Podleganie opodatkowaniu podatkiem VAT darowizn pieniężnych otrzymanych w związku z organizacją wydarzenia kulturalnego. - Interpretacja - null
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Podleganie opodatkowaniu podatkiem VAT darowizn pieniężnych otrzymanych w związku z organizacją wydarzenia kulturalnego.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłoweWielows
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
13 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT darowizn pieniężnych otrzymanych w związku z organizacją wydarzenia kulturalnego.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 października 2024 r. (wpływ 14 października 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Gminny Ośrodek Kultury w (…) (GOK), będący samorządową instytucją kultury, jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
W związku ze zbliżającym się wydarzeniem kulturalnym Dożynki Gminne w (…) dn. (…), GOK otrzymał darowizny pieniężne od podmiotów zewnętrznych.
Umowa darowizny zawarta ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością na kwotę (…) zł, w swojej treści stanowi, że „Przedmiotem umowy jest przekazanie środków pieniężnych na konto bankowe, wpłacone na cel: Koncert (…) pt. „(…)” na Dożynkach Gminnych w (…) w dn. (…) 2024 r.”. A pozostałe umowy darowizny mają zapis „Przedmiotem umowy jest przekazanie środków pieniężnych na konto bankowe, wpłacone na cel: Dożynki Gminy (…) 2024 r.”
GOK musi przedłożyć podmiotom rozliczenie wydatkowania otrzymanych darowizn, w formie kserokopii dokumentów księgowych w terminie do (…) 2024 r.
W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo następujące informacje:
Na pytanie Organu „Czy organizatorem opisanego we wniosku wydarzenia kulturalnego (tj. Dożynek Gminnych) są Państwo?”, podali Państwo, że „Tak, Gminny Ośrodek Kultury jest organizatorem ww. wydarzenia kulturalnego.”
Na pytanie Organu „Czy organizacja ww. wydarzenia kulturalnego stanowi realizację Państwa działalności statutowej?”, wskazali Państwo, że „Tak.”
Na pytanie Organu „W jaki sposób nawiązali Państwo kontakt z darczyńcami?”, odpowiedzieli Państwo, że „Zapytania ustne potencjalnych firm z inicjatywy Gminnego Ośrodka Kultury w (…).”
Na pytanie Organu „Z czyjej inicjatywy podjęto zamiar organizacji ww. wydarzenia kulturalnego, tj. Państwa czy darczyńców?”, podali Państwo, że „Z inicjatywy Gminnego Ośrodka Kultury w (…).”
Na pytanie Organu „Czy czynności związane z organizacją ww. wydarzenia kulturalnego, są czynnościami podjętymi w wyniku umów zawartych przez Państwa z darczyńcami?”, wskazali Państwo, że „Nie.”
Na pytanie Organu „Czy organizacja ww. wydarzenia kulturalnego jest uzależniona od otrzymanych darowizn, o których mowa w opisie sprawy, tj.:
a)czy gdyby Państwo nie otrzymali ww. darowizn organizowaliby Państwo ww. wydarzenie kulturalne?
b)czy byłoby ono organizowane z Państwa środków własnych?”,
odpowiedzieli Państwo, że:
„Tak, wydarzenie byłoby zorganizowane niezależnie od tego, czy otrzymalibyśmy środki z darowizn, czy też nie.
Tak, czyli z dotacji podmiotowej – Gminy (…).”
Na pytanie Organu „Jakie są ustalenia umów zawartych z darczyńcami, przedmiotem których jest przekazanie przez darczyńców na Państwa rzecz darowizn pieniężnych z przeznaczeniem na ww. wydarzenie kulturalne, w szczególności:
a)jakie prawa i obowiązki dla Państwa oraz darczyńców wynikają z zawartych umów?
b)czy z tytułu otrzymanych środków pieniężnych od darczyńców są/będą Państwo zobowiązani do świadczenia na rzecz darczyńców jakichkolwiek czynności (usług) w momencie wpłaty środków pieniężnych, bądź w przyszłości?
c)czy darczyńcy mają/będą mieli jakieś roszczenia dotyczące organizacji ww. wydarzenia kulturalnego, dotyczących np. podjęcia jakichś konkretnych sprecyzowanych działań – jeśli tak, to jakich?
d)czy ww. umowy zawarte z darczyńcami, przewidują możliwość odstąpienia od nich zarówno przez darczyńcę, jak i przez Państwa? Jeśli tak, to jakie są przesłanki (uregulowania) odnośnie odstąpienia od umowy przez ww. strony?”,
wskazali Państwo, że:
„Gminny Ośrodek Kultury został w wyniku umowy darowizny zobowiązany do poniesienia wszystkich kosztów związanych z zawarciem umów, w tym zobowiązań publicznoprawnych, z wyłączeniem opłat bankowych związanych z wykonaniem przelewu środków przyznanych w ramach niniejszej umowy, jeżeli takowe powstały, na rzecz strony obdarowanej.
Gminny Ośrodek Kultury został zobowiązany do rozliczenia wykorzystania kwot darowizny na cel określony w umowie, w formie przekazania kserokopii dokumentów księgowych potwierdzających dokonanie przelewu.
Nie.
Organizator – Gminny Ośrodek Kultury w (…) wyszedł sam z inicjatywą ustną do Darczyńców, z taką propozycją, że: podczas organizacji wydarzenia zapewni ustną promocję działalności danej firmy, ewentualne banery reklamowe darczyńców wyeksponuje podczas organizacji Dożynek Gminnych. Nie wszystkie firmy skorzystały z tej propozycji. Mniejsze firmy nie posiadały własnych banerów reklamowych. Obdarowany wyszedł również z propozycją ustną, że poda do publicznej wiadomości na stronie internetowej (…) i profilu (…) informacje o działalności Darczyńców.
Darczyńca może odstąpić od umowy darowizny w przypadku przeznaczenia przez obdarowanego darowizny lub części darowizny na inny niż wskazany w umowie. Darczyńca może odstąpić od umowy w przypadku niedokonania przez Obdarowanego rozliczenia całości lub części darowizny w sposób i w terminach innych, niż wskazane w umowie.”
Na pytanie Organu „Czy w przypadku rezygnacji z organizacji ww. wydarzenia kulturalnego zobowiązani byliby Państwo do zwrotu otrzymanych darowizn?”, wskazali Państwo, że „Tak.”
Na pytanie organu „Jakie konkretnie kwoty darowizn pieniężnych od poszczególnych darczyńców (oprócz wymienionej we wniosku darowizny na sfinansowanie koncertu) otrzymali Państwo w związku z organizacją ww. wydarzenia kulturalnego?”, podali Państwo:
„(…).”
Na pytanie Organu „Jaki udział procentowy stanowią/będą stanowić otrzymane przez Państwa darowizny pieniężne od poszczególnych darczyńców w planowanych kosztach organizacji ww. wydarzenia?”, odpowiedzieli Państwo, że „Darowizny stanowią 33,41% kosztów organizacji tego wydarzenia kulturalnego.”
Na pytanie Organu „Czy wstęp na ww. wydarzenie kulturalne, w tym na koncert, o którym mowa we wniosku, będzie ogólnodostępny?”, podali Państwo, że „Tak.”
Na pytanie Organu „Czy wstęp na ww. wydarzenie kulturalne, w tym na koncert, o którym mowa we wniosku, będzie nieodpłatny?”, wskazali Państwo, że „Tak.”
Na pytanie Organu „Czy w związku z otrzymaniem ww. darowizn pieniężnych zobowiązani są/będą Państwo do świadczenia jakichkolwiek usług bądź dostawy towarów, a jeżeli tak to jakich i na czyją rzecz?”, odpowiedzieli Państwo, że „Oprócz zorganizowania koncertów, występów artystycznych i zakupów potrzebnych do organizacji Dożynek Gminnych oraz wymienionych zobowiązań związanych z promocją działalności Darczyńców wymienionych w pkt 7 c) tegoż pisma, Gminny Ośrodek Kultury nie został zobowiązany do świadczenia innych usług, ani dostawy towarów.”
Pytanie
Czy wyżej wymienione darowizny pieniężne podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
W opinii Ośrodka Kultury, opisane umowy darowizny pieniędzy, na gruncie ustawy VAT (art. 7 pkt 2 ustawy oraz art. 8 ust. 2 ustawy VAT) nie podlegają podatkowi od towarów i usług.
Otrzymane darowizny nie mieszczą się w zakresie dostawy towarów ani w zakresie świadczenia usług. GOK nie jest zobowiązany do świadczenia na rzecz darczyńcy, a zatem ww. umowy darowizny zawarte z darczyńcami nie są umowami wzajemnymi. Umowy są dobrowolne, a treść umów nie zawiera żadnego odniesienia do przepisu prawa regulującego bądź nakazującego zawarcie takiej umowy. Spółka dobrowolnie finansuje koncert (…) ogólnodostępny dla społeczeństwa. Pozostałe podmioty dobrowolnie wpłacają darowizny na organizację Dożynek Gminnych. Obdarowany nie ma korzyści finansowych z organizacji dożynek, jedynie musi przedłożyć podmiotom dokumenty rozliczenia darowizny.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Pojęcie „dostawa towarów” w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Z kolei każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:
-w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
-świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
Przy czym oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).
Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).
Przepisy dotyczące funkcjonowania podatku VAT w krajach członkowskich Unii Europejskiej podlegają harmonizacji na zasadach określonych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą”. Uszczegółowieniem zasad obowiązywania i funkcjonowania podatku VAT określonych w Dyrektywie są wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).
Kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć TSUE.
W wyroku z 3 marca 1994 r. w sprawie C‑16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, Trybunał zauważył, że:
„Czynność podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.
W wyroku z 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10 Finanzamt Essen-NordOst przeciwko GFKL Financial Services AG, ECLI:EU:C:2011:700 Trybunał wskazał:
„(...) w ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT
W tym świetle świadczenie usługi następuje „odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy (ww. wyrok w sprawie MKG-Kraftfahrzeuge-Factoring, pkt 47).
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „świadczenie usług dokonywane odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem (wyrok z dnia 29 lipca 2010 r. w sprawie C-40/09 Astra Zeneca UK, Zb. Orz. s. 1 7505 pkt 27 i przytoczone orzecznictwo)” (pkt 17-19).
Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.
Co do zasady, sama czynność przekazania środków finansowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i nie rodzi żadnych obowiązków podatkowych, o ile nie pełni funkcji zapłaty lub zaliczki z tytułu jakiegokolwiek świadczenia usług lub dostawy towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu przepisów ustawy. Aby uznać, że pomiędzy podmiotami doszło do dostawy towarów lub świadczenia usług, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy przekazaną zapłatą, a wykonanym świadczeniem. Przekazana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.
Jednocześnie, aby dana czynność była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku VAT.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny. Pozwala na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Status podatnika podatku od towarów i usług wynika również z okoliczności dokonania czynności, które podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.
Z opisu sprawy wynika, że są Państwo organizatorem wydarzenia kulturalnego, tj. Dożynek Gminnych. W związku z organizacją ww. wydarzenia kulturalnego otrzymali Państwo darowizny pieniężne od podmiotów zewnętrznych.
Państwa wątpliwości dotyczą opodatkowania podatkiem VAT darowizn pieniężnych otrzymanych w związku z organizacją ww. wydarzenia kulturalnego.
Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r.– Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Istotą darowizny jest zatem bezpłatne świadczenie, które darczyńca wykonuje ze swojego majątku na rzecz innej osoby. Świadczeniem w darowiźnie nie muszą być tylko pieniądze, mogą to być również inne rzeczy ruchome, bądź nieruchomości, jak również zbywalne prawa majątkowe.
Podkreślić należy, że darowizna jest świadczeniem jednostronnym, gdyż darczyńca nie żąda od obdarowanego żadnego świadczenia wzajemnego.
W tym miejscu należy odnieść się również do kwestii sponsoringu. Umowy sponsoringu należą do kategorii umów nienazwanych – żadne przepisy nie zawierają bowiem ich definicji. Możliwość ich zawarcia wynikać będzie z reguły ogólnej zawartej w art. 3531 ustawy Kodeks cywilny, który zakłada swobodę umów w obrocie gospodarczym.
I tak, zgodnie z art. 3531 ustawy Kodeks cywilny:
Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że sponsoring definiowany jest jako „finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności” (Słownik wyrazów obcych PWN – wersja internetowa). Pojęcie „marketing” oznacza działanie mające na celu m.in. pobudzanie i zaspokajanie potrzeb klientów, natomiast „reklama” jest to działanie zachęcające potencjalnych klientów do korzystania z usług lub zakupu towarów, bądź ogłoszenie, film, plakat itp. służące zachęcaniu potencjalnych klientów. Z kolei termin „promocja” – w odniesieniu do kategorii związanej z działalnością gospodarczą – określa działanie zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia, również efekt takiego działania.
Sponsorowanie może wiązać się z otrzymywaniem świadczeń wzajemnych od podmiotu sponsorowanego, bądź też mieć charakter jednostronny. Skutki podatkowe sponsoringu są uzależnione od treści tego stosunku prawnego. Gdy umowa zawarta między stronami przewiduje, że w zamian za przekazanie określonych środków pieniężnych, wartości rzeczowych lub świadczeń, sponsor otrzyma od podmiotu sponsorowanego ekwiwalentne świadczenie wzajemne o charakterze reklamowym, można mówić o tzw. sponsoringu właściwym. Stanowi on w istocie odpłatne nabycie usług reklamowych. W przypadku, gdy sponsor nie otrzymuje żadnego świadczenia wzajemnego od podmiotu sponsorowanego, poniesione przez niego wydatki mają charakter darowizny (tzw. sponsoring niewłaściwy). W przypadku umów sponsoringu, których istotą jest nieodpłatne świadczenie sponsora na rzecz sponsorowanego, celem sponsora jest zazwyczaj budowanie własnego wizerunku na rynku dzięki samemu faktowi świadczenia na pewien cel, przy czym skutek marketingowy osiągany jest bez aktywnego udziału sponsorowanego. W takim przypadku mamy tu do czynienia z umową darowizny przy czym w praktyce darowiznę może stanowić całe świadczenie sponsora lub tylko jego część.
Skutki podatkowe sponsoringu są uzależnione od treści tego stosunku prawnego.
Sponsoring jest jedną z form promocji, polegającą na skojarzeniu pozytywnego obrazu sponsorowanego ze sponsorem, którego znak towarzyszy imprezom lub działaniom sponsorowanej osoby lub instytucji. Sponsoring uznawany jest za formę reklamy, której przedmiotem jest firma i jej produkty. Sponsorowanie ma także kształtować pozytywny wizerunek firmy i popularyzować jej nazwę na rynku.
W odniesieniu do każdej płatności pieniężnej rozpatrywać należy, czy nie stanowi ona otrzymanego wynagrodzenia za jakieś konkretne świadczenia (dostawy towarów lub świadczenia usług) wykonane przez dany podmiot. Jeśli można zidentyfikować takie konkretne świadczenie, to wówczas otrzymaną płatność należałoby potraktować jako wynagrodzenie za to świadczenie (dostawę towarów lub świadczenie usług). W przypadku więc, gdy podmiot płacący uzyskuje korzyść z pewnego rodzaju sytuacji, zobowiązanie takie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako świadczenie usługi. W konsekwencji powinno być ono opodatkowane podatkiem VAT.
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wskazać, że otrzymane przez Państwa kwoty pieniężne od „darczyńców” wiążą się z wykonywaniem na ich rzecz określonych czynności. Jak bowiem wynika z opisu sprawy, w związku z otrzymanymi „darowiznami pieniężnymi” zobowiązali się Państwo do zapewnienia podczas organizacji Dożynek ustnej promocji działalności danej firmy oraz w niektórych przypadkach do wyeksponowania podczas organizacji Dożynek banerów reklamowych „darczyńców”. Ponadto zobowiązali się Państwo do podania do publicznej wiadomości na stronie internetowej i profilu (…) informacji o działalności „darczyńców”.
W związku z powyższym, w przypadku, gdy „darczyńcy” w związku z dokonaną „darowizną” otrzymują konkretne świadczenia wzajemne, należy wskazać, że na gruncie ustawy stanowią one świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.
W rozpatrywanej sprawie zostały spełnione wszystkie przesłanki warunkujące uznanie kwot pieniężnych wpłaconych przez „darczyńców”, za wpłatę za świadczenie przez Państwa odpłatnych usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W wyniku dokonania wpłaty kwoty pieniężnej „darczyńca” otrzyma świadczenie zwrotne w postaci promocji jego działalności.
Tym samym, Państwa zachowanie polegające na zobowiązaniu się Państwa do spełnienia świadczenia wzajemnego na rzecz „darczyńcy” polegającego na promowaniu jego działalności, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że otrzymane przez Państwa „darowizny pieniężne” stanowią wynagrodzenie z tytułu tego świadczenia, wobec czego podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Tym samym Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy i własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).