Dokumentowanie przewozu osób (...) biletami z NIP sprzedawcy i uznania ich za fakturę oraz braku możliwości ich odrębnego fakturowania. - Interpretacja - 0114-KDIP1-3.4012.666.2024.1.LM

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 5 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.666.2024.1.LM

Temat interpretacji

Dokumentowanie przewozu osób (...) biletami z NIP sprzedawcy i uznania ich za fakturę oraz braku możliwości ich odrębnego fakturowania.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy dokumentowania przewozu osób (...) (...)  biletami z NIP sprzedawcy i uznania ich za fakturę oraz braku możliwości ich odrębnego fakturowania.   

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 Ustawy o VAT, tj. przedsiębiorcą prowadzącym samodzielną działalność gospodarczą oraz jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy skupia się na realizacji usług publicznego transportu zbiorowego w postaci (...) przewozów transportu zbiorowego. Przewóz jest realizowany (...). Zasady prowadzenia tej działalności regulują odrębne ustawy, w szczególności ustawa (…) ustawa o (…) a także przepisy prawa unijnego, w tym Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (…) dotyczące (…).

Odrębne przepisy prawa zobowiązują Wnioskodawcę do potwierdzenia zawarcia umowy przewozu biletem na wskazaną usługę, wydawanym podróżnemu. Bilet może mieć postać materialną (drukowaną) lub postać cyfrową. W praktyce działalności gospodarczej Wnioskodawcy bilet w postaci cyfrowej może występować jako dokument cyfrowy (plik pdf) lub może być generowany w aplikacji mobilnej Wnioskodawcy lub partnerów sprzedażowych Wnioskodawcy, zainstalowanej przez konsumenta w jego telefonie lub innym urządzeniu elektronicznym (tablet, komputer, etc.)

Sprzedaż, a następnie udostępnienie biletu w postaci dokumentu cyfrowego (pliku pdf) odbywa się poprzez stronę internetową Wnioskodawcy („…”). Szczegółowe zasady i warunki nabywania biletów określa Regulamin sprzedaży biletów elektronicznych Spółki („Regulamin …”). Bilet w formie dokumentu cyfrowego jest generowany po podaniu danych przejazdu (daty, godziny, stacji początkowej i docelowej, taryfy, danych okaziciela biletu, etc.) przez kupującego oraz po dokonaniu przez niego zapłaty online. Zakup biletu w takiej sytuacji wymaga bądź założenia konta w Systemie (…) bądź podania danych osobowych i adresu e-mail, na który wysyłane jest potwierdzenie zakupu biletu zwierające link do zamówienia, za pośrednictwem którego użytkownik może samodzielnie pobrać bilet w pliku pdf. Zakupiony bilet jest również wysyłany na adres e-mail nabywcy oraz zostaje udostępniony w koncie użytkownika do samodzielnego pobrania w Systemie (…) (w przypadku zakupu biletu przez zalogowanego użytkownika).

Otrzymany (udostępniony) bilet w formie dokumentu pdf może zostać wydrukowany przez nabywcę lub może pozostawać w wersji elektronicznej na urządzeniu mobilnym. Posiadanie biletu przez podróżnego jest wymagane dla potrzeb kontroli (weryfikacji uprawnienia do skorzystania z usługi, dokonywanej w (...) przez osobę kontrolującą).

Treść biletu w formie dokumentu cyfrowego jest tożsama z treścią biletu sprzedawanego w formie tradycyjnej, w stacjonarnym punkcie sprzedaży. W przypadku biletów jednorazowych zawiera on m.in. informacje takie jak:

  • nazwę podatnika oraz jego numer NIP,
  • serię, numer biletu oraz datę jego zakupu,
  • informacje pozwalające na identyfikację rodzaju biletu oraz wykonywanej usługi (np. informację „Przejazd TAM” ze wskazaniem stacji początkowej i docelowej oraz stacji pośrednich, odległość, opis kategorii (...), np. „kategoria (...): osobowy”, „przewoźnik: (…)”),
  • liczbę podróżnych, dla których został wystawiony bilet, w przypadku biletów ulgowych wymiar i rodzaj przysługującej zniżki,
  • imię i nazwisko podróżnego,
  • stawkę procentową oraz kwotę podatku,
  • kwotę należności ogółem.

W aktualnej wersji biletu w formie dokumentu pdf brak na nim numeru identyfikacji podatkowej (NIP) sprzedawcy oraz znajduje się informacja, że „niniejszy bilet nie jest fakturą”. Z tego powodu nabywca, który chce udokumentowania sprzedaży za pomocą faktury VAT musi wnioskować o jej wystawienie, co do zasady poprzez wybranie opcji w Systemie (…) „utwórz fakturę” i podanie danych koniecznych do wystawienia dokumentu zgodnie z przepisami ustawy o VAT.

Bilety jednorazowe wystawiane w sposób tradycyjny (tj. drukowane w punktach sprzedaży), zawierają m.in. dane NIP sprzedawcy oraz pozostałe informacje wskazane w § 3 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z 29 października 2021 r. w sprawie wystawiania faktur (Dz.U. poz. 1979 z 2021 r.). Są więc one traktowane jako faktury VAT w rozumieniu ww. przepisu. Natomiast bilety jednorazowe, wystawiane w Systemie (…), wobec braku numeru NIP oraz z uwagi na cytowane powyżej zastrzeżenie wskazane w treści dokumentu nie są przez Wnioskodawcę traktowane jako faktury VAT.

Niemniej Wnioskodawca rozważa zmianę w tym zakresie, polegającą na wystawianiu biletów w Systemie (…) będących jednocześnie fakturami VAT. Zmiana ta będzie polegała na uzupełnieniu aktualnego wzoru jednorazowego biletu w formie cyfrowej, wystawianego w Systemie (…), o numer NIP Wnioskodawcy. Dodatkowo, w celu uniknięcia ewentualnych wątpliwości oraz zajęcia jednoznacznego stanowiska co do charakteru dokumentu, Wnioskodawca zakłada usunięcie z treści biletu oświadczenia „niniejszy bilet nie jest fakturą” lub zastąpienie go informacją, że bilet ten jest fakturą VAT.

W związku z tym Wnioskodawca zwraca się o potwierdzenie, że wskazany dokument będzie stanowił fakturę VAT.

Pytania

1.Czy bilet jednorazowy na przewóz osoby/osób realizowany przez Wnioskodawcę (...), zawierający dane wskazane w zdarzeniu przyszłym i wystawiony w formie elektronicznej (np. pliku pdf) będzie stanowił fakturę VAT?

2.Czy w przypadku wystawienia biletu jednorazowego na przewóz osoby/osób w postaci elektronicznej (np. pliku pdf), zawierającego dane opisane w zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca jest upoważniony do odrębnego wystawienia faktury VAT dokumentującej daną sprzedaż?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

W ocenie Wnioskodawcy, bilet jednorazowy na przejazd osób realizowany przez Wnioskodawcę (...), zawierający dane wskazane w zdarzeniu przyszłym i wystawiony w formie elektronicznej (np. pliku pdf) będzie stanowił fakturę VAT zgodnie z § 3 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z 29 października 2021 r. w sprawie wystawiania faktur.

Ad 2

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku wystawienia biletu jednorazowego na przejazd osoby w postaci elektronicznej (np. pliku pdf), zawierającego dane opisane w zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca nie jest upoważniony do odrębnego wystawienia faktury VAT dokumentującej daną sprzedaż.

(I)

Treść Rozporządzenia Ministra Finansów z 29 października 2021 r. w sprawie wystawiania faktur („Rozporządzenie MF”) określa przypadki, w których faktury mogą zawierać zakres danych węższy niż określony w art. 106e ustawy z dnia 11 marca o podatku od towarów i usług („Ustawy o VAT”). Oznacza to, że dokumenty sprzedaży wystawione na podstawie przepisów Rozporządzenia MF są fakturami w rozumieniu Ustawy o VAT, o ile spełnione są przesłanki wskazane w rozporządzeniu.

Zgodnie z treścią § 3 pkt 4 Rozporządzenia MF, faktura dokumentująca m.in. przejazd na dowolną odległość, wystawiana w formie biletu jednorazowego przez podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób (...), powinna zawierać:

a)numer i datę wystawienia,

b)imię i nazwisko lub nazwę podatnika,

c)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku,

d)informacje pozwalające na identyfikację rodzaju usługi,

e)kwotę podatku,

f)kwotę należności ogółem.

Jeżeli więc bilet jednorazowy, dotyczący przewozu (...) zawiera powyższe informacje, stanowi fakturę w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Forma faktury nie jest określona w przepisach Rozporządzenia MF, w związku z czym mają tu zastosowanie przepisy Ustawy o VAT. Ustawa o VAT z kolei w art. 2 pkt 31 i 32 definiuje zarówno fakturę, jak również fakturę elektroniczną. Fakturą jest więc dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej, zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie. Fakturą elektroniczną jest faktura w formie elektronicznej, wystawiona i otrzymana w dowolnym formacie elektronicznym.

Z przepisów ustawy o VAT wynika więc jednoznacznie, że faktura wystawiona w formie papierowej oraz faktura wystawiona w dowolnym formacie elektronicznym jest równoważnym dokumentem. Wystawienie takiej faktury jest obowiązkiem podatnika VAT w określonych okolicznościach, niemniej, o formie decyduje co do zasady podatnik (ewentualnie podatnik za zgodą nabywcy). Przepisy Ustawy o VAT nie wymagają konieczności wystawienia określonej formy dokumentu dla świadczenia przewozu osób w ramach przewozów (..., więc mogą tu mieć zastosowanie zarówno dokumenty zwykłe (papierowe), jak również elektroniczne.

Powyższe wynika również z przepisów obowiązujących w Unii Europejskiej, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej („Dyrektywa VAT”). Warto podkreślić, że przepisy regulujące funkcjonowanie faktur w formie papierowej oraz w formie elektronicznej zostały wprowadzone w drodze nowelizacji Dyrektywy VAT dyrektywą Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 r. Założenia tej nowelizacji wskazują m.in., że „fakturowanie elektroniczne może pomóc przedsiębiorcom obniżyć koszty i zwiększyć konkurencyjność, [z tego powodu] należy zmienić aktualne wymogi VAT dotyczące fakturowania elektronicznego po to, by zlikwidować istniejące obciążenia i przeszkody. Faktury papierowe i elektroniczne powinny być traktowane równo, a obciążenia administracyjne związane z fakturowaniem papierowym nie powinny się zwiększyć (pkt 8 preambuły Dyrektywy 2010/45/UE).

Przepisy ustawy o VAT wdrażają w Polsce rozwiązania obowiązujące w przepisach Dyrektywy VAT. W związku z tym zasada równego traktowania faktur elektronicznych oraz faktur papierowych ma zastosowanie także na gruncie prawa polskiego. Zasada ta może być również wyinterpretowana z treści cytowanych wcześniej przepisów ustawy o VAT, które przewidują, że faktura elektroniczna oraz każdy inny dokument jest fakturą, jeżeli zawiera dane wymagane ustawą lub przepisami wydanymi na jej podstawie.

Oznacza to więc, że wystawienie dokumentu w formie biletu jednorazowego, dokumentującego usługę przewozu osób (...), który zawiera wszystkie dane, o których mowa w § 3 pkt 4 Rozporządzenia MF stanowi fakturę - bez względu na to, czy jest to dokument wydany w formie elektronicznej (dowolnej) czy też w formie papierowej. Tym samym, opisany w niniejszym wniosku bilet w pliku pdf, po uzupełnieniu danych zawartych dotychczas na tego typu biletach o numer NIP Wnioskodawcy, będzie spełniał wszystkie wymogi uznania go za fakturę VAT.

Informacja (oświadczenia) o tym, że bilet nie jest fakturą VAT nie przesądza o definicji danego dokumentu w rozumieniu przepisów prawa. Definicja faktury odsyła bowiem do istnienia elementów koniecznych takiego dokumentu, których brak (intencjonalny) uniemożliwia uznania tego dokumentu za fakturę. Wszelkie dopiski w treści dokumentu faktury nie stanowią elementu koniecznego faktury i nie decydują o jej statusie z perspektywy przepisów o VAT. Niemniej, w celu uniknięcia wątpliwości co do charakteru dokumentu Wnioskodawca zakłada usunięcie z treści biletu online aktualnie istniejącego oświadczenia o braku jego statusu jako faktury VAT lub wprowadzenie informacji wskazującej, że dokument ten stanowi fakturę VAT.

Wystawienie faktury VAT może następować nie tylko poprzez realizację tej czynności przez sprzedawcę, ale także może mieć miejsce w przypadku udostępnienia przez sprzedawcę narzędzia, które umożliwia nabywcy otrzymanie dokumentu sprzedaży po uprzednim przedstawieniu (wpisaniu w odpowiednie pola systemu sprzedażowego) danych dotyczących sprzedaży. W takiej sytuacji wystawienie faktury podlega ze strony sprzedawcy daleko idącej automatyzacji, minimalizując jego zaangażowanie w ten proces. Nie zmienia to jednak faktu, iż faktura sprzedaży jest generowana w Systemie (…) przez Wnioskodawcę na podstawie woli uzyskania przez nabywcę biletu w takiej formie. Wysłanie dokumentu cyfrowego w formie pliku pdf na adres e-mail nabywcy oraz udostępnienie go w funkcjonalności Systemu (…) (umożliwienie pobrania dokumentu z tego systemu) spełnia przesłanki wystawienia faktury

Zgodnie z art. 106g ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, przepis ten wskazuje jednoznacznie, że w przypadku faktury elektronicznej podatnik dokonujący sprzedaży lub upoważniona przez niego do wystawienia faktur osoba trzecia przesyła je lub udostępnia nabywcy. Schemat opisany przez Wnioskodawcę w okolicznościach stanu faktycznego mieści się więc w zakresie wskazanego przepisu.

W konsekwencji odpowiedź na pytanie 1 powinna być twierdząca. Bilet jednorazowy na przejazd osób realizowany przez Wnioskodawcę (...) zawierający dane wskazane w zdarzeniu przyszłym i wystawiony w formie elektronicznej (np. pliku pdf) należy uznać za fakturę VAT zgodnie z § 3 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 października 2021 r. w sprawie wystawiania faktur.

(II)

Co do zasady jedna czynność podlegająca opodatkowaniu nie powinna zostać udokumentowana dwoma różnymi dokumentami sprzedaży. Zasada ta nie jest wyrażona wprost w przepisach ustawy o VAT, lecz wynika z istoty charakteru dokumentu sprzedaży. Jest to bowiem przede wszystkim dokumentacja dokonanej transakcji, która pozwala na identyfikację świadczenia oraz rozpoznanych przez strony transakcji skutków podatkowych. Faktura ma też doniosłe znaczenie z perspektywy możliwości weryfikacji przebiegu transakcji przez organy podatkowe. Po trzecie zaś faktura jest „nośnikiem podatku”, jej wystawienie przez sprzedawcę i otrzymanie przez nabywcę jest warunkiem koniecznym realizacji odliczenia podatku naliczonego.

Wystawienie więcej niż jednego dokumentu sprzedaży (tj. dokumentów innych niż duplikat do wcześniej wystawionej faktury) uniemożliwiałoby realizowanie wskazanych powyżej funkcji faktury VAT. Mogłoby to prowadzić m.in. do nadużycia odliczenia podatku naliczonego. Z tego względu istotne jest rzetelne, jednokrotne dokumentowanie realizowanej sprzedaży. Wystawienie dwóch różnych dokumentów dotyczących tej samej transakcji mogłoby zaś prowadzić do wniosku, że jeden z tych dokumentów stanowi fakturę pustą, tj. nie dokumentuje żadnej transakcji.

Należy podkreślić, że powyższe zasady dotyczą faktur VAT bez rozróżnienia na faktury „pełne” lub „uproszczone”. Prowadzi to do wniosku, że wystawienie dokumentu sprzedaży będącego fakturą VAT uproszczoną na podstawie § 3 pkt 4 Rozporządzenia MF stanowi wypełnienie obowiązku udokumentowania transakcji fakturą VAT. Wnioskodawca nie jest uprawniony w takiej sytuacji do wystawienia odrębnego dokumentu („pełnej” faktury VAT, zawierającej np. dane nabywcy). Ewentualne żądania nabywców w przedmiocie wystawienia takiego dodatkowego dokumentu byłyby żądaniem naruszenia przez Wnioskodawcę obowiązujących przepisów prawa podatkowego.

Analogicznie stanowisko można odnaleźć w objaśnieniach podatkowych z dnia 16 października 2020 r. oraz interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego.

W objaśnieniach podatkowych Minister Finansów podkreśla, że:„ W przypadku dokumentowania sprzedaży na kwotę nieprzekraczającą 450 zł (lub 100 euro) paragonem fiskalnym zawierającym numer NIP nabywcy, który stanowi w istocie fakturę uproszczoną, nie wystawia się z tytułu tej sprzedaży dla nabywcy kolejnej faktury. W takim przypadku sprzedawca musi odmówić kupującemu wystawienia faktury standardowej. Jedna sprzedaż nie może bowiem być dokumentowana dwoma fakturami (fakturą uproszczoną - paragonem z NIP, oraz fakturą standardową).” (s. 4 objaśnień podatkowych).

Jakkolwiek faktura wystawiona zgodnie z § 3 pkt 4 Rozporządzenia nie jest tożsama z paragonem fiskalnym, wnioski przedstawione przez Ministra Finansów pozostają aktualne. Skoro bowiem sprzedaż została już udokumentowana jednym dokumentem - biletem uznanym za fakturę VAT, nie można wystawić odrębnego, dodatkowego dokumentu w tym względzie.

Pogląd przedstawiony w objaśnieniach podatkowych potwierdzają także:

  • interpretacja indywidualna prawa podatkowego z 14 lipca 2022 r. sygn. 0112- KDIL3.4012.229.2022.1.MS, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził: „Zatem, jeżeli dokonuje Pan/będzie Pan dokonywał sprzedaży na kwotę nieprzekraczającą 450 zł lub 100 euro brutto (jeżeli kwota ta określona jest w euro) dokumentowanej paragonem fiskalnym zawierającym NIP nabywcy oraz pozostałe dane wymagane ustawą o VAT (faktura uproszczona), to nie może Pan/nie będzie Pan mógł z tytułu tej sprzedaży wystawiać dla nabywcy kolejnej faktury. W takiej sytuacji musi Pan odmówić nabywcy wystawienia zwykłej faktury. Jedna sprzedaż nie może bowiem być dokumentowana dwoma fakturami (fakturą uproszczoną - paragonem z NIP, oraz fakturą zwykłą)”.
  • interpretacja indywidualna prawa podatkowego z 20 grudnia 2021 r., sygn. DOP7.8101.41.2021.APBD. Warto zwrócić uwagę, że w piśmie tym Szef Krajowej Administracji Skarbowej przyjął ww. pogląd i zmienił uprzednio wydaną przez KIS interpretację indywidualną, która dopuszczała możliwość wystawienia faktury „pełnej” do faktury „uproszczonej”.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy odpowiedź na pytanie 2 również powinna być twierdząca. W przypadku wystawienia biletu jednorazowego na przejazd osoby w postaci elektronicznej (np. pliku pdf), zawierającego dane opisane w zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca nie jest upoważniony do odrębnego wystawienia faktury VAT dokumentującej daną sprzedaż.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Kwestie dotyczące dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług uregulowane są w dziale XI ustawy.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy :

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1) Sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2) Wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3) Wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4) Otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a) Wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) Czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c) Dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Faktura to sformalizowany dokument sporządzany przez sprzedawcę, potwierdzający dokonanie sprzedaży określonych w jej treści towarów bądź usług i odzwierciedlający rzeczywisty obrót gospodarczy. Podkreślenia wymaga, że to na wystawcy spoczywa obowiązek jej prawidłowego sporządzenia oraz określenia przedmiotu opodatkowania.

Zgodnie z art. 2 pkt 31-32 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o: (…)

31) fakturze - rozumie się przez to dokument w postaci papierowej lub w postaci elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie;

32) fakturze elektronicznej - rozumie się przez to fakturę w postaci elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym.

Według art. 106b ust. 3 ustawy:

Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1) czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a) czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,

b) czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a) przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,

b) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

2) sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Generalnie ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż zwolnioną od podatku na podstawie przepisów ustawy lub rozporządzeń wykonawczych do niej oraz sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT. Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż zwolnioną, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w przewidzianym przepisem terminie.

W przypadku gdy sprzedaż jest dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, sprzedawca obowiązany jest wystawić fakturę jedynie w sytuacji, gdy nabywcy tego zażądają w terminie określonym w art. 106b ust. 3 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest przedsiębiorcą prowadzącym samodzielną działalność gospodarczą zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Działalność gospodarcza Spółki skupia się na realizacji usług publicznego transportu zbiorowego w postaci (...) transportu zbiorowego. Przewóz jest realizowany (...)

Odrębne przepisy prawa zobowiązują Spółkę do potwierdzenia zawarcia umowy przewozu biletem na wskazaną usługę, wydawanym podróżnemu. Bilet może mieć postać materialną (drukowaną) lub postać cyfrową.

Sprzedaż, a następnie udostępnienie biletu w postaci dokumentu cyfrowego (pliku pdf) odbywa się poprzez stronę internetową Wnioskodawcy („System (…)”). Szczegółowe zasady i warunki nabywania biletów określa Regulamin sprzedaży biletów elektronicznych Spółki. Bilet w formie dokumentu cyfrowego jest generowany po podaniu danych przejazdu (daty, godziny, stacji początkowej i docelowej, taryfy, danych okaziciela biletu, etc.) przez kupującego oraz po dokonaniu przez niego zapłaty online. Zakup biletu w takiej sytuacji wymaga bądź założenia konta w Systemie (…) bądź podania danych osobowych i adresu e-mail, na który wysyłane jest potwierdzenie zakupu biletu zwierające link do zamówienia, za pośrednictwem którego użytkownik może samodzielnie pobrać bilet w pliku pdf. Zakupiony bilet jest również wysyłany na adres e-mail nabywcy oraz zostaje udostępniony w koncie użytkownika do samodzielnego pobrania w Systemie (…) (w przypadku zakupu biletu przez zalogowanego użytkownika).

Otrzymany (udostępniony) bilet w formie dokumentu pdf może zostać wydrukowany przez nabywcę lub może pozostawać w wersji elektronicznej na urządzeniu mobilnym.

Treść biletu w formie dokumentu cyfrowego jest tożsama z treścią biletu sprzedawanego w formie tradycyjnej, w stacjonarnym punkcie sprzedaży. W przypadku biletów jednorazowych zawiera on m.in. informacje takie jak:

  • nazwę podatnika oraz jego numer NIP
  • serię, numer biletu oraz jego datę jego zakupu,
  • informacje pozwalające na identyfikację rodzaju biletu oraz wykonywanej usługi (np. informację „Przejazd TAM” ze wskazaniem stacji początkowej i docelowej oraz stacji pośrednich, odległość, opis kategorii (...), np. „kategoria (...): osobowy”, „przewoźnik: (…)”),
  • liczbę podróżnych dla których został wystawiony bilet, w przypadku biletów ulgowych wymiar i rodzaj przysługującej zniżki,
  • imię i nazwisko podróżnego,
  • stawkę procentową oraz kwotę podatku,
  • kwotę należności ogółem.

W aktualnej wersji biletu w formie dokumentu pdf brak na nim numeru identyfikacji podatkowej (NIP) sprzedawcy oraz znajduje się informacja, że „niniejszy bilet nie jest fakturą”. Niemniej Wnioskodawca rozważa zmianę w tym zakresie, polegającą na wystawianiu biletów w Systemie (…) będących jednocześnie fakturami VAT. Zmiana ta będzie polegała na uzupełnieniu aktualnego wzoru jednorazowego biletu w formie cyfrowej, wystawianego w Systemie (…), o numer NIP Wnioskodawcy. Dodatkowo, w celu uniknięcia ewentualnych wątpliwości oraz zajęcia jednoznacznego stanowiska co do charakteru dokumentu, Wnioskodawca zakłada usunięcie z treści biletu oświadczenia „niniejszy bilet nie jest fakturą” lub zastąpienie go informacją, że bilet ten jest fakturą VAT.

Wątpliwości Spółki budzi kwestia dotycząca tego czy bilet jednorazowy na przewóz osoby/osób realizowany przez Spółkę (...), zawierający dane wskazane w zdarzeniu przyszłym i wystawiony w formie elektronicznej (np. pliku pdf) będzie stanowił fakturę VAT.

Jak stanowi art. 106e ust. 1 ustawy:

Faktura powinna zawierać m.in.:

1)datę wystawienia;

2)kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3)imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5)numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6)datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7)nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8)miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9)cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10)kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11)wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12)stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;

13)sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14)kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15)kwotę należności ogółem (…).

Z kolei art. 106g ust. 1 ustawy stanowi, że:

Faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Stosownie do art. 106o ust. 1 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których faktury mogą zawierać zakres danych węższy niż określony w art. 106e, oraz zakres tych danych, uwzględniając:

1)konieczność zapewnienia odpowiedniego dokumentowania dostawy towarów lub świadczenia usług i identyfikacji czynności dokonanych przez niektóre kategorie podatników;

2)niską wartość transakcji lub specyfikę niektórych rodzajów działalności związaną z liczbą lub rodzajem wykonywanych czynności.

Przepisy w zakresie podatku VAT określają szczególne przypadki, kiedy inne dokumenty (niespełniające wszystkich wymogów dotyczących faktury) są traktowane jako faktura. Takie szczególne przypadki określa § 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 października 2021 r. w sprawie wystawiania faktur (Dz. U. z 2021 r. poz. 1979) dalej rozporządzenie dot. faktur.

Zgodnie z § 3 pkt 4 rozporządzenia dot. faktur

faktura dokumentująca przejazd autostradą płatną lub przejazd na dowolną odległość, wystawiana w formie biletu jednorazowego przez podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób: (...), powinna zawierać:

a) numer i datę wystawienia,

b) imię i nazwisko lub nazwę podatnika,

c) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku,

d) informacje pozwalające na identyfikację rodzaju usługi,

e) kwotę podatku,

f) kwotę należności ogółem.

Wobec tego, wystawiony w formie elektronicznej bilet (np. w formacie pliku pdf) dotyczący przewozu osób (...), który będzie zawierał wszystkie elementy określone w § 3 pkt 4 rozporządzenia dot. faktur, w tym NIP sprzedawcy uznawany będzie za fakturę.

Należy tu wskazać, że § 3 pkt 4 rozporządzenia dot. faktur określa przypadki, w których faktury (bilety) mogą zawierać zakres danych węższy niż określony w art. 106e ustawy oraz zakres tych danych.

Podsumowując bilety jednorazowe dotyczące przewozu osób (...) wystawione w formie dokumentu cyfrowego zawierające wszystkie niezbędne dane wskazane przez Spółkę w zdarzeniu przyszłym oraz NIP sprzedawcy stanowią fakturę.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie uznania ww. biletów za faktury uznaję za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii tego czy w przypadku wystawienia biletu jednorazowego na przewóz osoby/osób w postaci elektronicznej (np. pliku pdf) przez Spółkę, zawierającego dane opisane w zdarzeniu przyszłym, jest Ona upoważniona do odrębnego wystawienia faktury VAT dokumentującej daną sprzedaż należy wskazać, że brak jest możliwości wystawienia standardowych faktur do biletów jednorazowych stanowiących faktury. Nabywca otrzymując bilet jednorazowy na przejazd (...) otrzymuje dokument sprzedaży, stanowiący fakturę, gdyż zawiera on wszystkie dane wymagane przepisami rozporządzenia dot. faktur włącznie z NIP sprzedawcy.

Skoro bilety opisane w zdarzeniu przyszłym zostały uznane za faktury, to nie ma możliwości wystawienia standardowej faktury do faktury (biletu). Faktura nie może dokumentować sprzedaży już zafakturowanej.

Podsumowując skoro Spółka dokumentuje sprzedaż biletów jednorazowych (w formie dokumentu cyfrowego) uznanych za faktury posiadające NIP sprzedawcy oraz pozostałe dane wymagane rozporządzeniem w sprawie faktur, to Spółka nie będzie uprawniona do wystawienia faktury standardowej dokumentującej sprzedaż biletów.

Tym samym Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).