Interpretacja indywidualna z dnia 30 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.446.2023.10.S.IG
Temat interpretacji
Prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z budową wielostanowiskowego parkingu oraz wydatków na jego bieżące utrzymanie.
Interpretacja indywidualna po wyroku sądu - stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo:
1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 4 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej - uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 6 czerwca 2024 r. sygn. akt I SA/Rz 166/24, (data wpływu prawomocnego orzeczenia 1 sierpnia 2024 r.) i
2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
4 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z budową wielostanowiskowego parkingu przy (…) oraz wydatków na jego bieżące utrzymanie. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 13 grudnia 2023 r. (wpływ 27 grudnia 2023 r.) oraz pismem z 4 stycznia 2024 r. (wpływ 4 stycznia 2024 r.) .
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Gmina (...) (dalej: „Wnioskodawca” lub „Gmina”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowana pod numerem NIP (…). Stosownie do przepisów ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.) dalej „Ustawa o samorządzie gminnym”, Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną, wykonującą zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność (art. 2 ust. 1 i 2 Ustawy o samorządzie gminnym). Gmina realizuje swoje zadania własne, które polegają na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty oraz zadania zlecone z zakresu administracji rządowej, jak również z zakresu organizacji przygotowań i przeprowadzenia wyborów powszechnych oraz referendów (art. 7 i 8 tej ustawy). Celem wykonywania zadań nałożonych na Gminę tworzy ona jednostki organizacyjne, a także zawiera umowy z innymi podmiotami (art. 9 ust. 1 Ustawy o samorządzie gminnym).
Wśród jednostek organizacyjnych znajduje się jednostka budżetowa powołana w celu realizacji zadań własnych Gminy z zakresu lokalnego transportu zbiorowego. Jednostką budżetową powołaną celem realizacji zadania własnego Gminy w postaci lokalnego transportu zbiorowego określonego w art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym oraz zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1343 ze zm.), dalej „Ustawa o publicznym transporcie zbiorowym”, jest B. (dalej: B.). B. działa na podstawie ustawy o samorządzie gminnym, ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1270 ze zm.), uchwały (…). w sprawie utworzenia (…), jak również statutu, będącego załącznikiem do uchwały (…). (dalej: „Statut”).
Zgodnie ze statutem, podstawowym przedmiotem działania B. jest planowanie, organizowanie i zarządzanie publicznym transportem zbiorowym, a w szczególności:
- planowanie rozkładów jazdy oraz dokonywanie ich aktualizacji,
- wybór przewoźników i kontraktowanie usług przewozowych,
- emisja i sprzedaż biletów uprawniających do korzystania z usług publicznego transportu, ustalanie sposobów dystrybucji biletów,
- organizacja kontroli posiadania przez pasażerów dokumentów uprawniających do korzystania z przejazdów środkami transportu zbiorowego oraz pobieranie opłat dodatkowych,
- rozliczanie operatora za świadczone usługi przewozowe według zasad ustalonych w umowie,
- informowanie o usługach przewozowych, prowadzenie działalności marketingowej, reklamowej, promocyjnej i innej dla uzyskania dochodów,
- inicjowanie przedsięwzięć inwestycyjnych w zakresie budowy, rozbudowy, modernizacji obiektów i urządzeń oraz zakupów inwestycyjnych związanych z publicznym transportem zbiorowym.
B. realizuje swoje zadania ze środków finansowych zatwierdzonych uchwałą budżetową i przekazywanych z budżetu Gminy na wyodrębniony rachunek B do wysokości planu finansowego. Niezależnie od powyższego, Wnioskodawca uzyskuje przychody w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej. Uzyskane przychody B. odprowadza na rachunek Gminy. Z tytułu wykonywanych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, B. osiąga przychody:
1.Podlegające opodatkowaniu VAT, są to przychody z następujących źródeł:
- ze sprzedaży biletów komunikacji miejskiej,
- za wydanie duplikatu (…),
- dzierżawy taboru autobusowego,
- usług zamieszczenia rozkładów jazdy na przystankach i dworcu,
- usług informacji głosowej i wizualnej na dworcu,
- odpłatności pracowników za rozmowy telefoniczne,
- sprzedaży składników majątku.
2.Pozostałe przychody niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, a związane z działalnością gospodarczą B., do których zaliczyć należy:
- opłatę dodatkową za jazdę bez ważnego biletu,
- zwrot kosztów sądowych i komorniczych,
- odszkodowanie od ubezpieczyciela,
- kary umowne,
- odsetki za opóźnienie zapłaty należności,
- wynagrodzenie dla płatnika, wynagrodzenie za wydanie przewoźnikom zezwoleń na przewóz osób zgodnie z art. 18. ust 1 i art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym,
- wynagrodzenie za wydawanie zaświadczeń, zgodnie z art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym,
- wynagrodzenie z tytułu udostępniania przewoźnikom przystanków i dworca.
Przychody wymienione w punkcie 2. są bezwzględnie i integralnie związane z prowadzoną przez B. działalnością gospodarczą, niemniej nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
1 stycznia 2017 r. Gmina dokonała tzw. „centralizacji” rozliczeń w zakresie VAT w związku z czym dokonuje wspólnego rozliczenia podatku VAT. Począwszy od 1 stycznia 2017 roku, stroną wszelkich umów cywilno-prawnych (również dotyczących zakupu i sprzedaży), zawieranych przez kierowników jednostek organizacyjnych jest Gmina. Gmina wskazywana jest również, jako sprzedawca na wystawianych fakturach oraz jako nabywca na otrzymanych fakturach zakupowych. Dokonuje także łącznego (ze wszystkimi funkcjonującymi jednostkami organizacyjnymi) rozliczenia należnego zobowiązania podatkowego z tytułu dokonywanych dostaw towarów oraz świadczonych usług na rzecz podmiotów zewnętrznych - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Gmina, która jest czynnym podatnikiem podatku VAT, realizuje projekty, których zakupy dofinansowane są ze środków Unii Europejskiej.
Aktualnie Gmina wraz z B. realizuje projekt pod nazwą (…). Zakres rzeczowy projektu obejmuje między innymi zadania związane z zakupem nowoczesnego niskoemisyjnego taboru autobusowego; budową/przebudową i wyposażeniem infrastruktury przystankowej usprawniającej funkcjonowanie transportu; utworzeniem centrum przesiadkowego - (…) dostawą i wdrożeniem systemu ITS dla (…), których realizację przypisano do B.
Utworzenie centrum przesiadkowego - (…)
Utworzenie miejskiej części (…) (centrum przesiadkowego) pozwoli na integrację dworców regionalnej i ponadregionalnej i podmiejskiej szybkiej komunikacji kolejowej i autobusowej oraz przystanków autobusowej komunikacji miejskiej. Koncepcja projektu zmierza do utworzenia intermodalnego węzła komunikacyjnego w centrum miasta (…), co ułatwi podróżowanie różnymi środkami transportu krajowego, regionalnego i lokalnego oraz międzynarodowego (dostępność komunikacyjna), jak również zapewni odpowiednią jakość obsługi pasażerów. W ramach tej integracji w szerszym zakresie wykorzystany zostanie zintegrowany bilet komunikacji publicznej łączący autobusową komunikację miejską z koleją Przewozy Regionalne, którego celem jest zapewnienie realizacji zadań z zakresu lokalnego transportu zbiorowego i umożliwienie korzystania z istniejących połączeń kolejowych przez pasażerów posługujących się biletami miejskiej komunikacji zbiorowej w (…). Obiekt ten będzie pełnił funkcję swego rodzaju centrum przesiadkowego umożliwiającego dojazd komunikacją miejską m.in. do lotniska, a także dojazd do innych punktów miasta (…), co wpłynie na większe zainteresowanie komunikacją miejską i spowoduje zwiększenie wpływów z tytułu sprzedaży biletów komunikacji miejskiej.
Zadania związane z utworzeniem (…) obejmują:
- modernizację placu (…) (stanowiska przystankowe komunikacji miejskiej) dla optymalnego wykorzystania przez komunikację miejską;
- realizację parkingu podziemnego wraz z podziemnym postojem taksówek, parking (…);
- upłynnienie przejazdu, w szczególności dla autobusów, budowę niezbędnej infrastruktury pieszej (z uwzględnieniem osób o ograniczonej mobilności) łączącej wszystkie środki transportu.
(…) obejmie kompleks zaprojektowany w układzie dwupoziomowym ogólnodostępnym, gdzie na poziomie „0” obecnego placu zaplanowano budowę peronów i stanowisk autobusowych wraz z kompleksowym wyposażeniem, tj.:
- przystanek komunikacji miejskiej uwzględniający perony o charakterze przesiadkowym i stanowisko dla wysiadających;
- dla przystanków zaprojektowano zadaszenia i wiaty przystankowe wyposażone w ławki, tablice informacyjne, monitoring oraz biletomaty;
- w strefie placu zaplanowano wielostanowiskowe zadaszone stojaki rowerowe dla osób przesiadających się, w tym parking (…);
- stanowiska do ładowania autobusów elektrycznych.
Na poziomie „-1” w nowoprojektowanej części podziemnej - zaplanowano budowę wielostanowiskowego parkingu dla samochodów osobowych, postój taxi.
Parking podziemny, w tym (…) obejmował będzie 90 szt. miejsc postojowych. Każdy pojazd wjeżdżający na teren parkingu będzie monitorowany, a przy wyjeździe w zależności od czasu postoju zostanie naliczone mu opodatkowane podatkiem VAT wynagrodzenie. Wysokość wynagrodzenia za korzystanie z miejsc postojowych będzie zróżnicowana i uzależniona od długości postoju.
Wysokość stawek za czas postoju określona zostanie w regulaminie uchwalonym przez Radę Miasta (…). Czynności poboru wynagrodzenia za parkowanie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 23%. Parking wykorzystywany będzie również przez korporacje taksówkarskie, dla których dodatkowo zostaną wydzielone osobne miejsca, od których pobierane będzie opodatkowane podatkiem VAT wynagrodzenie. Parking służąc podróżnemu jako miejsce przesiadkowe w dalszej komunikacji miejskiej - autobusowej lub podmiejskiej i regionalnej, krajowej i międzynarodowej autobusowej lub kolejowej, regionalnej, krajowej, międzynarodowej należy uznać za element publicznego transportu zbiorowego, co będzie miało związek z wykonywaniem działalności gospodarczej.
Powstała infrastruktura będzie ogólnodostępna przez całą dobę, każdy będzie mógł skorzystać z postoju pod warunkiem uiszczenia opodatkowanego wynagrodzenia. Parking będzie służył działalności opodatkowanej w postaci pobieranego opodatkowanego wynagrodzenia za parkowanie.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego
Gmina (...) jest w stanie wydzielić wydatki związane z budową wielostanowiskowego parkingu przy (…) oraz wydatki na jego bieżące utrzymanie z wydatków na realizację całego projektu pod nazwą (…) oraz z wydatków na utworzenie centrum przesiadkowego - (…) i przyporządkować je tylko do budowy/utrzymania ww. parkingu.
Do wydatków - bieżącego utrzymania Gmina zamierza zaliczyć wydatki związane z jego utrzymaniem po zakończeniu inwestycji, do których należy sprzątanie obiektu i w okresie zimowym odśnieżanie wjazdu/wyjazdu z parkingu, wszelkiego rodzaju wydatki na energię elektryczną i cieplną, zakupy materiałów eksploatacyjnych do parkometrów oraz bieżąca naprawa elementów parkometrów i parkingu jako budynku.
Gmina w każdym przypadku pobierać będzie opodatkowane VAT wynagrodzenie za korzystanie z parkingu. Gmina nie przewiduje darmowego czasu parkowania.
Dodatkowe uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego
Na podstawie regulaminu korzystania z parkingu Gmina planuje pobierać wynagrodzenie za wszystkie miejsca postojowe. Regulamin ten ustali zasady odpłatności uwzględniając pierwsze 15 minut postoju od wjazdu bez wynagrodzenia, po to aby wysadzić bądź odebrać podróżnych. Po przekroczeniu tego czasu zostanie naliczone opodatkowane podatkiem VAT wynagrodzenie, które będzie dochodem B. Wynagrodzenie ustalone regulaminem stanowi rzeczywisty ekwiwalent za usługę świadczoną przez B. na rzecz usługobiorców. Czas postoju naliczany będzie na podstawie otrzymanego przy wjeździe biletu zawierającego datę i godzinę wjazdu, który przeliczony zostanie ostatecznie po zeskanowaniu biletu w parkometrze przy wyjeździe.
Pytanie
Czy Gmina w związku z przedstawionym stanem faktycznym ma prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z budową wielostanowiskowego parkingu przy (…) oraz wydatków na jego bieżące utrzymanie?
Państwa stanowisko w sprawie
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT.
Co do zasady podatek naliczony w związku z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT podlega odliczeniu przez podatnika. Niemniej jednak prawo to może podlegać ograniczeniu według woli ustawodawcy.
W nawiązaniu do powyższego wskazać należy, że 1 stycznia 2016 r. weszła w życie nowelizacja art. 86 ustawy o VAT, na skutek której m.in. zostały dodane ustępy 2a i następne. Zgodnie ze wskazanym art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej (dalej jako: „pre-współczynnik”).
Cele prowadzonej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy o VAT. Art. 15 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określenie działalności producenta, handlowca lub usługodawcy następuje każdorazowo w stosunku do odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnie świadczonych usług na terenie kraju, będących przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT. Przez pojęcie producenta w takim razie należy rozumieć podmiot, który w zorganizowany sposób dokonuje produkcji towarów w celu ich dalszego zbycia. Handlowiec dokonuje w sposób zorganizowany zakupu towarów w celu ich odsprzedaży. Podobnie jak usługodawca, który świadczy usługi w celach zarobkowych.
Płaszczyzna działalności podmiotów będących podatnikami podatku od towarów i usług, o czym świadczy zdanie drugie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, opierać się musi na działalności podejmowanej w szczególności w sposób ciągły w celach zarobkowych, w ramach prowadzonego przez nich profesjonalnego obrotu gospodarczego.
Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
W tym zakresie należy wskazać, że skorzystanie przez pasażerów z usług transportu następuje na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej, zgodnie z którą świadczący usługę jest zobowiązany do przewozu pasażerów w określone miejsce lub zgodnie z ustaloną trasą, a pasażerowie są zobowiązani do uiszczenia wynagrodzenia. Ponadto Kodeks Cywilny wprost wymienia umowę przewozu jako jeden z rodzajów umów nazwanych. Należy zatem uznać, że działalność Gminy w zakresie lokalnego transportu zbiorowego jest wykonywana na podstawie umowy cywilnoprawnej w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. W ramach swojej działalności w zakresie lokalnego transportu zbiorowego Gmina świadczy usługi z wykorzystaniem posiadanej infrastruktury, w sposób zorganizowany, na liniach o określonych trasach przejazdu oraz określonych godzinach odjazdu, osiągając z tego tytułu przychody.
Należy zatem uznać, że działalność Gminy w zakresie publicznego transportu zbiorowego spełnia przesłanki do uznania jej za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i niewyłączoną z tego zakresu na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. A w konsekwencji działalność ta powinna również zostać uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 86 ust. 2a ustawy o VAT. Majątek wytworzony w ramach realizacji projektu będzie stanowił własność Gminy (B).
Gmina ma prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do zakupów inwestycyjnych jak i bieżących związanych z utrzymaniem wybudowanego w ramach projektu wielostanowiskowego parkingu przy (…). Wydatki te są ściśle i bezpośrednio związane z opodatkowaną działalnością gospodarczą, tj. sprzedażą opodatkowanych podatkiem VAT miejsc parkingowych oraz sprzedażą usług komunikacji miejskiej, podmiejskiej, regionalnej, krajowej i międzynarodowej, autobusowej i kolejowej. Wśród wydatków bieżących można wyróżnić m.in. wydatki związane ze sprzątaniem, bieżącymi naprawami, energią elektryczną.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami niemającymi zastosowania w przedmiotowej sytuacji.
Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:
- zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz
- pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.
Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy powyższe warunki są spełnione łącznie, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT.
Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tj. z czynnościami, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Takie prawo przysługuje właśnie Gminie ze względu na bezpośredni związek zakupów z opodatkowaną sprzedażą miejsc parkingowych. Gmina w ramach świadczenia usług parkingowych występuje w roli podatnika podatku VAT, a infrastruktura - parking, która powstanie w ramach inwestycji, wykorzystywana będzie wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT w postaci całodobowego odpłatnego postoju pojazdów.
W ramach miejsc parkingowych wydzielone zostaną również miejsca dla postoju taksówek. Samochody będące w posiadaniu firm taksówkarskich będą korzystały z tych miejsc po uiszczeniu na rzecz Gminy opodatkowanego wynagrodzenia za parkowanie, dokonanej na podstawie wystawionej faktury VAT z naliczonym podatkiem.
Reasumując udostępnienie miejsca postojowego dla taksówek, jak i pozostałym użytkownikom parkingu, jest opodatkowaną działalnością Gminy, a wybudowany parking jest ściśle z nią związany, czyli z działalnością opodatkowaną. Gmina prowadząc działalność w zakresie odpłatnego całodobowego udostępniania miejsc parkingowych będzie działać jako przedsiębiorca, tj. w sposób zorganizowany, profesjonalny i ciągły będzie świadczyć określoną usługę otrzymując za to wynagrodzenie. Należy także podkreślić, iż celem Gminy w ramach realizacji inwestycji jest płatne udostępnianie miejsc postojowych. Udostępnienie miejsc parkingowych wynika z systemu zachęty potencjalnych korzystających do korzystania z komunikacji publicznej.
W konsekwencji Gmina spełnia przesłanki do dokonania odliczenia VAT naliczonego. Mając na uwadze powyższe Gminie będzie przysługiwać prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego od wydatków zarówno inwestycyjnych jak i bieżących powstających po oddaniu inwestycji do użytkowania w pełnej wysokości. Będzie ona bowiem związana wyłącznie z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT w postaci odpłatnego opodatkowanego korzystania z miejsc postojowych na rzecz zainteresowanych podmiotów.
Dodatkowe uzupełnienie stanowiska Wnioskodawcy
Gmina uważa, że 15 minut od wjazdu samochodu, z których użytkownik może korzystać bez opłaty będzie świadczone w analogiczny sposób zarówno użytkownikowi, który będzie korzystał z postoju przez całą dobę, jak i takiemu który będzie korzystał 15 minut. Jest to ta sama usługa, czy się za nią płaci czy nie. Celem Gminy w ramach realizacji inwestycji nie było nieodpłatne udostępnianie miejsc postojowych, w przeciwnym wypadku Gmina wprowadzałaby w pełni darmowy sposób korzystania z parkingu. Darmowy czas początkowy udostępnienia miejsc parkingowych wynika z systemu zachęty potencjalnych użytkowników do pozostawienia samochodu na parkingu. W konsekwencji Gmina spełnia przesłanki do dokonania pełnego odliczenia VAT naliczonego.
Osoby pomimo bezpłatnego charakteru usługi (15 minut) są stroną stosunku cywilnego z Gminą (B), tym samym bezpłatne korzystanie z parkingu nie odbywa się poza działalnością gospodarczą Gminy, a wręcz przeciwnie.
Zgodnie z treścią broszury informacyjnej Ministra Finansów z 17 lutego 2016 r. - Zasady odliczania podatku od towarów i usług przez podatników prowadzących działalność o charakterze mieszanym, z uwzględnieniem zmian wprowadzonych od 1 stycznia 2016 r., w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą (strona 3 broszury). Mając na uwadze powyższe, bezpłatne, czasowe korzystanie z parkingu odbywa się w ramach działalności gospodarczej Gminy. Tym samym, pomimo, iż nie generuje ono podatku VAT nie stanowi czynności pozostającej poza zakresem ustawy o VAT.
Gmina prowadząc działalność w zakresie odpłatnego udostępniania miejsc parkingowych będzie działać jako przedsiębiorca, tj. w sposób zorganizowany, profesjonalny i ciągły będzie świadczyć określoną usługę i otrzymuje za to wynagrodzenie. Gmina występuje w charakterze podmiotu, który ma zamiar prowadzić tam działalność gospodarczą. Jeżeli Gmina działa jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT to prawo do pełnego odliczenia VAT jej przysługuje.
Tożsame stanowisko wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku nr I SA/Sz 101/20 - wyrok WSA w Szczecinie z 1 lipca 2020 r.:
„Mając na uwadze tę przywołaną argumentację dotyczącą definicji podatnika i działalności gospodarczej, oceniając przedstawiony w zaskarżonej interpretacji indywidualnej stan faktyczny/zdarzenie przyszłe, należy uznać, że miasto w ramach realizacji opisanego projektu podejmuje działania, które należy zakwalifikować jako działalność gospodarczą. Świadczenie usługi wynajmu rowerów miejskich posiada bowiem charakter trwały, nieprzerwany, jest zorganizowany w sposób profesjonalny i generuje po stronie miasta zarówno wydatki, jak i dochód. Opłata za wynajem roweru miejskiego jest uiszczana, po zawarciu przez najmującego umowy cywilnoprawnej z miastem, w ramach której najmujący przyjmuje postanowienia regulaminu określającego warunki i zasady świadczenia usług. Oceny tej nie zmienia okoliczność, iż wypożyczenie roweru na czas do 20 lub 40 minut jest bezpłatne, a dopiero przekroczenie tej cezury czasowej generuje opłaty, zgodnie z regulaminem, na którego obowiązywanie wynajmujący godzi się zawierając umowę cywilnoprawną, dokonując rejestracji i uiszczając opłatę inicjalną. Niewątpliwie, co do zasady, korzystanie z wypożyczania rowerów miejskich jest odpłatne i usługa ta jest świadczona każdorazowo w taki sam sposób. Korzystanie z roweru miejskiego w ramach bezpłatnego limitu nie powoduje, iż usługa jest świadczona odmiennie, niż w przypadku przekroczenia tegoż limitu i uiszczenia opłaty. Co więcej, jak wynika z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, miasto nie wykorzystuje wypożyczania rowerów nieodpłatnie na cele stricte publiczne. Zatem, nie znajduje uzasadnienia dokonane przez organ rozróżnienie świadczonych usług wykonywanych w ramach zawartej umowy cywilnoprawnej na dwie sytuacje, pierwszą - związaną z wykorzystaniem roweru przez klienta w łącznym czasie wykraczającym poza limit 20 lub 40 minut, którą organ ujął jako usługę odpłatną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, oraz drugą - związaną z wykorzystaniem roweru przez klienta w ramach bezpłatnego limitu w czasie nieprzekraczającym 20 lub 40 minut, kwalifikując ją do reżimu publicznoprawnego. Wskazać należy, że przedsiębiorca udostępniając, co do zasady, odpłatnie daną usługę, może świadczyć tę samą, tożsamą usługę nieodpłatnie lub za częściową opłatą, a wówczas usługi takie są w znacznym zakresie zrównane z usługami odpłatnymi (art. 8 ust. 2 pkt 2 u.p.t.u.). Jak trafnie wskazywała strona skarżąca, umożliwienie najmującemu skorzystania z usługi w ramach bezpłatnego limitu nie zmienia faktu, iż jest to usługa odpłatna. Sama zaś rezygnacja z dochodu dla usługi świadczonej do 20 lub 40 minut nie stanowi wystarczającej podstawy do wprowadzenia takiego podziału, uwzględnić bowiem należy całokształt prowadzonej działalności, a ta ma zasadniczo charakter ciągły, trwały, profesjonalny i odpłatny”.
W związku z tym, że cała działalność związana jest ze sprzedażą opodatkowaną w postaci usługi udostępniania miejsc postojowych, Gminie przysługuje prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku VAT.
Interpretacja indywidualna
Rozpatrzyłem Państwa wniosek - 17 stycznia 2024 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0114-KDIP4-3.4012.446.2023.2.IG, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.
Interpretację doręczono Państwu 17 stycznia 2024 r.
Skarga na interpretację indywidualną
13 lutego 2024 r. wnieśli Państwo skargę na interpretację indywidualną z 17 stycznia 2024 r. znak 0114-KDIP4-3.4012.446.2023.2.IG do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie. Skarga wpłynęła do mnie 16 lutego 2024 r.
Wnieśli Państwo o uchylenie w całości zaskarżonej interpretacji podatkowej z 17 stycznia 2024 r. znak 0114-KDIP4-3.4012.446.2023.2.IG i zasądzenie od organu na rzecz strony skarżącej kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa adwokackiego - wg norm przypisanych.
Postępowanie przed sądami administracyjnymi
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z 6 czerwca 2024 r. sygn. akt I SA/Rz 166/24 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 6 czerwca 2024 r. sygn. akt SA/Rz 166/24, który uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną jest prawomocny od 16 lipca 2024 r.
Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 6 czerwca 2024 r. sygn. akt I SA/Rz 166/24 wpłynął do mnie 1 sierpnia 2024 r.
Ponowne rozpatrzenie wniosku - wykonanie wyroku
Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935):
Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.
Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:
- uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie,
- ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej - stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnego rozstrzygnięcia bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku prawomocnego orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 6 czerwca 2024 r. sygn. akt I SA/Rz 166/24.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem” podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Na podstawie art. 8 ust. 1 cyt. ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2)zobowiązanie się do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenia usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.
Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Stosownie natomiast do art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań wykonywanych w ramach władztwa publicznego oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.
Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zgodnie z którym:
Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.
Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.
W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba, że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.
W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:
- podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
- podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) - tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych, np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.
Konieczność spełniania dwóch warunków wyłączających organy publiczne z opodatkowania VAT (wykonywanie czynności przez organ podlegający prawu publicznemu oraz wykonywanie danej czynności przez podmiot działający w charakterze organu publicznego w odniesieniu do tej czynności) była wielokrotnie podkreślana przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak stwierdził TSUE w orzeczeniu w sprawie C-4/89 Comune di Carpaneto Piascentino i inni a Ufficio provinciale imposta sul valore aggiunto di Piacenza - art. 4(5) VI Dyrektywy należy interpretować w taki sposób, aby czynności wykonywane przez organy publiczne w rozumieniu tego przepisu stanowiły czynności wykonywane przez organy prawa publicznego podlegające szczególnym zasadom prawnym mającym do nich zastosowanie. Drugi akapit tej regulacji należy natomiast interpretować w taki sposób, aby Państwa Członkowskie zobowiązane były zapewnić, by organy prawa publicznego traktowane były jak podatnicy w związku z czynnościami wykonywanymi w charakterze organów publicznych w przypadku, gdy czynności te mogą być również podejmowane w ramach działalności konkurencyjnych przez przedsiębiorców prywatnych, jeśli traktowanie tych organów jako podmiotów nieposiadających statusu podatnika mogłoby prowadzić do istotnego naruszenia zasad konkurencji.
Wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania i jako takie musi być ściśle interpretowane.
Dokonując wykładni art. 15 ust. 6 ustawy należy więc rozgraniczyć sferę imperium, która została wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług od sfery dominium, w której stosownie do wskazanych wyżej przepisów, organy powinny być traktowane jak podatnicy tego podatku.
Innymi słowy organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach - gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań (co wynika z pierwszej części art. 15 ust. 6 ustawy) oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych. Stąd też aby uznać, że organ działa w zakresie swoich funkcji ustawowych i jednocześnie nie korzysta z formy cywilistycznej musi zaistnieć sytuacja tego rodzaju, że przy realizacji danego zadania - określonej prawem czynności wykonywanej w interesie publicznym, organ ten wyposażony jest we władztwo publiczne, tj. występuje w pozycji nadrzędnej w stosunku do innych podmiotów uczestniczących w danej czynności.
Wskazać należy, że zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.):
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy:
Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy lokalnego transportu zbiorowego.
Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Stosownie do przepisów ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym są Państwo jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną, wykonującą zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Realizują Państwo swoje zadania własne, które polegają na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. Celem wykonywania zadań na Państwa nałożonych tworzą Państwo jednostki organizacyjne, a także zawierają umowy z innymi podmiotami.
Wśród jednostek organizacyjnych znajduje się jednostka budżetowa powołana w celu realizacji Państwa zadań własnych z zakresu lokalnego transportu zbiorowego. Jednostką budżetową powołaną celem realizacji Państwa zadania własnego w postaci lokalnego transportu zbiorowego określonego w art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym oraz zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym, jest B. B. działa na podstawie ustawy o samorządzie gminnym, ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, uchwały Nr (…) w sprawie utworzenia B., jak również statutu, będącego załącznikiem do uchwały (…).
Począwszy od 1 stycznia 2017 roku, są Państwo stroną wszelkich umów cywilno-prawnych (również dotyczących zakupu i sprzedaży), zawieranych przez kierowników jednostek organizacyjnych. Gmina wskazywana jest również, jako sprzedawca na wystawianych fakturach oraz jako nabywca na otrzymanych fakturach zakupowych. Dokonuje także łącznego (ze wszystkimi funkcjonującymi jednostkami organizacyjnymi) rozliczenia należnego zobowiązania podatkowego z tytułu dokonywanych dostaw towarów oraz świadczonych usług na rzecz podmiotów zewnętrznych - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Realizują Państwo projekty, których zakupy dofinansowane są ze środków Unii Europejskiej.
Aktualnie wraz z B. realizują Państwo projekt pod nazwą (…). Zakres rzeczowy projektu obejmuje między innymi zadania związane z zakupem nowoczesnego niskoemisyjnego taboru autobusowego; budową/przebudową i wyposażeniem infrastruktury przystankowej usprawniającej funkcjonowanie transportu; utworzeniem centrum przesiadkowego - (…); dostawą i wdrożeniem systemu ITS dla (…), których realizację przypisano do B.
Zadania związane z utworzeniem (…) obejmują:
- modernizację placu (…) (stanowiska przystankowe komunikacji miejskiej) dla optymalnego wykorzystania przez komunikację miejską;
- realizację parkingu podziemnego wraz z podziemnym postojem taksówek, parking (…);
- upłynnienie przejazdu, w szczególności dla autobusów, budowę niezbędnej infrastruktury pieszej (z uwzględnieniem osób o ograniczonej mobilności) łączącej wszystkie środki transportu.
(…) obejmie kompleks zaprojektowany w układzie dwupoziomowym ogólnodostępnym, gdzie na poziomie „0” obecnego placu zaplanowano budowę peronów i stanowisk autobusowych wraz z kompleksowym wyposażeniem tj.:
- przystanek komunikacji miejskiej uwzględniający perony o charakterze przesiadkowym i stanowisko dla wysiadających;
- dla przystanków zaprojektowano zadaszenia i wiaty przystankowe wyposażone w ławki, tablice informacyjne, monitoring oraz biletomaty;
- w strefie placu zaplanowano wielostanowiskowe zadaszone stojaki rowerowe dla osób przesiadających się, w tym parking (…);
- stanowiska do ładowania autobusów elektrycznych.
Na poziomie „-1” w nowoprojektowanej części podziemnej - zaplanowano budowę wielostanowiskowego parkingu dla samochodów osobowych, postój taxi.
Parking podziemny, w tym (…) obejmował będzie 90 szt. miejsc postojowych. Każdy pojazd wjeżdżający na teren parkingu będzie monitorowany, a przy wyjeździe w zależności od czasu postoju zostanie naliczone mu opodatkowane podatkiem VAT wynagrodzenie. Wysokość wynagrodzenia za korzystanie z miejsc postojowych będzie zróżnicowana i uzależniona od długości postoju.
Wysokość stawek za czas postoju określona zostanie w regulaminie uchwalonym przez Radę Miasta. Czynności poboru wynagrodzenia za parkowanie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 23%. Parking wykorzystywany będzie również przez korporacje taksówkarskie, dla których dodatkowo zostaną wydzielone osobne miejsca, od których pobierane będzie opodatkowane podatkiem VAT wynagrodzenie. Parking służąc podróżnemu jako miejsce przesiadkowe w dalszej komunikacji miejskiej - autobusowej lub podmiejskiej i regionalnej, krajowej i międzynarodowej autobusowej lub kolejowej, regionalnej, krajowej, międzynarodowej należy uznać za element publicznego transportu zbiorowego, co będzie miało związek z wykonywaniem działalności gospodarczej.
Powstała infrastruktura będzie ogólnodostępna przez całą dobę, każdy będzie mógł skorzystać z postoju pod warunkiem uiszczenia opodatkowanego wynagrodzenia. Parking będzie służył działalności opodatkowanej w postaci pobieranego opodatkowanego wynagrodzenia za parkowanie.
Wskazali Państwo, że są w stanie wydzielić wydatki związane z budową wielostanowiskowego parkingu przy (…) oraz wydatki na jego bieżące utrzymanie z wydatków na realizację całego projektu pod nazwą (…) oraz z wydatków na utworzenie centrum przesiadkowego - (…) i przyporządkować je tylko do budowy/utrzymania ww. parkingu.
Do wydatków bieżącego utrzymania zamierzają Państwo zaliczyć wydatki związane z jego utrzymaniem po zakończeniu inwestycji, do których należy sprzątanie obiektu i w okresie zimowym odśnieżanie wjazdu/wyjazdu z parkingu. Wszelkiego rodzaju wydatki na energię elektryczną i cieplną, zakupy materiałów eksploatacyjnych do parkometrów oraz bieżąca naprawa elementów parkometrów i parkingu jako budynku. W każdym przypadku będą Państwo pobierać opodatkowane VAT wynagrodzenie za korzystanie z parkingu, nie przewidują Państwo darmowego czasu parkowania.
Na podstawie regulaminu korzystania z parkingu planują Państwo pobierać wynagrodzenie za wszystkie miejsca postojowe. Regulamin ten ustali zasady odpłatności uwzględniając pierwsze 15 minut postoju od wjazdu bez wynagrodzenia, po to aby wysadzić bądź odebrać podróżnych. Po przekroczeniu tego czasu zostanie naliczone opodatkowane podatkiem VAT wynagrodzenie, które będzie dochodem B. Wynagrodzenie ustalone regulaminem stanowi rzeczywisty ekwiwalent za usługę świadczoną przez B. na rzecz usługobiorców. Czas postoju naliczany będzie na podstawie otrzymanego przy wjeździe biletu zawierającego datę i godzinę wjazdu, który przeliczony zostanie ostatecznie po zeskanowaniu biletu w parkometrze przy wyjeździe.
Państwa wątpliwości dotyczą tego, czy mają Państwo prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z budową wielostanowiskowego parkingu przy (…) oraz wydatków na jego bieżące utrzymanie.
Podstawowa zasada dotycząca prawa do odliczenia podatku naliczonego określona została w art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje zatem wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest zatem tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
W omawianej sprawie powyższe warunki uprawniające do odliczenia podatku VAT zostaną spełnione. Są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Wydatki poniesione na Inwestycję (budowę wielostanowiskowego parkingu przy (…) oraz na jego utrzymanie) będą bezpośrednio związane z wykonywaniem działalności gospodarczej – dotyczą bowiem budowy parkingu, który wykorzystywany będzie wyłącznie do działalności odpłatnej, wykonywanej na podstawie umów cywilnoprawnych zawieranych z chwilą wjazdu na ten parking. Nie przewidują Państwo darmowego czasu parkowania, w każdym przypadku pobierać będą Państwo opodatkowane VAT wynagrodzenie za korzystanie z parkingu.
Zatem wydatki związane z realizacją opisanej Inwestycji będą przyporządkowane do wykonywanej działalności gospodarczej polegającej na odpłatnym udostępnianiu miejsc parkingowych na parkingu, stanowiące czynność opodatkowaną VAT wykonywaną przez Państwa w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Powyższe potwierdził WSA w Rzeszowie w zapadłym w niniejszej sprawie wyroku z 6 czerwca 2024 r. sygn. akt I SA/Rz 166/24, w którym wskazał:
W przedmiotowej sprawie podatnik nie wykorzystuje jednak zakupionych przy realizowaniu inwestycji, a także jej bieżącej eksploatacji towarów i usług do celów innych niż działalność gospodarcza. Opisany przez niego sposób działalności gospodarczej wielostanowiskowego parkingu w ocenie Sądu jednoznacznie wskazuje, że prowadzona jest na nim tylko i wyłącznie działalność gospodarcza. Nie realizuje on na nim innych celów, a już w szczególności celów nieodpłatnego zaspokajania potrzeb wspólnoty w zakresie transportu. W tym bowiem zakresie należy wskazać, że przepisy ustawy o samorządzie gminnym nie nakładają na organ Gminy żadnych obowiązków w zakresie nieodpłatnego udostępniania infrastruktury transportu gminnego czy też nieodpłatnego udostępniania np. infrastruktury parkingowej. Nie można zatem twierdzić, że udostępnianie 15 min okresu w ramach systemu: (…) wynika z zadań nałożonych na Gminę w ramach zaspokajania potrzeb wspólnoty samorządu, zaś fakt że istnieje możliwość 15-minutowego przebywania na parkingu bez konieczności uiszczenia opłaty nie świadczy o tym, że Gmina w tym zakresie zrezygnowała z prowadzenia działalności gospodarczej. Również bowiem w ramach prowadzenia działalności gospodarczej podatnika może on wprowadzić świadczenia towarzyszące takiej działalności gospodarczej podejmowane przez niego bez opłaty ale całkowicie w tej działalności się mieszczące i działalności tej służące. Przykładem może być możliwość darmowego parkowania przy sklepach lub centrach handlowych.
W przedmiotowej sprawie Gmina wskazała, że możliwość nieodpłatnego parkowania z jednej strony umożliwi podróżnemu opuszczenie pojazdu celem wykorzystywania innego rozdziału komunikacji z drugiej strony wskazała, że stanowi to promocję i zachętę do pozostawiania samochodu na parkingu na okres odpłatny. Gmina przy tym wskazała, że przekroczenie okresu 15 min powoduje konieczność uiszczenia opłaty za ten okres czasu. Nie jest więc tak, że istnieje bezwzględne uprawnienie kierowcy/podróżnego co do braku opłaty za pierwsze 15 min parkowania. Tego typu unormowanie ma też sens gospodarczy, szybkie opuszczanie parkingu przez osoby, które chcą tylko opuść pojazd, nie blokując miejsc parkingowych dla postojów dłuższych, czy też nie blokując urządzeń do pobierania opłaty celem uiszczenia minimalnej należności. W ocenie sądu - przedsiębiorca /podatnik może w ten sposób zastosowywać system wnoszenia opłaty i nie będzie to świadczyło o tym, że prowadzi działalność inną niż działalność gospodarcza.
Parkowanie przez pierwsze 15 minut jest bowiem nieodłącznie związane z całością prowadzonej działalności gospodarczej, a zatem nie można stwierdzić że jest to działalność jeszcze innego rodzaju.
Niespełniona zatem został przesłanka określona w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT wymagająca wykorzystywania nabytych towarów i usług zarówno do celów działalności gospodarczej jak i do innych celów.
W przedmiotowej sprawie podatnik wykorzystuje te towary usługi jedynie do celów działalności gospodarczej.
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że będzie Państwu przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki na Inwestycję, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Prawo do odliczenia podatku VAT będzie przysługiwać, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania pierwotnego rozstrzygnięcia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).