Interpretacja indywidualna w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości zapisanej w księdze wieczystej o numerze (…) w drodze egzekucji komorniczej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 września 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 21 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości zapisanej w księdze wieczystej o numerze (…) w drodze egzekucji komorniczej.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 listopada 2024 r. (data wpływu 13 listopada 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego:

Wnioskodawcą jest Kancelaria Komornicza (…) w (…), Komornik Sądowy (…), który będzie dokonywał sprzedaży egzekucyjnej nieruchomości opisanej w księdze wieczystej KW nr (…). Właścicielem nieruchomości opisanej w tej księdze wieczystej jest (…) NIP (…).

Jest to nieruchomość gruntowa o powierzchni (…) ha zabudowana budynkiem mieszkalnym zlokalizowana w województwie (…), w powiecie (…), w gminie (…) w obrębie (…) przy ulicy (…) obejmującej działkę o numerze ewidencyjnym (…).

Wobec właściciela nieruchomości ustalono następujący stan faktyczny: (…) prowadzi działalność gospodarczą od dnia (…) 1993 r. w miejscowości (…) ul. (…), tak wskazują zapisy z rejestru przedsiębiorców Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej Rzeczypospolitej Polskiej. (…) wegług Wykazu podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT – posiada status podatnika figurującego w rejestrze VAT jako czynny od 1994 r. – tak stanowi „Wykaz podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT”.

W stosunku do nieruchomości opisanej w księdze wieczystej KW nr (…) Kancelaria Komornicza uzyskała następujące informacje od właściciela nieruchomości:

-     na poczet omawianej nieruchomości właściciel zaciągnął kredyt na poczet działalności swojej firmy. Właściciel oświadczył również, że w stosunku do omawianej nieruchomości nie wykonywał żadnej czynności VAT-owskiej prócz tej, że na poczet tej nieruchomości zaciągnął kredyt na poczet działalności gospodarczej;

-     pierwsze zasiedlenie nieruchomości nastąpiło w (…) roku 2012;

-     w momencie nabycia nieruchomości nie został odliczony podatek VAT, właściciel nieruchomości nie pamięta dlaczego podatek VAT nie został wtedy odliczony;

-     nieruchomość stanowi działkę budowlaną zabudowaną budynkiem mieszkalnym; działka wykorzystywana jest do celów głównie prywatnych, a do działalności gospodarczej służyła jedynie pod zaciągnięcie kredytu;

-     w ostatnich 6 latach nieruchomość ta nie jest wykorzystywana do czynności opodatkowanych VAT, a jak oświadczył właściciel, wcześniej (tj. we wcześniejszych latach) nie pamięta, czy nieruchomość była wykorzystywana do czynności opodatkowanych oraz nie posiada dokumentów by to ustalić.

Kancelaria Komornicza zadała pytania szczegółowe właścicielowi nieruchomości, tj.:

-Czy nieruchomość opisana w KW nr (…) stanowi lub stanowiła kiedyś dla dłużnika środki trwałe?

-Jeśli nieruchomość opisana w KW nr (…) nie stanowiła środka trwałego to w skład jakiego majątku była/jest zaliczana podczas prowadzenia działalności gospodarczej?

-Czy dłużnik z wykorzystaniem nieruchomości opisanej w KW nr (…) wykonywał lub wykonuje czynności opodatkowane VAT?

-Czy w stosunku do budynku umieszczonego na omawianej nieruchomości zostały poczynione nakłady ulepszenia w wartości co najmniej 30% wartości początkowej (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) tej nieruchomości, jeśli tak to kiedy te nakłady zakończyły się i czy z nakładów tych został odliczony podatek VAT u dłużnika?

-Kiedy było pierwsze zasiedlenie w stosunku do budynku na omawianej nieruchomości?

-Czy dłużnikowi przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT z nabycia nieruchomości opisanej w KW nr (…)? Jeśli nie przysługiwało prawo odliczenia VAT z nabycia tej nieruchomości to dlaczego?

-Czy nieruchomość opisana w KW nr (…) była wykorzystywana przez dłużnika wyłącznie na cele prywatne przez cały okres jej posiadania?

Jednakże, pomimo kilkakrotnych wezwań, właściciel nie odpowiedział konkretnie na zadane pytania.

Uzupełniła Pani – w odpowiedzi na wezwanie – opis zdarzenia przyszłego o nstępujące informacje:

1.W odpowiedzi na pytanie: Jakie konkretne przepisy prawa podatkowego – ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług mają być przedmiotem interpretacji , odpowiedziała Pani: Przedmiotem interpretacji mają być przepisy Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz ewentualnego zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży egzekucyjnej nieruchomości opisanej w księdze wieczystej KW nr (…) – a w szczególności art. 5 tejże ustawy w powiązaniu z art. 43, art. 18, art. 7, art. 41, art. 2, art. 15.

2.W odpowiedzi na pytanie: Czy Dłużnik wykorzystywał przedmiotową nieruchomość do celów prywatnych (osobistych) jeśli tak, to w jakim okresie i w jaki sposób?, odpowiedziała Pani: Zgodnie z pisemnym oświadczeniem dłużnika (pismo z dnia 27 maja 2024 r.) nieruchomość była wykorzystywana na cele prywatne, tj. cele mieszkaniowe dłużnika i jego rodziny. Zasiedlił ją w (…) 2012 roku. W kolejnym piśmie z dnia 29 lipca 2024 r potwierdza, że od sześciu lat nie wykorzystuje przedmiotowej nieruchomości na czynności opodatkowane, wcześniejszego okresu nie pamięta i nie posiada dokumentów.

Również charakter nieruchomości jak i obecne zaaranżowanie nieruchomości, potwierdzone w czasie oględzin z biegłym wskazuje, że jest on wykorzystywany wyłącznie na cele mieszkaniowe, a zgodnie z oświadczeniem złożonym do protokołu z dnia 19 lutego 2024 r. obecnie zamieszkuje tam jedynie żona wraz z dwójką dzieci.

3.W odpowiedzi na pytanie: Czy Dłużnik wykorzystywał przedmiotową nieruchomość do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jeśli tak to w jaki sposób?, odpowiedziała Pani: Zgodnie z pisemnym oświadczeniem dłużnika (pismo z dnia 27 maja 2024 r.) jedyny związek nieruchomości opisanej w KW (…) z prowadzoną działalnością polegał na zabezpieczeniu udzielonego kredytu na działalność gospodarczą w 2015 roku. Natomiast fakt, że od wielu lat prowadzi działalność gospodarczą może skutkować, że całość lub część nieruchomości będzie obciążona przy sprzedaży podatkiem VAT.

4.W odpowiedzi na pytanie: Czy opisana we wniosku nieruchomość stanowiąca działkę nr (…) zabudowaną budynkiem mieszkalnym stanowi lub stanowiła kiedyś dla dłużnika środki trwałe?, odpowiedziała Pani: Dłużnik w tym zakresie nie udzielił odpowiedzi. Twierdzi, że nie pamięta i nie posiada dokumentów (pismo z dnia 29 lipca 2024 r.).

5.W odpowiedzi na pytanie: Jeśli nieruchomość opisana we wniosku nie stanowiła środka trwałego to w skład jakiego majątku była/jest zaliczana podczas prowadzenia działalności gospodarczej?, odpowiedziała Pani: Dłużnik w tym zakresie nie udzielił odpowiedzi. Twierdzi, że nie pamięta i nie posiada dokumentów (pismo z dnia 29 lipca 2024 r.).

6.W odpowiedzi na pytanie: Czy Dłużnik z wykorzystaniem nieruchomości opisanej we wniosku wykonywał lub wykonuje czynności opodatkowane VAT?, odpowiedziała Pani: Według oświadczenia z dnia 27 maja 2024 roku nie wykonuje i nie wykonywał w nieruchomości czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

7.W odpowiedzi na pytanie: Czy Dłużnikowi przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT z nabycia nieruchomości opisanej we wniosku? Jeśli nie przysługiwało prawo odliczenia VAT z nabycia tej nieruchomości to dlaczego?, odpowiedziała Pani: Nie odpisywał podatku VAT od przedmiotowej nieruchomości, natomiast nie pamięta dlaczego nie dokonał takiego odpisu (oświadczenie z dnia 25 czerwca 2024 r.).

8.W odpowiedzi na pytanie: Kiedy nastapiło pierwsze zasiedlenie (użytkowanie) budynku mieszkalnego na przedmiotowej nieruchomości?, odpowiedziała Pani: Dłużnik zasiedlił przedmiotową nieruchomość sierpniu 2012 roku (oświadczenie z dnia 27 maja 2024 r.).

9.W odpowiedzi na pytanie: Czy od pierwszego zasiedlenia do dnia sprzedaży miną co najmniej 2 lata?, odpowiedziała Pani: Tak.

10.W odpowiedzi na pytanie: Czy Dłużnik ponosił wydatki na ulepszenie ww. budynku? Jeśli tak, czy wydatki na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej? (…), odpowiedziała Pani: Z uwagi na rozbieżne oświadczenia dłużnika nie jestem w stanie jednoznacznie potwierdzić, czy nakłady na nieruchomości były czynione, w jakiej wysokości i co najważniejsze, czy dokonywał odliczenia podatku VAT od dokonanych nakładów.

W piśmie z dnia 25 czerwca 2024 r. dłużnik oświadczył, że dokonywał nakładów ponieważ służyły one zwiększeniu wartości nieruchomości aby mogła służyć zabezpieczeniu zawieranych kontraktów, oraz uzyskać finansowanie dla prowadzonej firmy.

Natomiast w ostatnim piśmie z dnia 29 lipca 2024 r. oświadcza, że nie robił nakładów finansowych.

Podczas oględzin nieruchomości w dniu 19 lutego 2024 r. małżonka dłużnika Pani (...) oświadczyła, że ostatnia znacząca modernizacja nieruchomości w postaci instalacji fotowoltaicznej oraz pompy ciepła została sfinansowana z jej własnych środków.

11.W odpowiedzi na pytanie: Czy budynek mieszkalny był wykorzystywany przez Dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku? Jeżeli tak proszę wskazać jaka to działalność i na jakiej podstawie prawnej działalność ta korzystała ze zwolnienia., odpowiedziała Pani: Nie.

12.W odpowiedzi na pytanie: Jeżeli nie posiada Pani/nie będzie Pani posiadała informacji, o których mowa w ww. pytaniach, które są niezbędne do oceny, czy w przedmiotowej sprawie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 10, 10a ustawy o podatku od towarów i usług, to należy wskazać:

-czy ten brak informacji jest wynikiem podjętych przez Panią jako Komornika działań?

-czy działania te zostały udokumentowane?

-czy podjęte działania potwierdzają brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika?, odpowiedziała Pani:

Dłużnik w żadnym piśmie kierowanym do komornika nie wskazuje żadnych dokumentów potwierdzających złożone oświadczenia. Czynności zmierzające do uzyskania niezbędnych informacji były podejmowane osobiście w czasie czynności w miejscu położenia nieruchomości – potwierdzone sporządzonym protokołem, które za zgodą dłużnika były nagrywane audio-video, oraz 3-krotnych, pisemnych wezwaniach o udzielenie odpowiedzi na powyższe pytania wysłanych do dłużnika listem poleconym za potwierdzeniem odbioru. Udzielone odpowiedzi dłużnika znajdują się w aktach sprawy Km (…).

Zatem wszystkie czynności podjęte w celu ustalenia niezbędnych informacji zostały udokumentowane a brak wszystkich informacji pozwalających na rzetelne ustalenie czy przedmiotowa nieruchomość jest opodatkowana podatkiem VAT przy ewentualnej sprzedaży nie jest zawiniona przez komornika.

Pytanie:

Czy sprzedaż planowana w drodze egzekucji nieruchomości zapisanych w księdze wieczystej o numerze KW (…) będzie opodatkowana podatkiem VAT?

Pani stanowisko w sprawie:

Sprzedaż licytacyjna, w związku z prowadzeniem egzekucji z nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem VAT wg art. 43 ust. 21 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług stawką podstawową.

Na podstawie zgromadzonych, opisanych powyżej dokumentów, ustalono, że dłużnik (właściciel nieruchomości) prowadzi działalność gospodarczą – wg danych CEIDG. Dłużnik oświadczył, że pod nieruchomość tę zaciągnął kredyt na działalność gospodarczą, co oznacza, że nieruchomość ta służyła właścicielowi zarówno do celów prywatnych, jak i do celów działalności gospodarczej. Kancelaria Komornicza zadała właścicielowi pytania szczegółowe dotyczące nieruchomości zabudowanej. Jednak pomimo kilkukrotnych wezwań właściciela do odpowiedzi, Kancelaria Komornicza konkretnych odpowiedzi na zadane pytania nie uzyskała.

Zaistniały więc przesłanki do zastosowania opodatkowania nieruchomości wg art. 43 ust 21 Ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne określone w Ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Ustawy 17 listopada 1964r. Kodeks postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa – gdzie płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepisy prawa wskazują więc, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji w przypadku, gdy wykonuje on czynności egzekucyjne. Komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. W przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku. Jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów, to komornik jest zobowiązany do wystawienia faktury w imieniu i na rzecz dłużnika.

Komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów Ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w tym również:

-   przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

-   wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

-   wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

-   wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

-   ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

-   oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

-   zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Ustawa o podatku od towarów i usług posługuje się w odniesieniu do dostawy towarów sformułowaniem „przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel” (art. 7 ust. 1 ustawy), a towarami w świetle tej ustawy – co do zasady – są rzeczy ruchome i nieruchomości (art. 2 pkt 6 ustawy). Takie zdefiniowanie terminu „dostawa towarów”, odwołujące się do ekonomicznego władztwa nad rzeczą sprawia, iż przedmiotem opodatkowania może być nie tylko sprzedaż czy zamiana rzeczy jako fizycznie wyodrębnionych dóbr materialnych, ale także zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, jak również inne transakcje wywierające, z ekonomicznego punktu widzenia, podobne skutki.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów nieruchomości spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 wskazanego wyżej artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik – podatnik określony w art. 15 ust. 1 wskazanej ustawy.

W treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku (podmiotowe lub przedmiotowe).

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, wskazane są zwolnienia od podatku VAT dla dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających określone w tych przepisach warunki.

I tak w treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1.dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

2.pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Pierwsze zasiedlenie to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich: wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Zgodnie art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

-są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

-złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W ten sposób ustawa daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Natomiast w przypadku budynków/budowli niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

-w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

-dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Dodatkowo jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Przytoczone przepisy oznaczają, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów, chyba że budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. A zatem wykorzystywanie obiektu przez okres co najmniej 5 lat do czynności opodatkowanych pozwala podatnikowi na zastosowanie zwolnienia od podatku nawet w sytuacji, gdy ponosił on wydatki wyższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów, w związku z którymi to wydatkami miał prawo do odliczenia podatku VAT.

Omawiana ustawa w art. 43 ust. 1 pkt 9 przewiduje również zwolnienie z podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Wymienione przepisy, jak wskazał biegły w treści opinii dotyczą podatników wymienionych w art. 15 omawianej ustawy.

Art. 43 ust. 21 Ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że: jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie uregulowania zawartego w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT” organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2023 r. poz. 2505 i 2760) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika.

W świetle cyt. wyżej przepisów, płatnikami podatku od towarów i usług (czyli podmiotami zobowiązanymi do obliczania, poboru podatku od podatnika i wpłaty podatku na konto organu podatkowego) mogą być organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi. Sytuacja taka ma miejsce, gdy w wykonaniu czynności egzekucyjnych organy te dokonują dostawy towarów należących do podatnika lub przez niego posiadanych z naruszeniem przepisów. Sformułowanie „płatnikami” oznacza, że organy te nie stają się z tytułu wykonania powyższych czynności podatnikami podatku od towarów i usług, lecz pełnią jedynie rolę płatnika w odniesieniu do podatku należnego z tytułu sprzedanych (zlicytowanych) towarów należących do podatnika, w stosunku do którego toczy się postępowanie egzekucyjne.

Komornik sądowy pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą dokonaną w ramach egzekucji. Nie bez znaczenia jest także fakt, że podatnik, będący dłużnikiem, zazwyczaj nie otrzymuje kwot uzyskanych przez organ egzekucyjny ze sprzedaży towarów w wykonaniu czynności egzekucyjnych. Prawdopodobne jest zatem, że podatnik nie posiada innych środków finansowych umożliwiających uiszczenie należnego podatku. Ustanowienie organu egzekucyjnego płatnikiem zapewnia odprowadzenie należnego podatku przez organ przeprowadzający dostawę w ramach czynności egzekucyjnych.

Zaznaczenia wymaga, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. Natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że sprzedaż nieruchomości w trybie egzekucji stanowi odpłatną dostawę towarów, co oznacza, że zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, objęta jest zakresem przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W odniesieniu do art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami budynki oraz grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że jako organ egzekucyjny prowadzi Pani postępowanie przeciwko Dłużnikowi, w ramach którego zamierza Pani dokonać sprzedaży nieruchomości opisanej w księdze wieczystej KW nr (...), zabudowanej budynkiem. Dłużnik wykorzystywał nieruchomość na cele prywatne, nie pamięta, czy nieruchomość stanowiła środek trwały w prowadzonej przez niego działaności. Dłużnik pod opisaną we wniosku nieruchomość zaciągnął kredyt na działaność gospodarczą, co oznacza, że nieruchomość ta służyła Dłużnikowi zarówno do celów prywatnych, jak i do prowadzenia działaności gospodarczej.

Zatem przy dostawie opisanej we wniosku nieruchomości spełnione zostały przesłanki do uznania Dłużnika za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a w konsekwencji, dostawa przez Panią jako Komornika w drodze licytacji komorniczej zabudowanej nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Należy zaznaczyć, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wynika z wniosku, pierwsze zasiedlenie budynku znajdującego się na nieruchomości zapisanej w księdze wieczystej o numerze KW (...) nastąpiło w sierpniu 2012 r. Z uwagi na rozbieżne oświadczenie dłużnika, nie jest Pani w stanie stwierdzić, czy były poczynione nakłady na nieruchomość, w jakiej wysokości i czy dłużnik dokonał odliczenia od ewentualnie poniesionych nakładów.

Zatem przedstawiony we wniosku opis sprawy nie pozwala stwierdzić, czy sprzedaż w trybie postępowania egzekucyjnego ww. nieruchomości, tj. zabudowanej działki zapisanej w księdze wieczystej o numerze KW (…), będzie korzystała ze zwolnień od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, gdyż brak jest wszystkich niezbędnych informacji do jednoznacznego dokonania takiej oceny na podstawie ww. przepisów.

Ponadto z opisu sprawy wynika, że brak informacji, które są niezbędne dla oceny, czy w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 bądź art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy jest wynikiem podjętych przez Panią udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika. Nie uzyskała Pani w toku postępowania wiarygodnych i kompletnych informacji niezbędnych do zastosowania ww. zwolnień od podatku.

Jak wskazano wyżej, jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że budynek znajdujący się na nieruchomości zapisanej w księdze wieczystej o numerze KW (…) nie był wykorzystywany wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku VAT. Nie jest zatem spełniony jeden z warunków określonych w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy niezbędnych do zastosowania przedmiotowego zwolnienia.

Zatem w przedmiotowej sprawie dla dostawy opisanej we wniosku nieruchomości brak jest podstaw do zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym, w tej sprawie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy, tj. przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnień nie są spełnione, o ile podjęte przez Komornika udokumentowane działania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów zwolnienia od podatku.

W konsekwencji, transakcja sprzedaży nieruchomości, zabudowanej budynkiem i zapisanej w księdze wieczystej o numerze KW (…), nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, lecz będzie opodatkowana podatkiem VAT, stosownie do art. 43 ust. 21 ustawy, według właściwej stawki podatku.

Podsumowując, do planowanej sprzedaży w trybie postępowania egzekucyjnego i dostawy nieruchomości zapisanej w księdze wieczystej o numerze KW (…) zabudowanej budynkiem zastosowanie znajdzie norma wynikająca z dyspozycji art. 43 ust. 21 ustawy, w konsekwencji, transakcja sprzedaży tej nieruchomości nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, tylko będzie opodatkowana podatkiem VAT według właściwej stawki podatku.

Tym samym, Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1.z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935); dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-     w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-     w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.