Obowiązk odprowadzenia podatku należnego z tytułu sprzedaży towarów w imieniu Franczyzodawcy oraz obowiązku dokonania korekty JPK_VAT i JPK_V7 za lata... - Interpretacja

Obowiązk odprowadzenia podatku należnego z tytułu sprzedaży towarów w imieniu Franczyzodawcy oraz obowiązku dokonania korekty JPK_VAT i JPK_V7 za lata... - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Obowiązk odprowadzenia podatku należnego z tytułu sprzedaży towarów w imieniu Franczyzodawcy oraz obowiązku dokonania korekty JPK_VAT i JPK_V7 za lata 2018-2023 z tytułu nieuwzględnienia faktur korygujących dotyczących rabatów zakupowych.

Interpretacja indywidualna

- stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 września 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 11 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku odprowadzenia podatku należnego z tytułu sprzedaży towarów w imieniu Franczyzodawcy oraz obowiązku dokonania korekty JPK_VAT i JPK_V7 za lata 2018-2023 z tytułu nieuwzględnienia faktur korygujących dotyczących rabatów zakupowych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca dalej też zwany jako: „Podatnik”, „Franczyzobiorca” lub „Wnioskodawca” jest podmiotem gospodarczym, którego głównym przedmiotem działalności gospodarczej jest sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych, tj. kod PKD 47.11.Z, z miejscem prowadzenia działalności gospodarczej przy (…). Podatnik posiada aktywny status podatnika VAT oraz jest rezydentem podatkowym do celów podatku dochodowego od całości swoich dochodów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Podatnik nawiązał współpracę na prowadzenie sklepu firmy A. (później „B.”) dnia 14 stycznia 2014 r. w ramach umowy o współpracy (umowy franczyzowej) z podmiotem B. Sp. z o.o. dalej jako: „Umowa”. Podatnik zawarł również później 4 aneksy do umowy o współpracy franczyzowej (ostatni z dnia 9 grudnia 2021 r.), które regulowały wzajemne stosunki umowne, prawa i obowiązki oraz dodatkowe lokalizacje prowadzenia sklepów B. Sp. z o.o. dalej jako: „Franczyzodawca”.

Prawa i Obowiązki Franczyzobiorcy

Mocą Umowy Franczyzobiorca (Podatnik/Wnioskodawca, tj. A.A.) jest uprawniony i zobowiązany do prowadzenia Działalności Handlowej w podnajętych mu w tym celu Sklepach, z wykorzystaniem i zgodnie z przekazanymi mu zasadami składającymi się na Know-How, a także w sposób zgodny z postanowieniami Umowy oraz Instrukcji i Wytycznych, także wydanych w trakcie jej obowiązywania.

Franczyzodawca zobowiązany jest przekazać Franczyzobiorcy Know-How, ulepszać zasady prowadzenia działalności gospodarczej Franczyzobiorcy, poszerzać ofertę sieci i podejmować działania w celu zdobywania nowych klientów.

Franczyzodawca ma obowiązek organizacji sieci w sposób ułatwiający Franczyzobiorcy prowadzenie Działalności Handlowej i umożliwiający osiągnięcie przez Franczyzobiorcę jak najlepszych wyników finansowych. W tym zakresie Franczyzodawca wykorzystując swą wiedzę i doświadczenie dołoży starań do efektywnego zarządzania całą siecią detalicznych punktów sprzedaży funkcjonujących pod marką „B.” i będzie współdziałać z Franczyzobiorcą.

W okresie obowiązywania niniejszej Umowy i na warunkach w niej przewidzianych Franczyzodawca zobowiązany jest do udzielania Franczyzobiorcy pomocy w Działalności Handlowej, w tym poprzez utrzymanie dyscypliny w obszarze przestrzegania zasad prowadzenia Działalności Handlowej przez pozostałych uczestników sieci, udzielanie Franczyzobiorcy wszechstronnej pomocy w utrzymaniu dobrej jakości oferty Sklepu, a także wsparcia technicznego.

Strony postanawiają, że Franczyzobiorca będzie prowadził Działalność Handlową w Sklepie i Sklep będzie otwarty i dostępny dla Klientów we wszystkie dni tygodnia w godzinach od 6.00 do 23.00, z tym zastrzeżeniem że Działalność Handlowa będzie prowadzona wyłącznie w sposób i w zakresie dopuszczalnym przez obowiązujące przepisy prawa, w tym przepisy nakazujące skrócenie godzin prowadzenia handlu lub zakazujące prowadzenia handlu w danym dniu, w szczególności przepisy ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz niektóre inne dni. Wszelkie zmiany godzin otwarcia Sklepu inne niż wynikające z przepisów prawa wymagają zgody Franczyzodawcy w formie przewidzianej we właściwej instrukcji.

Franczyzobiorca nie jest uprawniony do powierzenia nadzoru nad Działalnością Handlową jakiejkolwiek osobie trzeciej bez pisemnej zgody Franczyzodawcy (pod rygorem nieważności).

Franczyzobiorca uprawniony jest do prowadzenia Działalności Handlowej w Sklepie i czerpania z tej działalności korzyści, na zasadach określonych w Umowie.

Franczyzobiorca uprawniony jest do korzystania z dorobku Franczyzodawcy, jego doświadczenia oraz renomy, w tym do czerpania korzyści płynących ze współpracy Franczyzodawcy z dostawcami Towarów Handlowych. Franczyzobiorca zobowiązany jest do prowadzenia w Sklepie sprzedaży wszystkich Towarów Planogramowych oraz uprawniony jest do sprzedaży innych Towarów Handlowych nie uwzględnionych w Planogramie, ale wpisanych na właściwą Listę prowadzoną przez Franczyzodawcę. Franczyzobiorca nie jest uprawniony do sprzedaży towarów, które nie zostały wpisane na Listę Towarów Handlowych. Franczyzobiorca zobowiązany jest do stosowania wskazanych przez Franczyzodawcę zasad i sposobów ekspozycji oraz przechowywania Towarów Handlowych i innych procedur i rozwiązań biznesowych.

Franczyzobiorca zobowiązany jest nabywać Towary wyłącznie od Franczyzodawcy lub podmiotów wskazanych przez Franczyzodawcę, a w zakresie Towarów Regionalnych od Dostawców Regionalnych, którzy spełniają wymogi jakościowe określone dla dostawców produktów żywnościowych.

Franczyzobiorca uprawniony jest do wykorzystania Know-How w Działalności Handlowej w Sklepie na zasadach określonych w niniejszej Umowie, w tym do korzystania z opracowanych i sprawdzonych przez Franczyzodawcę metod prowadzenia działalności handlowej w punktach sprzedaży detalicznej działających pod marką „B”.

Franczyzobiorca uprawniony jest do korzystania z Własności Intelektualnej w Działalności Handlowej w Sklepie na zasadach określonych w niniejszej Umowie.

Franczyzobiorca zobowiązany jest prowadzić Działalność Handlową wyłącznie w Sklepie oraz z wykorzystaniem Know-How i Własności Intelektualnej, a w tym Oprogramowania.

Sprzedając Towary w Sklepie Franczyzobiorca obowiązany jest stosować detaliczną cenę odsprzedaży Klientom nie wyższą od wynikającej z regulacji niniejszej Umowy (Maksymalnej Detalicznej Ceny Odsprzedaży), przy czym w każdym wypadku uprawniony jest do samodzielnego ustalenia detalicznej ceny odsprzedaży na poziomie niższym, bez względu na to czy dane Towary Handlowe sprzedawane są w normalnym toku działalności, czy objęte są akcją promocyjną wizerunkową, czy akcją promocyjną połączoną z czasową obniżką regularnej Maksymalnej Detalicznej Ceny Odsprzedaży.

Franczyzobiorca uprawniony jest do uzyskania od Franczyzodawcy posprzedażowych upustów ceny zakupu Towarów w przypadkach określonych w Umowie i Instrukcjach.

Franczyzobiorca zobowiązany jest do oferowania w Sklepie wszystkich Usług Około handlowych wprowadzonych do oferty Sklepu i nie jest uprawniony do oferowania usług, które nie zostały wpisane na listę Usług Około handlowych. W przypadku wprowadzenia do oferty Sklepu innych/dodatkowych/nowych Usług Około handlowych, np. usługi płatnicze, pocztowe, loterie pieniężne, loterie promocyjne, itd., Franczyzobiorca będzie zobowiązany do zawierania umów lub pośredniczenia przy zawieraniu umów na świadczenie tych usług z chwilą wprowadzenia ich do oferty Sklepu. Franczyzobiorca obowiązany jest przestrzegać postanowień wszelkich zawartych umów dodatkowych i regulaminów, czy innego rodzaju instrukcji dotyczących świadczenia Usług Około handlowych oferowanych w Sklepie.

Franczyzobiorca obowiązany jest współuczestniczyć w promocjach organizowanych przez Franczyzodawcę, polegających w szczególności na okresowych obniżkach Maksymalnej Detalicznej Ceny Odsprzedaży wybranych Towarów Handlowych lub grup Towarów Handlowych. Franczyzobiorca obowiązany jest przestrzegać Planogramu i zamawiać Towary Handlowe stosownie do potrzeb, zmierzając do maksymalizacji obrotu w prowadzonym przez siebie Sklepie.

Franczyzobiorca obowiązany jest bezwzględnie przestrzegać terminów płatności za zakupione w ramach niniejszej Umowy Towary oraz terminów przelewów środków pieniężnych uzyskanych w związku z zawieraniem umów na świadczenie Usług Około handlowych, stosując w tym zakresie odnośne postanowienia Instrukcji i Wytycznych.

Franczyzobiorca obowiązany jest do niezwłocznego udzielania Franczyzodawcy pełnych i wyczerpujących wyjaśnień dotyczących wykonywania Przedmiotu niniejszej Umowy, przedstawiając w razie potrzeby dokumenty finansowe i rozliczeniowe z tym związane, w szczególności wydruki/dane z kasy fiskalnej (kas fiskalnych) i inne dokumenty księgowe.

Franczyzobiorca obowiązany jest przestrzegać warunków uzyskanych pozwoleń, koncesji, w tym przepisów komunalnych, w szczególności w zakresie prowadzenia sprzedaży napojów alkoholowych. Franczyzobiorca zapewni przestrzeganie tych regulacji przez osoby, którymi posługiwał się będzie przy wykonywaniu Przedmiotu niniejszej Umowy. Franczyzobiorca wyraża zgodę na przechowywanie w depozycie Franczyzodawcy oryginału pozwolenia na detaliczną sprzedaż napojów alkoholowych wydanego dla Sklepu, natomiast w Sklepie Franczyzobiorca będzie posiadał poświadczony notarialnie odpis pozwolenia. Franczyzobiorca jednocześnie złoży do niniejszej Umowy wskazane przez Franczyzodawcę oświadczenie dotyczące oryginału zezwolenia na wypadek wygaśnięcia Umowy Współpracy Franczyzowej.

Franczyzobiorca obowiązany jest utrzymywać łączność z Franczyzodawcą w oparciu o wewnętrzny serwis internetowy oraz pocztę elektroniczną (e-mail). Franczyzobiorca obowiązany jest zapewnić stały kontakt telefoniczny 24 h/d 365 dni w roku z nim lub inną osobą należycie przez niego umocowaną. Franczyzobiorca obowiązany jest w ramach wykonania Przedmiotu niniejszej Umowy dbać o dobre imię i wizerunek Franczyzodawcy oraz dążyć do umocnienia pozytywnego wizerunku marki Sklepu w świadomości Klientów i kontrahentów. W szczególności Franczyzobiorca obowiązany jest prowadzić swoją działalność zgodnie z najwyższymi standardami biznesowymi i nie dokonywać żadnych czynności, które wpłyną lub mogą wpłynąć niekorzystnie na wizerunek komercyjny lub renomę Franczyzodawcy. Franczyzobiorca obowiązany jest uczestniczyć w spisie z natury Towarów („Inwentaryzacja”), a także w czynnościach kontrolnych, przeprowadzanych przez upoważnionych przedstawicieli Franczyzodawcy, w szczególności Audytora, Partnera ds. Sprzedaży, Managera ds. Sprzedaży, pracownika Franczyzodawcy oraz innych podmiotów upoważnionych indywidualnie przez Franczyzodawcę. Spis z natury może być przeprowadzany w toku trwania współpracy („Inwentaryzacja okresowa”), lub po jej zakończeniu („Inwentaryzacja końcowa”). Przebieg i zasady przeprowadzania tych Inwentaryzacji oraz czynności poinwentaryzacyjnych regulują odrębne Instrukcje. Franczyzobiorca obowiązany jest przestrzegać wszelkich postanowień umownych oraz regulacji prawnych związanych z korzystaniem ze Sklepu i powstrzymać się od zachowań mogących skutkować utratą przez Franczyzodawcę tytułu prawnego do Sklepu. Franczyzobiorca obowiązany jest przestrzegać Procedury Antykorupcyjnej i Compliance Franczyzodawcy.

Franczyzobiorca zobowiązany jest poinformować Franczyzodawcę o prowadzeniu działalności gospodarczej innej niż objętej Przedmiotem niniejszej Umowy niezwłocznie po jej podjęciu.

Franczyzobiorca w ramach prowadzenia Działalności Handlowej w Sklepie zobowiązany jest do prowadzenia sprzedaży Towarów dla Klientów w godzinach określonych w § 3 ust. 5 Umowy Współpracy Franczyzowej w każdy dzień handlowy. Strony zgodnie postanawiają, że w przypadku nie prowadzenia przez Franczyzobiorcę sprzedaży Towarów dla Klientów w dzień handlowy, Franczyzodawca naliczy Franczyzobiorcy karę umowną w wysokości: a. [...] zł za nieprowadzenie sprzedaży w jeden dzień handlowy w danym miesiącu kalendarzowym b. [...] zł za nieprowadzenie sprzedaży w dwa dni handlowe w danym miesiącu kalendarzowym c. [...] zł za nieprowadzenie sprzedaży w trzy lub więcej dni handlowych w danym miesiącu kalendarzowym. Kara umowna zostanie nałożona zgodnie z zasadami określonymi w odrębnej Instrukcji.

W celu rozpoczęcia współpracy z Franczyzodawcą oraz prowadzenia Działalności Handlowej w Sklepie Franczyzobiorca zobowiązany był ponieść następujące koszty:

a)zakup wskazanego przez Franczyzobiorcę modelu drukarki fiskalnej

b)Inicjalną Opłatę Franczyzową (Podstawowa i Kaucyjna) w wysokości określonej w Umowie

c)koszty związane z ustanowieniem zabezpieczenia

d)koszty opłaty za wydanie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych.

W trakcie trwania współpracy Franczyzobiorca zobowiązany był (ciągle jest) dokonywać na rzecz Franczyzodawcy zapłaty za Towary oraz ponosić następujące opłaty i koszty: Opłaty Franczyzowej i Opłaty Franczyzowej Licencyjnej w wysokości wskazanej w Umowie, Opłaty za Podnajem w wysokości wskazanej w Umowie, Opłaty za Wyposażenie w wysokości wskazanej w Umowie, Raty Opłaty Inicjalnej Podstawowej w wysokości wskazanej w Umowie, Raty Opłaty Inicjalnej Kaucyjnej w wysokości wskazanej w Umowie, Wpłaty na ubytki towarowe (WUT) w wysokości wskazanej w Umowie, Koszty Eksploatacyjne w szczególności: a. wszelkie koszty związane z używaniem Sklepu i prowadzeniem w nim Działalności Handlowej bez względu na to, czy ponoszone są przez Franczyzobiorcę bezpośrednio na rzecz dostawców dóbr lub usług, czy na podstawie refakturowania przez Franczyzodawcę lub wynajmującego Franczyzodawcę, a w szczególności koszty: wywozu nieczystości/śmieci koszty usług wodno-kanalizacyjnych koszty usług telekomunikacyjnych i teleinformatycznych, opłaty za dzierżawę oprogramowania terminala dodatkowego czynszu podnajmu; b. koszty wszelkich materiałów eksploatacyjnych kupowanych od Franczyzodawcy, a niepodlegających dalszej odprzedaży, w szczególności opakowań jednorazowych, rolek kasowych, strojów firmowych oraz innych Towarów, które nie podlegają sprzedaży detalicznej u Franczyzobiorcy, a kupowane są przez niego od Franczyzodawcy, których wartość brutto wyliczona jest na podstawie wystawionych Franczyzobiorcy faktur VAT i faktur VAT KOREKTA, prowizji od płatności zrealizowanych transakcji kartami płatniczymi w wysokości określonej w umowie z agentem rozliczeniowym, skorygowanej o potrącenia i inne dopłaty, wynagrodzenia za usługę drukowania, kar finansowych, w tym kar umownych określonych w Umowie Współpracy Franczyzowej lub w odrębnych Instrukcjach, spłaty pożyczki, składki na ubezpieczenie majątku, środków obrotowych oraz OC, a także na ubezpieczenie na wypadek wystąpienia szkody w ramach „Polisy na Biznes”, koszt wydania kolejnego certyfikatu do Usługi Zaufania (w przypadku utracenia kluczy), należności z tytułu zawartych przez Franczyzobiorcę odrębnych umów na realizację usług, jeżeli zgodnie z warunkami tych umów operatorem rozliczeń jest Franczyzodawca, natomiast Franczyzobiorca jest zobowiązany do uiszczenia należnej kwoty za usługę na konto Franczyzodawcy (np. należności za wsparcie Franczyzobiorców w pozyskaniu przez Agencje Pracy pracowników tymczasowych lub zleceniobiorców do realizacji wyznaczonych zadań [„Praca Tu i Teraz”]), oraz inne opłaty stanowiące ekwiwalent za świadczone na rzecz lub na zlecenie Franczyzobiorcy usługi.

Prawa i Obowiązki Franczyzodawcy

Natomiast Franczyzodawca zobowiązuje się wydać Franczyzobiorcy w uzgodnionym terminie Sklep wraz z jego Wyposażeniem, celem umożliwienia Franczyzobiorcy prowadzenia w nim Działalności Handlowej.

Franczyzodawca zobowiązuje się wspierać Franczyzobiorcę w Działalności Handlowej w celu optymalizacji warunków jej prowadzenia w Sklepie.

Franczyzodawca zobowiązuje się udzielić Franczyzobiorcy w okresie obowiązywania niniejszej Umowy prawa do korzystania z Know-How, a także na bieżąco aktualizować Know-How stosownie do zmieniającej się rzeczywistości rynkowej, zmierzając przy tym do maksymalizacji obrotu w Sklepie. Jednocześnie Franczyzodawca zobowiązuje się dążyć do zachowania w poufności Know-How celem zachowania jego unikalnego charakteru.

Franczyzodawca zobowiązuje się, że poprzez ustalany przez niego wystrój Sklepu oraz sposób prezentacji Towarów Handlowych będzie dążył do maksymalizacji obrotu w Sklepie. Franczyzodawca oświadcza, że poprzez współpracę ze starannie wybranymi dostawcami Towarów Handlowych będzie dążył do zapewnienia i utrzymania atrakcyjnej oferty Sklepu.

Franczyzodawca jest uprawniony i zobowiązany do ustalania Listy Towarów i Towarów Regionalnych, zmierzając przy tym do maksymalizacji obrotu w Sklepie.

Lista Towarów zostanie udostępniona Franczyzobiorcy za pośrednictwem systemu, a Franczyzodawca jest uprawniony i zobowiązany do jej bieżącej aktualizacji w celu maksymalizacji obrotu w Sklepie.

Lista Towarów Regionalnych zostanie udostępniona Franczyzobiorcy w programie oraz ewentualnie poprzez wydanie przez Franczyzodawcę odpowiedniej Instrukcji lub Wytycznej. Franczyzodawca jest uprawniony i zobowiązany do jej bieżącej aktualizacji w celu maksymalizacji obrotu w Sklepie. Indywidualnie określone dla danego Sklepu Planogramy zostaną udostępnione Franczyzobiorcy za pośrednictwem Portalu, a Franczyzodawca jest uprawniony i zobowiązany do ich bieżącej aktualizacji w celu maksymalizacji obrotu w Sklepie.

Franczyzodawca obowiązany jest do prowadzenia obsługi logistycznej Sklepu w zakresie dostaw Towarów, dokładając należytej staranności w celu zapewnienia - w ramach dostępności towarowej u producentów lub dystrybutorów - ciągłości realizacji zamówień składanych przez Franczyzobiorcę. Franczyzodawca uprawniony jest do ustalania Maksymalnej Detalicznej Ceny Odsprzedaży Towarów w Sklepie. Franczyzodawca jest uprawniony i zobowiązany do ustalania listy Usług Około handlowych wprowadzonych do oferty Sklepu. W związku z wprowadzeniem do oferty Sklepu Usług Około handlowych Franczyzodawca obowiązany jest zapewnić Franczyzobiorcy dokumentację i instrukcje niezbędne do zawierania umów w tym zakresie. Franczyzodawca obowiązany jest do prowadzenia samodzielnie lub we współpracy z podmiotami trzecimi działań marketingowych wspierających rozpoznawalność detalicznych punktów sprzedaży funkcjonujących pod marką „B”. Franczyzodawca zobowiązany jest do organizowania kampanii reklamowych celem wypromowania i rozwoju Działalności Handlowej w Sklepie. Franczyzodawca zobowiązuje się dysponować witryną internetową z informacjami o całej sieci, celem popularyzacji oferty Sklepu oraz promowania marki sieci sklepów „B”. Franczyzodawca zobowiązuje się obserwować rynek, statystyki oraz tendencje istotne dla prowadzenia Działalności Handlowej i wprowadzać w tym zakresie innowacje wzbogacając tym samym Know-How. Franczyzodawca może decydować o instalowaniu w Sklepie urządzeń służących innym celom niż prowadzenie Działalności Handlowej, np. telefony, bankomaty, urządzenia służące do prowadzenia gier liczbowych, loterii pieniężnych i zakładów wzajemnych, urządzenia służące do przyjmowania opłat i przekazów pieniężnych itp. Franczyzodawca zobowiązany jest sprawować stały serwis i opiekę informatyczną Sklepu.

Podatnik w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wykazywał w deklaracjach podatkowych oraz JPK_VAT/JPK_V7 w latach 2018-2024 sprzedaż towarów na terytorium kraju opodatkowanych właściwymi stawkami podatku VAT oraz nabycie towarów i usług z uwzględnieniem korekt z tytułu faktur korygujących dotyczących rabatów zakupowych. W ramach czynności sprawdzających przeprowadzonych przez Urząd Skarbowy (…), dokonał również ujęcia w rejestrach zakupów JPK_VAT oraz JPK_V7K faktury o nr:

(…)

które to faktury pomniejszyły VAT naliczony do odliczenia z tytułu rabatów zakupowych.

Należy również zauważyć, że Wnioskodawca dokonywał zamówienia towarów u Franczyzodawcy na podstawie wolumenu oraz limitu zamówień określonego przez Franczyzodawcę, jak również cen ustalonych przez Franczyzodawcę bez możliwości kreowania tych cen, tj. nie wpływał również na cenę odsprzedaży zamawianych towarów. Franczyzodawca dokonuje dostawy do sklepu jak Wnioskodawca uzupełni zatowarowanie według złożonych przez niego zamówień. Co więcej, cały utarg dzienny w kwocie brutto nie był do dyspozycji oraz we własności Franczyzobiorcy lecz był przelewany w kwocie brutto na konto Franczyzodawcy pod rygorem kary umownej. Faktury zakupowe z tytułu rzekomo nabytych towarów nie uwzględniały daty płatności - zawierały natomiast adnotację, że płatności Franczyzobiorca dokonuje według ustaleń instrukcji, z których wynikał obowiązek przekazywania codziennego utargu z podatkiem VAT należnym. Wszelkie braki inwentaryzacyjne rozliczane były z Franczyzodawcą i obciążały również Podatnika, który z tego tytułu musiał wpłacać Franczyzodawcy od 0,5 % do 2,5 procenta opłaty miesięcznej z tyt. tzw. Wskaźnika Ubytków Towarowych. Co więcej, Franczyzobiorca miał obowiązek zapewnić stały kontakt telefoniczny oraz elektroniczny 24h/365 dni w roku, tj. być dyspozycyjny wobec Franczyzodawcy w każdym czasie i porze. Podatnik odpowiadał, więc ekonomicznie za podejmowane działania i był całkowicie uzależniony od procedur wprowadzonych przez Franczyzodawcę na podstawie realizowanej Umowy. Ponadto, po wpłaconym utargu brutto przez Franczyzobiorcę w ramach miesięcznych rozliczeń, Franczyzobiorca otrzymywał wynagrodzenie w formie przelewu od Franczyzodawcy - była to kwota wynagrodzenia przelewana w ramach rozliczenia miesięcznego przez Franczyzodawcę, z którego składa się wynagrodzenie podstawowe plus prowizja (marża umowna) od wartości sprzedanych towarów oraz wynagrodzenie za otwarcie sklepu w dni ustawowo wolne od pracy. Na paragonie wydawanym konsumentowi wymieniona jest na wstępie nazwa i numer sklepu, a pod spodem adres, pod którym znajduje się sklep, nazwa i NIP firmy Podatnika, który dany sklep prowadzi.

Pytania

1)Czy w przedstawionym stanie faktycznym, w świetle art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) dochodziło do obowiązku wykazania sprzedaży opodatkowanej po stronie podatku VAT należnego z tytułu sprzedawanych w imieniu Franczyzodawcy towarów biorąc pod uwagę brak władztwa ekonomicznego Franczyzobiorcy nad towarami jak właściciel?

2)Czy w przypadku odpowiedzi negatywnej na pytanie nr 1, Podatnik miał obowiązek dokonania korekt JPK_VAT oraz JPK_V7 za lata 2018-2023 z tytułu nieuwzględnienia w rejestrach zakupów faktur korygujących z tytułu rabatów zakupowych od sprzedawanych w imieniu Franczyzodawcy towarów ujętych wg numeracji w przedmiotowym stanie faktycznym?

Pani stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy w świetle art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) nie dochodziło do obowiązku wykazania sprzedaży opodatkowanej po stronie podatku VAT należnego z tytułu sprzedawanych w imieniu Franczyzodawcy towarów biorąc pod uwagę brak władztwa ekonomicznego Franczyzobiorcy nad towarami jak właściciel.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) Podatnik nie miał prawa uwzględnić w rejestrach zakupów faktur korygujących z tytułu rabatów zakupowych od sprzedawanych w imieniu Franczyzodawcy towarów z uwagi na brak realizowanej sprzedaży opodatkowanej towarów spowodowanej brakiem władztwa ekonomicznego nad towarami jak właściciel.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1 i 2.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu).

Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym nieuzależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Innymi słowy pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”.

Należy wskazać, że czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, bowiem „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do prawa własności rzeczy. Jednocześnie należy podkreślić, że dla celów powstania obowiązku podatkowego dokonanie czynności następuje z chwilą jej faktycznego dokonania, za wyjątkiem przypadków, w których przepisy ustawy określają wprost ten moment. W konsekwencji postanowienia umów cywilnoprawnych o uznaniu dostawy towarów za dokonaną pozostają bez znaczenia dla celów powstania obowiązku podatkowego, mogą pełnić jedynie funkcję pomocniczą w przypadku zaistnienia wątpliwości.

Zatem wydaniem towaru (dostarczeniem towaru, z którym wiąże się powstanie obowiązku podatkowego), jest moment, w którym sprzedający odda towar do swobodnego rozporządzania (dysponowania) odbiorcy, a sam przestanie faktycznie władać tym towarem (por. wyrok NSA z dnia 21 listopada 2007 r., sygn. akt I FSK 114/06).

Natomiast regulacje dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług zawierają przepisy art. 19a ustawy.

Zgodnie z ogólną zasadą, zawartą w art. 19a ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu ww. podatkiem, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i podatek ten powinien być rozliczony za ten okres.

A zatem - jak wynika z literalnego brzmienia przepisu art. 19a ust. 1 ustawy - dla ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego przy dostawie towarów - co do zasady - istotny jest moment „dokonania dostawy towarów”. Zaznaczyć przy tym jednak należy, że przez „dokonanie dostawy towarów” - zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy - należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

W tym miejscu należy również zauważyć, że z wydaniem towaru przez dostawcę łączy się istotny skutek dokonania sprzedaży towarów, polegający m.in. na przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru jest - co do zasady - wydanie towaru. Dokonanie dostawy, o którym mowa w art. 19a ust. 1 ustawy, oznacza zatem faktyczne zrealizowanie dostawy.

W okolicznościach niniejszej sprawy należy wskazać, że umowa franczyzy należy do kategorii umów nienazwanych, tzn. takich, które nie są unormowane w ustawie z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), ani w innych aktach prawa cywilnego.

Zgodnie z zasadą swobody umów wyrażoną w art. 353¹ Kodeksu cywilnego:

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Wskazać należy, że franczyzodawca udziela franczyzobiorcy pozwolenia (franczyzy) na prowadzenie w ramach sieci, określonej działalności gospodarczej pod firmą franczyzodawcy, a franczyzobiorca zobowiązuje się taką działalność prowadzić ściśle według zaleceń franczyzodawcy oraz zapłacić mu określone w umowie wynagrodzenie. Strony tej umowy są zarówno w aspekcie prawnym, jak i finansowym odrębnymi podmiotami. Należy również zauważyć, że w ramach przedmiotowej Umowy o współpracy franczyzowej pomiędzy Wnioskodawcą a Franczyzodawcą wynika szereg obowiązków oraz ograniczeń nałożonych na Franczyzobiorcę uwzględniających m.in. sposób dokonywania zamówień przez Podatnika, przelewu utargu w kwocie brutto, kar umownych oraz opłat dodatkowych, które uniemożliwiają zakwalifikowanie tego sposobu rozliczeń jako przejęcie przedmiotowych towarów dostarczanych do sklepu Wnioskodawcy w ramach prawa własności.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego należy wskazać, że skoro Podatnik nie dysponuje towarem dostarczonym od Franczyzodawcy jak właściciel oraz sprzedaż tych towarów jest dokonywana przez Podatnika w imieniu i na rzecz kontrahenta (Franczyzodawcy), to u Podatnika nie wystąpi obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT z tytułu tej sprzedaży.

W odniesieniu do pytania nr 2, w pierwszej kolejności przy ocenie prawa do odliczenia VAT z faktury zakupowej należy zwrócić uwagę na wykorzystanie towaru lub usługi do wykonywania opodatkowanej działalności gospodarczej (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT). Innymi słowy, jeżeli podatnik dokonuje zakupu towarów lub usług niezwiązanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, wówczas nie przysługuje mu prawo do odliczenia VAT. W ocenie Podatnika, w niniejszym stanie faktycznym, jeżeli nie dochodzi do sprzedaży opodatkowanej na terytorium Polski z tytułu sprzedawanych w imieniu Franczyzodawcy towarów, Wnioskodawca nie ma również prawa dokonać odliczenia podatku VAT z tytułu faktur korygujących ujmujących rabaty zakupowe od rzekomo nabywanych od Franczyzodawcy towarów. Brak zaistnienia dostawy towarów na gruncie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT spowodowany brakiem władztwa ekonomicznego nad towarami jak właściciel przez Franczyzobiorcę oraz w konsekwencji brakiem obowiązku podatkowego, o którym mowa w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, powoduje, że występuje również brak prawa do odliczenia oraz obowiązku ujęcia w rejestrach zakupów w okresie 2018-2023 faktur korygujących wymienionych w przedmiotowym stanie faktycznym.

Podatnik pragnie zauważyć, że w przypadku pytania nr 1 (w podobnych stanach faktycznych), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydawał już interpretacje uznające w sposób pozytywny rację Podatnika, tj. o sygn. 0112-KDIL3.4012.597.2023.1.NW z dnia 28 listopada 2023 r. oraz o sygn. 0112-KDIL1-3.4012.158.2023.1.KK z dnia 11 maja 2023 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pani przedstawiła we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

Zatem, wydaniem towaru (dostarczeniem towaru, z którym wiąże się powstanie obowiązku podatkowego), jest moment, w którym sprzedający odda towar do swobodnego rozporządzania (dysponowania) odbiorcy, a sam przestanie faktycznie władać tym towarem (por. wyrok NSA z dnia 21 listopada 2007 r., sygn. akt I FSK 114/06).

Natomiast, regulacje dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług zawierają przepisy art. 19a ustawy.

Zgodnie z ogólną zasadą, zawartą w art. 19a ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pani aktywnym podatnikiem podatku VAT. Nawiązała Pani współpracę na prowadzenie sklepu firmy A. (później „B.”) 14 stycznia 2014 r. w ramach umowy o współpracy (umowy franczyzowej) z podmiotem B Sp. z o.o. oraz 4 aneksy do umowy o współpracy franczyzowej (ostatni z 9 grudnia 2021 r.), które regulowały wzajemne stosunki umowne, prawa i obowiązki oraz dodatkowe lokalizacje prowadzenia sklepów B. Sp. z o.o.

Franczyzobiorca uprawniony jest do uzyskania od Franczyzodawcy posprzedażowych upustów ceny zakupu Towarów w przypadkach określonych w Umowie i Instrukcjach.

Franczyzobiorca obowiązany jest uczestniczyć w spisie z natury Towarów („Inwentaryzacja”), a także w czynnościach kontrolnych, przeprowadzanych przez upoważnionych przedstawicieli Franczyzodawcy, w szczególności Audytora, Partnera ds. Sprzedaży, Managera ds. Sprzedaży, pracownika Franczyzodawcy oraz innych podmiotów upoważnionych indywidualnie przez Franczyzodawcę. Spis z natury może być przeprowadzany w toku trwania współpracy („Inwentaryzacja okresowa”), lub po jej zakończeniu („Inwentaryzacja końcowa”).

Franczyzodawca zobowiązuje się wydać Franczyzobiorcy w uzgodnionym terminie Sklep wraz z jego Wyposażeniem, celem umożliwienia Franczyzobiorcy prowadzenia w nim Działalności Handlowej.

Franczyzodawca jest uprawniony i zobowiązany do ustalania Listy Towarów i Towarów Regionalnych, zmierzając przy tym do maksymalizacji obrotu w Sklepie.

Lista Towarów zostanie udostępniona Franczyzobiorcy za pośrednictwem systemu, a Franczyzodawca jest uprawniony i zobowiązany do jej bieżącej aktualizacji w celu maksymalizacji obrotu w Sklepie.

Lista Towarów Regionalnych zostanie udostępniona Franczyzobiorcy w programie oraz ewentualnie poprzez wydanie przez Franczyzodawcę odpowiedniej Instrukcji lub Wytycznej.

Podatnik w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wykazywał w deklaracjach podatkowych oraz JPK_VAT/JPK_V7 w latach 2018-2024 sprzedaż towarów na terytorium kraju opodatkowanych właściwymi stawkami podatku VAT oraz nabycie towarów i usług z uwzględnieniem korekt z tytułu faktur korygujących dotyczących rabatów zakupowych, które to faktury pomniejszyły VAT naliczony do odliczenia z tytułu rabatów zakupowych.

Dokonywała Pani zamówienia towarów u Franczyzodawcy na podstawie wolumenu oraz limitu zamówień określonego przez Franczyzodawcę jak również cen ustalonych przez Franczyzodawcę bez możliwości kreowania tych cen, tj. nie wpływała Pani również na cenę odsprzedaży zamawianych towarów. Franczyzodawca dokonuje dostawy do sklepu jak uzupełni Pani zatowarowanie według złożonych zamówień. Cały utarg dzienny w kwocie brutto nie był do dyspozycji oraz we własności Franczyzobiorcy lecz był przelewany w kwocie brutto na konto Franczyzodawcy pod rygorem kary umownej. Faktury zakupowe z tytułu nabytych towarów nie uwzględniały daty płatności - zawierały natomiast adnotację, że płatności Franczyzobiorca dokonuje według ustaleń instrukcji, z których wynikał obowiązek przekazywania codziennego utargu z podatkiem VAT należnym. Wszelkie braki inwentaryzacyjne rozliczane były z Franczyzodawcą i obciążały również Panią, musiała Pani wpłacać Franczyzodawcy od 0,5 % do 2,5 % opłaty miesięcznej z tyt. tzw. Wskaźnika Ubytków Towarowych. Po wpłaconym utargu brutto w ramach miesięcznych rozliczeń, otrzymywała Pani wynagrodzenie w formie przelewu od Franczyzodawcy - była to kwota wynagrodzenia przelewana w ramach rozliczenia miesięcznego przez Franczyzodawcę z którego składa się wynagrodzenie podstawowe plus prowizja (marża umowna) od wartości sprzedanych towarów oraz wynagrodzenie za otwarcie sklepu w dniu ustawowo wolne od pracy.

Pani wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą kwestii, czy w przedstawionym stanie dochodziło do obowiązku wykazania sprzedaży opodatkowanej VAT z tytułu sprzedawanych w imieniu Franczyzodawcy towarów biorąc pod uwagę brak władztwa ekonomicznego Pani (Franczyzobiorcy) nad towarami jak właściciel.

W okolicznościach niniejszej sprawy należy wskazać, że umowa franczyzy należy do kategorii umów nienazwanych, tzn. takich, które nie są unormowane w ustawie z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), ani w innych aktach prawa cywilnego.

Zgodnie z zasadą swobody umów wyrażoną w art. 353¹ Kodeksu cywilnego:

Obowiązek składania deklaracji podatkowych reguluje art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, w myśl którego:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

Zgodnie z art. 99 ust. 7c ustawy:

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.

Na podstawie art. 99 ust. 11b ustawy:

Deklaracje, o których mowa w ust. 1-3, 3c-6, 8-9 i 11a, składa się wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Z kolei art. 99 ust. 11c ustawy wskazuje, że:

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Zgodnie z art. 99 ust. 13a ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi i udostępni na elektronicznej platformie usług administracji publicznej wzór dokumentu, o którym mowa w ust. 11c.

Natomiast stosownie do z art. 99 ust. 13b ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy.

Stosownie do art. 99 ust. 12 ustawy:

Zobowiązanie podatkowe, kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1, przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że organ podatkowy określi je w innej wysokości.

Z treści art. 109 ust. 3 ustawy wynika, że:

Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1) rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;

2) kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;

3) kontrahentów;

4) dowodów sprzedaży i zakupów.

Zgodnie z art. 109 ust. 3b ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.

Według art. 109 ust. 14 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji.

Od 1 października 2020 r. kwestie danych, jakie należy wykazywać w składanych deklaracjach reguluje rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 1988 ze zm.) - dalej: „rozporządzenie”.

Rozporządzenie to zostało wydane na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy, które stanowią o upoważnieniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych do wydania rozporządzenia określającego:

szczegółowy zakres danych, o których mowa w art. 99 ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy (zgodnie z treścią art. 99 ust. 13b ustawy);
szczegółowy zakres danych, o których mowa w art. 109 ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji (w myśl art. 109 ust. 14 ustawy).

Zatem, od 1 października 2020 r. dotychczasowe deklaracje VAT-7 i VAT-7K i informacja o ewidencji zostały zastąpione przez przesyłany łącznie jeden dokument elektroniczny JPK_VAT, w formie JPK_V7M lub JPK_V7K. Oznacza to, że za okresy od 1 października 2020 r. nie ma możliwości składania deklaracji VAT-7 i VAT-7K oraz ewidencji w inny sposób niż w formie nowego JPK_VAT. Elementy nowego JPK_VAT określa rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług, zmienione rozporządzeniem Ministra Finansów z 1 kwietnia 2020 r. (Dz. U. poz. 576) oraz rozporządzeniem Ministra Finansów z 25 czerwca 2020 r. (Dz. U. poz. 1127) oraz opracowane na jego podstawie wzory struktury logicznej JPK_VAT, w formie JPK_V7M i JPK_V7K.

Informacje, jakie powinna zawierać deklaracja, określa § 2 ww. rozporządzenia, zgodnie z którym:

Deklaracje zawierają:

1) oznaczenie urzędu skarbowego, do którego jest składana deklaracja;

2) dane identyfikacyjne podatnika;

3) oznaczenie rodzaju rozliczenia:

a) miesięczne - w przypadku deklaracji składanej na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy, albo

b) kwartalne - w przypadku deklaracji składanej na podstawie art. 99 ust. 2 i 3 ustawy;

4) oznaczenie okresu, za który jest rozliczany podatek od towarów i usług, zwany dalej "podatkiem":

a) miesiąc i rok - dla deklaracji składanej na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy, albo

b) kwartał i rok - dla deklaracji składanej na podstawie art. 99 ust. 2 i 3 ustawy;

5) oznaczenie wersji (kodu) deklaracji składanej na podstawie:

a) art. 99 ust. 1 ustawy albo

b) art. 99 ust. 2 i 3 ustawy;

6) oznaczenie daty sporządzenia;

7) wskazanie celu złożenia deklaracji - złożenie deklaracji albo korekta deklaracji;

8) dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku należnego;

9) dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku naliczonego;

10) dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku lub zwrotu podatku wraz z oznaczeniem sposobu dokonania tego zwrotu;

11) dodatkowe dane dotyczące rozliczenia.

Na podstawie § 4 pkt 1 i pkt 2 rozporządzenia:

Dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku należnego, o których mowa w § 2 pkt 8, obejmują:

1) wysokość podstawy opodatkowania, a w przypadkach określonych w lit. d-f oraz i-m - także wysokość podatku należnego, z tytułu:

a) dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, zwolnionych od podatku,

b) dostawy towarów oraz świadczenia usług, dla których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju i w stosunku do których na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 lub ust. 9 ustawy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, z wyłączeniem czynności objętych procedurami szczególnymi, o których mowa w dziale XII w rozdziale 6a, 7 lub 9 ustawy, w tym odrębnie z tytułu świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy,

c) dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 0%, w tym odrębnie z tytułu dostawy towarów, o której mowa w art. 129 ustawy,

d) dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 5%, oraz korekty dokonanej zgodnie z art. 89a ust. 1 i 4 ustawy,

e) dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 7% albo 8%, oraz korekty dokonanej zgodnie z art. 89a ust. 1 i 4 ustawy,

f) dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 22% albo 23%, oraz korekty dokonanej zgodnie z art. 89a ust. 1 i 4 ustawy,

g) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

h) eksportu towarów,

i) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,

j) importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a ustawy,

k) importu usług, z wyłączeniem usług nabywanych od podatników podatku od wartości dodanej, do których stosuje się art. 28b ustawy,

l) importu usług nabywanych od podatników podatku od wartości dodanej, do których stosuje się art. 28b ustawy,

m) dostawy towarów, dla których podatnikiem jest nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy;

2) łączną wysokość podstawy opodatkowania stanowiącą sumę wysokości podstaw opodatkowania określonych w pkt 1, z wyłączeniem odrębnie wykazanych wysokości podstaw opodatkowania z tytułu świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, oraz dostawy towarów, o której mowa w art. 129 ustawy.

Mając na uwadze opis sprawy należy wskazać, że skoro nie dysponowała Pani towarem dostarczonym od Franczyzodawcy jak właściciel oraz sprzedaż tych towarów była dokonywana przez Panią w imieniu i na rzecz Franczyzodawcy, to nie wystąpił u Pani obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 19a ust. 1 ustawy z tytułu tej sprzedaży. Jak wskazała Pani we wniosku zobowiązana jest Pani stosować detaliczną cenę odsprzedaży Klientom nie wyższą od wynikającej z regulacji Umowy (Maksymalna Detaliczna Cena Odsprzedaży) bez możliwości kreowania cen. Zakres sprzedawanych w sklepie towarów oraz innych Usług Około handlowych ustalany jest przez Franczyzodawcę nie przez Panią. Ponadto, cały dzienny utarg wraz z podatkiem VAT jest Pani zobowiązana przelewać na konto Franczyzodawcy. Faktury zakupowe nie zawierały daty płatności tylko adnotację, że płatności dokonuje Pani według ustaleń instrukcyjnych. Zatem nie można uznać, że w analizowanej sytuacji dochodziło do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w momencie dokonania dostawy towarów przez Franczyzodawcę na Pani rzecz. W konsekwencji nie miała Pani obowiązku odprowadzania podatku VAT należnego od towarów dostarczanych przez Franczyzodawcę.

W związku z powyższym skoro w okolicznościach niniejszej sprawy wykonywana przez Panią czynność nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, to stwierdzić należy, że z tego tytułu nie powstał obowiązek podatkowy.

Podsumowując, nie była Pani zobowiązana do wykazania podatku należnego z tytułu sprzedawanych w imieniu i na rzecz Franczyzodawcy towarów, gdyż nie miała Pani prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Obowiązek podatkowy w analizowanej sprawie nie wystąpił.

Pani stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Pani wątpliwości dotyczą również kwestii obowiązku dokonania korekty JPK_VAT oraz JPK_V7 za lata 2018-2023 z tytułu nieuwzględnienia w rejestrach zakupów faktur korygujących z tytułu rabatów zakupowych od sprzedawanych w imieniu Franczyzodawcy towarów.

Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), zwanej dalej „Ordynacją podatkową”:

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Stosownie do art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej:

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu. Może on dotyczyć określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji. Należy zauważyć, że skorygowanie deklaracji polega na ponownym, poprawnym już wypełnieniu deklaracji.

Wskazane wyżej przepisy statuują ogólną zasadę, prawo podatnika do korygowania uprzednio złożonych deklaracji. Korekta pliku JPK_VAT z deklaracją podatkową zastępuje poprzednio złożony plik JPK_VAT z deklaracją, czyli za prawidłowe uważane są te dane, które zostały wykazane w skorygowanym pliku JPK_VAT z deklaracją. Składając korektę pliku JPK_VAT z deklaracją podatkową podatnik oświadcza, że jego wiedza w zakresie skonkretyzowania zobowiązania podatkowego uległa zmianie, a także wyraża wolę nadania swojemu uprzedniemu oświadczeniu wiedzy w tym przedmiocie odmiennego brzmienia. Zatem skorzystanie przez podatnika z wprowadzonej przez ustawodawcę instytucji korekty pliku JPK_VAT z deklaracją powoduje, że złożony przez niego korygujący plik JPK_VAT z deklaracją zastępuje pierwotny (korygowany) plik JPK_VAT z deklaracją podatkową i pociąga za sobą skutki prawne, pozbawiając jednocześnie pierwotny pliku JPK_VAT z deklaracją mocy prawnej.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykazała Pani w deklaracjach podatkowych oraz JPK_VAT/JPK_V7 w latach 2018-2024 sprzedaż towarów na terytorium kraju opodatkowanych właściwymi stawkami podatku VAT oraz nabycie towarów i usług z uwzględnieniem korekt z tytułu faktur korygujących dotyczących rabatów zakupowych.

Jak wyżej wskazano w związku ze sprzedażą towarów nabywanych od Franczyzodawcy nie wystąpił obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 19a ust. 1 ustawy. Tym samym przedmiotowa czynność nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, nie była Pani zobowiązana do uwzględniania faktur korygujących z tytułu rabatów zakupowych od sprzedawanych w imieniu Franczyzodawcy towarów, gdyż transakcja ta nie stanowiła transakcji opodatkowanej podatkiem VAT.

Pani stanowisko w zakresie pytania nr 2 wniosku jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie