeniu aportu mogą istnieć wierzytelności, które staną się wymagalne dopiero po wniesieniu składników do Spółki (np. czynsz za najem nieruchomości). Ze względu na funkcjonalny związek takich należności z działalnością deweloperską i najmu zostaną one wówczas przeniesione wraz z pozostałymi składnikami.

Nie zawierał Pan umów (np. zarządzania nieruchomościami, aktywami), jak i nie zawierał innych umów o zbliżonym charakterze, których przedmiotem są nieruchomości wykorzystywane w działalności w zakresie najmu. W sytuacji, w której takie umowy zostałyby zawarte przed wniesieniem aportu, zostaną one w nim uwzględnione.

Nie korzysta Pan z finansowania dłużnego na realizację, nabycie, modernizację, adaptację lub przebudowę przenoszonych nieruchomości i nie jest stroną umów o wskazanym charakterze w zakresie działalności deweloperskiej i najmu, w związku z tym nie zostaną one przeniesione na Spółkę.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii uznania składników wykorzystywanych do prowadzenia działalności deweloperskiej i najmu za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, której aport będzie wyłączony spod działania przepisów ustawy.

Wskazuje się, że zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Analiza zaprezentowanego opisu sprawy w kontekście przytoczonych regulacji prawnych oraz orzecznictwa TSUE, prowadzi do wniosku, że zostaną spełnione wszystkie przesłanki do uznania składników materialnych i niematerialnych, z uwzględnieniem opisanych, ewentualnych wyłączeń, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy.

Opisane we wniosku składniki stanowią zespół składników materialnych i niematerialnych, który – jak Pan wskazał – jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie oraz jest przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych i może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, do których zostało przypisane.

W konsekwencji uznania ww. zespołu składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, planowany jej aport do Spółki, która będzie kontynuowała w tym zakresie dotychczasową Pana działalność, będzie – zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy – wyłączony spod działania przepisów ustawy.

Podsumowując, stwierdzam, że składniki, które zostaną aportowane do Spółki w zamian za udziały, będą stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym ww. zbycie będzie stanowiło czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy.

W związku z powyższym, stanowisko Pana w zakresie pytania oznaczonego nr 1 i nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wskazuję, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku – pytań sformułowanych przez Pana. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych podlega odrębnemu rozpatrzeniu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).