Interpretacja indywidualna w zakresie podatku od towarów i usług w kwestii braku prawa do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją Projektu pn. „(…)”.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w kwestii braku prawa do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją Projektu pn. „(…)”.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (…) (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest jednostką samorządu terytorialnego, miastem na prawach powiatu w rozumieniu ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tekst jedn. Dz.U. z 2024 r., poz. 107). Gmina wykonuje zadania nałożone odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana. Zdecydowana większość tych zadań realizowana jest w ramach tzw. reżimu publicznoprawnego (jako organ władzy publicznej realizujący zadania własne jednostki samorządu terytorialnego oraz zadania zlecone z zakresu administracji rządowej), w odniesieniu do którego Gmina korzysta z wyłączenia z kręgu podatników podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Poza realizacją zadań publicznych, Gmina wykonuje szereg czynności wyczerpujących znamiona samodzielnej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ustawy o VAT i jest z tego tytułu zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT rozliczając i odprowadzając stąd podatek VAT należny, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Z dniem 1 stycznia 2017 r. Gmina wprowadziła centralizację rozliczeń w zakresie podatku VAT, obejmującą wszystkie jednostki organizacyjne Gminy. Gmina realizuje zadania własne gminy, zgodnie z art. 7 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2024 r. poz. 1465) m.in. dotyczące ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej.

W związku z powyższym Gmina planuje realizację projektu pn. „(…)” współfinansowanego ze środków (…). Łączna wartość projektu grantowego to (…) zł.

Głównym celem Projektu będzie wzrost produkcji energii cieplnej i elektrycznej ze źródeł odnawialnych w gminie, w wyniku wykorzystania OZE na potrzeby budynków mieszkalnych, a w konsekwencji zmniejszenie emisji zanieczyszczeń do atmosfery (w tym: CO₂ i pyłu PM₁₀).

Projekt obejmuje realizację następujących działań na terenie Gminy (…): udzielanie grantów na zakup, dostawę i montaż instalacji OZE wytwarzających energię cieplną i elektryczną na potrzeby socjalno-bytowe oraz magazynowanie energii, kampanię edukacyjną, na którą składają się różne działania mające wpływ na kształtowanie postaw proekologicznych wśród mieszkańców oraz działania proekologiczne, które mają istotny wpływ na realizację celów środowiskowych określonych w Europejskim Zielonym Ładzie.

Oddziaływanie Projektu to: wzrost energii cieplnej na potrzeby ogrzewania, c.w.u. i elektrycznej z OZE, relatywne zmniejszenie kosztów związanych z eksploatacją budynków mieszkalnych (zmniejszenie kosztów zużycia energii cieplnej i elektrycznej, dzięki zwiększeniu udziału energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych), oszczędność zasobów kopalin, w tym: węgla kamiennego, promocja postaw konsumenckich, poprawa świadomości ekologicznej społeczeństwa oraz ograniczenie zmian klimatycznych.

W ramach realizacji projektu Gmina będzie zobowiązana do wyłonienia Operatora Projektu oraz Inspektora Nadzoru Budowlanego (branży sanitarnej i elektrycznej). Nadzór inwestorski będzie odpowiedzialny przede wszystkim za odbiór instalacji OZE. Gmina nie będzie ogłaszała postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, obejmującego instalację OZE, gdyż to Grantobiorcy będą wybierać Wykonawców samodzielnie.

Aby wziąć udział w projekcie mieszkańcy będą musieli złożyć odpowiedni wniosek o grant. Grant będzie udzielany przez Gminę w formie częściowej refundacji poniesionych przez mieszkańca kosztów na zakup i montaż instalacji OZE. Mieszkańcy Gminy będą odpowiedzialni za wybór wykonawcy, który dostarczy instalację i zamontuje ją na nieruchomości mieszkańca.

Mieszkaniec będzie musiał zapłacić Wykonawcy za dostawę i montaż instalacji OZE z własnych środków, a następnie na podstawie złożonego wniosku o wypłatę grantu wraz z załącznikami otrzyma zwrot poniesionych kosztów w limitach. Wysokość grantu dla Grantobiorcy (Grantobiorca to osoba fizyczna będąca właścicielem lub współwłaścicielem, użytkownikiem wieczystym lub współużytkownikiem wieczystym budynku mieszkalnego położonego na terenie Gminy (…) określona jest kwotowo dla danego rodzaju instalacji, przy czym nie może przekroczyć 85% kosztów mieszkańca. Pozostałą część kosztów kwalifikowalnych oraz koszty niekwalifikowalne ponoszone będą z własnych środków. Maksymalna wysokość grantu do kosztów kwalifikowalnych wynosić będzie:

1.instalacja fotowoltaiczna (panele fotowoltaiczne) – (…) zł/kWp, nie więcej niż (…) zł/instalację;

2.powietrzna pompa ciepła do c.o. oraz c.w.u. – (…) zł;

3.magazyn energii elektrycznej (dla instalacji fotowoltaicznej) – (…) zł;

4.system zarządzania energią – (…) zł. Grant może zostać przyznany tylko Grantobiorcy, który montuje co najmniej dwie współpracujące ze sobą instalacje OZE.

Po zamontowaniu Instalacje będą własnością mieszkańców, którzy zobowiązani będą do eksploatacji Instalacji zgodnie z instrukcją obsługi, zapewnienia niezbędnych warunków do prawidłowego funkcjonowania Instalacji zgodnie z ich przeznaczeniem, jak również do jej odpowiedniego serwisowania oraz ubezpieczenia.

Mieszkańcy odpowiedzialni będą również za pokrycie wszelkich kosztów napraw Instalacji wynikających ze złego użytkowania.

Po zakończeniu Inwestycji, celem rozliczenia umowy o powierzenie grantu, mieszkaniec musi złożyć podpisany wniosek o wypłatę grantu wraz z załącznikami. Gmina występuje w przedmiotowej sprawie jako Grantodawca, tj. podmiot, który dysponuje i przekazuje dofinansowanie na rzecz Grantobiorcy, z wyjątkiem części nadzoru inwestorskiego, gdzie Gmina pokrywa koszty przedmiotowego nadzoru.

Mieszkańcy nie będą wnosili na rzecz Gminy jakichkolwiek wpłat z tytułu realizacji przedmiotowego Projektu.

Nabyte przez Gminę usługi nadzoru inwestorskiego, związane z realizacją przedmiotowego Projektu, będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pytanie

Czy w przedstawionych okolicznościach Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją Projektu „(…)”?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją Projektu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 poz. 361 z późń.zm.), prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy spełnione zostaną warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Natomiast w myśl ust. 2 pkt. 1 lit. a tego artykułu kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z kolei w art. 88 ustawy VAT wskazano przypadki, w których prawo do odliczenia jest z mocy prawa wyłączone.

Z przytoczonych przepisów wynika, że prawo do odliczenia przysługuje, gdy są spełnione tzw. pozytywne przesłanki odliczenia (tj. odliczenia dokonuje podatnik VAT oraz towary lub usługi, z tytułu nabycia których podatek został naliczony, będą wykorzystywane przez tego podatnika do czynności opodatkowanych) oraz gdy nie zachodzą żadne przesłanki wyłączające prawo do odliczenia wskazane w art. 88 Ustawy o VAT (tzw. negatywne przesłanki odliczenia).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

W tym kontekście należy wskazać, że stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2024 r. poz. 1465) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej.

Powyższe oznacza, że organ władzy publicznej jest podatnikiem VAT w tych przypadkach, w których: wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach zadań własnych lub wykonuje czynności mieszczące się w ramach własnych, gdy mają one swoje źródło w stosunku cywilnoprawnym, tj. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko w tym zakresie wykonywane przez Gminę czynności mogą mieć cechy działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy VAT.

Jednocześnie, powołane wcześniej przepisy Ustawy VAT wskazują, że prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki: odliczenia dokonuje podatnik VAT – wystąpi związek między nabywanymi towarami lub usługami z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą w rozumieniu art 15 ust. 2 Ustawy VAT, a następnie – w ramach tej działalności – związek ze sprzedażą opodatkowaną VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w rozpatrywanych okolicznościach nie zostaną spełnione wskazane wyżej warunki do odliczenia VAT naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją Projektu ponieważ Wnioskodawca realizując opisaną inwestycję nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a efekty zrealizowanego zadania nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”.

W przepisie tym wskazano, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanego wyżej art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej.

Odnosząc się zatem do powyższego, powtórzyć należy, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności generujących podatek należny.

W omawianej sprawie, jak wynika z jej opisu, związek taki nie występuje. Jak bowiem Państwo wskazali, nabywane przez Państwa usługi związane z realizacją projektu (nadzór inwestorski odpowiedzialny przede wszystkim za odbiór instalacji OZE) nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Nie będą Państwo wykonywali dostaw towarów ani nie będą Państwo świadczyli usług, które podlegałyby opodatkowaniu VAT. Będą występowali Państwo w przedmiotowej sprawie jako Grantodawca, tj. podmiot który dysponuje i przekazuje dofinansowanie na rzecz Grantobiorcy. W związku z realizacją projektu po Państwa stronie nie dojdzie do jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego, gdyż Mieszkańcy nie będą wnosili na Państwa rzecz jakichkolwiek wpłat z tytułu realizacji przedmiotowego Projektu. Jak wynika z opisu sprawy – w ramach Projektu Grantobiorcy będą wybierać Wykonawców samodzielnie i będą pokrywać koszty instalacji. Z wniosku wynika również, że efekty zrealizowanego zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, nie będą mieli Państwo prawa do odliczenia podatku VAT w trybie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Podsumowując, nie będzie przysługiwać Państwu prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków ponoszonych w ramach pn. „(…)”.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, iż pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisu zdarzenia przyszłego w szczególności błędnej kwalifikacji przepisów prawa budowlanego obiektów znajdujących się na działkach będących przedmiotem planowanej dostawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1.z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.), dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.