Wystawienie faktury z adnotacją „NP” oraz adnotacją „odwrotne obciążenie” dla usług montażu wykładzin w obiekcie hotelowym położonym w Chorwacji.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w części dotyczącej miejsca opodatkowania usług montażu wykładzin jako usług związanych z nieruchomościami na podstawie art. 28e ustawy oraz nieprawidłowe w części dotyczącej wystawienia faktury z adnotacją „NP” oraz adnotacją „odwrotne obciążenie” dla usług montażu wykładzin.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy wystawienia faktury z adnotacją „NP” oraz adnotacją „odwrotne obciążenie” dla usług montażu wykładzin w obiekcie hotelowym położonym w Chorwacji. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 października 2024 r. (wpływ 11 października 2024 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego:

Spółka A. Sp. z o.o. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych polegających m.in. na montażu wykładzin dywanowych.

W ramach prowadzonej działalności Spółka planuje przyjąć zlecenie od innego podmiotu gospodarczego, mającego siedzibę w Rzeczpospolitej Polskiej (spółki sp. z o.o.), obejmujące usługę montażu wykładzin w obiekcie hotelowym, położonym poza granicami Rzeczpospolitej Polskiej (w Chorwacji). Spółka zamierza wykonać zlecenie z pomocą zatrudnionych przez siebie pracowników, którzy zostaną wysłani do miejsca wykonania zlecenia i zużyciem własnych materiałów.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

Montaż wykładzin dywanowych będzie przebiegał w następujący sposób:

a.odkurzenie posadzki za pomocą odkurzacza,

b.szlifowanie wylewki typu (…),

c.miejscowa naprawa posadzki za pomocą szpachli,

d.ewentualna aplikacja masy samopoziomującej,

e.aplikacja kleju na posadzce,

f.ewentualne przyklejenie podkładu,

g.montaż wykładzin, tj. rozrysowanie pomieszczenia a następnie odpowiednie docięcie materiału oraz przyklejenie lub zamontowanie wykładziny do posadzki za pomocą podkładu samonośnego.

W tym miejscu wskazują Państwo, że maszyny używane do wykonania wyżej wskazanego zakresu robót są własnością Spółki, natomiast zapewnienie niezbędnej chemii wykorzystywanej podczas usługi należy, w zależności od kontraktu, do zadania Spółki lub Inwestora.

Montaż samej wykładziny może następować przy użyciu 3 metod. Pierwsza polega na tym, iż aplikacja wykładziny do posadzki następuje za pomocą kleju. Druga metoda to montaż wykładziny na macie samonośnej/samoprzylepnej. Trzecia metoda to montaż za pomocą gripperów czyli tzw. naciągu. Jest to montaż, w którym po obrysie pomieszczenia montowane są listwy z gwoździami i zostaje wpięty dywan. Wskazują Państwo, iż wykładzina będzie przytwierdzona w sposób trwały w budynku obiektu hotelowego.

Demontaż wykładziny jest trudny, nie można w łatwy sposób zdemontować lub przenieść wykładziny. Po demontażu wykładziny nie nadaje się ona do ponownego użytku i jest wyrzucana do kontenera na śmieci celem utylizacji.

Państwa Spółka i Państwa kontrahent (polski podmiot – spółka sp. z o.o.) nie posiadają stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Chorwacji. Ani Państwa Spółka ani Kontrahent nie są zarejestrowanymi podatnikami od wartości dodanej na terytorium Chorwacji.

Pytanie

Czy w rubryce „stawka podatku” w fakturze wystawionej przez Spółkę dla zleceniodawcy podmiotu (sp. z o.o.) mającego siedzibę w Rzeczpospolitej Polskiej za usługę montażu wykładzin w obiekcie hotelowym, położonym w Chorwacji, Spółka powinna zamieścić adnotację „NP” – nie podlega oraz czy w tej fakturze powinna znaleźć się adnotacja „reverse charge” (odwrotne obciążenie)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o VAT, za terytorium kraju uważa się Rzeczpospolita Polską. W niniejszej sprawie wykonanie montażu wykładzin jest usługą w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Zasadą jest, że usługi zgodnie z art. 28b ust. 1 wykonywane są w miejscu, w którym podatnik, będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej – w tym wypadku usługobiorcą będzie podmiot (sp. z o.o.) mający siedzibę w Rzeczpospolitej Polskiej. Z ogólnej zasady wynikać będzie konieczność opodatkowania wykonywanej usługi podatkiem VAT w wysokości 23%.

W opinii Wnioskodawcy, do opisanej sytuacji będzie miał zastosowanie wyjątek od ogólnej zasady określony w art. 28e ustawy o VAT, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami jest miejsce położenia nieruchomości. W konsekwencji Wnioskodawca uważa, że miejsce świadczenia usługi montażu wykładzin w Chorwacji nie może być traktowane jako miejsce świadczenia usługi w Rzeczpospolitej Polskiej. Zatem transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, stąd według Wnioskodawcy w miejscu „stawka podatku” na wystawionej fakturze Spółka powinna wpisywać adnotację „NP”.

Zgodnie zaś z 106e ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT – w przypadku wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi, konieczne jest dodanie do faktury adnotacji „reverse charge” (odwrotne obciążenie). Zdaniem Wnioskodawcy, przepis ten ma zastosowanie do przedstawionej sytuacji, ponieważ końcowym nabywcą, obowiązanym do rozliczenia podatku jest podmiot mający siedzibę poza granicami RP.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy:

Art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ustawy:

Jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy:

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Jednakże w odniesieniu do pewnych kategorii usług, przepisy dotyczące podatku od towarów i usług wprowadzają szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia. Jedną z takich kategorii są usługi związane z nieruchomościami.

I tak, zgodnie z art. 28e ustawy:

Przepis art. 28e ustawy - jak wynika z jego brzmienia - stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium nie usytuowanie podmiotu, lecz przedmiotu, którym jest nieruchomość. Usługi, które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według jej miejsca położenia. Kryterium położenia nieruchomości jest tu zatem decydujące - determinuje ono docelowo miejsce opodatkowania usługi związanej z daną nieruchomością. Co istotne, zasada wyrażona w art. 28e ustawy obejmuje wyłącznie usługi, które dotyczą konkretnej nieruchomości - jedynie wówczas można w praktyce zastosować opodatkowanie w miejscu położenia nieruchomości.

Także Dyrektywa Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.) w art. 47 przewiduje, że:

Ustawa nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z 7 października 2013 r. (Dz. Urz. UE L Nr 284 z 26.10.2013 r., s. 1) zmianę do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, ze zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011 – dotyczącą pojęcia „nieruchomość”, jak również wyjaśnił, na czym polegają „usługi związane z nieruchomościami”.

Zgodnie z art. 13b rozporządzenia 282/2011:

W myśl art. 31a ust. 1 rozporządzenia 282/2011:

Jak stanowi art. 31a ust. 2 rozporządzenia 282/2011:

W art. 31a ust. 3 rozporządzenia 282/2011 zdefiniowano katalog przesłanek negatywnych, tj. usług które nie są uznawane za związane z nieruchomościami:

Rozwiązania wprowadzone powyższym rozporządzeniem mają na celu doprowadzić w całej Unii Europejskiej do wspólnej wykładni i spójnego stosowania przepisu szczególnego, jakim jest art. 47 Dyrektywy 2006/112/WE Rady.

Z opisu sprawy wynika, że planujecie Państwo przyjąć zlecenie od podmiotu gospodarczego mającego siedzibę w Rzeczpospolitej Polskiej (spółki z o.o.) obejmujące usługę montażu wykładzin w obiekcie hotelowym położonym poza granicami Polski (w Chorwacji). Montaż wykładzin dywanowych obejmuje: odkurzenie posadzki za pomocą odkurzacza, szlifowanie wylewki typu (…), miejscową naprawę posadzki za pomocą szpachli, ewentualną aplikację masy samopoziomującej, aplikację kleju na posadzce, ewentualne przyklejenie podkładu, montaż wykładzin, tj. rozrysowanie pomieszczenia, a następnie odpowiednie docięcie materiału oraz przyklejenie lub zamontowanie wykładziny do posadzki za pomocą podkładu samonośnego.

Montaż wykładziny może następować przy użyciu 3 metod: za pomocą kleju, na macie samonośnej/samoprzylepnej oraz za pomocą gripperów czyli tzw. naciągu –  jest to montaż, w którym po obrysie pomieszczenia montowane są listwy z gwoździami i zostaje wpięty dywan. Wskazują Państwo, że wykładzina będzie przytwierdzona w sposób trwały w budynku obiektu hotelowego.

Demontaż wykładziny jest trudny, nie można w łatwy sposób zdemontować lub przenieść wykładziny. Po demontażu wykładziny nie nadaje się ona do ponownego użytku i jest wyrzucana do kontenera na śmieci celem utylizacji.

Państwa Spółka i Państwa kontrahent (polski podmiot – spółka sp. z o.o.) nie posiadają stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Chorwacji. Ani Państwa Spółka ani polski Kontrahent nie jesteście zarejestrowanymi podatnikami od wartości dodanej na terytorium Chorwacji.

Państwa wątpliwości dotyczą tego czy na fakturze wystawionej dla polskiego Kontrahenta (sp. z o.o.) mającego siedzibę w Polsce za usługę montażu wykładzin w obiekcie hotelowym, położonym w Chorwacji, powinni Państwo zamieścić adnotację „NP” oraz adnotację „odwrotne obciążenie”.

W odniesieniu do Państwa sytuacji należy podkreślić, że miejsce świadczenia usługi wskazuje w jakim kraju i który z podatników powinien opodatkować daną usługę. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy w innym kraju. Ponadto, przepisy ustawy dotyczące ustalania miejsca świadczenia usług oprócz zasady ogólnej, o której mowa w art. 28b ust. 1 ustawy, zawierają także szczególne uregulowania, które uzależniają miejsce świadczenia usługi np. od faktycznego jej wykonywania, tak jak mamy z tym do czynienia w przypadku usług związanych z nieruchomościami. Wówczas w sytuacji, gdy usługa jest świadczona w innym niż Polska kraju nawet jeśli kontrahentem lub kontrahentami są polskie podmioty zastosowanie znajdują przepisy kraju, w którym dana czynność jest wykonywana.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, że opisane we wniosku usługi montażu wykładzin dywanowych w obiekcie hotelowym położonym w Chorwacji mają bezpośredni związek z nieruchomością w rozumieniu art. 28e ustawy. Jak wskazują Państwo, montaż wykładzin do posadzki następuje za pomocą kleju, na macie samonośnej / samoprzylepnej oraz za pomocą gripperów czyli tzw. naciągu, zaś wykładzina będzie przytwierdzona w sposób trwały w budynku obiektu hotelowego. Jednocześnie demontaż wykładziny jest trudny, nie można jej w łatwy sposób zdemontować lub przenieść, natomiast w wyniku demontażu wykładzina nie nadaje się do ponownego użytku i jest wyrzucana do kontenera na śmieci celem utylizacji. Tym samym świadczenie polegające na montażu wykładzin, która jest przytwierdzona na stałe do podłoża budynku stanowią usługi do których zastosowanie znajdzie art. 28e ustawy. Jak wynika z tego przepisu miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami jest miejsce położenia tych nieruchomości. W konsekwencji, usługi te nie będą podlegać opodatkowaniu w Polsce, lecz w państwie, w którym znajduje się dana nieruchomość, tj. w Chorwacji.

Zatem należy zgodzić się Państwem, że miejscem świadczenia usługi montażu wykładzin w obiekcie hotelowym w Chorwacji jest miejsce położenia nieruchomości, i tym samym nie będzie ona podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Zatem, z uwagi na powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy, w sytuacji gdy polski Kontrahent na rzecz którego świadczą Państwo usługi montażu nie jest zarejestrowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej w kraju położenia nieruchomości (w Chorwacji), zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego jest Państwa Spółka jako wykonawca usługi budowlanej na nieruchomości w Chorwacji. Oznacza to, że Państwo jako świadczący usługi montażu w związku z transakcją realizowaną na rzecz polskiego podatnika będziecie zobowiązani do opodatkowania tej usługi w kraju położenia nieruchomości (według przepisów tego kraju).

Odnośnie zaś określenia, który z podatników, tj. świadczący usługę czy jej nabywca jest zobowiązany do rozliczenia podatku VAT należy zwrócić uwagę na treść art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, zgodnie z którym:

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy:

Powołany powyżej przepis odnosi się do sytuacji, gdy miejscem świadczenia a zarazem opodatkowania usług jest terytorium Polski. W opisanym we wniosku zdarzeniu miejscem świadczenia usług montażu dywanów będzie terytorium innego niż Polska kraju UE (terytorium Chorwacji). W związku z tym do rozliczenia przedmiotowej transakcji zastosowanie mają przepisy obowiązujące w kraju opodatkowania usługi a nie przepisy polskie. Nie ma znaczenia, że Spółka prowadzi działalność jako polski podatnik podatku VAT i że dokonuje sprzedaży usług budowlanych na rzecz innego polskiego podatnika. Co do zasady rozliczenie podatku VAT ciąży na wykonawcy usługi jednakże w szczególnych przypadkach rozliczenia tego może dokonać usługobiorca. Ponieważ z tytułu realizowanej przez Państwa transakcji krajem uprawnionym do poboru podatku VAT jest inny niż Polska kraj UE (Chorwacja) to jedna ze stron transakcji musi ten podatek w tym kraju odprowadzić.

O konieczności rejestracji dla celów podatku VAT w związku ze świadczeniem usług budowlanych na terenie np. Chorwacji decydują przepisy tamtego kraju. W sytuacji gdy przepisy obowiązujące w Chorwacji (lub innych krajach UE) nie zobowiążą Państwa do rejestracji dla celów podatku VAT w tym kraju a zobowiążą Państwa nabywcę to wówczas Spółka będzie mógł wystawić fakturę na podstawie polskich przepisów z adnotacją „odwrotne obciążenie”. W przypadku, gdy to Spółka będzie zobowiązana do rejestracji dla celów podatku od wartości dodanej w Chorwacji będą Państwo zobowiązani do dokumentowania świadczonej usługi na podstawie przepisów prawa chorwackiego.

Odnośnie dokumentowania świadczonych przez Państwa usług należy zauważyć, że zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

I tak, zgodnie art. 106a pkt 2 lit. a) ustawy:

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy.

Stosownie do treści art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy:

Przy czym jak stanowi art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy:

Państwa zdaniem, przepis art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy ma zastosowanie do Państwa sytuacji, ponieważ końcowym nabywcą usługi obowiązanym do rozliczenia podatku jest podmiot mający siedzibę poza granicami Polski.

Nie można zgodzić się Państwa stanowiskiem.

Należy zauważyć, że adnotację „odwrotne obciążenie”, zgodnie z powołanym przepisem zamieszcza się na fakturze jedynie w sytuacji, gdy nabywca byłby zobowiązany do rozliczenia podatku w kraju, w którym ma miejsce opodatkowanie świadczonych usług (co zależy od przepisów obowiązujących w danym kraju).

W Państwa sytuacji świadczone usługi montażu wykładzin nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski, gdyż miejscem ich świadczenia jest miejsce położenia nieruchomości określone na podstawie art. 28e ustawy. Usługi te świadczą Państwo na rzecz zleceniodawcy - polskiego podatnika, który nie posiada siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w kraju położenia nieruchomości, zatem powinny być opodatkowane i rozliczone w kraju położenia nieruchomości, tj. w tej sytuacji w Chorwacji. Przy czym kwestie odnośnie tego jak powinien być rozliczony podatek od dokonanej przez Państwa sprzedaży i który z podatników powinien go rozliczyć, nie regulują przepisy polskiej ustawy o podatku od towarów i usług, lecz obowiązujące przepisy ustawy o podatku od wartości dodanej obowiązujące w Chorwacji. Jednocześnie należy przy tym mieć na uwadze, że to na stronach transakcji spoczywa obowiązek prawidłowego jej rozliczenia.

Zatem za nieprawidłowe należy uznać Państwa stanowisko, za usługę montażu wykładzin wykonywanej na nieruchomości w Chorwacji Spółka powinna wystawić fakturę dla polskiego podmiotu (sp. z o.o.) z siedzibą w Polsce z adnotacją „NP” oraz adnotacją „odwrotne obciążenie”.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).