Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży działek.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu

- stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani:

1)ponownie rozpatruję sprawę Pani wniosku z 29 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej - uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 21 maja 2024 r. sygn. akt I SA/Bd 237/24 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 11 września 2024 r.).

2)stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 listopada 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 29 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 8 stycznia 2024 r. (wpływ 16 stycznia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Nabyła Pani wraz z mężem nieruchomość gruntową, wchodzącą jako składnik majątku wspólnego - stanowiącą działkę gruntu, zapisaną w księdze wieczystej numer: (...), prowadzonej przez Sąd Rejonowy w (...), Wydział Ksiąg Wieczystych. Przedmiotowa transakcja nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przy zakupie przedmiotowej nieruchomości Pani, ani mąż nie odliczyli podatku VAT od zakupu wskazanej nieruchomości. Opisany grunt stanowi majątek prywatny Pani i małżonka i z takim przeznaczeniem, tj. wyłącznie na cele prywatne został zakupiony. Rozpoczęła Pani sprzedaż wraz z mężem powyżej opisanej nieruchomości gruntowej na rzecz osób prywatnych. Działka została podzielona na mniejsze części, dla których założone zostały księgi wieczyste.

Warto w tym miejscu podkreślić, że na dzień sprzedaży poszczególnych działek wchodzących w skład przedmiotowej nieruchomości na moment ich sprzedaży są/były wydane decyzje o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie domów jednorodzinnych, gdyż na terenie położenia nieruchomości nie ma opracowanego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Między małżonkami panuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej.

W uzupełnieniu do wniosku w odpowiedzi na pytania Organu wskazano następująco:

1)Kiedy i w jaki sposób nabyła Pani przedmiotową działkę?

Nabyła Pani przedmiotową nieruchomość opisaną w KW nr (...).

2)Nr ewidencyjny zakupionej działki, którą nabyła Pani wraz z mężem?

1.

3)Nr działek powstałych po podziale ww. działki?

Nieruchomość objęta KW nr (...) składa się z działek o numerach: 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19.

4)W jaki sposób wykorzystywała/wykorzystuje Pani przedmiotową nieruchomość (działkę) od momentu nabycia do momentu planowanej sprzedaży?

Grunt jest uprawiany przez Panią i małżonka (kukurydza, zboże).

5)Czy przed sprzedażą działek będzie podejmowała Pani aktywne działania marketingowe w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, mające na celu dokonanie sprzedaży działek (np. reklama, ogłoszenia w prasie, Internet, inny jeśli tak, należy wskazać jakie), w jaki sposób będzie Pani pozyskiwała nabywcę przedmiotowych działek?

Nie będzie Pani czyniła żadnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, nawet ogłoszeń w prasie, ponieważ potencjalni nabywcy zgłaszać się będą tzw. „drogą pantoflową”.

6)Czy od momentu wejścia w posiadanie działki podejmowała Pani działania zmierzające do podniesienia wartości bądź atrakcyjności przedmiotowych działek, np. uzyskiwanie decyzji/pozwoleń, wystąpienie o uchwalenie lub zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, uzbrojenie terenu, doprowadzenie mediów, ogrodzenie terenu, wydzielenia dróg, bądź inne?

Nie.

7)Kto wystąpił o podział przedmiotowej działki? Kto wystąpił z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowej nieruchomości? Jeśli wystąpił z wnioskiem nabywca to czy działał on w Pani imieniu?

Pani.

8)Czy nieruchomość (działka) – od momentu kiedy weszła Pani w jej posiadanie – była udostępniana przez Panią osobom trzecim na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej (np. dzierżawy, najmu, użyczenia itp.)?

Nie.

9)Czy udzieliła lub udzieli Pani jakichkolwiek pełnomocnictw (upoważnień, zgód) w związku z transakcją sprzedaży działek dla nabywcy lub innych podmiotów?

Nie.

10)Czy zawarła/zamierza Pani zawrzeć z nabywcą działki/działek umowę przedwstępną sprzedaży?

Nie.

11)Czy posiada Pani jeszcze inne nieruchomości przeznaczone w przyszłości do sprzedaży (oprócz opisanej we wniosku)?

Nie.

Pytanie

Czy sprzedaż ww. działek powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, z tytułu zbycia nieruchomości opisanych we wniosku nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku VAT z tytułu tej sprzedaży.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarami według art. 2 pkt. 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Zatem, jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku prywatnego (np. działki gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle zaś przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Pani zdaniem zbywanie przedmiotowych działek gruntu, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Pani nie wystąpi w charakterze podatnika, a czynność sprzedaży nie będzie stanowić działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Skoro przed sprzedażą działek gruntu nie podejmowała Pani jakichkolwiek zorganizowanych czynności mających na celu przygotowanie działki gruntu do sprzedaży, to wyklucza to handlowy cel transakcji.

W konsekwencji taka czynność sprzedaży będzie oznaczała działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Pani wniosek - 26 stycznia 2024 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0114-KDIP1-2.4012.543.2023.2.SST, w której uznałem Pani stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Pani 4 lutego 2024 r.

Skarga na interpretację indywidualną

1 marca 2024 r. wniosła Pani skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy. Skarga wpłynęła do mnie 7 marca 2024 r.

Wniosła Pani o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej z 26 stycznia 2024 r. znak 0114-KDIP1-2.4012.543.2023.2.SST.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy uchylił zaskarżoną interpretację - wyrokiem z 21 maja 2024 r. sygn. I SA/Bd 237/24.

Wyrok, który uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną stał się prawomocny od 9 lipca 2024 r. natomiast wpłynął 11 września 2024 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku - wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

• uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w ww. wyroku;
• ponownie rozpatruję Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Towarem jest także udział w prawie własności. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą:

Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Jak stanowi art. 36 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W myśl natomiast art. 36 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie udziałów w nieruchomościach gruntowych (działce), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy jednak zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z przytoczonych regulacji prawnych wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Zatem, dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Istotne dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zasadne jest zatem wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, aportu, darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika tego podatku. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym również nieruchomości, jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby osobiste, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem, w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy w danej sprawie, w celu dokonania sprzedaży gruntów sprzedający podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Przejawem takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich, tylko wtedy działania Sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). TSUE orzekł w tej sprawie, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału -okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem, za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki, wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Ze wskazanych regulacji należy wywnioskować, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem, dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika taka Pani aktywność, która wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Nie podjęła Pani ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, takich jak np. nabycie w celach handlowych z zamiarem odsprzedaży, zawarcie umowy o pośrednictwo w sprzedaży, uzbrojenie terenu. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że nabyła Pani wraz z mężem nieruchomość gruntową nr 1, wchodzącą jako składnik majątku wspólnego. Przedmiotowa transakcja nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przy zakupie przedmiotowej nieruchomości Pani, ani mąż nie odliczyli podatku VAT od jej zakupu. Grunt stanowi majątek prywatny Pani i małżonka i z takim przeznaczeniem został zakupiony. Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Grunt jest uprawiany przez Panią i małżonka (kukurydza, zboże). Rozpoczęła Pani sprzedaż wraz z mężem powyżej opisanej nieruchomości gruntowej na rzecz osób prywatnych. Przed sprzedażą działek nie czyniła i nie będzie Pani czyniła żadnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, nawet ogłoszeń w prasie, ponieważ potencjalni nabywcy zgłaszać się będą tzw. „drogą pantoflową”. Od momentu kiedy weszła Pani w posiadanie działki nie była ona udostępniana przez Panią osobom trzecim. Nie udzieliła i nie udzieli Pani jakichkolwiek pełnomocnictw (upoważnień, zgód) w związku z transakcją sprzedaży działek dla nabywcy lub innych podmiotów. Nie zawiera i nie będzie zawierać Pani z nabywcą umowy przedwstępnej sprzedaży. Nie podejmowała Pani działań zmierzających do podniesienia wartości bądź atrakcyjności przedmiotowych działek. Nie posiada Pani innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.

Przedmiotowa działka nr 1 została podzielona na mniejsze części, dla których założone zostały księgi wieczyste. Nieruchomość objęta KW nr (...) składa się z działek o numerach: 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19. Wobec braku planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów, na których usytuowane są działki wystąpiła Pani do właściwego organu z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy, co nie oznacza automatycznie, że w opisanej sytuacji działania takie należy kwalifikować jako przejaw aktywności handlowej.

Zatem, działania podjęte przez Panią ograniczają się jedynie do podziału działki nr 1 na mniejsze działki oraz uzyskania decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie domów jednorodzinnych. Ww. czynności nie świadczą o prowadzeniu przez Panią działalności w zakresie obrotu nieruchomościami w formie zorganizowanej, handlowej. Podział działki i uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy, w okolicznościach przedstawionych we wniosku jest racjonalną i ekonomicznie uzasadnioną czynnością, umożliwiającą uzyskanie korzystnej ceny sprzedaży nieruchomości, wchodzącej w skład majątku prywatnego. Podkreślić należy, że decyzja o sprzedaży została podjęta po kilku latach od nabycia nieruchomości. Ponadto nie nabyła i nie posiada Pani innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży. Dlatego nie można w analizowanej sprawie mówić o ciągłości lub stałości w podejmowaniu poszczególnych działań pomiędzy nabyciem, a planowanym lub finalnym zbyciem poszczególnych działek jak słusznie zauważył Sąd w wydanym orzeczeniu.

W przedmiotowej sprawie brak jest zatem przesłanek pozwalających uznać Panią, w zakresie sprzedaży działek za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług czego zabrakło w przedmiotowej sprawie. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji należy uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik Pani majątku osobistego, a sprzedaż działek będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzam, że z tytułu sprzedaży działek nie będzie działała Pani w charakterze - zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy - podatnika VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym sprzedaż działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, Pani stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania interpretacji indywidualnej, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 21 maja 2024 r. sygn. akt I SA/Bd 237/24.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).