Skutki podatkowe sprzedaży działek niezabudowanych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 września 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 26 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży działek niezabudowanych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą między innymi w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Małżonek Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, (nie jest wpisana w CEDiG) tylko w zakresie wynajmu lokali mieszkaniowych oraz garażu na cele biurowe.

Wnioskodawczyni zamierza w najbliższym czasie dokonać sprzedaży należącej do Niej nieruchomości, składającej się z trzech działek. Sprzedaż działek nastąpić ma na rzecz spółki z o.o., znajdującej się obecnie w organizacji, z siedzibą w (...), w której 100% udziałów ma Wnioskodawczyni (jest jedynym udziałowcem). Transakcja zostanie przeprowadzona z zachowaniem wszelkich rynkowych uwarunkowań i rynkowych wartości. Zapłata za zbywaną nieruchomość nastąpi z odroczonym terminem płatności, a zabezpieczeniem dla transakcji będzie poddanie nabywcy egzekucji z art. 777 kpc.

Wskazane działki pierwotnie zostały zakupione 14 sierpnia 2000 r. przez małżonka Wnioskodawczyni oraz przez Wnioskodawczynię do majątku wspólnego Małżonków. Następnie 13 maja 2021 r. Małżonkowie zawarli w formie aktu notarialnego umowę o podziale majątku oraz umowę ustanowienia służebności osobistej skutkiem czego wskazane działki, które mają zostać zbyte stały się wyłączną własnością Wnioskodawczyni.

Wskazana nieruchomość składa się z działek budowlanych niezabudowanych o nr 1, 2, 3, znajdujących się w obrębie (…). Stan faktyczny w przypadku każdej z powyższych trzech działek jest identyczny, więc zostaną one omówione w dalszej części łącznie.

Wskazane działki zostały zakupione w celach zabezpieczenia przyszłości rodziny Wnioskodawczyni, w tym w celu ochrony środków rodzinnych przed inflacją. Działki nie były nigdy udostępniane w jakiejkolwiek formie osobom trzecim. Działki nie były i nie są obecnie wykorzystywane do żadnych celów (prywatnych lub związanych z działalnością gospodarczą).

W ramach zakupu nieruchomości Wnioskodawczyni oraz Jej Małżonkowi nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku naliczonego w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Działki zostały zakupione od osoby fizycznej 14 sierpnia 2000 r. na podstawie aktu notarialnego. Sprzedający nie wystawiał faktury.

Z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w momencie jej zakupu wynikało, że działki znajdują się na terenie, na którym możliwa jest zabudowa mieszkaniowa, jednorodzinna, wolnostojąca z dopuszczeniem zabudowy mieszkalno-pensjonatowej oraz usług nieuciążliwych (plan opublikowany w Dzienniku Urzędu Województwa (…)).

Wnioskodawczyni oraz Jej Małżonek nie ponieśli wydatków na ulepszenie Nieruchomości, które przekroczyłyby 30% wartości początkowej tych obiektów - w stosunku do każdej z działek.

Do każdej z działek zostało doprowadzone jedynie przyłącze energetyczne (prąd), gdyż wszyscy w okolicy dokonywali takiego przyłączenia oraz celem zabezpieczenia zaopatrzenia nieruchomości w prąd.

Małżonkowie nie dokonywali nigdy żadnych czynności mających na celu sprzedaż poszczególnych działek (np.: ogłoszenia sprzedaży nieruchomości, korzystanie z usług pośredników obrotu nieruchomościami, itp.).

Małżonkowie nie występowali o uzyskanie pozwoleń lub decyzji w zakresie powyższych nieruchomości (np.: decyzji o warunkach zabudowy, miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego).

Małżonkowie nie dokonywali podziału nieruchomości na mniejsze działki.

Działki nie były wykorzystywane dotychczas do jakichkolwiek celów, w tym nie były zasiedlane (nie doszło do tzw. pierwszego zasiedlenia w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług).

Obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania obejmujący obszar działek, dopuszcza zabudowę mieszkaniową, jednorodzinną, wolnostojącą z dopuszczeniem zabudowy mieszkalno-pensjonatowej oraz usług nieuciążliwych. Są to więc działki przeznaczone pod zabudowę. Wnioskodawczyni nie czyniła aktywnych starań celem zmiany przeznaczenia nieruchomości w miejscowym planie.

Dodatkowo Wnioskodawczyni informuje, że pierwotnym niezrealizowanym zamiarem Wnioskodawczyni związanym ze wskazanymi działkami nr 1, 2, 3, znajdującymi się w obrębie (…) było ich wniesienie do Fundacji Rodzinnej, w której jest Ona jednym z Fundatorów i Beneficjentów. Stąd Wnioskodawczyni dysponuje interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 lipca 2024 r. (…), znak pisma: 0114-KDIP4- 3.4012.245.2024.2.IK, w której organ stwierdził m.in., że stanowisko Wnioskodawczyni mówiące o tym, że wniesienie do fundacji rodzinnej ww. działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jest prawidłowe.

Ze względu na zmianę okoliczności rodzinnych (spór kompetencyjny pomiędzy członkami rodzinny), Wnioskodawczyni postanowiła jednak ostatecznie, że nie będzie wnosić ww. działek (jak również innych nieruchomości) do fundacji, dokona natomiast zbycia tylko nieruchomości położonych w (…) na rzecz spółki z o.o. Z uwagi na to, że z punktu widzenia obowiązywania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia to, czy do przeniesienia prawa do rozporządzania danym dobrem dojdzie w wyniku darowizny czy też sprzedaży, jeśli dokonuje tego osoba nie działająca w charakterze podatnika podatku VAT, a jedynie rozporządzająca swoim majątkiem prywatnym, przeto uznać należy, że stanowisko wynikające z wydanej wobec Wnioskodawczyni interpretacji indywidualnej 25 lipca 2024 r. zachowuje również w pełni swoją aktualność na gruncie przedstawianego obecnie zdarzenia przyszłego. Wnioskodawczyni dokonując zbycia przedmiotowych działek nie będzie bowiem wychodzić poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Pytania

1. Czy odpłatne zbycie na rzecz spółki z o.o. Nieruchomości w postaci niezabudowanych działek nr 1, 2, 3, znajdujących się w obrębie (…) przez Wnioskodawczynię będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako czynność wykonywana przez osobę działającą w charakterze podatnika VAT?

2. W przypadku uznania przez organ wydający interpretację, że wskazane odpłatne zbycie będzie podlegało opodatkowaniu VAT, to czy transakcja taka może podlegać zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

Ad 1.

Według stanowiska Wnioskodawczyni odpłatne zbycie opisanych w przedstawionym zdarzeniu przyszłym działek nr 1, 2, 3, nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT, jako czynność stanowiąca rozporządzanie majątkiem osobistym Wnioskodawczyni.

Uzasadniając powyższe stanowisko w pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na fakt, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. 2024 r. poz. 361 ze zm. dalej: „u.p.t.u.”) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega między innymi odpłatna dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 u.p.t.u. przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.t.u. podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 u.p.t.u. działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. 2006 poz. 347.1 ze zm.) wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności:

a) dostawy budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;

b) dostawa terenu budowlanego.

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy. Jednakże jak wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności.

Takie stanowisko zajął między innymi Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 3 stycznia 2023 r. nr 0113-KDIPT1-2.4012.766.2022.3.KW.

Przenosząc powyższe na grunt sprawy Wnioskodawczyni należy uznać, że z całokształtu okoliczności faktycznych nie wynika taka aktywność Wnioskodawczyni oraz/lub Jej Małżonka, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem i rozporządzaniem prawem własności, którego przedmiotem jest składnik majątku osobistego Wnioskodawczyni. W ramach zakupu nieruchomości Wnioskodawczyni oraz Jej Małżonkowi nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku naliczonego w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Działki zostały zakupione od osoby fizycznej prawie ćwierć wieku temu (tj. 14 sierpnia 2000 r.) na podstawie aktu notarialnego i nie były dotychczas wykorzystywane w żaden sposób. Wnioskodawczyni nie wykonywała żadnych czynności mających na celu sprzedaż opisywanych wyżej działek nr 1, 2, 3.

W przypadku Nieruchomości jedyną czynnością wykonaną przez Wnioskodawczynię (oraz Jej Małżonka), na przestrzeni około dwudziestopięcioletniego okresu (ćwierćwiecze), było podłączenie mediów do Nieruchomości (prąd). Małżonkowie nie występowali o uzyskanie jakichkolwiek pozwoleń lub decyzji w zakresie przedmiotowych Nieruchomości (np.: decyzji o warunkach zabudowy, miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego). Nie dokonywali również żadnych czynności mających na celu sprzedaż poszczególnych działek (np.: ogłoszenia sprzedaży Nieruchomości, korzystanie z usług pośredników obrotu nieruchomościami itp.). Wskazane działki zostały zakupione w celach zabezpieczenia przyszłości rodziny Wnioskodawczyni, w tym w celu ochrony środków rodzinnych przed inflacją. Działki nie były nigdy udostępniane w jakiejkolwiek formie osobom trzecim. Działki nie były i nie są obecnie wykorzystywane do żadnych celów (prywatnych lub związanych z działalnością gospodarczą).

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, że czynności dokonane przez Wnioskodawczynię nie przesądzają o tym, że zbycie Nieruchomości wypełnia przesłanki uznania tych działań za dokonywane w ramach działalności gospodarczej. Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, Wnioskodawczyni nie podejmowała i nie będzie podejmowała aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. W konsekwencji, Wnioskodawczyni nie będzie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Podjęte działania będą miały przymiot rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Wobec powyższego, Wnioskodawczyni nie będzie wykonywała czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., a tym samym, nie będzie zobowiązana do dokonania rozliczenia podatku VAT w związku ze zbyciem nieruchomości do spółki z o.o.

Dodatkowo Wnioskodawczyni wskazała, że pierwotnym niezrealizowanym zamiarem związanym ze wskazanymi działkami nr 1, 2, 3, znajdującymi się w obrębie (...) było ich wniesienie do Fundacji Rodzinnej, w której jest Ona jednym z Fundatorów i Beneficjentów. Stąd Wnioskodawczyni dysponuje interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 lipca 2024 r. (…), znak pisma: 0114-KDIP4- 3.4012.245.2024.2.IK, w której organ stwierdził m in., że stanowisko Wnioskodawczyni mówiące o tym, że wniesienie do fundacji rodzinnej ww. działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jest prawidłowe.

Wydając wskazaną wyżej interpretację w analogicznej do obecnie występującej sytuacji dotyczącej tych samych działek organ podkreślił m.in., że:

„Dostawa ww. działek, które nie były udostępniane osobom trzecim, nie były i nie są wykorzystywane do żadnych celów (prywatnych lub związanych z działalnością gospodarczą), a więc znajdujących się w Pani majątku osobistym, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. W tej konkretnej sytuacji należy uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik Pani majątku osobistego. Działki te nabyła Pani na cele prywatne (zabezpieczenie przyszłości rodziny).

Przekazując (...) niezabudowane działki nr 2, 3 i 4 będzie Pani korzystała z prawa do rozporządzania majątkiem osobistym. Nie będzie Pani zatem działała jako podatnik podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy”.

Ze względu na zmianę okoliczności rodzinnych (spór kompetencyjny pomiędzy członkami rodzinny), Wnioskodawczyni postanowiła jednak ostatecznie, że nie będzie wnosić ww. działek do fundacji, dokona natomiast zbycia tylko nieruchomości położonych w (…) na rzecz spółki z o.o. Z uwagi na to, że z punktu widzenia obowiązywania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia to czy do przeniesienia prawa do rozporządzania danym dobrem dojdzie w wyniku darowizny czy też sprzedaży, jeśli dokonuje tego osoba nie działająca w charakterze podatnika podatku VAT, a jedynie rozporządzająca swoim majątkiem prywatnym, przeto uznać należy, że stanowisko wynikające z wydanej wobec Wnioskodawczyni interpretacji indywidualnej z 25 lipca 2024 r. zachowuje również w pełni swoją aktualność na gruncie przedstawianego obecnie zdarzenia przyszłego. Wnioskodawczyni dokonując zbycia przedmiotowych działek nie będzie bowiem wychodzić poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Ad 2.

Niezależnie od powyższego nawet, gdyby uznać - z czym Wnioskodawczyni się nie zgadza – że czynność zbycia ww. działek podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, należy uznać, że czynność ta korzysta ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przenosząc powyższe na sprawę Wnioskodawczyni, z tytułu nabycia Nieruchomości, w tym stanowiących działki budowlane, Wnioskodawczyni oraz jej Małżonkowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W związku z powyższym, jeżeli organ uznałby - z czym Wnioskodawczyni się nie zgadza - że dokonując czynności polegających na wniesieniu tych Nieruchomości do Spółki z o.o., działałaby jako podatki VAT, przedmiotowe wniesienie korzystałoby ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., ze względu na brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

W świetle powołanych powyżej przepisów nieruchomości (np. grunty, budynki oraz ich części), spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich zbycie stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem).

Jednocześnie wskazać należy, iż nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ww. ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zdefiniowane zostały w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy:

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży. O tym, czy dany podmiot jest podatnikiem podatku VAT, czy też nie, decydują kryteria obiektywne. Zatem, co do zasady, odpłatna dostawa towaru podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli towar ten jest w posiadaniu i stanowi majątek podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą.

Podkreślić należy, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Odwołując się do treści przepisów ustawy - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem, w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży działek, istotne jest, czy w celu dokonania sprzedaży działek, podjęła Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Skutkowałoby to koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92, które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r. sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny, to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ze wskazanych powyżej orzeczeń wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pani czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, tylko w zakresie wynajmu lokali mieszkaniowych oraz garażu na cele biurowe.

Zamierza Pani w najbliższym czasie dokonać sprzedaży należącej do Pani nieruchomości, składającej się z trzech działek. Sprzedaż działek nastąpić ma na rzecz spółki z o.o., znajdującej się obecnie w organizacji, w której ma Pani 100% udziałów - jest jedynym udziałowcem.

Wskazane działki pierwotnie zostały zakupione (...) przez Pani małżonka oraz Panią do Państwa majątku wspólnego. Następnie (...) zawarli Państwo w formie aktu notarialnego umowę o podziale majątku oraz umowę ustanowienia służebności osobistej skutkiem czego, wskazane działki, które mają zostać zbyte stały się wyłączną Pani własnością.

Wskazana nieruchomość składa się z działek budowlanych niezabudowanych o nr 1, 2, 3. Działki zostały zakupione w celach zabezpieczenia przyszłości Pani rodziny, w tym w celu ochrony środków rodzinnych przed inflacją. Działki nie były nigdy udostępniane w jakiejkolwiek formie osobom trzecim. Działki nie były i nie są obecnie wykorzystywane do żadnych celów - prywatnych lub związanych z działalnością gospodarczą.

W ramach zakupu nieruchomości Pani oraz Pani Małżonkowi nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku naliczonego w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Działki zostały zakupione od osoby fizycznej 14 sierpnia 2000 r. na podstawie aktu notarialnego. Sprzedający nie wystawiał faktury.

Nie poniosła Pani wydatków na ulepszenie Nieruchomości. Do każdej z działek zostało doprowadzone jedynie przyłącze energetyczne (prąd), gdyż wszyscy w okolicy dokonywali takiego przyłączenia oraz celem zabezpieczenia zaopatrzenia nieruchomości w prąd. Nie dokonywała Pani nigdy żadnych czynności mających na celu sprzedaż poszczególnych działek np.: ogłoszenia sprzedaży nieruchomości, korzystanie z usług pośredników obrotu nieruchomościami itp. Nie występowała Pani o uzyskanie pozwoleń lub decyzji w zakresie powyższych nieruchomości np.: decyzji o warunkach zabudowy, miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Nie dokonywała Pani podziału nieruchomości na mniejsze działki. Działki nie były wykorzystywane dotychczas do jakichkolwiek celów.

Obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania obejmujący obszar działek, dopuszcza zabudowę mieszkaniową, jednorodzinną, wolnostojącą z dopuszczeniem zabudowy mieszkalno-pensjonatowej oraz usług nieuciążliwych. Są to więc działki przeznaczone pod zabudowę. Nie czyniła Pani aktywnych starań celem zmiany przeznaczenia nieruchomości w miejscowym planie.

Pani wątpliwości dotyczą określenia, czy odpłatne zbycie przez Panią na rzecz spółki z o.o. Nieruchomości w postaci niezabudowanych działek nr 1, 2, 3, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako czynność wykonywana przez osobę działającą w charakterze podatnika VAT.

Mając na uwadze powołany stan prawny oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w opisanej sytuacji podejmowane przez Panią działania nie wskazują na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, a sprzedaż wskazanych działek nie będzie wypełniała przesłanki działalności gospodarczej. Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej polegającej na obrocie nieruchomościami, a przedmiotowe działki zostały nabyte w celu zabezpieczenia przyszłości rodziny.

Nie poniosła Pani wydatków na ulepszenie Nieruchomości, nie dokonywała Pani nigdy żadnych czynności mających na celu sprzedaż poszczególnych działek np.: ogłoszenia sprzedaży nieruchomości, korzystanie z usług pośredników obrotu nieruchomościami itp. Nie występowała Pani o uzyskanie pozwoleń lub decyzji w zakresie wskazanych nieruchomości np.: decyzji o warunkach zabudowy, miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Nie dokonywała Pani podziału nieruchomości na mniejsze działki, a działki nie były wykorzystywane dotychczas do jakichkolwiek celów. Do każdej z działek zostało doprowadzone jedynie przyłącze energetyczne (prąd), z uwagi na to, że wszyscy w okolicy dokonywali takiego przyłączenia oraz celem zabezpieczenia zaopatrzenia nieruchomości w prąd.

W związku z tak przedstawionymi okolicznościami, w tej konkretnej sytuacji stwierdzić należy, że dostawa ww. działek, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. W opisanej sytuacji należy uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik Pani majątku osobistego. Działki te nabyła Pani na cele prywatne - zabezpieczenie przyszłości rodziny. W sprawie nie występuje zatem ciąg zdarzeń umożliwiający uznanie, że sprzedaż działek odbędzie się w ramach działalności gospodarczej.

Dokonując odpłatnej sprzedaży na rzecz Spółki z o.o. niezabudowanych działek nr 1, 2 i 3, będzie Pani korzystała z prawa do rozporządzania majątkiem osobistym. Nie będzie Pani zatem działała jako podatnik podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Sprzedaż niezabudowanych działek nr 1, 2, 3 do Spółki, nie będzie czynnością podlegajacą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pani stanowisko w zakresie objętym pytaniem nr 1 jest zatem prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięcie, brak jest podstaw do udzielenia odpowiedzi na pytanie nr 2, gdyż oczekiwała Pani na nie odpowiedzi w sytuacji uznania, że zbycie działek będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

W związku z tym, że należna wpłata od niniejszego wniosku wynosi 40,00 zł, kwota 40,00 zł jest wpłatą nienależną, zatem stanowi nadpłatę w rozumieniu art. 14f § 2b pkt 3 Ordynacji podatkowej i podlega zwrotowi, zgodnie z Pani dyspozycją, przekazem pocztowym na adres wskazany we wniosku w części B.3.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).