- Uznanie bezpośredniej sprzedaży towarów na rzecz klientów z Wielkiej Brytanii za eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, - wskazanie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu eksportu towarów, - obowiązek wykazania transakcji w ewidencji sprzedaży, o której mowa w art. 109 ustawy o VAT, - zaewidencjonowanie w ewidencji sprzedaży transakcji eksportu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe w zakresie pytania nr 1.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

-    uznania bezpośredniej sprzedaży towarów na rzecz klientów z Wielkiej Brytanii za eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy o VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),

-    wskazania momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu eksportu towarów (pytanie oznaczone we wniosku nr 2),

-    obowiązku wykazania ww. transakcji w ewidencji sprzedaży, o której mowa w art. 109 ustawy o VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 3),

-    zaewidencjonowania w ewidencji sprzedaży ww. transakcji eksportu (pytanie oznaczone we wniosku nr 4).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

… S.A. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest spółką kapitałową z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy) i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca prowadzi jako osoba prawna działalność gospodarczą w zakresie … .

W ramach strategii rozwoju sieci dystrybucji oraz zwiększenia obecności na rynku brytyjskim, Spółka planuje rozpocząć dokonywanie dostaw do klientów z Wielkiej Brytanii na warunkach DDP (Delivered Duty Paid). Oznacza to, że Wnioskodawca, w ramach realizowanej dostawy na rzecz klienta w Wielkiej Brytanii, będzie odpowiedzialny zarówno za dokonanie odprawy eksportowej w Polsce jak i odprawy importowej w Wielkiej Brytanii. Odprawą eksportową będzie się zajmował Dział … , natomiast odprawy importowej Spółka będzie dokonywać przy pomocy agencji celnej w Wielkiej Brytanii. Sprzedaż na terytorium Wielkiej Brytanii będzie prowadzona w ramach relacji business to business (B2B).

W ramach realizacji transakcji sprzedaży do Wielkiej Brytanii na warunkach DDP, Spółka planuje również zarejestrować się dla celów VAT w Wielkiej Brytanii. Zgodnie z planowanymi warunkami dostawy DDP, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dostarczenia towaru do określonego przez klienta miejsca (pod wskazany przez klienta adres) oraz poniesienia kosztów transportu.

Dostawy do klientów Spółki z Wielkiej Brytanii będą odbywać się bezpośrednio z magazynu Spółki położonego w Polsce. Dostawy będą realizowane zgodnie ze złożonymi zamówieniami przez poszczególnych klientów z Wielkiej Brytanii (określającymi szczegóły dostawy takie jak m.in. ilość i wartość towarów). Klient będzie miał możliwość złożenia zamówienia do określonej godziny, po której nastąpi zamknięcie trasy oraz kompletacja zamówień. Zamówienia będą transportowane do Wielkiej Brytanii w ramach zbiorczego transportu, natomiast już na terytorium Wielkiej Brytanii będzie dokonywany przeładunek na mniejsze samochody, zgodnie z ustalonymi trasami dostaw do poszczególnych klientów.

Wnioskodawca będzie ponosił również koszty odprawy celnej. Przejście ryzyka związanego z towarem będzie następowało z chwilą postawienia towaru do dyspozycji klienta we wskazanym przez niego (umówionym) miejscu w Wielkiej Brytanii, zgodnie ze złożonym przez klienta zamówieniem.

Biorąc pod uwagę planowane warunki realizowania dostaw, równocześnie z wywozem towaru poza terytorium Polski nie nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel na klienta, tj. wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium UE nie nastąpi w wyniku transakcji dostawy towarów. Spółka zobowiązana będzie do rozliczenia na terytorium Wielkiej Brytanii importu towarów.

Transakcja będzie miała charakter nietransakcyjnego przemieszczenia towarów własnych poza terytorium UE. Po rozliczeniu importu towarów, towar zostanie dostarczony do klienta - nastąpi wtedy przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel na klienta.

Wnioskodawca wskazując jako identyfikator podatkowy na potrzeby rozliczenia transakcji polski numer NIP, dla celów transportu, odprawy celnej eksportowej w Polsce i odprawy celnej importowej w Wielkiej Brytanii będzie wystawiał/ przedstawiał następujące dokumenty:

a)list przewozowy (uwzględniający jako miejsce dostawy miejsce przeładunku towarów),

b)potwierdzenie zwolnienia towarów do procedury wywozu (poświadczenie o zrealizowaniu deklaracji eksportowej - komunikat IE529),

c)fakturę nietransakcyjną zawierającą m.in. następujące dane dotyczące uczestników oraz realizowanej dostawy towarów:

·   Seller/Exporter (Sprzedawca/Eksporter): jako podmiot wskazana Spółka z polskim numerem NIP,

·   Importer: jako podmiot wskazana Spółka z uzyskanym brytyjskim numerem dla celów rozliczania podatku VAT,

·   Sales order (Zamówienie sprzedaży): referencja do poszczególnych zamówień klientów brytyjskich, będących przedmiotem dostawy udokumentowanej fakturą nietransakcyjną,

·   Listę towarów będących przedmiotem transakcji, ze wskazaniem ich ilości, wartości, kodów CN oraz statusu pochodzenia,

·   Stawka VAT PL - 0% (właściwa dla transakcji eksportu towarów).

Wartość towarów, których przemieszczenie zostanie udokumentowane fakturą nietransakcyjną, odzwierciedla wartość transakcyjną towarów przed uiszczeniem należności celnych w Wielkiej Brytanii.

Spółka dla celów udokumentowania dostawy krajowej w Wielkiej Brytanii, na podstawie złożonych zamówień wystawi dla klientów brytyjskich faktury, posługując się uzyskanym brytyjskim numerem identyfikacji dla celów podatku VAT. Faktura brytyjska będzie zawierać następujące dane:

·Seller (Sprzedawca): jako podmiot wskazana Spółka z uzyskanym brytyjskim numerem dla celów rozliczeń VAT,

·Buyer (Nabywca): poszczególni klienci (nabywcy) towarów, zgodnie ze złożonymi zamówieniami,

·Stawka VAT właściwa dla dostawy krajowej zgodnie z brytyjskimi regulacjami w zakresie podatku VAT - 20%.

Wartość towarów w ramach faktury brytyjskiej będzie stanowić wartość towarów wskazanych na fakturze nietransakcyjnej, powiększoną o należności celne w Wielkiej Brytanii (o ile wystąpią).

Według posiadanych przez Spółkę informacji, planowane transakcje sprzedaży w Wielkiej Brytanii Spółka będzie zobowiązana rozpoznać jako sprzedaż krajową ze stawką właściwą według przepisów brytyjskich dotyczących podatku VAT (Spółka zakłada, iż będą to transakcje opodatkowane według standardowej stawki VAT - 20%).

Przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy Spółka zakłada, iż będzie każdorazowo w posiadaniu dokumentu potwierdzającego wywóz poza terytorium UE towarów na rzecz klientów brytyjskich [komunikat IE-599 wygenerowany w związku z przemieszczeniem towarów (wywozem towarów) i dokonaniem przez Spółkę zgłoszenia eksportowego i importowego], zgodnie ze wskazaniem zawartym w art. 41 ust. 6 ustawy o VAT.

Pytania

1.Czy bezpośrednią sprzedaż towarów na rzecz klientów w Wielkiej Brytanii (dostawy B2B) Spółka powinna rozpoznać jako eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy o VAT opodatkowaną według 0% stawki VAT przy spełnieniu ustawowych warunków, niezależnie od tego, iż zgodnie z warunkami dostawy DDP powinna dokonać odprawy celnej importowej na terytorium Wielkiej Brytanii wraz z zapłatą podatku VAT od importu na terytorium Wielkiej Brytanii?

2.Czy przy eksporcie towarów, o którym mowa w pytaniu nr 1 przy określonych warunkach dostawy DDP, obowiązek podatkowy powstaje w momencie dostarczenia towarów do miejsca jego przeznaczenia na terytorium Wielkiej Brytanii?

3.Czy przy eksporcie towarów, o którym mowa w pytaniu nr 1, przy określonych warunkach dostawy DDP i spełnieniu warunków eksportu (art. 2 pkt 8 ustawy o VAT), Spółka będzie zobowiązana do wykazywania tych transakcji w ewidencji sprzedaży, o której mowa w art. 109 ustawy o VAT, jako transakcji eksportowej 0%, na podstawie wystawianych faktur nietransakcyjnych (prezentując w sposób zbiorczy dostawy do klientów w Wielkiej Brytanii dokonane w ramach jednego transportu), wskazując jako stronę transakcji eksportowej Spółkę jako importera z brytyjskim numerem VAT?

4.W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy, wskazanego w ramach pytania nr 3 w zakresie możliwości zbiorczego wykazywania transakcji eksportu na podstawie faktury nietransakcyjnej za nieprawidłowe, czy prawidłowym będzie zaewidencjonowanie w ewidencji sprzedaży transakcji eksportu w ramach rozbicia wartości faktury nietransakcyjnej na poszczególne dostawy realizowane na rzecz klientów brytyjskich, ze wskazaniem jako strony transakcji eksportowej poszczególnych klientów?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

Przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego dostawy towarów na rzecz klientów w Wielkiej Brytanii Spółka powinna rozpoznać jako eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, opodatkowany według 0% stawki VAT przy spełnieniu ustawowych warunków, niezależnie od tego, iż zgodnie z warunkami dostawy DDP, Spółka powinna dokonać odprawy celnej importowej na terytorium Wielkiej Brytanii wraz z zapłatą podatku VAT od importu na terytorium Wielkiej Brytanii.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy eksporcie towarów, o którym mowa w pytaniu nr 1, przy określonych warunkach dostawy DDP, obowiązek podatkowy powstaje w momencie dostarczenia towarów do miejsca ich przeznaczenia, wskazanego przez klientów brytyjskich w ramach złożonego zamówienia.

Ad 3.

Zdaniem Spółki, przy realizowanej dostawie towarów będącej eksportem towarów, o którym mowa w pytaniu 1 - Spółka na podstawie wystawionej faktury nietransakcyjnej, posiadając również dokument potwierdzający wywóz towarów (IE-599) będzie uprawniona i zobowiązana do wykazania w ewidencji sprzedaży, o której mowa w art. 109 ustawy o VAT, dokonywaną sprzedaż jako eksport towarów ze stawką 0% w sposób zbiorczy, tj. wskazując w ewidencji eksportu Spółkę identyfikującą się brytyjskim numerem dla celów VAT jako importera w stosunku do dostaw towarów udokumentowanych daną fakturą nietransakcyjną.

Ad 4.

W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy wyrażonego w ramach pytania nr 3 za nieprawidłowe, zdaniem Spółki, na podstawie wystawionej faktury nietransakcyjnej, posiadając również dokument potwierdzający wywóz towarów (IE-599) będzie uprawniona i zobowiązana do wykazania w ewidencji sprzedaży, o której mowa w art. 109 ustawy o VAT, dokonywaną sprzedaż jako eksport towarów ze stawką 0%, wskazując poszczególnych klientów jako stronę transakcji eksportowej z referencją do wystawionej faktury nietransakcyjnej, odpowiednio do wartości zamówień złożonych przez poszczególnych klientów, będących składowymi faktury nietransakcyjnej.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY W SPRAWIE

Ad 1.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, aby uznać daną czynność za eksport towarów w konsekwencji dokonania czynności dostawy towarów, musi dojść do wywozu towaru z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni) oraz wywóz towarów musi być potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Zatem dla uznania danej czynności za eksport towarów niezbędne jest, wraz z wysyłką lub transportem wysyłanych poza terytorium Unii Europejskiej towarów, dokonanie dostawy towarów, czyli przeniesienie na nabywcę prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Niezaistnienie jednej z przesłanek wymienionych w art. 2 pkt 8 ustawy o VAT powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Spółka będzie dokonywać dostawy towarów bezpośrednio na rzecz klientów w Wielkiej Brytanii, zgodnie z warunkami dostawy DDP. Zgodnie z tymi warunkami dostawy, Spółka będzie dokonywać odprawy eksportowej w Polsce, jak również będzie odpowiedzialna za przeprowadzenie procedury importowej towarów eksportowanych przez nią do Wielkiej Brytanii (jak wspomniano w opisie zdarzenia przyszłego zgłoszenie importowe będzie dokonywane przy pomocy agencji celnej w Wielkiej Brytanii).

Mając na względzie powyższe okoliczności należy stwierdzić, że opisana transakcja sprzedaży towarów spełnia warunek podstawowy do uznania jej za eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, ponieważ w wyniku dokonania dostawy realizowanej przez Spółkę na rzecz klientów z Wielkiej Brytanii, dochodzi do wywozu towarów z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej.

Jednak, aby spełniona została definicja eksportu, w myśl ww. przepisu oraz jego opodatkowanie stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie również warunku dotyczącego potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 41 ust. 6a ustawy o VAT, dokumentem o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu (IE-599).

Jak wskazuje art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, aby podatnik miał prawo zastosować stawkę podatku w wysokości 0% do eksportu towarów, przed terminem do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, musi posiadać dokument potwierdzający wywóz tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka zakłada, że przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy będzie każdorazowo w posiadaniu dokumentu IE-599 potwierdzającego wywóz poza terytorium UE towarów na rzecz klientów z Wielkiej Brytanii. Stąd też, w opinii Wnioskodawcy, realizowana dostawa towarów na rzecz klientów w Wielkiej Brytanii Spółka powinna rozpoznać jako eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, opodatkowaną według 0% stawki VAT przy spełnieniu ustawowych warunków zastosowania tej stawki.

Ad 2.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi. Oznacza to, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Przy ustalaniu momentu powstania obowiązku podatkowego w eksporcie towarów stosuje się te same zasady jak przy krajowej dostawie towarów. Tym samym, w analizowanej sprawie, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą dokonania eksportu towarów.

Dla celów powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług dokonanie czynności (dostawy towarów lub wykonania usługi) następuje z chwilą faktycznego jej dokonania, za wyjątkiem przypadków, w których przepisy ustawy określają wprost ten moment. Dokonanie dostawy towarów następuje z chwilą przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Idąc dalej należy wskazać, że czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, ponieważ „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do prawa własności rzeczy.

Wnioskodawca planuje, że dostawy dokonywane będą na warunkach INCOTERMS DDP. Reguły INCOTERMS 2020 ustalają podział kosztów, ryzyka oraz obowiązków pomiędzy sprzedającym i kupującym, a związanych z dostawą towaru. W ramach bowiem ustalenia warunków sprzedaży niezbędne jest ustalenie, która ze stron tej transakcji - kupujący czy sprzedający - zajmie się organizacją transportu towaru, poniesie jego koszty, a także ryzyko z nim związane. Aby uniknąć każdorazowego uzgadniania szczegółów transakcji w powołanym zakresie można, dla ułatwienia, posłużyć się typowymi, ujednoliconymi w skali międzynarodowej klauzulami kontraktowymi, czyli np. INCOTERMS. Ułatwiają one i przyspieszają zawieranie umów i realizację transakcji oraz dają większą gwarancję prawidłowości obrotu handlowego niż indywidualnie ustalone warunki dostaw. W znaczący sposób redukują nieporozumienia wynikające z braku precyzyjnej znajomości praktyk handlowych oraz określają odpowiedzialność każdej ze stron w sposób prosty, bezpieczny i zrozumiały. A zatem reguły INCOTERMS opisują czynności, koszty i ryzyko związane z dostawą towaru od sprzedających do kupujących.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z warunkami DDP (Delivered Duty Paid - dostarczone, cło opłacone), Spółka ponosić będzie wszelkie ryzyka utraty lub uszkodzenia towaru do momentu jego dostawy. Bierze również odpowiedzialność za opłatę ceł i obowiązujących podatków. Natomiast ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru przechodzi na kupującego dokładnie od momentu dostarczenia towarów w ustalone miejsce.

W związku z opisanymi wyżej zasadami dokonywania przez Spółkę transakcji eksportu towarów należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie dokonanie dostawy towaru nastąpi z chwilą dostarczenia towarów do miejsca przeznaczenia.

W świetle powyższych okoliczności, momentem, w którym dojdzie do dostawy towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, a w konsekwencji momentem powstania obowiązku podatkowego w eksporcie towarów przy określonych warunkach DDP będzie moment dostarczenia towarów do miejsca jego przeznaczenia do klienta Spółki na terytorium Wielkiej Brytanii.

Ad 3.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

Deklaracje podatkowe, o których mowa powyżej, zgodnie z art. 99 ust. 7c ustawy o VAT, powinny zawierać dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.

Na podstawie art. 99 ust. 11b ustawy o VAT, deklaracje składa się wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Równocześnie, zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1)rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;

2)kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;

3)kontrahentów;

4)dowodów sprzedaży i zakupów.

Natomiast zgodnie z art. 109 ust. 3b i 3c ustawy o VAT:

3b. Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.

3c. Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3, są obowiązani przesyłać do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c:

1)za pierwszy i drugi miesiąc danego kwartału - w terminie do 25. dnia miesiąca następującego odpowiednio po każdym z tych miesięcy;

2)za ostatni miesiąc danego kwartału, łącznie z deklaracją - w terminie do złożenia tej deklaracji. Kwestie danych jakie należy wykazywać w składanych deklaracjach reguluje rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 1988 z późn. zm., dalej: Rozporządzenie).

Zgodnie z par. 4 pkt 1 i pkt 2 Rozporządzenia, dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku należnego, o których mowa w § 2 pkt 8, obejmują m.in.:

1)wysokość podstawy opodatkowania, a w przypadkach określonych w lit. d-f oraz i-m - także wysokość podatku należnego, z tytułu:

a)dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, zwolnionych od podatku,

b)dostawy towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju, w tym odrębnie z tytułu świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT,

c)dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 0%, w tym odrębnie z tytułu dostawy towarów, o której mowa w art. 129 ustawy o VAT,

d)dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 5%, oraz korekty dokonanej zgodnie z art. 89a ust. 1 i 4 ustawy o VAT,

e)dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 7% albo 8%, oraz korekty dokonanej zgodnie z art. 89a ust. 1 i 4 ustawy o VAT,

f)dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 22% albo 23%, oraz korekty dokonanej zgodnie z art. 89a ust. 1 i 4 ustawy o VAT,

g)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

h)eksportu towarów,

i)wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,

j)importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a ustawy o VAT,

k)importu usług, z wyłączeniem usług nabywanych od podatników podatku od wartości dodanej, do których stosuje się art. 28b ustawy o VAT,

l)importu usług nabywanych od podatników podatku od wartości dodanej, do których stosuje się art. 28b ustawy o VAT,

m)dostawy towarów, dla których podatnikiem jest nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT;

2)łączną wysokość podstawy opodatkowania stanowiącą sumę wysokości podstaw opodatkowania określonych w pkt 1, z wyłączeniem wysokości podstaw opodatkowania z tytułu świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, oraz dostawy towarów, o której mowa w art. 129 ustawy o VAT.

Zgodnie z par. 10 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia, ewidencja zawiera następujące dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku należnego:

1) wysokość podstawy opodatkowania wynikającą z następujących czynności podlegających opodatkowaniu, w odniesieniu do których istnieje obowiązek wystawienia przez podatnika faktury na podstawie przepisów ustawy, z wyłączeniem faktur ujętych w ewidencji zgodnie z pkt 8 i pkt 9 lit. a:

a)dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, zwolnionych od podatku,

b)dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 0%, w tym odrębnie z tytułu dostawy towarów, o której mowa w art. 129 ustawy o VAT,

c)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT,

d)eksportu towarów.

Elementy struktury JPK_VAT określa Rozporządzenie, a także opracowane na jego podstawie wzory struktury logicznej JPK_VAT, w formie JPK_V7M(2) i JPK_V7K(2).

W obowiązującej od 1 stycznia 2022 r. deklaracji elektronicznej JPK_VAT w formie JPK_V7M(2), wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu, dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który jest składana deklaracja, po uwzględnieniu korekt wynikających z przepisów o podatku jeżeli mają wpływ na rozliczenie w tym okresie, w tym również czynności wykonywanych poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego lub zwrotu podatku naliczonego.

W świetle powyższego, skoro Spółka dokonując dostawy towarów na rzecz klientów w Wielkiej Brytanii spełnia warunki eksportu (art. 2 pkt 8 ustawy VAT) powinna zatem wykazywać w ewidencji sprzedaży (art. 109 ustawy o VAT) dostawę towarów dokonaną na rzecz Klienta na terytorium UK na warunkach DDP jako sprzedaż eksportową ze stawką 0%.

Zdaniem Spółki, dokonując eksportu towarów, o którym mowa w pytaniu 1 - Spółka, identyfikując się polskim numerem NIP, na podstawie wystawionych faktur nietransakcyjnych, posiadając dokument potwierdzający wywóz towarów (IE-599), będzie miała prawo i obowiązek wykazywać w ewidencji sprzedaży, o której mowa w art. 109 ustawy o VAT, przedmiotową sprzedaż jako eksport ze stawką 0%, w sposób zbiorczy, ewidencjonując transakcje eksportu w stosunku do wystawionych faktur nietransakcyjnych, wskazując jako importera dane Spółki wraz z brytyjskim numerem identyfikacyjnym dla celów VAT, którym Spółka będzie się posługiwać jako importer - podmiot dokonujący rozliczenia importu towarów do Wielkiej Brytanii.

Ad 4.

W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy zawartego w ramach pytania nr 3 (w zakresie możliwości prezentowania w ewidencji sprzedaży wartości eksportu towarów na podstawie faktury nietransakcyjnej w sposób zbiorczy, ze wskazaniem Spółki jako importera z brytyjskim numerem dla celów VAT) za nieprawidłowe, zdaniem Wnioskodawcy, powinien on wykazać transakcję eksportu towarów ze stawką 0% w ewidencji sprzedaży, w odniesieniu do każdej wystawionej faktury nietransakcyjnej, w podziale na poszczególnych odbiorców/klientów (przypisując poszczególnym klientom wartość z faktury nietransakcyjnej, korespondującą do złożonych przez nich zamówień). Opisany sposób prezentacji transakcji w ewidencji sprzedaży pozostawia referencję do faktury nietransakcyjnej (jako dokumentu zbiorczego transakcji eksportu, wystawionego na potrzeby dokonywanego przez Spółkę zgłoszenia eksportowego i importowego), której wartość zostanie zaprezentowana w ewidencji sprzedaży jako wartość podzielona, uwzględniająca wartość zamówień klientów, będących przedmiotem dostawy w ramach realizowanych transakcji sprzedaży.

Biorąc pod uwagę powyższe Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie stanowiska w sprawie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 5 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy, „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, oraz każdą inną czynność, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu). Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie „dostawa towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. W konsekwencji pojęcie „dostawa towarów” oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem.

Pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” – zawarte w art. 7 ust. 1 ustawy – dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Ponieważ istotą dostawy towarów nie jest przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Co więcej, czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, ponieważ „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy:

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, czy przez nabywcę mającego siedzibę poza Polską, lub na jego rzecz. Sytuacja, kiedy dostawca lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium Unii stanowi tzw. eksport bezpośredni (art. 2 pkt 8 lit. a ustawy). Natomiast eksport pośredni ma miejsce wówczas gdy wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz (art. 2 pkt 8 lit. b ustawy).

Zatem, aby dostawę towarów uznać za eksport towarów, w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

a)musi nastąpić przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel,

b)towar będący przedmiotem dostawy musi zostać wysłany lub przetransportowany z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej,

c)wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi być potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Zatem dla uznania danej czynności za eksport towarów niezbędne jest dokonanie dostawy towarów, czyli przeniesienie na nabywcę prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, oraz w wyniku tej dostawy wysłanie lub transport towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Niezaistnienie jednej z przesłanek wymienionych w art. 2 pkt 8 ustawy powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Zaznaczenia wymaga, że dwie pierwsze przesłanki mają charakter faktyczny i musi je łączyć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy, tzn. w wykonaniu jednej ze ściśle sprecyzowanych w ustawie czynności (dostawy), towar opuszcza terytorium kraju w celu dostarczenia go do kraju trzeciego. Przy czym, nabywca tego towaru w wykonaniu tej czynności nabywa prawo do rozporządzania nim jak właściciel (zasadniczo warunek ten ziszcza się przez przeniesienie własności towaru). Ostatnia przesłanka ma charakter formalny i wiąże się z udokumentowanym legalnym wywozem towarów poza terytorium kraju.

Należy zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Zatem wywóz towarów, które w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu poza terytorium Unii Europejskiej znajdują się na terytorium kraju, stanowi eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 i art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegający opodatkowaniu w Polsce.

Podkreślić należy, że zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi. Jedną z czynności, która korzysta z obniżonej stawki podatku od towarów i usług jest eksport towarów.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 i 4 ustawy:

W myśl art. 41 ust. 6, 7, 8, 9 i 11 ustawy:

6. Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

7. Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

8. Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

9. Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

11. Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Jeżeli podatnik nie posiada wymaganych dokumentów potwierdzających dokonanie eksportu, nie ma prawa do opodatkowania tych transakcji stawką podatku VAT w wysokości 0%. W tej sytuacji podatnik jest obowiązany opodatkować tę dostawę przy zastosowaniu stawki właściwej dla dostawy krajowej.

Istotne jest, że w myśl art. 41 ust. 9 ustawy, otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument. A zatem w sytuacji gdy faktycznie doszło do eksportu towarów z Polski a podatnik otrzymał dokumenty potwierdzające wywóz towarów w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 art. 41 ustawy, wówczas ma on prawo do korekty podatku VAT i zastosowania ponownie stawki podatku w wysokości 0%, z uwzględnieniem przepisów dotyczących przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W kwestii eksportu towarów wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 25 czerwca 2012 r., sygn. akt I FPS 3/12 orzekając, że: „(…) Dla zastosowania przez podatnika stawki 0% w Polsce z tytułu eksportu towaru konieczne jest, aby miejscem dostawy tej czynności była Polska, co wymaga wykazania, że wywóz tego towaru poza obszar Unii Europejskiej następuje – stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. – w ramach transportu, który rozpoczął się na terytorium Polski, w wykonaniu czynności określonej w art. 7 ustawy. Zgłoszenie towaru do procedury wywozu towarów, o której mowa w art. 161 Wspólnotowego Kodeksu Celnego, w krajowym urzędzie celnym należy traktować jako niewątpliwy dowód rozpoczęcia takiego transportu na terytorium Polski, niemający jednak charakteru wyłącznego”.

W powyższej uchwale stwierdzono również, „(…) w sytuacji gdy eksport towarów, w rozumieniu art. 2 pkt 8 i art. 22 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. (art. 146 w zw. z art. 32 Dyrektywy 2006/112/WE), stanowi wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, które w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu poza terytorium Wspólnoty znajdują się na terytorium kraju, oznacza to, że wywóz tych towarów z kraju poza obszar Unii Europejskiej powinien nastąpić w ramach transportu (wysyłki) zasadniczo o nieprzerwanym charakterze. Dla przybliżenia charakteru takiego transportu przydatne może być sięgnięcie do normy art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. a) u.p.t.u., stanowiącej, że przez usługi transportu międzynarodowego rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej. W sytuacji gdy transport towaru z Polski zostanie przerwany na terytorium innego kraju unijnego i ponownie podjęty w okolicznościach wskazujących, że miejscem jego rozpoczęcia, w celu wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, jest tenże inny kraj unijny, brak podstaw do stwierdzenia, że eksport tych towarów nastąpił z terytorium Polski. Oznacza to, że w przypadku gdy towar jest transportowany (wysyłany, przemieszczany) z Polski do innego państwa członkowskiego z pominięciem procedury wywozu i tam rozładowany i magazynowany (składowany poza składem celnym), po czym dopiero z tego kraju transportowany (wysyłany) – po zgłoszeniu w nim tegoż towaru do wywozu poza terytorium Unii Europejskiej – nie ma podstaw do stwierdzenia, że wywóz tego towaru poza terytorium Wspólnoty nastąpił z terytorium Polski, gdyż miejscem świadczenia takiej dostawy eksportowej, w rozumieniu art. 22 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. (art. 32 Dyrektywy 2006/112/WE), nie jest w takiej sytuacji Polska, lecz tenże kraj unijny, w którym znajdują się eksportowane towary w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy poza terytorium Unii Europejskiej. Nie są zatem w tym przypadku spełnione przesłanki do stwierdzenia eksportu takiego towaru w Polsce, a tym samym do stosowania z tego tytułu stawki 0%”.

Z powyższego nie wynika, że podlegający eksportowi towar musi opuścić terytorium Unii Europejskiej za pośrednictwem krajowego granicznego urzędu celnego, gdyż może to nastąpić poprzez każdy unijny urząd celny, lecz niezbędnym jest, aby transport (wysyłka) tego towaru, przed opuszczeniem terytorium Unii Europejskiej, rozpoczął się na terytorium Polski oraz istotne jest, aby transport miał nieprzerwany charakter. Przy czym nie chodzi tutaj o aspekt fizyczny tego transportu, czyli o to aby transportu dokonywał np. tylko jeden podmiot (np. spedytor) czy też towar nie mógł być przeładowany, czy chwilowo składowany. Istotne jest, aby przeznaczeniem nadanego towaru było tylko jego wywiezienie z terytorium Unii Europejskiej.

Jak podano w opisie sprawy, prowadzą Państwo działalność gospodarczą w zakresie … . W ramach strategii rozwoju sieci dystrybucji oraz zwiększenia obecności na rynku brytyjskim, planują Państwo rozpocząć dokonywanie dostaw do klientów z Wielkiej Brytanii na warunkach DDP (Delivered Duty Paid). W ramach realizowanej dostawy na rzecz klienta w Wielkiej Brytanii, będziecie Państwo odpowiedzialni zarówno za dokonanie odprawy eksportowej w Polsce jak i odprawy importowej w Wielkiej Brytanii. Odprawą eksportową będzie się zajmował Dział …, natomiast odprawy importowej będziecie Państwo dokonywać przy pomocy agencji celnej w Wielkiej Brytanii. Sprzedaż na terytorium Wielkiej Brytanii będzie prowadzona w ramach relacji business to business (B2B). W ramach realizacji transakcji sprzedaży do Wielkiej Brytanii na warunkach DDP, planują Państwo również zarejestrować się dla celów VAT w Wielkiej Brytanii. Zgodnie z planowanymi warunkami dostawy DDP, będziecie Państwo zobowiązani do dostarczenia towaru do określonego przez klienta miejsca (pod wskazany przez klienta adres) oraz poniesienia kosztów transportu. Dostawy do Państwa klientów z Wielkiej Brytanii będą odbywać się bezpośrednio z Państwa magazynu położonego w Polsce. Dostawy będą realizowane zgodnie ze złożonymi zamówieniami przez poszczególnych klientów z Wielkiej Brytanii (określającymi szczegóły dostawy takie jak m.in. ilość i wartość towarów). Zamówienia będą transportowane do Wielkiej Brytanii w ramach zbiorczego transportu, natomiast już na terytorium Wielkiej Brytanii będzie dokonywany przeładunek na mniejsze samochody, zgodnie z ustalonymi trasami dostaw do poszczególnych klientów. Będziecie Państwo ponosili również koszty odprawy celnej. Przejście ryzyka związanego z towarem będzie następowało z chwilą postawienia towaru do dyspozycji klienta we wskazanym przez niego (umówionym) miejscu w Wielkiej Brytanii, zgodnie ze złożonym przez klienta zamówieniem. Biorąc pod uwagę planowane warunki realizowania dostaw, równocześnie z wywozem towaru poza terytorium Polski nie nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel na klienta, tj. wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium UE nie nastąpi w wyniku transakcji dostawy towarów. Będziecie Państwo zobowiązani do rozliczenia na terytorium Wielkiej Brytanii importu towarów. Po rozliczeniu importu towarów, towar zostanie dostarczony do klienta - nastąpi wtedy przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel na klienta. Wskazując jako identyfikator podatkowy na potrzeby rozliczenia transakcji polski numer NIP, dla celów transportu, odprawy celnej eksportowej w Polsce i odprawy celnej importowej w Wielkiej Brytanii będziecie Państwo wystawiali/ przedstawiali następujące dokumenty:

a)list przewozowy (uwzględniający jako miejsce dostawy miejsce przeładunku towarów),

b)potwierdzenie zwolnienia towarów do procedury wywozu (poświadczenie o zrealizowaniu deklaracji eksportowej - komunikat IE529),

c)fakturę nietransakcyjną zawierającą m.in. następujące dane dotyczące uczestników oraz realizowanej dostawy towarów:

·Seller/Exporter (Sprzedawca/Eksporter): jako podmiot wskazana Spółka z polskim numerem NIP,

·Importer: jako podmiot wskazana Spółka z uzyskanym brytyjskim numerem dla celów rozliczania podatku VAT,

·Sales order (Zamówienie sprzedaży): referencja do poszczególnych zamówień klientów brytyjskich, będących przedmiotem dostawy udokumentowanej fakturą nietransakcyjną,

·Listę towarów będących przedmiotem transakcji, ze wskazaniem ich ilości, wartości, kodów CN oraz statusu pochodzenia,

·Stawka VAT PL - 0% (właściwa dla transakcji eksportu towarów).

Dla celów udokumentowania dostawy krajowej w Wielkiej Brytanii, na podstawie złożonych zamówień wystawią Państwo dla klientów brytyjskich faktury, posługując się uzyskanym brytyjskim numerem identyfikacji dla celów podatku VAT. Faktura brytyjska będzie zawierać następujące dane:

·Seller (Sprzedawca): jako podmiot wskazana Spółka z uzyskanym brytyjskim numerem dla celów rozliczeń VAT,

·Buyer (Nabywca):poszczególni klienci (nabywcy) towarów, zgodnie ze złożonymi zamówieniami,

·stawka VAT właściwa dla dostawy krajowej zgodnie z brytyjskimi regulacjami w zakresie podatku VAT - 20%.

Wartość towarów w ramach faktury brytyjskiej będzie stanowić wartość towarów wskazanych na fakturze nietransakcyjnej, powiększoną o należności celne w Wielkiej Brytanii (o ile wystąpią).

Według posiadanych informacji, planowane transakcje sprzedaży w Wielkiej Brytanii będziecie Państwo zobowiązani rozpoznać jako sprzedaż krajową ze stawką właściwą według przepisów brytyjskich dotyczących podatku VAT (zakładają Państwo, iż będą to transakcje opodatkowane według standardowej stawki VAT - 20%). Przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy zakładają Państwo, iż będziecie każdorazowo w posiadaniu dokumentu potwierdzającego wywóz poza terytorium UE towarów na rzecz klientów brytyjskich (komunikat IE-599 wygenerowany w związku z przemieszczeniem towarów - wywozem towarów, i dokonaniem przez Spółkę zgłoszenia eksportowego i importowego), zgodnie ze wskazaniem zawartym w art. 41 ust. 6 ustawy.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy bezpośrednią sprzedaż towarów na rzecz klientów w Wielkiej Brytanii (dostawy B2B) powinni Państwo rozpoznać jako eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy o VAT opodatkowaną według 0% stawki VAT przy spełnieniu ustawowych warunków, niezależnie od tego, iż zgodnie z warunkami dostawy DDP powinni Państwo dokonać odprawy celnej importowej na terytorium Wielkiej Brytanii wraz z zapłatą podatku VAT od importu na terytorium Wielkiej Brytanii.

Jak wyżej wskazano, aby wywóz towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej mógł być uznany za eksport towarów, w ramach danej transakcji musi nastąpić dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, tj. musi nastąpić przeniesienie – z dostawcy na nabywcę – prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, a w konsekwencji dokonanej dostawy musi nastąpić wywóz towarów z kraju poza terytorium Unii Europejskiej, który zostanie potwierdzony przez właściwy organ celny.

Przedstawiony we wniosku schemat transakcji przedstawia się w ten sposób, że Państwo, w związku z transportem towarów do Wielkiej Brytanii będziecie wystawiali m.in. fakturę nietransakcyjną, na której jako podmiot sprzedający wskazani będziecie Państwo z polskim numerem NIP i importerem będziecie Państwo z uzyskanym brytyjskim numerem dla celów rozliczania podatku VAT. W Wielkiej Brytanii zgłaszany będzie import towarów z Polski. Importu będziecie Państwo dokonywali na własną rzecz i w swoim imieniu, tj. będziecie Państwo dokonywali formalności celnych importu oraz ujmować import w rozliczeniach podatku od towarów i usług w Wielkiej Brytanii. Po dokonaniu odprawy importowej, towary będą transportowane do ostatecznych nabywców z Wielkiej Brytanii. Gdy towar opuszcza granice UE, służby celne potwierdzają to komunikatem IE-599. Z opisu sprawy wynika także, że Państwo na podstawie złożonych zamówień wystawią dla klientów brytyjskich faktury, posługując się uzyskanym brytyjskim numerem identyfikacji dla celów podatku VAT. Ww. faktury będą ujmowane w ewidencjach podatku VAT brytyjskiego. W tak przedstawionym modelu transakcji, nie można uznać, że będziecie Państwo dokonywali bezpośredniej sprzedaży towarów z Polski na rzecz klientów w Wielkiej Brytanii.

Powyższe okoliczności wskazują, że dopiero po dokonaniu importu na terenie Wielkiej Brytanii, będziecie Państwo dokonywali sprzedaży towaru na rzecz ostatecznych klientów z Wielkiej Brytanii. Wskazali Państwo, że przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel na rzecz klientów z Wielkiej Brytanii nastąpi po rozliczeniu importu towarów i dostarczeniu towaru do określonego przez klienta miejsca (pod wskazany przez klienta adres). Zatem wywóz towaru z Polski poza terytorium Unii Europejskiej nie nastąpi w wyniku transakcji dostawy towarów, w ramach której następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Towar do momentu sprzedaży należy do Państwa, natomiast sprzedaż ta (tj. dostawa towaru, z którą wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), następuje – zgodnie z warunkami transakcji ustalonymi z nabywcą z Wielkiej Brytanii – na terytorium Wielkiej Brytanii. Zatem, pomimo, że towar jest wywożony z Polski na terytorium państwa trzeciego (Wielkiej Brytanii) i wywóz ten potwierdzony jest przez właściwy organ celny, analizowana transakcja nie będzie stanowiła dla Państwa eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy – ponieważ w tym konkretnym przypadku, wywóz poza terytorium Unii Europejskiej, nie nastąpi w wyniku przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Tym samym, przemieszczenie towarów dokonywane przez Państwa z Polski na terytorium Wielkiej Brytanii nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT w Polsce jako eksport towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 2 pkt 8 ustawy.

W związku z powyższym, stanowisko Państwa w zakresie pytania nr 1 wniosku jest nieprawidłowe. Jednocześnie należy wskazać, że nie udzielam odpowiedzi na pytania nr 2-4 wniosku, ponieważ opisana we wniosku transakcja dostawy towarów nie stanowi eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ... . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).