Podatek od towarów i usług w zakresie wskazania, czy wniesienie do spółki jawnej wkładu niepieniężnego w postaci prawa do korzystania z nieruchomości będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, która będzie zwolniona od podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie zwolnień.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie wskazania, czy wniesienie do spółki jawnej wkładu niepieniężnego w postaci prawa do korzystania z nieruchomości będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, która będzie zwolniona od podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie zwolnień. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 października 2024 r. (wpływ 7 października 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest kościelną osobą prawną. Wnioskodawca działa na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca ma siedzibę w Polsce. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT w Polsce.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości położonych w Polsce (dalej określanych jako: „nieruchomości”). Są to dwie nieruchomości o charakterze rolnym (grunty rolne). Do tej pory nieruchomości rolne były przez Wnioskodawcę wydzierżawiane na cele rolnicze.

Wnioskodawca wraz z trzema innymi kościelnymi osobami prawnymi zamierza utworzyć spółkę jawną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (dalej określaną jako: „spółka jawna”). Spółka jawna będzie miała siedzibę w Polsce.

Wnioskodawca wniesie do spółki jawnej wkład niepieniężny w postaci prawa do korzystania z nieruchomości. Umowa spółki jawnej będzie określała wartość tego wkładu oraz okres na jaki nieruchomości są udostępniane do korzystania. Dodatkowo, umowa spółki jawnej będzie określała, że nieruchomości rolne mogą być wykorzystywane wyłącznie do wydzierżawiania ich na cele rolnicze.

W zamian za ten wkład Wnioskodawca, jako wspólnik spółki jawnej, otrzyma ogół praw i obowiązków w spółce jawnej. Po utworzeniu spółki jawnej nieruchomości rolne będą wydzierżawiane na cele rolnicze.

Doprecyzowanie opisu sprawy

1.Przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki jawnej będzie prawo do korzystania z nieruchomości rolnych (przedmiotem wkładu niepieniężnego nie będzie prawo własności nieruchomości rolnych). Decyzja o wniesieniu takiego właśnie wkładu wynika z woli Wnioskodawcy, który nie chce utracić prawa własności nieruchomości rolnych.

2.Podstawą prawną do wniesienia takiego wkładu będzie art. 48 § 2 oraz art. 49 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych.

3.Wniosek dotyczy gruntów objętych księgą wieczystą o numerze (…). W skład tej nieruchomości wchodzą następujące działki ewidencyjne: (…) (oznaczona w rejestrze gruntów jako grunty orne), (…) (oznaczona w rejestrze gruntów jako grunty orne, łąki trwałe, grunty pod rowami i nieużytki), (…) (oznaczona w rejestrze gruntów jako grunty orne i łąki trwałe) i nr (…) (w części mającej być przedmiotem wkładu oznaczona w rejestrze gruntów jako grunty orne).

4.Na dzień dokonania aportu dla omawianych gruntów nie będzie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca uznaje grunty za rolne na podstawie ich oznaczenia w rejestrze gruntów.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 4 października 2024 r.)

Czy wniesienie do spółki jawnej wkładu niepieniężnego w postaci prawa do korzystania z nieruchomości będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, która będzie zwolniona z podatku od towarów i usług, na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie wyrażone w piśmie z 4 października 2024 r.)

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie do spółki jawnej wkładu niepieniężnego w postaci prawa do korzystania z nieruchomości będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, która będzie zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

Zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług określają przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej w skrócie: „u.p.t.u.”).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega „odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju”.

Art. 7 ust. 1 u.p.t.u. stanowi, że: „Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)”.

Na podstawie art. 2 pkt 6 u.p.t.u., przez towary rozumie się „rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii”.

Art. 8 ust. 1 u.p.t.u. stanowi, że: „Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...)”.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.t.u.: „Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności”.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 u.p.t.u.: „Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności, które łącznie spełniają dwa warunki – po pierwsze są wykonywane przez podatnika podatku od towarów i usług, a po drugie mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W omawianym zdarzeniu przyszłym oba te warunki będą spełnione. W związku z tym Wnioskodawca uważa, że wniesienie do spółki jawnej wkładu niepieniężnego w postaci prawa do korzystania z nieruchomości będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Warunek pierwszy to wykonywanie czynności przez podatnika podatku od towarów i usług (art. 15 ust. 1 u.p.t.u.), czyli m.in. przez osobę prawną prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów u.p.t.u. (art. 15 ust. 2 u.p.t.u.).

Wnioskodawca spełnia warunki do uznania go za podatnika podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest osobą prawną, prowadzącą działalność gospodarczą polegającą na wydzierżawianiu nieruchomości rolnych.

Warunek drugi to wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u.), do których zalicza się m.in. odpłatne świadczenie usług (art. 8 ust. 1 u.p.t.u.). Wnioskodawca spełnia również ten warunek, ponieważ wniesienie do spółki jawnej wkładu niepieniężnego w postaci prawa do korzystania z nieruchomości będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług. Będzie tutaj istniała usługa (prawo do korzystania z nieruchomości), usługobiorca (spółka jawna) oraz odpłatność za usługę (ogół praw i obowiązków w spółce jawnej).

Przed omówieniem szczegółowych zasad opodatkowania czynności wniesienia do spółki jawnej wkładu niepieniężnego w postaci prawa do korzystania z nieruchomości, w ocenie Wnioskodawcy, należy zwrócić uwagę na charakter prawny tej czynności.

Zasady wnoszenia wkładów do spółki jawnej określają przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (dalej w skrócie: „k.s.h.”).

Zgodnie z art. 48 § 2 k.s.h.: „Wkład wspólnika może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw, a także na dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki”.

Natomiast zgodnie z art. 49 § 1 k.s.h.: „Jeżeli wspólnik zobowiązał się wnieść tytułem wkładu do spółki rzeczy inne niż pieniądze na własność lub do używania, wówczas do jego obowiązku świadczenia i ryzyka przypadkowej utraty przedmiotu świadczenia stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży lub o najmie”.

Z przytoczonych przepisów k.s.h. wynika, że wspólnik spółki jawnej może wnieść do niej wkład niepieniężny w postaci prawa do używania nieruchomości. Wówczas – z prawnego punktu widzenia – do takiego wkładu stosuje się odpowiednio przepisy o wynajmie. Można zatem przyjąć, że wkład niepieniężny w postaci prawa od używania nieruchomości ma charakter prawny zbliżony do usługi wynajmu nieruchomości.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 u.p.t.u.: „Stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1”.

Natomiast na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (dalej określanego jako: „rozporządzenie”): „Zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze”.

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie do spółki jawnej wkładu niepieniężnego w postaci prawa do korzystania z nieruchomości będzie czynnością zwolnioną od podatku od towarów i usług, na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia.

Samą czynność wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci prawa do korzystania z nieruchomości należy utożsamiać z dzierżawą nieruchomości. Przedmiotem wkładu będą grunty rolne. Spółka jawna będzie je mogła wykorzystywać wyłącznie do wydzierżawiania ich na cele rolnicze. Tym samym, spełnione będą wszystkie warunki do zastosowania zwolnienia.

Reasumując, wniesienie do spółki jawnej wkładu niepieniężnego w postaci prawa do korzystania z nieruchomości będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ale będzie to czynność zwolniona od podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy), w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych.

Należy zauważyć, że aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny), rzeczy lub prawa (aport rzeczowy) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Czynność wniesienia aportu (w zależności od jego przedmiotu) może spełniać przesłanki uznania jej za dostawę towarów na podstawie art. 7 (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w tym np. prawo do korzystania z nieruchomości).

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy zauważyć, iż świadczenie usługi następuje „odpłatnie” w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy. Świadczenie usług dokonywane odpłatnie w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem.

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego. Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Z odpłatnością za dane świadczenie mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniem a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest warunkiem, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu.

W związku z wniesieniem wkładu (aportu) do spółki realizują się dwa rodzaje świadczeń ekonomicznych:

–wnoszący wkład (aport) przenosi na spółkę, do której dokonuje wkładu, prawo do rozporządzania określonymi składnikami majątku,

–w zamian za aport wnoszący otrzymuje pewne uprawnienia (udziały), które posiadają określoną wartość.

W związku z tym, powyższa transakcja bez wątpienia ma charakter odpłatny (z którego wynika konieczność opodatkowania VAT). Wskazać należy, że z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Powołane przepisy stanowią implementację art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1, ze zm.), zgodnie z którym:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (…) jest kościelną osobą prawną, oraz nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT w Polsce. Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości o charakterze rolnym (grunty rolne), które do tej pory były przez Wnioskodawcę wydzierżawiane na cele rolnicze. Wnioskodawca wraz z trzema innymi kościelnymi osobami prawnymi zamierza utworzyć spółkę jawną, która będzie miała siedzibę w Polsce.

Wnioskodawca wniesie do spółki jawnej wkład niepieniężny w postaci prawa do korzystania z nieruchomości, tj. działek ewidencyjnych (…) (oznaczona w rejestrze gruntów jako grunty orne), (…) (oznaczona w rejestrze gruntów jako grunty orne, łąki trwałe, grunty pod rowami nieużytki), (…) (oznaczona w rejestrze gruntów jako grunty orne i łąki trwałe) i (…) (w części mającej być przedmiotem wkładu oznaczona w rejestrze gruntów jako grunty orne). Przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki jawnej będzie prawo do korzystania z ww. nieruchomości rolnych (przedmiotem wkładu niepieniężnego nie będzie prawo własności nieruchomości rolnych). Decyzja o wniesieniu takiego właśnie wkładu wynika z woli Wnioskodawcy, który nie chce utracić prawa własności nieruchomości rolnych.

Umowa spółki jawnej będzie określała wartość tego wkładu oraz okres na jaki nieruchomości są udostępniane do korzystania. Dodatkowo, umowa spółki jawnej będzie określała, że nieruchomości rolne mogą być wykorzystywane wyłącznie do wydzierżawiania ich na cele rolnicze.

W zamian za ten wkład Wnioskodawca, jako wspólnik spółki jawnej, otrzyma ogół praw i obowiązków w spółce jawnej. Po utworzeniu spółki jawnej nieruchomości rolne będą wydzierżawiane przez spółkę na cele rolnicze.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą określenia, czy wniesienie do spółki jawnej wkładu niepieniężnego w postaci prawa do korzystania z nieruchomości będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, która będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

Należy wskazać, że istota spółki jawnej uregulowana jest w Tytule II Spółki osobowe, Dziale I Spółka jawna, ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm.), zwanej dalej „Kodeksem spółek handlowych”.

Zgodnie z art. 22 § 1 Kodeksu spółek handlowych:

W myśl art. 25 pkt 2 Kodeksu spółek handlowych:

Stosownie do art. 48 § 2 Kodeksu spółek handlowych:

Jak stanowi art. 49 § 1 Kodeksu spółek handlowych:

Zgodnie z art. 50 § 1 Kodeksu spółek handlowych:

W myśl art. 51 § 1 i § 2 Kodeksu spółek handlowych:

Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach.

W związku z powyższym wniesienie aportu w postaci prawa do korzystania z nieruchomości rolnych do spółki jawnej spełnia warunek świadczenia usługi posiadającej wspomniany przymiot odpłatności. W szczególności, w przypadku aportu:

1)        mamy do czynienia ze stosunkiem prawnym wspólnika ze spółką, do której wnoszony jest aport,

2)istnieje bezpośredni związek pomiędzy danym świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem (w formie m.in. ogółu praw i obowiązków udziału w zyskach), będącym świadczeniem wzajemnym,

3)wynagrodzenie otrzymywane w zamian za wniesienie aportu w postaci m.in. ogółu praw i obowiązków posiada określoną wartość ekonomiczną.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wniesie do spółki jawnej wkład niepieniężny w postaci prawa do korzystania z nieruchomości, tj. działek ewidencyjnych nr (…). Przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki jawnej będzie prawo do korzystania z ww. nieruchomości rolnych (przedmiotem wkładu niepieniężnego nie będzie prawo własności nieruchomości rolnych). W zamian za ten wkład Wnioskodawca, jako wspólnik spółki jawnej, otrzyma ogół praw i obowiązków w spółce jawnej.

Zatem w analizowanej sprawie będziemy mieli do czynienia ze stosunkiem prawnym Wnioskodawcy ze spółką jawną, do której wnoszony będzie aport, będzie istniał bezpośredni związek pomiędzy danym świadczeniem (prawem do korzystania z ww. nieruchomości rolnych) a otrzymanym wynagrodzeniem (ogółem praw i obowiązków w spółce jawnej), będącym świadczeniem wzajemnym, a wynagrodzenie otrzymywane w zamian za wniesienie aportu w postaci m.in. ogółu praw i obowiązków będzie posiadać określoną wartość ekonomiczną.

W konsekwencji należy stwierdzić, że wniesienie przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego do spółki jawnej w postaci prawa do korzystania z nieruchomości rolnych będzie traktowane na równi z odpłatnym świadczeniem usług w ujęciu art. 8 ust. 1 ustawy, podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca zaznaczył, że przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki jawnej będzie prawo do korzystania z nieruchomości rolnych (przedmiotem wkładu niepieniężnego nie będzie prawo własności nieruchomości rolnych). Podstawą prawną do wniesienia takiego wkładu będzie art. 48 § 2 oraz art. 49 § 1 Kodeksu spółek handlowych.

Należy zauważyć, że wynikające z art. 49 § 1 Kodeksu spółek handlowych zastosowanie przepisów o najmie wskazuje, że jeśli wspólnik zobowiązał się wnieść tytułem wkładu do spółki rzecz do używania, do czynności tej stosuje się odpowiednio przepisy o najmie.

Odpowiednie stosowanie przepisów o najmie wskazuje, że do czynności wniesienia przez Wnioskodawcę aportu w postaci prawa do korzystania z nieruchomości rolnych zastosowanie znajdzie m.in. art. 659 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej: „Kodeksem cywilnym”.

W myśl tego przepisu:

Na mocy art. 662 § 1 Kodeksu cywilnego:

Zgodnie z art. 666 § 2 Kodeksy cywilnego:

W konsekwencji spółka jawna ma obowiązek używać rzeczy w sposób określony w umowie spółki, a jeżeli umowa w tym zakresie nie zawiera stosownych regulacji, w sposób odpowiadający właściwościom i przeznaczeniu rzeczy.

Z art. 668 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że:

Wnioskodawca wskazał, że umowa spółki jawnej będzie określała m.in. okres na jaki nieruchomości są udostępniane spółce do korzystania. Dodatkowo, umowa spółki jawnej będzie określała, że nieruchomości rolne mogą być wykorzystywane wyłącznie do wydzierżawiania ich na cele rolnicze.

Należy zaznaczyć, że ustawodawca w ustawie o podatku od towarów i usług nie uregulował instytucji umowy dzierżawy.

Kwestia ta została uregulowana w art. 693 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego:

Z powyższych przepisów wynika, że umowa dzierżawy to umowa dwustronnie zobowiązująca. Wydzierżawiający jest bowiem zobowiązany do oddania przedmiotu dzierżawy do korzystania i pobierania pożytków, zaś dzierżawca do uiszczania czynszu. Obowiązek dzierżawcy stanowi o odpłatnym charakterze tego kontraktu.

Dzierżawa gruntów stanowi, co do zasady, odpłatne świadczenie usług na podstawie art. 5 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy i czynność ta jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W tym miejscu podkreślenia wymaga, że pojęcia „używane” do oznaczania zwolnień od podatku winny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 955 ze zm.):

Zatem, dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze może korzystać ze zwolnienia od podatku – na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia – pod warunkiem łącznego spełnienia przesłanek co do przedmiotu i celu takiej umowy. Podatnik podatku VAT będzie mógł skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług omawianej usługi, jeśli zawarta zostanie umowa dzierżawy gruntu, która w swojej treści zawierać będzie m.in. postanowienia, z których w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że dzierżawiony grunt jest przeznaczony wyłącznie na cele rolnicze.

Analiza powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że o zastosowaniu zwolnienia od podatku od towarów i usług w oparciu o przepis § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, decydować będzie wykorzystanie dzierżawionych gruntów na cele rolnicze. Bez znaczenia pozostaje status podatkowy dzierżawcy, jak również przeznaczenie wydzierżawianego gruntu wynikające z ewidencji gruntów, czy przeznaczenie gruntu zgodne z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub innych dokumentów wskazujących na jego przeznaczenie. Jedynym warunkiem, który pozwala na skorzystanie z ww. zwolnienia, jest cel, na jaki grunty te są wydzierżawiane.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „cele rolnicze”, jednakże w art. 2 pkt 15 ustawy zdefiniowana została działalność rolnicza:

Posiłkując się zapisem powyższej definicji uznać należy, że gruntem przeznaczonym na cele rolnicze jest grunt, który wydzierżawiający przekazał na cele działalności, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wniesie do spółki jawnej wkład niepieniężny w postaci prawa do korzystania z nieruchomości. Umowa spółki jawnej będzie określała, że nieruchomości rolne mogą być wykorzystywane wyłącznie do wydzierżawiania ich na cele rolnicze.

Jak wynika z powołanego przepisu § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, pod warunkiem łącznego spełnienia przesłanek co do przedmiotu i celu takiej umowy. Zwolnienie od podatku VAT dzierżawy gruntów na cele rolnicze, o których mowa w przywołanym wyżej rozporządzeniu, nie odwołuje się do klasyfikacji gruntu, ale do jego rzeczywistego wykorzystania na cele rolnicze. Decydujące znaczenie w kwestii możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT dzierżawy gruntów jest ich faktyczne przeznaczenie przez dzierżawcę oraz rzeczywiste wykorzystanie przez niego wyłącznie na cele rolnicze.

Zatem należy uznać, że w analizowanym przypadku zapis w zawartej ze spółką jawną umowie, że nieruchomości rolne mogą być wykorzystywane przez spółkę jawną wyłącznie do wydzierżawiania powoduje, że nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 cyt. rozporządzenia. Dla powyższego rozstrzygnięcia bez znaczenia pozostaje fakt, że spółka jawna w dalszej kolejności będzie dzierżawiła przedmiotowe grunty na cele rolnicze. Istotnym w przedmiotowej sprawie jest fakt, że przedmiotem zawartej przez Wnioskodawcę umowy ze spółką jawną będzie prawo do korzystania przez spółkę jawną z działek rolnych, tj. działek o numerach ewidencyjnych: (…) w celu ich dalszej dzierżawy, czyli w celu prowadzenia działalności gospodarczej przez spółkę jawną.

W konsekwencji przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki jawnej nie jest dzierżawa gruntów na cele rolnicze ale prawo do korzystania spółki jawnej z działek rolnych w celu ich dalszej dzierżawy. Zatem w analizowanej sprawie nie zostaną spełnione przesłanki wynikające z § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia, w wyniku czego wniesienie przez Wnioskodawcę do spółki jawnej wkładu niepieniężnego w postaci prawa do korzystania z nieruchomości nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 cyt. rozporządzenia.

Zatem czynność wniesienia przez Wnioskodawcę aportu w postaci prawa do korzystania z nieruchomości rolnych, stanowiących działki o numerach ewidencyjnym: (…), stanowić będzie odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu właściwej stawki podatku.

Podsumowując, wniesienie do spółki jawnej wkładu niepieniężnego w postaci prawa do korzystania z nieruchomości, w skład której wchodzą działki ewidencyjne nr (…), będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, która nie będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

Tym samym Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).